ពាក្យអធិដ្ឋាននៅពេលចូល

បពិត្រព្រះជាម្ចាស់ជាព្រះបិតាប្រកបដោយតេជានុភាពសព្វប្រការ! ព្រះអង្គ​ពិតជាកម្លាំងការពារអស់អ្នកដែលផ្ញើជីវិតលើព្រះអង្គ។ សូមទ្រង់ព្រះមេត្ដាគាំទ្រ​​​​​​យើងខ្ញុំជានិច្ចផង! សូមទ្រង់ព្រះមេត្ដាប្រោសប្រទានកម្លាំង និងសេចក្ដីក្លា​ហាន​ឱ្យយើងខ្ញុំ ដើម្បីប្រព្រឹត្ដកិច្ចការណាដែលគាប់ព្រះហឫទ័យព្រះអង្គផង។

អត្ថបទទី១៖​ សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរសាម៉ូអែលទី ២ ២ សម ១២,៧-១០.១៣

ក្រោយពីពេលព្រះបាទដាវីឌប្រព្រឹត្ដអំពើបាប ព្យាការីណាថានទូលព្រះបាទ​​ដាវីឌថា៖ «ព្រះអម្ចាស់ជាព្រះរបស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល មានព្រះ​បន្ទូលថា យើង​ចាក់ប្រេងអភិសេកអ្នកធ្វើជាស្ដេចលើជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ហើយយើងក៏បាន​រំដោះអ្នកឱ្យរួចពីកណ្ដាប់ដៃរបស់សាអ៊ូលដែរ។ យើងបានប្រគល់រាជ្យ​សម្បត្ដិ ព្រមទាំងស្រីស្នំទាំងប៉ុន្មានរបស់ម្ចាស់អ្នកមកក្នុងកណ្ដាប់ដៃរបស់អ្នក។ យើងក៏ឱ្យអ្នក​គ្រប់គ្រងលើជនជាតិអ៊ីស្រាអែល និងយូដាដែរ។ បើអ្នកនៅតែ​មិនស្កប់​ទេ យើង​អាចបន្ថែមលើសពីនេះទៅទៀត! ចុះហេតុដូចម្ដេច បានជាអ្នកមើល​ងាយព្រះ​បន្ទូលរបស់យើង ដោយប្រព្រឹត្ដអំពើដែលមិនគាប់ចិត្តយើង គឺអ្នកបានធ្វើឃាតអ៊ូរី​ជាជនជាតិហេតនោះ ដោយប្រគល់ទៅឱ្យជនជាតិអាំម៉ូនសម្លាប់ រួច​យកប្រពន្ធ​របស់អ៊ូរីមកធ្វើជាប្រពន្ធរបស់ខ្លួន»។ ហេតុនេះហើយ បានជាក្នុងគ្រួសាររបស់អ្ន​កតែងតែមានមនុស្សស្លាប់ដោយមុខដាវជានិច្ច ព្រោះអ្នកបានមើលងាយយើងដោយយកប្រពន្ធរបស់អ៊ូរីជាជនជាតិហេតមកធ្វើជាប្រពន្ធ​របស់ខ្លួន។ ព្រះបាទដាវីឌមានរាជឱង្ការទៅកាន់លោកណាថានថា៖ «យើងបានប្រ​ព្រឹត្ដអំពើបាបទាស់នឹងព្រះហឫទ័យព្រះអម្ចាស់ហើយ!»។ លោកណាថានទូលទៅវិញ​ថា៖ «ព្រះអម្ចាស់បានលើកលែងទោសព្រះករុណាហើយ! ព្រះករុណាមិន​ត្រូវ​ចូ​ល​ទិវង្គតទេ»។

ទំនុកតម្កើងលេខ ៣២ (៣១),១-២.៥.៧.១០-១១ បទព្រហ្មគីតិ

អត្ថបទទី​២៖ សូមថ្លែងលិខិតរបស់គ្រីស្ដទូតប៉ូលផ្ញើជូនគ្រីស្ដបរិស័ទស្រុកកាឡាទី កឡ ២,១៦.១៩-២១

បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់
យើងដឹងថា ព្រះជាម្ចាស់ពុំប្រោសមនុស្សឱ្យបានសុចរិត ដោយការប្រព្រឹត្ដតាមធម្មវិន័យទេ គឺបានសុចរិតដោយសារជំនឿលើព្រះយេស៊ូ​គ្រីស្ដវិញ។ ដូច្នេះ យើងក៏បានជឿលើព្រះគ្រីស្ដយេស៊ូដែរ ដើម្បីព្រះជាម្ចាស់​ប្រោ​សយើងឱ្យបានសុចរិតតាមរយៈជំនឿទៅលើព្រះគ្រីស្ដ គឺមិនមែនដោយបាន​ប្រព្រឹត្ដតាមធម្មវិន័យនោះទេ ព្រោះគ្មាននរណាម្នាក់បានសុចរិត ដោយប្រ​ព្រឹត្ដ​​តាមធម្មវិន័យឡើយ។ ដោយសារធម្មវិន័យ ខ្ញុំបានរួចពីអំណាចរបស់ធម្មវិន័យ ដើម្បីឱ្យខ្ញុំមានជីវិតរស់សម្រាប់ព្រះជាម្ចាស់។ ខ្ញុំបានជាប់ឆ្កាងរួមជាមួយព្រះគ្រីស្ដ ដូច្នេះ មិនមែនខ្ញុំទៀតទេដែលរស់ គឺព្រះគ្រីស្ដទេតើដែលមានព្រះជន្មរស់នៅក្នុងខ្ញុំ។ រីឯជីវិតដែលខ្ញុំរស់ជាមនុស្សនាបច្ចុប្បន្នកាលនេះ ខ្ញុំរស់ដោយមានជំនឿទៅ​លើព្រះបុត្រារបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែលបានស្រឡាញ់ខ្ញុំ និងបានបូជាព្រះជន្ម​សម្រាប់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំមិនលុបបំបាត់ព្រះហឫទ័យប្រណីសន្ដោសរបស់ព្រះ​ជា​ម្ចាស់​ឡើ​យ ប្រសិនបើមនុស្សយើងបានសុចរិតដោយ​សារធម្មវិន័យនោះ បាន​សេច​ក្ដីថា ព្រះគ្រីស្ដសោយទិវង្គតឥតបានការអ្វីទេ!។

ពិធីអបអរសាទរព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាម ទន ១៣០,៧

អាលេលូយ៉ា! អាលេលូយ៉ា!
ព្រះជាម្ចាស់ប្រកបដោយព្រះហឫទ័យមេត្ដាករុណា ព្រះអង្គសព្វព្រះហឫទ័យរំដោះអ្នកជានិច្ច!។ អាលេលូយ៉ា!

សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាមសន្តលូកា លក ៧,៣៦-៨,៣ (ឬយ៉ាងខ្លី ៧,៣៦-៥០)

មានបុរសម្នាក់ខាងគណៈផារីស៊ី បានយាងព្រះយេស៊ូទៅសោយព្រះស្ងោយ ព្រះ​អង្គ​ក៏យាងទៅផ្ទះបុរសនោះ ហើយគង់រួមតុជាមួយគាត់។ នៅក្រុងនោះមាន​​​​​​​​ស្រ្ដីម្នាក់មានកេរ្តិ៍ឈ្មោះមិនល្អ។ ពេលឮថា ព្រះយេស៊ូគង់នៅក្នុងផ្ទះអ្នកខាង​គណៈ​​​​ផារីស៊ីនោះ នាងយកដប​ថ្មកែវដាក់ប្រេងក្រអូបចូលមក។ នាងនៅពីក្រោយ​ព្រះ​យេស៊ូ ក្រាប​ទៀបព្រះបាទាព្រះអង្គ នាងយំសម្រក់ទឹកភ្នែកជោកព្រះបាទា​ព្រះ​យេស៊ូ ហើយ​យកសក់មកជូត។ បន្ទាប់មក នាងថើប រួចយកប្រេងក្រអូប​មក​ចាក់ពីលើផង។ ពេលបុរសម្ចាស់ផ្ទះឃើញដូច្នោះ គាត់រិះគិតក្នុងចិត្ដថា៖ «បើ​លោក​​​នេះ​ពិត​ជា​ព្យាការីមែន ច្បាស់ជាលោកជ្រាបថា ស្រ្ដីដែលពាល់លោកនេះ ជាស្រ្ដី​ប្រភេទ​ណា​​ពុំខាន គឺនាងជាមនុស្សបាប»។ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅ​បុរស​ខាង​គណៈផារីស៊ីនោះថា៖ «លោកស៊ីម៉ូន ខ្ញុំចង់និយាយរឿងមួយជា​មួយលោ​ក​»​។ លោកស៊ីម៉ូនទូលតបទៅព្រះអង្គថា៖ «សូមលោកគ្រូមានប្រសាសន៍​មក​​​ចុះ»។ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលថា៖ «មានមនុស្សពីរនាក់ជំពាក់ប្រាក់គេ ម្នាក់​ជំពាក់​ប្រាំរយ ម្នាក់ទៀតហាសិប។ ដោយអ្នកទាំងពីគ្មានប្រាក់សង ម្ចាស់ប្រាក់​ក៏លុប​បំណុល​ចោល ឈប់ទារពីអ្នកទាំងពីរនោះទៅ។ ក្នុងចំណោមអ្នកទាំងពីរ តើអ្នក​ណាស្រឡាញ់ម្ចាស់បំណុលជាង»។ លោកស៊ីម៉ូនទូលឆ្លើយថា៖ «តាម​យោ​​បល់ខ្ញុំ គឺអ្នកដែលជំពាក់ប្រាក់ច្រើនជាង»។ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅលោកស៊ីម៉ូនថា៖ «លោកមានយោបល់ត្រឹមត្រូវមែន»។ បន្ទាប់មក ព្រះអង្គ​បែរ​ទៅរ​កស្រ្ដីនោះ រួចមានព្រះបន្ទូលទៅលោកស៊ីម៉ូនថា៖ «សូមមើលស្រ្ដីនេះចុះ! ខ្ញុំចូលមកក្នុង​ផ្ទះលោក តែលោកពុំបានយកទឹកមកលាងជើងខ្ញុំទេ រីឯនាងវិញនាងបានស​ម្រក់​ទឹកភ្នែកជោកជើងខ្ញុំ ព្រមទាំងយកសក់នាងមកជូតទៀតផង។ លោកមិនបាន​ថើបខ្ញុំទេ រីឯនាងវិញ តាំងពីខ្ញុំចូលមក នាងចេះតែថើបជើងខ្ញុំឥតឈប់ឈរ​សោះឡើយ។ លោកមិនបានយកប្រេងមកលាបក្បាលខ្ញុំទេ រីឯនាង​វិញ នាងបានចាក់ប្រេងក្រអូបលាបជើងខ្ញុំ។ ហេតុនេះហើយ ខ្ញុំសុំប្រាប់ឱ្យ​លោក​ដឹងថា នាងសម្ដែងសេចក្ដីស្រឡាញ់ជាខ្លាំងយ៉ាងនេះ ព្រោះព្រះជាម្ចាស់បានប្រោសឱ្យនាង​រួច​ពីបាបជាច្រើន។ រីឯអ្នកដែលព្រះជាម្ចាស់លើកលែង​ទោស​ឱ្យតិច ក៏ស​ម្ដែង​សេច​ក្ដីស្រឡាញ់តិចដែរ»។ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅស្រ្ដី​នោះថា៖ «ខ្ញុំអត់ទោសឱ្យនាងបានរួចពីបាបហើយ»។ អស់អ្នកដែលអង្គុយរួមតុជាមួយរិះគិតក្នុងចិត្ដ​រៀងៗ​ខ្លួនថា៖ «តើលោកនេះមានឋានៈអ្វី បានជាហ៊ានអត់ទោសឱ្យមនុស្សរួចពីបាប​ដូច្នេះ?»។ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅនាងទៀតថា៖ «​ជំនឿរបស់នាងបាន​សង្គ្រោះនាងហើយ សូមអញ្ជើញទៅវិញដោយសុខសាន្ដចុះ»។

ប្រសិនបើអានយ៉ាងខ្លី សូមអានត្រឹមនេះ

បន្ទាប់មកទៀត ព្រះយេស៊ូយាងទៅតាមក្រុង តាមភូមិនានា ទាំងប្រកាសដំណឹងល្អអំពីព្រះរាជ្យរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ក្រុមសាវ័កទាំងដប់ពីរនាក់ទៅជាមួយ​​ព្រះអង្គ ហើយមានស្រ្ដីខ្លះទៀតដែលព្រះអង្គបានប្រោសឱ្យជាពីជំងឺ និង​ប​ណ្ដេញ​ខ្មោចចេញ ក៏តាមទៅជាមួយដែរ គឺមាននាងម៉ារីជាអ្នកស្រុកម៉ាដាឡាដែលព្រះអង្គបានដេញខ្មោចប្រាំពីរចេញពីនាង នាងយ៉ូហាណា ភរិយា​របស់​ឃូសា ជា​មហាតលិករបស់ព្រះបាទហេរ៉ូដ នាងស៊ូសាណា ព្រមទាំងស្រ្ដីឯ​ទៀត​ៗ​ជាច្រើនដែលបានចំណាយធនធានរបស់ខ្លួនដើម្បីទំនុកបម្រុងព្រះយេស៊ូ និង​​សាវ័​ករបស់​ព្រះ​អង្គ។

ពាក្យថ្វាយតង្វាយ

បពិត្រព្រះបិតាដ៏មានព្រះជន្មគង់នៅអស់កល្បជានិច្ច! ព្រះអង្គសព្វព្រះហឫទ័យប្រទានអាហារគ្រប់យ៉ាងឱ្យមនុស្សលោកបរិភោគ។ យើងខ្ញុំសូមលើក​​​​​អាហារខ្លះយកមកថ្វាយព្រះអង្គនៅពេលនេះ។ សូមទ្រង់ព្រះមេត្ដាប្រោស​ឱ្យ​​អាហារទាំងនេះទៅជា ព្រះកាយ និងព្រះលោហិតព្រះគ្រីស្ដដែលមាន​ព្រះ​ជន្មគង់នៅ និងសោយរាជ្យអស់កល្បជាអង្វែងតរៀងទៅ។

ពាក្យអរព្រះគុណ

បពិត្រព្រះបិតាដ៏សប្បុរស! ព្រះអង្គបានប្រោសប្រទានឱ្យយើងខ្ញុំទទួលព្រះកាយ និងព្រះលោហិតព្រះគ្រីស្ដក្នុងអភិបូជានេះ។ សូមទ្រង់ព្រះមេត្ដាបំភ្លឺចិត្ដគំនិតយើងខ្ញុំ និងពង្រឹងជំនឿរបស់យើងខ្ញុំឱ្យកាន់តែមាំមួនឡើងៗ។ សូមឱ្យយើងខ្ញុំធ្វើជាសាក្សីបញ្ជាក់ថា ព្រះរាជ្យរបស់ព្រះអង្គមកជិតបង្កើយហើយ។