សន្តអំប្រូស ជាអភិបាល
និងជាគ្រូបាធ្យាយនៃព្រះសហគមន៍​

លោក អំប្រូស កើតប្រហែលនៅឆ្នាំ៣៤០ នៅក្រុងត្រែវ (នៅប្រទេសអាឡឺម៉ង់សព្វថ្ងៃ)។ លោកកាន់មុខតំណែងជាមេកងនគរបាលនៅក្រុងមីឡង់ ប្រទេសអ៊ីតាលី។ ថ្ងៃទី៧ ខែធ្នូ ឆ្នាំ៣៧៤ លោកទៅការពារសន្តិសុខក្នុងពេលបោះឆ្នោតជ្រើសរើសអភិបាលព្រះសហគមន៍ក្រុងមីឡង់ ព្រោះរដ្ឋអំណាចខ្លាចកើតចលាចល។ ពេលនោះ ស្រាប់តែមានក្មេងម្នាក់ស្រែកឡើងថា៖ “សូមរើសលោកអំប្រូសធ្វើជាអភិបាល!”។ បណ្តាជនក៏នាំគ្នាស្រែកតាមក្មេងនោះ ហើយគេជ្រើសរើសលោកធ្វើជាអភិបាលព្រះសហគមន៍ក្រុងមីឡង់ ទោះបីលោកមិនទាន់ទទួលអគ្គសញ្ញាជ្រមុជទឹកនៅឡើយក៏ដោយ។ លោកណែនាំព្រះសហគមន៍យ៉ាងល្អបំផុត ដោយស៊ូប្តូរជីវិតសម្រាប់ប្រជាជន។ លោកឧស្សាហ៍ពន្យល់គម្ពីរដោយមិនខ្លាចនឿយហត់ឡើយ។ ជួនកាល លោកត្រូវជំទាស់នឹងព្រះចៅអធិរាជរ៉ូម៉ាំង ដែលជិះជាន់ប្រជាជន និងប្រព្រឹត្តអំពើឃោឃៅយ៉ាងព្រៃផ្សៃ។ លោកតែងបទសម្រាប់ឱ្យគ្រីស្តបរិស័ទច្រៀងក្នុងពិធីផ្សេងៗ ទាំងមានបំណងពន្យល់លទ្ធិត្រឹមត្រូវ អំពីឋានៈព្រះយេស៊ូដែលពិតជាមនុស្សផង ពិតជាព្រះជាម្ចាស់ផង។ លោក អូគូស្តាំង ប្រែចិត្តគំនិតដោយសារលោក ហើយទទួលអគ្គសញ្ញាជ្រមុជទឹកពីលោកផងដែរ។ លោកទទួលមរណភាពនៅថ្ងៃសុក្រពិសិដ្ឋ ឆ្នាំ៣៩៧។

អត្ថបទទី១ សូមថ្លែងលិខិត១របស់គ្រីស្ដទូតប៉ូលផ្ញើជូនគ្រីស្ដបរិស័ទក្រុងកូរិនថូស ១ករ ៤,១-៦

ហេតុ​នេះ សូម​បង‌ប្អូន​ចាត់​ទុក​យើង​ថា ជា​អ្នក​បម្រើ​របស់​ព្រះ‌គ្រីស្ត និង​ជា​អ្នក​មើល​ខុស​ត្រូវ​លើ​គម្រោង‌ការ​ដ៏​លាក់​កំបាំងរបស់​ព្រះ‌ជាម្ចាស់។ រីឯ​អ្នក​មើល​ខុស​ត្រូវ​គួរ​តែ​មាន​ចិត្ត​ស្មោះ‌ត្រង់។ ចំពោះ​រូប​ខ្ញុំ ទោះ​បី​បង‌ប្អូន​ក្តី ឬ​មនុស្ស​លោក​ក្តី វាយ​តម្លៃ​ខ្ញុំ​ថា​ជា​មនុស្ស​បែប​ណា​ក៏​ដោយ ខ្ញុំ​មិន​អំពល់​អ្វី​ទេ ហើយ​រូប​ខ្ញុំ​ផ្ទាល់ ក៏​ខ្ញុំ​មិន​វាយ​តម្លៃ​ខ្លួន​ឯង​ដែរ ដ្បិត​ក្នុង​ចិត្ត​ខ្ញុំ ខ្ញុំ​យល់​ឃើញ​ថា ខ្ញុំ​គ្មាន​ធ្វើ​អ្វី​ខុស​ឡើយ។ ប៉ុន្តែ មិន​មែន​ការ​យល់​ឃើញ​របស់​ខ្ញុំ​នេះ​ទេ ដែល​ធ្វើ​ឱ្យខ្ញុំ​បាន​សុចរិត មាន​តែ​ព្រះ‌អម្ចាស់​ប៉ុណ្ណោះ​ដែល​វិនិច្ឆ័យ​ខ្ញុំ។ ហេតុ​នេះ សូម​បង‌ប្អូន​កុំ​វិនិច្ឆ័យ​ទោស​នរណា​មុន​ពេល​កំណត់​ឡើយ ត្រូវ​រង់‌ចាំ​ព្រះ‌អម្ចាស់​យាង​មក​ដល់​សិន គឺ​ព្រះ‌អង្គ​នឹង​យក​អ្វីៗ​ដែល​មនុស្ស​បង្កប់​ទុក​ក្នុង​ទី‌ងងឹត មក​ដាក់​នៅ​ទី​ភ្លឺ ហើយ​ព្រះ‌អង្គ​នឹង​បង្ហាញ​បំណង​ដែល​លាក់​ទុក​ក្នុង​ចិត្ត​មនុស្ស។ នៅ​ពេល​នោះ ព្រះ‌ជាម្ចាស់​នឹង​សរសើរ​មនុស្ស​ម្នាក់ៗ​ទៅ​តាម​ការ​ដែល​ខ្លួន​បាន​ប្រព្រឹត្ត។
បង‌ប្អូន​អើយ ព្រោះ​តែ​បង‌ប្អូន​ហើយ បាន​ជា​ខ្ញុំ​លើក​យក​រឿង​លោក​អប៉ូ‌ឡូស និង​ខ្លួន​ខ្ញុំ​ផ្ទាល់​មក​និយាយ​ជា​ឧទាហរណ៍ ដើម្បី​ឱ្យ​បង‌ប្អូន​យល់​ថា មិន​ត្រូវ​ធ្វើ​អ្វី​ហួស​ពី​សេចក្ដី​ដែល​មាន​សរសេរ​ក្នុង​សំបុត្រ​នេះ​ឡើយ។ ក្នុង​ចំណោម​បង‌ប្អូន ក៏​មិន​ត្រូវឱ្យ​មាន​នរណា​អួត​ខ្លួន​ដោយ​កាន់​ជើង​ម្នាក់ ហើយ​ប្រឆាំង​នឹង​ម្នាក់​ទៀត​ដែរ។

ទំនុកតម្កើងលេខ ៨៩,២-៥.២១-២២.២៥.២៧ បទកាកគតិ

ពិធីអបអរសាទរព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អ

អាលេលូយ៉ា! អាលេលូយ៉ា!
ថ្ងៃព្រះអម្ចាស់មកជិតបង្កើយ! ព្រះអង្គយាងមកសង្គ្រោះយើង។ អាលេលូយ៉ា!

សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាមសន្តលូកា លក ២២,២៤-៣០

ខណៈ​នោះ ពួក​សាវ័ក​ជជែក​ទាស់‌ទែង​គ្នា​ចង់​ដឹង​ថា ក្នុង​ចំណោម​ពួក​គេ នរណា​មាន​ឋានៈ​ធំ​ជាង​គេ។ ព្រះ‌យេស៊ូ​មាន​ព្រះ‌បន្ទូល​ទៅ​គេ​ថា៖ «ស្ដេច​ទាំង‌ឡាយ​តែង‌តែ​ត្រួត‌ត្រា​លើ​ប្រជា‌រាស្ដ្រ ហើយ​អ្នក​កាន់​អំណាច​តែង​ឱ្យ​គេ​ហៅ​ខ្លួន​ថា អ្នក​មាន​គុណ។ រីឯ​អ្នក​រាល់​គ្នា​វិញ មិន​ត្រូវ​ធ្វើ​ដូច្នោះ​ឡើយ។ ក្នុង​ចំណោម​អ្នក​រាល់​គ្នា អ្នក​ដែល​ធំ​ជាង​គេ ត្រូវ​ធ្វើ​តូច​ជាង​គេ ហើយ​អ្នក​ដែល​ដឹក​នាំ​គេ ត្រូវ​បម្រើ​គេ​វិញ។ អ្នក​ដែល​អង្គុយ​នៅ​តុ និង​អ្នក​បម្រើ​តុ តើ​អ្នក​ណា​ធំ​ជាង? ធម្មតា អ្នក​អង្គុយ​នៅ​តុធំ​ជាង​អ្នក​បម្រើ​តុ។ រីឯ​ខ្ញុំ ខ្ញុំ​នៅ​កណ្ដាល​ចំណោម​អ្នក​រាល់​គ្នា ខ្ញុំ​ធ្វើ​ជា​អ្នក​បម្រើ​ទៅ​វិញ។ គ្រប់​ពេល​ខ្ញុំ​ជួប​ទុក្ខ​លំបាក អ្នក​រាល់​គ្នា​ស៊ូ‌ទ្រាំ​នៅ​ជា​មួយ​ខ្ញុំ​ជា‌និច្ច។ ហេតុ​នេះ​ហើយ​ បាន​ជា​ខ្ញុំ​ប្រគល់​ព្រះ‌រាជ្យឱ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា ដូច​ព្រះ‌បិតា​បាន​ប្រគល់​មកឱ្យខ្ញុំ​ដែរ។ ក្នុង​ព្រះ‌រាជ្យ​របស់​ខ្ញុំ អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​បរិភោគ​រួម​តុ​ជា​មួយ​ខ្ញុំ ហើយ​អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​អង្គុយ​លើ​បល្ល័ង្ក ដើម្បី​គ្រប់‌គ្រង​លើ​កុល‌សម្ព័ន្ធទាំង​ដប់‌ពីរ​នៃ​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រា‌អែល»។