ថ្ងៃអង្គារ ទី២១ ខែវិច្ឆិការ ឆ្នាំ២០២៣

អត្ថបទទី១៖ សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរមរណសាក្សីនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ១មបា ៦,១៨-៣១

លោក​អេឡាសារ​ជា​ធម្មា​ចារ្យ​ដ៏​សំខាន់​ម្នាក់​ក្នុង​ចំណោម​ធម្មា​ចារ្យ​ទាំង​ប៉ុន្មាន។ លោក​មាន​វ័យ​ចំណាស់​ទៅ​ហើយ ឫក​ពារ​ក៏​ល្អ​គួរឱ្យ​គោរព។ គេ​ចាប់​បើក​មាត់​បង្ខំឱ្យ​លោក​ពិសារ​សាច់​ជ្រូក។ លោក​ស៊ូ​ស្លាប់​យ៉ាង​ថ្លៃ​ថ្នូរ ប្រសើរ​ជាង​រស់​នៅ​យ៉ាង​អាម៉ាស់។ លោក​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត​ដើរ​តម្រង់​ទៅ​កន្លែង​ធ្វើ​ទារុណ​កម្ម។ លោក​ខ្ជាក់​សាច់​ពី​ក្នុង​មាត់ ដូច​អ្នក​ក្លាហាន​មិន​ព្រម​ពិសារ​អ្វី ដែល​គម្ពីរ‌វិន័យ​មិន​អនុញ្ញាត​ឱ្យ​បរិភោគ ទោះបី​ត្រូវ​បាត់​បង់​ជីវិត​ក៏​ដោយ។ អស់​លោក​ដែល​ធ្វើ​ជា​អធិបតី​ក្នុង​ពិធី​ជប់​លៀង​ព្រះ​ដទៃ ដែល​វិន័យ​ហាម​នោះ ស្គាល់​លោក​ជា​យូរ​យារ​ណាស់​មក​ហើយ។ គេ​នាំ​លោក​អេឡាសារទៅ​ដោយ​ឡែក​ពី​ប្រជាជន ហើយ​បញ្ចេះ​ឱ្យគេ​យក​សាច់​ដែល​វិន័យ​អនុញ្ញាត​ឱ្យ​បរិភោគ មក​ធ្វើ​ម្ហូប​សម្រាប់​លោក រួច​លោក​ត្រូវ​តែ​ពិសារ​សាច់​ដែល​គេ​ធ្វើ​នោះ ហើយ​ធ្វើ​ពុត​ដូច​ជា​ពិសារ​សាច់​ដែល​គេ​បូជា​ថ្វាយ​ព្រះ​ដទៃ តាម​បញ្ជា​របស់​ព្រះ‌រាជា។ ធ្វើ​ដូច្នេះ នោះ​លោក​នឹង​រួច​ជីវិត។ អ្នក​ទាំង​នោះ​និយាយ​ដូច្នេះ ព្រោះ​អាណិត​ស្រលាញ់​រាប់​អាន​គាត់​ជា​យូរ​យារ​ណាស់​មក​ហើយ។ ប៉ុន្តែ លោក​អេឡាសារប្តេជ្ញា​ចិត្ត​យ៉ាង​អង់​អាច​តាម​វ័យ និង​សក់​ស្កូវ​របស់​គាត់ ព្រម​ទាំង​តាម​ចរិយា​សម្បត្ដិ ដ៏​ប្រសើរ ដែល​លោក​មាន​តាំង​ពី​កុមារ​មក ជា​ពិសេស លោក​ចង់​ធ្វើ​ឱ្យ​ស្រប​តាម​វិន័យ​ដ៏‌វិសុទ្ធ ដែល​ព្រះ‌ជាម្ចាស់​បាន​តែង​តាំង។ លោក​សុំ​ឱ្យ​គេ​បញ្ជូន​លោក​ទៅ​ស្ថាន​មច្ចុរាជ ទាំង​ប្រាប់​ថា៖ «មនុស្ស​មាន​អាយុ​ប៉ុន​ខ្ញុំ​នេះ មិន​គួរ​នឹង​បោក​បញ្ឆោត​គេ​ឡើយ! បើ​ខ្ញុំ​ធ្វើ​ពុត​ដូច្នេះ យុវជន​ជា​ច្រើន​មុខ​ជា​ស្មាន​ថា អេឡាសារ​ខ្ញុំ​នេះ​មាន​អាយុ​កៅសិប​ឆ្នាំ​ទៅ​ហើយ បែក​ចិត្ត​ទៅ​ធ្វើ​តាម​ទំនៀម​ទម្លាប់​របស់​ជន​ជាតិ​បរទេស!។ ដូច្នេះ យុវជន​ទាំង​នោះ​មុខ​ជា​វង្វេង​ដោយ​សារ​តែ​កំហុស​របស់​ខ្ញុំ ដែល​ធ្វើ​ពុត​ចង់​រស់​រាន​មាន​ជីវិតមួយ‌រយៈ​ពេល​​យ៉ាង​ខ្លី​នេះ​ជា​មិន​ខាន។ ធ្វើ​ដូច្នេះ មិន​សម​រម្យ​ទេ! ប្រសិន​បើ​ខ្ញុំ​ធ្វើ​ក្នុង​ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​មាន​វ័យ​ចាស់​ដូច្នេះ ខ្ញុំ​នឹង​អាប់​ឱន​កិត្តិយស​របស់​ខ្ញុំ ហើយ​ត្រូវ​សៅ​ហ្មង​ទៀត​ផង!។ ទោះ​បី​ខ្ញុំ​រួច​ទោស​ពី​មនុស្ស​លោក​ពេល​ឥឡូវ​នេះ​ក្តី ក៏​ខ្ញុំ​មិន​អាច​គេច​រួច​ពី​ព្រះ‌ហស្ត​នៃ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ឫទ្ធា‌នុភាព​សព្វ​ប្រការ​បាន​ដែរ។ ទោះបី​រស់​ឬ​ស្លាប់​ក្តី ក៏​ខ្ញុំ​មិន​រួច​ខ្លួន​ឡើយ។ ហេតុ​ដូច្នេះ ឥឡូវ​នេះ ខ្ញុំ​សុខ​ចិត្ត​លះ​បង់​ជីវិត​របស់​ខ្ញុំ​ដោយ​ក្លាហាន ខ្ញុំ​នឹង​បង្ហាញ​កិត្តិយស​ឱ្យ​សម​តាម​អាយុ​របស់​ខ្ញុំ ដោយ​ធ្វើ​ជា​គំរូ​ដ៏​ល្អ​ទុក​សម្រាប់​យុវជន គឺ​គំរូ​របស់​អ្នក​ដែល​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត​ស្លាប់​ដោយ​មិន​រួញ​រា ដើម្បី​គោរព​វិន័យ​ដ៏‌វិសុទ្ធ។ មាន​ប្រសាសន៍​ដូច្នេះ​ហើយ លោក​អេឡាសារ​ក៏​ដើរ​តម្រង់​ទៅ​កន្លែង​ធ្វើ​ទារុណ​កម្ម។ រីឯ​អស់​អ្នក​ដែល​នាំ​លោក គេ​ក៏​នាំ​គ្នា​ដូរ​ចិត្ត​គំនិត កាល​ពី​មុន ពួក​គេ​ដែល​ធ្លាប់​តែ​អាណិត​ស្រលាញ់​លោក បែរ​ជា​ស្អប់​លោក​ទៅ​វិញ ព្រោះ​គេ​ចាត់​ទុក​ពាក្យ​ដែល​លោក​មាន​ប្រសាសន៍​នោះ​ថា ជា​ពាក្យ​ឆ្កួត​លេលា។ រីឯ​លោក​វិញ ពេល​លោក​ជិត​ផុត​ដង្ហើម ដោយ​សារ​គេ​វាយ​ធ្វើ​បាប​នោះ លោក​មាន​ប្រសាសន៍​ទាំង​ថ្ងូរ​ថា៖ «ព្រះ‌អម្ចាស់​ជ្រាប​អ្វីៗ​ទាំង​អស់ ព្រះ‌អង្គ​ជ្រាប​ច្បាស់​ថា ទូល​បង្គំ​អាច​រួច​ពី​ស្លាប់​បាន។ នៅ​ពេល​នេះ គេ​វាយ​ដំ​ខ្លួន​ប្រាណ​ទូល​បង្គំ​យ៉ាង​សាហាវ​យង់​ឃ្នង តែ​ក្នុង​ចិត្ត​ទូល​បង្គំ​រង​ទុក្ខ​ដោយ​សប្បាយ ព្រោះ​ទូល​បង្គំ​គោរព​កោត​ខ្លាច​ព្រះ‌អង្គ»។ លោក​អេឡាសារ​ចែក​ស្ថាន​ទៅ​យ៉ាង​នេះ។ ការ​ស្លាប់​របស់​លោក​មិន​ត្រឹម​តែ​ធ្វើ​ជា​គំរូ​សម្រាប់​យុវ‌ជន​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ គឺ​សម្រាប់​ប្រជា​ជាតិ​ជា​ច្រើន​ទៀត​ផង។ គេ​នឹក​ចាំ​ពី​ព្រហ្ម​វិហារ​ធម៌ និង​ចិត្ត​អង់​អាច​ក្លាហាន​របស់​លោក​តរៀង​ទៅ។

ទំនុកតម្កើងលេខ ៣,២-៧ បទបន្ទោលកាក

ពិធីអបអរសាទរព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាម ទន ១០៣,៨.១០-១២

អាលេលូយ៉ា! អាលេលូយ៉ា!
ព្រះអម្ចាស់មានព្រះហប្ញទ័យអាណិតអាសូរ ព្រះអង្គមិនដាក់ទោសយើងឱ្យសមនឹងអំពើបាបដែលយើងបានប្រព្រឹត្តនោះឡើយ។ ព្រះអង្គក៏បានដកកំហុសរបស់យើងចេញពីយើង។ អាលេលូយ៉ា!

សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាមសន្តលូកា លក ១៩,១-១០

ព្រះ‌យេស៊ូ​មក​ដល់​ក្រុង​យេរីខូ ហើយ​យាង​កាត់​ទី‌ក្រុង។ មាន​បុរស​ម្នាក់​ឈ្មោះ​សាខេ ជា​មេ​លើ​អ្នក​ទារ​ពន្ធ គាត់​មាន​ទ្រព្យ‌សម្បត្តិ​យ៉ាង​ច្រើន។ គាត់​ចង់​ឃើញ​ព្រះ‌យេស៊ូ​មាន​ភិន‌ភាគ​យ៉ាង​ណា ប៉ុន្តែ ដោយ​មាន​មនុស្ស​ច្រើន​ពេក ហើយ​ដោយ​គាត់​មាន​មាឌ​តូច​ទៀត​ផង​នោះ គាត់​មើល​ព្រះ‌អង្គ​មិន​ឃើញ​ទេ។ គាត់​រត់​ទៅ​ខាង​មុខ ឡើង​ដើម​ឈើ​មួយ​ដើម ចាំ​មើល​ព្រះ‌យេស៊ូ ព្រោះ​ព្រះ‌អង្គ​ត្រូវ​យាង​កាត់​តាម​នោះ។ កាល​ព្រះ‌យេស៊ូ​យាង​មក​ដល់ ព្រះ‌អង្គ​ងើប​ព្រះ‌ភ័ក្ត្រ​ឡើង ហើយ​មាន​ព្រះ‌បន្ទូល​ទៅ​គាត់​ថា៖ «លោក​សាខេ​អើយ! សូម​អញ្ជើញ​ចុះ​មក​ជា​ប្រញាប់ ដ្បិត​ថ្ងៃ​នេះ ខ្ញុំ​ត្រូវ​ស្នាក់​នៅ​ផ្ទះ​លោក»។ លោក​សាខេ​ក៏​ចុះ​មក​ជា​ប្រញាប់ ហើយ​ទទួល​ព្រះ‌​យេស៊ូ​ដោយ​អំណរ។ កាល​មនុស្ស​ទាំង​អស់​ឃើញ​ដូច្នោះ គេ​រអ៊ូ‌រទាំ​ថា៖ «មើល៍! លោក​នេះ​ទៅ​ស្នាក់​នៅ​ផ្ទះ​មនុស្ស​បាប!»។ លោក​សាខេ​ក្រោក​ឈរ​ឡើង ទូល​ព្រះ‌អម្ចាស់​ថា៖ «បពិត្រ​ព្រះ‌អម្ចាស់! ទូល‌បង្គំ​នឹង​ចែក​ទ្រព្យ‌សម្បត្តិ​របស់​ទូល‌បង្គំចំនួន​ពាក់​កណ្ដាល​ដល់​មនុស្ស​ក្រីក្រ ហើយ​ប្រសិន​បើ​ទូល‌បង្គំ​ទារ​ពន្ធ​ពី​អ្នក​ណា​ហួស​កម្រិត ទូល‌បង្គំ​នឹង​សង​អ្នក​នោះ​វិញ​មួយ​ជា​បួន»។ ព្រះ‌យេស៊ូ​មាន​ព្រះ‌​បន្ទូល​ទៅ​គាត់​ថា៖ «ថ្ងៃ​នេះ ការ​សង្គ្រោះ​បាន​មក​ដល់​ផ្ទះ​នេះ​ហើយ​ ដ្បិត​បុរស​នេះ​ជា​ពូជ‌ពង្ស​របស់​លោក​អប្រាហាំ​ដែរ។ បុត្រ​មនុស្ស​បាន​មក ដើម្បី​ស្វែង​រក និង​សង្គ្រោះ​មនុស្ស​ដែល​វិនាស​បាត់‌បង់»។