ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍-អាទិត្យទី៣៤-រដូវធម្មតា «ឆ្នាំសេស»

ពេលនោះ ពួកនាម៉ឺនមន្ត្រីក៏លើកគ្នាចូលមក ឃើញលោកដានីអែលកំពុងតែទូល‌អង្វរព្រះរបស់លោក។ ពួកគេនាំគ្នាចូលទៅគាល់ស្តេច ទូលអំពីរាជបម្រាមនោះថា៖ «បពិត្រព្រះ‌រាជា! តើព្រះ‌អង្គបានឡាយព្រះ‌ហស្ដលេខាលើបម្រាមថា ក្នុង‌រយៈពេលសាម‌សិបថ្ងៃ បើអ្នកណាទូល‌អង្វរព្រះ ឬមនុស្ស ក្រៅពីព្រះ‌ករុណា អ្នកនោះនឹងត្រូវបោះទៅក្នុងរូងតោមែនឬ?»។ ព្រះ‌មហាក្សត្រឆ្លើយថា៖ «ត្រូវហើយ! យើងបានសម្រេចដូច្នេះមែន គឺស្របតាមច្បាប់របស់ជនជាតិម៉ែដ និងពែរ្ស ដែលមិនអាចប្រែក្រឡាស់បានឡើយ»។ ពួកគេក៏ទូលព្រះ‌រាជាថា៖ «បពិត្រព្រះ‌រាជា លោកដានីអែលជាអ្នកដែលគេជន្លៀសមកពីស្រុកយូដា ពុំបានអើពើនឹងព្រះ‌ករុណា ហើយក៏មិនគោរពតាមបម្រាមដែលព្រះ‌អង្គបានឡាយព្រះ‌ហស្ដដែរ! គឺលោកនៅតែអធិស្ឋានមួយថ្ងៃបីដង»។ កាលស្តេចព្រះ‌សណ្ដាប់ដូច្នេះហើយ ព្រះ‌អង្គព្រួយព្រះ‌ហឫ‌ទ័យជាខ្លាំង។ ព្រះ‌រាជាចង់ដោះលែងលោកដានីអែលណាស់ គឺតាំងពីពេលនោះរហូតដល់ល្ងាច ព្រះ‌អង្គរិះ‌រកមធ្យោ‌បាយដោះលែងលោកដានីអែល។ ប៉ុន្តែ នាម៉ឺនមន្ត្រីទាំងនោះលើកគ្នាមកទូលស្តេចថា៖ «បពិត្រព្រះ‌រាជា! សូមព្រះ‌អង្គជ្រាបថា តាមច្បាប់របស់ជនជាតិម៉ែដ និងជនជាតិពែរ្ស រាជបម្រាម និងរាជ‌ក្រឹត្យទាំងប៉ុន្មាន ដែលមានឡាយព្រះ‌ហស្ដលេខារបស់ព្រះ‌មហាក្សត្រមិនអាចប្រែ‌ប្រួលបានជាដាច់ខាត!»។ ព្រះ‌មហាក្សត្របញ្ជាឱ្យគេនាំលោកដានីអែលទៅបោះនៅក្នុងរូងតោ ទាំងមានរាជ‌ឱង្ការទៅលោកថា៖ «ព្រះរបស់លោកនឹងសង្គ្រោះជីវិតលោកជាមិនខាន ព្រោះលោកបានគោរពបម្រើព្រះ‌អង្គដោយចិត្តព្យាយាម»។ គេយកផ្ទាំងថ្មមួយផ្ទាំងមកសន្ធប់មាត់រូង ហើយព្រះ‌មហាក្សត្រប្រថាប់ត្រាព្រះ‌ទម្រង់លើថ្មនោះ ពួកមន្ត្រីរបស់ស្តេចក៏បោះត្រាចិញ្ចៀនរបស់គេលើថ្មនោះដែរ។ ដូច្នេះ គ្មាននរណាអាចសង្គ្រោះលោកដានីអែលបានឡើយ។ បន្ទាប់មក ព្រះ‌មហាក្សត្រយាងចូលរាជវាំងវិញ ព្រះ‌អង្គយាងចូលក្រឡា‌បន្ទំ ដោយមិនព្រមសោយអ្វីឡើយ ហើយក៏មិនអនុញ្ញាតឱ្យពួកស្នំចូលមកជិតដែរ។ យប់នោះ ព្រះ‌អង្គផ្ទំមិនលក់ទាល់តែសោះ។ ព្រះ‌រាជាក្រោកឡើងតាំងពីព្រលឹមស្រាងៗ ហើយប្រញាប់‌ប្រញាល់យាងឆ្ពោះទៅរូងតោ។ ព្រះ‌អង្គចូលទៅជិតរូង ទាំងស្រែកហៅលោកដានីអែល ដោយបន្លឺព្រះ‌សូរ‌សៀងយ៉ាងក្តុក‌ក្តួលថា៖ «លោកដានីអែលជាអ្នកបម្រើរបស់ព្រះដ៏មានព្រះ‌ជន្មគង់នៅអើយ តើព្រះរបស់លោក ដែលលោកគោរពបម្រើដោយចិត្តព្យាយាមនោះ បានរំដោះលោកឱ្យរួចពីតោឬទេ?»។ លោកដានីអែលទូលទៅស្តេចវិញថា៖ «បពិត្រព្រះ‌រាជា សូមព្រះ‌អង្គមានព្រះ‌ជន្មគង់នៅរហូតតទៅ! ព្រះរបស់ទូល‌បង្គំចាត់ទេវទូតរបស់ព្រះ‌អង្គមកបិទមាត់តោ ដូច្នេះ វាមិនបានធ្វើបាបទូល‌បង្គំឡើយ ដ្បិតព្រះ‌ជាម្ចាស់ជ្រាបថា ទូល‌បង្គំគ្មានទោស‌ពៃរ៍អ្វីនៅចំពោះព្រះ‌ភ័ក្ត្រព្រះ‌អង្គទេ ហើយទូល‌បង្គំក៏ពុំបានប្រព្រឹត្តអ្វីខុសចំពោះព្រះ‌ករុណាដែរ»។ ពេលនោះ ព្រះ‌មហាក្សត្រមានព្រះ‌ហឫ‌ទ័យរីក‌រាយក្រៃ‌លែង ព្រះ‌អង្គបញ្ជាឱ្យគេយកលោកដានីអែលចេញពីរូងមកវិញ គេក៏យកលោកចេញមកឃើញថា លោកគ្មានរបួសអ្វីសោះ ដ្បិតលោកមានជំនឿលើព្រះរបស់លោក។ បន្ទាប់មក ព្រះ‌មហាក្សត្របញ្ជាឱ្យគេនាំពួកនាម៉ឺនមន្ត្រី ដែលបានចោទប្រកាន់លោកដានីអែលយកទៅបោះនៅក្នុងរូងតោ ទាំងប្រពន្ធ ទាំងកូន។ មុនពេលអ្នកទាំងនោះធ្លាក់ទៅដល់បាតរូង តោបានលោតមកត្របាក់ស៊ីពួកគេខ្ទេច‌ខ្ទីអស់។ ព្រះ‌បាទដារី‌យូសចេញរាជ‌សារមួយប្រកាសប្រាប់ប្រជាជន ប្រជា‌ជាតិ និងមនុស្សគ្រប់ភាសា ដែលរស់នៅលើផែន‌ដីទាំងមូលថា៖ «សូមឱ្យអ្នករាល់គ្នាបានប្រកបដោយសេចក្ដីសុខយ៉ាងបរិបូណ៌! យើងសុំចេញបញ្ជាដូចតទៅ គឺមនុស្សទាំង‌ឡាយដែលរស់នៅទូទាំងរាជា‌ណា‌ចក្ររបស់យើង ត្រូវតែគោរពកោតខ្លាចព្រះរបស់លោកដានីអែល ដ្បិតព្រះ‌អង្គជាព្រះដែលមានព្រះ‌ជន្មគង់នៅ ហើយព្រះ‌អង្គនៅស្ថិត‌ស្ថេរអស់កល្ប‌ជានិច្ច។ ព្រះ‌រាជ្យរបស់ព្រះ‌អង្គមិនសាប‌សូន្យឡើយ ព្រះ‌អង្គគ្រងរាជ្យរហូតតរៀងទៅ។ ព្រះ‌អង្គសង្គ្រោះ និងរំដោះមនុស្សលោក ព្រះ‌អង្គសម្ដែងទីសម្គាល់ និងឫទ្ធិបាដិហារិយ៍នៅលើមេឃ និងនៅលើផែន‌ដី គឺព្រះ‌អង្គនេះហើយដែលបានសង្គ្រោះ លោកដានីអែលឱ្យរួចពីក្រញាំតោ»។

ទំនុកតម្កើងព្យការីដានីអែល ៣,៦៨-៧៤ បទកាកគតិ

៦៨	សន្សើមនិងព្រឹល	សូមអ្នកកុំខ្ជិល	កុំបង្អង់នៅ
	ស្មូត្រលើកតម្កើង	ព្រះម្ចាស់ជាផ្លូវ	អង្វែងតទៅ
		អស់កល្បជានិច្ច	។
៦៩	ចូរថ្ងៃនិងយប់	កោតកុំឈរឈប់	សរសើរកុំភ្លេច
	ស្មូត្រលើកតម្កើង	ព្រះម្ចាស់ជានិច្ច	កុំបីកែគេច
		អស់កល្បស្ថេរស្ថិត	។
៧០	ចូរឱ្យពន្លឺ	រន្ទាលរន្ទឺ	និងភាពងងឹត
	សរសើរតម្កើង	អម្ចាស់មានឫទ្ធិ	រាល់ថ្ងៃកុំគិត
		ខ្វល់ខ្វាយឡើយណា	។
៧១	អាកាសត្រជាក់	ខ្យល់រងាធ្លាក់	មកជាធម្មតា
	ចូរលើកតម្កើង	អម្ចាស់ក្សត្រា	ព្រះអ្នករាល់គ្នា
		កុំបីឃ្លាងឃ្លាត	។
៧២	សូមឱ្យទឹកកក	កុំបីខានខក	ទាំងសន្សើមទៀត
	ចូរលើកតម្កើង	ព្រះម្ចាស់ទាំងឆ្លៀត	កុំបីរវាត
		រហូតតទៅ	។
៧៣	សូមដុំពពក	ផ្លេកបន្ទោរមក	កុំបង្អង់នៅ
	តម្កើងព្រះអង្គ	កុំបីហ្មងសៅ	ស្មូត្ររហូតទៅ
		អស់កល្បយូរលង់	។
៧៤	សូមឱ្យផែនដី	ទាំងមូលលកលៃ	តម្កើងព្រះអង្គ
	សរសើរកុំឈប់	កុំនៅរេរង់	កោតសរសើរទ្រង់
		កុំប្រែសាវា	។

ពិធីអបអរសាទរព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាម លក ២១,២៨

អាលេលូយ៉ា! អាលេលូយ៉ា!
ចូរអ្នករាល់គ្នាងើបមើលទៅលើ ពីព្រោះព្រះជាម្ចាស់ជិតរំដោះអ្នករាល់គ្នាហើយ។ អាលេលូយ៉ា!

សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាមសន្តលូកា លក ២១,២០-២៨

ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅកាន់ក្រុមសាវ័កអំពីដំណើនិវត្តរបស់ព្រះអង្គថា៖ «កាលណាអ្នករាល់គ្នាឃើញមានកង‌ទ័ពមកឡោម‌ព័ទ្ធក្រុងយេរូ‌សាឡឹម ចូរដឹងថា ក្រុងនេះជិតវិនាសហើយ។ ពេលនោះ អស់អ្នកនៅស្រុកយូដា ត្រូវតែរត់ទៅជ្រកនៅតាមភ្នំ រីឯអស់អ្នកនៅក្រុងយេរូ‌សាឡឹម ត្រូវរត់ចេញឱ្យឆ្ងាយពីក្រុង ហើយអស់អ្នកដែលនៅស្រុកស្រែ មិនត្រូវចូលទៅក្រុងឡើយ។ គ្រានោះ ជាគ្រាដែលព្រះ‌ជាម្ចាស់ធ្វើទោសប្រជា‌រាស្ដ្រព្រះ‌អង្គ ស្របតាមសេចក្ដីដែលមានចែងទុកក្នុងគម្ពីរ។ គ្រានោះ ស្ត្រីមានផ្ទៃពោះ និងស្ត្រីបំបៅកូន មុខជាវេទនាពុំ‌ខាន ដ្បិតនឹងកើតមានទុក្ខលំបាកយ៉ាងខ្លាំងនៅក្នុងស្រុក ហើយព្រះ‌ជាម្ចាស់នឹងវិនិច្ឆ័យទោសប្រជា‌រាស្ដ្រនេះ។ គេនឹងត្រូវស្លាប់ដោយមុខដាវ ហើយខ្មាំងសត្រូវនឹងកៀរគេយកទៅធ្វើជាឈ្លើយសង្គ្រាមឱ្យរស់នៅកណ្ដាលចំណោមជាតិសាសន៍ទាំងអស់ សាសន៍ដទៃនឹងជាន់ឈ្លីក្រុងយេរូ‌សាឡឹម រហូតដល់ពេលកំណត់របស់គេ»។ «គ្រានោះ នឹងមានទីសម្គាល់នៅក្នុងព្រះ‌អាទិត្យ ក្នុងព្រះ‌ច័ន្ទ និងក្នុងផ្កាយទាំងប៉ុន្មាន។ ប្រជា‌ជាតិទាំងអស់នៅលើផែន‌ដីនឹងតឹងទ្រូង ព្រួយបារម្ភ ពេលឮសូរសន្ធឹករលកសមុទ្របក់‌បោក មនុស្ស‌ម្នាភ័យស្លុតបាត់ស្មារតី នៅពេលគិតអំពីហេតុ‌ការណ៍ដែលនឹងកើតមាននៅលើផែន‌ដី ដ្បិតឫទ្ធិ‌បារមីនានានៅលើមេឃនឹងកក្រើករំពើក។ ពេលនោះ គេនឹងឃើញបុត្រមនុស្សយាងមកក្នុងពពក ប្រកបដោយឫទ្ធា‌នុភាព និងសិរី‌រុងរឿងពន់‌ពេកក្រៃ។កាលណាព្រឹត្តិ‌ការណ៍ទាំងនេះចាប់‌ផ្ដើមកើតមាន ចូរអ្នករាល់គ្នាងើបមើលទៅលើ ពី‌ព្រោះព្រះ‌ជាម្ចាស់ជិតរំដោះអ្នករាល់គ្នាហើយ»។

282 Views

Post Views: 285

ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ អាទិត្យទី៣៤រដូវធម្មតា «ឆ្នាំសេស»ពណ៌បៃតង

អត្ថបទទី១៖ សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរព្យការីដានីអែល ដន ៦,១២-២៨

ទំនុកតម្កើងព្យការីដានីអែល ៣,៦៨-៧៤ បទកាកគតិ

ពិធីអបអរសាទរព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាម លក ២១,២៨

សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាមសន្តលូកា លក ២១,២០-២៨

ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ អាទិត្យទី៣៤
រដូវធម្មតា «ឆ្នាំសេស»
ពណ៌បៃតង