ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ទី១៣ ខែកក្ដដា ឆ្នាំ២០២៣

អត្ថបទទី១៖ សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរកំណើត កណ ៤៤,១៨-២១.២៣ខ-២៩; ៤៥,១-៥

កូនៗលោកយ៉ាកុបត្រឡប់ពីស្រុកកាណាន ទាំងនាំបេនយ៉ាមីនជាប្អូនពៅមកជាមួយ​ផង។ រាជបម្រើនាំពួកគេទៅជួបលោកយ៉ូសែប។ លោកយូដាខិតចូលទៅជិតលោក​យ៉ូសែប ហើយអង្វរថា៖ «លោកម្ចាស់! សូមមេត្ដាអនុញ្ញាតឱ្យខ្ញុំប្របាទជម្រាបជូន​លោកម្ចាស់ស្ដាប់មួយម៉ាត់សិន សូមកុំខិងនឹងខ្ញុំប្របាទឡើយ! ដ្បិតលោកម្ចាស់មាន​អំណាចស្មើនឹងព្រះបាទផារ៉ោនដែរ។ លោកម្ចាស់បានសួរយើងខ្ញុំថា “​អ្នករាល់គ្នាមាន​ឪពុក មានប្អូនទៀតឬទេ!​”។ យើងខ្ញុំបានជម្រាប់លោកម្ចាស់វិញថា “យើងខ្ញុំមានឪពុក​ចាស់ជរា​ ហើយយើងខ្ញុំក៏មានប្អូនពៅម្នាក់ ដែលកើតមកក្នុងពេលឪពុកចាស់ហើយនោះដែរ។ បងវាស្លាប់បាត់ទៅហើយ។ ដូច្នេះ ក្នុងចំណោមកូនដែលកើតមកពីម្ដាយ​វា នៅសល់តែវាម្នាក់គត់។ ឪពុកស្រឡាញ់ប្អូនពៅនេះខ្លាំងណាស់”។ លោកម្ចាស់​មានប្រសាសន៍មកយើងខ្ញុំថា “ចូរនាំវាមកឱ្យយើងថែរក្សាការពារដោយផ្ទាល់!។ បើប្អូនពៅអ្នករាល់គ្នាមិនមកជាមួយទេ នោះអ្នករាល់គ្នា​ពុំអាចជួបមុខយើងបានទៀត​ឡើយ!”។ ពេលយើងខ្ញុំវិលជួបឪពុកយើងខ្ញុំវិញ យើងខ្ញុំបានយកប្រសាសន៍របស់លោកម្ចាស់ទៅរៀបរាប់ជម្រាបគាត់។ ឪពុកមានប្រសាសន៍មកយើងខ្ញុំថា “ចូរនាំគ្នាទៅ​វិញ ទៅរកទិញស្បៀងសម្រាប់ក្រុមគ្រួសារយើងមក”។ យើងខ្ញុំតបទៅគាត់​វិញថា “កូនៗមិនអាចទៅបានទេ ទាល់តែអាពៅទៅជាមួយ ទើបកូនៗទៅបាន ដ្បិតកូនៗអាច​ទៅជួបមុខលោកនោះបាន លុះត្រាតែមានអាពៅទៅជាមួយ”។ ឪពុកមានប្រសាសន៍មក​យើងខ្ញុំថា “កូនៗដឹងហើយថា ប្រពន្ធពុកមានកូនតែពីរនាក់ទេ ម្នាក់បាត់ទៅហើយ ប្រហែលមានសត្វព្រៃស៊ីវា ពុកលែងឃើញវារហូតទល់សព្វថ្ងៃ។ ឥឡូវនេះកូនៗចង់​យកអាពៅទៅទៀត! ប្រសិនបើវាជួបនឹងគ្រោះថ្នាក់អ្វីមួយនោះ កូនៗមុខជានឹងធ្វើឱ្យ​ពុកដែលចាស់ណាស់ហើយនេះ ត្រូវលាចាកលោកនេះទៅទាំងវេទនាជាមិនខាន»។ ពេលនោះ លោកយ៉ូសែបពុំអាចទប់ចិត្តនៅចំពោះមុខអស់អ្នកដែលនៅជុំវិញលោកបាន លោកក៏បញ្ជាឱ្យពួកគេចេញទៅ។ លុះគេចេញអស់ហើយ លោកយ៉ូសែបបង្ហាញ​ឱ្យបងៗស្គាល់។ លោកទ្រហោយំយ៉ាងខ្លាំង រហូតដល់ជនជាតិអេស៊ីបឮ សូម្បីតែអ្នកនៅក្នុងដំណាក់ព្រះបាទផារ៉ោនក៏ឮដែរ។ លោកមានប្រសាសន៍ទៅបងប្អូនថា៖ «ខ្ញុំហ្នឹងហើយ ជាយ៉ូសែប! តើឪពុកយើងនៅរស់ទេឬ?»។ ប៉ុន្តែ បងប្អូនលោករកពាក្យឆ្លើយ​ពុំបាន ព្រោះគេញ័ររន្ធត់យ៉ាងខ្លាំង ដោយឃើញលោកនៅនឹងមុខដូច្នេះ។ លោកយ៉ូសែបមានប្រសាសន៍ទៅបងប្អូនទៀតថា៖ «សូមខិតចូលមកជិតខ្ញុំមក!។ ពួកគេ​ក៏ខិតចូលមកជិតលោក។ លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «ខ្ញុំហ្នឹងហើយជាយ៉ូសែប! ប្អូន​របស់បងៗដែលបងៗបានលក់ឱ្យគេនាំយកមកស្រុកអេស៊ីបនេះ។ ប៉ុន្តែ ឥឡូវនេះ សូមបងៗកុំព្រួយបារម្ភធ្វើអ្វី កុំស្តាយក្រោយព្រោះតែបានលក់ប្អូននោះឡើយ ដ្បិត​ព្រះជាម្ចាស់បានចាត់ប្អូនឱ្យមកទីនេះមុន ដើម្បីការពារអាយុជីវិតរបស់បងៗ»។

ទំនុកតម្កើងលេខ ១០៥ (១០៤),១៦-២១ បទកាកគតិ

ពិធីអបអរសាទរព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាម មក ១,១៥

អាលេលូយ៉ា! អាលេលូយ៉ា!
ព្រះរាជ្យរបស់ព្រះជាម្ចាស់មកជិតបង្កើយហើយ! ចូរនាំគ្នាជឿដំណឹងល្អចុះ!។ អាលេលូយ៉ា!

សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាមសន្តម៉ាថាយ មថ ១០,៧-១៥

នៅគ្រានោះ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅកាន់ក្រុមសាវ័កទាំងដប់ពីរនាក់ថា៖ ​«ពេលធ្វើដំណើរទៅចូរប្រកាសថា ព្រះរាជ្យនៃស្ថានបរមសុខមកជិតបង្កើយហើយ។ ចូរមើលអ្នកជំងឺឱ្យបានជា ប្រោសមនុស្សស្លាប់ឱ្យទទួលជីវិតថ្មី ធ្វើឱ្យមនុស្សឃ្លង់បាន​ស្អាតបរិសុទ្ធ ដេញខ្មោចចេញពីមនុស្ស។ អ្នករាល់គ្នាបានទទួលអំណាចដោយឥតបង់​ថ្លៃ ត្រូវជួយគេវិញដោយឥតគិតថ្លៃដែរ។ កុំរកមាសប្រាក់ ឬលុយកាក់ដាក់ក្នុងថង់​ឡើយ ហើយកុំយកថង់យាម កុំយកអាវបន្លាស់ កុំយកស្បែកជើង ឬដំបងទៅជាមួយ ដ្បិតអ្នកធ្វើការត្រូវតែទទួលម្ហូបអាហារ។ ពេលអ្នករាល់គ្នាចូលទៅក្នុងភូមិឬក្រុងណាមួយ ចូរសួររកអ្នកដែលសមនឹងទទួលអ្នករាល់គ្នាឱ្យស្នាក់នៅ។ ត្រូវស្នាក់នៅផ្ទះអ្នកនោះ រហូតដល់ពេលអ្នករាល់គ្នាត្រូវចេញពីទីនោះ។ ពេលចូលទៅក្នុងផ្ទះណា ត្រូវជម្រាបសួរដោយជូនពរអ្នកផ្ទះនោះឱ្យបានប្រកបដោយសេចក្តីសុខសាន្ត ប្រសិនបើអ្នកផ្ទះនោះសមនឹងទទួលសេចក្តីសុខសាន្តនោះ សេចក្តីសុខសាន្តនឹងកើតមានដល់គេ ដូចពាក្យជម្រាបសួររបស់អ្នករាល់គ្នាមិនខាន។ ផ្ទុយទៅវិញ បើគេមិនសមនឹងទទួលទេ សេចក្ដីសុខសាន្ដរបស់អ្នករាល់គ្នានឹងវិលមករក​អ្នករាល់គ្នាវិញ។ បើគេមិនព្រមទទួលអ្នករាល់គ្នា ហើយបើគេមិនព្រមស្តាប់ពាក្យរបស់អ្នករាល់គ្នាទេ ចូរចេញពីផ្ទះនោះ ឬពីក្រុងនោះ ទាំងរលាស់ធូលីដីចេញពីជើងរបស់អ្នក​រាល់គ្នាផង។ ខ្ញុំសុំប្រាប់ឱ្យអ្នករាល់គ្នាដឹងច្បាស់ថា នៅថ្ងៃព្រះជាម្ចាស់វិនិច្ឆ័យមនុស្សលោក អ្នកក្រុងសូដុម និងអ្នកក្រុងកូម៉ូរ៉ានឹងទទួលទោសស្រាលជាងអ្នកស្រុកនោះ»។