ថ្ងៃសុក្រ ទី០៧ ខែកក្ដដា ឆ្នាំ២០២៣

អត្ថបទទី១៖ សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរកំណើត កណ ២៣,១-៤.១៩; ២៤,១-៨.៦២-៦៧

កាលលោកស្រីសារ៉ាអាយុបានមួយរយម្ភៃប្រាំពីរឆ្នាំ គាត់ទទួលមរណភាពនៅភូមិ​ហេប្រូនក្នុងស្រុកកាណាន។ លោកអប្រាហាំទៅភូមិនោះដើម្បីបញ្ចុះសពលោកស្រីសារ៉ា និងកាន់ទុក្ខផង រួចលោកងើបឡើងចាកចេញពីកន្លែងតម្កល់សពភរិយា ទៅនិយាយ​ជាមួយជន​ជាតិហែត ជាម្ចាស់ស្រុកនោះថា៖ «ខ្ញុំស្នាក់នៅជាមួយអ្នករាល់គ្នាក្នុងឋានៈ​ជាជនបរទេស និងជាភ្ញៀវ។ សូមអ្នករាល់គ្នាចែកដីមួយកន្លែងមកឱ្យខ្ញុំ ដើម្បីខ្ញុំ​អាចបញ្ចុះសពភរិយាខ្ញុំផង»។ ជនជាតិហែតក៏សុខចិត្តលក់គុហានៅម៉ាកពេឡាឱ្យ​លោកអប្រាហាំ។ ដូច្នេះ លោកក៏យកសពលោកស្រីសារ៉ាទៅបញ្ចុះក្នុងគុហានៅចម្ការមួយនៅម៉ាកពេឡា ដែលនៅខាងកើតភូមិម៉ាមរ៉េ គឺនៅភូមិហេប្រូនក្នុងស្រុកកាណាន។ លោកអប្រាហាំមានវ័យចំណាស់ទៅហើយ លោកអាយុវែងណាស់។ ព្រះអម្ចាស់បាន​ប្រទានពរឱ្យលោកសព្វគ្រប់ទាំងអស់។ មានថ្ងៃមួយ លោកអប្រាហាំមានប្រសាសន៍ទៅកាន់អ្នកបម្រើចាស់ជាងគេ ដែលមើលខុសត្រូវលើទ្រព្យសម្បតិ្តទាំងប៉ុន្មានរបស់លោកថា៖ «អ្នកត្រូវស្បថក្នុងព្រះនាមព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះនៃផ្ទៃមេឃ និងផែនដីថា អ្នកនឹងមិនដណ្តឹងកូនស្រីជាតិកាណានជាម្ចាស់ស្រុកនេះ មកធ្វើជាប្រពន្ធកូនខ្ញុំឡើយ។ អ្នកត្រូវទៅស្រុកខ្ញុំ ហើយដណ្តឹងនារីម្នាក់ក្នុងញាតិសន្តានខ្ញុំ មកធ្វើជាប្រពន្ធអ៊ីសាក​ជាកូនរបស់ខ្ញុំវិញ»។ អ្នកបម្រើឆ្លើយតបមកលោកថា៖ «ប្រហែលជានាងនោះមិន​ព្រមមកតាមខ្ញុំបាទនៅស្រុកនេះទេមើលទៅ! បើដូច្នេះ តើខ្ញុំបាទត្រូវនាំកូនលោកទៅនៅស្រុកកំណើតវិញឬយ៉ាងណា?»។ លោកអប្រាហាំមានប្រសាសន៍ថា៖ «ទេ! កុំនាំកូនខ្ញុំទៅស្រុកនោះជាដាច់ខាត! ដ្បិតព្រះអម្ចាស់ជាព្រះនៃផ្ទៃមេឃ បានបញ្ជាខ្ញុំ​ឱ្យឃ្លាតចេញពីក្រុមគ្រួសារ ឪពុកខ្ញុំ និងពីស្រុករបស់ក្រុមគ្រួសារខ្ញុំ ហើយទ្រង់មានព្រះបន្ទូលសន្យាមកខ្ញុំថា ទ្រង់ពិតជានឹងប្រគល់ស្រុកនេះឱ្យពូជពង្សខ្ញុំ។ ព្រះអង្គ​មុខជានឹងចាត់ទេវទូតរបស់ព្រះអង្គឱ្យមកនាំមុខអ្នក ដើម្បីឱ្យអ្នកទៅដណ្តឹងនារីម្នាក់ពីស្រុកនោះ មកធ្វើជាប្រពន្ធរបស់កូនខ្ញុំ។ ប្រសិនបើនាងនោះមិនព្រមមកតាមអ្នកទេ អ្នកនឹងបានរួចពីសម្បថនេះ។ ប៉ុន្តែ កុំនាំកូនខ្ញុំទៅស្រុកនោះជាដាច់ខាត»។ អ្នក​បម្រើដើរទៅស្រុកលោកអប្រាហាំ ហើយដណ្តឹងនាង​រ៉េប៉េកា ជាក្មួយលោកអប្រាហាំ នៅពេលនាងមកដងទឹកអណ្តូង រួចនាំនាងទៅជូនលោកអ៊ីសាក។ នៅពេលនោះ លោកអ៊ីសាករស់នៅក្នុងតំបន់វាលរហោស្ថានណេកិប។ ពេល​ព្រលប់មួយ លោកដើរចេញទៅសញ្ជឹងគិតនៅតាមទីវាល ស្រាប់តែគាត់ឃើញអូដ្ឋ​មួយហ្វូង ដើរតម្រង់មករកគាត់។ នាងរ៉េប៉េកាងើបមុខឡើង ក៏ឃើញលោកអ៊ីសាក​ដែរ នាងលោតចុះពីខ្នងអូដ្ឋមួយរំពេច ហើយសួរអ្នកបម្រើ​ថា៖ «តើអ្នកដើរកាត់វាលតម្រង់មកយើងនោះជានរណា?»។ អ្នកបម្រើឆ្លើយថា៖ «គឺចៅហ្វាយរបស់ខ្ញុំ»។ ឮដូច្នេះ នាងយកស្បៃមកគ្របមុខ។ អ្នកបម្រើក៏រៀបរាប់ជម្រាបលោកអ៊ីសាកនូវកិច្ចការទាំងប៉ុន្មានដែលគាត់បានធ្វើ។ បន្ទាប់មក លោកអ៊ីសាកនាំនាងរ៉េបេកាចូល​ទៅក្នុងជំរំរបស់លោក ហើយយកនាងធ្វើជាភរិយា។ លោកស្រឡាញ់ថ្នាក់ថ្នមនាង ហើយនាងក៏ធ្វើឱ្យគាត់បានធូរស្បើយពីទុក្ខ ក្រោយម្តាយទទួលមរណភាពផង។

ទំនុកតម្កើងលេខ ១០៦ (១០៥),១-៥ បទពាក្យ ៧

ពិធីអបអរសាទរព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាម ទន ១៣០,៧

អាលេលូយ៉ា! អាលេលូយ៉ា!
ព្រះអម្ចាស់មានព្រះហឫទ័យប្រណីសន្តោសមេត្តាករុណាយ៉ាងក្រៃលែង។ អាលេលូយ៉ា!

សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាមសន្តម៉ាថាយ មថ ៩,៩-១៣

នៅគ្រានោះ ព្រះយេស៊ូយាងចេញពីទីក្រុងកាផានុម។ ព្រះអង្គទតឃើញបុរស​ម្នាក់ឈ្មោះម៉ាថាយ អង្គុយនៅកន្លែងយកពន្ធ។ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលទៅគាត់ថា៖ «សុំអញ្ជើញមកតាមខ្ញុំ»។ គាត់ក៏ក្រោកឡើង ដើរតាមព្រះអង្គទៅ។ បន្ទាប់មក ព្រះអង្គសោយព្រះស្ងោយនៅផ្ទះលោកម៉ាថាយ។ មានអ្នកទារពន្ធ ព្រម​ទាំងមនុស្សបាបជាច្រើនមកអង្គុយរួមតុជាមួយព្រះយេស៊ូ និងក្រុមសាវ័កដែរ។ ពួក​ខាង​គណៈផារីស៊ីឃើញដូច្នេះ គេនិយាយទៅកាន់សាវ័ករបស់ព្រះអង្គថា៖ «ហេតុអ្វីបានជាគ្រូរបស់អ្នករាល់គ្នាបរិភោគជាមួយអ្នកទារពន្ធនិងមនុស្សបាប?»។ ព្រះយេស៊ូ​ឮដូច្នេះក៏មានព្រះបន្ទូលថា៖ «មនុស្សសុខភាពល្អមិនត្រូវការគ្រូពេទ្យទេ មានតែ​អ្នកជំងឺប៉ុណ្ណោះដែលត្រូវការ។ ចូរអ្នករាល់គ្នាទៅរិះគិតមើលសេចក្តីដែលមានចែងទុកមកថា យើងមិនចង់បានយញ្ញបូជាទេ គឺចង់បានតែសេចក្តីមេត្តាករុណាប៉ុណ្ណោះ មានន័យដូចម្តេច?។ ខ្ញុំមិនមែនរកមនុស្សសុចរិតទេ គឺមករកមនុស្សបាបវិញ»។