ថ្ងៃសៅរ៍ពិសិដ្ឋ ទី១៩ ខែមេសា ឆ្នាំ២០២៥

រាត្រីនេះ ជាពិធីបុណ្យកំពូលនៃពិធីបុណ្យទាំងឡាយក្នុងគ្រីស្តសាសនា គឺគ្រីស្តបរិស័ទទូទាំងសកលលោក នាំគ្នាលើកតម្កើងព្រះយេស៊ូដែលមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ។ ព្រឹត្តិការណ៍នេះអស្ចារ្យពេកពិបាកស្រមៃ និងជឿផង។
គ្រីស្តបរិស័ទត្រូវនឹកសញ្ជឹងគិតអំពីព្រះយេស៊ូមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញនោះ។ កុំនឹកស្មានថា ព្រះសពព្រះអង្គគ្រាន់តែកម្រើករវើកសាជាថ្មី និងរស់ដូចពីមុន ឬព្រះអង្គចាប់ជាតិនោះឡើយ។ ពាក្យថា “ព្រះយេស៊ូមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ” មានន័យថា៖

– សព្វថ្ងៃព្រះអង្គមានព្រះជន្មពិតមែន តាមរបៀបផ្សេងពីមុន។
– ព្រះជាម្ចាស់បានលើកព្រះយេស៊ូឡើងឱ្យគង់នៅជាមួយព្រះអង្គ។ ព្រះយេស៊ូពោរពេញដោយជីវិតថ្មី គឺពោរពេញដោយព្រះវិញ្ញាណ និងដោយសិរីរុងរឿងដែលជាព្រះជន្មផ្ទាល់របស់ព្រះជាម្ចាស់។
– ព្រះអង្គគង់នៅជាមួយអស់អ្នកដែលផ្ញើជីវិតទាំងស្រុងលើព្រះអង្គ ព្រះអង្គកែប្រែចិត្តគំនិតរបស់អ្នកជឿឱ្យមានចិត្តគំនិតដូចព្រះអង្គ ទ្រង់នាំគេឱ្យអត់ទោសដល់អ្នកដទៃ ឱ្យយកចិត្តទុកដាក់ដល់អ្នកតូចតាច ឱ្យមានចិត្តនឹងនក្នុងពេលកើតទុក្ខលំបាក ។ល។
– សព្វថ្ងៃ ព្រះអង្គសាងពិភពលោកថ្មី គឺតាំងព្រះរាជ្យព្រះជាម្ចាស់ដោយចាក់បង្ហូរព្រះវិញ្ញាណ។

អត្ថបទទី​ ១

ព្រះជាម្ចាស់សព្វព្រះហប្ញទ័យប្រទានជីវិតដល់សត្វលោកទាំងឡាយ។ ព្រះអង្គតែងតាំងមនុស្សឱ្យត្រួតត្រាពិភពលោកក្នុងព្រះនាមព្រះអង្គ។ ព្រះគ្រីស្តប្រទានជីវិតថ្មីដល់អ្នកជឿសង្ឃឹមលើព្រះអង្គ។

សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរកំណើត កណ ១,១-២,២(ឬយ៉ាងខ្លី ១,២៦-៣១)

ប្រសិនបើអានយ៉ាងខ្លីសូមរំលងវគ្គទាំងប៉ុន្មានខាងក្រោម
កាលពីដើមដំបូងបង្អស់ ព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើតផ្ទៃមេឃ និងផែនដី។ នៅគ្រានោះ ផែនដីគ្មានរូបរាង ហើយនៅទទេ មានតែភាពងងឹតពីលើជម្រៅទឹក។ ព្រះវិញ្ញាណរបស់ ព្រះជាម្ចាស់នៅរេរាពីលើផ្ទៃទឹក។

ព្រះជាម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា៖ «ចូរមានពន្លឺឡើង!» ពន្លឺក៏កើតមានឡើង។ ព្រះជាម្ចាស់ទតឃើញថា ពន្លឺនោះល្អប្រសើរហើយ។ ព្រះអង្គក៏ញែកពន្លឺចេញពីភាពងងឹត។ ព្រះជាម្ចាស់ហៅពន្លឺថា “ថ្ងៃ” និងហៅភាពងងឹតថា “យប់”។ ពេលនោះ មានល្ងាចមានព្រឹក គឺជាថ្ងៃទីមួយ។

ព្រះជាម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា៖ «ចូរឱ្យមានលំហដ៏រឹងមាំនៅកណ្តាលទឹក ដើម្បីញែកទឹកចេញពីគ្នា»។ ព្រះជាម្ចាស់ក៏បង្កើតលំហដ៏រឹងមាំនោះ ហើយញែកទឹកដែលនៅខាងក្រោមចេញពីទឹកដែលនៅខាងលើ។ ការណ៍នេះក៏កើតមានឡើងដូច្នេះ។ ព្រះជាម្ចាស់ហៅលំហដ៏រឹងមាំនោះថា “មេឃ”។ ពេលនោះ មានល្ងាចមានព្រឹក គឺជាថ្ងៃទីពីរ។

ព្រះជាម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា៖ «ចូរឱ្យទឹកដែលនៅពីក្រោមមេឃ ផ្តុំគ្នានៅកន្លែងតែមួយ និងឱ្យគោកលេចចេញមក។ ការណ៍នេះក៏កើតមានឡើងដូច្នេះ។ ព្រះជាម្ចាស់ ហៅគោកនោះថា “ដី” រីឯទឹកដែលផ្តុំគ្នាវិញទ្រង់ហៅថា “សមុទ្រ”។ ព្រះជាម្ចាស់ទតឃើញថា ដីនិងសមុទ្រល្អប្រសើរហើយ។ ព្រះជាម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា៖ «ចូរឱ្យដីដុះតិណជាតិធញ្ញជាតិដែលមានគ្រាប់ពូជ និងរុក្ខជាតិដែលបង្កើតផ្លែលើផែនដីតាមពូជរបស់វា និងមានគ្រាប់បន្តពូជឡើង!»។ ការណ៍នេះក៏កើតឡើងដូច្នេះ។ ដីក៏ដុះតិណជាតិធញ្ញជាតិ ដែលមានគ្រាប់ពូជតាមពូជរបស់វា និងរុក្ខជាតិដែលបង្កើតផ្លែមានគ្រាប់ពូជតាមពូជរបស់វា។ ព្រះជាម្ចាស់ទតឃើញថា អ្វីៗទាំងនោះល្អប្រសើរហើយ។ ពេលនោះមានល្ងាចមានព្រឹក គឺជាថ្ងៃទីបី។

ព្រះជាម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា៖ «ចូរឱ្យមានដុំពន្លឺនៅក្នុងលំហអាកាស ដើម្បីញែកថ្ងៃចេញពីយប់ ទុកជាសម្គាល់សម្រាប់កំណត់ពេលវេលា ថ្ងៃ និងឆ្នាំ ហើយជាដុំពន្លឺនៅលើមេឃ ដើម្បីបំភ្លឺផែនដី»។ ការណ៍នេះកើតមានឡើងដូច្នេះ។ ព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើតដុំពន្លឺធំៗពីរ គឺដុំពន្លឺមួយដែលធំជាង ឱ្យគ្រប់គ្រង់នៅពេលថ្ងៃ ហើយដុំពន្លឺមួយដែលតូចជាង ឱ្យគ្រប់គ្រងនៅពេលយប់។ ព្រះអង្គក៏បានបង្កើតផ្កាយទាំងឡាយដែរ។ ព្រះជាម្ចាស់ដាក់ដុំពន្លឺទាំងនោះក្នុងលំហអាកាសដើម្បីបំភ្លឺផែនដី និងគ្រប់គ្រងនៅពេលថ្ងៃ និងនៅពេលយប់ ហើយដើម្បីញែកពន្លឺចេញពីភាពងងឹត។ ព្រះជាម្ចាស់ទតឃើញថា អ្វីៗទាំងនោះល្អប្រសើរហើយ។ ពេលនោះមានល្ងាចមានព្រឹក គឺជាថ្ងៃទីបួន។

ព្រះជាម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា៖ «ចូរឱ្យមានសត្វរស់រវើកយ៉ាងច្រើនកុះករនៅក្នុងទឹក និងចូរឱ្យមានបក្សាបក្សីហើរពីលើដីនៅក្នុងលំហអាកាស»។ ព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើត សត្វធំៗអស្ចារ្យក្នុងសមុទ្រ ព្រមទាំងសត្វទាំងប៉ុន្មានដែលហែលរវើករវ័ណ្ឌពាសពេញក្នុងទឹក តាមពូជរបស់វា។ ព្រះអង្គក៏បង្កើតបក្សាបក្សីតាមពូជរបស់វាដែរ។ ព្រះជាម្ចាស់ទតឃើញថា សត្វទាំងនោះល្អប្រសើរហើយ។ ព្រះជាម្ចាស់ប្រទានពរឱ្យសត្វទាំងនោះ ដោយមានព្រះបន្ទូលថា៖ «ចូរបង្កើតកូនចៅឱ្យកើនបានច្រើនឡើង ពាសពេញក្នុងទឹកសមុទ្រ ហើយឱ្យបក្សាបក្សីកើនបានច្រើនឡើងនៅលើផែនដីដែរ!»។ ពេលនោះ មានល្ងាចមានព្រឹក គឺជាថ្ងៃទីប្រាំ។

ព្រះជាម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា៖ «ចូរឱ្យដីបង្កើតសត្វផ្សេងៗតាមពូជរបស់វា គឺមានសត្វស្រុក សត្វព្រៃ និងសត្វល្អិតៗតាមពូជរបស់វា»។ ការណ៍នេះក៏កើតមានឡើងដូច្នេះ។ ព្រះជាម្ចាស់បង្កើតសត្វព្រៃតាមពូជរបស់វា សត្វស្រុកតាមពូជរបស់វា និងសត្វល្អិតៗទាំងប៉ុន្មាននៅលើដីតាមពូជរបស់វាដែរ។ ព្រះជាម្ចាស់ទតឃើញថា សត្វទាំងនោះល្អប្រសើរហើយ។

ប្រសិនបើអានយ៉ាងខ្លី សូមអានពីនេះទៅ
ព្រះជាម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា៖ «យើងបង្កើតមនុស្សជាតំណាងរបស់យើង គឺឱ្យមានលក្ខណៈដូចយើង ដើម្បីឱ្យគេមានអំណាចលើត្រីសមុទ្រ លើបក្សាបក្សីដែលហើរនៅលើមេឃ លើសត្វដែលនៅលើផែនដីទាំងមូល និងលើសត្វល្អិតៗទាំងប៉ុន្មានដែលលូនវារនៅលើដីផង»។

ព្រះជាម្ចាស់បង្កើតមនុស្សជាតំណាងរបស់ព្រះអង្គ ព្រះអង្គបានបង្កើតគេឱ្យមានលក្ខណៈដូចព្រះជាម្ចាស់ ព្រះអង្គបង្កើតមនុស្សជាបុរសជាស្ត្រី។ ព្រះជាម្ចាស់ប្រទានពរឱ្យមនុស្ស គឺព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលថា៖ «ចូរបង្កើតកូនចៅឱ្យកើនបានច្រើនឡើងពាសពេញលើផែនដីហើយត្រួតត្រាផែនដីទៅ! ចូរមានអំណាចលើត្រីសមុទ្រ លើបក្សាបក្សីដែលហើរនៅលើមេឃ និងលើសត្វល្អិតៗទាំងប៉ុន្មានដែលលូនវារនៅលើដី!»។

ព្រះជាម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា៖ «មើល៍! យើងប្រគល់ធញ្ញជាតិទាំងប៉ុន្មានដែលមានគ្រាប់ពូជដុះនៅពាសពេញលើផែនដី និងរុក្ខជាតិដែលបង្កើតផ្លែ មានគ្រាប់បន្តពូជឱ្យអ្នក រាល់គ្នាសម្រាប់ធ្វើជាអាហារ។ យើងក៏ឱ្យធញ្ញជាតិទាំងប៉ុន្មានដល់សត្វទាំងអស់នៅលើផែនដី ដល់បក្សាបក្សីដែលហើរនៅលើមេឃ ដល់សត្វល្អិតៗទាំងប៉ុន្មានដែលលូនវារនៅលើដី គឺដល់សត្វទាំងប៉ុន្មានដែលមានដង្ហើមជីវិតសម្រាប់ធ្វើអាហារ»។ ការណ៍នេះ ក៏កើតមានឡើងដូច្នេះ។ ព្រះជាម្ចាស់ទតឃើញអ្វីៗទាំងអស់ដែលព្រះអង្គបានបង្កើតមក ទ្រង់ឈ្វេងយល់ថាល្អប្រសើរណាស់។ ពេលនោះ មានល្ងាចមានព្រឹក គឺជាថ្ងៃទីប្រាំមួយ។

ប្រសិនបើអានយ៉ាងខ្លី សូមអានត្រឹមនេះ
ផ្ទៃមេឃ ផែនដី អ្វីៗទាំងអស់នៅផ្ទៃមេឃ និងនៅលើផែនដីកើតឡើងដូច្នេះរួចរាល់សព្វគ្រប់អស់ហើយ។ នៅថ្ងៃទីប្រាំពីរ ព្រះជាម្ចាស់បង្ហើយកិច្ចការដែលព្រះអង្គបានធ្វើចប់សព្វគ្រប់។ ក្រោយពីព្រះអង្គបានបញ្ចប់ការទាំងនោះមក ទ្រង់ក៏ឈប់សម្រាក។

ទំនុកតម្កើងលេខ ១០៤(១០៣),១-២.៥-៦.១០.១២-១៤.២៤.៣៥ បទពាក្យ ៧

អត្ថបទទី ២

អ្នកនិពន្ធរឿងនិទាននេះចង់ពន្យល់ឱ្យដឹងថា មនុស្សយើងត្រូវស្រឡាញ់ព្រះអម្ចាស់លើសអ្វីៗទាំងអស់។ លោកអប្រាហាំសុខចិត្តបូជាកូនថ្វាយព្រះអម្ចាស់ ដូចព្រះអង្គសព្វព្រះហប្ញទ័យឱ្យព្រះបុត្រាបូជាព្រះជន្មដែរ។

សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរកំណើតពិភពលោក កណ ២២,១-១៨ (ឬយ៉ាងខ្លី ១-២.៩-១៣,១៥-១៨)

នៅពេលនោះ ព្រះជាម្ចាស់ល្បងមើលចិត្តលោកអប្រាហាំ។ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលហៅលោកថា៖ «អប្រាហាំអើយ!»។ លោកឆ្លើយថា៖ «ក្រាបទូលព្រះអម្ចាស់!»។ ព្រះជាម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា៖ «ចូរយកអ៊ីសាក គឺកូនដ៏ជាទីស្រឡាញ់តែមួយរបស់អ្នក ហើយទៅស្រុកម៉ូរីយ៉ាទៅ។ នៅទីនោះ ចូរយកវាធ្វើជាយញ្ញបូជានៅលើភ្នំដែលយើងនឹងបង្ហាញអ្នក»។

ប្រសិនបើលើអានយ៉ាងខ្លី សូមរំលងវគ្គខាងក្រោមនេះ
លោកអប្រាហាំក្រោកពីព្រលឹមចងកែបលា ហើយយកអ្នកបម្រើពីរនាក់ ព្រមទាំងអ៊ីសាកជាកូនមកជាមួយផង។ លោកពុះអុសសម្រាប់ដុតតង្វាយ រួចហើយក៏ចេញដំណើរឆ្ពោះទៅកន្លែងដែលព្រះជាម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលប្រាប់លោក។ លុះដល់ថ្ងៃទីបី លោកងើបមុខឡើង ឃើញកន្លែងនោះពីចម្ងាយ។ លោកប្រាប់អ្នកបម្រើថា៖ «ចូរចាំនៅទីនេះសិន ហើយមើលលាផង! ខ្ញុំនិងកូនខ្ញុំនឹងឡើងទៅថ្វាយបង្គំព្រះជាម្ចាស់នៅកន្លែងនោះរួចហើយយើងនឹងត្រឡប់មកវិញ»។
លោកអប្រាហាំយកអុសសម្រាប់ដុតតង្វាយមកឱ្យអ៊ីសាកលី រីឯលោកកាន់ដែកភ្លើង និងកាំបិតហើយទាំងពីរនាក់បណ្តើរគ្នាទៅ។ អ៊ីសាកនិយាយទៅកាន់លោកអប្រាហាំជាឪពុកថា៖ «ពុក»។ លោកអប្រាហាំឆ្លើយថា៖ «មានការអីកូន?»។ អ៊ីសាកពោលថា៖ «យើងមានភ្លើង មានអុសហើយ ចុះចៀមសម្រាប់ធ្វើយញ្ញបូជានៅឯណា?»។ លោកអប្រាហាំឆ្លើយថា៖ «ព្រះជាម្ចាស់នឹងប្រទានឱ្យណា៎កូន!»។ បន្ទាប់មក អ្នកទាំងពីរក៏បន្តដំណើរទៅមុខទៀត។

ប្រសិនបើអានយ៉ាងខ្លី សូមអានវគ្គខាងក្រោមនេះ
លុះអ្នកទាំងពីរមកដល់កន្លែងដែលព្រះជាម្ចាស់បានបង្ហាញប្រាប់ហើយ លោកអប្រាហាំសង់អាសនៈមួយ ហើយយកអុសមកគរពីលើ។ លោកចងអ៊ីសាកជាកូន រួចយកទៅដាក់ពីលើគំនរអុសដែលនៅលើអាសនៈ។ បន្ទាប់មក លោកអប្រាហាំលូកដៃទៅយកកាំបិតបម្រុងនឹងសម្លាប់កូន។ ពេលនោះ ស្រាប់តែទេវទូតរបស់ព្រះអម្ចាស់ហៅលោកពីលើមេឃមកថា៖ «អប្រាហាំអើយ! អប្រាហាំ!»។ លោកអប្រាហាំឆ្លើយថា៖ «ក្រាបទូល!»។ ទេវទូតពោលទៀតថា៖ «កុំប្រហារជីវិតកូនឡើយ! កុំធ្វើអ្វីវាឱ្យសោះ ដ្បិតឥឡូវនេះយើងដឹងថា អ្នកពិតជាគោរពកោតខ្លាចព្រះជាម្ចាស់មែន គឺអ្នកមិនរួញរានឹងយកកូនតែមួយរបស់អ្នកមកថ្វាយយើងឡើយ»។

ប្រសិនបើអានយ៉ាងខ្លី សូមរំលងវគ្គខាងក្រោយនេះ
លោកអប្រាហាំងើបមុខឡើង ឃើញពពែឈ្មោលមួយជាប់ស្នែងនៅគុម្ពោតឈើក្បែរនោះ។ លោកក៏ទៅចាប់ពពែនោះមកធ្វើយញ្ញបូជាជំនួសកូនប្រុសគាត់។

ប្រសិនបើអានយ៉ាងខ្លី សូមអានវគ្គខាងក្រោមនេះ
ទេវទូតរបស់ព្រះអម្ចាស់ហៅលោកអប្រាហាំពីលើមេឃម្តងទៀតថា៖ «ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា ដោយអ្នកបានធ្វើដូច្នេះ គឺអ្នកមិនរួញរានឹងយកកូនតែមួយរបស់អ្នកមកថ្វាយយើង យើងសូមសន្យាយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ថា ដូចយើងពិតជាព្រះអម្ចាស់យ៉ាងណា យើងក៏ពិតជានឹងឱ្យពរអ្នក ហើយនឹងធ្វើឱ្យពូជពង្សអ្នកបានកើនចំនួនច្រើនឡើងៗ ដូចចំនួនផ្កាយនៅលើមេឃ និងដូចគ្រាប់ខ្សាច់នៅឆ្នេរសមុទ្រយ៉ាងនោះដែរ។ ពូជពង្សអ្នកនឹងគ្រប់គ្រងលើពួកមារសត្រូវ។ ប្រជាជាតិទាំងប៉ុន្មាននៅលើផែនដីនឹងឱ្យពរគ្នាទៅវិញទៅមកដោយសារពូជពង្សអ្នក ព្រោះអ្នកបានស្តាប់បង្គាប់យើង»។

ទំនុកតម្កើងលេខ ១៦(១៥),៥.៨-១១ បទពាក្យ ៧

អត្ថបទទី ៣

សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរដំណើរឆ្ពោះទៅកាន់សេរីភាព សរ ១៤,១៥-១៥,១

ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលឃើញជនជាតិអេស៊ីបដេញតាមពីក្រោយពួកគេ គេនាំគ្នាតក់ស្លុតជាខ្លាំង។ ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលមកកាន់លោកម៉ូសេថា៖ «ហេតុអ្វីបានជាអ្នកស្រែកអង្វរយើងដូច្នេះ? ចូរប្រាប់កូនចៅអ៊ីស្រាអែលឱ្យចេញដំណើរទៅ។ ចូរលើកដំបងរបស់អ្នកឡើង ហើយលើកដៃតម្រង់ទៅសមុទ្រ រួចវាយទឹកសមុទ្រឱ្យញែកចេញ​ពីគា្ន ដើម្បីឱ្យកូនចៅអ៊ីស្រាអែលដើរតាមបាទសមុទ្រ។ រីឯយើងវិញ យើងនឹងធ្វើឱ្យជនជាតិអេស៊ីបមានចិត្តរឹងចចេសដេញតាមក្រោយអ្នករាល់គ្នា។ យើងសម្តែងសិរីរុង​រឿងរបស់យើង ដោយប្រហារស្តេចផារ៉ោន និងពលទ័ពទាំងមូលព្រមទាំងកម្ទេចរទេះចម្បាំង និងទ័ពសេះរបស់ស្តេច។ នៅពេលដែលយើងសម្តែងសិរីរុងរឿងដោយប្រហារស្តេចផារ៉ោន ព្រមទាំងកម្ទេចរទេះចម្បាំង និងទ័ពសេះរបស់ស្តេចនោះ ជនជាតិអេស៊ីបនឹងទទួលស្គាល់ថា យើងជាព្រះជាម្ចាស់»។
ទេវទូតរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែលយាងនៅខាងមុខជនជាតិអ៊ីស្រាអែល យាងទៅនៅខាងក្រោយពួកគេ។ រីឯដុំពពកដែលនៅខាងមុខ ក៏ទៅនៅខាងក្រោយពួកគេដែរ។ ដុំពពកនោះ ស្ថិតនៅចន្លោះកងទ័ពអេស៊ីប និងកងទ័ពអ៊ីស្រាអែល។ ដុំពពកនោះធ្វើឱ្យងងឹតម្ខាង និងធ្វើឱ្យម្ខាងទៀតភ្លឺនៅពេលយប់។ ហេតុនេះហើយបានជាពេញមួយយប់ កងទ័ពទាំងពីរមិនបានចូលទៅជិតគ្នាឡើយ។
លោកម៉ូសេលើកដៃតម្រង់ទៅសមុទ្រ។ ពេញមួយយប់នោះ ព្រះអម្ចាស់ធ្វើឱ្យមានខ្យល់បក់ពីទិសខាងកើតយ៉ាងខ្លាំងរុញច្រានទឹកសមុទ្រ ធ្វើឱ្យទឹកសមុទ្ររីងស្ងួត។ ផ្ទៃទឹក ក៏ញែកចេញពីគ្នា ហើយជនជាតិអ៊ីស្រាអែលនាំគ្នាដើរតាមបាតសមុទ្រ ដោយមានទឹកសមុទ្រដូចកំពែងនៅសងខាងពួកគេ។ កងទ័ពអេស៊ីប ទាំងសេះរបស់ព្រះចៅ​ផារ៉ោន ទាំងរទេះចម្បាំង និងពលសេះទាំងប៉ុន្មានដែលដេញតាមពីក្រោយក៏ចូលទៅកណ្តាលសមុទ្រដែរ។ លុះពេលទៀបភ្លឺ ព្រះអម្ចាស់ដែលគង់នៅក្នុងដុំភ្លើង និងដុំ​ពពកទតទៅកងទ័ពអេស៊ីប ធ្វើឱ្យកងទ័ពនោះជ្រួសច្របល់។ ព្រះអង្គធ្វើឱ្យរទេះចម្បាំងរបូតកង់ហើយកឿង ទៅមុខមិនរួច។ ជនជាតិអេស៊ីបស្រែកឡើងថា៖ «យើងនាំគ្នារត់ឱ្យឆ្ងាយពីជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទៅ ដ្បិតព្រះអម្ចាស់រួមជាមួយពួកគេច្បាំងតទល់នឹងពួកយើងហើយ!»។
ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលមកកាន់លោកម៉ូសេថា៖ «ចូរលើកដៃតម្រង់ទៅសមុទ្រ ឱ្យទឹកសមុទ្រវិលមកគ្របលើជនជាតិអេស៊ីប រទេះចម្បាំង និងទ័ពសេះរបស់ពួកគេ»។ លោកម៉ូសេលើកដៃតម្រង់ទៅសមុទ្រ។ នៅពេលថ្ងៃរះ ទឹកសមុទ្រក៏ហូរត្រឡប់មកកន្លែងដើមវិញ។ ជនជាតិអេស៊ីបនាំគ្នារត់គេចមិនទាន់ ដ្បិតព្រះអម្ចាស់ធ្វើឱ្យពួកគេ​លិចលង់នៅកណ្តាលសមុទ្រ។ ទឹកហូរត្រឡប់មកវិញ គ្របលើរទេះចម្បាំង ទ័ពសេះ និងកងទ័ពទាំងមូលរបស់ព្រះចៅផារ៉ោន ដែលដេញតាមជនជាតិអ៊ីស្រាអែល គ្មាននរណាម្នាក់រត់រួចឡើយ។ ចំណែកឯជនជាតិអ៊ីស្រាអែលវិញ គេបានដើរតាមបាតសមុទ្រដោយមានទឹកសមុទ្រដូចកំពែងនៅសងខាងពួកគេ។
នៅថ្ងៃនោះ ព្រះអម្ចាស់បានសង្គ្រោះជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ឱ្យរួចពីកណ្តាប់ដៃរបស់ជនជាតិអេស៊ីប។ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ឃើញសាកសពជនជាតិអេស៊ីបនៅតាមឆ្នេរសមុទ្រ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ឃើញប្ញទ្ធិបារមីដ៏ខ្លាំងពូកែរបស់ព្រះអម្ចាស់ដែលបានប្រហារជនជាតិអេស៊ីប។ ហេតុនេះហើយ បានជាប្រជាជនកោតខ្លាចព្រះអម្ចាស់។ ពួកគេជឿ​លើព្រះអម្ចាស់ និងលើលោកម៉ូសេជាអ្នកបម្រើរបស់ព្រះអង្គ។
នៅគ្រានោះលោកម៉ូសេ និងកូនចៅអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់ស្មូតបទដូចតទៅ៖

បទរបស់លោកម៉ូសេ សរ ១៥,១-៤.៧.១០-១១.១៣.១៧ បទព្រហ្មគីតិ

អត្ថបទទី ៤

ព្យាការីអេសាយលើកទឹកចិត្តជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ដែលប្រៀបបីដូចជាភរិយាដ៏ជាទីស្រឡាញ់របស់ព្រះអម្ចាស់។ ក្រុងយេរូសាឡឹមជានិមិត្តរូបនៃព្រះសហគមន៍ដែលព្រះគ្រីស្តបានបង្កើតដោយសារព្រះលោហិតព្រះអង្គ។

សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរព្យាការីអេសាយ អស ៥៤,៥-១៤

ព្រះអម្ចាស់មានបន្ទូលមកក្រុងយេរូសាឡឹមថា៖ «ស្វាមីរបស់អ្នក គឺព្រះអង្គដែលបានបង្កើតអ្នក!។ ព្រះអង្គមានព្រះនាមថា “ព្រះអម្ចាស់នៃពិភពទាំងមូល”។ ព្រះដែលបានលោះអ្នកមកនោះ គឺព្រះដ៏វិសុទ្ធនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ព្រះអង្គមានព្រះនាមថា “ព្រះជាម្ចាស់នៃផែនដីទាំងមូល”។ អ្នកប្រៀបដូចជាស្ត្រីដែលប្តីបោះបង់ចោល ហើយកើតទុក្ខក្រៀមក្រំក្នុងចិត្ត។ តែឥឡូវនេះ ព្រះអម្ចាស់ត្រាស់ហៅអ្នកឱ្យវិលមកវិញហើយ! ព្រះរបស់អ្នកមានព្រះបន្ទូលថា៖ “បុរសពុំអាចចោលភរិយាដែលរៀបការកាលពីនៅវ័យក្មេងនោះបានឡើយ”។ យើងបានបោះបង់អ្នកមួយភ្លែតមែន តែយើងនឹងទទួលអ្នកមកវិញ ដោយចិត្តអាណិតអាសូរពន់ពេកណាស់។ យើងបានខឹងសម្បារនឹងអ្នក ព្រមទាំងគេចមុខចេញពីអ្នកមួយរយៈមែន។ ប៉ុន្តែឥឡូវនេះ យើងអាណិតមេត្តាអ្នក ព្រោះយើងស្រឡាញ់អ្នកអស់កល្បជានិច្ច»។ នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែលលោះអ្នកមកវិញ។ កាលពីជំនាន់លោកណូអេ យើងបានសន្យាយ៉ាងម៉ឹងម៉ាត់ថា មិនឱ្យទឹកជន់លិចផែនដីម្តងទៀតទេ ឥឡូវនេះក៏ដូច្នោះដែរ យើងសន្យាថា យើងលែងខឹង លែងគំរាមអ្នកទៀតហើយ។ ទោះបីភ្នំតូចធំកក្រើករំពើកក្តី ក៏សេចក្តីស្រឡាញ់របស់យើងចំពោះអ្នកមិនប្រែប្រួលដែរ រីឯសម្ពន្ធមេត្រីរបស់យើងដែលផ្តល់ឱ្យបានសុខសាន្តនោះ ក៏ស្ថិតស្ថេររហូតតទៅ”។ នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែលអាណិតមេត្តាអ្នក។
ក្រុងដ៏សែនវេទនាអើយ! អ្នកត្រូវខ្យល់ព្យុះបក់បោកគ្មានអ្នកណាបានសម្រាលទុក្ខអ្នកទេ! តែឥឡូវនេះ យើងយកថ្មដ៏ល្អប្រណីតមកសង់អ្នកឡើងវិញ យើងយកត្បូងកណ្ឌៀងចាក់ជាគ្រឹះ យើងយកត្បូងទទឹមធ្វើជាប៉ម យកពេជ្យចរណៃធ្វើជាទ្វារ ព្រមទាំងយកត្បូងមកធ្វើជាកំពែង។ យើងជាព្រះអម្ចាស់នឹងប្រៀនប្រដៅកូនចៅអ្នកដោយខ្លួនយើងផ្ទាល់ ហើយកូនចៅអ្នកនឹងបានសេចក្តីសុខសាន្តយ៉ាងបរិបូណ៌។ ព្រះអង្គនឹងការពារអ្នកឱ្យបានរឹងមាំដោយសារសេចក្តីសុចរិត ហើយអ្នកនឹងគ្មានភ័យខ្លាចអ្វីឡើយ ដ្បិតគ្មាននរណាមកសង្កត់សង្កិន មកបំភ័យឱ្យអ្នកតក់ស្លុតទៀតទេ»។

ទំនុកតម្កើង ៣០(២៩),២-៦.៩.១២-១៣ បទពាក្យ ៧

អត្ថបទទី ៥

ព្រះជាម្ចាស់មានធម៌មេត្តាករុណាសព្វព្រះហប្ញទ័យឱ្យមនុស្សបានសេចក្តីសុខដ៏ពិតប្រាកដ។ អស់អ្នកដែលសុខចិត្តទទួលព្រះអំណោយទានព្រះអង្គ ពិតជានឹងបានសុភមង្គល។

សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរព្យាការីអេសាយ អស ៥៥,១-១១

ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា៖ «អស់អ្នកដែលស្រេកទឹកអើយ! ចូរនាំគ្នាមករកទឹកឯណោះ! ទោះបីអ្នករាល់គ្នាគ្មានប្រាក់ក៏ដោយ ចូរមកហើយពិសាទៅ! ចូរមកយកអាហារបរិភោគ! ចូរនាំគ្នាមកយកស្រាទំពាំងបាយជូរ និងទឹកដោះគោដោយមិនបាច់ចំណាយប្រាក់ឬបង់ថ្លៃអ្វីឡើយ!។ ហេតុអ្វីបានជាអ្នករាល់គ្នាយកប្រាក់ទៅទិញអាហារដែលមិនអាចចិញ្ចឹមជីវិតបាន? ហេតុអ្វីបានជាអ្នករាល់គ្នាបង់កម្លាំងរកអាហារដែលមិនអាចចម្អែតក្រពះបានដូច្នេះ? ចូរស្តាប់យើង នោះអ្នករាល់គ្នានឹងបានបរិភោគអាហារយ៉ាងឆ្ងាញ់ ហើយសប្បាយចិត្តនឹងអាហារដ៏មានឱជារស! ចូរផ្ទៀងត្រចៀកស្តាប់! ចូរនាំគ្នាមកជិតយើង! ចូរត្រងត្រាប់ស្តាប់នោះអ្នករាល់គ្នានឹងមានជីវិត! យើងនឹងចងសម្ពន្ធមេត្រីជាមួយអ្នករាល់គ្នា គឺសម្ពន្ធមេត្រីដែលនៅស្ថិតស្ថេរអស់កល្បជានិច្ច ដើម្បីបញ្ជាក់នូវសេចក្តីមេត្តាករុណាដ៏ស្មោះត្រង់របស់យើងចំពោះស្តេចដាវីឌ។ យើងបានតែងតាំងស្តេចដាវីឌឱ្យធ្វើជាសាក្សីរបស់យើងនៅមុខកុលសម្ពន្ធទាំងអស់ ព្រមទាំងឱ្យធ្វើជាអ្នកដឹកនាំប្រជាជាតិទាំងឡាយ។ អ៊ីស្រាអែលអើយ! អ្នកនឹងហៅប្រជាជាតិមួយដែលអ្នកមិនស្គាល់ពីមុនឱ្យមក ហើយប្រជាជាតិដែលមិនស្គាល់អ្នកនឹងរត់មករកអ្នក ព្រោះព្រះអម្ចាស់ជាព្រះរបស់អ្នក និងជាព្រះដ៏វិសុទ្ធរបស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ទ្រង់ប្រទានឱ្យអ្នកបានថ្កុំថ្កើងរុងរឿង។ ចូរស្វែងរកព្រះអម្ចាស់ក្នុងពេលដែលព្រះអង្គសព្វព្រះហប្ញទ័យឱ្យអ្នករាល់គ្នារកព្រះអង្គឃើញ! ចូរអង្វរព្រះអង្គក្នុងពេលដែលទ្រង់គង់នៅជិតអ្នករាល់គ្នា! ត្រូវឱ្យមនុស្សអាក្រក់លះបង់ផ្លូវរបស់ខ្លួន មនុស្សពាលក៏ត្រូវលះបង់ចិត្តគំនិតអាក្រក់ដែរ ត្រូវឱ្យអ្នកនោះបែរមករកព្រះអម្ចាស់វិញ ព្រះអង្គមុខជាមេត្តាករុណាដល់គេពុំខាន ឱ្យតែគេងាកមករកព្រះនៃយើងវិញនោះ ព្រះអង្គអត់ទោសឱ្យគេទាំងស្រុង។ ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា៖ «គំនិតយើងខុសប្លែកពីគំនិតអ្នករាល់គ្នា រីឯរបៀបដែលយើងប្រព្រឹត្ តក៏ខុសប្លែកពីគំនិតរបស់អ្នករាល់គ្នាយ៉ាងនោះដែរ។ ទឹកភ្លៀង និងទឹកសន្សើមធ្លាក់ពីលើមេឃមកស្រោចស្រពផែនដី។ ទឹកទាំងនោះមិនវិលត្រឡប់ទៅ​វិញ ដរាបណាទាល់តែបានធ្វើឱ្យដំណាំដុះឡើងបង្កើតភោគផល ផ្តល់ពូជសម្រាប់អ្នកសាបព្រោះ និងផ្តល់អាហារឱ្យគេបរិភោគ។ រីឯពាក្យរបស់យើងក៏ដូច្នោះដែរ គឺពាក្យដែលចេញពីមាត់របស់យើងនឹងមិនវិលត្រឡប់មករកយើងវិញ ដរាបណាទាល់តែបានសម្រេចតាមបំណងចិត្តរបស់យើងជាមុនសិន គឺបំពេញកិច្ចការដែលយើងចាត់ឱ្យមកធ្វើរួចរាល់សព្វគ្រប់»។

ទំនុកតម្កើងរបស់ព្យាការីអេសាយ អស ១២,២.៤-៦ បទពាក្យ ៧

អត្ថបទទី ៦

ព្យាការីបារុក ប្រៀនប្រដៅអំពីព្រះប្រាជ្ញាញាណរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ អ្នកណាប្រព្រឹត្តតាមព្រះប្រាជ្ញាញាណ អ្នកនោះដើរតាមព្រះគ្រីស្ត។

សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរព្យាការីបារុក បរ ៣,៩-៤,៤

ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលអើយ! ចូរស្តាប់វិន័យដែលផ្តល់ជីវិត! ចូរផ្ទៀងត្រចៀកត្រងត្រាប់ស្តាប់ដើម្បីរិះគិតពិចារណា។ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលអើយ! តើមានរឿងអ្វី? ហេតុអ្វីបាន​ជាអ្នករស់នៅក្នុងស្រុករបស់ខ្មាំងសត្រូវដូច្នេះ? ហេតុអ្វីបានជាអ្នកកាន់តែចាស់ទៅៗនៅលើទឹកដីជនបរទេសដូច្នេះ? ហេតុអ្វីបានជាអ្នកជាប់ស្មៅហ្មង ដោយរស់នៅជាមួយមនុស្សស្លាប់ដូច្នេះ? ហេតុអ្វីបានជាឈ្មោះរបស់អ្នកមានកត់នៅក្នុងបញ្ជីមច្ចុរាជ? អ្នកជួបហេតុការណ៍នេះ មកពីអ្នកបោះបង់ប្រភពនៃព្រះប្រាជ្ញាញាណចោល ប្រសិន​បើអ្នកដើរតាមមាគ៌ារបស់ព្រះជាម្ចាស់ អ្នកនឹងរស់នៅដោយសេចក្តីសុខសាន្តជារៀងរហូត។ ចូរស្វែងយល់ឱ្យដឹងថា តើការត្រិះរិះពិចារណា កម្លាំង និងចំណេះដឹងបានមកពីណា? អ្នកមុខជាដឹងថាជីវិត និងអាយុវែង ពន្លឺភ្នែកភ្លឺថ្លា និងសេចក្តីសុខសាន្តកើតពីប្រភពនោះដែរ។
តើនរណារកព្រះដំណាក់នៃព្រះប្រាជ្ញាញាណឃើញ? តើនរណាយល់តម្លៃដ៏ថ្លៃថ្លារបស់ព្រះប្រាជ្ញាញាណ? តើពួកមេដឹកនាំប្រជាជាតិនានានៅឯណា? តើអ្នកបង្រ្កាបសត្វតិរច្ឆាននៅឯណាដែរ? តើអ្នកដែលចេះផ្សាំងបក្សាបក្សីនៅឯណា? តើអ្នកដែលប្រមូលមាសប្រាក់ជាច្រើនអនេក ហើយអាងលើធនធានរបស់ខ្លួននៅឯណា? តើជាងទងដែលខំបញ្ចេញស្នាដៃហួសពីការស្មាននៅឯណា?។ ពួកគេត្រូវវិនាសសាបសូន្យ គេបាត់បង់ជីវិត ហើយមានអ្នកផ្សេងមកធ្វើការជំនួសវិញ។ ក្រោយពួកគេមានអ្នកផ្សេងទៀតកើតមក ហើយរស់នៅលើផែនដីនេះ ប៉ុន្តែពួកគេក៏មិនស្គាល់ផ្លូវឆ្ពោះទៅកាន់ព្រះប្រាជ្ញាញាណដែរ។ ពួកគេមិនយកចិត្តទុកដាក់នឹងស្វែងរកព្រះប្រាជ្ញាញាណ ហើយមិនរវល់នឹងព្រះអង្គទៀត។ រីឯកូនចៅរបស់ពួកគេ ក៏ដើរតាមផ្លូវផ្សេងពីឪពុកដែរ។ គ្មាននរណាតំណាលពីព្រះប្រាជ្ញាញាណនៅស្រុកកាណាន គ្មាននរណាឃើញព្រះប្រាជ្ញា​ញាណនៅស្រុកតេម៉នទៀតដែរ។ សូម្បីតែកូនចៅរបស់នាងហាការ ដែលតែងតែស្វែងរកចំណេះដឹងនៅលើផែនដី ឈ្មួញនៅស្រុកម៉េរ៉ន និងស្រុកតេម៉ន អ្នកតែងនិយាយរឿងព្រេង ឬទស្សនវិទូក៏មិនបានស្គាល់ផ្លូវទៅកាន់ព្រះប្រាជ្ញាញាណ ហើយក៏មិនចាំផ្លូវទៅរកព្រះអង្គដែរ។ ប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលអើយ! ពិភពលោកដែលជាព្រះដំណាក់ផ្ទាល់របស់ព្រះជាម្ចាស់ធំទូលាយណាស់ ទឹកដីរបស់ព្រះអង្គក៏ធំទូលំទូលាយដែរ! ពិភពលោកធំធេង គ្មានព្រំដែនខ្ពស់ណាស់ គ្មាននរណាវាស់បានទេ។ មនុស្សមាឌធំៗ ហើយមានឈ្មោះល្បីនៅគ្រាដំបូងបានកើតនៅទីនោះ ពួកគេមានមាឌធំសម្បើម និងស្ទាត់ជំនាញធ្វើសង្គ្រាម។ ប៉ុន្តែ ព្រះជាម្ចាស់មិនបានជ្រើរើសពួកគេទេ ព្រះអង្គក៏មិនបានបង្ហាញមាគ៌ានៃព្រះប្រាជ្ញាញាណឱ្យពួកគេស្គាល់ដែរ។ ពួកគេត្រូវបាត់បង់ជីវិត ព្រោះគេគ្មានសុភនិច្ឆ័យ មិនចេះរិះគិតពិចារណា។ តើនរណាបានឡើងទៅលើមេឃ ដើម្បីទៅចាប់យកព្រះប្រាជ្ញាញាណនាំចុះពីពពកមក? តើនរណាឆ្លងទៅត្រើយម្ខាងនៃសមុទ្រ រកឃើញព្រះប្រាជ្ញាញាណ ហើយនាំគ្នាយកមកដោយដូរនឹងមាសយ៉ាងសន្ធឹកសន្ធាប់? គ្មាននរណាស្គាល់ផ្លូវទៅកាន់ព្រះប្រាជ្ញាញាណ ហើយក៏គ្មាននរណាប៉ងប្រាថ្នាដើរតាមមាគ៌ារបស់ព្រះប្រាជ្ញាញាណដែរ។
ប៉ុន្តែ ព្រះជាម្ចាស់ដែលជ្រាបអ្វីៗសព្វគ្រប់ទាំងអស់ ព្រះអង្គស្គាល់ព្រះប្រាជ្ញាញាណយ៉ាងច្បាស់។ ព្រះអង្គរកព្រះប្រាជ្ញាញាណឃើញដោយសារព្រះតំរិះរបស់ព្រះអង្គ។ ព្រះ​អង្គរៀបចំផែនដីឱ្យស្ថិតនៅអស់កល្បជានិច្ច រួចព្រះអង្គបង្កើតសត្វចតុប្បាទឱ្យនៅពាសពេញ។ ព្រះអង្គចាត់ពន្លឺទៅ ពន្លឺក៏ចេញដំណើរទៅ។ ព្រះអង្គហៅពន្លឺមកវិញ ពន្លឺក៏មកវិញទាំងញ័ររន្ធត់។ ផ្កាយបញ្ចេញរស្មីនៅកន្លែងប្រចាំការដោយអំណរសប្បាយ។ ព្រះអង្គហៅផ្កាយ ហើយផ្កាយក៏ទូលឆ្លើយថា៖ «ក្រាបទូលព្រះជាម្ចាស់!»។ ផ្កាយបញ្ចេញរស្មីដោយអំណរសប្បាយថ្វាយព្រះដែលបានបង្កើតពួកវា។ ព្រះអង្គពិតជាព្រះនៃយើង កុំពឹងផ្អែកលើព្រះឯណាផ្សេងក្រៅពីព្រះអង្គឡើយ។ ព្រះអង្គរកឃើញ មាគ៌ាឆ្ពោះទៅកាន់ព្រះប្រាជ្ញាញាណ ព្រះអង្គបានបង្ហាញមាគ៌ានោះឱ្យលោកយ៉ាកុបជាអ្នកបម្រើរបស់ព្រះអង្គ និងជនជាតិអ៊ីស្រាអែលដ៏ជាទីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គស្គាល់ដែរ។ តាំងពីពេលនោះមក គេឃើញព្រះប្រាជ្ញាញាណនៅលើផែនដី ហើយព្រះអង្គរស់នៅក្នុងចំណោមមនុស្សលោក។
ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលអើយ! យើងមានសុភមង្គលហើយ ដ្បិតយើងអាចស្គាល់អ្វីដែលគាប់ព្រះហប្ញទ័យព្រះជាម្ចាស់។

ទំនុកតម្កើងលេខ ១៩(១៨),៨-១១ បទកាកគតិ

អត្ថបទទី ៧

កាលពីដើម ព្យាការីអេស៊េគីអែលជូនដំណឹងអំពីព្រះជាម្ចាស់ប្រទានជីវិតថ្មីឱ្យអ្នកជឿ។ អ្នកទទួលអគ្គសញ្ញាជ្រមុជទឹក ទទួលចិត្តគំនិតថ្មី និងវិញ្ញាណថ្មីតាមព្រះបន្ទូលសន្យារបស់ព្រះអង្គ។

សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរព្យាការីអេសេគីអែ៊ល អគ ៣៦,១៦-២៨

ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលមកខ្ញុំដូចតទៅនេះ៖ «កូនមនុស្សអើយ! ពេលកូនចៅអ៊ីស្រាអែលរស់នៅលើទឹកដីរបស់ខ្លួននៅឡើយ ពួកគេបានធ្វើឱ្យទឹកដីនេះទៅជាសៅហ្មងដោយសារអំពើអាក្រក់ និងមារយាទថោកទាបរបស់ពួកគេ។ ពួកគេធ្វើឱ្យទឹកដីនេះទៅជាសៅហ្មង ដោយការបង្ហូរឈាម និងការថ្វាយបង្គំព្រះក្លែងក្លាយ។ ហេតុនេះហើយ បានជាយើងជះកំហឹងរបស់យើងទៅលើពួកគេ។ យើងបានកម្ចាត់កម្ចាយពួកគេឱ្យទៅនៅក្នុងចំណោមប្រជាជាតិទាំងឡាយ យើងបំបែកពួកគេឱ្យទៅរស់នៅតាមស្រុកនានា។ យើងដាក់ពួកគេតាមអំពើអាក្រក់ និងតាមមារយាទថោកទាបរបស់ខ្លួន។ ពេលទៅដល់ស្រុករបស់ប្រជាជាតិទាំងឡាយ ពួកគេបានបង្អាប់បង្អោននាមដ៏វិសុទ្ធរបស់យើង ហើយម្ចាស់ស្រុកនិយាយអំពីពួកគេថា “ពួកនេះជាប្រជាជនរបស់ព្រះអម្ចាស់ ពួកគេចាកចេញពីស្រុករបស់ព្រះអង្គមក”។ យើងចង់រក្សានាមដ៏វិសុទ្ធរបស់យើង ដែលកូនចៅអ៊ីស្រាអែលបានបង្អាប់បង្អោននៅក្នុងចំណោមប្រជាជាតិទាំងឡាយ ដែលពួកគេស្នាក់អាស្រ័យនៅ។
ហេតុនេះ ចូរប្រាប់កូនចៅអ៊ីស្រាអែលថា ព្រះជាម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលដូចតទៅ កូនចៅអ៊ីស្រាអែលអើយ! យើងធ្វើដូច្នេះ មិនមែនដោយយល់ដល់អ្នករាល់គ្នាទេ គឺយល់ដល់នាមដ៏វិសុទ្ធរបស់យើងដែលអ្នករាល់គ្នាបានបង្អាប់បង្អោនក្នុងចំណោមប្រជាជាតិទាំងឡាយដែលអ្នករាល់គ្នាអាស្រ័យនៅជាមួយ។ យើងនឹងសម្តែងបារមីឱ្យប្រជាជាតិនានាស្គាល់នាមដ៏វិសុទ្ធរបស់យើង គឺនាមដែលអ្នករាល់គ្នាបានបង្អាប់បង្អោនក្នុងចំណោមប្រជាជាតិទាំងនោះ។ ពេលណាយើងសម្តែងភាពវិសុទ្ធរបស់យើងក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នាឱ្យប្រជាជាតិទាំងនោះឃើញ ពេលនោះពួកគេនឹងទទួលស្គាល់ថា យើងពិតជាព្រះអម្ចាស់មែន។ នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាអម្ចាស់។ យើងនឹងយកអ្នករាល់គ្នាចេញពីចំណោមប្រជាជាតិទាំងឡាយ យើងនឹងប្រមូលអ្នករាល់គ្នាពីគ្រប់ស្រុក ឱ្យវិលត្រឡប់មកមាតុភូមិវិញ។ យើងនឹងប្រោសទឹកដ៏បរិសុទ្ធលើអ្នករាល់គ្នា នោះអ្នករាល់គ្នានឹងបានបរិសុទ្ធ។ យើងនឹងជម្រះអ្នករាល់គ្នាឱ្យបានស្អាតបរិសុទ្ធ ផុតពីអំពើសៅហ្មងទាំងឡាយ លែងឱ្យអ្នករាល់គ្នាជាប់ចិត្តនឹងព្រះក្លែងក្លាយទាំងប៉ុន្មាន។ យើងនឹងប្រគល់ចិត្តគំនិតថ្មីឱ្យអ្នករាល់គ្នា ហើយដាក់វិញ្ញាណថ្មីក្នុងអ្នករាល់គ្នា។ យើងនឹងដកចិត្តរឹងដូចថ្មចេញពីអ្នករាល់គ្នា រួចឱ្យអ្នករាល់គ្នាមានចិត្តអាណិតអាសូរវិញ។ យើងនឹងដាក់វិញ្ញាណរបស់យើងក្នុងអ្នករាល់គ្នា ដើម្បីឱ្យអ្នករាល់គ្នាអាចធ្វើតាមដំបូន្មាន ហើយកាន់តាមវិន័យរបស់យើង។ អ្នករាល់គ្នានឹងរស់នៅក្នុងស្រុកដែលយើងបានប្រគល់ឱ្យដូនតាអ្នករាល់គ្នា អ្នករាល់គ្នានឹងទៅជាប្រជារាស្ត្ររបស់យើង ហើយយើងនឹងទៅជាព្រះរបស់អ្នករាល់គ្នា»។

ទំនុកតម្កើងលេខ ៤២(៤១),២-៣ បទកាកគតិ

ទំនុកតម្កើងលេខ ៤៣(៤២),៣-៤ បទពាក្យ ៧

ពិធីជ្រមុជទឹក

សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរព្យាការីអេសាយ អស ១២,២,៤-៦

ព្រះ‌ជាម្ចាស់​ជា​ព្រះ‌សង្គ្រោះ​របស់​ខ្ញុំ ខ្ញុំ​ផ្ញើ​ជីវិត​លើ​ព្រះ‌អង្គ ខ្ញុំ​លែង​ភ័យ‌ខ្លាច​ទៀត​ហើយ ដ្បិត​ព្រះ‌អម្ចាស់​ជា​កម្លាំង​របស់​ខ្ញុំ ខ្ញុំ​នឹង​ច្រៀង​ថ្វាយ​ព្រះ‌អង្គ ព្រោះ​ព្រះ‌អង្គ​បាន​សង្គ្រោះ​ខ្ញុំ»។
នៅ​គ្រា​នោះ អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​ពោល​ឡើង​ថា៖ ចូរ​អរ‌ព្រះ‌គុណ​ព្រះ‌អម្ចាស់ ចូរ​ប្រកាស​ព្រះ‌នាម​របស់​ព្រះ‌អង្គ ចូរ​ថ្លែង​ពី​ស្នា​ព្រះ‌ហស្ដ​ដ៏​អស្ចារ្យ​របស់​ព្រះ‌អង្គប្រាប់​ប្រជាជន​ទាំង‌​ឡាយ។ ចូរ​រំឭកឱ្យ​គ្រប់ៗ​គ្នា​ដឹង​ថា ព្រះ‌នាម​របស់​ព្រះ‌អង្គ​ឧត្តុង្គ‌ឧត្ដម​ណាស់។ ចូរ​ស្មូត្រ​ទំនុក‌តម្កើង​ថ្វាយ​ព្រះ‌អម្ចាស់ ដ្បិត​ព្រះ‌អង្គ​បាន​ធ្វើ​ការ​ផ្សេងៗ​ដ៏​អស្ចារ្យ​បំផុត ចូរ​ប្រកាស​ពី​ការ​អស្ចារ្យ​ទាំង​នេះឱ្យ​មនុស្ស​នៅ​លើ​ផែន‌ដី​ទាំង​មូល​ដឹង​ផង! អ្នក​ក្រុង​ស៊ីយ៉ូន​អើយចូរ​នាំ​គ្នា​បន្លឺ​សំឡេង​ជ័យ‌ឃោស​ដោយ​អំណរ! ដ្បិត​ព្រះ​ដ៏‌វិសុទ្ធ​របស់​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រា‌អែលដែល​គង់​នៅ​កណ្ដាល​ចំណោម​អ្នក​រាល់​គ្នា ព្រះ‌អង្គ​ឧត្តុង្គ‌ឧត្ដម!

ទំនុកតម្កើងលេខ ៥១ (៥០), ៣-៤.១២-១៣.១៨-១៩ បទពាក្យ ៧

អត្ថបទទី ៨

ពេលអ្នកមានជំនឿទទួលអគ្គសញ្ញាជ្រមុជទឹក គេរួមស្លាប់ជាមួយព្រះគ្រីស្ត។ ពេលងើបពីទឹកឡើង អ្នកជឿហាក់ដូចជារស់ឡើងវិញ។

សូមថ្លែងលិខិតរបស់គ្រីស្តទូតប៉ូលផ្ញើជូនគ្រីស្តបរិស័ទក្រុងរ៉ូម រម ៦,៣-១១

បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់!
យើងទាំងអស់គ្នាដែលបានទទួលអគ្គសញ្ញាជ្រមុជទឹក បានរួមជាមួយព្រះគ្រីស្តយេស៊ូ គឺយើងបានជ្រមុជរួមជាមួយព្រះអង្គដែលសោយទិវង្គត។ ហេតុនេះ ដោយពិធីជ្រមុជទឹក យើងរួមស្លាប់ជាមួយព្រះអង្គ យើងក៏ដូចជាបានចូលទៅក្នុងផ្នូររួមជាមួយព្រះអង្គដែរ។ ដូច្នេះ ព្រះគ្រីស្តទទួលព្រះជន្មរស់ថ្មីដោយសារសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះបិតាយ៉ាង​ណា យើងក៏រស់នៅតាមរបៀបថ្មីយ៉ាងនោះដែរ។ ប្រសិនបើយើងរួមស្លាប់ជាមួយព្រះអង្គដែលសោយទិវង្គត យើងក៏នឹងរួមជាមួយព្រះអង្គដែលទទួលព្រះជន្មថ្មីដែរ។ យើងដឹងថា ចរិកចាស់របស់យើងបានជាប់ឆ្កាងជាមួយព្រះអង្គរួចហើយ ដើម្បីឱ្យខ្លួនយើងដែលជាប់បាបនេះ ត្រូវវិនាសសាបសូន្យកុំឱ្យយើងធ្វើជាខ្ញុំបម្រើរបស់បាបតទៅ​ទៀត ដ្បិតអ្នកដែលស្លាប់មិនទាក់ទាមនឹងបាបទៀតទេ។ ដូច្នេះ ប្រសិនបើយើងរួមស្លាប់ជាមួយព្រះគ្រីស្ត យើងក៏ជឿថា យើងនឹងមានជីវិតរួមជាមួយព្រះអង្គដែរ ព្រោះយើងដឹងថា ព្រះគ្រីស្តដែលទទួលព្រះជន្មថ្មីនោះ ទ្រង់លែងសោយទិវង្គតហើយមច្ចុរាជគ្មានអំណាចលើព្រះអង្គទៀតទេ ដ្បិតព្រះអង្គបានសោយទិវង្គតនោះ គឺសោយទិវង្គតឱ្យបានរួចពីអំណាចបាបម្តងជាស្រេច។ ឥឡូវនេះ ព្រះអង្គមានព្រះជន្មរស់នោះ គឺរស់សម្រាប់ព្រះជាម្ចាស់។ រីឯបងប្អូនវិញក៏ដូច្នោះដែរ ចូរចាត់ទុកថាខ្លួនស្លាប់រួច ផុតពីអំណាចបាប ហើយបងប្អូនមានជីវិតសម្រាប់ព្រះជាម្ចាស់ ដោយរួមជាមួយព្រះគ្រីស្តយេស៊ូ។

ទំនុកតម្កើងលេខ ១១៨(១១៧),១.៤.១៦-១៧.២២-២៣ បទពាក្យ ៧

ពិធីអបអរសាទរព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អ

អាលេលូយ៉ា! អាលេលូយ៉ា! អាលេលូយ៉ា!

“ព្រះគ្រីស្តទទួលព្រះជន្មថ្មី!” នេះជាដំណឹងល្អដែលគ្រីស្តទូតប្រកាសដល់មនុស្សលោក ប៉ុន្តែគ្មាននរណាអាចយល់ការអាថ៌កំបាំងនេះបានទេ ព្រោះអស្ចារ្យពេក។ ហេតុនេះហើយ បានជាអ្នកនិពន្ធគម្ពីរដំណាលថា មានទេវទូតមកប្រាប់ដំណឹងនេះ។ យើងរកភស្តុតាងអំពីព្រះយេស៊ូមានព្រះជន្មថ្មីពុំបានសោះ។ មានតែអ្នកជឿទេដែល “ឃើញ” ព្រះអង្គមានព្រះជន្ម ជាពិសេសដោយនឹកគិតពីសកម្មភាពរបស់ព្រះអង្គ ដែលប្រែចិត្តគំនិតរបស់មនុស្ស។

សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាមសន្តៈលូកា លក ២៤,១-១២

នៅថ្ងៃអាទិត្យពេលព្រឹមស្រាងៗ ស្ត្រីៗនាំគ្នាទៅផ្នូរ ដោយយកគ្រឿងក្រអូបដែលគេបានរៀបចំទុកទៅជាមួយផង។ ពួកនាងសង្កេតឃើញថាថ្មរប្រមៀលចេញពីមាត់ផ្នូរហើយ។ នាងនាំគ្នាចូលទៅក្នុងផ្នូរ តែពុំឃើញព្រះសពរបស់ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូទេ។ ស្រ្តីទាំងនោះ មិនដឹងជាត្រូវគិតយ៉ាងណា ស្រាប់តែមានបុរសពីរនាក់ស្លៀកពាក់ភ្លឺចិញ្ចែងចិញ្ចាច មកឈរជិតនាង។ នាងភ័យខ្លាចជាខ្លាំង ហើយឱនមុខចុះ។ បុរសទាំងពីរនាក់នោះនិយាយមកកាន់នាងថា៖ «ហេតុអ្វីបានជានាងនាំគ្នាមករកព្រះអង្គដែលមានព្រះជន្មគង់នៅក្នុងចំណោមមនុស្សស្លាប់ដូច្នេះ? ព្រះអង្គមិនគង់នៅទីនេះទេ ព្រះជាម្ចាស់បានប្រោសព្រះអង្គឱ្យមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញហើយ! ចូរនឹកចាំអំពីព្រះបន្ទូលដែលព្រះអង្គបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នាកាលនៅស្រុកកាលីឡេថា បុត្រមនុស្សនឹងត្រូវគេបញ្ជូនទៅក្នុងកណ្តាប់ដៃរបស់មនុស្សបាប គេនឹងឆ្កាងព្រះអង្គ តែបីថ្ងៃក្រោយមក ព្រះអង្គមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ»។ ពួកនាងក៏នឹកឃើញព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះយេស៊ូ។ នាងនាំគ្នាត្រឡប់មកពីផ្នូរវិញរៀបរាប់ហេតុការណ៍ទាំងនោះប្រាប់ក្រុមសាវ័កទាំងដប់មួយនាក់ ព្រមទាំងអ្នកឯទៀតៗដែរ។ ស្រ្តីទាំងនោះ មាននាងម៉ារីជាអ្នកស្រុកម៉ាដាឡា នាងយ៉ូហាណា និងនាងម៉ារីជាម្តាយរបស់លោកយ៉ាកុប។ ស្ត្រីឯទៀតៗដែលបានទៅជាមួយនាងទាំងនោះ ក៏រៀបរាប់ហេតុការណ៍ប្រាប់ក្រុមគ្រីស្តទូតដែរ ពួកគេពុំជឿពាក្យសម្តីនាងទេ ព្រោះគេថានាងទាំងនោះនិយាយរឿងផ្តេសផ្តាស។ ប៉ុន្តែលោកសិលាស្ទុះរត់ទៅផ្នូរ គាត់ឱនមើលទៅឃើញតែក្រណាត់រុំព្រះសពប៉ុណ្ណោះ គាត់វិលត្រឡប់មកផ្ទះវិញ ទាំងងឿងឆ្ងល់អំពីហេតុការណ៍ដែលកើតមាននោះ។

ពាក្យថ្វាយតង្វាយ

បពិត្រព្រះអម្ចាស់ជាព្រះបិតា! យើងខ្ញុំសូមថ្វាយកាយ វាចា ចិត្ត រួមនឹងសក្ការបូជារបស់ព្រះយេស៊ូជាព្រះបុត្រាព្រះអង្គ សូមទ្រង់ព្រះមេត្តាទទួលដោយអនុគ្រោះ។

ធម៌លើកតម្កើង

បពិត្រព្រះអម្ចាស់ជាព្រះបិតា! យើងខ្ញុំសូមលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងព្រះអង្គគ្រប់ពេលវេលា ជាពិសេសនៅរាត្រីនេះ (នៅថ្ងៃនេះ) ជារាត្រីដែលព្រះគ្រីស្តបានបូជាព្រះជន្ម។ ព្រះគ្រីស្តពិតជាបានរំដោះបាបមនុស្សលោក។ ដោយទ្រង់សោយទិវង្គត ទ្រង់បានដកអំពើបាបពីមនុស្សលោក ហើយរំលាយអំណាចនៃសេចក្តីស្លាប់។ ដោយទ្រង់មានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ ទ្រង់បានប្រទានជីវិតថ្មីឱ្យយើងខ្ញុំ។
អាស្រ័យហេតុនេះហើយ បានជាយើងខ្ញុំដែលបានកើតជាថ្មី ត្រេកអរសប្បាយរីករាយ និងសូមចូលរួមជាមួយទេវទូត និងសន្តបុគ្គលទាំងឡាយ ដើម្បីប្រកាសសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះអង្គថា៖ “សន្តវិសុទ្ធ!”។

ពាក្យអរព្រះគុណ

បពិត្រព្រះអម្ចាស់ជាព្រះបិតា! យើងខ្ញុំសូមអរព្រះគុណព្រះអង្គម្តងទៀត! ដោយព្រះអង្គប្រោសព្រះយេស៊ូឱ្យមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ ព្រះអង្គបានប្រទានជីវិតថ្មីឱ្យយើងខ្ញុំ។ សូមទ្រង់ព្រះមេត្តាប្រទានព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះអង្គឱ្យយើងខ្ញុំ។ សូមពង្រឹងជំនឿរបស់យើងខ្ញុំ ឱ្យធ្វើជាសាក្សីអំពីការសង្គ្រោះរបស់ព្រះអង្គក្នុងលោកបច្ចុប្បន្ននេះផង។