ថ្ងៃអង្គារ ទី២៧ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០២៣

អត្ថបទទី១៖ សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរកំណើត កណ ១៣,២.៥-១៨

លោកអប្រាហាំមានហ្វូងសត្វ និងមានមាសប្រាក់ជាច្រើន។ ឯលោកឡុតដែលមក​ជាមួយលោក ក៏មានហ្វូងចៀម ហ្វូងគោ និងជំរំជាច្រើនដែរ។ ស្រុកនោះពុំមាន​លទ្ធភាពឱ្យលោកទាំងពីរនៅជាមួយគ្នាបានឡើយ ដ្បិតលោកទាំងពីរមានហ្វូងសត្វច្រើនពេក។ មានថ្ងៃមួយ ពួកគង្វាលរបស់លោកអប្រាហាំ និងពួកគង្វាលរបស់លោក​ឡុតឈ្លោះទាស់ទែងគ្នា។ ដូច្នេះ លោកអប្រាហាំមានប្រសាសន៍ទៅលោកឡុតថា៖​ «សូមកុំឱ្យមានជម្លោះរវាងអ៊ំ និងក្មួយ ឬរវាងពួកគង្វាលអ៊ំ និងពួកគង្វាលក្មួយ ព្រោះយើងជាប់សាច់ឈាមនឹងគ្នា។ មើល៍! នៅខាងមុខក្មួយ ស្រុកទាំងមូលនៅទំនេរ ចូរក្មួយបែកចេញពីអ៊ំទៅ! ចូរជ្រើសរើសតាមចិត្ត! បើក្មួយទៅខាងជើង អ៊ំនិងទៅខាង​ត្បូង ហើយបើក្មួយទៅខាងត្បូង អ៊ំនឹងទៅខាងជើងវិញ»។ លោកឡុតងើបមុខឡើងសម្លឹងមើលទៅឃើញតំបន់ទន្លេយ័រដាន់ទាំងមូល ដែលមានទឹកបរិបូរណ៍នៅគ្រប់ទី​កន្លែង។ មុនពេលព្រះអម្ចាស់បំផ្លាញក្រុងសូដុម និងក្រុងកូម៉ូរ៉ា តំបន់នោះប្រៀបបានទៅនឹងសួនឧទ្យានរបស់ព្រះអម្ចាស់ ឬដូចស្រុកអេស៊ីបដែរ។ លោកឡុតជ្រើសរើសយកតំបន់ទន្លេយ័រដាន់ទាំងមូលសម្រាប់គាត់ ហើយក៏ចេញដំណើរឆ្ពោះទៅទិសខាងកើត។ លោកអប្រាហាំ និងលោកឡុតបែកចេញពីគ្នាតាមរបៀបនេះឯង គឺលោកអប្រហាំរស់នៅស្រុកកាណាន រីឯលោកឡុតរស់នៅតាមក្រុងនានាក្នុងតំបន់ទន្លេយ័រដាន់ ហើយគាត់ទៅបោះជំរំរហូតដល់ជាយក្រុងសូដុម។ អ្នកក្រុង​សូដុមនោះជាជនពាល តែងតែប្រព្រឹត្តអំពើបាបយ៉ាងធ្ងន់ ដែលទាស់នឹងព្រះហឫទ័យព្រះអម្ចាស់។ ក្រោយពី​លោកឡុតបែកចេញទៅ ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលមកលោកអប្រាហាំថា៖ «ចូរងើប​មុខពីកន្លែងដែលអ្នកនៅ ចូរសម្លឹងមើលទៅខាងជើង ខាងត្បូង ខាងកើត និងខាង​លិច! យើងនឹងប្រគល់ស្រុកទាំងមូលដែលអ្នកមើលឃើញនៅពេលនេះឱ្យអ្នក និង​ពូជពង្សអ្នករហូតតរៀងទៅ។ យើងនឹងធ្វើឱ្យពូជពង្សអ្នកកើនចំនួនបានច្រើនឡើងឥតគណនាដូចធូលីដី។ គ្មាននរណាអាចរាប់ធូលីដីបានយ៉ាងណា ក៏គ្មាននរណាអាចរាប់ពូជពង្សអ្នកបានយ៉ាងនោះដែរ។ ចូរក្រោកឡើង ដើរចុះដើរឡើងគ្រប់ទីកន្លែង​ក្នុងស្រុកនេះ ដ្បិតយើងប្រគល់ឱ្យអ្នកហើយ!»។ លោកអប្រាហាំក៏រើជំរំមកបោះនៅក្បែរដើមជ្រៃរបស់តាម៉ាមរ៉េ ដែលនៅក្រុងហេប្រូន ហើយលោកសាងអាសនៈ​មួយ​សម្រាប់បូជាយញ្ញថ្វាយព្រះអម្ចាស់នៅកន្លែងនោះ។

ទំនុកតម្កើងលេខ ១៥ (១៤),១-៥ បទព្រហ្មគីតិ

ពិធីអបអរសាទរព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាម យហ ៨,១២

អាលេលូយ៉ា! អាលេលូយ៉ា!
បពិត្រព្រះយេស៊ូគ្រីស្ត! ព្រះអង្គពិតជាពន្លឺបំភ្លឺពិភពលោកមែន! អ្នកណាទៅតាមព្រះអង្គ អ្នកនោះមានពន្លឺដែលនាំគេទៅកាន់ជីវិត!អាលេលូយ៉ា!

សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាមសន្តម៉ាថាយ មថ ៧,៦.១២-១៤

ក្រុមសាវ័កជួបជុំជាមួយព្រះយេស៊ូនៅលើភ្នំ។ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលទៅកាន់ពួកគេថា៖ «កុំយកអ្វីៗដែលជារបស់វិសុទ្ធទៅឱ្យឆ្កែឡើយ ហើយក៏កុំបោះត្បូងពេជ្ររបស់អ្នករាល់គ្នានៅមុខជ្រូកដែរ ក្រែងលោវាជាន់ឈ្លី រួចបែរមកត្របាក់ខាំអ្នករាល់គ្នាវិញ។
ដូច្នេះ បើអ្នករាល់គ្នាចង់ឱ្យអ្នកដទៃប្រព្រឹត្តចំពោះខ្លួនបែបណា ត្រូវប្រព្រឹត្ត​ចំពោះគេបែបនោះដែរ។ ព្រះគម្ពីរទាំងមូល គឺធម្មវិន័យនិងគម្ពីរព្យាការីមានចែងទុកមកដូច្នេះឯង។ ចូរនាំគ្នាចូលតាមទ្វារចង្អៀត ដ្បិតទ្វារដែលនាំទៅរកក្តីវិនាសអន្តរាយធំណាស់ ហើយផ្លូវទៅរកសេចក្តីវិនាសក៏ទូលាយដែរ មានមនុស្សជាច្រើនចូលតាមទ្វារនោះ។ រីឯទ្វារដែលនាំទៅរកជីវិតចង្អៀត ហើយផ្លូវនោះពិបាកដើរផង មានមនុស្សតិចទេរកផ្លូវនោះឃើញ»។