ថ្ងៃសៅរ៍ ទី២៥ ខែវិច្ឆិការ ឆ្នាំ២០២៣

អត្ថបទទី១៖ សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរមរណសាក្សីនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ១មបា ៦,១-១៣

ព្រះ‌បាទ​អន់ទី‌យ៉ូគូស ធ្វើ​ដំណើរ​យាង​ទៅ​មក​កាត់​តាម​ស្រុក​ខាង​ជើង ព្រះ‌អង្គ​បាន​ឮ​គេ​និយាយ​ថា នៅ​ស្រុក​ពែរ្ស​មាន​ក្រុង​មួយ​ឈ្មោះ អេលី‌ម៉ាអ៊ីស។ អ្នក​ក្រុង​នេះ​ល្បី​ថា សម្បូរ​មាស​ប្រាក់ និង​ភោគ​ទ្រព្យ​ជា​ច្រើន គឺ​មាន​ខែល​ធ្វើ​ពី​មាស អាវ​ក្រោះ ព្រម​ទាំង​អាវុធ​ដែល​ព្រះ‌បាទ​អឡិច‌សង់ បាន​ទុក​ក្នុង​ទី​សក្ការៈ​នៃ​ក្រុង​នោះ​ជា​ដើម។ ព្រះ‌បាទ​អឡិច‌សង់ ជា​បុត្រ​របស់​ព្រះ‌បាទ​ភីលីព ជា​មហា​ក្សត្រ​របស់​ជន​ជាតិ​ម៉ាសេ‌ដូន ដែល​គ្រប់​គ្រង​លើ​ជន​ជាតិ​ក្រិក​មុន​គេ។ ព្រះ‌បាទអន់ទី‌យ៉ូគូស​យាង​ទៅ​ក្រុង​នោះ រិះ​រក​មធ្យោ‌បាយ​ដណ្ដើម​យក​ក្រុង​នេះ ដើម្បី​រឹប​អូស​យក​ទ្រព្យ‌សម្បត្តិ ប៉ុន្តែ ​ត្រូវ​បរា‌ជ័យ ព្រោះ​អ្នក​ក្រុង​បាន​ដឹង​ពី​គម្រោង‌ការ​ជា​មុន។ ពួក​គេ​លើក​គ្នា​មក​ប្រយុទ្ធ​នឹង​ស្ដេច​វិញ ហើយ​ស្ដេច​ក៏​បាក់​ទ័ព​យាង​ត្រឡប់​ទៅ​ស្រុក​បាប៊ីឡូន​ដោយ​អាម៉ាស់​ជា​ខ្លាំង។ ពេល​ព្រះ‌រាជា​នៅ​ស្រុក​ពែរ្ស​នៅ​ឡើយ មាន​គេ​មក​ទូល​ថា កង‌ទ័ព​ដែល​ចេញ​ទៅ​វាយ​យកស្រុក​យូដា​ទទួល​បរា‌ជ័យ គឺ​ជន​ជាតិ​យូដា​វាយ​កម្ទេច​កង‌ទ័ព​ដ៏​ខ្លាំង​ពូកែ ដែល​លោក​មេ‌​បញ្ជា​ការ លីស៊ី‌យ៉ា បាន​នាំ​ទៅ​វាយ​ស្រុក​នោះ​ថែម​ទៀត។ ជន​ជាតិ​យូដា​ក៏​រឹប​អូស​យក​គ្រឿង​សាស្ត្រា‌វុធ និង​ជ័យ‌ភណ្ឌ​គ្រប់​បែប​យ៉ាង ពី​កង‌ទ័ព​ដែល​ចាញ់។ ដូច្នេះ ពួក​គេ​មាន​កម្លាំង​ខ្លាំង​ជាង​ពី​មុន។ ពួក​គេ​បាន​រំលំ​រូប​បដិមា​គួរ​ស្អប់​ខ្ពើម ដែល​ស្ដេច​បាន​តម្កល់​នៅ​លើ​អាសនៈក្នុង​ព្រះ‌វិហារ​ក្រុង​យេរូ‌សាឡឹម។ ពួក​គេ​បាន​សង់​កំពែង​យ៉ាង​ខ្ពស់ ជុំ​វិញ​ព្រះ‌វិហារ​ជា​ថ្មី​ឡើង​វិញ​ដូច​កាល​ពី​ដើម ហើយ​ក៏​សង់​កំពែង​ជុំ​វិញ​ក្រុង​បេត‌សួរ ដែល​ជា​ក្រុង​ស្ថិត​នៅ​ក្រោម​អំណាច​របស់​ស្ដេច​ផ្ទាល់​ដែរ។ កាល​ព្រះ‌រាជា​ជ្រាប​ដំណឹង​ទាំង​នោះ ក៏​ស្រឡាំង​កាំង ហើយ​រំជួល​ព្រះ‌ហឫទ័យ​យ៉ាង​ខ្លាំង។ ព្រះ‌អង្គ​ដួល​ទៅ​លើ​ក្រឡា‌បន្ទំ ហើយ​ប្រឈួន​ដោយ​ព្រួយ​ព្រះ‌ហឫទ័យ​ខ្លាំង​ពេក ព្រោះ​ហេតុ​ការណ៍​ទាំង​អស់​មិន​បាន​កើត​ឡើង​ស្រប​តាម​ព្រះ‌ហឫទ័យ​ឡើយ។ ស្ដេច​ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​សភាព​បែប​នេះ​ជា​យូរ​ថ្ងៃ ដ្បិត​ព្រះ‌អង្គ​ព្រួយ​បារម្ភ​យ៉ាង​ខ្លាំង។ កាល​ព្រះ‌រាជា​យល់​ថា​ខ្លួន​ជិត​ចូល​ទិវង្គត ស្ដេច​កោះ​ហៅ​មន្ត្រី​ទាំង​អស់ឱ្យមក​ជួប​ប្រជុំ ហើយ​មាន​រាជ‌ឱង្ការ​ថា៖ «យើង​ផ្ទំ​មិន​លក់​ទេ ហើយ​តប់​ប្រមល់​ក្នុង​ព្រះ‌រាជ​ហឫទ័យ​ខ្លាំង​ណាស់ យើង​សួរ​ខ្លួន​យើង​ផ្ទាល់​ថា ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​យើង​រង​ទុក្ខ​វេទនា​ដូច្នេះ? ក្នុង​ពេល​ដែល​យើង​មាន​អំណាច យើង​មាន​ព្រះ‌ហឫទ័យ​សប្បាយ​យ៉ាង​ក្រៃ​លែង ហើយ​មនុស្ស​ម្នា​ក៏​ស្រឡាញ់​យើង​ដែរ។ ប៉ុន្តែ ឥឡូវ​នេះ យើង​នឹក​ឃើញ​ពី​អំពើ​អាក្រក់​ទាំង​ប៉ុន្មានដែល​យើង​បាន​ប្រព្រឹត្ត​នៅ​ក្រុង​យេរូ‌សាឡឹម គឺ​យើង​រឹប​អូស​យក​គ្រឿង​មាស​ប្រាក់​ទាំង​ប៉ុន្មាន​ពី​ក្រុង​នោះ យើង​បាន​បញ្ជា​ឱ្យ​គេ​សម្លាប់​រង្គាល​ជន​ជាតិ​យូដា ដោយ​គ្មាន​មូល​ហេតុ។ យើង​យល់​ថា យើង​កើត​ទុក្ខ​យ៉ាង​នេះ​បណ្ដាល​មក​ពី​អំពើ​អាក្រក់​ដែល​យើង​បាន​ប្រព្រឹត្ត​នៅ​ពេល​នោះ ហើយ​យើង​ត្រូវ​សោយ​ទិវង្គត​ដោយ​ព្រួយ​ព្រះ‌ហឫទ័យ នៅ​លើ​ទឹក​ដី​បរទេស​ទៀត​ផង!»។

ទំនុកតម្កើងលេខ ៩,២-៤.៦.១៦.១៩ បទពាក្យ៧

ពិធីអបអរសាទរព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាម ២ធម ១-១០

អាលេលូយ៉ា! អាលេលូយ៉ា!
ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ដ ជាព្រះសង្គ្រោះរបស់យើង បានបំបាត់អំណាចនៃសេចក្ដីស្លាប់ ព្រមទាំងបំភ្លឺយើងឱ្យស្គាល់ជីវិតអមតៈដោយសារដំណឹងល្អរបស់ព្រះអង្គ!។ អាលេលូយ៉ា!

សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាមសន្តលូកា លក ២០,២៧-៤០

នៅគ្រានោះ មាន​អ្នក​ខាង​គណៈ‌សាឌូ‌ស៊ី​ខ្លះចូល​មក​គាល់​ព្រះ‌អង្គ។ ពួក​សាឌូ‌ស៊ី​មិន​ជឿ​ថា មនុស្ស​ស្លាប់​នឹង​រស់​ឡើង​វិញ​ទេ។ គេ​ទូល​សួរ​ព្រះ‌យេស៊ូ​ថា៖ «លោក​គ្រូ! លោក​ម៉ូសេ​បាន​ចែង​ច្បាប់​ទុក​ឱ្យ​យើង​ថា បើ​បុរស​ណា​មាន​ប្រពន្ធ ហើយ​ស្លាប់​ទៅ តែ​គ្មាន​កូន​សោះ ត្រូវ​ឲ្យ​ប្អូន​ប្រុស​របស់​បុរស​នោះ​រៀប‌ការ​នឹង​បង​ថ្លៃ ដើម្បី​បន្ដ​ពូជ​ឱ្យ​បង​ប្រុស​របស់​ខ្លួន។ ឧបមា​ថា មាន​បង‌ប្អូន​ប្រុសៗ​ប្រាំ​ពីរ​នាក់ បុរស​បង​បង្អស់​បាន​រៀប‌ការ​ហើយ​ស្លាប់​ទៅ តែ​គ្មាន​កូន​សោះ។ ប្អូន​បន្ទាប់ រួច​ប្អូន​ទី​បី ក៏​រៀប‌ការ​នឹង​បង​ថ្លៃ​មេ‌ម៉ាយ​នោះ ហើយ​ស្លាប់​ទៅ​ទាំង​ឥត​មាន​កូន។ បន្ទាប់​មក បង‌ប្អូន​ទាំង​ប្រាំ​ពីរ​នាក់​បាន​រៀប‌ការ​នឹង​ស្ត្រី​នោះ ហើយ​គ្រប់​គ្នា​បាន​ស្លាប់​ទៅ តែ​គ្មាន​កូន​ទេ។ នៅ​ទី​បំផុត ស្ត្រី​ក៏​ស្លាប់​ទៅ​ដែរ។ លុះ​ដល់​ពេល​មនុស្ស​ស្លាប់​នឹង​រស់​ឡើង​វិញ តើ​នាង​នោះ​បាន​ទៅ​ជា​ប្រពន្ធ​នរណា បើ​បង‌ប្អូន​ទាំង​ប្រាំ​ពីរ​នាក់សុទ្ធ​តែ​បាន​យក​នាង​ធ្វើ​ជា​ប្រពន្ធ​គ្រប់​គ្នា​ដូច្នេះ?»។ ព្រះ‌យេស៊ូ​មាន​ព្រះ‌បន្ទូល​តប​ថា៖ «មនុស្ស​ក្នុង​លោក​នេះ​តែង​យក​គ្នា​ជា​ប្ដី​ប្រពន្ធ ប៉ុន្តែ អស់​អ្នក​ដែល​ព្រះ‌ជាម្ចាស់​សព្វ​ព្រះ‌ហឫ‌ទ័យ​ប្រោសឱ្យ​រស់​ឡើង​វិញនៅ​លោក​ខាង​មុខ គេ​មិន​រៀប‌ការ​ប្ដី​ប្រពន្ធ​ទៀត​ឡើយ។ អ្នក​ទាំង​នោះ​លែង​ស្លាប់​ទៀត​ហើយ គឺ​គេ​បាន​ដូច​ទេវទូត។ គេ​ជា​បុត្រ​ធីតា​របស់​ព្រះ‌ជាម្ចាស់ ដ្បិត​គេ​មាន​ជីវិត​រស់​ឡើង​វិញ។ លោក​ម៉ូសេ​បាន​ចែង​ទុក​យ៉ាង​ច្បាស់​ថា មនុស្ស​ស្លាប់​នឹង​រស់​ឡើង​វិញ នៅ​ត្រង់​អត្ថ‌បទ​ស្ដី​អំពី​គុម្ព​បន្លា គឺ​លោក​ហៅ​ព្រះ‌អម្ចាស់​ថា ជា​ព្រះ​របស់​លោក​អប្រាហាំ ជា​ព្រះ​របស់​លោក​អ៊ីសាក និង​ជា​ព្រះ​របស់​លោក​យ៉ាកុប។ ព្រះ‌ជាម្ចាស់​មិន‌មែន​ជា​ព្រះ​របស់​មនុស្ស​ស្លាប់​ទេ គឺ​ជា​ព្រះ​របស់​មនុស្ស​ដែល​មាន​ជីវិត។ ចំពោះ​ព្រះ‌អង្គ មនុស្ស​ទាំង​អស់​សុទ្ធ​តែ​នៅ​រស់»។ ពួក​បណ្ឌិត​ខាង​វិន័យខ្លះ​ទូល​ព្រះ‌អង្គ​ថា៖ «លោក​គ្រូ លោក​មាន​ប្រសាសន៍​ត្រឹម‌ត្រូវ​ល្អ​ណាស់»។ បន្ទាប់​មក គេ​លែង​ហ៊ាន​ចោទ​សួរ​សំណួរ​ព្រះ‌អង្គអំពី​រឿង​អ្វី​ទៀត​ឡើយ។