ថ្ងៃសៅរ៍ ទី០១ ខែកក្ដដា ឆ្នាំ២០២៣

អត្ថបទទី១៖ សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរកំណើត កណ ១៨,១-១៥

ព្រះអម្ចាស់បង្ហាញព្រះអង្គឱ្យលោកអប្រាហាំឃើញ នៅត្រង់ដើមជ្រៃរបស់តា​ម៉ាមរ៉េ។ ពេលនោះ ថ្ងៃពេញកំដៅ លោកអប្រាហាំអង្គុយនៅមាត់ទ្វារជំរំ។ លោក​ងើបមុខឡើង ឃើញបុរសបីនាក់ឈរនៅជិតលោក។ ពេលឃើញបុរសបីនាក់នោះ លោកក៏រត់ចេញពីមាត់ទ្វារជំរំទៅទទួល ក្រាបចុះឱនមុខដល់ដី ហើយមានប្រសាសន៍​ថា៖ «បពិត្រលោកម្ចាស់! ប្រសិនបើលោកម្ចាស់ពេញចិត្តនឹងខ្ញុំប្របាទមែន សូមមេត្តា​កុំអញ្ជើញទៅហួសខ្ញុំប្របាទជាអ្នកបម្រើរបស់លោកឡើយ សូមឱ្យគេយកទឹកបន្តិច​មកលាងជើងជូន! សូមលោកម្ចាស់​សម្រាកនៅក្រោមដើមឈើនេះសិនហើយ! ខ្ញុំ​ប្របាទនឹងទៅយកនំប័ុងមួយដុំមកជូនលោកពិសា ដើម្បីឱ្យមានកម្លាំង រួចសឹមបន្ត​ដំណើរទៅមុខទៀត។ ដូច្នេះ លោកមិនកាត់តាមជំរំខ្ញុំប្របាទ ដោយឥតបានការ​ឡើយ។ បុរសទាំងបីឆ្លើយតបថា៖ «បាទ! សូមធ្វើតាមលោកមានប្រសាសន៍ចុះ»។ លោកអប្រាហាំប្រញាប់ប្រញាល់ចូលទៅក្នុងជំរំប្រាប់លោកស្រីសារ៉ាថា៖« ចូរយកម្សៅសុទ្ធបីត្រឡោកមកធ្វើនំឱ្យលឿនៗទៅ!»។ បន្ទាប់មក លោកក៏រត់តម្រង់ទៅ​ហ្វូងសត្វ ចាប់យកគោស្ទាវធាត់ល្អមួយប្រគល់ឱ្យអ្នកបម្រើម្នាក់ធ្វើម្ហូបជាបន្ទាន់ដែរ។ លោកយកខ្លាញ់ទឹកដោះគោ ព្រមទាំងសាច់កូនគោដែលគេបានរៀបចំលើកមកជូនបុរសទាំងបី។ បុរសទាំងបីក៏នាំគ្នាបរិភោគក្រោមដើមឈើ ឯលោកអប្រាហាំឈរចាំ​បម្រើ។ បុរសទាំងបីសួរលោកអប្រាហាំថា៖ «តើអ្នកស្រីសារ៉ាជាភរិយាលោកនៅ​ឯណា?» ។ លោកឆ្លើយតបថា៖ «នាងនៅក្នុងជំរំឯណោះ!» ។ ព្រះអម្ចាស់មាន​ព្រះបន្ទូលថា៖ «ឆ្នាំក្រោយក្នុងខែនេះឯង យើងនឹងវិលមករកលោកម្តងទៀត ពេល​នោះ អ្នកស្រីសារ៉ាជាភរិយារបស់លោកនឹងបានកូនប្រុសមួយ»។ ឯលោកស្រីសារ៉ា​ឈរស្តាប់ក្រោយខ្នងលោកនៅមាត់ទ្វារជំរំ។ លោកអប្រាហាំ និងលោកស្រីសារ៉ាមានវ័យចំណាស់ទៅហើយ ហើយលោកស្រីសារ៉ាក៏ហួសអាយុនឹងមានកូនដែរ។ គាត់​អស់សំណើច ហើយនឹកក្នុងចិត្តថា៖ «ខ្ញុំចាស់ជរាប៉ុណ្ណឹងទៅហើយ តើខ្ញុំនៅមានតម្រេក​ទៀតឬ? រីឯលោកម្ចាស់ខ្ញុំក៏ចាស់ជរាណាស់ដែរ!»។ ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលមក​លោកអប្រាហាំថា៖ «ហេតុអ្វីបានជាអ្នកស្រីសារ៉ាសើច ហើយនឹកក្នុងចិត្តថា នាងចាស់​ប៉ុណ្ណឹងទៅហើយ មិនអាចបង្កើតកូនបានដូច្នេះ? ទោះបីការអស្ចារ្យយ៉ាងណាក៏ដោយក៏ព្រះអម្ចាស់អាចធ្វើបានដែរ។ ឆ្នាំក្រោយក្នុងខែដដែល យើងនឹងវិលមករកអ្នកម្តង​ទៀត ពេលនោះ សារ៉ានឹងបានកូនប្រុសមួយ» ។ លោកស្រីសារ៉ាភ័យ ហើយបដិសេធ​ថា៖ «ខ្ញុំម្ចាស់ពុំបានសើចទេ»។ ព្រះអង្គតបថា៖ «នាងពិតជាបានសើចមែន!»។

ទំនុកតម្កើងរបស់ព្រះនាងម៉ារី លក ១,៤៧-៥០.៥៣-៥៥ បទព្រហ្មគីតិ

ពិធីអបអរសាទរព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាម មថ ៨,១៧

អាលេលូយ៉ា! អាលេលូយ៉ា!
ព្រះយេស៊ូបានទទួលយកភាពពិការរបស់យើង ហើយព្រះអង្គក៏ទទួលយកជំងឺរបស់យើងដែរ។ អាលេលូយ៉ា!

សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាមសន្តម៉ាថាយ មថ ៨,៥-១៧

នៅគ្រានោះ ព្រះយេស៊ូយាងចូលក្រុងកាផានុម។ មាននាយទាហានរ៉ូម៉ាំងម្នាក់ចូលមកគាល់ព្រះអង្គ ហើយទូលអង្វរថា៖ «លោកម្ចាស់! អ្នកបម្រើរបស់ខ្ញុំប្របាទដេកស្តូកស្តឹងនៅឯផ្ទះ ទាំងឈឺចុកចាប់យ៉ាងខ្លាំង»។ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលទៅលោកថា៖ «ខ្ញុំ​នឹងទៅមើលគាត់ឱ្យបានជា»។ នាយទាហានទូលព្រះអង្គថា៖ «លោកម្ចាស់ ខ្ញុំ​ប្របាទមានឋានៈទន់ទាបណាស់ មិនសមនឹងលោកអញ្ជើញ ចូលក្នុងផ្ទះខ្ញុំប្របាទឡើយ សូមលោកគ្រាន់តែមានប្រសាសន៍តែមួយម៉ាត់ប៉ុណ្ណោះ អ្នកបម្រើរបស់ខ្ញុំប្របាទនឹងបាន​ជា​សះស្បើយមិនខាន។ ខ្ញុំប្របាទជាអ្នកនៅក្រោមបញ្ជាគេ ហើយក៏មានកូនទាហាននៅ​ក្រោមបញ្ជាខ្ញុំប្របាទដែរ បើខ្ញុំប្របាទបញ្ជាអ្នកណាម្នាក់ឱ្យទៅ គេនឹងទៅ បើប្រាប់​ម្នាក់ទៀតឱ្យមក គេនឹងមក។ ពេលខ្ញុំប្របាទប្រាប់អ្នកបម្រើឱ្យធ្វើការអ្វីមួយ គេនឹង​ធ្វើតាម» ។ កាលព្រះ​យេស៊ូទ្រង់ព្រះសណ្តាប់ដូច្នេះ ព្រះអង្គស្ងើចសរសើរណាស់ ហើយ​មានព្រះបន្ទូលទៅកាន់អស់អ្នកដែលដើរតាមព្រះអង្គថា៖ «ខ្ញុំសុំប្រាប់ឱ្យអ្នករាល់គ្នាដឹងច្បាស់ថា ខ្ញុំមិនដែលឃើញមនុស្សណាមានជំនឿបែបនេះនៅស្រុកអ៊ីស្រាអែល​ឡើយ។ ខ្ញុំសុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា នឹងមានមនុស្សជាច្រើនពីទិសខាងកើត និងទិសខាងលិច មកចូលរួមពិធីជប់លៀងក្នុងព្រះរាជ្យនៃស្ថានបរមសុខជាមួយលោក អប្រាហាំ លោកអ៊ីសាក និងលោកយ៉ាកុប។ រីឯអស់អ្នកដែលព្រះជាម្ចាស់តម្រូវឱ្យ​ចូលក្នុងព្រះរាជ្យកាលពីមុន ព្រះជាម្ចាស់បែរជាដេញឱ្យទៅនៅខាងក្រៅក្នុងទីងងឹតវិញ ជាកន្លែងដែលគេយំសោកខឹងសង្កៀតធ្មេញ»។ បន្ទាប់មក ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូល​​​ទៅនាយទាហានរ៉ូម៉ាំងថា៖ «អញ្ជើញត្រឡប់ទៅវិញទៅ សុំឱ្យបានសម្រេចតាមជំនឿរបស់លោកចុះ!»។ អ្នកបម្រើក៏បានជាសះស្បើយនៅពេលនោះ។ បន្ទាប់មកទៀត ព្រះយេស៊ូយាងទៅផ្ទះលោកសិលា ទតឃើញម្តាយក្មេករបស់គាត់ សម្រាន្តនៅលើគ្រែកំពុងគ្រុន។ ព្រះអង្គពាល់ដៃគាត់ គាត់ក៏បាត់គ្រុន ហើយក្រោកឡើងបម្រើព្រះអង្គ។ លុះដល់ល្ងាច គេនាំមនុស្សខ្មោចចូលជាច្រើននាក់មករកព្រះអង្គ ព្រះអង្គក៏ដេញខ្មោច ដោយមានព្រះបន្ទូល ហើយប្រោសអ្នកជំងឺឱ្យបានជាគ្រប់ៗគ្នា ស្របតាមសេចក្តីដែលព្យាការីអេសាយបានថ្លែងទុកមកថា៖ «ព្រះអង្គបានដកយកភាពពិការរបស់យើង ហើយព្រះអង្គក៏ទទួលយកជំងឺរបស់យើងដែរ»។