ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ អាទិត្យទី១៧
រដូវធម្មតា «ឆ្នាំសេស»
ពណ៌បៃតង

ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ទី៣១ ខែសីហា ឆ្នាំ២០២៥

លោកអ៊ីញ៉ាស (១៤៩១-១៥៥៦) កើតនៅភូមិឡូយ៉ូឡា (ប្រទេសអេស្ប៉ាញសព្វថ្ងៃ)។ លោកប្រកបការងារជាទាហាន។ ជួនជាលោកត្រូវរបួសពេលច្បាំងវាយសម្រុកទីក្រុងមួយ។ ពេលព្យាបាលមុខរបួស លោកអានគម្ពីរ ហើយទទួលស្គាល់ព្រះយេស៊ូទុកជាព្រះសង្គ្រោះរបស់ខ្លួន រួចលោកទៅស្មឹងស្មាធិ៍សមាធិនៅគុហារភ្នំមង់រែស ហើយប្រែចិត្តគំនិតទាំងស្រុង។ លោកចែកចាយការពិសោធន៍ខាងព្រះវិញ្ញាណឱ្យមិត្តសម្លាញ់ដើម្បី “លើកតម្កើងសិរីរុងរឿងដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុតរបស់ព្រះជាម្ចាស់” នៅឆ្នាំ ១៥៣៤ លោកអ៊ីញ៉ាស និងមិត្ត សម្លាញ់ខ្លះធ្វើសច្ចាប្រណិធាននៅក្រុងប៉ារីស និងបម្រើព្រះជាម្ចាស់អស់មួយជីវិត។ នេះជាដើមកំណើតនៃ “សមាគមសហជីវិនរបស់ព្រះយេស៊ូ”។

អត្ថបទទី១៖ សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរដំណើរឆ្ពោះទៅកាន់សេរីភាព សរ ៤០,១៦-២១.៣៤-៣៨

លោកម៉ូសេធ្វើតាមព្រះបន្ទូលទាំងអស់ដែលព្រះអម្ចាស់បានបង្គាប់លោក។ ជនជាតិ​អ៊ីស្រាអែលដំឡើងព្រះពន្លានៅថ្ងៃទីមួយនៃខែមួយ ក្នុងឆ្នាំទីពីរ ក្រោយពេលចាកចេញ​ពីស្រុកអេស៊ីប។ លោកម៉ូសេឱ្យគេដំឡើងព្រះពន្លាដោយដាក់ជើងទ្រ ដាក់ស៊ុម ដាក់​ឈើទទឹង ព្រមទាំងបង្គោល។ គេលាតក្រណាត់គ្របពីលើព្រះពន្លា ដូចព្រះអម្ចាស់​បង្គាប់លោកម៉ូសេ។ លោកម៉ូសេយកបន្ទះថ្មនៃសន្ធិសញ្ញា ដាក់ក្នុងហិបនៃសម្ពន្ធមេត្រី ហើយស៊កឈើស្នែង និងយកគម្របមាសមកគ្របលើហិបនោះ។ គេយកហិបទៅដាក់ក្នុង​ព្រះពន្លា ហើយចងវាំងនន និងបាំងហិបនោះ ដូចព្រះអម្ចាស់បានបង្គាប់មកលោកម៉ូសេ។ ពេលនោះ មានពពកមកគ្របបាំងលើព្រះពន្លាជួបព្រះអម្ចាស់ ហើយសិរីរុងរឿងរបស់​ព្រះអម្ចាស់ស្ថិតនៅពេញព្រះពន្លា។ លោកម៉ូសេពុំអាចចូលទៅក្នុងព្រះពន្លាជួបព្រះអម្ចាស់បានឡើយ ព្រោះមានពពកមកគ្របបាំងលើពន្លានោះ ហើយសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះអម្ចាស់ស្ថិតនៅពេញព្រះបន្លា។ ពេលណាពពកអណ្តែតឡើងផុតពីព្រះពន្លា ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលនាំគ្នារើជំរំចេញដំណើរទៅមុខ។ ប្រសិនបើពពកមិនអណ្តែតឡើងពីព្រះពន្លាទេ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលមិនចេញដំណើរទេ គឺពួកគេរង់ចាំថ្ងៃគ្រប់តំណាក់ដែលកូនចៅអ៊ីស្រាអែលបោះជំរំ ពួកគេទាំងអស់គ្នាឃើញពពករបស់ព្រះ អម្ចាស់ស្ថិតនៅលើព្រះពន្លានៅពេលថ្ងៃ ហើយឃើញដុំភ្លើងនៅពេលយប់។ ដែលពពកអណ្តែតឡើង។

ទំនុកតម្កើងលេខ ៨៤ (៨៣),៣-៦.១១ បទព្រហ្មគីតិ

ខ្ញុំសែនអន្ទះសារចិត្តប្រាថ្នាយ៉ាងជាក់ច្បាស់
ចង់ចូលវិហារព្រះជាអម្ចាស់ទាំងចិត្តកាយ
ចិត្តចង់នៅជាមួយព្រះអង្គជួយមិនរសាយ
អស់ពីកម្លាំងកាយមិនមានណាយរួមទាំងចិត្ត
ត្រចៀកកាំ និងចាបជាដរាបវានែបនិត្យ​
សំបុកធ្វើនៅជិតទីអាសនៈនៃព្រះអង្គ
អស់អ្នកដែលបានស្នាក់ក្នុងដំណាក់ដ៏ត្រចង់
មានសុភមង្គលផងសរសើរថ្កើងទ្រង់មិនឈប់
អ្នកណាដែលផ្អែកពឹងលើកម្លាំងព្រះជាម្លប់
ដ្បិតគេស្វែងមិនឈប់ដំណាក់គាប់ដោយស្មោះសរ
១១មួយថ្ងៃដែលនៅក្នុងវិហារទ្រង់សប្បាយក្រៃ
ជាងរស់មួយពាន់ថ្ងៃនៅកន្លែងដទៃទៀត
ខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តឈរនៅជិតមិនចង់ឃ្លាត
ជាជាងស្នាក់នៅបៀតក្នុងលំនៅមនុស្សអាក្រក់

ពិធីអបអរសាទរព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាម កក ១៦,១៤

អាលេលូយ៉ា! អាលេលូយ៉ា!
បពិត្រព្រះអម្ចាស់ សូមព្រះអង្គបំភ្លឺចិត្តគំនិតយើងខ្ញុំឱ្យយកចិត្តទុកដាក់ស្វែងរកព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះបុត្រាព្រះអង្គ។ អាលេលូយ៉ា!

សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាមសន្តម៉ាថាយ មថ ១៣,៤៧-៥៣

ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលជាពាក្យប្រស្នាទៅកាន់បណ្តាជនថា៖ «ព្រះរាជ្យនៃស្ថានបរមសុខប្រៀបបីដូចជាអួនមួយដែលគេរាយក្នុងសមុទ្រ ហើយជាប់បានត្រីគ្រប់យ៉ាង។ ពេល​​ជាប់បានត្រីពេញហើយ គេអូសអួននោះឡើងមកលើគោក រួចអង្គុយរើសត្រីល្អៗដាក់ក្នុងកញ្ឆេ រីឯត្រីមិនល្អវិញគេបោះចោល។ នៅអវសានកាលនៃពិភពលោកក៏នឹងកើតមាន​ឡើងដូច្នេះដែរ។ ពួកទេវទូតនាំគ្នាមកញែកមនុស្សទុច្ចរិត ចេញពីចំណោមមនុស្សសុចរិត រួចបោះមនុស្សទុច្ចរិតទាំងនោះទៅក្នុងភ្លើងដែលឆេះសន្ធោសន្ធៅ។ នៅទីនោះ មានតែ​សម្រែកយំសោកខឹងសង្កៀតធ្មេញ។ តើអ្នករាល់គ្នាយល់សេចក្តីទាំងនេះឬទេ?»។ ក្រុម​សាវ័កទូលព្រះអង្គថា៖ «បាទ! យល់!»។ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលទៅគេទៀតថា៖ «ហេតុ​នេះហើយ បានជាធម្មាចារ្យណាដែលទទួលការអប់រំអំពីព្រះរាជ្យនៃស្ថានបរមសុខ ប្រៀប​បានទៅនឹងម្ចាស់ផ្ទះដែលយកទ្រព្យទាំងចាស់ទាំងថ្មីចេញពីឃ្លាំងរបស់គាត់»។ កាលព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលជាពាក្យប្រស្នាទាំងនេះចប់សព្វគ្រប់ហើយ ព្រះអង្គក៏​យាងចេញពីទីនោះទៅ។

1,228 Views

Theme: Overlay by Kaira