ថ្ងៃចន្ទ ទី១៧ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០២៤

សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរពង្សាវតាក្សត្រភាគទី១ ១ពង្ស ២១,១-១៦

នៅក្រុងយីសរេអែលមានបុរសម្នាក់ ឈ្មោះណាបុត។ គាត់មានចម្ការទំពាំងបាយជូរ​មួយនៅក្បែររាជវាំងរបស់ព្រះបាទអខាប់ ជាស្តេចស្រុកសាម៉ារី។ ថ្ងៃមួយ ព្រះបាទអខាប់​មានរាជឱង្ការទៅកាន់លោកណាបុតថា៖ «ចូរប្រគល់ចម្ការទំពាំងបាយជូររបស់អ្នកមក​ឱ្យយើង ដើម្បីយើងយកទៅធ្វើសួនបន្លែ ព្រោះចម្ការនេះស្ថិតនៅជិតវាំងស្រាប់។ យើងនឹងប្រគល់ចម្ការទំពាំងបាយជូរមួយល្អជាងចម្ការនេះទៅអ្នក ឬប្រសិនបើអ្នកចង់​បានប្រាក់វិញ យើងនឹងបង់ឱ្យតាមតម្លៃចម្ការ»។ លោកណាបុតទូលព្រះបាទអខាប់ថា៖ «សូមព្រះអម្ចាស់ធ្វើជាសាក្សីចុះ! ទូលបង្គំមិនព្រមប្រគល់ដីដែលជាកេរមត៌កពី​ដូនតានេះ ថ្វាយព្រះករុណាទេ!»។ ព្រះបាទអខាប់យាងចូលវាំងវិញទាំងមួម៉ៅ និង​ក្រេវក្រោធ ព្រោះតែពាក្យសម្តីដែលលោកណាបុតជាអ្នកស្រុកយីសរេអែលទូលថា៖ «ទូលបង្គំមិនព្រមប្រគល់ដីដែលជាកេរមត៌កពីដូនតានេះថ្វាយព្រះករុណាទេ»។ ស្តេចផ្ទំលើ​ព្រះទែន បែរព្រះភក្ត្រទៅជញ្ជាំង ហើយមិនព្រមសោយព្រះស្ងោយឡើយ។ ម្ចាស់​ក្សត្រិយ៍​យេសាបិលជាមហេសីយាងមកគាល់ស្តេច ហើយទូលសួរថា៖ «ហេតុអ្វីបានជា​ព្រះករុណាមានព្រះទ័យមួម៉ៅ មិនព្រមសោយព្រះស្ងោយដូច្នេះ?»។ ស្តេចមានរាជ​ឱង្ការដូចតទៅ៖ «យើងនិយាយជាមួយណាបុត ជាអ្នកស្រុកយីសរេអែលថា ចូរលក់ចម្ការ​ទំពាំងបាយជូររបស់អ្នកមកឱ្យយើង ឬប្រសិនបើអ្នកមិនចង់បានប្រាក់ទេ យើងនឹង​ប្រគល់ចម្ការទំពាំងបាយជូរមួយទៀតជាថ្នូរ។ ប៉ុន្តែ គាត់ឆ្លើយថា “ទូលបង្គំមិនព្រម​ប្រគល់ចម្ការទំពាំងបាយជូររបស់ទូលបង្គំថ្វាយព្រះករុណាទេ!”»។ ម្ចាស់ក្សត្រិយ៍យេសាបិលជាមហេសីទូលថា៖ «តើព្រះករុណាមិនមែនគ្រងរាជ្យលើស្រុកអ៊ីស្រាអែលទេឬ!? សូមតើនឡើងសោយព្រះស្ងោយ ហើយមានព្រះហឫទ័យរីករាយចុះ ចាំខ្ញុំម្ចាស់​ទៅយក​ចម្ការទំពាំងបាយជូររបស់អាណាបុត ជាអ្នកស្រុកយីសរេអែលនេះមកថ្វាយ»។
ម្ចាស់ក្សត្រិយ៍យេសាបិលសរសេររាជសារមួយ ក្នុងនាមព្រះបាទអខាប់ ព្រមទាំងយក​ត្រារាជ្យមកប្រថាប់ផង ហើយចាត់គេឱ្យយកទៅជូនពួកព្រឹទ្ធាចារ្យ និងមេដឹកនាំដែលនៅក្រុងជាមួយលោកណាបុត។ ក្នុងរាជសារនោះ ម្ចាស់ក្សត្រិយ៍យេសាបិល​សរសេរថា៖«ចូរប្រកាសឱ្យប្រជាជនធ្វើពិធីតមអាហារ ហើយឱ្យលោកណាបុត​អង្គុយនៅកន្លែងគណៈអធិបតី។ ត្រូវឱ្យមនុស្សខិលខូចពីរនាក់ មកអង្គុយនៅទល់​មុខ​គាត់ ដើម្បីធ្វើជាសាក្សីចោទប្រកាន់គាត់ថា លោកបានប្រមាថព្រះជាម្ចាស់ និងប្រមាថ​ព្រះមហាក្សត្រ!។ បន្ទាប់មក ចូរនាំគាត់ទៅក្រៅ រួចយកដុំថ្មគប់សម្លាប់ចោលទៅ»។ ពួកព្រឹទ្ធាចារ្យ និងមេដឹកនាំដែលរស់នៅក្នុងក្រុងជាមួយលោកណាបុត ធ្វើតាមសេចក្តី​ដែលម្ចាស់ក្សត្រិយ៍យេសាបិលបានបញ្ជាក្នុងរាជសារ។ ពួកគេប្រកាសពិធីតមអាហារ ​ហើយឱ្យលោកណាបុតអង្គុយនៅកន្លែងគណៈអធិបតី។ មនុស្សខិលខូចពីរនាក់មកអង្គុយនៅទល់មុខលោកណាបុត រួចចោទប្រកាន់លោកនៅចំពោះមុខប្រជាជនថា៖ «លោកណាបុតបានប្រមាថព្រះជាម្ចាស់ និងប្រមាថព្រះមហាក្សត្រ!»។ ដូច្នេះគេនាំលោកណាបុត​ចេញទៅក្រៅ ហើយយកដុំថ្មគប់សម្លាប់លោក។ គេចាត់មនុស្សឱ្យទៅទូលម្ចាស់​​ក្សត្រិយ៍យេសាបិលថា៖ «យើងខ្ញុំបានយកដុំថ្មគប់សម្លាប់លោកណាបុតហើយ »។ កាល​ម្ចាស់ក្សត្រិយ៍យេសាបិលជ្រាបថា គេបានយក​ដុំថ្មគប់សម្លាប់លោកណាបុតហើយនោះ​ ម្ចាស់ក្សត្រិយ៍យេសាបិលក៏ទូលព្រះបាទអខាប់ថា៖«សូមតើនឡើងយាងទៅចាប់យកចម្ការទំពាំងបាយ​ជូររបស់អាណាបុត ជាអ្នកស្រុកយីសរេអែល ដែលមិនព្រមលក់ថ្វាយព្រះករុណាចុះ ដ្បិត​អាណាបុតនេះ ស្លាប់បាត់បង់ជីវិតហើយ»។ កាលព្រះបាទអខាប់ជ្រាបថា លោកណាបុត​ស្លាប់ហើយ ទ្រង់ក៏តើនឡើង យាងចុះទៅចាប់យកចម្ការទំពាំងបាយជូររបស់លោកណាបុត ជាអ្នកស្រុកយីសរេអែល។

ទំនុកតម្កើងលេខ ៥,២-៣.៥-៧ បទព្រហ្មគីតិ

ពិធីអបអរសាទរព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាម ទន ១១៩,១០៥

សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាមសន្តម៉ាថាយ មថ ៥,៣៨-៤២

ក្រុមសាវ័កជួបជុំជាមួយព្រះយេស៊ូនៅលើភ្នំ។ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលទៅកាន់ពួក​គេថា៖ «អ្នករាល់គ្នាធ្លាប់បានឮសេចក្តីថ្លែងទុកមកថា “ភ្នែកមួយ សងភ្នែកតែមួយ ធ្មេញមួយ សងធ្មេញតែមួយ”។ រីឯខ្ញុំវិញ ខ្ញុំសុំបញ្ជាក់ប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា កុំតបតនឹង​មនុស្សកំណាចឱ្យសោះ! បើមានគេទះកំផ្លៀងស្តាំរបស់អ្នក ចូរបែរឱ្យគេទះម្ខាង​ទៀតទៅ! បើមានគេប្តឹងចង់បានអាវក្នុងរបស់អ្នក ចូរឱ្យគេយកអាវធំថែម​ទៀត​​ទៅ! បើមានគេបង្ខំអ្នកឱ្យធ្វើដំណើរមួយយោជន៍ ចូរទៅពីរយោជន៍ជាមួយ​គេចុះ! អ្នកណាសុំអ្វីពីអ្នក ចូរឱ្យគេទៅ កុំគេចមុខចេញពីអ្នកដែលសុំខ្ចីអ្វីៗពីអ្នកដែរ»។