ថ្ងៃសៅរ៍ ទី១៧ ខែសីហា ឆ្នាំ២០២៤

សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរព្យាការីអេសេគីអែល អគ ១៨,១-១០.១៣.៣០-៣២

ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលមកខ្ញុំដូចតទៅ៖«ហេតុអ្វីបានជាអ្នករាល់គ្នាចេះតែសូត្រសុភាសិតនេះនៅលើទឹកដីអ៊ីស្រាអែលថា “ឪពុកបរិភោគក្តិបទំពាំងបាយជូរ ហើយកូនបែរ​ជាឈឺធ្មេញ” ដូច្នេះ?។ យើងជាព្រះដែលមានព្រះជន្មគង់នៅ»។ នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាអម្ចាស់! អ្នករាល់គ្នានឹងលែងសូត្រសុភាសិតនេះនៅស្រុកអ៊ីស្រាអែលទៀតហើយ! ដ្បិតយើងជាម្ចាស់លើជីវិតរបស់មនុស្សទាំងអស់ គឺម្ចាស់ទាំងជីវិតរបស់ឪពុក ម្ចាស់ទាំងជីវិតរបស់កូន។ អ្នកណាប្រព្រឹត្តអំពើបាប អ្នកនោះនឹងបាត់បង់ជីវិត។ ឧបមាថា មានមនុស្សសុចរិតម្នាក់ដែលប្រព្រឹត្តអំពើត្រឹមត្រូវ និងសុចរិត គឺគេមិនចូល​រួមបរិភោគសំណែននៅលើភ្នំ មិនជំពាក់ចិត្តនឹងព្រះក្លែងក្លាយរបស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល មិនប្រព្រឹត្តអំពើសៅហ្មងជាមួយប្រពន្ធគេ មិនរួមបវេណីជាមួយប្រពន្ធក្នុងពេលនាងមានរដូវ មិនជិះជាន់ឬលួចទ្រព្យសម្បត្តិអ្នកដទៃ ប្រគល់របស់បញ្ចាំទៅម្ចាស់ដើម ចែក​អាហារឱ្យអ្នកដែលឃ្លាន និងចែកសម្លៀកបំពាក់ដល់អ្នកដែលគ្មានអ្វីបិទបាំងកាយ ឱ្យប្រាក់គេខ្ចីដោយឥតយកការ ឬមិនទារកម្រៃហួសហេតុ មិនឃុបឃិតនឹងអំពើ​អយុត្តិធម៌ ហើយវិនិច្ឆ័យគូបដិបក្សយ៉ាងត្រឹមត្រូវ ប្រព្រឹត្តតាមក្រឹត្យវិន័យ និងពាក្យបង្គាប់របស់យើងដោយចិត្តស្មោះ។ អ្នកប្រព្រឹត្តដូច្នេះ ពិតជាមនុស្សសុចរិត ហើយគេ​នឹងរស់រានមានជីវិតជាក់ជាមិនខាន។ នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាអម្ចាស់។ ក៏ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើមនុស្សសុចរិតនោះមានកូនប្រុសម្នាកលួចប្លន់ កាប់សម្លាប់ និងប្រព្រឹត្តអំពើ​អាក្រក់បែបនេះ តើកូននេះអាចរស់បានឬ? ទេ! កូននោះមិនអាចរស់បានឡើយ។ គេ​ត្រូវតែស្លាប់ព្រោះតែអំពើគួរស្អប់ខ្ពើមទាំងនោះ គេទទួលខុសត្រូវលើការស្លាប់របស់ខ្លួន។ ហេតុនេះ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលអើយ! យើងនឹងវិនិច្ឆ័យអ្នករាល់គ្នាតាមអំពើដែល ម្នាក់ៗប្រព្រឹត្ត ចូរវិលត្រឡប់មកវិញ ហើយលះបង់អំពើទុច្ចរិតទាំងអស់! កុំបណ្តោយឱ្យកំហុសរបស់អ្នករាល់គ្នាបំផ្លាញជីវិតអ្នករាល់គ្នាឡើយ! នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់​ព្រះជាអមា្ចស់។ ចូរបោះបង់ចោលអំពើទុច្ចរិតទាំងអស់ដែលអ្នករាល់គ្នាធ្លាប់ប្រព្រឹត្ដ។ ចូរមានចិត្ដគំនិតថ្មីនិងវិញ្ញាណថ្មី! ជាតិអ៊ីស្រាអែលអើយ! អ្នករាល់គ្នាមិនគួរស្លាប់ឡើយ! ដ្បិតយើងមិនសប្បាយចិត្តនឹងឱ្យនរណាម្នាក់ស្លាប់ទេ! ចូរវិលមករកយើងវិញ នោះអ្នករាល់គ្នានឹងរស់រានមានជីវិត!។ នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាអម្ចាស់»។

ទំនុកតម្កើងលេខ ៥១ (៥០),១២-១៥.១៨-១៩ បទពាក្យ ៧

ពិធីអបអរសាទរព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាម មថ ១១,២៥

សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាមសន្តម៉ាថាយ មថ ១៩,១៣-១៥

នៅគ្រានោះ មានមនុស្សម្នានាំក្មេងតូចៗមកឱ្យព្រះយេស៊ូដាក់ព្រះហស្តលើវា និងអធិដ្ឋានឱ្យ។ ក្រុមសាវ័កស្តីបន្ទោសអ្នកទាំងនោះ តែព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលថា៖«ទុកឱ្យក្មេងតូចៗមករកខ្ញុំចុះ កុំឃាត់វាឡើយ! ដ្បិតមានតែអ្នកមានចិត្តដូចក្មេងៗទាំងនេះប៉ុណ្ណោះទេ ដែលចូលក្នុងព្រះរាជ្យនៃស្ថានបរមសុខបាន»។ បន្ទាប់មក​​ព្រះអង្គដាក់ព្រះហស្តលើក្មេងទាំងនោះ រួចទ្រង់ក៏យាងចាកចេញពីទីនោះទៅ។