- បេសកកម្មសាសនទូត
Ad Gentes - ក្រុមលោកគង្វាល
Presbyterorum Ordinis - បេសកកម្មគ្រីស្តបរិស័ទធម្មតា
Apostolicam Actuositatem - ការប្រែប្រួលរបស់ព្រះសហគមន៍
Optatam Totius Ecclesiae - សេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ពេញលក្ខណៈ
Perfectae Caritatis - ព្រះគ្រីស្តជាអម្ចាស់
Christus Dominus - គ្រីស្តបរិស័ទត្រូវរួបរួមគ្នាជាធ្លុងតែមួយ
Unitatis Redintegratio - ព្រះសហគមន៍នៅបូព៌ាប្រទេស
Orientalium Ecclesiarum - ក្នុងចំណាមការអស្ចារ្យ
Inter Mirifica
ព្រះគ្រីស្តជាពន្លឺបំភ្លឺពិភពលោក
LUMEN GENTIUM
ខ្ញុំប៉ូលជាអភិបាល ជាអ្នកបម្រើនៃអ្នកបម្រើរបស់ព្រះជាម្ចាស់ រួមជាមួយអស់លោកអភិបាលនៃមហាសន្និបាតដ៏វិសុទ្ធ សូមប្រកាសធម្មនុញ្ញគោលលទិ្ធនេះដើម្បីឱ្យគេនឹកចងចាំរហូតតរៀងទៅ។
ធម្មនុញ្ញគោលលទ្ធិ
អំពីព្រះសហគមន៍
ជំពូក១
១- អារម្ភកថា
ព្រះគ្រីស្តជាពន្លឺបំភ្លឺប្រជាជាតិនានា។ ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធបានប្រជុំមហាសន្និបាតដ៏វិសុទ្ធនេះ ដែលប្រាថ្នាយ៉ាងខ្លាំងចង់ផ្សព្វផ្សាយពន្លឺរបស់ព្រះគ្រីស្តទៅលើមនុស្សទាំងអស់ គឺជាពន្លឺដែលចែងចាំងលើមុខព្រះសហគមន៍ ដោយប្រកាសដំណឹងល្អឱ្យសត្វលោកទាំង ឡាយ (មក ១៦,១៥)។ ព្រះសហគមន៍រួមក្នុងអង្គព្រះគ្រីស្តហាក់ដូចជាអគ្គសញ្ញាម៉្យាង គឺជាសញ្ញាសម្គាល់បង្ហាញព្រះជាម្ចាស់ និងជាមធ្យោបាយនាំឱ្យមនុស្សអាចរួមរស់យ៉ាងជិតស្និទ្ធជាមួយព្រះអង្គបាន។ ព្រះសហគមន៍ក៏ជាសញ្ញាសម្គាល់ និងជាមធ្យោបាយនាំឱ្យមនុស្សជាតិទាំងមូល រួមគ្នាជាធ្លុងតែមួយដែរ (អំណរ ៤២)។ ក្នុងធម្មនុញ្ញនេះព្រះសហគមន៍មានគោលបំណង ចង់បញ្ជាក់កាន់តែជាក់ច្បាស់នូវលក្ខណៈ និងបេសកកម្មរបស់ខ្លួនស្របតាមការប្រៀនប្រដៅរបស់មហាសន្និបាតកាលពីមុនៗមក ដើម្បីឱ្យគ្រីស្តបរិស័ទ និងមនុស្សទូទៅយល់។ នេះជាភារកិច្ចរបស់ព្រះសហគមន៍ ប៉ុន្តែ សភាពការណ៍នៃពិភពលោកសព្វថ្ងៃធ្វើឱ្យភារកិច្ចនេះមានលក្ខណៈជាបន្ទាន់ ព្រោះមនុស្សទាំងអស់ភ្ជាប់ជាមួយគ្នាកាន់តែជិតស្និទ្ធ ដោយចំណងផ្សេងៗជាច្រើនក្នុងសង្គម គឺមានចំណងបច្ចេកទេស និងចំណងវប្បធម៌ជាដើម។ ដូច្នេះ ត្រូវឱ្យមនុស្សទាំងអស់រួបរួមគ្នាយ៉ាងពេញលេញក្នុងអង្គព្រះគ្រីស្តដែរ។
២- គម្រោងការរបស់ព្រះបិតាដែលសព្វព្រះហប្ញទ័យសង្រ្គោះមនុស្សទាំងអស់
ព្រះបិតាដែលមានព្រះជន្មមុនកាលសម័យទាំងអស់ ព្រះអង្គមានសេរីភាពពេញទី សម្រេចបំណងដ៏អាថ៌កំបាំង គឺប្រតិស្ឋានពិភពលោកដោយព្រះប្រាជ្ញាញាណ និងដោយព្រះហប្ញទ័យសប្បុរស។ ព្រះអង្គក៏សម្រេចព្រះហឫទ័យលើកមនុស្សលោក ឱ្យទទួលចំណែកនៃព្រះជន្មផ្ទាល់របស់ព្រះអង្គថែមទៀតដែរ។ ក្រោយពីមនុស្សលោកប្រព្រឹត្តអំពើបាបដោយរួមជាមួយលោកអាដាំ ព្រះអង្គមិនលះបង់គេចោលទេ តែព្រះអង្គបានជួយសង្រ្គោះគេដោយនឹកគិតដល់ព្រះគ្រីស្តដែលរំដោះមនុស្សលោក។ “ព្រះគ្រីស្តជារូបតំណាងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដែលយើងមើលពុំឃើញព្រះអង្គជារៀមច្បងនៃអ្វីៗទាំងអស់ ដែលព្រះជាម្ចាស់បានប្រតិស្ឋានមក” (កូឡ ១,១៥)។ “អស់អ្នកដែលព្រះបិតាបានជ្រើសរើសមុនកាលសម័យទាំងអស់ ព្រះអង្គក៏បានតម្រូវគេទុកជាមុនឱ្យមានលក្ខណៈ ដូចព្រះបុត្រាព្រះអង្គដែរ ដើម្បីឱ្យព្រះបុត្រាបានទៅជារៀមច្បងក្នុងបណ្តាបងប្អូនជាច្រើន” (រម ៨,២៩)។ ចំពោះអស់អ្នកដែលផ្ញើជីវិតលើព្រះគ្រីស្តព្រះបិតាសព្វព្រះហឫទ័យត្រាស់ហៅគេឱ្យទៅជាព្រះសហគមន៍ដ៏វិសុទ្ធ។ ព្រះជាម្ចាស់ប្រទានដំណឹងអំពីព្រះសហគមន៍នេះតាមនិមិត្តសញ្ញាជាច្រើន តាំងពីកំណើតពិភពលោករៀងមក ព្រះអង្គក៏បានរៀបចំព្រះសហគមន៍នេះយ៉ាងអស្ចារ្យ តាមប្រវត្តិសាស្រ្តប្រជាជនអ៊ីស្រាអែល និងតាមសម្ពន្ធមេត្រីចាស់។ ព្រះអង្គក៏បានតែងតាំងព្រះសហគមន៍នៅសម័យឥឡូវ ជាជំនាន់ចុងក្រោយបំផុត។ ព្រះគ្រីស្តបង្ហាញព្រះសហគមន៍ ដោយបង្ហូរព្រះវិញ្ញាណ ហើយព្រះសហគមន៍នឹងបានទៅជាពេញលក្ខណៈជាស្ថាពរក្នុងសិរីរុងរឿងនៅពេលចុងក្រោយបំផុត។ នៅពេលនោះ អស់មនុស្សសុចរិតតាំងពីជំនាន់លោកអាដាំមក គឺ “តាំងពីលោកអាបែលជាមនុស្សសុចរិត រហូតដល់ជនចុងក្រោយបង្អស់ដែលព្រះជាម្ចាស់ជ្រើសរើស” ក៏នឹងរួបរួមគ្នានៅក្បែរព្រះបិតា ក្នុងព្រះសហគមន៍សកលស្របតាមសេចក្តី ដែលអស់គ្រូបាធ្យាយដ៏វិសុទ្ធបានចែងទុកមក។
៣- បេសកកម្មរបស់ព្រះបុត្រា
ហេតុនេះហើយ បានជាព្រះបិតាចាត់ព្រះបុត្រាឱ្យយាងមក។ ព្រះបិតាបានជ្រើសរើសយើងក្នុងអង្គព្រះបុត្រានេះ មុនទ្រង់ប្រតិស្ឋានពិភពលោកមកម្ល៉េះ ហើយតម្រូវទុកឱ្យយើងទៅជាបុត្រធីតា តាមព្រះអង្គគ្រោងទុកពោលគឺ ប្រមូលអ្វីៗទាំងអស់ឱ្យរួមគ្នាក្នុងអង្គព្រះបុត្រា (អភ ១,៤-៥.១០)។ ហេតុនេះហើយ បានជាព្រះគ្រីស្តធ្វើឱ្យព្រះជាម្ចាស់ដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត ចាប់ផ្តើមគ្រងរាជ្យនៅលើផែនដី ដើម្បីឱ្យព្រះហឫទ័យព្រះបិតាកើតជារូបរាង។ ព្រះគ្រីស្តក៏បានសម្តែងគម្រោងការដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែលគ្រងរាជ្យនោះ។ ព្រះអង្គបានរំដោះមនុស្សជាស្ថាពរដោយប្រព្រឹត្តតាមបញ្ជាព្រះបិតា។ ព្រះសហគមន៍ជាព្រះរាជ្យរបស់ព្រះជាម្ចាស់នៅលោកនេះ យ៉ាងអាថ៌កំបាំងរួចស្រាប់ហើយ គឺព្រះសហគមន៍ធ្វើឱ្យមនុស្សឃើញព្រះរាជ្យនេះ ចម្រើនឡើងដោយមានឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះជាម្ចាស់ជួយឧបត្ថម្ភផង។ ដើមកំណើត និងការអភិវឌ្ឍន៍នៃព្រះរាជ្យនេះ មកពីព្រះលោហិត និងទឹកដែលហូរចេញពីរបួសត្រង់ឆ្អឹងជំនីររបស់ព្រះយេស៊ូ ដែលត្រូវគេឆ្កាង (យហ ១៩,៣៤)។ ព្រះអម្ចាស់ក៏មានព្រះបន្ទូលប្រាប់ឱ្យដឹងជាមុន អំពីដើមកំណើត និងអំពីការអភិវឌ្ឍន៍នៃព្រះរាជ្យនេះ នៅពេលព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលអំពីព្រះអង្គសោយទិវង្គតនៅលើឈើឆ្កាងថា “កាលណាគេលើកខ្ញុំឡើងពីដី ខ្ញុំនឹងទាញមនុស្សទាំងអស់មកឯខ្ញុំ” (យហ ១២,៣២)។ គ្រប់ពេលព្រះសហគមន៍ថ្វាយអភិបូជា គឺថ្វាយសក្ការបូជារបស់ព្រះយេស៊ូដែលបូជាព្រះជន្មនៅលើឈើឆ្កាង ព្រះអង្គរំដោះយើង ព្រោះព្រះអង្គជាយញ្ញរបស់យើងក្នុងឱកាសបុណ្យចម្លង (១ករ ៥,៧)។ នៅពេលនោះ ក៏មានសម្តែង និងសម្រេចថាគ្រីស្តបរិស័ទរួបរួមគ្នាជាធ្លុងតែមួយ ដោយអគ្គសញ្ញានៃនំប៉័ងដែលគេយកទៅអរព្រះគុណនោះ គឺគ្រីស្តបរិស័ទរួបរួមគ្នាជាព្រះកាយតែមួយក្នុងអង្គព្រះគ្រីស្ត (១ករ ១០,១៧)។ ព្រះជាម្ចាស់ត្រាស់ហៅមនុស្សទាំងអស់ឱ្យរួបរួមជាមួយព្រះគ្រីស្ត គឺព្រះគ្រីស្តដែលជាពន្លឺបំភ្លឺមនុស្សលោក។ យើងទាំងអស់គ្នាក៏កើតចេញមកពីព្រះគ្រីស្តមានជីវិតដោយសារព្រះគ្រីស្តនិងតម្រង់ខ្លួនទៅកាន់ព្រះគ្រីស្តផងដែរ។
៤- ព្រះវិញ្ញាណប្រោសឱ្យព្រះសហគមន៍បានវិសុទ្ធ
ក្រោយពីព្រះបុត្រាបានបង្ហើយព្រះរាជកិច្ច ដែលព្រះបិតាផ្ញើឱ្យព្រះអង្គបំពេញនៅលើផែនដីសព្វគ្រប់ហើយ (យហ ១៧,៤) ព្រះបិតាចាត់ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ នៅបុណ្យថ្ងៃទីហាសិប ដើម្បីប្រោសឱ្យព្រះសហគមន៍បានវិសុទ្ធជានិច្ច ព្រមទាំងប្រោសប្រទានឱ្យអស់អ្នកផ្ញើជីវិតលើព្រះគ្រីស្ត មានផ្លូវចូលទៅកាន់ព្រះបិតា ដោយសារព្រះគ្រីស្ត និងដោយរួមក្នុងព្រះវិញ្ញាណតែមួយ (អភ ២,១៨) គឺព្រះវិញ្ញាណនៃជីវិតនេះហើយ ជាប្រភពទឹកដែលផុសឡើង ហើយផ្តល់ព្រះជន្មរបស់ព្រះជាម្ចាស់ (យហ ៤,១៤; ៧,៣៨-៣៩)។ ដោយសារព្រះវិញ្ញាណនេះ ព្រះបិតាប្រទានជីវិតឱ្យមនុស្សដែលត្រូវស្លាប់ ដោយសារអំពើបាប ទាំងរង់ចាំឱ្យរូបកាយរបស់គេ ដែលរមែងតែងតែស្លាប់ ទទួលជីវិតថ្មីដ៏រុងរឿងក្នុងអង្គព្រះគ្រីស្ត (រម ៨,១០-១១)។ ព្រះវិញ្ញាណគង់នៅក្នុងព្រះសហគមន៍ និងក្នុងចិត្តអ្នកផ្ញើជីវិតលើព្រះគ្រីស្ត ដូចជាគង់នៅក្នុងព្រះវិហារមួយ (១ករ ៣,១៦; ៦,១៩)។ ព្រះវិញ្ញាណអធិដ្ឋាននៅក្នុងខ្លួនគេ និងបញ្ជាក់ថា គេមានលក្ខណៈជាបុត្រធីតារបស់ព្រះបិតា (កាឡ ៤,៦; រម ៨,១៥-១៦.២៦)។ ព្រះវិញ្ញាណណែនាំព្រះសហគមន៍ឱ្យស្គាល់សេចក្តីពិតគ្រប់ជំពូក (យហ ១៦,១៣)។ ព្រះវិញ្ញាណបង្រួបបង្រួមព្រះសហគមន៍ ឱ្យរួបរួមគ្នាជាធ្លុងតែមួយ និងឱ្យមានមុខងារបម្រើផ្សេងៗ។ ព្រះវិញ្ញាណណែនាំហើយចាត់ចែងព្រះសហគមន៍ ឱ្យមានរចនាសម្ពន្ធតាមលំដាប់លំដោយ និងសម្តែងសកម្មភាពរបស់ព្រះអង្គផ្ទាល់ ដោយប្រទានព្រះអំណោយទានផ្សេងៗ។ ព្រះវិញ្ញាណក៏ប្រទានផលផ្លែជាច្រើន ជាគ្រឿងតុបតែងព្រះសហគមន៍ផងដែរ (អភ ៤,១១-១២; ១ករ ១២, ៤; កាឡ ៥,២២)។ ព្រះវិញ្ញាណប្រោសឱ្យព្រះសហគមន៍មានកម្លាំងថ្មី មិនដែលចាស់ឡើយ និងឱ្យប្រែខ្លួនជាថ្មីជានិច្ចដោយសារអានុភាពនៃដំណឹងល្អ ទាំងណែនាំព្រះសហគមន៍ឱ្យទៅរួមរស់យ៉ាងពេញលេញជាមួយព្រះគ្រីស្តជាព្រះស្វាមី។ ទាំងព្រះវិញ្ញាណទាំងព្រះសហគមន៍ជាព្រះមហេសីទូលទៅកាន់ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូថា “សូមយាងមក!” (វវ ២២,១៧)។
ហេតុនេះហើយ បានជាមនុស្សឃើញថាព្រះសហគមន៍ជា “ប្រជាជនមួយដែលរួបរួមគ្នាជាធ្លុងតែមួយ មកពីព្រះបិតា ព្រះបុត្រា និងព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធរួបរួមគ្នាជាអង្គតែមួយ”។
៥- ព្រះរាជ្យរបស់ព្រះជាម្ចាស់
ដើមកំណើតនៃព្រះសហគមន៍ សម្តែងគម្រោងការដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ចំពោះព្រះសហគមន៍ដ៏វិសុទ្ធ។ ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូបង្កើតព្រះសហគមន៍ ដោយប្រកាសដំណឹងដែលផ្តល់អំណរសប្បាយថា ព្រះជាម្ចាស់យាងមកគ្រងរាជ្យហើយតាមព្រះបន្ទូលសន្យាជាយូរសតវត្សមក គឺព្រះអង្គប្រកាសថា៖ “ពេលកំណត់ពេញសព្វគ្រប់អស់ហើយ ព្រះជាម្ចាស់គ្រងរាជ្យហើយ!” (មក ១,១៥; មថ ៤,១៧)។ ព្រះគ្រីស្តបញ្ចាំងពន្លឺនៃព្រះរាជ្យនោះដោយមានព្រះបន្ទូល និងប្រពឹ្រត្តព្រះរាជកិច្ចផ្សេងៗព្រមទាំងគង់នៅជាមួយមនុស្សលោកផង។ ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់ប្រៀបដូចជាគ្រាប់ពូជម៉្យាងព្រោះក្នុងចម្ការមួយ (មក ៤,១៤)។ អស់អ្នកស្តាប់ព្រះបន្ទូល ដោយផ្ញើជីវិតលើព្រះអង្គ ចូលរួមក្នុងក្រុមតូចរបស់ព្រះគ្រីស្ត (លក ១២,៣២) និងទទួលព្រះរាជ្យនោះ។ បន្ទាប់មកគ្រាប់ពូជនោះ ដុះពន្លកឡើងដោយកម្លាំងខ្លួនឯង និងចម្រើនឡើងរហូតដល់ពេលចម្រូត (មក ៤,២៦-២៩)។ ព្រះយេស៊ូក៏ធ្វើការអស្ចារ្យនានាសម្តែងសញ្ញាសម្គាល់ថាព្រះជាម្ចាស់គ្រងរាជ្យនៅលើផែនដីនេះហើយ៖ “ប្រសិនបើខ្ញុំដេញខ្មោចដោយប្ញទ្ធានុភាពរបស់ព្រះជាម្ចាស់នោះបានសេចក្តីថា ព្រះអង្គយាងមកគ្រងរាជ្យលើអ្នករាល់គ្នាហើយ។” (លក ១១,២០; មថ ១២,២៨)។ ក៏ប៉ុន្តែ ព្រះជាម្ចាស់សម្តែងថា ព្រះអង្គគ្រងរាជ្យយ៉ាងពិសេសបំផុតក្នុងអង្គព្រះគ្រីស្តជាព្រះបុត្រារបស់ព្រះអង្គ និងជាបុត្រមនុស្សដែលយាងមក “បម្រើគេ ព្រមទាំងបូជាជីវិត ដើម្បីរំដោះមនុស្សទាំងអស់ផង” (មក ១០,៤៥)។
ព្រះយេស៊ូរងទុក្ខ និងសោយទិវង្គតនៅលើឈើឆ្កាងដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់មនុស្សលោក។ ក្រោយមកព្រះអង្គទទួលព្រះជន្មថ្មីដ៏រុង រឿង។ ព្រឹត្តិការណ៍នេះសរឱ្យគេឃើញថា ព្រះជាម្ចាស់បានតែងតាំងលោកជាព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះគ្រីស្ត និងជាមហាបូជាចារ្យដែលស្ថិតនៅអស់កល្បជានិច្ច (កក ២,៣៦; ហប ៥,៦; ៧,១៧-២១)។ ព្រះគ្រីស្តក៏ចាក់បង្ហូរព្រះវិញ្ញាណលើក្រុមសាវ័ក តាមព្រះបន្ទូលសន្យារបស់ព្រះបិតា (កក ២,៣៣)។ ដូច្នេះ ព្រះសហគមន៍បានទទួលព្រះអំណោយទានផ្សេងៗពីព្រះគ្រីស្ត ដែលបានបង្កើតព្រះសហ គមន៍។ ព្រះសហគមន៍ក៏យកចិត្តទុកដាក់កាន់តាមបទបញ្ជារបស់ព្រះអង្គដោយចិត្តស្មោះ ពោលគឺ ឱ្យមានចិត្តស្រឡាញ់ ឱ្យមានចិត្តសុភាពរាបសា ឱ្យមានចិត្តលះបង់។ ព្រះសហគមន៍ក៏ទទួលបេសកកម្មប្រកាសថា ព្រះគ្រីស្ត និងព្រះជាម្ចាស់គ្រងរាជ្យ និងមានមុខងារតែងតាំងព្រះរាជ្យក្នុងប្រជាជាតិនានា។ ព្រះសហគមន៍ជាពន្លក និងជាដើមកំណើតនៃព្រះរាជ្យនេះនៅលើផែនដី។ ក៏ប៉ុន្តែ នៅពេលព្រះសហគមន៍ចម្រើនឡើងបន្តិចម្តងៗ ព្រះសហគមន៍ប្រាថ្នាចង់ឱ្យព្រះរាជ្យនេះ បានពេញលេញឱ្យបានសព្វគ្រប់ទាំងសង្ឃឹមអស់ពីសមត្ថភាព និងផ្ចង់ចិត្តយ៉ាងខ្លាំងឱ្យបានរួមជាមួយព្រះមហាក្សត្ររបស់ខ្លួនក្នុងសិរីរុងរឿង។
៦- និមិត្តសញ្ញាអំពីព្រះសហគមន៍
តាមគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីចាស់ ព្រះជាម្ចាស់តែងតែសម្តែងអំពីព្រះអង្គគ្រងរាជ្យតាមនិមិត្តសញ្ញាផ្សេងៗ។ សព្វថ្ងៃព្រះអង្គក៏សម្តែងឱ្យយើងស្គាល់អំពីលក្ខណៈពិសេសដ៏ជ្រៅបំផុតរបស់ព្រះសហគមន៍ តាមនិមិត្តរូបផ្សេងៗដែរ គឺជានិមិត្តរូបដកស្រង់ពីការរស់នៅរបស់គង្វាលសត្វ ពីការរស់នៅរបស់កសិករ ពីការសាងសង់សំណង់ ពីការរស់នៅក្នុងក្រុមគ្រួសារ និងពីអាពាហ៍ពិពាហ៍ដូចមានចែងក្នុងគម្ពីរព្យាការីជាប្រផ្នូលស្រាប់។ ព្រះសហគមន៍ប្រៀបដូចជាក្រោលសត្វ រីឯព្រះគ្រីស្តវិញ ព្រះអង្គប្រៀបដូចជាទ្វារចេញចូលតែមួយដែលត្រូវការជាចាំបាច់ (យហ ១០,១-១០)។ ព្រះសហគមន៍ជាហ្វូងសត្វដែលព្រះជាម្ចាស់បានប្រកាសជាមុនថា ព្រះអង្គនឹងទៅជាគង្វាល (អស ៤០,១១; អគ ៣៤,១១ត)។ ទោះបីមានមនុស្សជាគង្វាលណែនាំក្តីក៏ព្រះគ្រីស្តផ្ទាល់ណែនាំ និងចិញ្ចឹមចៀមទាំងនោះជានិច្ចដែរ ព្រះអង្គជាគង្វាលដ៏សប្បុរស ជាម្ចាស់លើគង្វាលទាំងប៉ុន្មាន (យហ ១០,១១; ១សល ៥,៤) ព្រះអង្គបានស៊ូប្តូរជីវិត ដើម្បីចៀមរបស់ខ្លួន (យហ ១៩,១១-១៥)។
ព្រះសហគមន៍ប្រៀបដូចស្រែចម្ការ គឺជាស្រែចម្ការរបស់ព្រះជាម្ចាស់ (១ករ ៣,៩)។ ក្នុងចម្ការនោះ មានដើមអូលីវមួយដើមដុះឡើងតាំងពីដើមមក គឺដើមអូលីវដែលមានអស់លោកបុព្វបុរសជាឫសដ៏វិសុទ្ធ។ នៅលើដើមអូលីវនោះ មានផ្សាំមែកថ្មីជាជនជាតិយូដា និងសាសន៍ដទៃ ដែលកំពុងសម្រុះសម្រួលគ្នា និងគង់តែនឹងស្រុះស្រួលគ្នាជាស្ថាពរនៅថ្ងៃណាមួយមិនខាន (រម ១១,១៣-២៦)។ ព្រះជា ម្ចាស់ប្រៀបដូចជាម្ចាស់ចម្ការនៃស្ថានបរមសុខ ព្រះអង្គបានដាំដើមទំពាំងបាយជូរដែលទ្រង់បានជ្រើសរើស (មថ ២១,៣៣-៤៣; អស ៥,១ក)។ ដើមទំពាំងបាយជូរដ៏ពិតប្រាកដ គឺព្រះគ្រីស្ត។ ព្រះអង្គប្រទានឱ្យយើងទៅជាមែកដែលមានជីវិត និងដែលអាចបង្កើតផលផ្លែបាន។ ដោយសារព្រះសហគមន៍ យើងស្ថិតនៅក្នុងអង្គព្រះគ្រីស្ត។ បើដាច់ពីព្រះអង្គយើងពុំអាចធ្វើអ្វីបានឡើយ (យហ ១៥,១-៥)។
ក្នុងគម្ពីរមានចែងជាញឹកថា ព្រះសហគមន៍ជាសំណង់របស់ព្រះជាម្ចាស់ (១ករ ៣,៩)។ ព្រះយេស៊ូជាអម្ចាស់បានប្រៀបព្រះអង្គផ្ទាល់ ទុកដូចជាថ្មដែលជាងសំណង់បោះបង់ចោលតែត្រឡប់ទៅជាថ្មគ្រឹះដ៏សំខាន់បំផុតវិញ (មថ ២១,៤២; កក ៤,១១; ១សល ២,៧; ទំន ១១៧,២២)។ ក្រុមគ្រីស្តទូតបានសង់ព្រះសហគមន៍លើគ្រឹះនោះ (១ករ ៣,១១) ព្រះសហគមន៍ក៏រឹងប៉ឹង និងភ្ជាប់គ្នាយ៉ាងមាំដោយសារគ្រឹះនោះដែរ។ សំណង់នេះមានឈ្មោះផ្សេងៗពីគ្នា គឺជាព្រះដំណាក់របស់ព្រះជាម្ចាស់ (១ធម ៣,១៥) ដែលមានក្រុមគ្រួសាររបស់ព្រះអង្គរស់នៅក្នុងដំណាក់នោះ ជាព្រះដំណាក់របស់ព្រះជាម្ចាស់ក្នុងព្រះវិញ្ញាណ (អភ ២,១៩-២២) ជាព្រះពន្លារបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែលស្ថិតនៅជាមួយមនុស្សលោក (វវ ២១,៣) ជាពិសេស ជាព្រះវិហារដ៏វិសុទ្ធដែលមានកន្លែងគោរពបូជា សាងសង់អំពីថ្មជានិមិត្តរូប។ អស់គ្រូបាធ្យាយតែងតែលើកតម្កើងព្រះវិហារនេះ។ ពិធីគោរពប្រណិប័តន៍នានាក៏តែងប្រៀបផ្ទឹមយ៉ាងត្រឹមត្រូវ អំពីព្រះវិហារនោះទៅនឹងក្រុងដ៏វិសុទ្ធ គឺក្រុងយេរូសាឡឹមថ្មី។ យើងដែលកំពុងតែរស់នៅលើផែនដីនេះប្រៀបដូចជាថ្ម ដែលមានជីវិតផ្គុំគ្នាកសាងសំណង់ (១សល ២,៥)។ គ្រីស្តទូតយ៉ូហាននឹកសញ្ជឹងគិតអំពីទីក្រុងដ៏វិសុទ្ធ ដែលចុះពីស្ថានបរមសុខមកទុកជាភរិយាថ្មោងថ្មី ដែលតុបតែងខ្លួនទទួលស្វាមីនៅពេលព្រះជាម្ចាស់ប្រែពិភពលោកជាថ្មី (វវ ២១,១ត)។
ព្រះសហគមន៍ក៏មានឈ្មោះទៀតថា “ទីក្រុងយេរូសាឡឹមនៅស្ថានលើ” និង “មាតារបស់យើង” (កាឡ ៤,២៦; វវ ១២,១៧)។ គេរៀបរាប់អំពីព្រះសហគមន៍ទុកដូចជា ភរិយាដ៏និមលរបស់កូនចៀមដ៏និមល (វវ ១៩,៧; ២១,២ និង ៩; ២២,១៧) ជាភរិយាដែលព្រះគ្រីស្ត “បានស្រឡាញ់ និងបូជាព្រះជន្ម ដើម្បីប្រោសឱ្យបានទៅជាវិសុទ្ធ” (អភ ៥,២៦) ព្រះអង្គក៏ភ្ជាប់នឹងព្រះសហគមន៍ ដោយសន្ធិសញ្ញាដែលស្រាយមិនបាន ព្រះអង្គនៅតែ “ចិញ្ចឹមបីបាច់ថែរក្សាព្រះសហគមន៍ឥតឈប់ឈរ” (អភ ៥,២៩)។ ព្រះអង្គលាងជម្រះព្រះសហគមន៍ឱ្យបានស្អាតបរិសុទ្ធ ហើយទ្រង់សព្វព្រះហឫទ័យឱ្យព្រះសហគមន៍ភ្ជាប់នឹងព្រះអង្គ ហើយគោរពចុះចូលនឹងព្រះអង្គដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ និងដោយចិត្តស្មោះត្រង់ភក្តី (អភ ៥,២៤)។ ព្រះអង្គប្រោសប្រទានឱ្យព្រះសហគមន៍នូវសម្បត្តិលោកខាងមុខអស់កល្បជានិច្ច ដើម្បីឱ្យយើងអាចយល់នូវព្រះហឫទ័យស្រឡាញ់របស់ព្រះជាម្ចាស់ និងរបស់ព្រះគ្រីស្តចំពោះយើង ជាព្រះហឫទ័យស្រឡាញ់ដ៏ប្រសើរហួសពីការយល់ឃើញរបស់មនុស្ស (អភ ៣,១៩)។
ក្នុងរយៈពេលព្រះសហគមន៍ធ្វើដំណើរក្នុងលោកនេះឆ្ងាយពីព្រះជាម្ចាស់ (២ករ ៥,៦) ព្រះសហគមន៍ចាត់ទុកខ្លួនជាជនដែលត្រូវគេនិរទេស។ ហេតុនេះហើយ បានជាព្រះសហគមន៍ស្វះស្វែងរកសម្បត្តិលោកខាងមុខដែលមានកប់ទុកក្នុងជម្រៅចិត្តយើង ប្រៀបដូចជាឱជារសដែលទាក់ទាញខ្លួនទៅស្ថានដែលព្រះគ្រីស្តគង់នៅ គឺព្រះអង្គគង់នៅខាងស្តាំព្រះបិតា។ ជីវិតព្រះសហគមន៍កប់ទុកជាមួយព្រះគ្រីស្ត ក្នុងព្រះជាម្ចាស់ទាំងរង់ចាំពេលខ្លួននឹងលេចចេញមករួមជាមួយព្រះស្វាមីប្រកបដោយសិរីរុងរឿង (កូឡ ៣,១-៤)។
៧- ព្រះសហគមន៍ជាព្រះកាយដ៏អាថ៌កំបាំងរបស់ព្រះគ្រីស្ត
ព្រះបុត្រារបស់ព្រះជាម្ចាស់បានរំដោះមនុស្សលោក ដោយមានជ័យជម្នះលើសេចក្តីស្លាប់ និងដោយទទួលព្រះជន្មថ្មីដ៏រុងរឿង។ ក្នុងសភាពជាមនុស្សដែលព្រះអង្គយកមកភ្ជាប់នឹងសភាពជាព្រះជាម្ចាស់ ព្រះអង្គបានប្រែមនុស្សឱ្យកើតជាថ្មីទាំងស្រុង (កាឡ ៦,១៥; ២ករ ៥,១៧)។ ដោយព្រះអង្គចែករំលែកព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះអង្គឱ្យបងប្អូនដែលព្រះអង្គប្រមែប្រមូលពីប្រជាតិជាតិទាំងឡាយ ព្រះអង្គប្រោសគេឱ្យទៅជាព្រះកាយព្រះអង្គតាមរបៀបមួយដ៏អាថ៌កំបាំង។
ព្រះគ្រីស្តបញ្ចូលព្រះជន្មរបស់ព្រះអង្គឱ្យសុសសាយក្នុងព្រះកាយនេះ គឺក្នុងអស់អ្នកដែលផ្ញើជីវិតលើព្រះអង្គ។ អគ្គសញ្ញានានាបង្រួបបង្រួមគ្រីស្តបរិស័ទជាមួយព្រះគ្រីស្តដែលរងទុក្ខលំបាក និងមានព្រះជនថ្មីដ៏រុងរឿង តាមរបៀបដ៏អាថ៌កំបាំងម៉្យាង ក៏ប៉ុន្តែយ៉ាងពិតប្រាកដមែន។ ដោយអគ្គសញ្ញាជ្រមុជទឹក យើងបានដូចព្រះគ្រីស្តដែរ គឺថា “យើងទាំងអស់គ្នាបានទទួលពិធីជ្រមុជក្នុងព្រះវិញ្ញាណតែមួយព្រះអង្គ ដើម្បីផ្សំគ្នាឡើងជាព្រះកាយតែមួយ” (១ករ ១២,១៣)។ ក្នុងពិធីដ៏សក្ការៈនេះ អ្នកផ្ញើជីវិតលើព្រះគ្រីស្តធ្វើសញ្ញាសម្គាល់បញ្ជាក់ថា គេរួបរួមជាមួយព្រះអង្គដែលសោយទិវង្គត និងមានព្រះជន្មថ្មីដ៏រុងរឿង ហើយគេរួបរួមជាមួយព្រះអង្គពិតប្រាកដមែនហើយ។ “ដោយពិធីជ្រមុជទឹក យើងរួមស្លាប់ជាមួយព្រះអង្គ យើងក៏បានចូលទៅក្នុងផ្នូររួមជាមួយព្រះអង្គដែរ” និង “ប្រសិនបើយើងរួមស្លាប់ជាមួយព្រះគ្រីស្តដែលសោយទិវង្គត យើងក៏នឹងរួមជាមួយព្រះអង្គដែលមានព្រះជន្មថ្មីដ៏រុងរឿងដែរ” (រម ៦,៤-៥)។
ពេលយើងចូលរួមក្នុងពិធីកាច់នំប៉័ងដែលយើងយកទៅអរព្រះគុណ យើងក៏ចូលរួមក្នុងព្រះកាយរបស់ព្រះអម្ចាស់យ៉ាងពិតប្រាកដដែរ គឺព្រះអង្គប្រោសយើងឱ្យរួបរួមជាមួយព្រះអង្គ និងឱ្យរួបរួមជាមួយគ្នាដែរ។ “ដោយមាននំបុ័ងតែមួយប៉ុណ្ណោះ យើងទាំងអស់គ្នាក៏រួមគ្នាជាព្រះកាយតែមួយដែរ ព្រោះយើងទាំងអស់គ្នាទទួលចំណែកពីនំបុ័ងតែមួយនោះ” (១ករ ១០,១៧)។ ដូច្នេះ យើងទៅជាសរីរាង្គនៃព្រះកាយនោះ (១ករ ១២,២៧)។ “យើងម្នាក់ៗជាសរីរាង្គរបស់គ្នាទៅវិញទៅមក” (រម ១២,៥)។
ប៉ុន្តែ ទោះបីរូបកាយមនុស្សមានសរីរាង្គជាច្រើនយ៉ាងណាក្តី ក៏សរីរាង្គទាំងនោះផ្សំគ្នាជារូបកាយតែមួយដែរ។ ចំពោះអ្នកផ្ញើជីវិតលើព្រះគ្រីស្តក៏ដូច្នោះដែរ (១ករ ១២,១២) ទោះបីមានសរីរាង្គនិងអវៈយវៈ ដែលមានមុខងារផ្សេងៗជាច្រើនក្តី ក៏គេផ្គុំគ្នាកសាងព្រះកាយព្រះគ្រីស្តតែមួយដែរ។ មានព្រះវិញ្ញាណតែមួយព្រះអង្គ ដែលចែកអំណោយទានផ្សេងៗពីគ្នា ដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់ព្រះសហគមន៍តាមព្រះហឫទ័យទូលំទូលាយរបស់ព្រះអង្គ និងតាមសេចក្តីត្រូវការនៃកិច្ចបម្រើទាំងឡាយ (១ករ ១២,១-១១)។ ក្នុងចំណោមព្រះអំណោយទានទាំងនោះ ព្រះវិញ្ញាណប្រណីសន្តោសប្រទានមុខងារជាគ្រីស្តទូតជាព្រះអំណោយទានដ៏ប្រសើរជាងគេ សូម្បីតែអ្នកទទួលព្រះអំណោយទានផ្សេងៗក្តី ក៏ព្រះវិញ្ញាណឱ្យគេចុះចូលក្រោមអំណាចរបស់គ្រីស្តទូតដែរ (១ករ ១៤)។ ព្រះវិញ្ញាណដដែលនោះ ធ្វើឱ្យព្រះកាយរួមជាអង្គតែមួយដោយអានុភាពរបស់ព្រះអង្គ។ ព្រះអង្គធ្វើឱ្យសរីរាង្គមានទំនាក់ទំនងជាមួយគ្នាពីខាងក្នុង ព្រះអង្គក៏បង្កើត និងពង្រឹងសេចក្តីស្រឡាញ់រវាងគ្រីស្តបរិស័ទដូចគ្នា។ ដូច្នេះ ប្រសិនបើមានសរីរាង្គណាមួយរងទុក្ខលំបាកសរីរាង្គទាំងអស់ ក៏រងទុក្ខលំបាកជាមួយដែរ ប្រសិនបើមានសរីរាង្គណាមួយបានទទួលកិត្តិយស សរីរាង្គទាំងអស់ក៏ទទួលកិត្តិយសជាមួយដែរ (១ករ ១២,២៦)។
ព្រះគ្រីស្តជាសិរសានៃរូបកាយនេះ។ ព្រះអង្គជារូបតំណាងនៃព្រះជាម្ចាស់ដែលមនុស្សមើលពុំឃើញ ហើយព្រះជាម្ចាស់ក៏បានប្រតិ ស្ឋានអ្វីៗសព្វសារពើក្នុងអង្គព្រះគ្រីស្តដែរ។ ព្រះគ្រីស្តមានព្រះជន្មមុនអ្វីៗទាំងអស់ ហើយអ្វីៗទាំងអស់ក៏នៅស្ថិតស្ថេររួមគ្នាដោយសារព្រះអង្គដែរ។ ព្រះអង្គជាសិរសានៃព្រះកាយពោល គឺព្រះសហគមន៍។ ព្រះអង្គជាដើមកំណើតនៃអ្វីៗទាំងអស់។ ក្នុងចំណោមមនុស្សស្លាប់ទាំងអស់ ព្រះអង្គមានព្រះជន្មថ្មីដ៏រុងរឿងមុនគេ ដើម្បីធ្វើជាប្រមុខក្នុងគ្រប់វិស័យទាំងអស់ (កូឡ ១,១៥-១៨)។ មហិទ្ធិឫទ្ធិរបស់ព្រះគ្រីស្តផ្តល់ឱ្យព្រះអង្គគ្រប់គ្រងលើអ្វីៗដែលនៅលើមេឃ និងនៅលើផែនដី។ ដោយព្រះអង្គពេញលក្ខណៈ និងមានសកម្មភាពដ៏ខ្លាំងក្លាក្នុងឋានៈជាព្រះអម្ចាស់ ព្រះអង្គប្រទានគ្រប់លក្ខណសម្បត្តិនៃសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះអង្គ ដល់ព្រះកាយទាំងមូល (អភ ១,១៨- ២៣)។
សរីរាង្គទាំងអស់ត្រូវខិតខំឱ្យបានដូចព្រះគ្រីស្ត រហូតទាល់តែព្រះគ្រីស្តបានកើតជារូបរាងឡើងក្នុងគេ (កាឡ ៤,១៩)។ ហេតុនេះហើយ បានជាព្រះជាម្ចាស់បានប្រោសយើងឱ្យចូលក្នុងគម្រោងការដ៏អស្ចារ្យនៃព្រះជន្មរបស់ព្រះគ្រីស្ត គឺយើងបានដូចព្រះគ្រីស្តរួមជាមួយព្រះអង្គ ដែលសោយទិវង្គត ហើយក៏រួមជាមួយព្រះអង្គដែលមានព្រះជន្មថ្មីដ៏រុងរឿង ទាំងរង់ចាំឱ្យបានរួមជាមួយព្រះអង្គ ដែលសោយ រាជ្យផងដែរ (ភីល ៣,២១; ២ធម ២,១១; អភ ២,៦; កូឡ ២,១២)។ល។ យើងដែលនៅតែធ្វើបូជនីយេសក៍នៅលើផែនដីនេះ ក៏ត្រូវដាក់ជើងតាមស្នាមព្រះបាទារបស់ព្រះអង្គដែរ។ ពេលយើងត្រូវរងទុក្ខលំបាក និងត្រូវគេបៀតបៀន យើងរួមជាមួយព្រះអង្គដែលរងទុក្ខលំបាកដូចដងខ្លួនរួមជាមួយក្បាល គឺយើងរួមជាមួយព្រះអង្គដែលរងទុក្ខលំបាក ដើម្បីឱ្យបានរួមជាមួយព្រះអង្គប្រកបដោយសិរីរុង រឿងដែរ (រម ៨,១៧)។
ព្រះគ្រីស្ត “ផ្គត់ផ្គង់ឱ្យព្រះកាយទាំងមូលមានអាហារ និងភ្ជាប់គ្នាដោយសន្លាក់ឆ្អឹង និងសរសៃព្រមទាំងធ្វើឱ្យរូបកាយចម្រើនឡើងក្នុងព្រះជាម្ចាស់” (កូឡ ២,១៩)។ ព្រះអង្គនៅតែចាត់ចែងព្រះអំណោយទានជានិច្ចជាមុខងារបម្រើព្រះកាយព្រះអង្គ គឺព្រះសហគមន៍។ តាមព្រះអំណោយទាននៃមុខងារបម្រើទាំងនោះ និងតាមអានុភាពរបស់ព្រះអង្គផង យើងជួយបម្រើគ្នាទៅវិញទៅមកតាមសេចក្តីត្រូវការ ដើម្បីឱ្យយើងទទួលការសង្គ្រោះ។ ដោយយើងមានចិត្តស្មោះ ស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក “យើងនឹងអាចចម្រើនឡើងគ្រប់វិស័យទាំងអស់ឆ្ពោះទៅកាន់ព្រះគ្រីស្តជាសិរសា” (អភ ៤,១១-១៦)។
ព្រះគ្រីស្តប្រទានព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះអង្គឱ្យយើង ដើម្បីឱ្យយើងអាចប្រែខ្លួនឱ្យបានជាថ្មីឥតឈប់ឈរក្នុងព្រះអង្គ។ មានព្រះវិញ្ញាណតែមួយដដែលក្នុងព្រះសិរសា និងក្នុងសរីរាង្គទាំងប៉ុន្មាន ព្រះអង្គផ្តល់ជីវិតដល់ព្រះកាយទាំងមូល ទ្រង់ប្រោសឱ្យព្រះកាយភ្ជាប់គ្នានិងកម្រើកឡើងបាន។ ហេតុនេះហើយ បានជាគ្រូបាធ្យាយដ៏វិសុទ្ធតែងតែប្រៀបធៀបសកម្មភាពរបស់ព្រះវិញ្ញាណនោះ ទៅនឹងដើមកំណើតនៃជីវិត គឺវិញ្ញាណក្នុងរូបកាយមនុស្ស។
ព្រះគ្រីស្តស្រឡាញ់ព្រះសហគមន៍ ក្នុងឋានៈជាព្រះមហេសី និងតាំងព្រះអង្គទុកជាស្វាមីគំរូ ដែលស្រឡាញ់ភរិយាដូចស្រឡាញ់រូបកាយរបស់ខ្លួនផ្ទាល់ (អភ ៥,២៥-២៨)។ រីឯព្រះសហគមន៍ គោរពចុះចូលនឹងព្រះគ្រីស្តជាម្ចាស់របស់ខ្លួន (អភ ៥,២៣.២៤)។ “ដោយគ្រប់លក្ខណសម្បត្តិរបស់ព្រះជាម្ចាស់ស្ថិតនៅពោរពេញក្នុងរូបកាយព្រះគ្រីស្ត” (កូឡ ២,៩) ព្រះអង្គបំពេញព្រះសហគមន៍ជាព្រះកាយដោយព្រះអំណោយទាន និងដោយគ្រប់លក្ខណសម្បត្តិរបស់ព្រះអង្គ (អភ ១,២២-២៣) ដើម្បីឱ្យព្រះសហគមន៍បានពោរពេញដោយគ្រប់លក្ខណសម្បត្តិរបស់ព្រះជាម្ចាស់ (អភ ៣,១៩)។
៨- ព្រះសហគមន៍មានរូបរាងដែលមើលឃើញ និងមានលក្ខណៈជាវិញ្ញាណដែលមើលមិនឃើញ
ព្រះគ្រីស្តជាស្ពានមេត្រីតែមួយ ព្រះអង្គគត់ព្រះអង្គបង្កើត និងនៅតែទ្រទ្រង់ព្រះសហគមន៍ដ៏វិសុទ្ធរបស់ព្រះអង្គ នៅលើផែនដីជានិច្ច ជាក្រុមដែលមនុស្សលោកមើលឃើញបាន។ ព្រះសហគមន៍ជាសហគមន៍របស់មនុស្ស ដែលមានជំនឿមានសេចក្តីសង្ឃឹម និងមានសេចក្តីស្រឡាញ់។ ព្រះគ្រីស្តផ្សព្វផ្សាយសេចក្តីពិត និងព្រះហឫទ័យប្រណីសន្តោសរបស់ព្រះអង្គ តាមរយៈព្រះសហគមន៍ ដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់មនុស្សទាំងអស់។ ព្រះសហគមន៍ជាសង្គមមួយ ដែលមានរចនាសម្ពន្ធតាមលំដាប់លំដោយ និងជាព្រះកាយដ៏អាថ៌កំបាំងរបស់ព្រះគ្រីស្តផងដែរ ជាក្រុមដែលគេអាចមើលឃើញបានផង និងជាសហគមន៍ខាងវិញ្ញាណដែលមើលមិនឃើញផង (អំណរ ៤០)។ មិនត្រូវយល់ថាព្រះសហគមន៍នៅលើផែនដីនេះ និងព្រះសហគមន៍ប្រកបដោយសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះជាម្ចាស់នៅស្ថានបរមសុខជាព្រះសហគមន៍ពីរទេ ប៉ុនែ្តត្រូវយល់ថា ជាព្រះសហគមន៍តែមួយរួមគ្នាជាអង្គតែមួយ ដែលមានផ្នែកជាច្រើន គឺមានសភាពជាមនុស្សផង និងមានសភាពជាព្រះជាម្ចាស់ផង។ ហេតុនេះហើយ បានជាយើងធ្លាប់ប្រៀបធៀបព្រះសហគមន៍ ទៅនឹងគម្រោងការដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះបន្ទូល ដែលប្រសូតជាមនុស្ស។ ការប្រៀបធៀបនេះ មានប្រយោជន៍សម្រាប់ពន្យល់លក្ខណៈរបស់ព្រះសហគមន៍គឺថា ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ យកសភាពជាមនុស្សមកភ្ជាប់នឹងព្រះអង្គ ដាច់ចេញមិនបាន ហើយមកបម្រើព្រះអង្គទុកជាគ្រឿងមានជីវិតសម្រាប់សង្គ្រោះមនុស្សលោក។ តាមបែបដដែលនេះ អ្វីៗដែលមានលក្ខណៈជាសង្គម ក្នុងព្រះសហគមន៍ ក៏សុទ្ធតែបម្រើព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះគ្រីស្ត ដែលផ្តល់ជីវិតដល់ព្រះសហគមន៍ ដើម្បីឱ្យព្រះកាយចម្រើនឡើង (អភ ៤,១៦)។
នេះជាព្រះសហគមន៍តែមួយរបស់ព្រះគ្រីស្ត។ ក្នុងធម៌ប្រកាសជំនឿយើងតែងតែប្រកាសថា ព្រះសហគមន៍មានតែមួយដ៏វិសុទ្ធសកល និងមានជំនឿស្របតាមក្រុមគ្រីស្តទូត។ ក្រោយពីព្រះយេស៊ូជាព្រះសង្រោ្គះ មានព្រះជន្មថ្មីដ៏រុងរឿង ព្រះអង្គបានប្រគល់ព្រះសហគមន៍នេះ ឱ្យលោកសិលាឃ្វាលថែទាំ (យហ ២១,១៧)។ ព្រះអង្គក៏ផ្តាំផ្ញើឱ្យលោក និងឱ្យគ្រីស្តទូតឯទៀតៗផ្សព្វផ្សាយ និងគ្រប់គ្រងដែរ (មថ ២៨,១៨ត)។ ព្រះអង្គតែងតាំងព្រះសហគមន៍នេះទុកជា “សសរ និងជាគ្រឹះទ្រទ្រង់សេចក្តីពិត” (១ធម ៣,១៥)។ ព្រះសហ គមន៍បែបនេះតែងតាំងទុកជាសង្គមម៉្យាងក្នុងលោកនេះ ដោយមានរបៀបរៀបរយ គឺពិតជាព្រះសហគមន៍កាតូលិក ដែលមានអភិ បាលព្រះសហគមន៍ក្រុងរ៉ូម គ្រប់គ្រងក្នុងឋានៈជាអ្នកបន្តមុខងារពីគ្រីស្តទូតសិលាមក និងដែលមានអស់លោកអភិបាលគ្រប់គ្រងរួបរួមជាមួយលោកដែរ។ ទោះបីនៅខាងក្រៅរចនាសម្ពន្ធ នៃព្រះសហគមន៍មានកត្តាជាច្រើនអាចនាំឱ្យមនុស្សបានវិសុទ្ធ និងឱ្យស្គាល់សេចក្តីពិតក្តីក៏កត្តាទាំងនោះ ជាកម្មសិទ្ធិនៃព្រះសហគមន៍របស់ព្រះគ្រីស្ត តាមព្រះអំណោយទានរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែរ។ កត្តាទាំងនោះដាស់តឿនមនុស្សលោក ឱ្យរួបរួមគ្នាជាធ្លុងតែមួយក្នុងព្រះសហគមន៍កាតូលិក។
ប៉ុន្តែ ព្រះគ្រីស្តបានរំដោះមនុស្សលោក ដោយព្រះអង្គរស់នៅជាអ្នកក្រីក្រ និងដោយត្រូវគេបៀតបៀនយ៉ាងណាព្រះជាម្ចាស់ក៏ត្រាស់ហៅព្រះសហគមន៍ ឱ្យរស់នៅតាមផ្លូវនេះដែរ គឺរស់នៅជាអ្នកក្រីក្រ និងត្រូវគេបៀតបៀនយ៉ាងនោះដែរ ដើម្បីចែករំលែកផលនៃការសង្រោ្គះឱ្យមនុស្សលោក។ ”ព្រះគ្រីស្តយេស៊ូដែលមានសភាពជាព្រះជាម្ចាស់បានលះបង់អ្វីៗទាំងអស់ មកយកសភាពជាទាសករវិញ” (ភីល ២,៦) ”ព្រះអង្គដែលមានសម្បត្តិដ៏ច្រើន ទ្រង់ដាក់ខ្លួនជាអ្នកក្រីក្រ” ព្រោះតែយើង (២ករ ៨,៩)។ ហេតុនេះហើយ ទោះបីព្រះសហគមន៍ត្រូវការធនធានមនុស្ស ដើម្បីបំពេញបេសកកម្មរបស់ខ្លួនក្តី ក៏ព្រះសហគមន៍មិនកើតមក ដើម្បីស្វែងរកមុខមាត់ក្នុងលោកនេះទេ តែដើម្បីបញ្ចាំងឱ្យមនុស្សលោកស្គាល់តម្លៃនៃចិត្តសុភាពរាបសា និងនៃការលះបង់ដោយធ្វើជាគំរូឱ្យគេឃើញ។ ព្រះបិតាចាត់ព្រះគ្រីស្តឱ្យយាងមកនាំដំណឹងល្អទៅប្រាប់ជនក្រីក្រ ព្យាបាលអស់អ្នកមានចិត្តក្រៀមក្រំ (លក ៤,១៨)។ “ស្វែងរក និងសង្គ្រោះមនុស្សដែលវិនាសបាត់បង់” (លក ១៩,១០)។ ព្រះសហគមន៍ក៏មានចិត្តមេត្តាករុណា ចំពោះអស់អ្នកដែលរងទុក្ខដោយភាពទន់ខ្សោយរបស់ខ្លួនជាមនុស្សដែរ។ លើសពីនេះទៅទៀត ពេលព្រះសហគមន៍ឃើញអ្នកក្រីក្រ និងអ្នកកើតទុក្ខ ព្រះសហគមន៍ក៏ទទួលស្គាល់ព្រះភ័ក្រ្តរបស់ព្រះយេស៊ូជាអ្នកក្រីក្រ និងជាអ្នករងទុក្ខលំបាក ដែលបានបង្កើតព្រះសហគមន៍នោះដែរ។ ព្រះសហគមន៍ក៏ខិតខំជួយសម្រាលទុក្ខគេ ព្រោះព្រះសហគមន៍ចង់បម្រើព្រះគ្រីស្តក្នុងគេ។ ព្រះគ្រីស្តជាអ្នកដ៏វិសុទ្ធឥតសៅហ្មង គ្មានទោសអ្វីឡើយ (ហប ៧,២៦) ព្រះអង្គមិនដែលប្រព្រឹត្តអំពើបាបណាសោះឡើយ (២ករ ៥,២១) ព្រះអង្គយាងមករំដោះប្រជាជនឱ្យបានរួចពីបាប (ហប ២, ៧)។ ព្រះសហគមន៍ក៏ដូច្នេះដែរ ទោះបីមានអ្នកបាបនៅក្នុងផ្ទៃក្តី ក៏ព្រះសហគមន៍នៅតែវិសុទ្ធ និងត្រូវជម្រះខ្លួនជានិច្ច ហើយនៅ តែបន្តខិតខំប្រែចិត្តគំនិត និងឱ្យបានជាថ្មីជានិច្ចដែរ។ “ព្រះសហគមន៍ធ្វើបូជនីយេសក៍ដោយត្រូវគេបៀតបៀនធ្វើបាបក្នុងលោកនេះ និងដោយមានព្រះជាម្ចាស់លួងលោមផង” (សន្តៈ អូគូស្តាំង) ទាំងប្រកាសថា ព្រះអម្ចាស់សោយទិវង្គតនៅលើឈើឆ្កាង គឺប្រកាសសេចក្តីនេះរហូត ដល់ពេលព្រះអង្គយាងមក (១ករ ១១,២៦)។
ឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះអម្ចាស់ ដែលមានព្រះជន្មថ្មីដ៏រុងរឿង ជាកម្លាំងរបស់ព្រះសហគមន៍ដើម្បីឱ្យព្រះសហគមន៍មានចិត្តអត់ធ្មត់ខន្តី និងចិត្តស្រឡាញ់អាចពុះពារទុក្ខលំបាក និងឧបសគ្គនានា មកពីខាងក្នុងផង និងមកពីខាងក្រៅផង។ ព្រះសហគមន៍អាចសម្តែងយ៉ាងស្មោះ នៅកណ្តាលចំណោមមនុស្សលោក អំពីគម្រោងការដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះអម្ចាស់ ដែលយើងមិនទាន់ស្គាល់យ៉ាងច្បាស់នៅឡើយ រហូតដល់ថ្ងៃគម្រោងការដ៏អស្ចារ្យនេះលេចធ្លោក្នុងពន្លឺយ៉ាងច្បាស់។
ជំពូក២
ប្រជារាស្រ្តរបស់ព្រះជាម្ចាស់
៩- សម្ពន្ធមេត្រីថ្មី និងប្រជារាស្រ្តថ្មី
នៅគ្រប់សម័យ ក្នុងចំណោមជាតិសាសន៍ទាំងប៉ុន្មាន អ្នកណាក៏ដោយឱ្យតែគោរពកោតខ្លាចព្រះជាម្ចាស់ ហើយប្រព្រឹត្តអំពើសុចរិត ព្រះអង្គក៏គាប់ព្រះហឫទ័យនឹងអ្នកនោះដែរ (កក ១០,៣៥)។ ក៏ប៉ុន្តែ ព្រះជាម្ចាស់សព្វព្រះហឫទ័យតែងតាំងឱ្យមនុស្សទៅជាប្រជារាស្រ្តមួយ ដែលនឹងស្គាល់ព្រះអង្គតាមសេចក្តីពិត និងបម្រើព្រះអង្គយ៉ាងវិសុទ្ធ ព្រះអង្គមិនសព្វព្រះហឫទ័យប្រោសឱ្យមនុស្សបានវិសុទ្ធ និងសង្គ្រោះគេម្នាក់ៗដោយគេគ្មានចំណងទាក់ទងជាមួយអ្នកដទៃទៅវិញទៅមកនោះទេ (អំណរ ៣២)។ ហេតុនេះហើយ បានជាព្រះអង្គបានជ្រើសរើសប្រជាជនអ៊ីស្រាអែល និងចងសម្ពន្ធមេត្រីជាមួយគេឱ្យទៅជាប្រជារាស្រ្តផ្ទាល់របស់ព្រះអង្គ។ ព្រះអង្គបានបង្រៀនគេបន្តិចម្តងៗ គឺសម្តែងឱ្យគេស្គាល់ព្រះអង្គផ្ទាល់ ស្គាល់គម្រោងការរបស់ព្រះអង្គតាមប្រវត្តិសាស្រ្តប្រជាជននេះ និងដោយញែកគេឱ្យបានទៅជាកម្មសិទ្ធិដ៏សក្ការៈរបស់ព្រះអង្គ។ ហេតុការណ៍ទាំងប៉ុន្មាននោះ គ្រាន់តែរៀបចំផ្លូវជូនសម្ពន្ធមេត្រីថ្មី និងជាប្រផ្នូលនៃសម្ពន្ធមេត្រីថ្មីនោះ ដែលជាសម្ពន្ធមេត្រីដ៏ពេញលក្ខណៈចងក្នុងអង្គព្រះគ្រីស្ត។ ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់ ដែលប្រសូតជាមនុស្សបានសម្តែងឱ្យមនុស្សស្គាល់ព្រះអង្គយ៉ាងច្បាស់ជាងពីមុន។ ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា៖ “នៅគ្រាខាងមុខ យើងនឹងចងសម្ពន្ធមេត្រីថ្មីជាមួយប្រជាជនអ៊ីស្រាអែល និងប្រជាជនយូដា… យើងនឹងដាក់ធម្មវិន័យរបស់យើងនៅក្នុងជម្រៅចិត្តរបស់គេ ហើយចារវិន័យនោះក្នុងចិត្តគំនិតរបស់គេ។ ពេលនោះ យើងនឹងធ្វើជាព្រះរបស់គេ គេក៏នឹងធ្វើជាប្រជារាស្ត្ររបស់យើង។ តាំងពីអ្នកតូចបំផុតរហូតដល់អ្នកធំបំផុត គេនឹងស្គាល់យើងគ្រប់ៗគ្នា” (យរ ៣១,៣១-៣៤)។ ព្រះគ្រីស្តបានចងសម្ពន្ធមេត្រីថ្មីនេះហើយ គឺជាសម្ពន្ធមេត្រីថ្មីចងឡើងដោយព្រះលោហិតព្រះអង្គ (១ករ ១១,២៥)។ ព្រះអង្គត្រាស់ហៅមនុស្សទាំងអស់ពីក្នុងចំណោមសាសន៍យូដា ផង និងពីក្នុងចំណោមសាសន៍ដទៃផងឱ្យរួមគ្នាជាប្រជារាស្រ្តថ្មីរបស់ព្រះជាម្ចាស់ មិនមែនជាប្រជារាស្រ្តតាមសាច់ឈាមទេ តែជាប្រជារាស្រ្តក្នុងព្រះវិញ្ញាណវិញ។ អស់អ្នកដែលផ្ញើជីវិតលើព្រះគ្រីស្តបានកើតជាថ្មី មិនមែនដោយពូជដែលតែងតែរលួយទេ តែដោយពូជដែលមិនចេះរលួយ គឺពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែលមានព្រះជន្មគង់នៅ (១សល ១,២៣)។ គេមិនកើតពីសាច់ឈាមទេ តែគេកើតពីទឹក និងពីព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធវិញ (យហ ៣,៥-៦) គេនឹងទៅជា “ពូជសាសន៍ដែលព្រះជាម្ចាស់បានជ្រើសរើសជាក្រុមបូជាចារ្យរបស់ព្រះមហាក្សត្រជាជាតិសាសន៍ដ៏វិសុទ្ធ ជាប្រជារាស្រ្តដែលព្រះអង្គបានយកមកធ្វើជាកម្មសិទ្ធិរបស់ព្រះអង្គ។ ពីដើមគេមិនមែនជាប្រជារាស្រ្តរបស់ព្រះអង្គទេ តែឥឡូវនេះ គេជាប្រជារាស្រ្តរបស់ព្រះជាម្ចាស់ហើយ” (១សល ២,៩-១០)។
ព្រះគ្រីស្តជាសិរសា គឺជាមេដឹកនាំរបស់ប្រជាជននៃពេលចុងក្រោយនោះ “ព្រះអង្គត្រូវគេបញ្ជូនទៅធ្វើគុត ព្រោះតែអំពើបាបរបស់យើង ហើយព្រះជាម្ចាស់ប្រោសព្រះអង្គឱ្យមានព្រះជន្មថ្មីដ៏រុងរឿង ដើម្បីឱ្យយើងបានសុចរិត” (រម ៤,២៥)។ ព្រះអង្គមានព្រះនាមដ៏ប្រសើរ លើសនាមឯទៀតៗទាំងអស់ និងសោយរាជ្យប្រកបដោយសិរីរុងរឿងនៅស្ថានដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត។ ប្រជាជននោះមានលក្ខណៈពិសេស គឺមានកិត្តិយសដ៏ថៃ្លថ្នូរ និងសេរីភាពក្នុងឋានៈជាបុត្រធីតារបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដោយមានព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធគង់នៅក្នុងចិត្តគេដូចជាគង់នៅក្នុងព្រះវិហារមួយដែរ។ ធម្មវិន័យនៃប្រជាជននោះជាវិន័យថ្មីរបស់ព្រះយេស៊ូពោលគឺ ត្រូវស្រឡាញ់គ្នាដូចព្រះគ្រីស្តបានស្រឡាញ់យើងដែរ (យហ ១៣,៣៤)។ ប្រជាជននោះមានទិសដៅតែមួយគឺ ឱ្យព្រះជាម្ចាស់គ្រងរាជ្យលើគេដូចព្រះអង្គផ្ទាល់ចាប់ផ្តើមគ្រងរាជ្យនៅលើផែនដីនេះ ព្រះរាជ្យនេះត្រូវលាតសន្ធឹងឱ្យបានកាន់តែឆ្ងាយទៅៗ រហូតដល់អវសានកាលនៃពិភពលោក។ នៅពេលនោះព្រះជាម្ចាស់នឹងគ្រងរាជ្យយ៉ាងពេញលក្ខណៈ គឺនៅពេលព្រះគ្រីស្តដែលជាជីវិតរបស់យើងនឹងលេចចេញមកប្រកបដោយសិរីរុងរឿង (កូឡ ៣,៤) នៅពេលព្រះអង្គរំដោះសត្វលោកឱ្យរួចផុតពីធ្វើជាទាសករនៃសេចក្តីរលួយ ហើយបែរជាមានសេរីភាពដ៏រុងរឿង នៃបុត្រធីតារបស់ព្រះជាម្ចាស់ (រម ៨,២១)។ ហេតុនេះហើយ បានជាប្រជាជននៃពេលចុងក្រោយនោះ ទោះបីមនុស្សទាំងអស់មិនទាន់បានចូលរួមក្រោមអំណាចនៃព្រះរាជ្យនេះនៅឡើយក្តី និងមានសភាពជាហ្វូងចៀមដ៏តូចមួយក្ដី ក៏ជាពូជដ៏មានកម្លាំងខ្លាំងជាងគេអាចធ្វើឱ្យមនុស្សជាតិរួបរួមគ្នា មានសេចក្តីសង្ឃឹម និងអាចទទួលការសង្រោ្គះបានផងដែរ។ ព្រះគ្រីស្តបានតែងតាំងព្រះរាជ្យនេះ ដើម្បីឱ្យមនុស្សលោករួបរួមគ្នាដោយមានជីវិត ដោយមានសេចក្តីស្រឡាញ់ និងដោយស្គាល់សេចក្តីពិត។ ព្រះគ្រីស្តក៏យកព្រះរាជ្យនេះធ្វើជាមធ្យោបាយ សម្រាប់រំដោះមនុស្សទាំងអស់ ព្រោះព្រះបិតាបានចាត់ព្រះរាជ្យនេះ ទៅមនុស្សលោកទាំងអស់ឱ្យទៅជាពន្លឺបំភឺ្លពិភព លោក និងទៅជាអំបិលនៃផែនដី (មថ ៥,១៣-១៦)។
កាលពីមុន នៅពេលប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលធ្វើដំណើរក្នុងវាលរហោស្ថានគេទទួលនាមថា ជា «ព្រះសហគមន៍របស់ព្រះជាម្ចាស់» (នហ ១៣,១; ជរ ២០,៤; ទក ២៣,១ត)។ ប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលថ្មីកំពុងធ្វើដំណើរក្នុងលោកនាបច្ចុប្បន្ននេះ ទាំងសង្វាតស្វែងរកបុរីនៃលោកខាងមុខគឺ បុរីដែលស្ថិតស្ថេរគង់វង្សរហូត (ហប ១៣,១៤) ក៏មានឈ្មោះថា «ព្រះសហគមន៍របស់ព្រះគ្រីស្ត» ដែរ (មថ ១៦,១៨)។ គឺព្រះគ្រីស្តនេះហើយដែលបានរំដោះព្រះសហគមន៍មកធ្វើជាកម្មសិទ្ធិ ដោយសារព្រះលោហិតរបស់ព្រះអង្គផ្ទាល់ (កក ២០,២៨) ព្រះអង្គបានចាក់បង្ហូរព្រះវិញ្ញាណព្រះអង្គលើព្រះសហគមន៍ឱ្យបានពេញបរិបូណ៌ និងប្រទានមធ្យោយបាយគ្រប់គ្រាន់ឱ្យព្រះសហ គមន៍អាចរួបរួមគ្នា និងជាសង្គមដែលមើលឃើញបាន (អំណរ ៤០)។ ព្រះជាម្ចាស់ត្រាស់ហៅក្រុមអស់អ្នកដែលសម្លឹងមើលព្រះយេស៊ូ ទាំងផ្ញើជីវិតលើព្រះអង្គ គឺព្រះយេស៊ូដែលសង្រោ្គះមនុស្សលោក ហើយប្រមែប្រមូលគេឱ្យរួបរួមគ្នាជាធ្លុងតែមួយ និងប្រទានសេចក្តីសុខសាន្ត។ ព្រះអង្គបានតែងតាំងគេជាព្រះសហគមន៍ ដែលជាអគ្គសញ្ញាឱ្យមនុស្សម្នាក់ៗ និងឱ្យមនុស្សទាំងអស់ឃើញថា គេអាចទទួលការសង្រោ្គះដោយរួបរួមគ្នាជាធ្លុងតែមួយបាន។ ព្រះជាម្ចាស់បម្រុងទុកព្រះសហគមន៍ឱ្យលាតសន្ធឹងក្នុងពិភពលោកទាំងមូល។ ទោះបីព្រះសហគមន៍មិនជាប់នឹងប្រជាជនណាមួយ និងមិនជាប់នឹងសម័យណាមួយ ហើយក៏មិនជាប់នឹងទឹកដីណាមួយក្ដី ក៏ព្រះសហគមន៍ស្ថិតនៅជាប់ក្នុងប្រវត្តិសាស្រ្តមនុស្សជាតិដែរ។ ព្រះសហគមន៍ធ្វើដំណើរទាំងជួបការល្បួង ទាំងប្រឈមមុខនឹងទុក្ខវេទនា តែឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះជាម្ចាស់ប្រកបដោយព្រះហឫទ័យប្រណីសន្តោស ទ្រទ្រង់ព្រះសហគមន៍ជានិច្ច តាមព្រះបន្ទូលសន្យារបស់ព្រះអម្ចាស់។ ព្រះអង្គទ្រទ្រង់ដូច្នេះ ក្រែងព្រះសហគមន៍ដែលមានភាពទន់ខ្សោយលែងមានចិត្តស្មោះត្រង់ និងឃ្លាតពីសេចក្តីពេញលក្ខណៈ។ ព្រះអង្គប្រោសព្រះសហគមន៍ឱ្យនៅតែជាព្រះមហេសីដ៏ថ្លៃថ្នូរនៃព្រះអម្ចាស់របស់ខ្លួន ហើយប្រែខ្លួនជាថ្មីឥតឈប់ឈរដោយព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ ជួយឧបត្ថម្ភរហូតដល់ទៅកាន់ពន្លឺ ដែលមិនចេះរលត់ក្រោយពីបានរងទុក្ខនៅលើឈើឆ្កាង។
១០- គ្រីស្តបរិស័ទរួមគ្នាជាបូជាចារ្យ
ព្រះគ្រីស្តជាអម្ចាស់ ជាមហាបូជាចារ្យជ្រើសរើសពីចំណោមមនុស្ស (ហប ៥,១-៥) បានលើកប្រជារាស្រ្តថ្មីនោះឱ្យធ្វើជា «រាជាណាចក្រមួយ និងជាក្រុមបូជាចារ្យបម្រើព្រះជាម្ចាស់ជាព្រះបិតារបស់ព្រះអង្គ» (វវ ១,៦; ៥,៩-១០)។ អស់អ្នកដែលទទួលអគ្គសញ្ញាជ្រមុជទឹកបានកើតជាថ្មី និងទទួលពិធីអភិសេកពីព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ ពួកគេញែកខ្លួនថ្វាយព្រះជាម្ចាស់ ដើម្បីទៅជាព្រះដំណាក់ខាងព្រះវិញ្ញាណ និងទៅជាក្រុមបូជាចារ្យដ៏វិសុទ្ធ ហើយថ្វាយកិច្ចការទាំងប៉ុន្មានដែលគេធ្វើជារៀងរាល់ថ្ងៃទៅព្រះជាម្ចាស់ ទុកជាសក្ការបូជាខាងព្រះវិញ្ញាណ។ គេក៏ប្រកាសអំពីស្នាព្រះហស្ដដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះអង្គដែលត្រាស់ហៅគេ ឱ្យចេញពីភាពងងឹតមកកាន់ពន្លឺដ៏រុងរឿងរបស់ព្រះអង្គ (១សល ២,៤-១០)។ ហេតុនេះហើយ បានជាអស់សាវ័ករបស់ព្រះគ្រីស្តព្យាយាមអធិដ្ឋាន និងលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ (កក ២,៤២-៤៧) គេត្រូវថ្វាយខ្លួនទុកជាយញ្ញដែលមានជីវិត ជាយញ្ញដ៏វិសុទ្ធដែលគាប់ព្រះហឫទ័យព្រះជាម្ចាស់ (រម ១២,១)។ គេក៏ត្រូវផ្តល់សក្ខីភាពអំពីព្រះគ្រីស្តនៅលើផែនដីទាំងមូល ហើយប្រុងប្រៀបខ្លួនឆ្លើយតទល់នឹងអស់អ្នកដែលសួរអំពីសេចក្តីសង្ឃឹមរបស់ខ្លួនជានិច្ចថា គេនឹងបានទទួលជីវិតអស់កល្បជានិច្ច (១សល ៣,១៥)។
គ្រីស្តបរិស័ទទាំងអស់មានឋានៈជាបូជាចារ្យរួម។ តែមានគ្រីស្តបរិស័ទខ្លះមានមុខងារជាបូជាចារ្យបម្រើព្រះសហគមន៍ ឬមុខងារតាមលំដាប់លំដោយ។ ទោះបីឋានៈជាបូជាចារ្យទាំងពីរនោះប្លែកពីគ្នាទាំងស្រុងក្តី មិនគ្រាន់តែមានកម្រិតប្លែកពីគ្នាប៉ុណ្ណោះទេ ក៏ឋានៈជាបូជាចារ្យទាំងពីរបែបនោះជាប់ទាក់ទិនគ្នាដែរ គឺឋានៈទាំងពីរទទួលចំណែកពីមុខងាររបស់ព្រះគ្រីស្ត ជាមហាបូជាចារ្យតែមួយព្រះអង្គ គត់តាមរបៀបរៀងៗខ្លួន។ គ្រីស្តបរិស័ទដែលបានទទួលមុខងារជាបូជាចារ្យបម្រើព្រះសហគមន៍ មានអំណាចដ៏សក្ការៈ ដើម្បីអប់រំ និងណែនាំប្រជារាស្រ្តដែលសុទ្ធតែជាបូជាចារ្យ។ អស់លោកជាតួរបស់ព្រះគ្រីស្ត ថ្វាយសក្ការបូជាអរព្រះគុណព្រះជាម្ចាស់ ក្នុងនាមប្រជាជនទាំងមូល។ រីឯគ្រីស្តបរិស័ទធម្មតាវិញ ជាបូជាចារ្យរបស់ព្រះមហាក្សត្រក៏ចូលរួមក្នុងសក្ការបូជាអរព្រះគុណនោះដែរ។ គេក៏ប្រតិបត្តិតាមឋានៈរបស់ខ្លួនជាបូជាចារ្យ ដោយទទួលអគ្គសញ្ញានានា ដោយអធិដ្ឋាន ដោយអរព្រះគុណ ដោយរស់នៅយ៉ាងវិសុទ្ធទុកជាសក្ខីភាពដោយលះបង់ និងដោយប្រព្រឹត្តតាមសេចក្តីស្រឡាញ់យ៉ាងសកម្មដែរ។
១១- គ្រីស្តបរិស័ទប្រតិបត្តិតាមឋានៈរបស់ខ្លួនជាបូជាចារ្យរួមនៅពេលទទួលអគ្គសញ្ញានានា
សហគមន៍ដែលសុទ្ធតែជាបូជាចារ្យបង្ហាញលក្ខណៈដ៏សក្ការៈរបស់ខ្លួន តាមរចនាសម្ពន្ធដ៏មានរបៀបរៀបរយ នៅពេលគេទទួលអគ្គសញ្ញា និងរស់នៅតាមព្រហ្មវិហារធម៌។ គ្រីស្តបរិស័ទចូលរួមក្នុងព្រះសហគមន៍ ដោយអគ្គសញ្ញាជ្រមុជទឹក។ នៅពេលនោះ គេទទួលលក្ខណៈជាតំណាងរបស់ព្រះគ្រីស្ត អាចគោរពបម្រើព្រះជាម្ចាស់បែបជាគ្រីស្តបរិស័ទ។ គេកើតជាថ្មី និងទៅជាបុត្រធីតារបស់ព្រះបិតា គេត្រូវតែប្រកាសនៅចំពោះមុខមនុស្សលោក នូវជំនឿដែលគេបានទទួលពីព្រះជាម្ចាស់តាមរយៈព្រះសហគមន៍។ ដោយអគ្គសញ្ញា លាបថ្ងាស ចំណងរបស់គេជាមួយព្រះសហគមន៍កាន់តែប្រសើរឡើង គេក៏ទទួលកម្លាំងពិសេសពីព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ និងទទួលភារកិច្ចផ្សព្វផ្សាយ និងការពារជំនឿកាន់តែខ្លាំងឡើងៗដោយពាក្យសម្តី និងដោយប្រតិបត្តិតាមជំនឿនេះដែរ ក្នុងឋានៈខ្លួនជាសាក្សីដ៏ពិតប្រាកដរបស់ព្រះគ្រីស្ត។
ពេលគេចូលរួមក្នុងសក្ការបូជាអរព្រះគុណដែលជាប្រភព និងជាកំពូលនៃការរស់នៅរបស់គ្រីស្តបរិស័ទ គេលើកព្រះយេស៊ូជាយញ្ញថ្វាយព្រះបិតា ហើយថ្វាយខ្លួនរួមជាមួយព្រះអង្គដែរ។ ហេតុនេះហើយ ដោយថ្វាយយញ្ញផង និងដោយរួបរួមទទួលព្រះកាយផង គ្រីស្តបរិស័ទទាំងអស់ចូលរួមក្នុងពិធីនោះយ៉ាងប្លែកៗពីគ្នា គឺមិនមែនចូលរួមដូចគ្នាទេ តែម្នាក់ៗមានរបៀបរបស់ខ្លួនផ្ទាល់តាមផ្នែករបស់គេក្នុងពិធី។ ហេតុនេះ គ្រីស្តបរិស័ទដែលទទួលព្រះកាយរបស់ព្រះគ្រីស្តជាអាហារក្នុងពិធីអរព្រះគុណដ៏វិសុទ្ធនេះបង្ហាញយ៉ាងជាក់ស្តែង ថា ប្រជារាស្រ្តរបស់ព្រះជាម្ចាស់រួបរួមគ្នាជាធ្លុងតែមួយ ដូចអគ្គសញ្ញាដ៏ឧត្តុងឧត្តមបំផុតនេះ សម្តែងយ៉ាងពេញលេញឱ្យគេឃើញ និងធ្វើឱ្យកើតជារូបរាងយ៉ាងអស្ចារ្យថែមទៀត។
អស់អ្នកដែលទទួលអគ្គសញ្ញាលើកលែងទោស ក៏ទទួលការលើកលែងទោសពីព្រះជាម្ចាស់ប្រកបដោយព្រះហឫទ័យមេត្តាករុណា ចំពោះអំពើដែលគេបានប្រព្រឹត្តខុសនឹងព្រះហឫទ័យព្រះអង្គ។ នៅពេលជាមួយគ្នានោះ គេក៏ស្រុះស្រួលជាមួយព្រះសហគមន៍ ដែលត្រូវរបួសដោយអំពើបាបរបស់គេដែរ។ ព្រះសហគមន៍ជួយឱ្យគេប្រែចិត្តគំនិត ដោយស្រឡាញ់គេ ដោយធ្វើជាគំរូល្អដាក់គេ និងដោយអង្វរព្រះបិតាឱ្យគេទៀតផង។
ដោយអស់លោកគង្វាលធ្វើអគ្គសញ្ញាលាបប្រេងជូនអ្នកជំងឺ និងអង្វរព្រះជាម្ចាស់ ព្រះសហគមន៍ទាំងមូលផ្ញើអ្នកជំងឺទៅលើព្រះអម្ចាស់យេស៊ូដែលបានរងទុក្ខលំបាក និងដែលមានព្រះជន្មថ្មីដ៏រុងរឿង សូមព្រះអង្គសម្រាលទុក្ខគេ និងសង្គ្រោះគេផង (យក ៥,១៤-១៦)។ លើសពីនេះទៅទៀត ព្រះសហគមន៍ដាស់តឿនអ្នកជំងឺទាំងនោះឱ្យមានសេរីភាពស្ម័គ្រចិត្តរួមជាមួយព្រះគ្រីស្តដែលរងទុក្ខលំបាក និងសោយទិវង្គត (រម ៨,១៧; កូឡ ១,២៤; ២ធម ២,១១-១២; ១សល ៤,១៣) ដើម្បីឱ្យអ្នកជំងឺទាំងនោះជួយប្រជារាស្រ្តរបស់ព្រះជាម្ចាស់តាមចំណែករបស់ខ្លួន។
ក្នុងចំណោមគ្រីស្តបរិស័ទ អ្នកដែលមានកិត្តិយសទទួលអគ្គសញ្ញាតែងតាំងជាអ្នកបម្រើព្រះសហគមន៍ គឺគេទទួលការតែងតាំងក្នុងនាមព្រះគ្រីស្ត ដើម្បីទៅជាគង្វាលរបស់ព្រះសហគមន៍ ដោយចែកព្រះបន្ទូល និងដោយព្រះជាម្ចាស់ប្រណីសន្តោសផង។
ដោយអានុភាពនៃអគ្គសញ្ញាអាពាហ៍ពិពាហ៍ គូស្វាមីភរិយាជាគ្រីស្តបរិស័ទទទួលភារកិច្ចសម្តែងអំពីគម្រោងការដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះគ្រីស្ដ និងព្រះសហគមន៍ដែលរួមគ្នាជាអង្គតែមួយ និងអំពីសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលបង្កើតផល (អភ ៥,៣២) ពួកគេក៏រួមចំណែកក្នុងគម្រោងការដ៏អស្ចារ្យនេះដែរ។ គូស្វាមីភរិយាជួយគ្នាទៅវិញទៅមកឱ្យទៅជាជនដ៏វិសុទ្ធ ដោយរស់នៅក្នុងឋានៈជាគូស្វាមីភរិយា គឺដោយបង្កើតកូន និងអប់រំកូន។ គ្រីស្តបរិស័ទជាគូស្វាមីភរិយាទទួលព្រះអំណោយទានផ្ទាល់ក្នុងប្រជារាស្រ្តរបស់ព្រះជាម្ចាស់ (១ករ ៧,៧) តាមរបៀរស់នៅរបស់ខ្លួន និងតាមឋានៈរបស់គេ។ ដោយគូស្វាមីភរិយារួមរស់ជាមួយគ្នា គេបង្កើតក្រុមគ្រួសារឡើង ហើយក្នុងក្រុមគ្រួសារនោះ ក៏កើតប្រជាពលរដ្ឋថ្មីក្នុងចំណោមមនុស្សលោកដែរ។ ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធនឹងប្រណីសន្តោសឱ្យប្រជាពលរដ្ឋថ្មីទាំងនោះ ទៅជាបុត្រធីតារបស់ព្រះជាម្ចាស់ដោយអគ្គសញ្ញាជ្រមុជទឹក ដើម្បីឱ្យប្រជារាស្រ្តរបស់ព្រះជាម្ចាស់អាចស្ថិតនៅតទៅអនាគត។ ឪពុកម្តាយជាអ្នកប្រកាសជំនឿមុនគេដល់កូនរបស់ខ្លួនដោយពាក្យសម្តី និងដោយធ្វើជាគំរូដល់កូនក្នុងក្រុមគ្រួសារ ដែលប្រៀបដូចជាព្រះសហគមន៍ដ៏តូចម៉្យាង។ ឪពុកម្តាយជួយកូនម្នាក់ៗឱ្យតបឆ្លើយនឹងព្រះជាម្ចាស់ ដែលត្រាស់ហៅគេឱ្យបំពេញមុខងាររបស់ខ្លួន ជាពិសេស ឱ្យទៅជាបូជាចារ្យ។
អស់អ្នកដែលផ្ញើជីវិតលើព្រះគ្រីស្ត ទោះជាមានឋានៈណាក្តី ជាគ្រីស្តបរិស័ទធម្មតាក្តី ជាបូជាចារ្យ ឬជាបព្វជិតបព្វជិតាក្តី ក៏មានមធ្យោបាយយ៉ាងលើសលប់ និងដ៏ប្រសើរបំផុតដែលនាំការសង្គ្រោះដល់គេ។ ព្រះជាម្ចាស់ត្រាស់ហៅគេម្នាក់ៗតាមមាគ៌ារបស់ខ្លួនឱ្យបានវិសុទ្ធយ៉ាងពេញលក្ខណៈ ដូចព្រះបិតាពេញលក្ខណៈដូច្នោះដែរ។
១២- ប្រជាជនគ្រីស្តបរិស័ទយល់ស្របគ្នាអំពីជំនឿ
ប្រជារាស្រ្តដ៏វិសុទ្ធរបស់ព្រះជាម្ចាស់ រួមចំណែកក្នុងមុខងាររបស់ព្រះគ្រីស្តជាព្យាការី គឺប្រជារាស្រ្តនេះផ្សព្វផ្សាយសក្ខីភាពដ៏រស់រវើករបស់ខ្លួន ជាពិសេសដោយរស់នៅតាមជំនឿ និងតាមសេចក្ដីស្រឡាញ់។ គេថ្វាយសក្ការបូជាលើកតម្កើងព្រះជាម្ចាស់ និងកោតសរសើរព្រះនាមព្រះអង្គ (ហប ១៣,១៥)។ ដោយព្រះដ៏វិសុទ្ធបានចាក់ប្រេងអភិសេកសហគមន៍របស់គ្រីស្តបរិស័ទទាំងមូល (១យហ ២,២០. ២៧) សហគមន៍នោះមិនអាចវង្វេងជំនឿបានឡើយ។ សហគមន៍របស់គ្រីស្តបរិស័ទ បង្ហាញបញ្ជាក់អំពីព្រះអំណោយទានដ៏ពិសេសនេះ ជាព្រះអំណោយទានរបស់ប្រជារាស្ត្រទាំងមូល ដោយយល់ស្របគ្រប់គ្នាអំពីជំនឿ។ ការយល់ស្របបែបនេះ មិនមកពីមនុស្សលោកនេះ តែមកពីព្រះជាម្ចាស់ប្រទានឱ្យគឺ «តាំងពីអស់លោកអភិបាលរហូតដល់គ្រីស្តបរិស័ទធម្មតាតូចជាងគេបំផុត» គេយល់ស្របគ្រប់គ្នាត្រង់ជំនឿនិងត្រង់សីលធម៌។ ព្រះវិញ្ញាណនៃសេចក្តីពិតដាស់តឿនជំនឿគ្រីស្តបរិស័ទ និងគាំទ្រឱ្យគេយល់ស្របគ្រប់គ្នា ក្រោមការណែនាំរបស់ព្រះសហគមន៍។ អ្នកសុខចិត្តស្តាប់តាមការណែនាំរបស់ព្រះសហគមន៍នោះដោយចិត្តស្មោះ ក៏ពុំចាត់សេចក្តីដែលគេទទួលទុកជាពាក្យសម្ដីរបស់មនុស្សទៀតឡើយ តែគេចាត់ទុកថា ជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ពិតមែន (១ថស ២,១៣)។ ប្រជារាស្រ្តរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ក៏ភ្ជាប់ចិត្តនឹងលទ្ធិនៃជំនឿជាចំណងដាច់មិនបាន គឺភ្ជាប់ចិត្តនឹងជំនឿដែលព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានមកប្រជា ជនដ៏វិសុទ្ធម្តងជាស្រេច (យដ ៣) គេក៏យល់អំពីអត្ថន័យជំនឿនេះកាន់តែជ្រៅ និងបកស្រាយយ៉ាងត្រឹមត្រូវ ហើយប្រព្រឹត្តកាន់តែប្រសើរទៀតផង។
ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធដដែលនេះ មិនគ្រាន់តែប្រោសឱ្យប្រជារាស្រ្តរបស់ព្រះជាម្ចាស់បានវិសុទ្ធដោយអគ្គសញ្ញា និងដោយមុខងារបម្រើផ្សេងៗប៉ុណ្ណោះទេ ហើយព្រះអង្គក៏មិនគ្រាន់តែណែនាំប្រជារាស្រ្តដោយតុបតែងឱ្យមានព្រហ្មវិហារធម៌ប៉ុណ្ណោះដែរ តែព្រះអង្គក៏ប្រណីសន្តោសយ៉ាងពិសេស គឺប្រទានព្រះអំណោយទានឱ្យគ្រីស្តបរិស័ទគ្រប់ឋានៈថែមទៀតផងគឺ «ព្រះអង្គចែកប្រទានឱ្យគ្រីស្តបរិស័ទម្នាក់ៗគ្រប់ជាន់ថ្នាក់ មានព្រះអំណោយទានផ្សេងៗពីគ្នាតាមព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះអង្គ» (១ករ ១២,១១)។ ព្រះអំណោយទានពិសេសទាំងនោះផ្តល់សមត្ថភាពឱ្យម្នាក់ៗអាចបំពេញមុខងារ និងទទួលបន្ទុកដែលមានប្រយោជន៍សម្រាប់ឱ្យព្រះសហគមន៍ប្រែជាថ្មីជានិច្ច និងចម្រើនឡើងទៀតផង ស្របតាមសេចក្តីដែលមានចែងថា «ព្រះជាម្ចាស់ប្រទានឱ្យមនុស្សម្នាក់ៗសម្ដែងព្រះវិញ្ញាណ ដើម្បីជាប្រយោជន៍រួមជានិច្ច» (១ករ ១២,៧)។ ទោះបីជាព្រះអំណោយទានដ៏ភ្លឺថ្លាក្ដី ទោះបីជាព្រះអំណោយទានទាបជាងគេក្ដី ទោះបីជាព្រះអំណោយទានចែកចាយយ៉ាងទូលំទូលាយកី្ត ក៏គ្រីស្តបរិស័ទត្រូវតែអរព្រះគុណចំពោះព្រះអំណោយទានទាំងនោះដែរ។ ព្រះអំណោយទានទាំងនោះជួយសម្រាលទុក្ខគ្រីស្តបរិស័ទ និងត្រូវតាមសេចក្តីត្រូវការរបស់ព្រះសហគមន៍ ព្រមទាំងមានគោលដៅតបឆ្លើយនឹងតម្រូវការទាំងនោះ។ ប៉ុន្តែ គ្រីស្តបរិស័ទមិនត្រូវគិតតែពីចង់បានព្រះអំណោយទានដ៏អស្ចារ្យ ដោយប្រាថ្នាចង់បានកេរ្តិ៍ឈ្មោះនោះទេ ហើយក៏មិនត្រូវអួតខ្លួនដោយសង្ឃឹមថា កិច្ចការជាគ្រីស្តទូតនឹងបានផលល្អ មកពីព្រះអំណោយទានដ៏អស្ចារ្យទាំងនោះដែរ។ អស់លោកដែលទទួលបន្ទុកណែនាំព្រះសហគមន៍ ត្រូវរិះគិតពិចារណាអំពីព្រះអំណោយទានទាំងនោះ ដើម្បីឱ្យដឹងថា តើជាព្រះអំណោយទានពិតប្រាកដឬក៏អត់។ អស់លោកក៏ត្រូវរិះគិតពិចារណាអំពីរបៀបប្រើអំណោយទាននោះយ៉ាងត្រឹមត្រូវទៀតផង។ ជាពិសេស អស់លោកមានភារកិច្ចពិចារណាមើលគ្រប់ការទាំងអស់ ហើយស្រង់យកការណាដែលល្អ អស់លោកមិនត្រូវរារាំងសកម្មភាពរបស់ព្រះវិញ្ញាណឡើយ (១ថស ៥,១២.១៩-២១)។
១៣- ប្រជារាស្រ្តតែមួយរបស់ព្រះជាម្ចាស់ពិតជាមានលក្ខណៈសកល ឬ “កាតូលិក”
ព្រះជាម្ចាស់ត្រាស់ហៅមនុស្សទាំងអស់ឱ្យចូលរួមក្នុងប្រជារាស្រ្តថ្មីរបស់ព្រះអង្គ។ ទោះបីប្រជារាស្រ្តនេះរួមគ្នាជាធ្លុងតែមួយ និងមានតែមួយគត់កី្ត ក៏ប្រជារាស្រ្តនេះមានគោលដៅលាតសន្ធឹងក្នុងពិភពលោកទាំងមូល និងនៅគ្រប់សម័យរហូតតរៀងទៅ។ ដូច្នេះ ព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែលប្រតិស្ឋានមនុស្សជាតិកាលពីដើមដំបូងមក នឹងកើតជារូបរាង គឺប្រមែប្រមូលបុត្រធីតារបស់ព្រះអង្គដែលបែកខ្ញែកគ្នា មករួបរួមគ្នាជាប្រជាជនតែមួយ (យហ ១១,៥២)។ ព្រះអង្គចាត់ព្រះបុត្រាឱ្យយាងមកបំពេញព្រះបំណងនេះ និងប្រគល់អ្វីៗទាំងអស់ឱ្យព្រះបុត្រាគ្រប់គ្រងទុកជាមរតក (ហប ១,២)។ ព្រះអង្គក៏តែងតាំងព្រះបុត្រាឱ្យធ្វើជាព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះមហាក្សត្រ ជាមហាបូជាចារ្យរបស់មនុស្សទាំងអស់ និងជាមេដឹកនាំប្រជារាស្រ្តថ្មីនៃបុត្រធីតារបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដែលលាតសន្ធឹងរហូតដល់ទីដាច់ស្រយាលនៃពិភពទាំងមូល។ នៅពេលចុងក្រោយបំផុត ព្រះជាម្ចាស់ចាត់ព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះបុត្រាព្រះអង្គឱ្យយាងមក គឺព្រះវិញ្ញណដែលជាព្រះអម្ចាស់ និងជាប្រភពនៃជីវិត។ ព្រះអង្គប្រមូលព្រះសហគមន៍ទាំងមូល គឺអ្នកជឿទាំងអស់ និងអ្នកជឿម្នាក់ៗឱ្យរួបរួមគ្នាក្នុងលទ្ធិរបស់ក្រុមគ្រីស្តទូត និងរួបរួមគ្នាជាបងប្អូនឱ្យកាច់នំប៉័ង និងអធិដ្ឋានផង (កក ២,៤២)។
ដូច្នេះ ដោយមានប្រជាពលរដ្ឋនៃប្រជាជាតិទាំងអស់ចូលមក ប្រជារាស្រ្តតែមួយគត់របស់ព្រះជាម្ចាស់ ស្ថិតនៅក្នុងចំណោមប្រជាជាតិនានានៅលើផែនដី។ គេជាប្រជារាស្រ្តនៃព្រះរាជាណាចក្រមួយដែលគ្មានលក្ខណៈខាងលោកីយ៍ទេ តែមានលក្ខណៈជាលោកខាងមុខវិញ។ អស់អ្នកផ្ញើជីវិតលើព្រះគ្រីស្តដែលខ្ចាត់ខ្ចាយក្នុងពិភពលោកទាំងមូល រួបរួមជាមួយគ្នាក្នុងអង្គព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ បានជា “លោកដែលនៅក្រុងរ៉ូមជ្រាបថា អស់អ្នកដែលនៅប្រទេសឥណ្ឌាពិតជាសរីរាង្គកាយរបស់ខ្លួន”។ ប៉ុន្តែ ដោយព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះគ្រីស្តមិនមែននៅក្នុងលោកនេះទេ (យហ ១៨,៣៦) ព្រះសហគមន៍ គឺប្រជារាស្រ្តរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដែលធ្វើឱ្យព្រះរាជាណាចក្រនេះមានរូបរាងមិនដកហូតធនធានខាងលោកីយ៍ពីប្រជាជាតិណាមួយឡើយ ផ្ទុយទៅវិញ ព្រះសហគមន៍បម្រើ និងលើកស្ទួយតម្លៃដ៏ថ្លៃថ្នូរគ្រប់យ៉ាងនៃអារ្យធម៌របស់គេ បម្រើ និងលើកស្ទួយធនធានមនុស្ស បម្រើ និងលើកស្ទួយរបៀបរស់នៅដ៏ល្អរបស់ប្រជាជាតិទាំងនោះទៀតផង។ ដោយព្រះសហគមន៍យកសេចក្តីទាំងនោះ ព្រះសហគមន៍ជម្រះ និងពង្រឹង ហើយលើកសេចក្តីទាំងនោះឡើងទៀត ផង។ ព្រះសហគមន៍នឹកចងចាំថា ខ្លួនមានភារកិច្ចប្រមែប្រមូលប្រជាជាតិនានាឱ្យភ្ជាប់នឹងព្រះមហាក្សត្រ ដែលទទួលប្រជាជាតិទាំងអស់ទុកជាមរតក (ទន ២,៨) ប្រជាជាតិទាំងនោះក៏យកតង្វាយ និងអំណោយមកថ្វាយនៅក្នុងទីក្រុងរបស់ព្រះមហាក្សត្រនោះផង (ទំន ៧២,១០; អស ៦០,៤-៧; វវ ២១,២៤)។ ព្រះអម្ចាស់ផ្ទាល់ប្រោសប្រទានឱ្យប្រជារាស្រ្តរបស់ព្រះអង្គមានលក្ខណៈសកលនេះ។ ដោយមានលក្ខណៈសកលនេះ ព្រះសហគមន៍កាតូលិកយកចិត្តទុកដាក់ជានិច្ច និងយ៉ាងស័ក្តិសិទ្ធិ ប្រមែប្រមូលមនុស្សជាតិទាំងមូល និងធនធានទាំងអស់ដែលនៅក្នុងមនុស្សជាតិនោះឱ្យមកស្ថិតនៅក្រោមអំណាចរបស់ព្រះគ្រីស្ត ជាព្រះសិរសារួបរួមក្នុងព្រះវិញ្ញាណព្រះអង្គ។
ដោយអានុភាពនៃលក្ខណៈសកលនេះ ផ្នែកនីមួយៗនាំយកផលនៃព្រះអំណោយទានរបស់ខ្លួន មកចែកឱ្យផ្នែកឯទៀតៗ និងឱ្យព្រះសហគមន៍ទាំងមូលដែរ។ ហេតុនេះហើយបានជាមនុស្សលោកទាំងមូល និងផ្នែកនីមួយៗចម្រើនឡើង ដោយចែកផលទៅវិញទៅមក និងដោយខិតខំរួបរួមគ្នាជាធ្លុងតែមួយយ៉ាងពេញលក្ខណៈ។ ដូចេ្នះហើយ ប្រជារាស្រ្តរបស់ព្រះជាម្ចាស់កើតមកមិនគ្រាន់តែដោយមានប្រជាជាតិផ្សេងៗរួបរួមគ្នាប៉ុណ្ណោះទេ តែកើតមកដោយមានមុខងារផ្សេងៗតែងតាំងប្រជារាស្រ្តនៅផ្ទៃក្នុងទៀតផង។ សមាជិកប្រជារាស្រ្តនេះប្លែកពីគ្នាតាមបន្ទុក គឺអ្នកខ្លះបំពេញមុខងារដ៏សក្ការៈបម្រើបងប្អូនក្នុងឋានៈជាអភិបាល ជាបូជាចារ្យ និងជាឧបដ្ឋាក។ គេក៏ប្លែកពីគ្នាតាមឋានៈ និងតាមរបៀបរស់នៅរបស់គេថែមទៀត គឺមានគ្នាច្រើនជាបព្វជិតបព្វជិតា ដែលស្វែងរកឱ្យបានវិសុទ្ធតាមផ្លូវចង្អៀតជាង ធ្វើជាគំរូដាស់តឿនបងប្អូនឯទៀតៗ។ ហេតុនេះហើយ បានជាក្នុងព្រះសហគមន៍សកល មានព្រះសហគមន៍ដោយឡែក ត្រឹមត្រូវតាមច្បាប់ ដែលកាន់តាមប្រពៃណីរបស់ខ្លួនផ្ទាល់ រួបរួមគ្នាក្នុងព្រះសហគមន៍តែមួយ ទាំងគោរពអាសនៈរបស់គ្រីស្តទូតសិលាដែលជា «ប្រធានអង្គប្រជុំរបស់អស់អ្នកដែលមានចិត្តស្រឡាញ់»។ អភិបាលព្រះសហគមន៍ក្រុងរ៉ូមធានារ៉ាប់រងសេចក្តីប្លែកៗពីគ្នាដែលគួរឱ្យមាន ហើយនៅពេលជាមួយគ្នានេះ លោកប្រយ័ត្នប្រយែងកុំឱ្យសេចក្តីប្លែកៗពីគ្នា ដោយឡែកទាំងនោះបណ្តាលឱ្យព្រះសហគមន៍ពិបាករួបរួមគ្នា ផ្ទុយទៅវិញ លោកខិតខំឱ្យសេចក្តីបែ្លកៗពីគ្នាដោយឡែកទាំងនោះបម្រើការរួបរួមគ្នាវិញ។ លើសពីនេះទៅទៀត មានចំណងមេត្រីយ៉ាងស្និទ្ធស្នាលធ្វើឱ្យផ្នែកនីមួយៗនៃព្រះសហគមន៍រួបរួមទាក់ទងគ្នា ដោយចែករំលែកធនធានខាងព្រះវិញ្ញាណ គឺចែកអ្នកបំពេញមុខងារជាគ្រីស្តទូត និងចែកធនធានសម្ភារៈផងដែរ។ ព្រះជាម្ចាស់ត្រាស់ហៅសមាជិកនៃប្រជារាស្រ្តរបស់ព្រះអង្គ ឱ្យចែករំលែកធនធានរបស់ខ្លួនយ៉ាងណា ព្រះសហគមន៍នីមួយៗក៏ត្រូវប្រព្រឹត្តយ៉ាងនោះដែរ តាមពាក្យទូន្មានរបស់គ្រីស្តទូតថា “សូមបងប្អូនម្នាក់ៗបានទទួលព្រះអំណោយទានផ្សេងៗពីគ្នា ដូច្នេះ ចូរយកព្រះអំណោយទានទាំងនោះទៅបម្រើអ្នកឯទៀតៗឱ្យសមនឹងតួនាទីរបស់បងប្អូនជាអ្នកចាត់ចែងដ៏ល្អ ដែលចែកព្រះអំណោយទានគ្រប់បែបយ៉ាងរបស់ព្រះជាម្ចាស់” (១សល ៤,១០)។
ដូច្នេះ ព្រះជាម្ចាស់ត្រាស់ហៅមនុស្សទាំងអស់ឱ្យចូលរួមក្នុងប្រជារាស្រ្តសាកលរបស់ព្រះអង្គ។ ព្រះសហគមន៍កាតូលិកនេះ គឺជាប្រផ្នូលអំពីសន្តិភាពសកល និងជួយបង្កើតសន្តិភាពសកលនេះថែមទៀតផង។ ព្រះជាម្ចាស់ប្រណីសន្តោសហៅមនុស្សទាំងអស់ឱ្យទទួលការសង្គ្រោះ ទាំងគ្រីស្តបរិស័ទកាតូលិក ទាំងអស់អ្នកឯទៀតៗដែលផ្ញើជីវិតលើព្រះគ្រីស្ត។ សរុបសេចក្តីមក ឥតមានចោលនរណាសោះ គឺព្រះអង្គត្រាស់ហៅមនុស្សទាំងអស់ឱ្យភ្ជាប់នឹងព្រះសហគមន៍សកលតាមបែបផ្សេងៗ ហើយតម្រង់ទៅកាន់ព្រះសហ គមន៍សាកលនោះ។
១៤- គ្រីស្តបរិស័ទកាតូលិក
មហាសន្និបាតដ៏វិសុទ្ធបែរទៅរកគ្រីស្តបរិស័ទកាតូលិកមុនគេ។ មហាសន្និបាតនេះសំអាងលើព្រះគម្ពីរ និងលើការបញ្ជូនបន្តមកបង្រៀនថា ព្រះសហគមន៍ដែលកំពុងធ្វើដំណើរនៅលើផែនដីនេះ មានសារៈសំខាន់ជាចាំបាច់ ដើម្បីឱ្យមនុស្សលោកទទួលការសង្រោ្គះ។ មានតែព្រះគ្រីស្តមួយព្រះអង្គគត់ជាស្ពានមេត្រី និងជាមាគ៌ាទៅកាន់ការសង្រោ្គះ។ ព្រះអង្គមានវត្តមានគង់នៅជាមួយយើងក្នុងព្រះកាយព្រះអង្គ គឺក្នុងព្រះសហគមន៍។ ព្រះអង្គផ្ទាល់បង្រៀនយ៉ាងជាក់ច្បាស់ថា មនុស្សត្រូវតែផ្ញើជីវិតលើព្រះអង្គ និងទទួលអគ្គសញ្ញាជ្រមុជទឹកជាចំាបាច់ (មក ១៦,១៦; យហ ៣,៥)។ នៅពេលជាមួយគ្នានោះព្រះអង្គក៏បញ្ជាក់ថា ត្រូវតែមានព្រះសហគមន៍ជាចំាបាច់ដែរ។ មនុស្សចូលក្នុងព្រះសហគមន៍ដោយអគ្គសញ្ញាជ្រមុជទឹកដែលជាទ្វារ។ ហេតុនេះហើយបានជា អស់អ្នកដែលដឹងថា ព្រះជា ម្ចាស់បានតែងតាំងព្រះសហគមន៍កាតូលិក ដោយសារព្រះយេស៊ូគ្រីស្តទុកជាមធ្យោបាយដ៏ចំាបាច់ ដើម្បីទទួលការសង្គ្រោះ ប៉ុន្តែ បដិសេធមិនព្រមចូលព្រះសហគមន៍កាតូលិក ឬបដិសេធមិនព្រមព្យាយាមស្ថិតនៅជាប់នឹងព្រះសហគមន៍នោះពុំអាចទទួលការសង្រោ្គះបានឡើយ។
អស់អ្នកដែលទទួលព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះគ្រីស្ត ហើយសុខចិត្តទទួលស្គាល់ការចាត់ចែងទាំងស្រុងរបស់ព្រះសហគមន៍ និងសុខចិត្តទទួលស្គាល់មធ្យោបាយទាំងប៉ុន្មានដែលផ្តល់ការសង្រោ្គះ ដូចមានចាត់ចែងក្នុងព្រះសហគមន៍នោះ ពិតជាចូលរួមយ៉ាងពេញលេញក្នុងសង្គមនៃព្រះសហគមន៍មែន។ លើសពីនេះទៅទៀត ដោយប្រកាសជំនឿ ដោយទទួលអគ្គសញ្ញានានា ដោយការត្រួតត្រារបស់អស់លោកអភិបាល និងដោយការរួបរួមគ្នា គេជាប់ចំណងរួបរួមជាមួយព្រះគ្រីស្តក្នុងព្រះសហគមន៍ជាអង្គប្រជុំដែលមើលឃើញ។ គេរួបរួមជាមួយព្រះគ្រីស្តដែលណែនាំព្រះសហគមន៍ ដោយសារអភិបាលព្រះសហគមន៍ក្រុងរ៉ូម និងដោយអភិបាលនានា។ ក៏ប៉ុន្តែ ការចូលរួមក្នុងព្រះសហគមន៍មិនធានាថា នឹងទទួលការសង្រោ្គះបានទេ។ ប្រសិនបើគេមិនព្យាយាមក្នុងសេចក្តីស្រឡាញ់ គេនៅជាសមា ជិកនៃព្រះសហគមន៍ខាងរូបកាយ តែមិនមែនខាងផ្លូវចិត្តទេ។ អស់បុត្រធីតានៃព្រះសហគមន៍ត្រូវនឹកចងចាំថា លក្ខណៈដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់ឧត្តុង្គឧត្តមរបស់ខ្លួនមកពីព្រះគ្រីស្តប្រោសប្រណីគេយ៉ាងពិសេស មិនមែនមកពីបុណ្យកុសលរបស់ខ្លួនគេឡើយ។ ប្រសិនបើចិត្តគំនិតគេ ពាក្យសម្តីរបស់គេ និងការប្រព្រឹត្តរបស់គេមិនស្របតាមលក្ខណៈដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់ឧត្តុង្គឧត្តមទេនោះ គេមុខជាត្រូវទទួលទោសជាទម្ងន់ មិនទទួលការសង្រោ្គះទេ។
ចំពោះបងប្អូនដែលកំពុងស្តាប់ព្រះបន្ទូលលាន់ឮឡើង ហើយដែលបានសម្រេចចិត្តយ៉ាងច្បាស់ សូមចូលរួមក្នុងព្រះសហគមន៍ ដោយព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធឧបត្ថម្ភផង ដោយគេបានធ្វើសំណូមពរនេះ គេចូលរួមក្នុងព្រះសហគមន៍រួចហើយ។ ព្រះសហគមន៍ជាមាតាយកចិត្តទុកដាក់នឹងគេជាបុត្រធីតា ថ្នាក់ថ្នមថែទាំគេដោយចិត្តស្រឡាញ់។
១៥- ចំណងរបស់ព្រះសហគមន៍ជាមួយគ្រីស្តបរិស័ទដែលមិនមែនជាកាតូលិក
ចំពោះបងប្អូនដែលមានឈ្មោះដ៏ប្រសើរថា ជាគ្រីស្តបរិស័ទ តែមិនប្រកាន់ជំនឿគ្រប់ប្រការ ហើយមិនរួបរួមក្រោមការដឹកនាំអភិបាលព្រះសហគមន៍ក្រុងរ៉ូម ដែលបន្តមុខងារពីគ្រីស្តទូតសិលាមក ព្រះសហគមន៍ដឹងថា ខ្លួនមានចំណងជាច្រើនភ្ជាប់ជាមួយបងប្អូនទាំងនោះ គឺមានបងប្អូនជាច្រើនគោរពព្រះគម្ពីរទុកជាគ្រឹះណែនាំជំនឿរបស់គេ និងទុកជាវិន័យឱ្យគេរស់នៅតាម គេមានចិត្តខ្នះខ្នែងយ៉ាងស្មោះចំពោះគ្រីស្តសាសនា គេផ្ញើជីវិតដោយអស់ពីក្នុងចិត្តទៅលើព្រះជាម្ចាស់ ជាព្រះបិតាដ៏មានឫទ្ធានុភាពសព្វប្រការ គេក៏ផ្ញើជីវិតទៅលើព្រះគ្រីស្តជាព្រះបុត្រារបស់ព្រះជាម្ចាស់ និងជាព្រះសង្គ្រោះដែរ។ ព្រះជាម្ចាស់បានដៅបងប្អូនទាំងនោះដោយអគ្គសញ្ញាជ្រមុជទឹក ដែលធ្វើឱ្យគេរួបរួមជាមួយព្រះគ្រីស្ត។ មានបងប្អូនខ្លះក៏ទទួលស្គាល់អគ្គសញ្ញាឯទៀត ហើយទទួលអគ្គសញ្ញាទាំងនោះក្នុងព្រះសហ គមន៍ ឬក្រុមជំនុំរបស់គេរៀងៗខ្លួនផង។ ក្រុមគ្រីស្តបរិស័ទខ្លះក៏មានក្រុមអភិបាលណែនាំ ហើយក៏ធ្លាប់ធ្វើពិធីអរព្រះគុណដ៏វិសុទ្ធ និងគោរពប្រណិប័តន៍នាងម៉ារីជាព្រះមាតាព្រះអម្ចាស់ដែរ។ គេរួបរួមជាមួយយើងដោយអធិដ្ឋាន និងដោយបានទទួលព្រះអំណោយទានខាងព្រះវិញ្ញាណថែមទៀត។ លើសពីនេះទៅទៀត គេរួបរួមគ្នាយ៉ាងពិតប្រាកដក្នុងព្រះវិញ្ញាណ ព្រោះព្រះអង្គប្រោសឱ្យគេបានវិសុទ្ធដោយអានុភាពនៃព្រះហឫទ័យប្រណីសន្តោសរបស់ព្រះអង្គ ព្រមទាំងប្រទានព្រះអំណោយទានផ្សេងៗឱ្យគេដែរ។ ព្រះអង្គប្រោសឱ្យបងប្អូនខ្លះមានចិត្តក្លាហាន រហូតដល់ហ៊ានបូជាជីវិតព្រោះតែព្រះអង្គ។ ដូច្នេះ ព្រះវិញ្ញាណជំរុញឱ្យសាវ័កទាំងអស់របស់ព្រះគ្រីស្តមានបំណង ហើយខិតខំធ្វើឱ្យគ្រីស្តបរិស័ទទាំងអស់រួបរួមគ្នាដោយសេចក្តីសុខសាន្ត តាមរបៀបដែលព្រះគ្រីស្តសព្វព្រះហឫទ័យ គឺឱ្យរួបរួមក្នុងហ្វូងតែមួយ ក្រោមការណែនាំរបស់គង្វាលតែមួយព្រះអង្គ។ ព្រះសហគមន៍ជាមាតានៅតែអង្វរព្រះបិតា នៅតែសង្ឃឹម និងនៅតែបំពេញសកម្មភាពជានិច្ច ដើម្បីឱ្យគោលបំណងនេះបានសម្រេច។ ព្រះសហគមន៍ក៏នៅតែដាស់តឿនបុត្រធីតាជម្រះខ្លួនឱ្យបានបរិសុទ្ធ និងឱ្យប្រែជាថ្មី ដើម្បីឱ្យសញ្ញាសម្គាល់របស់ព្រះគ្រីស្ត ចាំងនៅលើមុខព្រះសហគមន៍ឱ្យកាន់តែភ្លឺស្វាងឡើងៗ។
១៦- អស់អ្នកដែលមិនមែនជាគ្រីស្តបរិស័ទ
ចំពោះអស់អ្នកដែលមិនទាន់ទទួលដំណឹងល្អ ជីវិតគេក៏មានទិសដៅតម្រង់ទៅកាន់ប្រជារាស្ត្ររបស់ព្រះជាម្ចាស់តាមរបៀបផ្សេងៗដែរ។ ជាបឋម មានប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលដែលទទួលសម្ពន្ធមេត្រី និងព្រះបន្ទូលសន្យានានា ហើយដែលមានព្រះគ្រីស្តប្រសូតមកជាមនុស្សក្នុងពូជពង្សរបស់គេ (រម ៩,៤-៥)។ «បើគិតតាមការជ្រើសរើស ព្រះជាម្ចាស់ស្រឡាញ់គេខ្លាំងណាស់ មកពីព្រះអង្គគិតដល់បុព្វបុរសរបស់គេ។ ប្រសិនបើព្រះជាម្ចាស់ប្រទានព្រះអំណោយទានហើយ ព្រះអង្គមិនដកហូតវិញទេ ប្រសិនបើព្រះអង្គត្រាស់ហៅ ទ្រង់ក៏មិនប្រែប្រួលដែរ» (រម ១១,២៨-២៩)។ ប៉ុន្តែ ព្រះជាម្ចាស់មានគម្រោងការសង្គ្រោះអស់មនុស្សណាដែលទទួលស្គាល់ព្រះអង្គ ទុកជាព្រះអាទិករនៃអី្វៗទាំងអស់ មានបងប្អូនអ៊ីស្លាមជាដើមដែលប្រកាសជំនឿរបស់លោកអប្រាហាំ គេក្រាបថ្វាយបង្គំព្រះជាម្ចាស់តែមួយព្រះអង្គគត់ដូចយើង ជាព្រះប្រកបដោយព្រះហឫទ័យមេត្តាករុណា ជាចៅក្រមដែលនឹងវិនិច្ឆ័យមនុស្សនៅថ្ងៃចុងក្រោយបំផុត។
សូម្បីតែបងប្អូនឯទៀតៗដែលស្វះស្វែងរកព្រះមួយអង្គដែលគេមិនស្គាល់ គឺស្វែងរក «តាមស្រមោល និងតាមនិមិត្តរូប» ព្រះជាម្ចាស់ក៏មិនស្ថិតនៅឆ្ងាយពីគេដែរ ព្រោះព្រះអង្គទេតើដែលបានប្រទានជីវិត ប្រទានដង្ហើម និងប្រទានអី្វៗសព្វគ្រប់ទាំងអស់មកមនុស្ស (កក ១៧,២៥-២៨)។ ព្រះអង្គជាព្រះសង្គ្រោះ ទ្រង់សព្វព្រះហឫទ័យឱ្យមនុស្សទាំងអស់ទទួលការសង្គ្រោះ (១ធម ២,៤)។ អស់អ្នកដែលមិនស្គាល់ដំណឹងល្អរបស់ព្រះគ្រីស្ត និងមិនស្គាល់ព្រះសហគមន៍របស់ព្រះអង្គ ដោយគេគ្មានកំហុសអ្វី តែស្វែងរកព្រះជាម្ចាស់ដោយចិត្តស្មោះ និងខិតខំប្រព្រឹត្តតាមព្រះហឫទ័យព្រះអង្គស្របតាមមនសិការបង្ហាញ និងបញ្ជាឱ្យប្រព្រឹត្តនោះ អ្នកទាំងនោះក៏អាចឈានទៅដល់ការសង្គ្រោះអស់កល្បជានិច្ច ដោយព្រះអង្គប្រណីសន្តោសគេដែរ។ ចំពោះអស់អ្នកដែលមិនទាន់ស្គាល់ព្រះជាម្ចាស់យ៉ាងច្បាស់នៅឡើយ ដោយគេគ្មានកំហុស តែខិតខំរស់នៅតាមរបៀបសុចរិតទៀងត្រង់ ដោយព្រះអង្គប្រោសប្រណីផង ព្រះជាម្ចាស់ដែលណែនាំថែរក្សាមនុស្សលោក មុខជានឹងប្រទានជំនួយដល់អ្នកទាំងនោះតាមតម្រូវការ ឱ្យគេទៅកាន់ការសង្គ្រោះបាន។ ព្រះសហគមន៍យល់ឃើញថា អ្វីៗដ៏ល្អ និងដ៏ពិតប្រាកដនៅក្នុងចំណោមពួកគេសុទ្ធតែរៀបចំឱ្យគេទទួលដំណឹងល្អ ឬទុកជាព្រះអំណោយទានរបស់ព្រះអង្គដែលបំភ្លឺចិត្តគំនិតមនុស្សគ្រប់ៗគ្នា ដើម្បីឱ្យគេមានជីវិត។ គួរឱ្យស្តាយណាស់ មារកំណាចបានបញ្ឆោតមនុស្សជាច្រើន និងជាញឹកញាប់ឱ្យវង្វេងទៅតាមការរិះគិតរបស់ខ្លួន។ គេក៏បោះបង់សេចក្តីពិតរបស់ព្រះជាម្ចាស់ចោល បែរទៅរកសេចក្តីភូតភរ ហើយនាំគ្នាគោរពបម្រើសត្វលោកជាជាងគោរពបម្រើព្រះអាទិករ (រម ១,២១.២៥)។ ដោយគេរស់នៅ និងស្លាប់ក្នុងលោកនេះទាំងមិនគោរពបម្រើព្រះណាមួយសោះ គេមុខជាអស់សង្ឃឹមខ្លាំងណាស់។ ហេតុនេះហើយ បានជាព្រះសហគមន៍យកចិត្តទុកដាក់គោរពសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ និងចង់ឱ្យមនុស្សទាំងអស់ទទួលការសង្គ្រោះ ចេះតែនឹកដល់ព្រះបញ្ជារបស់ព្រះអម្ចាស់ថា “ចូរចេញទៅប្រកាសដំណឹងល្អដល់មនុស្សលោកទាំងអស់” (មក ១៦,១៥)។ ព្រះសហគមន៍ក៏យកចិត្តទុកដាក់ទ្រទ្រង់កិច្ចការជាសាសនទូត។
១៧- ព្រះសហគមន៍មានលក្ខណៈជាសាសនទូត
ព្រះបិតាចាត់ព្រះបុត្រាឱ្យយាងមកយ៉ាងណា ព្រះបុត្រាក៏ចាត់សាវ័ករបស់ព្រះអង្គឱ្យទៅយ៉ាងនោះដែរ (យហ ២០,២១) ដោយមានព្រះបន្ទូលថា “ចូរចេញទៅនាំមនុស្សគ្រប់ជាតិសាសន៍ឱ្យធ្វើជាសាវ័ក ហើយធ្វើពិធីជ្រមុជទឹកជូនគេ ដើម្បីឱ្យគេរួមជាមួយព្រះបិតា ព្រះបុត្រា និងព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ។ ត្រូវបង្រៀនគេឱ្យប្រតិបត្តិតាមសេចក្តីទាំងប៉ុន្មានដែលខ្ញុំបានបង្គាប់អ្នករាល់គ្នា។ ចូរដឹងថា ខ្ញុំនៅជា មួយអ្នករាល់គ្នាជារៀងរាល់ថ្ងៃ រហូតដល់អវសានកាលនៃពិភពលោក” (មថ ២៨,១៨-២០)។ ព្រះសហគមន៍បានទទួលព្រះបញ្ជាដ៏ឱឡារិករបស់ព្រះគ្រីស្តនេះពីក្រុមគ្រីស្តទូតមក ពោលគឺ ឱ្យប្រកាសសេចក្តីពិតអំពីការសង្គ្រោះ បន្តរហូតដល់ស្រុកដាច់ស្រយាលនៃផែនដី (កក ១,៨)។ ហេតុនេះហើយ បានជាព្រះសហគមន៍យល់ដូចគ្រីស្តទូតប៉ូលដែលចែងថា៖ «ប្រសិនបើខ្ញុំមិនប្រកាសដំណឹងល្អទេ សូមឱ្យខ្ញុំវេទនាទៅចុះ!» (១ករ ៩,១៦)។ ព្រះសហគមន៍ក៏នៅតែចាត់អ្នកចេញទៅប្រកាសដំណឹងល្អតទៅទៀត ដោយឥតឈប់ ឈរ រហូតដល់ពេលព្រះសហគមន៍ថ្មីៗដែលតែងតាំងសព្វគ្រប់ហើយ អាចបន្តកិច្ចប្រកាសដំណឹងល្អដោយខ្លួនឯងផ្ទាល់បាន។ ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធជំរុញព្រះសហគមន៍ឱ្យរួមសហការ ដើម្បីឱ្យបំណងប្រាថ្នារបស់ព្រះជាម្ចាស់បានកើតជារូបរាងជាស្ថាពរ។ តាមព្រះបំណងប្រាថ្នានោះ ព្រះជាម្ចាស់តែងតាំងព្រះគ្រីស្តទុកជាដើមកំណើតនៃការសង្គ្រោះមនុស្សលោកទាំងអស់។
ពេលព្រះសហគមន៍ប្រកាសដំណឹងល្អ ព្រះសហគមន៍ណែនាំអស់អ្នកស្តាប់ឱ្យផ្ញើជីវិតលើព្រះគ្រីស្ត និងប្រកាសជំនឿរបស់គេផង។ ព្រះសហគមន៍រៀបចំចិត្តគំនិតគេឱ្យទទួលអគ្គសញ្ញាជ្រមុជទឹក រម្ដោះគេឱ្យរួចពីទាសភាពនៃការវង្វេង ព្រមទាំងបញ្ចូលគេក្នុងព្រះកាយព្រះគ្រីស្ត ដើម្បីឱ្យគេចម្រើនឡើងក្នុងអង្គព្រះគ្រីស្តដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ រហូតដល់គេបានពេញលក្ខណៈ។ ព្រះសហគមន៍បំពេញការទាំងអស់ដោយមានគោលដៅតែមួយ គឺថា ប្រសិនបើព្រះសហគមន៍រកឃើញពូជដ៏ល្អសាបព្រោះក្នុងចិត្តគំនិតរបស់មនុស្សលោក ឬក្នុងពិធីគោរពប្រណិប័តន៍នានារបស់គេ និងក្នុងអរិយធម៌ប្រជាជាតិនានា ព្រះសហគមន៍មិនគ្រាន់តែរក្សាទុកឱ្យនៅគង់វង្ស មិនឱ្យវិនាសបាត់បង់ប៉ុណ្ណោះទេ តែព្រះសហគមន៍ក៏ព្យាបាលពូជទាំងនោះឱ្យបានជា និងនាំឱ្យបានពេញលក្ខណៈដែរ ដើម្បីលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ កិច្ចនោះបណ្តាលឱ្យមារត្រូវអាម៉ាស់ ហើយក៏នាំឱ្យមនុស្សលោកបានសុភមង្គលទៀតផង។ សាវ័ករបស់ព្រះគ្រីស្តមានភារកិច្ចពង្រីក និងពង្រឹងជំនឿតាមចំណែករៀងៗខ្លួន។ នរណាក៏ដោយ ក៏អាចធ្វើអគ្គសញ្ញាជ្រមុជទឹកជូនអ្នកផ្ញើជីវិតលើព្រះគ្រីស្តបាន ប៉ុន្តែ មានតែក្រុមបូជាចារ្យប៉ុណ្ណោះទេ ដែលមានមុខងារសាងសង់ព្រះកាយដោយថ្វាយសក្ការបូជាអរព្រះគុណ ទាំងធ្វើឱ្យព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ថ្លែងតាមព្យាការី បានកើតជារូបរាងថា «ចាប់ពីទិសខាងកើតរហូតដល់ទិសខាងលិច នាមរបស់យើងប្រសើរឧត្ដុង្គឧត្ដមក្នុងចំណោមប្រជាជាតិនានា។ នៅគ្រប់ទីកន្លែងគេនាំគ្នាថ្វាយសក្ការបូជា និងយកតង្វាយដ៏បរិសុទ្ធមកថ្វាយយើង» (មគ ១,១១)។ ដូច្នេះ ព្រះសហគមន៍អង្វរព្រះជាម្ចាស់ផង និងធើ្វកិច្ចការនៅពេលជាមួយគ្នាផង ដើម្បីឱ្យមនុស្សលោកទាំងអស់ប្រែទៅជាប្រជារាស្រ្តរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ទៅជាព្រះកាយរបស់ព្រះអម្ចាស់ និងទៅជាព្រះវិហាររបស់ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ។ ព្រះសហគមន៍ក៏នឹងលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងព្រះបិតាដែលប្រតិស្ឋានពិភពលោកក្នុងអង្គព្រះគ្រីស្ត ជាព្រះសិរសារបស់មនុស្សទាំងអស់។
ជំពូក៣
ព្រះសហគមន៍មានរចនាសម្ពន្ធតាមលំដាប់លំដោយ
ជាពិសេស មានក្រុមអភិបាល
១៨- អារម្ភកថា
ព្រះគ្រីស្តជាអម្ចាស់តែងតាំងមុខងារបម្រើផ្សេងៗក្នុងព្រះសហគមន៍របស់ព្រះអង្គ ដើម្បីឱ្យប្រជារាស្ត្ររបស់ព្រះជាម្ចាស់មានគង្វាលណែនាំ និងមានមធ្យោបាយអាចចម្រើនឡើងបានជានិច្ច។ មុខងារទាំងនោះមានគោលដៅតែមួយ គឺរកប្រយោជន៍ដល់រូបកាយទាំងមូល។ អស់លោកដែលទទួលអគ្គសញ្ញាតែងតាំងជាអ្នកបម្រើ មានអំណាចមកពីព្រះជាម្ចាស់គឺ អស់លោកបម្រើបងប្អូន ដើម្បីណែនាំសមាជិកទាំងអស់នៃប្រជារាស្តរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដែលមានកិត្តិយសដ៏ថៃ្លថ្នូរយ៉ាងពិតប្រាកដជាគ្រីស្តបរិស័ទ អាចទៅកាន់ការសង្គ្រោះ ទាំងខិតខំរួមគ្នាដោយស្ម័គ្រចិត្ត និងដោយមានសណ្តាប់ធ្នាប់ទៅរកទិសដៅតែមួយ។
មហាសន្និបាតដ៏វិសុទ្ធនេះ បង្រៀនតាមមហាសន្និបាតវ៉ាទីកង់ទី១ និងប្រកាសថា ព្រះយេស៊ូគ្រីស្តជាគង្វាលស្ថិតនៅអស់កល្បជានិច្ច បានសាងសង់ព្រះសហគមន៍ដ៏វិសុទ្ធ ដោយចាត់ក្រុមគ្រីស្តទូតរបស់ព្រះអង្គឱ្យទៅ ដូចព្រះបិតាបានចាត់ព្រះអង្គឱ្យមកដូច្នេះដែរ (យហ ២០,២១)។ ព្រះអង្គក៏សព្វព្រះហឫទ័យឱ្យអស់លោកដែលបន្តមុខងាររបស់ក្រុមគ្រីស្តទូតមក ពោលគឺអស់លោកអភិបាលបានទៅជាគង្វាលក្នុងព្រះសហគមន៍របស់ព្រះអង្គ រហូតដល់អវសានកាលនៃពិភពលោក។ ប៉ុន្តែ ព្រះអង្គតែងតាំងលោកសិលាឱ្យនាំមុខគ្រីស្តទូតឯទៀតៗ ដើម្បីឱ្យក្រុមអភិបាលរួមជាធ្លុងតែមួយមិនអាចបំបែកបានឡើយ។ ព្រះអង្គផ្ទាល់ក៏តែងតាំងលោកសិលាទុកជា គោល និងជាគ្រឹះស្ថិតនៅជានិច្ចនិរន្តរ៍ សម្តែងឱ្យមនុស្សឃើញច្បាស់ថា ព្រះសហគមន៍រួបរួមគ្នាក្នុងជំនឿ និងរួបរួមគ្នាជាធ្លុងតែមួយផង។ មហាសន្និបាតដ៏វិសុទ្ធ ប្រកាសសាជាថ្មីនូវលទ្ធិស្តីអំពីអភិបាលព្រះសហគមន៍ក្រុងរ៉ូម ជាប្រធានក្រុមអភិបាល ហើយក៏ប្រកាសទៀតថា លោកបង្រៀនព្រះសហគមន៍ដោយមិនអាចភាន់ច្រឡំបានឡើយ ព្រះយេស៊ូពិតជាតែងតាំងលោកឱ្យមានមុខងារនៅស្ថិតស្ថេររហូត ជាមុខងារដែលមានអានុភាព ហើយក៏ត្រូវមានទស្សនៈដូច្នេះ។ មហាសន្និបាតសូមឱ្យគ្រីស្តបរិស័ទទាំងអស់ត្រូវជឿលទ្ធិនេះទុកជាសេចក្តីដ៏ពិតប្រាកដ។ លើសពីនេះទៅទៀត មហាសន្និបាតបន្តកិច្ចការដែលមហាសន្និបាតចាប់ផ្តើមរិះគិតកាលពីមុន ហើយចង់ប្រកាស និងលាតសន្ធឹងនូវលទ្ធិស្តីអំពីអស់លោកអភិបាលជាអ្នកបន្តមុខងារក្រុមគ្រីស្តទូត នៅចំពោះគ្រីស្តបរិស័ទទាំងអស់ គឺថា អស់ លោកមានបន្ទុកណែនាំព្រះដំណាក់របស់ព្រះជាម្ចាស់ ដែលមានព្រះជន្មគង់នៅរួមជាមួយលោកអភិបាលព្រះសហគមន៍ក្រុងរ៉ូម ដែលបន្តមុខងារពីគ្រីស្តទូតសិលាមក ក្នុងឋានៈលោកជាតំណាងព្រះគ្រីស្ត និងជាមេដឹកនាំដែលគេអាចមើលឃើញបាន គឺជាមេដឹកនាំរបស់ព្រះសហគមន៍ទាំងមូល។
១៩- ព្រះយេស៊ូតែងតាំងក្រុមគ្រីស្តទូត១២នាក់
ក្រោយពីព្រះអម្ចាស់យេស៊ូអង្វរព្រះបិតាយ៉ាងយូរ ព្រះអង្គត្រាស់ហៅអស់អ្នកដែលទ្រង់សព្វព្រះហប្ញទ័យជ្រើសរើស ហើយតែងតាំងក្រុមដប់ពីរនាក់នោះឱ្យនៅជាមួយព្រះអង្គ និងដើម្បីចាត់ឱ្យគេទៅប្រកាសព្រះរាជ្យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ (មក ៣,១៣-១៩; មថ ១០,១- ៤២)។ ព្រះអង្គតែងតាំងអស់លោកជាទូតរបស់ព្រះអង្គ (លក ៦,១៣) ដូចជាក្រុមមួយដែលនៅស្ថិតស្ថេរ។ ព្រះអង្គក៏តែងតាំងលោកសិលាដែលទ្រង់បានជ្រើសរើសក្នុងចំណោមអស់លោក ឱ្យនាំមុខអស់លោក (យហ ២១,១៥-១៧)។ ព្រះអង្គចាត់អស់លោកឱ្យទៅរកជនជាតិអ៊ីស្រាអែលមុនគេ រួចឱ្យទៅរកមនុស្សគ្រប់ជាតិគ្រប់សាសន៍ (រម ១,១៦)។ គ្រីស្តទូតរួមចំណែកក្នុងអំណាចរបស់ព្រះអង្គ ដើម្បីណែនាំមនុស្សគ្រប់ប្រជាជាតិឱ្យទៅជាសាវ័ករបស់ព្រះអង្គ ប្រោសឱ្យគេបានវិសុទ្ធ និងគ្រប់គ្រងគេ (មថ ២៨,១៦-២០; មក ១៦,១៥; លក ២៤,៤៥-៤៨; យហ ២០,២១-២៣) ព្រមទាំងលាតសន្ធឹងព្រះសហគមន៍ផង។ អស់លោកបម្រើព្រះសហគមន៍ក្នុងឋានៈជាគង្វាល ក្រោមការណែនាំរបស់ព្រះអម្ចាស់ ជារៀងរាល់ថ្ងៃ រហូតដល់អវសានកាលនៃពិភពលោក (មថ ២៨,២០)។ នៅបុណ្យថ្ងៃទីហាសិប ព្រះអង្គបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថា អស់លោកត្រូវបំពេញបេសកកម្មនេះ (កក ២,១-២៦) តាមព្រះបន្ទូលសន្យារបស់ព្រះអម្ចាស់ថា៖ «អ្នករាល់គ្នានឹងទទួលឫទ្ធានុភាពមួយ គឺឫទ្ធានុភាពនៃព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធមកសណ្ឋិតលើអ្នករាល់គ្នា។ អ្នករាល់គ្នានឹងធ្វើជាសាក្សីរបស់ខ្ញុំនៅក្នុងក្រុងយេរូសាឡឹម ក្នុងស្រុកយូដាទាំងមូល ក្នុងស្រុកសាម៉ារី និងរហូតដល់ស្រុកដាច់ស្រយាលនៃផែនដី» (កក ១,៨)។
ក្រុមគ្រីស្តទូតប្រកាសដំណឹងល្អនៅគ្រប់កន្លែង (មក ១៦,២០) មានអ្នកស្តាប់ខ្លះសុខចិត្តទទួលដំណឹងល្អនេះ ដោយព្រះវិញ្ញាណ ដ៏វិសុទ្ធប្រណីសន្តោស។ ដូច្នេះ ក្រុមគ្រីស្តទូតប្រមែប្រមូលព្រះសហគមន៍សកល ដែលព្រះអម្ចាស់បានតែងតាំងដោយក្រុមគ្រីស្តទូត និងសាងឡើងលើគ្រីស្តទូតសិលាជាមេដឹកនាំរបស់អស់លោក។ ប៉ុន្តែ ព្រះយេស៊ូផ្ទាល់ជាសរសរទ្រូងដ៏មាំវិញ (វវ ២១,១៤; មថ ១៦, ១៨; អភ ២,២០)។
២០- ក្រុមអភិបាលបន្តមុខងារពីក្រុមគ្រីស្តទូតមក
ព្រះគ្រីស្តផ្ញើបេសកកម្មឱ្យក្រុមគ្រីស្តទូត ជាបេសកកម្មមកពីព្រះជាម្ចាស់ ហើយដែលនៅស្ថិតស្ថេររហូតដល់អវសានកាលនៃពិភព លោក (មថ ២៨,២០) ព្រោះអស់លោកត្រូវបញ្ជូនបន្តដំណឹងល្អ ដែលពិតជាគោលនៃការរស់នៅទាំងមូលរបស់ព្រះសហគមន៍រហូតតរៀងទៅ។ ហេតុនេះហើយ បានជាក្រុមគ្រីស្តទូតយកចិត្តទុកដាក់តែងតាំងអ្នកបន្តមុខងាររបស់អស់លោកក្នុងព្រះសហគមន៍ ដែលជាសង្គមមានរចនាសម្ពន្ធតាមលំដាប់លំដោយ។
អស់លោកមិនគ្រាន់តែមានសហការីផ្សេងៗជួយបំពេញមុខងារបម្រើរបស់លោកប៉ុណ្ណោះទេ តែអស់លោកហាក់ដូចជាផ្តែផ្តាំឱ្យសហការីយ៉ាងជិតស្និទ្ធបង្ហើយ និងពង្រឹងកិច្ចការដែលអស់លោកបានចាប់ផ្តើមធ្វើ។ ដូច្នេះ បេសកកម្មដែលព្រះគ្រីស្តបានផ្ញើទុកមកឱ្យអស់លោក អាចបន្តបានក្រោយពីអស់លោកទទួលមរណភាពទៅ។ អស់លោកផ្តែផ្តាំឱ្យគេថែរក្សាហ្វូងចៀមទាំងមូល ព្រោះព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធបានផ្ទុកផ្ដាក់គាត់ឱ្យឃ្វាលព្រះសហគមន៍របស់ព្រះជាម្ចាស់ក្នុងហ្វូងនោះ (កក ២០,២៨)។ ហេតុនេះ អស់លោកតែងតាំងមនុស្សបែបនេះ និងផ្តាំថា ក្រោយពីគេទទួលមរណភាពទៅ ឱ្យតែងតាំងមនុស្សផ្សេងទៀតដែលគេបានល្បងលមើលរួចហើយ ទទួលមុខងារបម្រើព្រះសហគមន៍បន្តពីគេ។ តាំងពីដើមដំបូងមក ក្នុងចំណោមមុខងារបម្រើព្រះសហគមន៍ មុខងារដ៏សំខាន់ជាងគេ គឺមុខងារជាអភិបាលតាមការបញ្ជូនបន្តធ្វើជាសាក្សីស្រាប់។ អស់លោកដែលទទួលមុខងារជាអភិបាល មានខ្សែស្រឡាយតាំងពីដើមដំបូងរៀងមកម៉េ្លះ។ អស់លោកប្រៀបដូចជាខ្នែងដែលគេផ្សាំសម្រាប់បន្តពូជជាគ្រីស្តទូតរហូតមក។ តាមសន្តអ៊ីរេ៉ណេជាសាក្សី ការបញ្ជូនបន្តមុខងារជាគ្រីស្តទូត មានជាក់ច្បាស់បន្តបន្ទាប់ក្នុងពិភពលោកទាំងមូល ដោយសារអស់លោកដែលក្រុមគ្រីស្តទូតបានតែងតាំងជាអភិបាល និងដោយសារអស់អ្នកដែលបន្តមុខងាររបស់អស់លោករហូតមកដល់យើងនេះ។
ហេតុនេះហើយ បានជាក្រុមអភិបាលទទួលបន្ទុកបម្រើព្រះសហគមន៍ ដោយមានបូជាចារ្យ (អាចារ្យ) និងឧបដ្ឋាកជួយជាសហការី ផង។ អស់លោកធ្វើជាអធិបតីព្រះសហគមន៍ក្នុងនាមព្រះជាម្ចាស់។ អស់លោកជាគង្វាល គឺមានមុខងារបម្រីព្រះសហគមន៍ដោយបង្រៀន ដោយធ្វើជាបូជាចារ្យក្នុងពិធីបុណ្យនានា និងដោយគ្រប់គ្រងទៀតផង។ ព្រះអម្ចាស់បានផ្ញើបន្ទុកឱ្យគ្រីស្តទូតសិលាផ្ទាល់ ជាគ្រីស្តទូតទីមួយក្នុងចំណោមគ្រីស្តទូតឯទៀតៗ។ បន្ទុកនេះត្រូវតែបញ្ជូនឱ្យអ្នកបន្តមុខងាររបស់លោក ពិតជាបន្ទុកដែលនៅស្ថិតស្ថេររហូតយ៉ាងណា ក៏បន្ទុកព្រះគ្រីស្តផ្ញើឱ្យក្រុមគ្រីស្តទូតជាគង្វាលព្រះសហគមន៍ ក៏ជាបន្ទុកដែលត្រូវស្ថិតស្ថេររហូតយ៉ាងនោះដែរ ដោយ សារអគ្គសញ្ញាតែងតាំងជាអភិបាល។ ហេតុនេះហើយបានជាមហាសន្និបាតដ៏វិសុទ្ធបង្រៀនថា ព្រះជាម្ចាស់ចាត់ចែងក្រុមអភិបាលឱ្យបន្តមុខងារក្រុមគ្រីស្តទូតក្នុងឋានៈជាគង្វាលព្រះសហគមន៍។ អ្នកណាស្តាប់អស់លោកក៏ដូចជាស្តាប់ព្រះគ្រីស្តដែរ។ អ្នកណាបដិសេធមិនទទួលអស់លោក ក៏ដូចជាបដិសេធមិនទទួលព្រះគ្រីស្តដែរ ហើយថែមទាំងមិនទទួលព្រះបិតាដែលចាត់ព្រះគ្រីស្តឱ្យមកនោះទៀតផង (លក ១០,១៦)។
២១- មុខងារក្រុមអភិបាលជាអគ្គសញ្ញា
ហេតុនេះហើយ បានជាព្រះអម្ចាស់យេស៊ូគ្រីស្តជាមហាបូជាចារ្យ គង់នៅក្នុងចំណោមអស់អ្នកដែលផើ្ញជីវិតលើព្រះអង្គ ដោយសារក្រុមអភិបាល ដែលមានបូជាចារ្យជាសហការីជួយផង។ ព្រះអង្គដែលគង់ខាងស្តាំព្រះបិតា ក៏គង់នៅជាមួយក្រុមអភិបាលជានិច្ចដែរ។ ជា បឋម ព្រះអង្គប្រកាសព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ឱ្យមនុស្សគ្រប់ជាតិសាសន៍ និងប្រទានអគ្គសញ្ញានៃជំនឿឱ្យអ្នកផ្ញើជីវិតលើព្រះអង្គ ដោយសារមុខងារដ៏ប្រសើររបស់អស់លោក (១ករ ៤,១៥)។ ព្រះអង្គក៏បញ្ចូលសមាជិកថ្មីក្នុងព្រះកាយព្រះអង្គដោយប្រោសគេឱ្យកើត ជាថ្មី ដោយមុខងាររបស់អស់លោកក្នុងឋានៈជាឪពុក។ ព្រះអង្គណែនាំ និងដាក់ទិសឱ្យប្រជារាស្ត្រនៃសម្ពន្ធមេត្រីថ្មីនៅពេលធ្វើបូជនី យេសក៍ចរឆ្ពោះទៅកាន់ស្ថានបរមសុខ ដោយសារប្រាជ្ញា និងការប្រុងប្រយ័ត្នរបស់អស់លោក។ ព្រះអម្ចាស់បានជ្រើសរើសគង្វាលទាំងនោះ ដើម្បីឃ្វាលថែរក្សាហ្វូងចៀមរបស់ព្រះអង្គ។ អស់លោកជាអ្នកបម្រើរបស់ព្រះគ្រីស្ត និងជាអ្នកមើលខុសត្រូវលើគម្រោងការដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ (១ករ ៤,១)។ ព្រះអង្គបានផ្ញើឱ្យអស់លោកមានបន្ទុកផ្តល់សក្ខីភាពអំពីដំណឹងល្អ ស្តីពីព្រះហឫទ័យប្រណីសន្តោសរបស់ព្រះជាម្ចាស់ (រម ១៥,១៦; កក ២០,២៤) ព្រមទាំងឱ្យអស់លោកបំពេញមុខងារបម្រើព្រះវិញ្ញាណ និងបំពេញមុខងារដែលធ្វើឱ្យមនុស្សបានសុចរិត ជាមុខងារប្រកបដោយសិរីរុងរឿង (២ករ ៣,៨-៩)។
ព្រះគ្រីស្តបានចាក់បង្ហូរព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធដែលយាងមកសណ្ឋិតយ៉ាងពិសេសលើក្រុមគ្រីស្តទូត ដើម្បីឱ្យអស់លោកអាចបំពេញបន្ទុកដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់ទាំងនេះ (កក ១,៨; ២,៤; យហ ២០,២២-២៣)។ ក្រុមគ្រីស្តទូតក៏បញ្ជូនបន្តព្រះអំណោយទានខាងព្រះវិញ្ញាណនេះឱ្យសហការីរបស់អស់លោក ដោយពិធីដាក់ដៃលើគេ (១ធម ៤,១៤; ២ធម ១,៦-៧)។ ព្រះអំណោយទាននេះត្រូវបញ្ជូនបន្តមករហូតដល់សម័យឥឡូវ ដោយញែកអស់លោកប្រសិទ្ធជាអភិបាល។ មហាសន្និបាតដ៏វិសុទ្ធបង្រៀនថា ដោយព្រះជាម្ចាស់ញែកអស់លោកប្រសិទ្ធជាអភិបាល អស់លោកទទួលមុខងារជាបូជាចារ្យយ៉ាងពេញលេញ។ ប្រពៃណីខាងពិធីគោរពប្រណិប័តន៍របស់ព្រះសហគមន៍ និងគ្រូបាធ្យាយដ៏វិសុទ្ធតែងតែបញ្ជាក់ថា ពេលលោកអភិបាលទទួលអគ្គសញ្ញាតែងតាំងជាអភិបាល លោកទទួលមុខងារជាបូជាចារ្យយ៉ាងខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត គឺទទួលមុខងារជាបូជាចារ្យយ៉ាងពេញកម្រិត។
ពិធីញែកប្រសិទ្ធឱ្យទៅជាអភិបាលផ្តល់ឱ្យលោកមានបន្ទុកប្រោសឱ្យព្រះសហគមន៍បានវិសុទ្ធ ហើយក៏ផ្ញើឱ្យលោកមានបន្ទុកបង្រៀន និងគ្រប់គ្រងព្រះសហគមន៍ដែរ។ តាមលក្ខណៈនៃបន្ទុកទាំងនោះ លោកអាចបំពេញបន្ទុកទាំងនោះបាន លុះត្រាតែខ្លួនរួបរួមជាមួយអភិបាលព្រះសហគមន៍ក្រុងរ៉ូម ជាមេដឹកនាំក្រុមអភិបាល និងរួបរួមជាមួយអភិបាលឯទៀតៗតាមលំដាប់លំដោយទៀតផង។ ការបញ្ជូនបន្តមកជាពិសេសពិធីបុណ្យនានា និងទម្លាប់ព្រះសហគមន៍ទាំងនៅបស្ចិមប្រទេស ទាំងនៅបូព៌ាប្រទេសបញ្ជាក់យ៉ាងជាក់ច្បាស់ថា ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធប្រទានព្រះអំណោយទានដល់អស់លោក ដោយសារពិធីដាក់ដៃ និងដោយពាក្យក្នុងពិធីញែកអស់លោកប្រសិទ្ធជាអភិបាល ព្រមទាំងដៅលក្ខណៈដ៏សក្ការៈនៅក្នុងលោកទៀតដែរ។ ហេតុនេះហើយ បានជាអស់លោកអភិបាលពិតជាតំណាងរបស់ព្រះគ្រីស្តផ្ទាល់យ៉ាងប្រសើរឱ្យមនុស្សលោកឃើញ គឺជាតំណាងរបស់ព្រះអង្គ ជាព្រះបរមគ្រូ ជាគង្វាល និងជាមហាបូជាចារ្យ។ អស់លោកក៏បំពេញតួនាទីរបស់ព្រះអង្គដែរ។ អស់លោកអភិបាលមានភារកិច្ចបញ្ចូលអ្នកដែលត្រូវគេជ្រើសថ្មី ឱ្យចូលក្នុងក្រុមអភិបាលដោយធ្វើអគ្គសញ្ញាតែងតាំងអស់លោក។
២២- ក្រុមអភិបាល និងមេដឹកនាំក្រុម
ព្រះអម្ចាស់តែងតាំងគ្រីស្តទូតសិលា និងគ្រីស្តទូតឯទៀតៗជាក្រុមគ្រីស្តទូតតែមួយយ៉ាងណា អភិបាលព្រះសហគមន៍ក្រុងរ៉ូមដែលបន្តមុខងារពីគ្រីស្តទូតសិលាមក និងអភិបាលទាំងប៉ុន្មានដែលបន្តមុខងារពីគ្រីស្តទូតឯទៀតៗ ក៏រួមគ្នាជាក្រុមតែមួយយ៉ាងនោះដែរ។ តាមវិន័យព្រះសហគមន៍តាំងពីបរមបុរាណមក អស់លោកអភិបាលដែលត្រូវបានតែងតាំងក្នុងពិភពលោកទាំងមូល តែងតែមានទំនាក់ទំនងជាមួយគ្នា និងជាមួយអភិបាលព្រះសហគមន៍ក្រុងរ៉ូម គឺមានចំណងរួបរួមគ្នាដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ និងដោយសេចក្តីសុខសាន្ត។ ពេលអស់លោកជួបជុំគ្នាជាមហាសន្និបាត អស់លោកក៏តែងតែរួមគ្នាសម្រេចបញ្ហាសំខាន់ៗ ដោយអស់លោកចែកចាយយោបល់គ្នាទៅវិញទៅមក នាំឱ្យអស់លោកបញ្ចេញគំនិតរួមយ៉ាងសមរម្យ។ ការណ៍ទាំងនោះសរឱ្យឃើញថា ក្រុមអភិបាលមានលក្ខណៈជាក្រុមណែនាំព្រះសហគមន៍រួមគ្នា។ តាមប្រវតិ្តសាស្ត្ររៀងមក មហាសន្និបាតសកលនានា ក៏បញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់អំពីលក្ខណៈរួមរបស់ក្រុមអភិបាល។ តាមទម្លាប់តាំងពីបរមបុរាណមក គេតែងតែហៅអភិបាលជាច្រើនឱ្យចូលរួមក្នុងពិធីធ្វើអគ្គសញ្ញាតែងតាំងអភិបាលដែលត្រូវបានជ្រើសរើសថ្មី ឱ្យបំពេញមុខងារបម្រើជាបូជាចារ្យតាមកម្រិតដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់។ ទម្លាប់នេះក៏ជាសញ្ញាសម្គាល់បញ្ជាក់អំពីលក្ខណៈរួមរបស់ក្រុមអភិបាល។ គ្រីស្តបរិស័ទម្នាក់បានទៅជាសមាជិកនៃក្រុមអភិបាល ដោយអានុភាពនៃអគ្គសញ្ញាតែងតាំងដែលញែកប្រសិទ្ធលោកធ្វើជាអភិបាល និងដោយសារគេរួបរួមជាមួយមេដឹកនាំនៃក្រុមអភិបាល ព្រមទាំងរួបរួមជាមួយអភិបាលឯទៀតៗតាមលំដាប់លំដោយដែរ។
ក៏ប៉ុន្តែ ក្រុមអភិបាលមានអំណាច លុះត្រាតែក្រុមនោះរួបរួមជាមួយអភិបាលព្រះសហគមន៍ក្រុងរ៉ូម ដែលបន្តមុខងារពីគ្រីស្តទូតសិលា មកក្នុងឋានៈលោកជាមេដឹកនាំ។ ត្រូវយល់ថា អំណាចក្រុមអភិបាលនោះមិនបន្ថយអំណាចរបស់អភិបាលព្រះសហគមន៍ក្រុងរ៉ូម ដែលនៅតែមានអំណាចដដែល គឺជាប្រធានលើគ្រីស្តបរិស័ទទាំងអស់ ទាំងលើអភិបាលឯទៀតៗជាគង្វាល ទាំងលើគ្រីស្តបរិស័ទធម្មតាផងដែរ។ អភិបាលព្រះសហគមន៍ក្រុងរ៉ូមមានអំណាចពេញលេញលើព្រះសហគមន៍ គឺអំណាចដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត និងសកល ដែលលោកមានសេរីភាពអាចប្រើបានជានិច្ច ដោយអានុភាពនៃបន្ទុករបស់លោកជាតំណាងព្រះគ្រីស្ត និងជាគង្វាលនៃព្រះសហគមន៍ទាំងមូល។ ក្រុមអភិបាលបន្តមុខងារបម្រើពីក្រុមគ្រីស្តទូតមក គឺមុខងារបង្រៀន និងគ្រប់គ្រងក្នុងឋានៈជាគង្វាល (បើនិយាយយ៉ាងប្រសើរជាង ក្រុមគ្រីស្តទូតបន្តជីវិតរបស់ខ្លួនដោយសារក្រុមអភិបាល)។ អស់លោកក៏មានអំណាចដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត និងអំណាចពេញទីលើព្រះសហគមន៍សកលដែរ លុះត្រាតែក្រុមអភិបាលរួមជាមួយអភិបាលព្រះសហគមន៍ក្រុងរ៉ូម ជាមេដឹកនាំក្រុមអភិបាលនោះ គឺមិនត្រូវដាច់ពីអភិបាលព្រះសហគមន៍ក្រុងរ៉ូមឡើយ។ ក្រុមអភិបាលអាចប្រើអំណាចនេះបាន លុះត្រាតែអភិបាលព្រះសហគមន៍ក្រុងរ៉ូមយល់ស្រប។ ព្រះអម្ចាស់តែងតាំងតែលោកស៊ីម៉ូនម្នាក់ប៉ុណ្ណោះ ជាផ្ទាំងសិលាសម្រាប់សាងសង់ព្រះសហគមន៍របស់ព្រះអង្គ ហើយក៏បានប្រគល់កូនសោរនៃព្រះសហគមន៍ឱ្យលោកស៊ីម៉ូនតែម្នាក់គត់ដែរ (មថ ១៦,១៨-១៩) ព្រះអង្គតែងតាំងលោកជាគង្វាលនៃហ្វូង ចៀមទាំងមូល (យហ ២១,១៥ត)។ ព្រះអង្គប្រទានឱ្យលោកសិលាមានបន្ទុកចង និងស្រាយ (មថ ១៦,១៩) ប៉ុន្តែ ព្រះអង្គក៏បានប្រទានបន្ទុកនេះយ៉ាងពិតប្រាកដឱ្យក្រុមគ្រីស្តទូត ដែលរួមជាមួយមេដឹកនាំរបស់អស់លោកដែរ (មថ ១៨,១៨; ២៨,១៦-២០)។
ដោយក្រុមអភិបាលនេះមានសមាជិកច្រើនប្លែកៗពីគ្នាយ៉ាងណា ក្រុមនេះបង្ហាញបញ្ជាក់ថា ប្រជារាស្ត្ររបស់ព្រះជាម្ចាស់ ក៏ប្លែកៗពីគ្នាជាសកលយ៉ាងនោះដែរ។ ដោយក្រុមអភិបាលនោះរួមគ្នាក្រោមអំណាចមេដឹកនាំតែមួយយ៉ាងណា ក្រុមនេះក៏បង្ហាញបញ្ជាក់ថា ហ្វូងចៀមរបស់ព្រះគ្រីស្តរួមគ្នាជាធ្លុងតែមួយយ៉ាងនោះដែរ។ ក្នុងក្រុមអភិបាលនេះ អស់លោកដែលគោរពអំណាចអភិបាលព្រះសហ គមន៍ក្រុងរ៉ូមក្នុងឋានៈជាប្រធាន និងជាមេដឹកនាំដោយចិត្តស្មោះ អស់លោកក៏មានអំណាចផ្ទាល់ ដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់គ្រីស្តបរិស័ទរបស់ខ្លួន និងរបស់ព្រះសហគមន៍ទាំងមូលដែរ។ ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធនៅតែពង្រឹងរចនាសម្ពន្ធរបស់ព្រះសហគមន៍តាមលំដាប់លំដោយ និងប្រោសព្រះសហគមន៍ឱ្យចុះសម្រុងគ្នាជានិច្ចបានដោយឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះអង្គ។ ក្រុមអភិបាលប្រើអំណាចដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុតលើព្រះសហគមន៍សកលយ៉ាងឱឡារិក នៅពេលអស់លោកប្រជុំគ្នាជាមហាសន្និបាតសកល។ មហាសន្និបាតសកលកើតឡើង លុះត្រាតែអភិបាលដែលបន្តមុខងារពីគ្រីស្តទូតសិលាមកបញ្ជាក់ ឬយ៉ាងហោចណាស់ សុខចិត្តទទួលស្គាល់មហាសន្និបាតនោះ។ អភិបាលព្រះសហគមន៍ក្រុងរ៉ូមមានឯកសិទ្ធិកោះហៅមហាសន្និបាតសកលទាំងនោះ និងធ្វើជាអធិបតីមហាសន្និបាត ហើយបញ្ជាក់សេចក្តីសម្រេចនៃមហាសន្និបាតទាំងនោះ។ អស់លោកអភិបាលដែលរស់នៅលើផែនដីទាំងមូលអាចប្រើអំណាចរួមនេះ រួមជាមួយអភិបាលព្រះសហគមន៍ក្រុងរ៉ូមបាន លុះត្រាតែអភិបាលព្រះសហគមន៍ក្រុងរ៉ូមជាមេដឹកនាំក្រុមអភិបាល កោះហៅអស់លោកឱ្យបំពេញការងាររួម ឬយ៉ាងហោចណាស់ លុះត្រាតែលោកយល់ស្របឱ្យអភិបាល ដែលខ្ចាត់ខ្ចាយនៅលើផែនដីទាំងមូលបំពេញការងាររួមនេះ ឬសុខចិត្តទទួលស្គាល់នូវសេចក្តីសម្រេចនៃមហាសន្និបាតនោះ ដោយលោកមានសេរីភាពពេញទី ទើបកិច្ចការរបស់អស់លោកពិតទៅជាកិច្ចរួមនៃក្រុមអភិបាលបាន។
២៣- ទំនាក់ទំនងក្នុងក្រុមអភិបាល
អភិបាលម្នាក់ៗមានទំនាក់ទំនងជាមួយព្រះសហគមន៍ភូមិភាគនានា ហើយជាមួយព្រះសហគមន៍សកលដែរ។ ទំនាក់ទំនងគ្នាទៅវិញទៅមកទាំងនេះបង្ហាញឱ្យដឹងថា ក្រុមអភិបាលរួមគ្នាជាធ្លុងតែមួយ។ អភិបាលព្រះសហគមន៍ក្រុងរ៉ូម ក្នុងឋានៈលោកបន្តមុខងារពី គ្រីស្តទូតសិលាមក លោកជាគោលអចិន្រៃ្តយ៍ដែលមើលឃើញបាន ហើយជាគ្រឹះធ្វើជាចំណងចងអស់អភិបាលប៉ុន្មានឱ្យភ្ជាប់ជាមួយគ្នា និងឱ្យគ្រីស្តបរិស័ទទាំងអស់រួមគ្នាជាធ្លុងតែមួយដែរ។ អភិបាលម្នាក់ៗតាមចំណែករៀងៗខ្លួន ក៏ជាគោល និងជាគ្រឹះធ្វើឱ្យព្រះសហ គមន៍ភូមិភាគរបស់ខ្លួនរួបរួមជាធ្លុងតែមួយដែរ។ ព្រះសហគមន៍ភូមិភាគនីមួយៗក៏មានការចាត់ចែងដូចព្រះសហគមន៍សកលដែរ។ មានព្រះសហគមន៍សកលតែមួយគត់ ដោយសារមានព្រះសហគមន៍ភូមិភាគនានា និងនៅក្នុងព្រះសហគមន៍ភូមិភាគនានា។ ហេតុនេះហើយ បានជាអភិបាលម្នាក់ៗជាតំណាងព្រះសហគមន៍របស់ខ្លួន ហើយអភិបាលទាំងអស់រួមជាមួយអភិបាលព្រះសហគមន៍ក្រុងរ៉ូម ជាតំណាងព្រះសហគមន៍សកលដោយជាប់ចំណងគ្នា ដោយសន្តិភាព ដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ និងដោយរួបរួមគ្នា។
អស់លោកអភិបាលត្រូវបានតែងតាំងធ្វើជាប្រមុខព្រះសហគមន៍ភូមិភាគនីមួយៗ។ អស់លោកប្រើអំណាចតាមចំណែករៀងៗខ្លួន ក្នុងឋានៈជាគង្វាលនៃផ្នែកនៃប្រជារាស្រ្តរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដែលព្រះអង្គបានផ្ញើទុកមកលោក។ អស់លោកមិនអាចប្រើអំណាចនេះលើព្រះសហគមន៍ដទៃទៀត ឬលើព្រះសហគមន៍សកលបានឡើយ។ ប៉ុន្តែ ក្នុងឋានៈអស់លោកជាសមាជិកក្រុមអភិបាល និងក្នុងឋានៈជាអ្នកបន្តមុខងារពីក្រុមគ្រីស្តទូតយ៉ាងពេញច្បាប់ អភិបាលម្នាក់ៗក៏ត្រូវតែយកចិត្តទុកដាក់នឹងព្រះសហគមន៍សកលដែរ តាមការតែងតាំង និងតាមបញ្ជារបស់ព្រះគ្រីស្ត។ ទោះបីអភិបាលព្រះសហគមន៍ភូមិភាគមិនធ្វើកិច្ចការអ្វី សម្រាប់គ្រប់គ្រងព្រះសហគមន៍សកលក្តី ក៏ការយកចិត្តទុកដាក់នេះមានប្រយោជន៍ដល់ព្រះសហគមន៍សកលយ៉ាងខ្លាំងដែរ។ អស់លោកអភិបាលត្រូវពង្រឹង និងរក្សាការពារឯកភាពនៃជំនឿ និងវិន័យរួមក្នុងព្រះសហគមន៍ទាំងឡាយ ត្រូវអប់រំគ្រីស្តបរិស័ទឱ្យស្រឡាញ់ព្រះកាយដ៏អាថ៌កំបាំងទាំងមូលរបស់ព្រះគ្រីស្ត ជាពិសេស ឱ្យមានចិត្តស្រឡាញ់ជនក្រីក្រ ជនរងទុក្ខលំបាក និងអស់អ្នកដែលត្រូវគេបៀតបៀនធ្វើបាបព្រោះតែយុតិ្តធម៌ (មថ ៥,១០)។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ អស់លោកត្រូវពង្រីក និងពង្រឹងសកម្មភាពរួមរបស់ព្រះសហគមន៍ទាំងមូល ជាពិសេស ដោយមានបំណងចង់ឱ្យជំនឿចម្រើនឡើង ដើម្បីឱ្យពន្លឺនៃសេចក្តីពិតដ៏គ្រប់លក្ខណៈរះឡើងបំភឺ្លមនុស្សទាំងអស់។ យើងដឹងច្បាស់ថា ដោយអស់លោកគ្រប់គ្រងព្រះសហគមន៍របស់ខ្លួនផ្ទាល់ ទុកជាចំណែកមួយនៃព្រះសហគមន៍សកល អស់លោករួមសហការយ៉ាងសកម្ម ដើម្បីជាប្រយោជន៍របស់ព្រះកាយដ៏អាថ៌កំបាំងរបស់ព្រះគ្រីស្ត ដែលជាព្រះកាយរបស់ព្រះសហគមន៍ទាំងឡាយដែរ។
ក្រុមអភិបាលជាគង្វាលមានភារកិច្ចប្រកាសដំណឹងល្អនៅលើផែនដីទាំងមូល។ ព្រះគ្រីស្តបានផ្តាំ បញ្ជាឱ្យអស់លោកអភិបាល មានភារកិច្ចរួមតាមសេចក្តីដែលលោកសេឡែស្តាំង ជាអភិបាលព្រះសហគមន៍ក្រុងរ៉ូមរំឭកអស់លោកដែលចូលរួមក្នុងមហាសន្និបាតក្រុងអេភេសូកាលពីដើម។
ហេតុនេះហើយ បានជាលោកអភិបាលម្នាក់ៗតាមចំណែករៀងៗខ្លួន និងតាមបន្ទុករបស់ខ្លួនផ្ទាល់អនុញ្ញាតឱ្យត្រូវសុខចិត្តខិតខំធ្វើការរួមគ្នា និងរួមជាមួយអភិបាលព្រះសហគមន៍ក្រុងរ៉ូម ដែលបានទទួលបន្ទុកពិសេសយ៉ាងធ្ងន់ពីព្រះអម្ចាស់ គឺផ្សព្វផ្សាយនាមជាគ្រីស្តបរិស័ទ។ ហេតុនេះហើយ បានជាអស់លោកត្រូវខិតខំឱ្យអស់ពីសមត្ថភាព ជួយដល់ព្រះសហគមន៍ក្នុងប្រទេសដែលមានមនុស្សភាគច្រើនមិនស្គាល់ព្រះគ្រីស្ត ឱ្យមានអ្នកទៅច្រូតស្រូវក្នុងស្រែរបស់ព្រះអម្ចាស់។ ត្រូវផ្តល់ជំនួយខាងព្រះវិញ្ញាណ និងខាងសម្ភារៈដោយខ្លួនលោកផ្ទាល់ ឬដោយដាស់តឿនគ្រីស្តបរិស័ទឱ្យខ្នះខ្នែងរួមសហការជាមួយព្រះសហគមន៍ទាំងនោះ។ អស់លោកអភិបាលក៏ត្រូវមានចិត្តទូលាយជួយផ្តល់ជំនួយដល់ព្រះសហគមន៍ឯទៀតៗជាបងប្អូន ជាពិសេស ដល់ព្រះសហគមន៍នៅជិតខាងដែលខ្វះខាត។ ត្រូវរួបរួមគ្នាជាមួយព្រះសហគមន៍ទាំងនោះដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ តាមគំរូដ៏ប្រសើររបស់ព្រះសហគមន៍ពីដើម។
ក្រុមគ្រីស្តទូត និងអស់លោកដែលបន្តមុខងារពីក្រុមគ្រីស្តទូតមក បានតែងតាំងព្រះសហគមន៍នៅកន្លែងផ្សេងៗ។ តាមប្រវត្តិសាស្ត្រព្រះជាម្ចាស់ដែលថែទាំមនុស្សលោក ទ្រង់សព្វព្រះហឫទ័យឱ្យព្រះសហគមន៍ទាំងនោះរួបរួមគ្នាជាក្រុមតាមតំបន់។ ក្រុមព្រះសហ គមន៍ទាំងនោះមានរចនាសម្ពន្ធត្រឹមត្រូវ មានវិន័យ មានក្បួនពិធីគោរពប្រណិប័តន៍របស់ខ្លួនផ្ទាល់ មានបេតិកភ័ណ្ឌខាងទេវវិទ្យា និងខាងព្រះវិញ្ញាណផ្ទាល់ដែរ។ ទោះបីមានក្រុមព្រះសហគមន៍ជាច្រើនប្លែកៗពីគ្នាដូច្នេះក្កី ក៏គេមិនធ្វើឱ្យជំនឿអន់ថយ និងមិនបែកចេញ ពីរចនាសម្ពន្ធតែមួយដែលព្រះជាម្ចាស់សព្វព្រះហឫទ័យតែងតាំងសម្រាប់ព្រះសហគមន៍សកលឡើយ។ មានព្រះសហគមន៍ខ្លះពីបុរាណ ជាពិសេស ព្រះសហគមន៍នៅបូព៌ាប្រទេសដែលមានអភិបាលដ៏ប្រសើរឧត្តមណែនាំ បានទៅជា «ស្បូន» ខាងជំនឿ ហើយបង្កើតព្រះសហគមន៍ឯទៀតៗដែលប្រៀបដូចជាកូនស្រីរបស់គេ។ ព្រះសហគមន៍ទាំងនោះជាប់ចំណងដោយសេចក្តីស្រឡាញ់យ៉ាងជិតស្និទ្ធ ភ្ជាប់គ្នាដោយធ្វើអគ្គសញ្ញាដូចគ្នា ហើយគោរពសិទ្ធិ និងភារកិច្ចរបស់ខ្លួនទៅវិញទៅមករហូតដល់សព្វថ្ងៃ។ ដោយព្រះសហ គមន៍តាមតំបន់ប្លែកៗពីគ្នាច្រើនយ៉ាងនេះ តែរួមគ្នាជាធ្លុងតែមួយ សរឱ្យឃើញកាន់តែច្បាស់ថា ព្រះសហគមន៍មានលក្ខណៈជា «កាតូលិក» គឺសកល ដែលមិនអាចបំបែកបានឡើយ។ យ៉ាងណាមិញ សព្វថ្ងៃ ក្រុមអភិបាលតាមប្រទេសនីមួយៗដែលរួមសហការតាមរបៀបផ្សេងៗដែលបង្កើតផល ធ្វើឱ្យគោលគំនិតនៃការណែនាំរួមរបស់ក្រុមអភិបាលកើតជារូបរាងយ៉ាងជាក់ច្បាស់។
២៤- មុខងារបម្រើរបស់លោកអភិបាល
ព្រះអម្ចាស់ដែលទទួលគ្រប់អំណាចទាំងនៅស្ថានបរមសុខ ទាំងនៅលើផែនដី ព្រះអង្គប្រទានឱ្យអស់លោកអភិបាល ក្នុងឋានៈជាអ្នកបន្តមុខងារពីក្រុមគ្រីស្តទូតមក មានបេសកកម្មបង្រៀនមនុស្សគ្រប់ជាតិសាសន៍ និងប្រកាសដំណឹងល្អដល់សត្វលោកទាំងឡាយ ដើម្បីឱ្យមនុស្សលោកទាំងអស់ទទួលការសង្គ្រោះដោយផ្ញើជីវិតលើព្រះគ្រីស្ត ដោយទទួលអគ្គសញ្ញាជ្រមុជទឹក និងដោយប្រតិបត្តិតាមវិន័យទាំងប៉ុន្មាន (មថ ២៨,១៨; មក ១៦,១៥-១៦; កក ២៦,១៧ត)។ ព្រះគ្រីស្តសន្យាថា នឹងប្រទានព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធឱ្យក្រុមគ្រីស្តទូត ដើម្បីឱ្យអស់លោកអាចបំពេញបេសកកម្មនោះបាន។ នៅបុណ្យថ្ងៃទីហាសិប ព្រះអង្គចាត់ព្រះវិញ្ញាណពីស្ថានបរមសុខមក ដើម្បីឱ្យក្រុមគ្រីស្តទូតធ្វើជាសាក្សីរបស់ព្រះអង្គ រហូតដល់ស្រុកដាច់ស្រយាលនៃផែនដី នៅចំពោះមុខប្រជាជាតិ ប្រជាជន និងស្តេចនានាដោយសារឫទ្ធានុភាពនៃព្រះវិញ្ញាណនោះ (កក ១,៨; ២,១ត; ៩,១៥)។ ព្រះអម្ចាស់បានផ្ញើបន្ទុកនេះ ឱ្យគង្វាលនៃប្រជារាស្រ្តរបស់ព្រះអង្គ ទុកជាកិច្ចបម្រើដ៏ពិតប្រាកដ។ ក្នុងគម្ពីរមានចែងយ៉ាងជាក់ច្បាស់ថា បន្ទុកនេះពិតជា «មុខងារបម្រើ» (កក ១,១៧.២៥; ២១,១៩; រម ១១,១៣; ១ធម ១,១២)។
ព្រះសហគមន៍ប្រគល់បេសកកម្មជាអភិបាលតាមរបៀបផ្សេងៗពីគ្នាគឺ៖
- តាមប្រពៃណីដ៏ត្រឹមត្រូវដែលអភិបាលព្រះសហគមន៍ក្រុងរ៉ូមមិនបានលុបចោល ក្នុងឋានៈលោកកាន់អំណាចដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់និងសកលលើព្រះសហគមន៍ទាំងមូល។
- តាមច្បាប់អភិបាលព្រះសហគមន៍ក្រុងរ៉ូមបានបង្កើត ឬទទួលស្គាល់។
- ដោយអភិបាលព្រះសហគមន៍ក្រុងរ៉ូមដែលបន្តមុខងារពីគ្រីស្តទូតសិលាមក ប្រគល់ដោយខ្លួនលោកផ្ទាល់។
ប្រសិនបើអភិបាលព្រះសហគមន៍ក្រុងរ៉ូមជំទាស់នឹងការតែងតាំងអភិបាលណាម្នាក់ ឬមិនព្រមឱ្យអភិបាលណាម្នាក់រួបរួមជាមួយក្រុមគ្រីស្តទូត អភិបាលនោះមិនអាចបំពេញមុខងារជាអភិបាលបានឡើយ។
២៥- អភិបាលមានមុខងារបង្រៀនព្រះសហគមន៍
ក្នុងចំណោមបន្ទុកដ៏សំខាន់ទាំងប៉ុន្មាន លោកអភិបាលមានបន្ទុកប្រកាសដំណឹងល្អជាបន្ទុកចម្បង។ អភិបាលប្រកាសជំនឿ គឺណែនាំសាវ័កថ្មីឱ្យមករកព្រះគ្រីស្ត។ អស់លោកក៏ជាគ្រូគួរឱ្យទុកចិត្ត គឺជាគ្រូដែលទទួលអំណាចរបស់ព្រះគ្រីស្ត។ អស់លោកប្រកាសជំនឿឱ្យប្រជារាស្រ្ត ដែលព្រះជាម្ចាស់បានផ្ញើទុកមកឱ្យអស់លោក គឺជំនឿដែលបំភ្លឺ និងណែនាំចិត្តគំនិត និងកិរិយាមារយាទរបស់គេ ព្រមទាំងបញ្ចាំងរស្មីនៃជំនឿនេះក្រោមពន្លឺនៃព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ។ លោកយកទ្រព្យថ្មី និងទ្រព្យចាស់ពីឃ្លាំងនៃសេចក្តីដែលព្រះជាម្ចាស់បានសម្តែងឱ្យមនុស្សលោកស្គាល់មកចែកឱ្យគេ (មថ ១៣,៥២) លោកនាំឱ្យជំនឿបង្កើតផលផ្លែទាំងប្រុងប្រយ័ត្ន កុំឱ្យសេចក្តីមិនពិតទាំងប៉ុន្មានបណ្តាលឱ្យហ្វូងចៀមរបស់ខ្លួនវង្វេងឡើយ (២ធម ៤,១-៤)។
គ្រីស្តបរិស័ទត្រូវតែគោរពអស់លោកអភិបាលដែលបង្រៀនគេ ទាំងរួបរួមជាមួយនឹងអភិបាលព្រះសហគមន៍ក្រុងរ៉ូម គឺត្រូវគោរពអស់ លោកក្នុងឋានៈជាសាក្សីនៃសេចក្តីពិតអំពីព្រះជាម្ចាស់ និងសេចក្តីពិតកាតូលិកដែរ។ គ្រីស្តបរិស័ទត្រូវភ្ជាប់ចិត្តនឹងគំនិតរបស់លោកអភិបាលក្នុងវិស័យលទ្ធិនៃជំនឿ និងសីលធម៌ដែលលោកបញ្ចេញក្នុងនាមព្រះគ្រីស្ត គេត្រូវភ្ជាប់ចិត្តនឹងសេចក្តីទាំងនោះដោយគោរពក្នុងនាមសាសនា។ គ្រីស្តបរិស័ទក៏ត្រូវភ្ជាប់សេចក្តីប៉ងប្រាថ្នាជាមួយនឹងប្រាជ្ញាយ៉ាងពិសេស និងការបង្រៀនយ៉ាងពិតប្រាកដរបស់អភិបាលព្រះសហគមន៍ក្រុងរ៉ូម សូម្បីតែនៅពេលដែលលោកមិនប្រកាសសេចក្តីក្នុងឋានៈលោកជាអ្នកបន្តមុខងាររបស់គ្រីស្តទូតសិលាមកក៏ដោយ ក៏ត្រូវភ្ជាប់ចិត្តនឹងសេចក្តីទាំងនោះដែរ។ គ្រីស្តបរិស័ទត្រូវទទួលស្គាល់មុខងារបង្រៀនដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់របស់លោកដោយគោរព។ គេក៏ត្រូវភ្ជាប់ចិត្តយ៉ាងស្មោះនូវសេចក្តីដែលលោកប្រកាសស្របតាមគំនិត និងតាមបំណងប្រាថ្នារបស់លោក។ គ្រីស្តបរិស័ទអាចស្គាល់គំនិត និងតាមបំណងប្រាថ្នាដោយពិនិត្យពិច័យលក្ខណៈនៃឯកសារ ឬរបៀបដែលលោកទទូចបង្រៀនលទ្ធិមួយ និងរបៀបដែលលោកបញ្ចេញយោបល់ដែរ។
អភិបាលម្នាក់ៗអាចភាន់ច្រឡំបាន គឺគ្មានឯកសិទ្ធិជៀសវាងមិនឱ្យភាន់ច្រឡំបាន។ ក៏ប៉ុន្តែ ពេលអស់លោកដែលខ្ចាត់ខ្ចាយក្នុងពិភព លោកទាំងមូលរក្សាចំណងនៃការរួបរួមគ្នាទៅវិញទៅមក និងរួបរួមជាមួយអភិបាលព្រះសហគមន៍ក្រុងរ៉ូម ដែលបន្តមុខងារពីគ្រីស្តទូតសិលាមក នៅពេលនោះ ប្រសិនបើអស់លោកព្រមព្រៀងគ្នាបង្រៀនសេចក្តីណាមួយក្នុងវិស័យលទិ្ធនៃជំនឿ និងវិស័យសីលធម៌យ៉ាងពិតប្រាកដ ហើយប្រកាសទៀតថា សេចក្តីនេះគ្រីស្តបរិស័ទត្រូវតែជឿជាដាច់ខាត គឺពេលនោះអស់លោកពិតជាប្រកាសលទិ្ធរបស់ព្រះ គ្រីស្តមែន ដោយមិនអាចភាន់ច្រឡំបានឡើយ។ ច្បាស់ជាងនេះទៅទៀត នៅពេលអស់លោកប្រជុំគ្នាជាមហាសន្និបាតសកល អស់លោកពិតជាបំពេញមុខងារជាគ្រូបង្រៀន និងជាចៅក្រមសម្រាប់ព្រះសហគមន៍ទាំងមូលក្នុងវិស័យលទិ្ធនៃជំនឿ និងសីលធម៌។ គ្រីស្តបរិស័ទត្រូវតែភ្ជាប់ចិត្តនឹងសេចកី្តបញ្ជាក់គោលលទ្ធិទាំងនោះដោយគោរព ក្នុងនាមខ្លួនជាអ្នកជឿលើព្រះគ្រីស្ត។
ព្រះយេស៊ូជាព្រះសង្គ្រោះ ទ្រង់សព្វព្រះហឫទ័យប្រោសឱ្យព្រះសហគមន៍មិនអាចភាន់ច្រឡំបានក្នុងវិស័យបញ្ជាក់លទ្ធិនៃជំនឿ និងសីលធម៌។ ព្រះសហគមន៍ក៏មិនអាចភាន់ច្រឡំបានក្នុងករណីថែរក្សាឱ្យបានវិសុទ្ធ និងពន្យល់យ៉ាងស្មោះនូវសេចក្តីទាំងប៉ុន្មាន ដែលព្រះជាម្ចាស់បានសម្តែងឱ្យមនុស្សលោកស្គាល់ និងផ្ញើទុកឱ្យព្រះសហគមន៍ដែរ។ អភិបាលព្រះសហគមន៍ក្រុងរ៉ូមមានឯកសិទ្ធិមិនអាចភាន់ច្រឡំបាន ក្នុងឋានៈលោកទទួលបន្ទុកជាមេដឹកនាំក្រុមអភិបាល និងក្នុងឋានៈជាគង្វាល និងជាគ្រូដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុតរបស់គ្រីស្តបរិស័ទទាំងឡាយ។ លោកទទួលភារកិច្ចគាំទ្របងប្អូនក្នុងជំនឿ (លក ២២,៣២)។ នៅពេលលោកប្រកាសអំពីប្រការមួយក្នុងវិស័យលទិ្ធនៃជំនឿ និងសីលធម៌ទុកជាកិច្ចសម្រេចជាស្ថាពរ លោកមិនអាចភាន់ច្រឡំបានឡើយ។ ហេតុនេះហើយ បានជាគេធ្លាប់និយាយយ៉ាងត្រឹមត្រូវថា សេចក្តីទាំងប៉ុន្មានដែលលោកប្រកាសបញ្ជាក់របៀបនេះ មិនអាចប្រែប្រួលបាន ព្រោះសេចក្តីទាំងនោះមិនមែនមកពីព្រះសហគមន៍យល់ស្របទេ តែមកពីលោកបានប្រកាសបញ្ជាក់ដោយព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធជួយឧបត្ថម្ភ តាមព្រះបន្ទូលសន្យាក្នុងឋានៈលោកបន្តមុខងារពីគ្រីស្តទូតសិលាមក។ ហេតុនេះហើយ បានជាលោកមិនត្រូវការអ្នកឯទៀតៗយល់ស្របទេ ហើយក៏គ្មាននរណាទៅប្តឹងឱ្យអ្នកខ្ពស់ជាងលោកវិនិច្ឆ័យបានដែរ។ ឯកសិទ្ធិនេះមកពីអភិបាលព្រះសហគមន៍ក្រុងរ៉ូមមិនប្រកាសសេចក្តីក្នុងឋានៈជាបុគ្គលទេ តែលោកបកស្រាយ និងការពារលទ្ធិនៃជំនឿកាតូលិកក្នុងឋានៈលោកជាគ្រូដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុតនៃព្រះសហគមន៍សកល ហើយក្នុងឋានៈលោកបានទទួលព្រះអំណោយទានយ៉ាងពិសេសក្នុងខ្លួនលោកផ្ទាល់ មិនអាចភាន់ច្រឡំបាន ជាព្រះអំណោយទានរបស់ព្រះសហ គមន៍ដែលមិនអាចភាន់ច្រឡំបានឡើយ។ ក្រុមអភិបាលក៏មានឯកសិទ្ធិមិនអាចភាន់ច្រឡំបាននោះ តាមព្រះបន្ទូលសន្យារបស់ព្រះគ្រីស្តមកព្រះសហគមន៍ នៅពេលក្រុមអភិបាលបំពេញមុខងារបង្រៀនយ៉ាងខ្ពង់ខ្ពស់ រួមជាមួយអភិបាលព្រះសហគមន៍ក្រុងរ៉ូម ដែលបន្តមុខងារពីគ្រីស្តទូតសិលាមក។ ព្រះសហគមន៍ត្រូវតែយល់ស្របតាមសេចក្តីប្រកាសបញ្ជាក់ទាំងនោះជានិច្ច ព្រោះមានព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធថែរក្សាហ្វូងចៀមទាំងមូលរបស់ព្រះគ្រីស្ត ឱ្យរួបរួមគ្នាក្នុងជំនឿតែមួយ និងប្រោសឱ្យហ្វូងចៀមនោះចម្រើនឡើង។
ពេលអភិបាលព្រះសហគមន៍ក្រុងរ៉ូម ឬក្រុមអភិបាលទាំងអស់រួមជាមួយលោកប្រកាសសេចក្តីបញ្ជាក់ណាមួយ អស់លោកប្រកាសស្របតាមសេចកី្តដែលព្រះជាម្ចាស់បានសម្តែងឱ្យមនុស្សលោកស្គាល់។ គ្រីស្តបរិស័ទទាំងអស់ក៏ត្រូវជឿ និងអនុវត្តតាមសេចកី្តដែលព្រះជាម្ចាស់បានសម្តែងឱ្យមនុស្សលោកស្គាល់នោះ តាមព្រះសហគមន៍បានបញ្ជូនបន្តមកយ៉ាងពេញលេញ ជាលាយល័ក្ខអក្សរ ឬជាពាក្យសម្តីនិយាយតៗគ្នាតាមរយៈក្រុមអភិបាលដែលបន្តមុខងារពីក្រុមគ្រីស្តទូតមកយ៉ាងត្រឹមត្រូវតាមច្បាប់ ហើយជាពិសេស តាម រយៈអភិបាលព្រះសហគមន៍ក្រុងរ៉ូមផ្ទាល់ដែលយកចិត្តទុកដាក់ប្រកាសបញ្ជាក់សេចក្តីទាំងនោះ។ ព្រះសហគមន៍ថែរក្សាសេចក្តីទាំងអស់ដែលព្រះជាម្ចាស់បានសម្តែងឱ្យមនុស្សលោកស្គាល់ដោយឥតល្អៀង ហើយពន្យល់សេចក្តីទាំងនោះដោយមិនប្រែប្រួល តាមព្រះវិញ្ញាណនៃសេចក្តីពិតបំភ្លឺ។ អភិបាលព្រះសហគមន៍ក្រុងរ៉ូម និងក្រុមអភិបាលត្រូវយកចិត្តទុកដាក់ខិតខំពិនិត្យពិច័យ និងបកស្រាយសេចក្តីទាំងនោះយ៉ាងសមរម្យ ទាំងប្រើគ្រប់មធ្យោបាយដែលអស់លោកត្រូវការដោយយល់ឃើញថា ជាភារកិច្ចជាទម្ងន់របស់ខ្លួន និងមានសារៈសំខាន់ផង។ ក៏ប៉ុនែ្ត អស់លោកមិនត្រូវទទួលសេចក្តីថ្មីជាសាធារណៈទុកជាសេចក្តីដែលព្រះជាម្ចាស់បានផ្ញើមកព្រះសហ គមន៍នោះទេ។
២៦- លោកអភិបាលមានមុខងារណែនាំគ្រីស្តបរិស័ទឱ្យបានវិសុទ្ធ
លោកអភិបាលទទួលអគ្គសញ្ញាតែងតាំងជាបូជាចារ្យយ៉ាងពេញលេញរួចហើយ ហេតុនេះហើយ បានជាលោកទទួលខុសត្រូវ និងចែករំលែកព្រះហឫទ័យប្រណីសន្តោសរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ក្នុងឋានៈលោកជាបូជាចារ្យដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត ជាពិសេស ក្នុងអគ្គសញ្ញាអរព្រះគុណដែលលោកថ្វាយដោយខ្លួនលោកផ្ទាល់ ឬដោយចាត់ចែងឱ្យគេថ្វាយ ព្រោះអគ្គសញ្ញាអរព្រះគុណនេះ ជាប្រភពមិនចេះរីងស្ងួតនៃជីវិតរបស់ព្រះសហគមន៍ និងធ្វើឱ្យព្រះសហគមន៍ចម្រើនឡើងផង។ ព្រះសហគមន៍របស់ព្រះគ្រីស្តនេះ ពិតជាស្ថិតនៅក្នុងគ្រប់អង្គប្រជុំត្រឹមត្រូវតាមវិន័យរបស់គ្រីស្តបរិស័ទ នៅតាមភូមិនានា បើគេរួមជាមួយគង្វាលរបស់គេ។ ក្នុងគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីថ្មី អង្គប្រជុំទាំងនោះទទួលឈ្មោះថា “ព្រះសហគមន៍”។
នៅកន្លែងមួយ ព្រះសហគមន៍នីមួយៗពិតជាប្រជារាស្រ្តថ្មីដែលព្រះជាម្ចាស់បានត្រាស់ហៅក្នុងព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ ឱ្យមានចិត្តនឹងនយ៉ាងខ្លាំង (១ថស ១,៥)។ ការប្រកាសដំណឹងល្អរបស់ព្រះគ្រីស្តប្រមែប្រមូលគ្រីស្តបរិស័ទក្នុងព្រះសហគមន៍ទាំងនោះ គេក៏នាំគ្នាលើកតម្កើងព្រឹត្តិការណ៍ដ៏អស្ចារ្យនៃពិធីជប់លៀងរបស់ព្រះអម្ចាស់ “ដើម្បីឱ្យក្រុមបងប្អូនទាំងអស់រួបរួមគ្នាកាន់តែជិតស្និទ្ធក្នុងព្រះកាយតែ មួយ ដោយសាច់ និងព្រះលោហិតរបស់ព្រះអម្ចាស់”។ ពេលណាព្រះសហគមន៍ថ្វាយអភិបូជាក្រោមការណែនាំរបស់លោកអភិបាល ដែលទទួលអគ្គសញ្ញាតែងតាំងដ៏សក្ការៈ ពេលនោះ និមិត្តរូបនៃសេចក្តីស្រឡាញ់លេចធ្លោឡើងយ៉ាងច្បាស់ ហើយ “គ្រីស្តបរិស័ទក៏រួបរួមគ្នាជាព្រះកាយដ៏អាថ៌កំបាំងរបស់ព្រះគ្រីស្ត។ ក្រៅពីការរួមក្នុងព្រះកាយដ៏អាថ៌កំបាំងរបស់ព្រះគ្រីស្តនេះ គ្មាននរណាអាចទទួលការសង្គ្រោះបានឡើយ”។ ទោះបីសហគមន៍ទាំងនេះតូច ឬក្រីក្រយ៉ាងណាក្តី ខ្ចាត់ខ្ចាយយ៉ាងណាក្តី ក៏ព្រះគ្រីស្តគង់នៅជាមួយដែរ។ ឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះអង្គតែងតាំងឱ្យព្រះសហគមន៍ឱ្យមានលក្ខណៈបួន គឺរួបរួមជាអង្គតែមួយ ជាព្រះសហគមន៍ដ៏វិសុទ្ធ ជាកាតូលិក សកល និងកាន់តាមជំនឿរបស់គ្រីស្តទូត។ “ពេលយើងទទួលព្រះកាយ និងព្រះលោហិតព្រះគ្រីស្ត យើងផ្លាស់ប្រែឱ្យទៅជាព្រះកាយដែលយើងទទួលនោះ”។
ក៏ប៉ុន្តែ លោកអភិបាលណែនាំគ្រប់អភិបូជាត្រឹមត្រូវតាមច្បាប់ ព្រោះលោកបានទទួលបន្ទុកគោរពបម្រើព្រះជាម្ចាស់ដ៏ប្រសើរឧត្តមបំផុតតាមរបៀបគ្រីស្តសាសនា និងបានទទួលការចាត់ចែង និងគ្រប់គ្រងតាមព្រះបញ្ជារបស់ព្រះអម្ចាស់ផង និងតាមច្បាប់របស់ព្រះសហគមន៍ផងដែរ។ លោកបញ្ជាក់ច្បាប់ទាំងនោះសម្រាប់ភូមិភាគរបស់លោកតាមលោករិះគិតពិចារណា។
ហេតុនេះហើយ បានជាអស់លោកអភិបាលដែលអធិដ្ឋាន និងធ្វើការដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់ប្រជាជនរបស់ខ្លួន មុខជានឹងចាក់បង្ហូរគ្រប់លក្ខណៈសម្បត្តិនៃភាពដ៏វិសុទ្ធរបស់ព្រះគ្រីស្ត លើប្រជាជននោះយ៉ាងបរិបូរណ៍តាមរបៀបផ្សេងៗ។ ពេលអស់លោកបំពេញមុខ ងារបម្រើព្រះបន្ទូល អស់លោកបញ្ជូនឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះជាម្ចាស់សម្រាប់សង្គ្រោះអស់អ្នកដែលផ្ញើជីវិតលើព្រះអង្គ (រម ១,១៦)។ ពេលអស់លោកចាត់ចែងឱ្យបូជាចារ្យធ្វើអគ្គសញ្ញានានាយ៉ាងទៀងទាត់ និងតាមរបៀបដែលអាចបង្កើតផល ក្រោមអំណាចរបស់អស់ លោក អស់លោកអភិបាលក៏ធ្វើឱ្យគ្រីស្តបរិស័ទបានវិសុទ្ធ។ អស់លោកចាត់ចែងពិធីជ្រមុជទឹក ជាពិធីប្រោសឱ្យអ្នកជឿរួមជាមួយព្រះគ្រីស្តក្នុងឋានៈជាបូជាចារ្យរបស់ព្រះមហាក្សត្រ។ ធម្មតាអស់លោកធ្វើអគ្គសញ្ញាលាបថ្ងាសជូនគ្រីស្តបរិស័ទ។ អស់លោកក៏ធ្វើអគ្គសញ្ញាតែងតាំងឧបដ្ឋាក និងបូជាចារ្យ ព្រមទាំងចាត់ចែងវិន័យនៃអគ្គសញ្ញាលើកលែងទោសផងដែរ។ អស់លោកដាស់តឿន និងបង្រៀនគ្រីស្តបរិស័ទដោយយកចិត្តទុកដាក់ ដើម្បីឱ្យប្រជាជនរបស់អស់លោកចូលរួមក្នុងពិធីគោរពប្រណិប័តន៍យ៉ាងសកម្ម ជាពិសេស ចូលរួមក្នុងអភិបូជាដ៏សក្ការៈដោយមានជំនឿ និងដោយសេចក្តីគោរព។ អស់លោកត្រូវធ្វើជាគំរូសម្រាប់គ្រីស្តបរិស័ទដែលនៅក្រោមអំណាចរបស់អស់លោក ត្រូវជៀសវាងអំពើអាក្រក់គ្រប់យ៉ាង និងប្រែមកធ្វើអំពើល្អវិញតាមតែអស់លោកអាចធ្វើបាន ដោយមានព្រះអម្ចាស់ជួយឧបត្ថម្ភផង ដើម្បីឱ្យអស់លោកអាចឈានទៅដល់ព្រះជន្មអស់កល្បជានិច្ចរបស់ព្រះជាម្ចាស់ រួមជាមួយហ្វូងចៀមដែលព្រះអង្គបានផ្ញើទុកមកអស់លោក។
២៧- លោកអភិបាលមានមុខងារណែនាំ និងគ្រប់គ្រងព្រះសហគមន៍
អស់លោកអភិបាលទទួលបន្ទុកលើព្រះសហគមន៍តាមភូមិភាគក្នុងឋានៈលោកជាតំណាង និងជាទូតរបស់ព្រះគ្រីស្ត។ ដូច្នេះ អស់ លោកណែនាំព្រះសហគមន៍ភូមិភាគដោយទូន្មាន ដោយលើកទឹកចិត្ត ដោយធ្វើជាគំរូឱ្យគេ ហើយដោយប្រើអំណាច និងដោយអានុ ភាពដ៏សក្ការៈរបស់អស់លោក។ ប៉ុន្តែ អស់លោកមិនអាចប្រើអំណាចនេះតាមអំពើចិត្តបានទេ គឺអស់លោកត្រូវប្រើអំណាចនេះ ដើម្បីកសាងហ្វូងចៀមរបស់អស់លោកក្នុងសេចក្តីពិត និងដើម្បីឱ្យគេបានវិសុទ្ធ។ អស់លោកត្រូវចងចាំជានិច្ចថា អ្នកដែលធំជាងគេ ត្រូវធ្វើតូចជាងគេ ហើយអ្នកដែលដឹកនាំគេ ត្រូវបម្រើគេវិញ (លក ២២,២៦-២៧)។
អស់លោកអភិបាលប្រើអំណាចនេះក្នុងនាមព្រះគ្រីស្ត គឺជាអំណាចរបស់លោកផ្ទាល់ ជាអំណាចធម្មតា និងជាអំណាចលើគេ។ ក៏ប៉ុន្តែ នៅពេលប្រើអំណាចនេះ អស់លោកត្រូវអនុវត្តតាមការគ្រប់គ្រងនៃអំណាចដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុតរបស់អភិបាលព្រះសហគមន៍ក្រុងរ៉ូម។ ជួនកាលអភិបាលព្រះសហគមន៍ក្រុងរ៉ូមអាចដកអំណាចខ្លះពីអភិបាលភូមិភាគចេញបាន ដោយនឹកគិតដល់ប្រយោជន៍របស់ព្រះសហគមន៍ និងរបស់គ្រីស្តបរិស័ទ។ ដោយសារអំណាចនេះ អស់លោកអភិបាលមានសិទ្ធិដ៏សក្ការៈ (ហើយមានភារកិច្ចទៀតផង) នៅចំពោះព្រះភ័ក្រ្តព្រះអម្ចាស់ និងបង្កើតច្បាប់សម្រាប់ប្រជាជនរបស់គេ ហើយវិនិច្ច័យទោស ព្រមទាំងចាត់ចែងអ្វីៗទាំងអស់ដែលមានពាក់ព័ន្ធនឹងរបៀបរៀបរយនៃការគោរពបម្រើព្រះជាម្ចាស់ និងអំពីកិច្ចការជាគ្រីស្តទូតទៀតដែរ។
អស់លោកទទួលមុខងារយ៉ាងពេញលេញ ដើម្បីឃ្វាលហ្វូងចៀមរបស់ខ្លួន គឺថែរក្សាកូនចៅជាធម្មតារៀងរាល់ថ្ងៃ។ មិនត្រូវចាត់ទុកអស់លោកគ្រាន់តែជាតំណាងអភិបាលព្រះសហគមន៍ក្រុងរ៉ូមប៉ុណ្ណោះទេ ដ្បិតអស់លោកប្រើអំណាចរបស់អស់លោកផ្ទាល់ ហើយអស់លោកក៏ជាមេដឹកនាំដ៏ពិតប្រាកដរបស់ប្រជាជនដែលអស់លោកដឹកនាំ។ ដូច្នេះ អំណាចរបស់អភិបាលព្រះសហគមន៍ក្រុងរ៉ូម ដែលជាអំណាចដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត និងជាអំណាចសកល មិនបំបាត់អំណាចរបស់់អស់លោកទេ ផ្ទុយទៅវិញ អំណាចរបស់អភិបាលព្រះសហគមន៍ក្រុងរ៉ូមបញ្ជាក់ ពងឹ្រង និងការពារអំណាចរបស់អស់លោក។ ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធនៅតែរក្សាការពាររចនាសម្ពន្ធដែលព្រះគ្រីស្តជាអម្ចាស់បានតែងតាំង ដើម្បីណែនាំព្រះសហគមន៍របស់ព្រះអង្គមិនដែលអាក់ខានឡើយ។
ព្រះបិតានៃក្រុមគ្រួសារទាំងមូល ចាត់លោកអភិបាលឱ្យគ្រប់គ្រងបុត្រធីតារបស់ព្រះអង្គ។ លោកត្រូវនឹកគិតដល់ព្រះយេស៊ូជាគង្វាលដ៏ល្អ គឺយកធើ្វជាគំរូជានិច្ច។ ព្រះអង្គជាគង្វាលដែលមកក្នុងពិភពលោកនេះ មិនមែនដើម្បីឱ្យគេបម្រើលោកទេ តែលោកមកបម្រើគេវិញ (មថ ២០,២៨; មក ១៩,៤៥) និងស៊ូប្តូរជីវិតដើម្បីចៀមរបស់ខ្លួន (យហ ១០,១១)។ ដោយគេជ្រើសរើសលោកពីចំណោមមនុស្ស ហើយដោយលោកផ្ទាល់ក៏ទន់ខ្សោយដែរ លោកអាចអធ្យាស្រ័យដល់មនុស្សល្ងង់ និងមនុស្សវង្វេងបាន (ហប ៥,១-២)។ ហេតុនេះ លោកអភិបាលត្រូវយកចិត្តទុកដាក់ស្តាប់ អ្នកដែលស្ថិតនៅក្រោមអំណាចរបស់លោក និងយកចិត្តទុកដាក់ស្រឡាញ់គេទុកជាកូនដ៏ពិតប្រាកដ ទាំងដាស់តឿនគេឱ្យធ្វើការរួមជាមួយលោកដោយចិត្តឧស្សាហ៍ផង។ ដោយលោកអភិបាលត្រូវទទួលខុសត្រូវលើគេនៅចំពោះព្រះភ័ក្ត្រព្រះជាម្ចាស់ (ហប ១៣,១៧) លោកត្រូវអធិដ្ឋាន បកស្រាយគម្ពីរ និងប្រព្រឹត្តគ្រប់កិច្ចការសម្តែងសេចក្តីស្រឡាញ់ គឺត្រូវយកចិត្តទុកដាក់ដល់កូនចៅរបស់លោក និងដល់អស់អ្នកដែលមិនទាន់ចូលក្នុងហ្វូងចៀមតែមួយ។ លោកត្រូវរាប់គេទុកជាអ្នកដែលព្រះអម្ចាស់បានផ្ញើទុកមកលោកដែរ។
លោកអភិបាលក៏ដូចគ្រីស្តទូតប៉ូលដែរ គឺលោកត្រូវមានបំណងនាំដំណឹងល្អមកជូនមនុស្សទាំងអស់ ព្រោះជាមុខងារដែលលោកត្រូវធ្វើសម្រាប់មនុស្សទាំងអស់ (រម ១,១៤-១៥) ទាំងជំរុញគ្រីស្តបរិស័ទទាំងអស់ឱ្យបំពេញសកម្មភាពជាគ្រីស្តទូត និងជាសាសនាទូតដែរ។ រីឯគ្រីស្តបរិស័ទវិញ គេត្រូវភ្ជាប់ចិត្តស្រឡាញ់អភិបាលរបស់ខ្លួន ដូចព្រះសហគមន៍ភ្ជាប់ចិត្តស្រឡាញ់ព្រះគ្រីស្ត និងដូចព្រះគ្រីស្តភ្ជាប់ចិត្តស្រឡាញ់ព្រះបិតា ដើម្បីឱ្យអ្វីៗទាំងអស់រួមគ្នាជាធ្លុងតែមួយ និងបង្កើតផល ដើម្បីលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ (២ករ ៤,១៥)។
២៨- អស់លោកគង្វាល និងទំនាក់ទនងជាមួយលោកអភិបាល
ព្រះបិតាបានប្រសិទិ្ធព្រះគ្រីស្តឱ្យបានវិសុទ្ធ ហើយចាត់ព្រះអង្គឱ្យយាងមកក្នុងពិភពលោក (យហ ១០,៣៦)។ តាមរយៈក្រុមគ្រីស្តទូត ព្រះគ្រីស្តក៏បានញែកអស់លោកអភិបាលដែលបន្តមុខងារពីក្រុមគ្រីស្តទូតមក ប្រសិទ្ធិឱ្យបានវិសុទ្ធរួមជាមួយព្រះអង្គ ហើយក៏ចែក រំលែកបេសកកម្មរបស់ព្រះអង្គឱ្យអស់លោកដែរ។ រីឯក្រុមអភិបាលវិញ អស់លោកបានបញ្ជូនបន្តយ៉ាងត្រឹមត្រូវនូវបន្ទុកនៃមុខងារបម្រើរបស់អស់លោក ឱ្យគ្រីស្តបរិស័ទខ្លះតាមកម្រិតផ្សេងៗក្នុងព្រះសហគមន៍។ ដូច្នេះ មានគ្រីស្តបរិស័ទខ្លះ បំពេញមុខងារបម្រើ ដែលព្រះជាម្ចាស់បានចាត់ចែងក្នុងព្រះសហគមន៍តាមកម្រិតផ្សេងៗ ដែលគ្រីស្តបរិស័ទតាំងពីដើមរៀងមកធ្លាប់ហៅថា “អភិបាល គង្វាល និងឧបដ្ឋាក”។ ទោះបីគង្វាលមិនទទួលបន្ទុកពេញទីជាបូជាចារ្យដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុតក្តី ទោះបីគង្វាលស្ថិតនៅក្រោមចំណុះអភិបាលនៅពេលប្រើអំណាចរបស់ខ្លួនក្ដី ក៏លោកគង្វាលមានកិត្តិយសរួមជាមួយលោកអភិបាលក្នុងឋានៈលោកជាបូជាចារ្យ។ ដោយអានុភាពនៃអគ្គសញ្ញាតែងតាំងជាអ្នកបម្រើ អស់លោកបានដូចព្រះគ្រីស្តជាមហាបូជាចារ្យដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុតដែលស្ថិតនៅអស់កល្បជានិច្ច (ហប ៥,១-១០; ៧,២៤; ៩,១១-២៨) ព្រះអង្គបានញែកប្រសិទ្ធិអស់លោកជាបូជាចារ្យនៃសម្ពន្ធមេត្រីថ្មីយ៉ាងពិតប្រាកដឱ្យប្រកាសដំណឹងល្អ និងឱ្យធ្វើជាគង្វាលរបស់គ្រីស្តបរិស័ទ ហើយឱ្យធ្វើពិធីគោរពប្រណិប័តន៍នានា គោរពបម្រើព្រះជាម្ចាស់។ អស់លោករួមចំណែកក្នុងបន្ទុករបស់ព្រះគ្រីស្ត ដែលជាស្ពានមេត្រីតែមួយគត់ (១ធម ២,៥) តាមកម្រិតនៃមុខងារបម្រើរបស់ខ្លួន។ អស់ លោកគង្វាលក៏ប្រកាសព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ឱ្យមនុស្សទាំងអស់ស្តាប់ដែរ។
អស់លោកបំពេញបន្ទុកដ៏សក្ការៈរបស់អស់លោកយ៉ាងពិសេសក្នុងពិធីអរព្រះគុណ គឺនៅពេលនោះ អស់លោកប្រព្រឹត្តកិច្ចការក្នុងនាមព្រះគ្រីស្ត និងជំនួសព្រះអង្គ ហើយប្រកាសគម្រោងការដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះអង្គ។ អស់លោកប្រមូលពាក្យអង្វររបស់គ្រីស្តបរិស័ទឱ្យរួមជាមួយសក្ការបូជានៃម្ចាស់របស់អស់លោក។ អស់លោកធ្វើឱ្យសក្ការបូជារបស់ព្រះគ្រីស្តមានវត្តមាននៅពេលអស់លោកថ្វាយអភិបូជានោះ រហូតដល់ព្រះអម្ចាស់យាងមក (១ករ ១១,២៦)។ សក្ការបូជានៃសម្ពន្ធមេត្រីនេះមានតែមួយគត់គឺសក្ការបូជារបស់ព្រះគ្រីស្តដែលបានបូជាព្រះជន្មទុកជាយញ្ញដ៏ឥតសៅហ្មង ថ្វាយទៅព្រះបិតាម្តងជាស្រេច (ហប ៩,១១-២៨)។ អស់លោកបំពេញមុខងារបម្រើដ៏ប្រសើរបំផុត គឺមុខងារសម្រុះសម្រួល និងសម្រាលទុក្ខគ្រីស្តបរិស័ទដែលមានជំងឺ និងដែលសូមព្រះជាម្ចាស់លើកលែងទោស។ អស់លោកថ្វាយសេចក្តីត្រូវការ និងពាក្យអង្វររបស់គ្រីស្តបរិស័ទទៅព្រះបិតាជាអម្ចាស់ (ហប ៥,១-៤)។ អស់លោកបំពេញបន្ទុករបស់ព្រះគ្រីស្តជាគង្វាល និងជាមេដឹកនាំតាមចំណែកនៃអំណាចរបស់ខ្លួន គឺអស់លោកប្រមែប្រមូលមហាគ្រួសាររបស់ព្រះជាម្ចាស់ ជាក្រុមបងប្អូនដែលមានចិត្តថ្លើមតែមួយ ព្រមទាំងណែនាំក្រុមគ្រួសារនេះទៅកាន់ព្រះបិតា ដោយសារព្រះគ្រីស្តជាអម្ចាស់ក្នុងព្រះវិញ្ញាណ។ អស់លោកក្រាបថ្វាយបង្គំព្រះបិតាជាអម្ចាស់តាមព្រះវិញ្ញាណ និងតាមសេចក្តីពិត នៅកណ្តាលហ្វូងចៀមរបស់អស់លោក (យហ ៤, ២៤)។ អស់លោកនឿយហត់ក្នុងការប្រកាសព្រះបន្ទូលនិងបង្រៀនគេ (១ធម ៥,១៧)។ អស់លោកជឿសេចក្តីដែលអស់លោករកឃើញនៅពេលអាន និងស្មឹងស្មាធិ៍រិះគិតអំពីធម្មវិន័យរបស់ព្រះអម្ចាស់ គឺអស់លោកបង្រៀនសេចកី្តដែលអស់លោកជឿ និងប្រតិបត្តិតាមសេចក្តីដែលអស់លោកបង្រៀនផងដែរ។
អស់លោកជាសហការីដ៏ឈ្លាសវៃរបស់ក្រុមអភិបាល ក្នុងឋានៈជាអ្នកជួយ និងជាអ្នកដែលលោកអភិបាលអាចប្រើបាន។ ព្រះជាម្ចាស់បានត្រាស់ហៅអស់លោកគង្វាលឱ្យបម្រើប្រជារាស្ត្ររបស់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយរួមជាមួយអភិបាលរបស់ខ្លួន ជាក្រុមគង្វាលតែមួយដែលមានមុខងារផ្សេងៗពីគ្នា។ នៅគ្រប់កន្លែងដែលមានសហគមន៍គ្រីស្តបរិស័ទ អស់លោកប្រៀបដូចជាវត្តមានរបស់លោកអភិបាល និងរួមសហការជាមួយលោកអភិបាលដោយទុកចិត្ត ដោយមានចិត្តទូលំទូលាយ ទាំងសុខចិត្តទទួលចំណែកនៃបន្ទុក និងកង្វល់របស់លោក។ អស់លោកក៏អនុវត្តតាមបន្ទុក និងកង្វល់នោះនៅពេលបម្រើគ្រីស្តបរិស័ទជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ អស់លោកគ្រប់គ្រងចំណែកនៃហ្វូងចៀមដែលព្រះអម្ចាស់បានផ្ញើទុកមកអស់លោកឱ្យបានវិសុទ្ធ ក្រោមអំណាចរបស់លោកអភិបាល។ អស់លោកធ្វើឱ្យមនុស្សលោកឃើញព្រះសហគមន៍សកល នៅកន្លែងអស់លោករស់នៅ។ អស់លោកក៏សហការប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពក្នុងការកសាងព្រះកាយទាំងមូលរបស់ព្រះគ្រីស្ត (អភ ៤,១២)។ អស់លោកតម្រង់ចិត្តគំនិតស្វែងរកប្រយោជន៍សម្រាប់បុត្រធីតារបស់ព្រះជាម្ចាស់ជានិច្ច ហើយត្រូវមានចិត្តឧស្សាហ៍សហការក្នុងកិច្ចការណែនាំនៃភូមិភាគទាំងមូល ឬនិយាយឱ្យប្រសើរជាងទៅនេះទៀតគឺ សហការក្នុងកិច្ចការណែនាំរបស់ព្រះសហគមន៍ទាំងមូល។ ដោយអស់លោករួមចំណែកក្នុងមុខងារជាបូជាចារ្យ និងរួមចំណែកក្នុងបេសកកម្មអភិបាលរបស់ខ្លួន អស់លោកគង្វាលត្រូវរាប់លោកអភិបាលទុកជាឪពុកខ្លួន និងស្តាប់បង្គាប់លោកដោយគោរព។ រីឯលោកអភិបាលវិញ លោកត្រូវរាប់អស់លោកគង្វាលទុកជាសហការី ទុកជាកូន និងទុកជាមិត្តសម្លាញ់ ដូចព្រះគ្រីស្តដែលលែងចាត់ទុកក្រុមសាវ័កជាអ្នកបម្រើទៀតដែរ តែព្រះអង្គចាត់គេទុកជាមិត្តសម្លាញ់វិញ (យហ ១៥,១៥)។ អស់លោកគង្វាល ទោះជាគង្វាលភូមិភាគក្ដី ជាបព្វជិតក្ដី គឺមានទំនាក់ទំនងភ្ជាប់ជាមួយក្រុមអភិបាល ព្រោះអស់លោកទទួលអគ្គសញ្ញាតែងតាំង និងទទួលមុខងារបម្រើដូចគ្នា។ អស់លោកម្នាក់ៗទទួលមុខងារតាមព្រះអំណោយទាន និងតាមតែព្រះជាម្ចាស់ត្រាស់ហៅឱ្យបម្រើប្រយោជន៍ព្រះសហគមន៍ទាំងមូល។
អស់លោកគង្វាលភ្ជាប់ចំណងជាមួយគ្នាទុកជាបងប្អូនយ៉ាងស្និទ្ធស្នាល ព្រោះអស់លោកទទួលអគ្គសញ្ញាតែងតាំង និងមានបេសកកម្មតែមួយរួមគ្នា។ អស់លោកត្រូវបង្ហាញចិត្តស្រឡាញ់គ្នាជាបងប្អូនដោយស្មោះស្ម័គ្រ និងដោយចិត្តរីករាយ គឺអស់លោកគង្វាលត្រូវជួយគ្នាទៅវិញទៅមកខាងសម្ភារៈក្ដី ខាងវិញ្ញាណក្តី ទាំងក្នុងការណែនាំកី្ត ទាំងក្នុងការរស់នៅផ្ទាល់ខ្លួនក្តី នៅពេលជួបជុំគ្នា ដោយប្រជុំគ្នា ដោយរួមរស់ជាមួយគ្នា ធ្វើការរួមជាមួយគ្នា និងស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមកទៀតផង។
អស់លោកគង្វាល ត្រូវចាប់អារម្មណ៍នឹងគ្រីស្តបរិស័ទដែលអស់លោកបានបង្កើតដោយអគ្គសញ្ញាជ្រមុជទឹក និងដោយបង្រៀនគេ (១ករ ៤,១៥; ១សល ១,២៣) ក្នុងឋានៈជាឪពុករបស់គេ ក្នុងអង្គព្រះគ្រីស្ត។ ត្រូវធ្វើគំរូល្អដល់ហ្វូងចៀម (១សល ៥,៣) ហើយណែនាំ និងបម្រើសហគមន៍នានាតាមភូមិ ដើម្បីឱ្យសហគមន៍ទាំងនោះសមនឹងទទួលនាមនៃប្រជារាស្រ្តតែមួយគត់របស់ព្រះជាម្ចាស់ទាំងមូលថា “ព្រះសហគមន៍របស់ព្រះជាម្ចាស់” (១ករ ១,២; ២ករ ១,១)។ សូមអស់លោកនឹកចងចាំថា អស់លោកត្រូវបង្ហាញមុខងារបម្រើជាបូជាចារ្យ និងជាគង្វាលដ៏ពិតប្រាកដឱ្យអ្នកផ្ញើជីវិតលើព្រះគ្រីស្ត និងឱ្យអ្នកគ្មានជំនឿលើព្រះអង្គ ទាំងឱ្យគ្រីស្តបរិស័ទកាតូលិក ទាំងឱ្យគ្រីស្តបរិស័ទនិកាយឯទៀតៗឃើញកិរិយាមារយាទប្រចាំថ្ងៃរបស់អស់លោក និងឃើញការយកចិត្តទុកដាក់របស់អស់លោកចំពោះមនុស្សទាំងអស់ទៀតដែរ។ ធ្វើដូច្នេះ អស់លោកមុខជានឹងផ្តល់សក្ខីភាពអំពីសេចក្តីពិត និងអំពីជីវិត។ អស់លោកក៏ត្រូវប្រព្រឹត្តដូចគង្វាលដែលស្វែងរកកូនចៀម (លក ១៥,៤-៧) គឺស្វែងរកអស់អ្នកដែលឈប់ទទួលអគ្គសញ្ញានានា ឬក៏លះបង់ជំនឿដែរ ទោះបីគេបានទទួលអគ្គសញ្ញាជ្រមុជទឹករួចហើយក៏ដោយ។
សព្វថ្ងៃ មនុស្សជាតិរួមគ្នាជាប្រជាពលរដ្ឋតាមសេដ្ឋកិច្ច និងតាមសង្គមកាន់តែខ្លាំងឡើងៗ។ ហេតុនេះហើយ បានជាអស់លោកបូជា ចារ្យមានភារៈកិច្ចជាបន្ទាន់បំផុត រួមគ្នាខិតខំគិតគូរអស់ពីសមត្ថភាព និងប្រើគ្រប់មធ្យោបាយក្រោមការណែនាំរបស់ក្រុមអភិបាល និងរបស់អភិបាលព្រះសហគមន៍ក្រុងរ៉ូម ដើម្បីជៀសវាងកុំឱ្យមានមូលហេតុណាមួយបណ្តាលឱ្យមនុស្សលោកបែកបាក់គ្នាឡើយ។ អស់ លោកក៏មានភារកិច្ចណែនាំមនុស្សជាតិទាំងមូល ឱ្យរួបរួមគ្នាជាធ្លុងតែមួយ ជាមហាគ្រួសាររបស់ព្រះជាម្ចាស់។
២៩- លោកឧបដ្ឋាក
ក្នុងរចនាសម្ពន្ធនៃមុខងារបម្រើព្រះសហគមន៍តាមលំដាប់លំដោយ ក្រុមឧបដ្ឋាកស្ថិតនៅកម្រិតទាបជាងគេ។ លោកអភិបាលដាក់ដៃលើគេ “មិនមែនដើម្បីឱ្យទៅជាបូជាចារ្យទេ តែឱ្យគេមានមុខងារបម្រើ”។ តាមអានុភាពនៃអគ្គសញ្ញាតែងតាំងគេទទួលកម្លាំង ដើម្បីបម្រើប្រជារាស្រ្តរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដោយបម្រើក្នុងពិធីគោរពប្រណិប័តន៍ ដោយប្រកាសព្រះបន្ទូល និងដោយសម្តែងសេចក្តីស្រឡាញ់ ទាំងរួបរួមជាមួយលោកអភិបាល និងក្រុមគង្វាលរបស់លោកទៀតផង។ តាមអស់លោកដែលទទួលខុសត្រូវ និងមានសមត្ថកិច្ចចាត់ចែងក្រុមឧបដ្ឋាក ឧបដ្ឋាកមានមុខងារធ្វើអគ្គសញ្ញាជ្រមុជទឹកយ៉ាងឱឡារិក មានមុខងាររក្សានិងចែកនំប៉័ងប្រសិទ្ធិក្នុងពិធីអរព្រះគុណ។ ក្នុងអគ្គសញ្ញាអាពាហ៍ពិពាហ៍ អស់លោកឧបដ្ឋាកធ្វើជាសាក្សីក្នុងនាមព្រះសហគមន៍ និងប្រទានពរដល់គូស្វាមីភរិយា។ អស់លោកនាំនំប៉័ងប្រសិទ្ធិចែកឱ្យអ្នកហៀបនឹងទទួលមរណភាព ប្រកាសព្រះគម្ពីរឱ្យគ្រីស្តបរិស័ទស្តាប់ បង្រៀន និងដាស់តឿនប្រជាជន ធ្វើជាអធិបតីក្នុងពេលគ្រីស្តបរិស័ទធ្វើពិធីគោរពបម្រើព្រះជាម្ចាស់និងអធិដ្ឋាន បម្រើអនុសញ្ញា ធ្វើប្រធានក្នុងពិធីគោរពបុគ្គលដែលចែកឋាន និងក្នុងពិធីបញ្ចុះសព។ អស់លោកឧបដ្ឋាកប្តេជ្ញាចិត្តបម្រើកិច្ចការសម្តែងធម៌មេត្តាករុណា និងកិច្ចការរដ្ឋបាលរបស់ព្រះសហគមន៍។ អស់លោកត្រូវនឹកពាក្យទូន្មានរបស់សន្តៈប៉ូលីក័រប៉ូសថា៖ «ត្រូវមានចិត្តមេត្តាករុណា ចិត្តឧស្សាហ៍ ដើរតាមសេចក្តីពិតរបស់ព្រះអម្ចាស់ដែលព្រះអង្គដាក់ខ្លួនបម្រើមនុស្សទាំងអស់»។
ទោះបីមុខងារឧបដ្ឋាកមានសារៈសំខាន់ជាចំាបាច់សម្រាប់ឱ្យព្រះសហគមន៍មានជីវិតរស់រវើកក្តី ក៏វិន័យព្រះសហគមន៍ដែលកាន់តាមក្បួនព្រះសហគមន៍ក្រុងរ៉ូមសព្វថ្ងៃ បណ្តាលឱ្យពិបាកតែងតាំងមុខងារនោះក្នុងតំបន់ជាច្រើនដែរ។ ប៉ុន្តែ នៅពេលអនាគត ព្រះសហ គមន៍មុខជានឹងអាចតែងតាំងមុខងារជាឧបដ្ឋាកឡើងវិញតាមកម្រិត និងទុកជាមុខងារអចិន្ត្រៃយ៍ក្នុងរចនាសម្ពន្ធតាមលំដាប់លំដោយនៃព្រះសហគមន៍។ ក្រុមអភិបាលតាមតំបន់ដែលមានសមត្ថកិច្ចសម្រេចតែងតាំងមុខងារជាឧបដ្ឋាក តាមសេចក្តីត្រូវការ ដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់គ្រីស្តបរិស័ទ ដោយមានការយល់ស្របពីអភិបាលព្រះសហគមន៍ក្រុងរ៉ូម។ ប្រសិនបើអភិបាលព្រះសហគមន៍ក្រុងរ៉ូមយល់ស្រប ក្រុមអភិបាលតាមតំបន់អាចតែងតាំងបុរសពេញវ័យជាឧបដ្ឋាក ទោះបីបុរសទាំងនោះមានគ្រួសារកី្ត។ ក្រុមអភិបាលក៏អាចតែងតាំងយុវជនឱ្យទៅជាឧបដ្ឋាកដែរ តែយុវជនទាំងនោះត្រូវព្រហ្មចារីយ៍ធម៌។ វិន័យឱ្យគេកាន់ព្រហ្មចារីយ៍ធម៌នោះមិនប្រែប្រួល គឺត្រូវនៅស្ថិតស្ថេរឱ្យរឹងប៉ឹងជានិច្ច។
ជំពូក៤
គ្រីស្តបរិស័ទធម្មតា
៣០- អារម្ភកថា
ក្រោយពីបានបញ្ជាក់បន្ទុករបស់អ្នកទទួលខុសត្រូវលើព្រះសហគមន៍តាមលំដាប់លំដោយ មហាសន្និបាតបែរគំនិតទៅរិះគិតអំពីគ្រីស្តបរិស័ទធម្មតា។ អ្វីៗដែលចែងអំពីប្រជារាស្រ្តរបស់ព្រះជាម្ចាស់ក៏មានអត្ថន័យដូចគ្នា សម្រាប់គ្រីស្តបរិស័ទធម្មតា សម្រាប់បព្វជិតបព្វជិតា និងសម្រាប់អស់លោកដែលទទួលអគ្គសញ្ញាតែងតាំងជាអ្នកបម្រើព្រះសហគមន៍ដែរ។ ប៉ុន្តែ សភាពការណ៍ និងបេសកកម្មរបស់គ្រីស្តបរិស័ទធម្មតា ទាំងបុរស ទាំងស្រី្ត នាំឱ្យយើងត្រូវរិះគិតអំពីគ្រឹះនៃលក្ខណៈ និងអំពីបេសកកម្មរបស់បុរស និងស្រ្តីទាំងនោះ។
អស់លោកអភិបាលជាគង្វាលដឹងច្បាស់ថា ការសហការរបស់គ្រីស្តបរិស័ទធម្មតាជាមួយអស់លោកមានសារៈសំខាន់ណាស់ ដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់ព្រះសហគមន៍ទាំងមូល។ អស់លោកដឹងច្បាស់ទៀតថា ព្រះគ្រីស្តមិនបានតែងតាំងអស់លោកឱ្យបំពេញបេសកកម្មសង្គ្រោះមនុស្សលោកដោយសារតែខ្លួនអស់លោកប៉ុណ្ណោះទេ។ អស់លោកមានមុខងារដ៏ប្រសើរ គឺយល់អំពីបេសកកម្មរបស់អស់ លោកជាគង្វាលរបស់គ្រីស្តបរិស័ទ ព្រមទាំងទទួលស្គាល់មុខងារបម្រើ និងព្រះអំណោយទានរបស់គ្រីស្តបរិស័ទដែរ។ ធ្វើដូច្នេះ គ្រីស្តបរិស័ទទាំងអស់នឹងសហការក្នុងកិច្ចការរួមរបស់ព្រះសហគមន៍ គឺម្នាក់ៗតាមរបៀបរៀងៗខ្លួន។
«យើងទាំងអស់គ្នាត្រូវប្រព្រឹត្តតាមសេចក្តីពិត និងដោយចិត្តស្រឡាញ់យ៉ាងស្មោះ ដើម្បីចម្រើនឡើងក្នុងអង្គព្រះគ្រីស្តនៅគ្រប់វិស័យ។ ព្រះគ្រីស្តជាសិរសា គឺព្រះអង្គហើយដែលធ្វើឱ្យព្រះកាយទាំងមូលផ្គុំគ្នា និងភ្ជាប់គ្នាឡើងយ៉ាងមាំ ដោយសារសន្លាក់ឆ្អឹងទាំងប៉ុន្មានដែលបម្រើព្រះកាយ តាមកម្រិតសមត្ថភាពរបស់សរីរាង្គនីមួយៗ ដើម្បីឱ្យព្រះកាយនោះចម្រើន និងកសាងឡើងក្នុងសេចក្តីស្រឡាញ់» (អភ ៤,១៥-១៦)។
៣១- ឈ្មោះ “គ្រីស្តបរិស័ទធម្មតា”
ឈ្មោះ “គ្រីស្តបរិស័ទធម្មតា” ជាគ្រីស្តបរិស័ទដែលមិនបានទទួលអគ្គសញ្ញាតែងតាំងជាអ្នកបម្រើព្រះសហគមន៍ ហើយក៏មិនមែនជាបព្វជិតបព្វជិតា ដែលព្រះសហគមន៍ទទួលស្គាល់ជាផ្លូវការទេ។ “គ្រីស្តបរិស័ទធម្មតា” គឺជាអ្នករួមក្នុងអង្គព្រះគ្រីស្តដោយអគ្គសញ្ញាជ្រមុជទឹកទៅជាគ្រីស្តបរិស័ទ ដែលចូលក្នុងប្រជារាស្ត្ររបស់ព្រះជាម្ចាស់។ គេរួមចំណែកក្នុងមុខងាររបស់ព្រះគ្រីស្តជាបូជាចារ្យ ជាព្យាការី និងជាព្រះមហាក្សត្រតាមរបៀបរបស់គេ។ គេបំពេញបេសកកម្មរបស់ប្រជាជនគ្រីស្តបរិស័ទទាំងមូលនៅក្នុងព្រះសហគមន៍ និងនៅក្នុងពិភពលោកតាមចំណែករៀងៗខ្លួន។
“គ្រីស្តបរិស័ទធម្មតា” មានលក្ខណៈពិសេសដោយឡែកពីគេ គឺគេរស់នៅក្នុងសង្គមមនុស្ស។ ជួនកាលគ្រីស្តបរិស័ទដែលទទួលអគ្គសញ្ញាតែងតាំងជាអ្នកបម្រើព្រះសហគមន៍ ក៏ធើ្វកិច្ចការលោកីយ៍ដែរ។ ប៉ុន្តែ ទោះបីអស់លោកធើ្វកិច្ចការលោកីយ៍ក្តី ឬទោះបីអស់ លោកមានមុខរបរខាងលោកីយ៍ក្តី ក៏អស់លោកនៅតែមានមុខងារពិសេស គឺបម្រើព្រះសហគមន៍។ នេះជាអាទិភាពយ៉ាងច្បាស់របស់អស់លោក តាមព្រះជាម្ចាស់ត្រាស់ហៅអស់លោក។ រីឯបព្វជិតបព្វជិតាវិញ គេរស់នៅតាមសភាពរបស់គេដែលបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ និងយ៉ាងពិសេសថា មនុស្សលោកមិនអាចផ្លាស់ប្រែបាន ហើយក៏មិនអាចយកទៅថ្វាយព្រះជាម្ចាស់បាន ក្រៅពីការប្រៀនប្រដៅរបស់ព្រះយេស៊ូអំពីសុភមង្គលដ៏ពិតប្រាកដ។
រីឯគ្រីស្តបរិស័ទធម្មតាវិញ ព្រះជាម្ចាស់ត្រាស់ហៅគេឱ្យបំពេញមុខងារមួយយ៉ាងពិសេស គឺស្វែងរកព្រះរាជ្យរបស់ព្រះអង្គដោយត្រួត ត្រា និងចាត់ចែងអ្វីៗទាំងអស់ក្នុងលោកនេះ តាមព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ គេរស់នៅក្នុងលោកនេះទាំងបំពេញកិច្ចការ និងការងារផ្សេងៗរបស់លោកីយ៍ ហើយរស់នៅតាមសភាពការណ៍ធម្មតាក្នុងរង្វង់គ្រួសារ និងក្នុងសង្គមដែលជាប់ពាក់ព័ន្ធយ៉ាងជិតស្និទ្ធនឹងការរស់នៅរបស់គេ។ ព្រះជាម្ចាស់ត្រាស់ហៅគេនៅកន្លែងទាំងនោះ ដើម្បីជួយឱ្យមនុស្សលោកបានវិសុទ្ធពីខាងក្នុងចំណោមមនុស្សដូចមេក្នុងម្សៅ។ គេបំពេញបន្ទុករបស់ខ្លួនផ្ទាល់តាមគំ និតដែលហូរចេញពីដំណឹងល្អ ដើម្បីបង្ហាញព្រះគ្រីស្តឱ្យអ្នកដទៃ ដោយផ្តល់សក្ខីភាពអំពីព្រះអង្គតាមការរស់នៅរបស់គេជាដើម។ គេបញ្ចាំងរស្មីនៃជំនឿ នៃសេចក្តីសង្ឃឹម និងនៃសេចក្តីស្រឡាញ់។ គ្រីស្តបរិស័ទធម្មតាទាំងនោះមានភារកិច្ចយ៉ាងពិសេស គឺបំភ្លឺ និងតម្រង់អ្វីៗទាំងអស់ក្នុងលោកីយ៍ ដែលភ្ជាប់យ៉ាងជិតស្និទ្ធនឹងការស់នៅរបស់គេ ដើម្បីឱ្យអ្វីៗទាំងនោះកើតឡើង និងចម្រើនតាមព្រះគ្រីស្តជានិច្ច និងលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងព្រះអាទិករ និងព្រះសង្គ្រោះរបស់មនុស្សលោក។
៣២- កិត្តិយសដ៏ថ្លៃថ្នូររបស់គ្រីស្តបរិស័ទធម្មតា
ព្រះជាម្ចាស់តែងតាំង ចាត់ចែង ហើយណែនាំព្រះសហគមន៍ដ៏វិសុទ្ធឱ្យមានបែបបទប្លែកៗពីគ្នាយ៉ាងអស្ចារ្យ ដូចមានចែងថា «រូប កាយមនុស្សយើងមានសរីរាង្គច្រើន។ សរីរាង្គនីមួយៗមានមុខងារប្លែកៗពីគ្នាយ៉ាងណា យើងក៏ដូច្នោះដែរ គឺយើងដែលមានគ្នាច្រើនក៏រួមជាព្រះកាយតែមួយក្នុងអង្គព្រះគ្រីស្ត ហើយម្នាក់ៗជាសរីរាង្គរបស់គ្នាទៅវិញទៅមកដែរ។» (រម ១២,៤-៥)។
ហេតុនេះហើយ បានជាមានប្រជារាស្ត្ររបស់ព្រះជាម្ចាស់តែមួយដែលព្រះអង្គបានជ្រើសរើស «ព្រះអម្ចាស់មានតែមួយ ជំនឿមានតែមួយ ពិធីជ្រមុជទឹកមានតែមួយ» (អភ ៤,៥)។ សមាជិកនៃប្រជារាស្រ្តនេះមានកិត្តិយសដ៏ថ្លៃថ្នូររួមគ្នា ព្រោះគេសុទ្ធតែកើតជាថ្មីក្នុងអង្គព្រះគ្រីស្ត។ ព្រះបិតាប្រណីសន្តោសឱ្យគេទៅជាបុត្រធីតាដូចគ្នា ព្រះជាម្ចាស់ត្រាស់ហៅគេទាំងអស់គ្នាឱ្យទៅជាគ្រីស្តបរិស័ទពេញលក្ខណៈដូចគ្នា។ មានការសង្គ្រោះតែមួយ មានសេចក្តីសង្ឃឹមតែមួយ មានសេចក្តីស្រឡាញ់តែមួយដែលមិនចេះបែកចេញពីគ្នា។ ហេតុនេះហើយ បានជានៅក្នុងអង្គព្រះគ្រីស្ត និងក្នុងព្រះសហគមន៍ គ្រីស្តបរិស័ទមានកិត្តិយសដ៏ថ្លៃថ្នូរស្មើគ្នាទាំងអស់ គ្មានប្រកាន់ជាតិសាសន៍ ឋានៈ វណ្ណៈ ឬភេទឡើយ ដ្បិត «គ្មានសាសន៍យូដា គ្មានសាសន៍ក្រិកទៀតទេ គ្មានទាសករ គ្មានអ្នកជា ហើយក៏គ្មានបុរស គ្មានស្ត្រីទៀតដែរ គឺបងប្អូនទាំងអស់រួមគ្នាមកជាអង្គតែមួយក្នុងព្រះគ្រីស្តយេស៊ូ» (កាឡ ៣,២៨; កូឡ ៣,១១)។
ដូច្នេះ ក្នុងព្រះសហគមន៍ទោះបីគ្រីស្តបរិស័ទមានរបៀបរស់នៅប្លែកៗពីគ្នាក្ដី ក៏ព្រះជាម្ចាស់ត្រាស់ហៅគេទាំងអស់ឱ្យបានវិសុទ្ធ និងបានទទួលជំនឿ៎ដូចៗគ្នា គឺជំនឿដែលនាំមនុស្សឱ្យចូលទៅក្នុងសេចក្តីសុចរិតរបស់ព្រះអង្គ (២សល ១,១)។ ទោះបីព្រះគ្រីស្តសព្វព្រះហឫទ័យតែងតាំងគ្រីស្តបរិស័ទខ្លះឱ្យធ្វើជាអ្នកបង្រៀនកី្ត ខ្លះឱ្យធ្វើជាអ្នកមើលការខុសត្រូវលើគម្រោងការដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះជាម្ចាស់កី្ត និងខ្លះធ្វើជាគង្វាលដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់បងប្អូនឯទៀតៗក្ដី ក៏គេស្មើគ្នាទាំងអស់យ៉ាងពិតប្រាកដដែរ គេមានកិតិ្តយសដ៏ថ្លៃថ្នូរស្មើគ្នា គេបំពេញសកម្មភាពរួមរបស់គ្រីស្តបរិស័ទទាំងអស់គ្នា ពោលគឺ កសាងព្រះកាយព្រះគ្រីស្ត។ ព្រះអម្ចាស់ចាត់ចែងឱ្យអស់លោកដែលបម្រើព្រះសហគមន៍បានប្លែកពីសមាជិកឯទៀតៗ នៃប្រជារាស្រ្តរបស់ព្រះជាម្ចាស់ តែអស់លោករួបរួមយ៉ាងជិតស្និទ្ធជាមួយសមាជិកទាំងនោះ ព្រោះអស់លោក និងគ្រីស្តបរិស័ទឯទៀតៗជាប់ចំណងជាមួយគ្នា ដោយមានទំនាក់ទំនង់ជាមួយគ្នាជាច្រើន គឺអស់លោកអភិបាលជាគង្វាលនៃព្រះសហគមន៍ យកតម្រាប់តាមព្រះអម្ចាស់ បម្រើគ្នាទៅវិញទៅមក ហើយក៏បម្រើគ្រីស្តបរិស័ទឯទៀតៗដែរ។ រីឯគ្រីស្តបរិស័ទឯទៀតៗវិញ ក៏យកចិត្តទុកដាក់ជួយឧបត្ថម្ភអស់លោកគង្វាល និងអ្នកបង្រៀនដែរ។ ដូច្នេះហើយ ដោយគ្រីស្តបរិស័ទប្លែកៗពីគ្នាយ៉ាងនេះ គេផ្តល់សក្ខីភាពទាំងអស់គ្នាថា គេរួបរួមគ្នាយ៉ាងអស្ចារ្យក្នុងព្រះកាយព្រះគ្រីស្ត។ ព្រះអំ ណោយទានប្លែកៗពីគ្នា មុខងារបម្រើប្លែកៗពីគ្នា សកម្មភាពប្លែកៗពីគ្នា ជួយបុត្រធីតារបស់ព្រះជាម្ចាស់ឱ្យជាប់ចំណងជាមួយគ្នាជាអង្គតែមួយ ដ្បិត «មានព្រះវិញ្ញាណតែមួយព្រះអង្គដដែល ដែលបំពេញការទាំងអស់នេះ» (១ករ ១២,១១)។
ហេតុនេះហើយ បានជាតាមព្រះហឫទ័យមេត្តាករុណារបស់ព្រះជាម្ចាស់ គ្រីស្តបរិស័ទមានព្រះគ្រីស្តជារៀមច្បង។ ទោះបីព្រះអង្គជាព្រះអម្ចាស់លើអ្វីៗទាំងអស់ក៏ដោយ ក៏ព្រះអង្គយាងមកក្នុងពិភពលោកនេះ “មិនមែនដើម្បីឱ្យគេបម្រើលោកទេ តែលោកមកបម្រើគេវិញ” (មថ ២០,២៨)។ យ៉ាងណាមិញ គ្រីស្តបរិស័ទធម្មតារាប់អស់លោកដែលទទួលអគ្គសញ្ញាតែងតាំងជាអ្នកបម្រើព្រះសហគមន៍ទុកជាបងប្អូន។ អស់លោកបំពេញមុខងារជាគង្វាលនៃក្រុមគ្រួសាររបស់ព្រះជាម្ចាស់ គឺអស់លោកបង្រៀនគេ ធ្វើឱ្យគេបានវិសុទ្ធ គ្រប់គ្រងគេដោយអំណាចរបស់ព្រះគ្រីស្ត ដើម្បីឱ្យគ្រីស្តបរិស័ទទាំងអស់ប្រតិបត្តិតាមវិន័យថ្មីស្តីអំពីសេចក្តីស្រឡាញ់។ សន្តអូគូស្តាំងមានប្រសាសន៍អំពីសេចក្តីនេះយ៉ាងពិរោះថា «មុខងាររបស់ខ្ញុំគឺ បម្រើបងប្អូន បណ្តាលឱ្យខ្ញុំតប់ប្រមល់ តែឋានៈរបស់ខ្លួនជាគ្រីស្តបរិស័ទរួមជាមួយបងប្អូននាំឱ្យខ្ញុំធូរចិត្តវិញ»។ ខ្ញុំជាអភិបាលសម្រាប់ណែនាំបងប្អូន តែខ្ញុំជាគ្រីស្តបរិស័ទរួមជាមួយបងប្អូន។ “អភិបាល” ជាពាក្យ ស្តីអំពីមុខងារដែលយើងខិតខំបំពេញ រីឯ “គ្រីស្តបរិស័ទ” ជានាមដែលយើងទទួលពីព្រះហឫទ័យប្រណីសន្តោសរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ មុខងារជាអភិបាលនាំឱ្យទទួលទោស រីឯឈ្មោះជាគ្រីស្តបរិស័ទវិញ នាំឱ្យទទួលការសង្គ្រោះ។
៣៣- គ្រីស្តបរិស័ទធម្មតាទទួលចំណែកនៃកិច្ចជាគ្រីស្តទូត
គ្រីស្តបរិស័ទធម្មតារួបរួមគ្នាក្នុងប្រជារាស្រ្តរបស់ព្រះជាម្ចាស់ និងត្រូវចាត់ចែងឱ្យមានរបៀបរៀបរយក្នុងព្រះកាយព្រះគ្រីស្តតែមួយគត់ ក្រោមអំណាចនៃសិរសាតែមួយ។ ទោះបីគេជានរណាក៏ដោយ ក៏ព្រះជាម្ចាស់ត្រាស់ហៅគេក្នុងឋានៈជាសមាជិកដែលមានជីវិតរស់រវើកឱ្យសហការគ្នា ដើម្បីឱ្យព្រះសហគមន៍ចម្រើនឡើង និងកាន់តែវិសុទ្ធជានិច្ចដោយខិតខំអស់ពីកម្លាំងដែលព្រះអាទិករបានប្រោសប្រទានឱ្យគេ និងដោយព្រះសង្គ្រោះប្រណីសន្តោសផង។
គ្រីស្តបរិស័ទធម្មតាទទួលបេសកកម្មជាគ្រីស្តទូត គឺទទួលចំណែកក្នុងបេសកកម្មរបស់ព្រះសហគមន៍ ដែលនាំការសង្គ្រោះដល់មនុស្សលោក។ ព្រះអម្ចាស់ផ្ទាល់បានផ្ញើបេសកកម្មនេះឱ្យគ្រីស្តបរិស័ទទាំងអស់ នៅពេលគេទទួលអគ្គសញ្ញាជ្រមុជទឹក និងអគ្គសញ្ញាលាបថ្ងាស។ អគ្គសញ្ញាទាំងប៉ុន្មាន ជាពិសេស អគ្គសញ្ញាអរព្រះគុណសុទ្ធតែផ្តល់ និងពង្រឹងសេចក្តីស្រឡាញ់របស់គេចំពោះព្រះជាម្ចាស់ និងចំពោះមនុស្សលោក គឺសេចក្តីស្រឡាញ់នេះហើយដែលជាកម្លាំងជំរុញគេឱ្យបំពេញបេសកកម្មគ្រប់យ៉ាងជាគ្រីស្តទូត។ ព្រះជា ម្ចាស់ត្រាស់ហៅគ្រីស្តបរិស័ទធម្មតា ជាពិសេស ឱ្យគេបង្ហាញវត្តមាន និងសកម្មភាពរបស់ព្រះសហគមន៍នៅកន្លែង និងតាមសភាពការណ៍ផ្សេងៗ។ មានតែគ្រីស្តបរិស័ទធម្មតាទេដែលអាចធ្វើឱ្យព្រះសហគមន៍ទៅជាអំបិលសម្រាប់មនុស្សលោកនៅកន្លែង និងតាមសភាពការណ៍ទាំងនោះបាន។ ដូច្នេះ គ្រីស្តបរិស័ទម្នាក់ៗជាសាក្សីតាមព្រះអំណោយទានដែលខ្លួនបានទទួល។ នៅពេលជាមួយគ្នានោះ គេបំពេញបេសកកម្មរបស់ព្រះសហគមន៍ផ្ទាល់ «តាមកម្រិតនៃព្រះអំណោយទានដែលព្រះគ្រីស្តប្រទានមក» (អភ ៤,៧)។
លើសពីបេសកកម្មជាគ្រីស្តទូតដែលគ្រីស្តបរិស័ទត្រូវបំពេញគ្រប់ៗគ្នានោះ ព្រះជាម្ចាស់ត្រាស់ហៅគ្រីស្តបរិស័ទធម្មតាខ្លះ ឱ្យរួមសហការជាមួយអស់លោកអភិបាលតាមរបៀបផ្សេងៗក្នុងបេសកកម្មរបស់អស់លោកជាគ្រីស្តទូត ដូចកាលពីដើមមានទាំងបុរស ទាំងស្រ្តី ជាសហការីរបស់គ្រីស្តទូតប៉ូលក្នុងការប្រកាសដំណឹងល្អ ហើយនឹងធ្វើការជាទម្ងន់ក្នុងព្រះអម្ចាស់ទៀតផង (ភីល ៤,៣; រម ១៦,៣)។ ម្យ៉ាងទៀត គ្រីស្តបរិស័ទធម្មតាមានសមត្ថភាព បណ្តោយឱ្យលោកអភិបាលជ្រើសរើសគេ ដើម្បីបំពេញមុខងារខ្លះខាងវិញ្ញាណក្នុងព្រះសហគមន៍។
ហេតុនេះហើយ បានជាគ្រីស្តបរិស័ទធម្មតាទាំងអស់មានភារកិច្ចដ៏ប្រសើរ គឺខិតខំធ្វើឱ្យគម្រោងការរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដែលសព្វព្រះហឫទ័យសង្គ្រោះមនុស្សលោកឈានទៅដល់មនុស្សទាំងអស់នៅគ្រប់ពេលវេលា និងនៅលើផែនដីទាំងមូល។ ដូច្នេះ ត្រូវតែបើកផ្លូវនៅគ្រប់កន្លែងឱ្យគ្រីស្តបរិស័ទធម្មតាអាចរួមចំណែកយ៉ាងសកម្ម ក្នុងកិច្ចសង្គ្រោះរបស់ព្រះសហគមន៍ តាមកម្លាំងរៀងៗខ្លួន និងតាមសេចក្តីត្រូវការនៅជំនាន់នីមួយៗផង។
៣៤- គ្រីស្តបរិស័ទធម្មតាទទួលចំណែកក្នុងមុខងាររបស់ព្រះគ្រីស្តជាមហាបូជាចារ្យ
ព្រះគ្រីស្តយេស៊ូជាមហាបូជាចារ្យដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុតស្ថិតនៅអស់កល្បជានិច្ច ព្រះអង្គសព្វព្រះហឫទ័យបន្តសក្ខីភាព និងកិច្ចបម្រើរបស់ព្រះអង្គដោយសារគ្រីស្តបរិស័ទធម្មតា។ ព្រះអង្គក៏ប្រទានជីវិតឱ្យគេដោយព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះអង្គ និងនៅតែជំរុញគេឥតឈប់ឈរ ឱ្យសម្រេចការល្អគ្រប់យ៉ាង និងឱ្យខ្លួនគេបានពេញលក្ខណៈដែរ។ ព្រះគ្រីស្តក៏ចែកបន្ទុកជាបូជាចារ្យរបស់ព្រះអង្គមួយចំណែក ដល់អស់អ្នកដែលព្រះអង្គភ្ជាប់ឱ្យរួមជាមួយព្រះអង្គយ៉ាងស្អិតល្មួតក្នុងជីវិត និងក្នុងបេសកកម្មរបស់ព្រះអង្គ។ ដូច្នេះ ពួកគេអាចលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដោយគោរពបម្រើព្រះអង្គតាមវិញ្ញាណ និងសង្គ្រោះមនុស្សលោកទៀតផង។ ដោយគ្រីស្តបរិស័ទធម្មតាថ្វាយខ្លួនទៅព្រះគ្រីស្ត និងដោយព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធចាក់ប្រេងអភិសេកគេ ព្រះជាម្ចាស់ត្រាស់ហៅគ្រីស្តបរិស័ទធម្មតាឱ្យមានបេសក កម្មដ៏ល្អប្រសើរ និងមានគ្រប់មធ្យោយបាយ បណ្តោយឱ្យព្រះវិញ្ញាណបង្កើតផលកាន់តែច្រើនឡើងៗនៅក្នុងខ្លួនគេជានិច្ច។ កិច្ចការដែលគេប្រព្រឹត្តប្រចាំថ្ងៃ ការអធិដ្ឋាន សកម្មភាពរបស់គេក្នុងឋានៈជាគ្រីស្តទូត ការរស់នៅក្នុងឋានៈជាគូស្វាមីភរិយា ការរស់នៅក្នុងក្រុមគ្រួសារ ការនឿយហត់សម្រាប់ចិញ្ចឹមជីវិត ការសម្រាកទាំងរូបកាយក្ដី ទាំងចិត្តគំនិតក្ដី (លុះត្រាតែគេប្រព្រឹត្តិការណ៍ទាំងនោះរួមក្នុងព្រះវិញ្ញាណ) សូម្បីតែទុក្ខលំបាកប្រចាំជីវិត (លុះត្រាតែគេស៊ូទ្រាំដោយអត់ធ្មត់ខន្តី) គឺសុទ្ធតែត្រឡប់ទៅជា «យញ្ញបូជាតាមព្រះវិញ្ញាណជាទីគាប់ព្រះហឫទ័យព្រះជាម្ចាស់ ដោយសារព្រះយេស៊ូគ្រីស្ត» (១សល ២,៥)។ ពេលគេថ្វាយអភិបូជា គេថ្វាយតង្វាយទាំងនោះទៅព្រះបិតា រួមជាមួយព្រះកាយព្រះអម្ចាស់ ដោយគោរពប្រណិប័តន៍។ ធ្វើដូច្នោះ គ្រីស្តបរិស័ទធម្មតាដែលរស់នៅបែបវិសុទ្ធ ប្រសិទិ្ធពិភពលោកទាំងមូលឱ្យបានវិសុទ្ធថ្វាយទៅព្រះបិតា និងគោរពក្រាបថ្វាយបង្គំព្រះបិតានៅគ្រប់ទីកន្លែង។
៣៥- គ្រីស្តបរិស័ទធម្មតាទទួលចំណែកក្នុងមុខងាររបស់ព្រះគ្រីស្តជាព្យាការី
ព្រះគ្រីស្តជាព្យាការីដ៏ប្រសើរឧត្តម ព្រះអង្គបានប្រកាសព្រះរាជ្យរបស់ព្រះបិតា ដោយយកការរស់នៅរបស់ព្រះអង្គធើ្វជាសក្ខីភាព និងមានព្រះបន្ទូលប្រកបដោយអំណាច។ ព្រះអង្គបំពេញបន្ទុកជាព្យាការីរហូតដល់ពេលព្រះអង្គសម្តែងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះអង្គយ៉ាងពេញលេញនៅគ្រាចុងក្រោយបំផុត។ ព្រះអង្គបន្តបំពេញបន្ទុកនោះមិនគ្រាន់តែតាមរយៈអស់លោកអភិបាលដែលបង្រៀនក្នុងព្រះនាមព្រះអង្គ និងដែលប្រកបដោយអំណាចរបស់ព្រះអង្គប៉ុណ្ណោះទេ តែព្រះអង្គក៏បន្តបំពេញការងារនេះតាមរយៈគ្រីស្តបរិស័ទធម្មតាដែរ គឺព្រះអង្គតែងតាំងឱ្យគ្រីស្តបរិស័ទទាំងនោះទៅជាសាក្សីរបស់ព្រះអង្គ។ ព្រះអង្គប្រោសឱ្យគេមានជំនឿស្របគ្នាយ៉ាងជ្រៅក្នុងចិត្ត និងអាចថ្លែងព្រះបន្ទូលបានផង (កក ២,១៧-១៨; វវ ១៩,១០) ដើម្បីឱ្យអានុភាពនៃដំណឹងល្អភ្លឺនៅក្នុងការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃរបស់មនុស្ស និងក្នុងការរស់នៅជាក្រុមគ្រួសារ និងក្នុងសង្គមទៀតផង។ គ្រីស្តបរិស័ទធម្មតាបង្ហាញខ្លួនទុកជាបុត្រធីតាដែលកើតតាមព្រះបន្ទូលសន្យា ដោយមានជំនឿ និងសេចក្តីសង្ឃឹមរឹងប៉ឹង គេចេះប្រើប្រាស់ពេលវេលានៅសម័យឥឡូវ (អភ ៥,១៦; កូឡ ៤,៥) ហើយព្យាយាមខន្តីទន្ទឹងរង់ចាំសិរីរុងរឿងដែលត្រូវលេចមកនៅពេលខាងមុខ (រម ៨,២៥)។ ពួកគេមិនត្រូវលាក់ទុកសេចក្តីសង្ឃឹមនេះកប់នៅក្នុងជំរៅចិត្តគេទេ តែត្រូវសម្តែងចេញតាមរចនាសម្ពន្ធនៃការរស់នៅក្នុងលោកនេះ ដោយខិតខំប្រែចិត្តគំនិតជានិច្ច «ទាំងប្រឆាំងប្រយុទ្ធទល់នឹងមេត្រួតត្រាក្នុងលោកីយ៍ដ៏ងងឹតនេះ ហើយប្រយុទ្ធទល់នឹងឥទ្ធិពលអរូបិយដ៏អាក្រក់ទាំងឡាយផងដែរ» (អភ ៦,១២)។
អគ្គសញ្ញាទាំងប៉ុន្មាននៃសម្ពន្ធមេត្រីថ្មីដែលប្រៀបដូចជាជាអាហារចិញ្ចឹមជីវិត និងពង្រឹងមុខងារជាគ្រីស្តទូតរបស់គ្រីស្តបរិស័ទធម្មតា ពិតជាប្រផ្នូលអំពីមេឃ និងផែនដីថ្មីយ៉ាងណា (វវ ២១,១) គ្រីស្តបរិស័ទធម្មតាក៏ទៅជាអ្នកប្រកាសដ៏ពូកែអំពីជំនឿលើអ្វីៗដែលយើងសង្ឃឹមថា នឹងបានយ៉ាងនោះដែរ (ហប ១១,១) គឺគេឥតរួញរាប្រកាសជំនឿនេះ ទាំងខិតខំរស់នៅត្រឹមត្រូវស្របតាមជំនឿនេះថែមទៀត។ គ្រីស្តបរិស័ទធម្មតាប្រកាសដំណឹងល្អអំពីព្រះគ្រីស្ត ដោយផ្តល់សក្ខីភាពតាមការរស់នៅ និងដោយពោលពាក្យសម្តីអំពីព្រះគ្រីស្តទៀតផង។ ការប្រកាសដំណឹងល្អនេះមានលក្ខណៈពិសេស និងប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពយ៉ាងខ្លាំង ព្រោះគេប្រកាសដំណឹងល្អក្នុងសភាពការណ៍ធម្មតារបស់មនុស្សលោក។
ក្នុងចំណោមបន្ទុកទាំងប៉ុន្មានរបស់គ្រីស្តបរិស័ទធម្មតា របៀបរស់នៅជាគូស្វាមីភរិយាមានតម្លៃដ៏ថ្លៃថ្នូរយ៉ាងខ្លាំង។ មានអគ្គសញ្ញាពិសេសមួយ គឺអគ្គសញ្ញាអាពាហ៍ពិពាហ៍ ធ្វើឱ្យការរស់នៅជាគូស្វាមីភរិយា និងការរស់នៅជាក្រុមគ្រួសារបានវិសុទ្ធ។ ក្រុមគ្រួសារពិតជាកន្លែងដែលគ្រីស្តបរិស័ទធម្មតាប្រព្រឹត្តិកិច្ចការជាគ្រីស្តទូតរបស់ខ្លួន និងជាសាលារៀនពិសេសអប់រំអំពីកិច្ចការជាគ្រីស្តទូតនេះ គឺ គ្រីស្តសាសនាជ្រាបចូលក្នុងការចាត់ចែងនៃរបៀបរស់នៅ និងផ្លាស់ប្រែរបៀបរស់នៅនោះជារៀងរាល់ថ្ងៃឱ្យកាន់តែប្រសើរឡើងៗ។ ព្រះជាម្ចាស់ត្រាស់ហៅគូស្វាមីភរិយាឱ្យមានបេសកកម្មពិសេសក្នុងក្រុមគ្រួសារ គឺម្នាក់ៗធ្វើជាសាក្សីចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក និងចំពោះកូនអំពីជំនឿ និងអំពីព្រះហឫទ័យស្រឡាញ់របស់ព្រះគ្រីស្ត។ ក្រុមគ្រួសារគ្រីស្តបរិស័ទប្រកាសយ៉ាងច្បាស់នូវរបៀបរស់នៅក្នុងព្រះរាជ្យរបស់ព្រះជាម្ចាស់សព្វថ្ងៃផង និងសេចក្តីសង្ឃឹមនឹងបានបរមសុខនៅលោកខាងមុខទៀតផងដែរ។ ដូច្នេះ ដោយធ្វើជាគំរូ និងដោយផ្តល់សក្ខីភាព ក្រុមគ្រួសារគ្រីស្តបរិស័ទស្តីបន្ទោសមនុស្សលោកដែលជាប់នឹងបាប ហើយធ្វើជាពន្លឺសម្រាប់អស់អ្នកដែលស្វែងរកសេចក្តីពិតទៀតផង។
ហេតុនេះហើយ ដោយគ្រីស្តបរិស័ទធម្មតាធើ្វកិច្ចការប្រចាំថ្ងៃ និងដោយមានកង្វល់អំពីជីវិតក្នុងលោកីយ៍ គេអាចបំពេញ (និងត្រូវបំពេញ) កិច្ចការមួយដ៏សំខាន់ក្នុងការនាំដំណឹងល្អដល់មនុស្សលោក។ គ្រីស្តបរិស័ទធម្មតាខ្លះជួយណែនាំពិធីតាមសមត្ថភាពរបស់ខ្លួន នៅពេលខ្វះលោកគង្វាល ឬនៅពេលអស់លោកគង្វាលមិនអាចធ្វើជាប្រធានក្នុងពិធីទាំងនោះបាន ព្រោះត្រូវគេបៀតបៀនធ្វើបាប។ គ្រីស្តបរិស័ទធម្មតាជាច្រើនទៀតចំណាយកម្លាំងរបស់ខ្លួនអស់ ក្នុងកិច្ចការជាគ្រីស្តទូត។ ប៉ុន្តែ គ្រីស្តបរិស័ទធម្មតាទាំងអស់មានភារកិច្ចសហការលាតសន្ធឹងព្រះរាជ្យព្រះគ្រីស្តឱ្យចម្រើនឡើងក្នុងពិភពលោកទាំងមូល។ ហេតុនេះហើយបានជាគ្រីស្តបរិស័ទធម្មតាត្រូវខិតខំស្វែងរកឱ្យស្គាល់កាន់តែច្បាស់ នូវសេចក្តីពិតដែលព្រះជាម្ចាស់បានសម្តែងមក និងទទូចអង្វរព្រះជាម្ចាស់ សូមព្រះអង្គទ្រង់ព្រះមេត្តាប្រទានប្រាជ្ញាញាណដល់ខ្លួនគេផង។
៣៦- គ្រីស្តបរិស័ទធម្មតាទទួលចំណែកក្នុងមុខងាររបស់ព្រះគ្រីស្តជាព្រះមហាក្សត្រ
ព្រះគ្រីស្តធ្វើតាមព្រះបញ្ជារហូតដល់សោយទិវង្គត ហេតុនេះហើយ បានជាព្រះបិតាលើកតម្កើងព្រះអង្គឡើងយ៉ាងខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត (ភីល ២,៨-៩) ហើយទ្រង់ចូលក្នុងសិរីរុងរឿងនៃព្រះរាជ្យព្រះអង្គ។ ព្រះជាម្ចាស់បានបញ្ចុះបញ្ចូលអ្វីៗទាំងអស់ក្រោមអំណាចរបស់ព្រះគ្រីស្ត ទម្រាំព្រះបុត្រាផ្ទាល់នឹងចុះចូលក្រោមអំណាចព្រះបិតា រួមជាមួយសត្វលោកទាំងឡាយ ដើម្បីឱ្យព្រះជាម្ចាស់បំពេញអ្វីៗទាំងអស់ក្នុងមនុស្សទាំងអស់ (១ករ ១៥,២៧-២៨)។ ព្រះគ្រីស្តបានប្រគល់អំណាចនេះឱ្យក្រុមសាវ័ក ហើយតែងតាំងគេឱ្យមានសេរីភាពក្នុងឋានៈគេជាព្រះមហាក្សត្រ ដើម្បីឱ្យគេរម្ដោះខ្លួនរួចពីអំណាចនៃបាបដែលសោយរាជ្យលើខ្លួនគេផ្ទាល់ ដោយគេមានចិត្តលះបង់ និងរស់នៅយ៉ាងវិសុទ្ធ (រម ៦,១២)។ លើសពីនេះទៅទៀត ដោយបម្រើព្រះគ្រីស្តក្នុងការបម្រើអ្នកដទៃ គេអាចណែនាំបងប្អូនរបស់ខ្លួន ទាំងមានចិត្តសុភាពរាបសា និងចិត្តអត់ធ្មត់ខន្តីទៅគាល់ព្រះមហាក្សត្រ។ អ្នកបម្រើព្រះមហាក្សត្រនេះ ក៏ជាព្រះមហាក្សត្រដែរ។
ព្រះអម្ចាស់សព្វព្រះហឫទ័យលាតសន្ធឹងព្រះរាជ្យរបស់ព្រះអង្គ តាមរយៈគ្រីស្តបរិស័ទធម្មតាគឺ ក្រោមព្រះរាជ្យនេះ សេចក្តីពិតនិងជីវិត ភាពវិសុទ្ធ និងព្រះហឫទ័យប្រណីសន្តោស យុត្តិធម៌ សេចក្តីស្រឡាញ់ និងសន្តិភាព គ្រងរាជ្យហើយ។ ក្រោមរាជ្យនោះ សត្វលោកបានរួចពីការធ្វើជាទាសករនៃការវិនាសអន្តរាយ ហើយមានសេរីភាពប្រកបដោយសិរីរុងរឿង ក្នុងឋានៈជាបុត្រធីតារបស់ព្រះជាម្ចាស់ (រម ៨,២១)។ ព្រះបន្ទូលសន្យាពិតជាប្រសើរណាស់ វិន័យដែលព្រះយេស៊ូប្រទានឱ្យក្រុមសាវ័កក៏ពិតជាប្រសើរឧត្តុង្គឧត្តមដែរ គឺថា៖ “អ្វីៗទាំងអស់សុទ្ធតែបម្រើបងប្អូនទាំងអស់ រីឯបងប្អូនវិញ បងប្អូនបម្រើព្រះគ្រីស្ត ហើយព្រះគ្រីស្តបម្រើព្រះជាម្ចាស់” (១ករ ៣,២៣)។
ហេតុនេះហើយ បានជាគ្រីស្តបរិស័ទត្រូវទទួលស្គាល់លក្ខណៈដ៏ជ្រៅបំផុតនៃសត្វលោកទាំងអស់។ តម្លៃដ៏ថ្លៃថ្នូរ និងទិសដៅនៃសត្វលោកទាំងនោះ គឺលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ គ្រីស្តបរិស័ទក៏ត្រូវជួយគ្នាទៅវិញទៅមកតាមកិច្ចការនៃលោកនេះ ដើម្បីឱ្យបានរស់នៅតាមរបៀបកាន់តែវិសុទ្ធឡើងៗ។ ព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះគ្រីស្តនឹងជ្រាបចូលក្នុងពិភពលោក ហើយពិភពលោក ឈានទៅកាន់ទិសដៅរបស់ខ្លួនយ៉ាងជោគជ័យដោយមានយុត្តិធម៌ សេចក្តីស្រឡាញ់ និងសន្តិភាព។ ក្នុងចំណោមគ្រីស្តបរិស័ទទាំងអស់ គ្រីស្តបរិស័ទធម្មតាមានតួនាទីពិសេសជាងគេ គឺធើ្វឱ្យសត្វលោកទាំងអស់ទៅដល់ទិសដៅរបស់ខ្លួន។ ដោយគ្រីស្តបរិស័ទធម្មតាមានសមត្ថភាពក្នុងគ្រប់វិស័យខាងលោកីយ៍ និងមានសកម្មភាពផ្សេងៗដែលមានព្រះគ្រីស្តណែនាំ គេត្រូវខិតខំឱ្យអស់ពីសមត្ថភាព ធ្វើឱ្យមនុស្សលោកថែទាំធនធានធម្មជាតិដែលព្រះអង្គបានប្រតិស្ឋានមក ដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់មនុស្សទាំងអស់ដោយមិនចោលនរណាម្នាក់សោះឡើយ។ ដោយសារកិច្ចការរបស់មនុស្សដោយសារបច្ចេកទេស និងវប្បធម៌លោកីយ៍ គ្រីស្តបរិស័ទធម្មតាត្រូវខិតខំចែករំលែកធនធានទាំងនោះដល់មនុស្សទាំងអស់ឱ្យកាន់តែប្រសើរឡើង ស្របតាមគោលបំណងនៃព្រះអាទិករ និងតាមព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គបំភ្លឺ។ ត្រូវធ្វើឱ្យធនធានទាំងនោះ ជួយការអភិវឌ្ឍន៍ជាសកល ឱ្យមនុស្សមានសេរីភាពតាមលក្ខណៈជាមនុស្ស និងជាគ្រីស្តបរិស័ទ។ ដូច្នេះ តាមរយៈសមាជិកនៃព្រះសហគមន៍ ព្រះគ្រីស្តមុខជានឹងបំភ្លឺសង្គមមនុស្សទាំងមូលឱ្យកាន់តែភ្លឺឡើងៗ តាមពន្លឺរបស់ព្រះអង្គដែលសង្រ្គោះមនុស្សលោក ។
លើសពីនេះទៅទៀត ប្រសិនបើស្ថាប័ននានា និងសភាពការណ៍នៃការរស់នៅក្នុងពិភពលោកបណ្តាលឱ្យប្រព្រឹត្តអំពើបាប សូមឱ្យគ្រីស្តបរិស័ទធម្មតារួមកម្លាំងគ្នាជួយប្រែ និងព្យាបាលសភាពការណ៍ និងស្ថាប័នទាំងនោះឱ្យបានសមរម្យ។ ដូច្នេះ ស្ថាប័ន និងសភាពការណ៍ទាំងនោះបានស្របតាមក្បួននៃយុត្តិធម៌ ហើយជួយមនុស្សឱ្យប្រព្រឹត្តតាមព្រហ្មវិហារធម៌ លែងរារាំងយុត្តិធម៌ និងព្រហ្មវិហារធម៌ទៀតហើយ។ ប្រសិនបើគេប្រព្រឹត្តដូច្នេះ គ្រីស្តបរិស័ទនឹងនាំតម្លៃដ៏ថ្លៃថ្នូរនៃសីលធម៌ឱ្យជ្រាបចូលក្នុងវប្បធម៌ និងក្នុងគ្រប់កិច្ចការរបស់មនុស្ស។ ដូច្នេះ គ្រីស្តបរិស័ទរៀបចំមនុស្សលោក ដែលប្រៀបដូចជាដីចម្ការមួយឱ្យបានល្អ ដើម្បីទទួលពូជនៃព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ទ្វារនៃព្រះសហគមន៍ក៏នឹងបើកចំហ បណ្តោយឱ្យដំណឹងអំពីសេចក្តីសុខសាន្តអាចចូលក្នុងពិភពលោកបាន។
តាមព្រះជាម្ចាស់ចាត់ចែងការសង្គ្រោះ គ្រីស្តបរិស័ទត្រូវបង្ហាត់ខ្លួនឱ្យចេះវែកញែកយ៉ាងច្បាស់អំពីសិទ្ធិ និងជាភារកិច្ចរបស់ខ្លួនក្នុងឋានៈជាសមាជិកនៃព្រះសហគមន៍ និងក្នុងឋានៈជាសមាជិកនៃសង្គមមនុស្ស។ សូមយកចិត្តទុកដាក់ខិតខំធ្វើឱ្យសិទ្ធិ និងភារកិច្ចទាំងពីរយ៉ាងនេះស៊ីចង្វាក់ទៅវិញទៅមកយ៉ាងស្រួល។ ត្រូវនឹកជានិច្ចថា មនសិការរបស់គ្រីស្តបរិស័ទត្រូវណែនាំគេក្នុងគ្រប់វិស័យខាងលោកីយ៍ ដ្បិតគ្មានកិច្ចការណាមួយរបស់មនុស្ស សូម្បីតែកិច្ចការខាងលោកីយ៍ក្ដី អាចជៀសផុតពីអំណាចរបស់ព្រះជាម្ចាស់បានសោះឡើយ។ នាសម័យបច្ចុប្បន្ន តាមរបៀបគ្រីស្តបរិស័ទធ្វើការ គេត្រូវញែកសិទ្ធិ និងភារកិច្ចទាំងពីរយ៉ាងនោះឱ្យបានច្បាស់ ហើយក៏ត្រូវឱ្យសិទ្ធិ និងភារកិច្ចទាំងនោះស៊ីចង្វាក់គ្នាយ៉ាងស្រួលដែរ។ នេះជាការណ៍ដ៏សំខាន់ ដើម្បីឱ្យព្រះសហគមន៍អាចតបឆ្លើយយ៉ាងពេញលេញនឹងសភាពការណ៍ពិសេសនៃពិភពលោកយើងនាបច្ចុប្បន្ននេះ តាមបេសកកម្មរបស់ខ្លួន។ យើងក៏ត្រូវទទួលស្គាល់ថា អ្នកកាន់អំណាចខាងនយោបាយមានសិទ្ធិពេញទីក្នុងការណែនាំខាងលោកីយ៍ គេក៏មានគោលការណ៍ណែនាំផ្ទាល់របស់គេដែរ។ ក៏ប៉ុន្តែ នៅពេលជាមួយគ្នានោះ គ្រីស្តបរិស័ទត្រូវបដិសេធលទ្ធិដ៏អាក្រក់ដែលអះអាងថា គេអាចសាងសង់សង្គមមនុស្សដោយមិនអើពើនឹងសាសនាទាល់តែសោះ មិនអនុញ្ញាតឱ្យប្រជាពលរដ្ឋមានសិទ្ធិសេរីភាពខាងសាសនា ព្រមទាំងបំបាត់សេរីភាពនោះផង។
៣៧- ទំនាក់ទំនងជាមួយក្រុមអភិបាល
គ្រីស្តបរិស័ទធម្មតា ក៏ដូចគ្រីស្តបរិស័ទឯទៀតៗទាំងអស់ដែរ មានសិទិ្ធទទួលធនធានយ៉ាងបរិបូរណ៍ខាងព្រះវិញ្ញាណដែលហូរមកពីទ្រព្យដ៏មានតម្លៃរបស់ព្រះសហគមន៍ ជាពិសេស គេមានសិទ្ធិទទួលជំនួយមកពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ និងពីអគ្គសញ្ញានានាដែលអភិបាល និងបូជាចារ្យចែកឱ្យ។ សូមឱ្យគេមានសេរីភាពជម្រាបគង្វាលទាំងនោះឱ្យជ្រាបអំពីសេចក្តីត្រូវការ និងអ្វីៗដែលគេចង់បាន ទាំងទុកចិត្តអស់លោកក្នុងឋានៈអស់លោកជាបុត្រធីតារបស់ព្រះជាម្ចាស់ និងជាបងប្អូនក្នុងអង្គព្រះគ្រីស្ត។ គេក៏មានលទ្ធភាព (ហើយជួនកាលមានភារកិច្ច) បញ្ចេញយោបល់អំពីអ្វីៗដែលជាប្រយោជន៍ដល់ព្រះសហគមន៍ តាមចំណេះចេះដឹង តាមសមត្ថភាព និងតាមឋានៈរបស់ខ្លួនទៀតផងដែរ។ ប្រសិនបើគេចង់ផ្តល់យោបល់ ត្រូវផ្តល់តាមរចនាសម្ពន្ធដែលព្រះសហគមន៍បានចាត់ចែងឱ្យដោយចិត្តស្មោះ ដោយចិត្តកា្លហាន និងដោយប្រុងប្រយ័ត្នជានិច្ច ទាំងមានសេចក្តីគោរព និងសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលត្រូវបង្ហាញចំពោះអស់លោកដែលជាតំណាងព្រះគ្រីស្ត ព្រោះអស់លោកបានទទួលអគ្គសញ្ញាតែងតាំង។
គ្រីស្តបរិស័ទធម្មតា ក៏ដូចគ្រីស្តបរិស័ទឯទៀតៗទាំងអស់ដែរ គេត្រូវតែសុខចិត្តទទួលសេចក្តីដែលអស់លោកអភិបាលជាគង្វាល បានសម្រេចក្នុងឋានៈជាតំណាងព្រះគ្រីស្ត ក្នុងនាមអស់លោកជាក្រុមណែនាំ និងតាមអំណាចរបស់អស់លោកក្នុងព្រះសហគមន៍។ ត្រូវតែសុខចិត្តទទួលភ្លាតាមរបៀបគ្រីស្តបរិស័ទធ្លាប់ស្តាប់បង្គាប់។ ធ្វើដូច្នេះ គេយកតម្រាប់តាមព្រះគ្រីស្តជាបរមគ្រូរបស់គេ ដែលបានស្តាប់តាមបញ្ជារហូតដល់សោយទិវង្គត និងដែលបានបើកមាគ៌ាដ៏សែនសុខសាន្តឆ្ពោះទៅកាន់សេរីភាពនៃបុត្រធីតារបស់ព្រះជាម្ចាស់។ សូមឱ្យគ្រីស្តបរិស័ទធម្មតាអង្វរព្រះជាម្ចាស់ សូមព្រះអង្គប្រទានពរដល់អស់មេដឹកនាំដែលព្រះអង្គតែងតាំងឱ្យថែរក្សាជីវិតខាងវិញ្ញាណរបស់យើង ព្រោះអស់លោកនឹងត្រូវទទួលខុសត្រូវនៅចំពោះព្រះភ័ក្រ្តព្រះជាម្ចាស់ សូមឱ្យអស់លោកបំពេញមុខងារនេះដោយអំណរ មិនមែនដោយថ្ងូរទេ (ហប ១៣,១៧)។
ចំពោះអស់លោកជាគង្វាលវិញ ត្រូវទទួលស្គាល់ និងលើកស្ទួយកិត្តិយសដ៏ថ្លៃថ្នូររបស់គ្រីស្តបរិស័ទធម្មតា ដែលអាចទទួលខុសត្រូវក្នុងព្រះសហគមន៍។ សូមឱ្យអស់លោកសួរយោបល់ដ៏វាងវៃរបស់គេ ផ្ញើមុខងារបម្រើព្រះសហគមន៍ឱ្យគេទាំងទុកចិត្ត ទុកសេរីភាពឱ្យគេប្រព្រឹត្តកិច្ចការរបស់គេ ដាស់តឿនគេឱ្យមានចិត្តក្លាហានចាប់ផ្តើមធ្វើការផ្សេងៗដោយគំនិតគេផ្ទាល់។ សូមអស់លោកមានចិត្តស្រឡាញ់គ្រីស្តបរិស័ទធម្មតា ដូចឪពុកស្រឡាញ់កូន សូមរាប់អានគេក្នុងអង្គព្រះគ្រីស្ត និងចាប់អារម្មណ៍នូវអ្វីៗដែលគេសាកល្បងចង់ធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់គេ។ សូមទទួលស្គាល់ និងគោរពសិទិ្ធសេរីភាពដ៏ត្រឹមត្រូវរបស់គ្រីស្តបរិស័ទធម្មតា ជាសេរីភាពរបស់មនុស្សទាំងអស់នៅលើផែនដីនេះ។
ទំនាក់ទំនងយ៉ាងស្និទ្ធស្នាលរវាងគ្រីស្តបរិស័ទធម្មតា និងអស់លោកជាគង្វាល មុខជានឹងផ្តល់ផលគ្រប់យ៉ាងសម្រាប់ព្រះសហគមន៍ គឺគ្រីស្តបរិស័ទធម្មតានឹងពង្រឹងគំនិតទទួលការខុសត្រូវរបស់ខ្លួនផ្ទាល់ ពង្រឹងចិត្តឧស្សាហ៍របស់គេ ពង្រឹងកម្លាំងឱ្យគេចូលរួមសហការក្នុងកិច្ចការរបស់អស់លោកគង្វាលយ៉ាងស្រួល។ រីឯអស់លោកគង្វាលវិញ ដោយមានបទពិសោធន៍របស់គ្រីស្តបរិស័ទធម្មតាជួយ អស់លោកអាចវិនិច្ឆ័យបានច្បាស់ និងត្រឹមត្រូវ មិនត្រឹមតែក្នុងរឿងសាសនាប៉ុណ្ណោះទេ តែក្នុងរឿងលោកីយ៍ថែមទៀតផង។ ដូច្នេះ ដោយមានសមាជិកទាំងអស់ជួយពង្រឹងផង ព្រះសហគមន៍ទាំងមូលអាចបំពេញបេសកកម្មរបស់ខ្លួនដោយប្រសិទ្ធភាពបាន គឺជួយមនុស្សលោកឱ្យបានជីវិត។
៣៨- ពាក្យបញ្ចប់
គ្រីស្តបរិស័ទធម្មតាម្នាក់ៗត្រូវធ្វើជាសាក្សីនៅចំពោះមុខមនុស្សលោកអំពីព្រះអម្ចាស់យេស៊ូ ដែលមានព្រះជន្មថ្មីដ៏រុងរឿងរស់នៅក្នុងលោកនេះ និងទៅជាសញ្ញាសម្គាល់អំពីព្រះជាម្ចាស់ដែលមានព្រះជន្មគង់នៅដែរ។ គ្រីស្តបរិស័ទទាំងអស់គ្នា និងគ្រីស្តបរិស័ទម្នាក់ៗតាមចំណែករៀងៗខ្លួន ត្រូវចិញ្ចឹមមនុស្សលោកដោយផលផ្លែដែលកើតពីព្រះវិញ្ញាណ (កាឡ ៥,២២)។ គេចាក់បង្ហូរព្រះវិញ្ញាណនេះដែលមានសកម្មភាពក្នុងជនក្រីក្រ ក្នុងជនស្លូតបូត និងក្នុងអ្នកកសាងសន្តិភាពដែលសុទ្ធតែអាចទទួលសុភមង្គលបាន ដូចព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលមក (មថ ៥,៣-៩)។ សរុបសេចក្តីមក «វិញ្ញាណផ្តល់ជីវិតឱ្យរូបកាយយ៉ាងណា គ្រីស្តបរិស័ទផ្តល់ជីវិតឱ្យមនុស្សលោកយ៉ាងនោះដែរ» (លិខិតផ្ញើជូនលោកឌីយ៉ូងែត)។
ជំពូក៥
ព្រះជាម្ចាស់ត្រាស់ហៅមនុស្សទាំងអស់ឱ្យបានវិសុទ្ធ
៣៩- អារម្ភកថា
មហាសន្និបាតដ៏វិសុទ្ធបង្ហាញគម្រោងដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះជាម្ចាស់អំពីព្រះសហគមន៍ គឺតាមជំនឿយើង ព្រះសហគមន៍ពិតជាវិសុទ្ធ ហើយក៏មិនអាចលែងទៅជាវិសុទ្ធបានដែរ។ ក្នុងធម៌ “សូមលើកតម្កើងសិរីរុងរឿង” យើងធ្លាប់ប្រកាសថា ព្រះគ្រីស្តជាព្រះបុត្រា ពិតជា “ព្រះដ៏វិសុទ្ធតែមួយព្រះអង្គ” រួមជាមួយព្រះបិតា និងព្រះវិញ្ញាណ។ ព្រះអង្គបានស្រឡាញ់ព្រះសហគមន៍ទុកជាព្រះមហេសី និងបានបូជាព្រះជន្មសម្រាប់ព្រះសហគមន៍ ដើម្បីប្រោសឱ្យព្រះសហគមន៍បានទៅជាវិសុទ្ធ (អភ ៥,២៥-២៦) ទ្រង់បានប្រោសឱ្យព្រះសហ គមន៍ភ្ជាប់ជាមួយព្រះអង្គទុកជាព្រះកាយព្រះអង្គ និងបានប្រទានព្រះអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធយ៉ាងបរិបូរណ៍ ដើម្បីលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ហេតុនេះហើយ បានជាព្រះជាម្ចាស់ត្រាស់ហៅគ្រីស្តបរិស័ទទាំងអស់ក្នុងព្រះសហគមន៍ ទាំងក្រុមអ្នកកាន់អំណាចតាមលំដាប់លំដោយ ទាំងគ្រីស្តបរិស័ទដែលត្រូវគេគ្រប់គ្រងឱ្យបានវិសុទ្ធគ្រប់គ្នា ស្របតាមគ្រីស្តទូតចែងថា «ពិតមែនហើយ! ព្រះជាម្ចាស់សព្វព្រះហឫទ័យឱ្យបងប្អូនបានវិសុទ្ធមែន» (១ថស ៤,៣; អភ ១,៤)។ ព្រះសហគមន៍សម្តែងជានិច្ច (និងត្រូវសម្តែង) ថា ខ្លួនបានវិសុទ្ធដោយបង្ហាញផលផ្លែនៃព្រះហឫទ័យប្រណីសន្តោសរបស់ព្រះវិញ្ញាណនៅក្នុងគ្រីស្តបរិស័ទ។ លក្ខណៈដ៏វិសុទ្ធនេះលេចមកតាមរបៀបផ្សេងៗក្នុងគ្រីស្តបរិស័ទម្នាក់ៗ ដែលតម្រង់ខ្លួនទៅរកសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ពេញលក្ខណៈតាមរបៀបរស់នៅរបស់គេផ្ទាល់ ទាំងជួយកសាងអ្នកដទៃឱ្យទៅជាបុត្រធីតារបស់ព្រះបិតាផង។ លក្ខណៈដ៏វិសុទ្ធនេះលេចមកយ៉ាងច្បាស់ ដោយមានគ្រីស្តបរិស័ទខ្លះយកចិត្តទុកដាក់ប្រតិបត្តិតាមដំបូន្មានដែលយើងធ្លាប់ហៅថា “ដំបូន្មានចែងក្នុងគម្ពីរដំណឹងល្អ”។
មានគ្រីស្តបរិស័ទមួយចំនួនធំសុខចិត្តប្រតិបត្តិតាមដំបូន្មានទាំងនោះ ដោយមានព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធជំរុញតាមរបៀបជាបុគ្គលម្នាក់ៗ ឬតាមស្ថានភាពរស់នៅ ឬតាមរបៀបរស់នៅជាបព្វជិតបព្វជិតា ដែលព្រះសហគមន៍ទទួលស្គាល់ជាផ្លូវការ។ ការប្រតិបត្តិតាមដំបូន្មានទាំងនោះផ្តល់ (និងត្រូវផ្តល់) សក្ខីភាពដ៏ភ្លឺចិញ្ចែងចិញ្ចាច និងជាឧទាហរណ៍មួយអំពីលក្ខណៈដ៏វិសុទ្ធរបស់ព្រះសហគមន៍។
៤០- ព្រះជាម្ចាស់ត្រាស់ហៅមនុស្សទាំងអស់ឱ្យបានវិសុទ្ធ
ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូជាព្រះបរមគ្រូ និងជាគំរូអំពីសេចក្តីពេញលក្ខណៈគ្រប់យ៉ាង ព្រះអង្គបានបង្រៀនក្រុមសាវ័កទាំងមូល និងសាវ័កម្នាក់ៗ ទោះជាគេមានឋានៈ វណ្ណៈណាក្តីឱ្យរស់នៅតាមរបៀបដ៏វិសុទ្ធ ដូចព្រះអង្គបង្កើតរបៀបរស់នៅដែរ។ ព្រះអង្គក៏អាចប្រោសឱ្យរបៀបរស់នៅបែបនោះបានគ្រប់លក្ខណៈ ដូចព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលថា «ព្រះបិតារបស់អ្នករាល់គ្នាដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុតគ្រប់លក្ខណ៍យ៉ាងណា សូមឱ្យអ្នករាល់គ្នាបានគ្រប់លក្ខណ៍យ៉ាងនោះដែរ» (មថ ៥,៤៨)។ ព្រះអង្គបានចាត់ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធមកសណ្ឋិតលើសាវ័កទាំងអស់ ដើម្បីជំរុញគេពីខាងក្នុងឱ្យស្រឡាញ់ព្រះជាម្ចាស់ឱ្យអស់ពីចិត្តគំនិត អស់ពីស្មារតី អស់ពីប្រាជ្ញា និងអស់ពីកម្លាំង (មក ១២, ៣០) ព្រមទាំងឱ្យស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមកដូចព្រះគ្រីស្តបានស្រឡាញ់គេដូច្នោះដែរ (យហ ១៣,៣៤; ១៥,១២)។ ព្រះជាម្ចាស់ត្រាស់ហៅសាវ័ករបស់ព្រះគ្រីស្ត មិនមែនព្រោះគេមានកុសលផលបុណ្យនោះទេ តែព្រោះព្រះអង្គបានគ្រោងទុកជាមុនតាមព្រះហឫ ទ័យប្រណីសន្តោស។ ព្រះអង្គប្រោសគេឱ្យបានសុចរិត ដោយគេរួមក្នុងអង្គព្រះយេស៊ូជាអម្ចាស់។ គេបានទៅជាបុត្រធីតារបស់ព្រះជា ម្ចាស់យ៉ាងពិតប្រាកដ ដោយសារអគ្គសញ្ញាជ្រមុជទឹកដែលបញ្ជាក់ជំនឿរបស់គេ គេក៏ទទួលចំណែកនៃសភាពរបស់ព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់ ហេតុនេះហើយ បានជាគេជាវិសុទ្ធប្រាកដមែន។ គ្រីស្តបរិស័ទត្រូវរក្សាទុកលក្ខណៈដ៏វិសុទ្ធដែលគេបានទទួលនេះឱ្យនៅគង់វង្ស និងធ្វើឱ្យលក្ខណៈដ៏វិសុទ្ធនេះបានពេញលេញ តាមការរស់នៅរបស់គេ ដោយព្រះជាម្ចាស់ប្រណីសន្តោសផង។ គ្រីស្តទូតប៉ូលទូន្មានគេឱ្យរស់នៅក្នុងឋានៈជាជនដ៏វិសុទ្ធ (អភ ៥,៣) «ដោយព្រះជាម្ចាស់បានជ្រើសរើសបងប្អូនធ្វើជាជនដ៏វិសុទ្ធ និងជាទីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គ បងប្អូនត្រូវតែកាន់ចិត្តអាណិតមេត្តា ចិត្តល្អ សប្បុរស ចេះបន្ទាបខ្លួន មានចិត្តស្លូតបូត និងចិត្តខន្តីអត់ធ្មត់» (កូឡ ៣,១២)។ គ្រីស្តទូតប៉ូលក៏ដាស់តឿនគេឱ្យបង្កើតផលផ្លែនៃព្រះវិញ្ញាណ ដើម្បីឱ្យគេបានវិសុទ្ធ (កាឡ ៥,២២; រម ៦,២២)។ ក៏ប៉ុន្តែ ដោយយើងទាំងអស់គ្នាតែងតែធ្វើខុសព្រះហឫទ័យព្រះជាម្ចាស់ជាច្រើន (យក ៣,២) យើងត្រូវការព្រះអង្គអាណិតមេត្តាជានិច្ច។ នៅពេលអធិដ្ឋានជារៀងរាល់ថ្ងៃ យើងតែងតែទូលអង្វរថា «សូមព្រះអង្គលើកលែងទោសឱ្យយើងខ្ញុំផង» (មថ ៦,១២)។
គ្រីស្តបរិស័ទទាំងអស់ត្រូវដឹងច្បាស់ថា អស់អ្នកដែលផ្ញើជីវិតលើព្រះគ្រីស្ត ទោះជាគេរស់នៅតាមរបៀបណាក្តី ឬមានឋានៈណាក្តី ក៏ព្រះជាម្ចាស់ត្រាស់ហៅគេឱ្យរស់យ៉ាងពេញលក្ខណៈជាគ្រីស្តបរិស័ទ និងឱ្យមានសេចក្តីស្រឡាញ់យ៉ាងពេញលក្ខណៈដែរ។ សូម្បីតែក្នុងសង្គមមនុស្សនៅលើផែនដីនេះ ក៏លក្ខណៈវិសុទ្ធរបស់គ្រីស្តបរិស័ទនេះ ពិតជាជួយឱ្យសភាពការណ៍មនុស្សរស់នៅកាន់តែប្រសើរឡើងៗ។ គ្រីស្តបរិស័ទត្រូវយកកម្លាំងដែលខ្លួនបានទទួលតាមកម្រិតនៃព្រះអំណោយទានរបស់ព្រះគ្រីស្តមកប្រើ ដើម្បីឱ្យបានវិសុទ្ធគ្រប់លក្ខណៈ។ គេត្រូវដើរតាមព្រះអង្គជាគំរូ និងបានដូចព្រះអង្គ ដោយបំពេញព្រះហឫទ័យព្រះបិតាក្នុងគ្រប់ប្រការ ហើយបូជាកម្លាំងចិត្តកម្លាំងកាយលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះបិតា និងបម្រើអ្នកដទៃផង។ ធ្វើដូច្នេះ ទើបលក្ខណៈវិសុទ្ធនៃប្រជារាស្រ្តរបស់ព្រះជា ម្ចាស់នឹងបង្កើតផលផ្លែជាច្រើន ដូចរបៀបរស់នៅរបស់សន្តបុគ្គលជាច្រើនអនេកជាសាក្សីស្រាប់ ក្នុងប្រវត្តិសាស្រ្តព្រះសហគមន៍។
៤១- គ្រីស្តបរិស័ទបានវិសុទ្ធដោយរស់នៅតាមរបៀបជាច្រើន
អស់អ្នកដែលព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះជាម្ចាស់ណែនាំ ស្តាប់តាមព្រះសូរសៀងរបស់ព្រះបិតា និងគោរពប្រណិប័តន៍ថ្វាយបង្គំព្រះជាម្ចាស់ជាបិតាដោយវិញ្ញាណ និងតាមសេចក្តីពិត។ អ្នកទាំងនោះ ក៏យកចិត្តទុកដាក់ចង់បានលក្ខណៈវិសុទ្ធតែមួយនេះ តាមរបៀបរស់នៅរបស់គេ និងដោយបំពេញមុខងារផ្សេងៗដែរ។ គេយកតម្រាប់តាមព្រះគ្រីស្តដែលដាក់ខ្លួនជាអ្នកក្រីក្រ មានចិត្តសុភាពរាបសា និងលីឈើឆ្កាង។ ធ្វើដូច្នេះ ទើបគេនឹងអាចទទួលចំណែកនៃសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះអង្គបាន។ ម្នាក់ៗត្រូវប្តេជ្ញាចិត្តដើរទៅមុខតាមព្រះអំណោយទាន និងតាមទេពកោសល្យរបស់ខ្លួន ដោយមានជំនឿរស់រវើកដាស់តឿនគេឱ្យមានសេចក្តីសង្ឃឹម និងឱ្យប្រព្រឹត្តកិច្ចការទាំងអស់ដោយសេចក្តីស្រឡាញ់។
អស់លោកអភិបាលដែលទទួលបន្ទុកជាគង្វាលហ្វូងរចៀមរបស់ព្រះគ្រីស្ត ត្រូវខ្នះខ្នែងបំពេញមុខងារបម្រើរបស់ខ្លួនតាមបែបវិសុទ្ធ ទាំងមានចិត្តសុភាពរាបសា និងមានកម្លាំងក្លាហានផង។ អស់លោកត្រូវប្រព្រឹត្តដូច្នេះមុនគ្រីស្តបរិស័ទឯទៀតៗទាំងអស់ តាមព្រះគ្រីស្តជាមហាបូជាចារ្យដែលស្ថិតនៅអស់កល្បជានិច្ច ជាគង្វាលដ៏ប្រសើរ និងជាអភិបាលនៃជីវិតខាងព្រះវិញ្ញាណរបស់យើង។ ប្រសិនបើអស់លោកបំពេញមុខងាររបស់ខ្លួនតាមបែបនេះ មុខងារនោះត្រឡប់ទៅជាមធ្យោបាយដ៏ប្រសើរដែលអាចនាំឱ្យអស់លោកបានវិសុទ្ធ។ ចំពោះអស់លោកដែលព្រះជាម្ចាស់បានជ្រើសរើសឱ្យធ្វើជាអភិបាល គឺទទួលមុខងារជាបូជាចារ្យយ៉ាងពេញលេញ ព្រះអង្គប្រណីសន្តោសប្រទានព្រះអំណោយទាន តាមអគ្គសញ្ញាតែងតាំងនេះ ឱ្យអស់លោកអាចបំពេញយ៉ាងពេញលក្ខណៈនូវបន្ទុកនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ក្នុងឋានៈជាគង្វាល។ អស់លោកអធិដ្ឋាន ថ្វាយសក្ការៈបូជា ធ្វើពិធីអត្ថាធិប្បាយគម្ពីរ យកចិត្តទុកដាក់ថែរក្សា និងបម្រើគ្រប់យ៉ាងក្នុងឋានៈជាអភិបាល សុខចិត្តបូជាជីវិតដោយឥតរួញរា ដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់ហ្វូងចៀមរបស់ខ្លួន និងធើ្វជាគំរូដល់់ហ្វូងចៀមទាំងមូល (១សល ៥,៣)។ អស់លោកក៏ជួយព្រះសហគមន៍ឱ្យកាន់តែវិសុទ្ធជារៀងរាល់ថ្ងៃ ដោយអស់លោកធើ្វជាគំរូដល់គេថែមទៀតផង។
អស់លោកគង្វាលក៏ដូចក្រុមអភិបាលដែរ គឺអស់លោកប្រៀបដូចជាភួងជ័យខាងព្រះវិញ្ញាណរបស់ក្រុមអភិបាល។ អស់លោករួមចំណែកក្នុងព្រះអំណោយទានរបស់អស់លោកអភិបាល ដោយសារព្រះគ្រីស្តជាស្ពានមេត្រីតែមួយគត់ស្ថិតនៅអស់កល្បជានិច្ច។ អស់លោកគង្វាលត្រូវស្រឡាញ់ព្រះជាម្ចាស់ និងស្រឡាញ់មនុស្សឯទៀតៗកាន់តែខ្លាំងឡើងៗ ដោយបំពេញកិច្ចការរបស់ខ្លួនប្រចាំថ្ងៃ។ អស់លោកត្រូវរក្សាចំណងនៃការរួបរួមគ្នាជាបូជាចារ្យ ហើយត្រូវមានសម្បត្តិខាងព្រះវិញ្ញាណទាំងអស់ឱ្យបានបរិបូណ៌។ អស់ លោកត្រូវរស់នៅតាមរបៀបដែលផ្តល់សក្ខីភាពដ៏រស់រវើកអំពីព្រះជាម្ចាស់ នៅចំពោះមុខមនុស្សទាំងអស់ ដូចបូជាចារ្យទាំងប៉ុន្មាន ដែលបានបង្ហាញលក្ខណៈវិសុទ្ធដ៏ត្រចះត្រចង់របស់ខ្លួនតាំងពីដើមរៀងមក ហើយដែលបានបម្រើព្រះសហគមន៍តាមរបៀបសុភាពរាបសាដោយគ្មាននរណាចាប់អារម្មណ៍។ ព្រះសហគមន៍របស់ព្រះជាម្ចាស់តែងតែលើកតម្កើងគង្វាលទាំងនោះ។
អស់លោកគង្វាលតាមបន្ទុករបស់ខ្លួនតែងតែថ្វាយពាក្យអង្វរ និងសក្ការបូជាសម្រាប់ប្រជាជនរបស់ខ្លួន និងសម្រាប់ប្រជារាស្រ្តរបស់ព្រះជាម្ចាស់ទាំងមូល។ អស់លោកត្រូវដឹងខ្លួនអំពីកិច្ចការដ៏អស្ចារ្យដែលអស់លោកប្រព្រឹត្ត និងខិតខំរស់នៅឱ្យបានស្របតាមកិច្ចការទាំងនោះទៀតផង។ មិនត្រូវឱ្យកង្វល់ក្នុងកិច្ចការជាគ្រីស្តទូត គ្រោះកាចនានា និងទុក្ខលំបាកមករារាំងអស់លោកនោះទេ។ ផ្ទុយទៅ វិញ ការណ៍ទាំងនោះអាចជួយអស់លោកឱ្យកាន់តែវិសុទ្ធ ដោយអស់លោកយកកម្លាំងពីការស្មឹងស្មាធិ៍ជាច្រើន មកជួយទ្រទ្រង់សកម្ម ភាពរបស់ខ្លួន។ ធ្វើដូច្នេះ អស់លោកក៏លើកទឹកចិត្តព្រះសហគមន៍របស់ព្រះជាម្ចាស់ទាំងមូលថែមទៀតផង។ សូមឱ្យអស់លោកគង្វាល ជាពិសេស បូជាចារ្យ (អាចារ្យ) ភូមិភាគ នឹកជានិច្ចថា អស់លោកអាចទៅជាវិសុទ្ធកាន់តែប្រសើរឡើងបាន ដោយរួមចិត្តគំនិតយ៉ាងស្មោះជាមួយអភិបាលរបស់ខ្លួន និងដោយសហការយ៉ាងទូលំទូលាយជាមួយលោកផង។
អស់លោកឧបដ្ឋាកជាអ្នកបម្រើកម្រិតក្រោម ក៏រួមចំណែកយ៉ាងពិសេសក្នុងបេសកកម្ម និងក្នុងព្រះអំណោយទានរបស់ព្រះគ្រីស្ត ជាមហាបូជាចារ្យដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត។ ជាបឋម អស់លោកឧបដ្ឋាកដែលបម្រើគម្រោងការដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះគ្រីស្ត និងរបស់ព្រះសហគមន៍ ត្រូវជៀសវាងកុំប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់ ត្រូវខិតខំធ្វើឱ្យខ្លួនគាប់ព្រះហឫទ័យព្រះជាម្ចាស់ និងបង្ហាញឱ្យមនុស្សលោកដឹងថា ព្រះអង្គអាចប្រើអស់លោកឱ្យនាំមនុស្សធ្វើអ្វីៗដ៏ល្អគ្រប់យ៉ាងដែលគេអាចធ្វើបាន (១ធម ៣,៨-១០.១២-១៣)។ អស់អ្នកដែលព្រះជាម្ចាស់បានត្រាស់ហៅ និងញែកដោយឡែកឱ្យទៅជាចំណែករបស់ព្រះអង្គផ្ទាល់ ត្រៀមខ្លួនបំពេញមុខងារបម្រើព្រះសហគមន៍ ក្រោមការពិនិត្យពិច័យរបស់អស់លោកអភិបាលជាគង្វាល។ អស់លោកត្រូវយកចិត្តទុកដាក់ឱ្យមានចិត្តគំនិតស្របនឹងមុខងារដ៏ប្រសើររបស់ខ្លួន តាមព្រះជាម្ចាស់ត្រាស់ហៅឱ្យគេបំពេញនោះ គឺត្រូវព្យាយាមអធិដ្ឋាន ត្រូវមានចិត្តស្រឡាញ់យ៉ាងឧស្សាហ៍ ត្រូវនឹកគិតតែអំពីសេចក្តីដែលត្រឹមត្រូវសុចរិតគួរគោរព និងប្រព្រឹត្តអ្វីៗទាំងអស់ ដើម្បីលើកតម្កើងសិរីរុងរឿង និងកិត្តិនាមរបស់ព្រះជាម្ចាស់។
យើងត្រូវនឹកដល់គ្រីស្តបរិស័ទធម្មតាឯទៀតៗដែលព្រះជាម្ចាស់បានជ្រើសរើស និងដែលលោកអភិបាលត្រាស់ហៅឱ្យបូជាកម្លាំងកាយកម្លាំងចិត្តបំពេញកិច្ចការជាគ្រីស្តទូត។ គេធ្វើការក្នុងស្រែចម្ការរបស់ព្រះអម្ចាស់ និងបង្កើតផលផ្លែជាច្រើន។
ចំពោះគ្រីស្តបរិស័ទជាគូស្វាមីភរិយា និងជាឪពុកម្តាយត្រូវជួយគាំទ្រគ្នាទៅវិញទៅមកតាមមាគ៌ាផ្ទាល់ខ្លួន គឺស្រឡាញ់គ្នាយ៉ាងស្មោះស្ម័គ្រអស់មួយជីវិត ដោយព្រះជាម្ចាស់ជួយប្រណីសន្តោស។ គេត្រូវអប់រំកូនៗដែលខ្លួនសុខចិត្តទទួលពីព្រះជាម្ចាស់ដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ ឱ្យស្គាល់លទ្ធិនៃគ្រីស្តសាសនា និងឱ្យកាន់តាមព្រហ្មវិហារធម៌ស្របតាមដំណឹងល្អ។ បើគេប្រព្រឹត្តដូច្នេះ គេធ្វើជាគំរូឱ្យមនុស្សអំពីសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ទូលំទូលាយ ដោយមិនចេះណាយចិត្តឡើយ។ គេជួយសាងសង់សេចក្តីស្រឡាញ់ជាបងប្អូន ហើយផ្តល់សក្ខីភាព និងរួមសហការធើ្វឱ្យព្រះសហគមន៍ជាព្រះមាតារបស់យើងអាចបង្កើតផលបាន។ ដូច្នេះ គូស្វាមីភរិយាធ្វើជាសញ្ញាសម្គាល់អំពីសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះគ្រីស្ត គេក៏រួមចំណែកក្នុងព្រះហឫទ័យស្រឡាញ់នោះដែរ ជាព្រះហប្ញទ័យស្រឡាញ់ចំពោះព្រះសហគមន៍ជាព្រះមហេសី គឺព្រះអង្គបូជាព្រះជន្ម ដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់ព្រះមហេសីនោះ។
ស្រី្តៗម៉េមាយ និងអ្នកនៅលីវបង្ហាញលក្ខណៈដ៏វិសុទ្ធរបស់ព្រះសហគមន៍តាមរបៀបផ្សេងទៀត និងជួយបំពេញសកម្មភាពជាច្រើនក្នុងព្រះសហគមន៍ដែរ។
ចំពោះអ្នកដែលធ្វើការនឿយហត់ សូមឱ្យកិច្ចការទាំងនោះផ្តល់ឱ្យខ្លួនបានទៅជាមនុស្សពេញលក្ខណៈ និងជួយប្រជាពលរដ្ឋដូចគ្នា ព្រមទាំងជួយលើកស្ទួយកម្រិតជីវភាពនៃសង្គមទាំងមូល និងថែរក្សាបរិស្ថានផង។ គេត្រូវមានចិត្តស្រឡាញ់អ្នកដទៃយ៉ាងសកម្ម ដោយយកតម្រាប់តាមព្រះគ្រីស្ត ដែលទ្រង់សព្វព្រះហឫទ័យធ្វើការដោយព្រះហស្តព្រះអង្គផ្ទាល់។ ព្រះអង្គក៏រួមជាមួយព្រះបិតា នៅតែធ្វើកិច្ចការដើម្បីសង្គ្រោះមនុស្សទាំងអស់។ សូមឱ្យអ្នកទាំងនេះពោរពេញទៅដោយសេចក្តីសង្ឃឹម ហើយជួយរំលែកទុក្ខធុរៈគ្នាទៅវិញទៅមក។ សូមឱ្យគេបានវិសុទ្ធកាន់តែខ្លាំងឡើងៗតាមរយៈកិច្ចការដែលគេធ្វើជារៀងរាល់ថ្ងៃ គឺជាលក្ខណៈវិសុទ្ធរបស់គ្រីស្តទូត។
សូមឱ្យអ្នកក្រីក្រ ជនពិការ អ្នកជំងឺ អ្នករងទុក្ខគ្រប់យ៉ាង អ្នកដែលត្រូវគេបៀតបៀនព្រោះតែទាមទារយុត្តិធម៌ដឹងច្បាស់ថា គេក៏ចូលរួមយ៉ាងពិសេសជាមួយព្រះគ្រីស្តដែរ គឺរួមជាមួយព្រះគ្រីស្តដែលរងទុក្ខលំបាក ដើម្បីសង្គ្រោះមនុស្សលោក។ ក្នុងគម្ពីរដំណឹងល្អព្រះអម្ចាស់ប្រកាសថា អ្នកទាំងនោះមានសុភមង្គលហើយ! «បន្ទាប់ពីបានរងទុក្ខលំបាកមួយរយៈពេលដ៏ខ្លីនេះរួចហើយ ព្រះជាម្ចាស់ប្រកបដោយព្រះហឫទ័យប្រណីសន្ដោសគ្រប់យ៉ាង គឺព្រះអង្គដែលត្រាស់ហៅគេឱ្យទទួលសិរីរុងរឿងស្ថិតស្ថេរអស់កល្បជានិច្ច រួមជាមួយព្រះគ្រីស្ត ព្រះអង្គមុខជានឹងលើកគេឱ្យមានជំហរឡើងវិញ ហើយប្រទានឱ្យគេបានរឹងប៉ឹង និងមានកម្លាំងមាំមួន ឥតរង្គើឡើយ» (១សល ៥,១០)។
ដូច្នេះហើយ អស់អ្នកដែលផ្ញើជីវិតលើព្រះគ្រីស្តនឹងកាន់តែវិសុទ្ធឡើងៗ ស្របតាមសភាពការណ៍នៃការរស់នៅរបស់គេ តាមការងាររបស់គេ តាមកាលៈទេសៈនៃជីវិតរបស់គេ ហើយគេបានវិសុទ្ធតាមរយៈការណ៍ទាំងនោះថែមទៀតផង។ ប៉ុន្តែ គេត្រូវទទួលអ្វីៗទាំងអស់ដោយផ្ញើជីវិតលើព្រះបិតាដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត ហើយក៏ត្រូវរួមសហការជាមួយព្រះបិតា សូមធ្វើឱ្យព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះអង្គកើតជារូបរាង ពោលគឺ ដោយគេបម្រើពិភពលោកនេះ គេសម្តែងឱ្យមនុស្សទាំងអស់អាចមើលឃើញព្រះហឫទ័យស្រឡាញ់របស់ព្រះជាម្ចាស់ចំពោះពិភពលោក។
៤២- មាគ៌ា និងមធ្យោបាយនាំឱ្យខ្លួនបានវិសុទ្ធ
«ព្រះជាម្ចាស់ជាសេចក្តីស្រឡាញ់ អ្នកណាស្ថិតនៅជាប់នឹងសេចក្តីស្រឡាញ់ អ្នកនោះស្ថិតនៅជាប់នឹងព្រះជាម្ចាស់ ហើយព្រះជាម្ចាស់ក៏ស្ថិតនៅជាប់នឹងអ្នកនោះដែរ» (១យហ ៤,១៦)។ «ព្រះជាម្ចាស់បានចាក់បង្ហូរព្រះហឫទ័យស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គមកក្នុងចិត្តយើង ដោយប្រទានព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធមកយើង» (រម ៥,៥)។ គឺព្រះហឫទ័យស្រឡាញ់នេះហើយដែលជំរុញយើងឱ្យស្រឡាញ់ព្រះជាម្ចាស់លើសអ្វីៗទាំងអស់ និងឱ្យស្រឡាញ់អ្នកដទៃដោយនឹកដល់ព្រះអង្គ។ ដូច្នេះ ព្រះហឫទ័យស្រឡាញ់នេះ ពិតជាព្រះអំណោយទានដំបូង និងដ៏ចំាបាច់ជាងគេ។ ប៉ុន្តែ ព្រះហឫទ័យស្រឡាញ់នេះអាចដុះឡើង និងបង្កើតផលក្នុងចិត្តមនុស្សបានដូចពូជមួយដ៏ល្អ លុះត្រាតែគ្រីស្តបរិស័ទម្នាក់ៗស្ម័គ្រចិត្តទទួលព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ និងប្រតិបត្តិតាមព្រះហឫទ័យព្រះអង្គ ដោយព្រះអង្គជួយប្រណីសន្តោសទៀតផង។ គេក៏ត្រូវទទួលអគ្គសញ្ញាជាញឹកញាប់ ជាពិសេស រួមក្នុងអគ្គសញ្ញាអរព្រះគុណ និងពិធីគោរពប្រណិប័តន៍នានាដើម្បីគោរពបម្រើព្រះអង្គ គេត្រូវយកចិត្តទុកដាក់ និងព្យាយាមអធិដ្ឋាន សុខចិត្តលះបង់ខ្លួនឯងបម្រើបងប្អូនយ៉ាងសកម្ម ព្រមទាំងប្រព្រឹត្តតាមព្រហ្មវិហារធម៌ទាំងប៉ុន្មានផង។ សេចក្តីស្រឡាញ់ធ្វើឱ្យមនុស្សបានពេញលក្ខណៈ និងនាំឱ្យប្រតិបត្តិតាមធម្មវិន័យបានគ្រប់លក្ខណៈដែរ (កូឡ ៣,១៤; រម ១៣,១០)។ សេចក្តីស្រឡាញ់តម្រង់គ្រប់មធ្យោបាយដែលនាំឱ្យបានវិសុទ្ធ និងផ្តល់ឱ្យមធ្យោបាយទាំងនេះបានស័ក្តិសិទ្ធិ និងនាំទៅដល់ទិសដៅ។ ហេតុនេះហើយ បានជាសេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះជាម្ចាស់ និងចំពោះអ្នកដទៃ ជាលក្ខណៈរបស់សាវ័កដ៏ពិតប្រាកដរបស់ព្រះគ្រីស្ត។
ព្រះយេស៊ូជាព្រះបុត្រារបស់ព្រះជាម្ចាស់ បានសម្តែងព្រះហឫទ័យស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គដោយបូជាព្រះជន្មសម្រាប់យើង។ គ្មាននរណាមានសេចក្តីស្រឡាញ់ខ្លាំងជាងអ្នកដែលបូជាជីវិតថ្វាយព្រះជាម្ចាស់ និងស៊ូប្តូរជីវិតដើម្បីបងប្អូននោះឡើយ។ (១យហ ៣,១៦; យហ ១៥,១៣)។ តាំងពីដើមដំបូងនៃព្រះសហគមន៍រៀងមក ព្រះជាម្ចាស់បានត្រាស់ហៅគ្រីស្តបរិស័ទខ្លះ ឱ្យផ្តល់សក្ខីភាពយ៉ាងខ្ពង់ខ្ពស់អំពីសេចក្តីស្រឡាញ់បែបនេះនៅចំពោះមុខមនុស្សទាំងអស់ ហើយជាពិសេស នៅចំពោះមុខអ្នកដែលបៀតបៀនធ្វើបាបគេ។ ព្រះអង្គក៏នឹងត្រាស់ហៅគ្រីស្តបរិស័ទខ្លះតទៅទៀតនៅពេលអនាគត ឱ្យបូជាជីវិតបែបនេះពុំខាន។ មរណសាក្សីបានដូចព្រះបរមគ្រូរបស់ខ្លួន គឺសុខចិត្តស្លាប់ដោយគ្មាននរណាបង្ខំ ដើម្បីសង្គ្រោះមនុស្សលោក។ អ្នកនោះបានដូចព្រះអង្គដោយសុខចិត្តឱ្យគេបង្ហូរឈាមរបស់ខ្លួន។ ហេតុនេះហើយ បានជាព្រះសហគមន៍យល់ឃីញថា ព្រះជាម្ចាស់ប្រទានព្រះអំណោយទានដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់នេះដល់មរណសាក្សី និងទុកមរណសាក្សីជាអ្នកដែលបានផ្តល់ភ័ស្តុតាងយ៉ាងជាក់ច្បាស់ជាងគេអំពីសេចក្តីស្រឡាញ់។ ព្រះអង្គបានប្រណីសន្តោសឱ្យមនុស្សមួយចំនួនតូចប៉ុណ្ណោះទៅជាមរណសាក្សី ក៏ប៉ុន្តែ គ្រីស្តបរិស័ទទាំងអស់ត្រូវប្រុងខ្លួននឹងប្រកាសជំនឿលើព្រះគ្រីស្តនៅចំពោះមុខមនុស្សលោក។ នៅពេលមានគេបៀតបៀនធ្វើបាបព្រះសហគមន៍ គ្រីស្តបរិស័ទត្រូវសុខចិត្តដើរតាមព្រះអង្គរហូតដល់ឈើឆ្កាង ព្រោះព្រះសហគមន៍នៅតែជួបការបៀតបៀនរហូតពុំខានឡើយ។
តាមគម្ពីរដំណឹងល្អ ព្រះអម្ចាស់ប្រទានដំបូន្មានច្រើនឱ្យក្រុមសាវ័កកាន់តាម។ ព្រះសហគមន៍បានវិសុទ្ធយ៉ាងពិសេស ដោយគ្រីស្តបរិស័ទកាន់តាមដំបូន្មានទាំងនោះ។ តាមដំបូន្មានទាំងនោះ ព្រះបិតាបានប្រោសប្រទានព្រះអំណោយទានដ៏ថ្លៃថ្លាប្រសើរជាងគេឱ្យ គ្រីស្តបរិស័ទខ្លះថ្វាយខ្លួនទាំងស្រុងទៅព្រះជាម្ចាស់តែមួយព្រះអង្គដោយគ្មានចិត្តងាករេ គឺឱ្យរស់នៅជាព្រហ្មចារី និងមិនរៀបការ (មថ ១៩,១១; ១ករ ៧,៧.៣២-៣៤)។ ដូច្នេះ គេអាចបម្រើព្រះអង្គយ៉ាងស្រួលជាងអ្នកមានគ្រួសារ។ តាំងពីដើមរៀងមក ព្រះសហគមន៍តែងតែគោរពយ៉ាងពិសេសចំពោះព្រហ្មចារីធម៌អស់មួយជីវិត ដោយនឹកដល់ព្រះរាជ្យនៃព្រះជាម្ចាស់ ទុកជាសញ្ញាសម្គាល់ដាស់តឿនសេចក្តីស្រឡាញ់ និងទុកជាប្រភពពិសេសដែលបង្កើតផលខាងព្រះវិញ្ញាណក្នុងពិភពលោក។
ព្រះសហគមន៍នៅតែនឹករម្លឹកពាក្យប្រៀនប្រដៅរបស់គ្រីស្តទូតប៉ូល ដែលដាស់តឿនគ្រីស្តបរិស័ទឱ្យមានចិត្តស្រឡាញ់ គឺគ្រីស្តទូតសូមឱ្យគេមានបទពិសោធន៍ដូចព្រះគ្រីស្តយេស៊ូ ដែលព្រះអង្គបាន «លះបង់អ្វីៗទាំងអស់មកយកឋានៈជាទាសករវិញ ធ្វើតាមព្រះបញ្ជារហូតដល់សោយទិវង្គតលើឈើឆ្កាងថែមទៀតផង» (ភីល ២,៧-៨)។ ព្រះអង្គដែលមានសម្បត្តិសួគ៌ជាច្រើន ទ្រង់ដាក់ខ្លួនជាអ្នកក្រព្រោះតែយើង (២ករ ៨,៩)។ តាមពិត សាវ័ករបស់ព្រះគ្រីស្តត្រូវតែយកតម្រាប់តាមព្រះអង្គជានិច្ច ហើយត្រូវផ្តល់សក្ខីភាពអំពីព្រះអង្គដែលមានព្រះហឫទ័យស្រឡាញ់ និងដាក់ខ្លួនទៀតផង។ ហេតុនេះហើយ បានជាព្រះសហគមន៍ជាព្រះមាតារបស់យើងមានអំណរដោយគ្រីស្តបរិស័ទមួយចំនួនធំ ទាំងបុរស ទាំងស្រ្តី ស្ម័គ្រចិត្តតាមព្រះអង្គកាន់តែជិតស្និទ្ធ និងបង្ហាញឱ្យកាន់តែច្បាស់ថា ព្រះសង្គ្រោះបានលះបង់អ្វីៗទាំងអស់។ អ្នកទាំងនោះមានសេរីភាពជាបុត្រធីតារបស់ព្រះជាម្ចាស់ សុខចិត្តរស់នៅតាមរបៀបជាអ្នកក្រីក្រ និងសុខចិត្តស្តាប់បង្គាប់របស់អ្នកណែនាំជាជាងធ្វើតាមបំណងរបស់ខ្លួន។ ក្នុងករណីទៅជាគ្រីស្តបរិស័ទពេញលក្ខណៈ អ្នកទាំងនោះសុខចិត្តចុះចូលក្រោមអំណាចមនុស្សដូចគ្នា ដោយនឹកដល់ព្រះជាម្ចាស់ គេប្រតិបត្តិលើសពីកម្រិតនៃវិន័យទៅទៀត ដើម្បីឱ្យបានកាន់តែដូចព្រះគ្រីស្តដែលស្តាប់តាមបញ្ជាព្រះបិតា។
អស់អ្នកដែលផ្ញើជីវិតលើព្រះគ្រីស្ត ត្រូវតែខិតខំឱ្យបានវិសុទ្ធ និងបានទៅជាគ្រីស្តបរិស័ទពេញលក្ខណៈតាមរបៀបរស់នៅរបស់ខ្លួនម្នាក់ៗ។ សូមឱ្យគេយកចិត្តទុកដាក់ធើ្វជាម្ចាស់នៃតណ្ហារបស់ខ្លួន កុំឱ្យការប្រើប្រាស់សម្បត្តិលោកកីយ៍ និងចិត្តលោភលន់ផ្ទុយពីចិត្តគំនិតរបស់អ្នកដែលដាក់ខ្លួនជាអ្នកក្រីក្រតាមគម្ពីរដំណឹងល្អ បណ្តាលឱ្យគេបែកចេញលែងស្វែងរកសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ពេញលក្ខណៈ។ គ្រីស្តទូតប៉ូលប្រៀនប្រដៅដូចតទៅ៖ «អស់អ្នកដែលប្រើប្រាស់សម្បត្តិលោកីយ៍ ក៏ត្រូវកាន់ចិត្តដូចជាមិនបានប្រើប្រាស់សម្បត្តិលោកីយ៍នោះដែរ ដ្បិតពិភពលោកនេះនឹងត្រូវប្រែប្រួលជាមិនខាន» (១ករ ៧,៣១)។
ជំពូក៦
បព្វជិតបព្វជិតា
៤៣- ការអនុវត្តន៍តាមដំបូន្មានដែលចែងក្នុងគម្ពីរដំណឹងល្អ
ព្រះបន្ទូល និងការរស់នៅរបស់ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូពិតជាគំរូ និងជាគ្រឹះនៃដំបូន្មានដែលមានចែងក្នុងគម្ពីរដំណឹងល្អ គឺឱ្យរស់នៅជាព្រហ្មចារីថ្វាយព្រះជាម្ចាស់ ឱ្យរស់នៅរបៀបអ្នកក្រីក្រ និងឱ្យស្តាប់តាមបង្គាប់អ្នកដឹកនាំ។ ក្រុមគ្រីស្តទូត ទាំងគ្រូបាធ្យាយ ទាំងបណ្ឌិត និងទាំងគង្វាលព្រះសហគមន៍ក៏តែងតែផ្តាំឱ្យរស់នៅតាមបែបនេះដែរ។ ដំបូន្មានដែលចែងក្នុងគម្ពីរដំណឹងល្អពិតជាព្រះអំណោយទាន ដែលព្រះសហគមន៍បានទទួលពីព្រះអម្ចាស់របស់ខ្លួន។ ព្រះសហគមន៍ក៏នៅតែថែរក្សាដំបូន្មានទាំងនោះយ៉ាងសោ្មះដោយព្រះអង្គប្រណីសន្តោស។ ដោយព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធណែនាំ ក្រុមអ្នកមានអំណាចក្នុងព្រះសហគមន៍ចាប់អារម្មណ៍បញ្ជាក់លទ្ធិ និងចាត់ចែងអំពីរបៀបអនុវត្តតាមដំបូន្មានទាំងនោះ ហើយតែងតាំងរបៀបរស់នៅយ៉ាងស្ថិតស្ថេរ ដោយយកដំបូន្មានទាំងនោះជាគ្រឹះ។ មានរបៀបរស់នៅតាមដំបូន្មានដែលចែងក្នុងគម្ពីរដំណឹងល្អប្លែកៗពីគ្នា កើតឡើងកាន់តែច្រើន ប្រៀបដូចគ្រាប់ពូជដែលព្រះជាម្ចាស់សាបព្រោះ កើតជាដើមឈើមួយបែកមែកសាខាជាច្រើនយ៉ាងអស្ចារ្យក្នុងចម្ការរបស់ព្រះអម្ចាស់ គឺមានអ្នកខ្លះជាឥសីរស់នៅម្នាក់ឯង អ្នកខ្លះនាំគ្នារស់នៅរួមជាមួយគ្នា អ្នកខ្លះបង្កើតក្រុមគ្រួសារផ្សេងៗប្រកបដោយធនធានខាងព្រះវិញ្ញាណយ៉ាងស្តុកស្តម្ភ ដែលមានប្រយោជន៍ដល់សមាជិកក្រុមគ្រួសារទាំងនោះផង និងដល់ព្រះកាយព្រះគ្រីស្តទាំងមូលផងដែរ។ ក្រុមគ្រួសារទាំងនោះជួយសមាជិករបស់ខ្លួនឱ្យមានរបៀបរស់នៅស្ថិតស្ថេរជាងនៅម្នាក់ឯង ឱ្យមានលទ្ធិដែលគេសាកល្បងលមើលរួចហើយ ដើម្បីទៅកាន់សេចក្តីដ៏ពេញលក្ខណៈ ឱ្យរួមរស់ជាបងប្អូនក្នុងកងទ័ពរបស់ព្រះគ្រីស្ត និងឱ្យមានសេរីភាពដ៏ពេញលេញដោយស្តាប់តាមបង្គាប់។ ដូច្នេះ បព្វជិតបព្វជិតាអាចបំពេញពាក្យសច្ចារបស់ខ្លួនដោយចិត្តនឹងន និងចិត្តស្មោះ ឈានទៅមុខតាមផ្លូវនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ទាំងមានអំណរសប្បាយមកពីព្រះវិញ្ញាណផង។
បើគិតអំពីព្រះជាម្ចាស់តែងតាំងព្រះសហគមន៍ឱ្យមានរចនាសម្ពន្ធតាមលំដាប់លំដោយ បព្វជិតបព្វជិតារស់នៅតាមរបៀបម្យ៉ាង គាត់មិនមែនបំពេញមុខងារបម្រើព្រះសហគមន៍ទេ ហើយក៏មិនមានឋានៈលើសពីគ្រីស្តបរិស័ទធម្មតាដែរ។ ព្រះជាម្ចាស់ត្រាស់ហៅអស់អ្នកដែលផ្ញើជីវិតលើព្រះគ្រីស្ត ទាំងអ្នកទទួលអគ្គសញ្ញាតែងតាំងជាអ្នកបម្រើ ទាំងគ្រីស្តបរិស័ទធម្មតាឱ្យទទួលព្រះអំណោយទានពិសេស ធ្វើជាបព្វជិតបព្វជិតាក្នុងព្រះសហគមន៍ ព្រមទាំងឱ្យបម្រើបេសកកម្មរបស់ព្រះសហគមន៍ គឺនាំការសង្គ្រោះដល់មនុស្សលោកតាមរបៀបរៀងៗខ្លួន។
៤៤- លក្ខណៈ និងសារៈសំខាន់នៃការរស់នៅជាបព្វជិតបព្វជិតាក្នុងព្រះសហគមន៍
គ្រីស្តបរិស័ទណាដែលផ្ញើជីវិតលើព្រះគ្រីស្ត ហើយដែលធ្វើពិធីសច្ចាប្រណិធាន ឬដែលធ្វើពាក្យសន្យាឯទៀតៗតាមបែបរៀងៗខ្លួន ដែលប្រហាក់ប្រហែលនឹងពាក្យសច្ចាប្រណិធាន គឺគ្រីស្តបរិស័ទនោះបង្ខំចិត្តឱ្យប្រតិបត្តិតាមដំបូន្មានទាំងបីដែលមានចែងក្នុងគម្ពីរដំណឹងល្អ ដូចមានរៀបរាប់នៅខាងលើ។ អ្នកនោះថ្វាយខ្លួនទាំងស្រុងទៅព្រះជាម្ចាស់ដែលខ្លួនស្រឡាញ់លើសអ្វីៗទាំងអស់ ដើម្បីតម្រង់ខ្លួនទៅបម្រើព្រះអម្ចាស់ និងលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះអង្គក្នុងឋានៈពិសេសថ្មីម៉្យាង។ ដោយទទួលអគ្គសញ្ញាជ្រមុជទឹក អ្នកនោះលែងជំពាក់បាបដូចមនុស្សស្លាប់ គេថ្វាយខ្លួនទៅព្រះជាម្ចាស់រួចហើយ។ ប៉ុន្តែ ដោយប្រកាសពាក្យសច្ចាប្រណិធានក្នុងព្រះសហគមន៍ឱ្យកាន់តាមដំបូន្មានដែលចែងក្នុងគម្ពីរដំណឹងល្អ គេចង់រួចផុតពីអ្វីៗដែលសង្កត់ខ្លួន និងរារាំងខ្លួនតាមផ្លូវទៅរកសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ខ្លាំងក្លា ក្នុងការគោរពបម្រើព្រះជាម្ចាស់យ៉ាងពេញលក្ខណៈ។ គេញែកខ្លួនថ្វាយព្រះជាម្ចាស់ដើម្បីបម្រើព្រះអង្គយ៉ាងស្និទ្ធស្នាល។ គេសង្ឃឹមថា គេនឹងទទួលផលយ៉ាងបរិបូរណ៍ដែលហូរមកពីអគ្គសញ្ញាជ្រមុជទឹក តាមព្រះហឫទ័យប្រណីសន្តោសរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ គេញែកខ្លួនថ្វាយព្រះអង្គឱ្យកាន់តែប្រសើរឡើងៗ ដោយជាប់ចំណងជាមួយព្រះគ្រីស្តកាន់តែរឹងប៉ឹង និងស្ថិតស្ថេរ និងកាន់តែដូចព្រះគ្រីស្តដែលភ្ជាប់នឹងព្រះសហគមន៍ជាព្រះមហេសី ដោយចំណងដែលមិនអាចផ្តាច់បានឡើយ។
ដំបូន្មានដែលចែងក្នុងគម្ពីរដំណឹងល្អណែនាំឱ្យគ្រីស្តបរិស័ទមានចិត្តស្រឡាញ់ និងនាំឱ្យអស់អ្នកដែលកាន់តាមបានរួបរួមយ៉ាងពិសេសជាមួយព្រះសហគមន៍ និងជាមួយគម្រោងការដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះសហគមន៍។ ហេតុនេះហើយ ការរស់នៅតាមព្រះវិញ្ញាណរបស់គេ ត្រូវតម្រង់ទៅរកប្រយោជន៍ដល់ព្រះសហគមន៍ទាំងមូល។ ដូច្នេះ ម្នាក់ៗមានភារកិច្ចខិតខំចាក់គ្រឹះ និងពង្រឹងព្រះរាជ្យរបស់ព្រះគ្រីស្តក្នុងចិត្តមនុស្សដោយអស់ពីកម្លាំង តាមសមត្ថភាពរៀងៗខ្លួន និងស្របតាមព្រះជាម្ចាស់ត្រាស់ហៅ ដោយអធិដ្ឋាន និងបំពេញសកម្មភាពផ្សេងៗ។ គេក៏មានភារកិច្ចលាតសន្ធឹងព្រះរាជ្យនោះក្នុងពិភពលោកទាំងមូលដែរ។ ហេតុនេះហើយ បានជាព្រះសហគមន៍ការពារ និងគាំទ្រលក្ខណៈពិសេសនៃគ្រឹះស្ថានបព្វជិតបព្វជិតានានា។
ដោយហេតុនេះហើយ អ្នកធ្វើពិធីប្រកាសពាក្យសច្ចាប្រណិធានកាន់តាមដំបូន្មានដែលចែងក្នុងគម្ពីរដំណឹងល្អ ដូចជាសញ្ញាសម្គាល់មួយដែលអាច (និងដែលត្រូវ) មានឥទ្ធិពលយ៉ាងស័ក្តិសិទ្ធិទាក់ទាញចិត្តសមាជិកទាំងអស់នៃព្រះសហគមន៍ ឱ្យខិតខំបំពេញភារកិច្ចរបស់ខ្លួនដោយចិត្តក្លាហាន តាមឋានៈជាអ្នកដែលព្រះជាម្ចាស់ត្រាស់ហៅឱ្យទៅជាគ្រីស្តបរិស័ទ។ ប្រជារាស្ត្ររបស់ព្រះជាម្ចាស់គ្មានមាតុភូមិនៅស្ថិតស្ថេរក្នុងលោកនេះទេ តែស្វែងរកមាតុភូមិនៅលោកខាងមុខវិញ។ យ៉ាងណាមិញ របៀបរស់នៅជាបព្វជិតបព្វជិតា ផ្តល់ឱ្យគេមានសេរីភាពខ្លាំងជាងគ្រីស្តបរិស័ទឯទៀតៗចំពោះការងារក្នុងលោកនេះ។ របៀបរស់នៅជាបព្វជិតបព្វជិតាបង្ហាញបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ ឱ្យគ្រីស្តបរិស័ទទាំងអស់ស្គាល់អំពីសម្បត្តិសួគ៌ដែលស្ថិតនៅក្នុងលោកនេះហើយ។ អ្នកទាំងនោះក៏ធ្វើជាសាក្សីបញ្ជាក់ថា មានជីវិតថ្មីម្យ៉ាងស្ថិតនៅអស់កល្បជានិច្ចដែលព្រះគ្រីស្តបានបង្កើត ដោយព្រះអង្គបូជាព្រះជន្ម។ គេក៏ជូនដំណឹងអំពីជីវិតថ្មីដែលមនុស្សនឹងទទួលនៅលោកខាងមុខ និងអំពីសិរីរុងរឿងនៃព្រះរាជ្យរបស់ព្រះដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត។ លើសពីនេះទៅទៀត របៀបរស់នៅជាបព្វជិតបព្វជិតាយកតម្រាប់យ៉ាងជិតដិតតាមរបៀបដែលព្រះបុត្រារបស់ព្រះជាម្ចាស់បានរស់នៅ ហើយក៏ជាសញ្ញាសម្គាល់ដែលមានឥតឈប់ឈរក្នុងព្រះសហគមន៍ អំពីរបៀបរស់នៅរបស់ព្រះបុត្រាដែលយាងមកក្នុងលោកនេះ ដើម្បីធ្វើតាមព្រះហឫទ័យព្រះបិតា។ ព្រះអង្គក៏ទូន្មានឱ្យសាវ័កដែលដើរតាមព្រះអង្គឱ្យរស់នៅតាមរបៀបនេះដែរ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ របៀបរស់នៅជាបព្វជិតបព្វជិតាបង្ហាញយ៉ាងពិសេសថា ព្រះរាជ្យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ខ្ពស់លើសអ្វីៗទាំងអស់ដែលនៅក្នុងលោកនេះ និងខ្ពស់លើសសេចក្តីត្រូវការដ៏ចំាបាច់ជាងគេរបស់មនុស្សលោកថែមទៀតផង។ របៀបរស់នៅបែបនោះបង្ហាញឱ្យមនុស្សទាំងអស់ឃើញមហិទ្ធិឫទ្ធិដ៏ប្រសើរបំផុតរបស់ព្រះគ្រីស្តជាព្រះមហាក្សត្រ និងឃើញអំពីមហិទ្ធិឫទ្ធិហួសពីការស្មានរបស់ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ ដែលមានសកម្មភាពក្នុងព្រះសហគមន៍យ៉ាងអស្ចារ្យគួរស្ងើចសរសើរ។
ទោះបីរបៀបរស់នៅជាបព្វជិតបព្វជិតា ដែលធ្វើពិធីប្រកាសពាក្យសច្ចាប្រណិធានកាន់តាមដំបូន្មានដែលមានចែងក្នុងគម្ពីរដំណឹងល្អ មិនស្ថិតនៅក្នុងរចនាសម្ពន្ធតាមលំដាប់លំដោយរបស់ព្រះសហគមន៍ក្តី ក៏របៀបរស់នៅបែបនេះជាប់នឹងជីវិត ហើយនឹងលក្ខណៈដ៏វិសុទ្ធរបស់ព្រះសហគមន៍ដាច់មិនបានដែរ។
៤៥- អំណាចរបស់ព្រះសហគមន៍លើបព្វជិតបព្វជិតា
ក្រុមណែនាំព្រះសហគមន៍តាមលំដាប់លំដោយ មានតួនាទីជាគង្វាលរបស់ប្រជារាស្រ្តព្រះជាម្ចាស់ ដែលដឹកនាំចៀមទៅកាន់កន្លែងសម្បូណ៍ស្មៅខៀវខ្ចី (អគ ៣៤,១៤)។ ក្រុមណែនាំនោះមានតួនាទីតែងតាំងច្បាប់ ចាត់ចែងដោយប្រាជ្ញានូវរបៀបអនុវត្តតាមដំបូន្មានដែលចែងក្នុងគម្ពីរដំណឹងល្អ។ ដំបូន្មានទាំងនោះជាមធ្យោបាយពិសេស ដើម្បីជួយបម្រើសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ពេញលក្ខណៈចំពោះព្រះជាម្ចាស់ និងចំពោះអ្នកដទៃ។ ក្រុមណែនាំសុខចិត្តធ្វើតាមការជំរុញពីព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ ហើយទទួលក្បួនវិន័យដែលគ្រីស្តបរិស័ទបុរស និងស្ត្រីដ៏ប្រសើរបានតែងតាំងរួចហើយ។ ក្រោយពីបានកែឆ្នៃឱ្យកាន់តែល្អឡើង ក្រុមណែនាំយល់ស្របឱ្យអនុវត្តត្រឹមត្រូវតាមច្បាប់។ តាមអំណាចរបស់អស់លោក ក្រុមណែនាំប្រុងប្រយ័ត្នថែទាំ និងការពារគ្រឹះស្ថានដែលកើតនៅច្រើនកន្លែង ដើម្បីសាងសង់ព្រះកាយព្រះគ្រីស្ត។ អស់លោកមានបំណងចង់ឱ្យគ្រឹះស្ថានទាំងនោះកើតកាន់តែច្រើនឡើងៗ និងចម្រើនឡើងទៀតផង ទាំងកាន់តាមគោលគំនិតអ្នកបង្កើតគ្រឹះស្ថានទាំងនោះដោយចិត្តស្មោះ។
ម៉្យាងទៀត អភិបាលព្រះសហគមន៍ក្រុងរ៉ូម ក្នុងឋានៈលោកជាប្រធានព្រះសហគមន៍ទាំងមូល និងដោយគិតគូរដល់ប្រយោជន៍របស់ព្រះសហគមន៍ទាំងមូល អាចដកយកគ្រឹះស្ថានបព្វជិតបព្វជិតាដែលស្វែងរកសេចក្តីពេញលក្ខណៈ និងសមាជិកទាំងអស់នៃគ្រឹះស្ថាននោះឱ្យរួចចេញផុតពីអំណាចអភិបាលភូមិភាគ មកដាក់ក្រោមអំណាចរបស់លោកផ្ទាល់តែម្តង។ លោកធ្វើដូច្នេះ ដើម្បីឱ្យគ្រឹះស្ថានទាំងនោះមានសមត្ថភាពច្រើនជាង អាចតបឆ្លើយនឹងសេចក្តីត្រូវការនៃហ្វូងចៀមទាំងមូលរបស់ព្រះអម្ចាស់។ យ៉ាងណាមិញ លោកអាចទុក ឬផ្ញើទុកគ្រឹះស្ថានទាំងនោះឱ្យស្ថិតនៅក្រោមអំណាចរបស់អភិបាលដ៏ប្រសើរឧត្តមនៅមជិ្ឈមបូព៌ាប្រទេសគ្រប់គ្រងបាន។
សមាជិកនៃគ្រឹះស្ថានទាំងនោះ ពេលគេបំពេញភារកិច្ចរបស់ខ្លួនចំពោះព្រះសហគមន៍ តាមរបៀបរស់នៅរៀងៗខ្លួនត្រូវគោរពនិងស្តាប់បង្គាប់អភិបាលតាមក្បួនច្បាប់ព្រះសហគមន៍ ក្នុងឋានៈអស់លោកអភិបាលមានអំណាចជាគង្វាលណែនាំព្រះសហគមន៍ក្នុងភូមិភាគ និងដោយនឹកគិតដល់ការរួបរួមគ្នាជាធ្លុងតែមួយ ហើយនឹកដល់ការចុះសម្រុងគ្នាក្នុងកិច្ចការជាគ្រីស្តទូត។
ព្រះសហគមន៍មិនគ្រាន់តែទទួលស្គាល់ក្រុមបព្វជិតបព្វជិតា ជាផ្លូវការប៉ុណ្ណោះទេ គឺជាកិច្ចផ្តល់ឱ្យគេមានកិត្តិយសដ៏ថ្លៃថ្នូរ ដោយគេមានរបៀបរស់នៅតាមក្បួនវិន័យមួយ។ លើសពីនេះទៅទៀត ក្នុងពិធីបុណ្យទាំងអស់ ព្រះសហគមន៍តែងតែបង្ហាញបញ្ជាក់ថា ការរស់នៅជាបព្វជិតបព្វជិតាពិតជារបៀបរស់នៅមួយរបស់គ្រីស្តបរិស័ទដែលញែកខ្លួនថ្វាយទាំងស្រុងទៅព្រះជាម្ចាស់ថែមទៀតផង។ តាមអំណាចដែលព្រះជាម្ចាស់បានផ្ញើទុកមក ព្រះសហគមន៍ផ្ទាល់ក៏ទទួលពាក្យសច្ចាប្រណិធានរបស់អស់អ្នកដែលថ្វាយខ្លួន។ ពេលព្រះសហគមន៍អង្វរព្រះជាម្ចាស់ជាសាធារណៈ ព្រះសហគមន៍ក៏អង្វរព្រះអង្គសូមជួយប្រណីសន្តោសអ្នកទាំងនោះ ព្រះសហគមន៍ក៏ផ្ញើអ្នកទាំងនោះទៅព្រះអង្គ សូមព្រះអង្គប្រទានពរតាមព្រះវិញ្ញាណ ដោយលើកការថ្វាយខ្លួននេះទុកជាតង្វាយរួមជាមួយព្រះគ្រីស្តក្នុងសក្ការៈបូជាអរព្រះគុណ។
៤៦- តម្លៃដ៏ឧត្តុង្គឧត្តមនៃការញែកខ្លួនថ្វាយព្រះអម្ចាស់
បព្វជិតបព្វជិតាត្រូវខិតខំអស់ពីសមត្ថភាព ធ្វើឱ្យព្រះសហគមន៍បង្ហាញព្រះគ្រីស្តដល់គ្រីស្តបរិស័ទ និងដល់អ្នកកាន់សាសនាដទៃស្គាល់ព្រះអង្គកាន់តែច្បាស់ និងកាន់តែពិតប្រាកដតាមរបៀបរស់នៅរបស់ខ្លួន។ ពេលព្រះគ្រីស្តស្មឹងស្មាធិ៍នៅលើភ្នំ ពេលព្រះអង្គប្រកាសព្រះរាជ្យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ឱ្យបណ្តាជន ពេលព្រះអង្គប្រោសអ្នកជំងឺ និងជនពិការឱ្យជាសះស្បើយ ពេលព្រះអង្គនាំឱ្យអ្នកបាបប្រែចិត្តគំនិតទៅរកព្រះបិតាឱ្យមានជីវិតដែលបង្កើតផលល្អ ពេលព្រះអង្គប្រទានពរដល់កូនក្មេង និងប្រោសមនុស្សទាំងអស់ នៅពេលព្រះអង្គប្រព្រឹត្តការទាំងនោះ គឺព្រះអង្គធ្វើតាមបង្គាប់ព្រះបិតាដែលចាត់ព្រះអង្គឱ្យយាងមក។
សូមឱ្យបព្វជិតបព្វជិតាទាំងអស់យល់ឃើញថា ការប្រកាសពាក្យសច្ចាប្រណិធានកាន់តាមដំបូន្មានដែលមានចែងក្នុងគម្ពីរដំណឹងល្អ ទោះបីខ្លួនលះបង់សម្បត្តិទ្រព្យលោកីយ៍ក្តី ក៏ការលះបង់នេះមិនរារាំងខ្លួនឱ្យចម្រើនឡើងជាមនុស្សពេញលក្ខណៈនោះទេ។ ផ្ទុយទៅ វិញ លក្ខណៈនៃការលះបង់នេះជួយគេឱ្យទទួលផលប្រយោជន៍ជាច្រើន។ បើបព្វជិតបព្វជិតាស្ម័គ្រចិត្តដោយស្មោះកាន់តាមដំបូន្មានទាំងនោះ តាមតែព្រះជាម្ចាស់ត្រាស់ហៅម្នាក់ៗ ការរស់នៅបែបនោះជួយគេយ៉ាងខ្លាំងឱ្យជម្រះចិត្តគំនិត និងឱ្យមានសេរីភាពខាងវិញ្ញាណផងដែរ។ ការរស់នៅបែបនេះក៏ដាស់តឿនគេជានិច្ចឱ្យមានចិត្តស្រឡាញ់យ៉ាងកក់ក្តៅ ជាពិសេស គេអាចនាំគ្រីស្តបរិស័ទឱ្យរស់នៅដូចព្រះគ្រីស្តជាអម្ចាស់កាន់តែជិតស្និទ្ធ គឺព្រះអង្គដែលសព្វព្រះហឫទ័យរស់នៅជាព្រហ្មចារី និងជាអ្នកក្រីក្រ។ នាងព្រហ្មចារិនីម៉ារី ជាព្រះមាតាក៏សុខចិត្តរស់នៅដូច្នេះដែរ។ សន្តបុគ្គលជាច្រើនដែលបានបង្កើតក្រុមគ្រួសារបព្វជិតបព្វជិតាបង្ហាញសេចក្តីនេះយ៉ាងច្បាស់។
សូមកុំឱ្យមាននរណាម្នាក់នឹកគិតថា បព្វជិតបព្វជិតាដែលញែកខ្លួនថ្វាយព្រះជាម្ចាស់ ត្រឡប់ទៅជាជនលែងជាប់ពាក់ព័ន្ធនឹងមនុស្សលោក និងគ្មានប្រយោជន៍ក្នុងសង្គមឱ្យសោះ។ ទោះបីគេមិនរស់នៅរួមជាមួយមនុស្សក្នុងសង្គមដោយរូបកាយជានិច្ចក្តី គេក៏រស់នៅជាមួយមនុស្សលោកយ៉ាងជិតស្និទ្ធ។ ដោយមានព្រះហឫទ័យមេត្តាករុណារបស់ព្រះគ្រីស្តក្នុងខ្លួន គេរួមសហការជាមួយមនុស្សតាមវិញ្ញាណ សាងសង់បុរីនៅលើផែនដីនេះដោយយកព្រះអម្ចាស់ធ្វើជាគ្រឹះ ហើយក៏តម្រង់បុរីនោះទៅរកព្រះអង្គដែរ។ បព្វជិតបព្វជិតារំឭកមនុស្សលោកថា ប្រសិនបើគេមិនយកព្រះអម្ចាស់ធ្វើជាគ្រឹះ និងទិសដៅមកសាងសង់បុរីនៅលើផែនដីនោះទេ អ្នកសាងសង់នឹងនឿយហត់ដោយឥតបានការ។
ហេតុនេះហើយ បានជាមហាសន្និបាតដ៏វិសុទ្ធយគាំទ្រ និងសរសើរតម្កើងអស់បុរស និងស្រ្តីជាបងប្អូនដែលរស់នៅក្នុងអារាម បង្រៀនក្នុងសាលារៀន ធ្វើការក្នុងមន្ទីរពេទ្យ និងនៅព្រះសហគមន៍ក្នុងប្រទេសដែលមានមនុស្សភាគច្រើនមិនជឿលើព្រះគ្រីស្ត។ បព្វជិតបព្វជិតាទាំងនោះយកចិត្តស្មោះត្រង់ ចិត្តសុភាពរាបសា ចិត្តភក្តីតាមពាក្យសច្ចារបស់ខ្លួន ព្រមទាំងបម្រើមនុស្សទាំងអស់ដោយចិត្តទូលំទូលាយ និងតាមរបៀបប្លែកៗពីគ្នា ប្រៀបដូចជាគ្រឿងអលង្ការដែលគេយកមកជូនព្រះមហេសីរបស់ព្រះគ្រីស្ត។
៤៧- ពាក្យបញ្ចប់
ចំពោះអស់អ្នកដែលព្រះជាម្ចាស់ត្រាស់ហៅឱ្យប្រកាសពាក្យសច្ចាប្រណិធាន កាន់តាមដំបូន្មានដែលមានចែងក្នុងគម្ពីរដំណឹងល្អ គឺម្នាក់ៗត្រូវយកចិត្តទុកដាក់យ៉ាងខ្លាំងព្យាយាមរស់នៅឱ្យកាន់តែប្រសើរឡើងៗ តាមបែបដែលព្រះជាម្ចាស់ត្រាស់ហៅ។ អស់លោកអ្នកពិតជានាំឱ្យព្រះសហគមន៍កាន់តែវិសុទ្ធ ដើម្បីលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះត្រៃឯក ដែលមិនអាចបំបែកបាន ដែលអាចប្រោសឱ្យមនុស្សបានវិសុទ្ធគ្រប់យ៉ាងក្នុងអង្គព្រះគ្រីស្ត និងដោយសារព្រះគ្រីស្ត។
ជំពូក៧
ព្រះសហគមន៍មានលក្ខណៈជាប្រផ្នូលអំពីលោកខាងមុខ
ព្រះសហគមន៍ធ្វើដំណើរ និងរួមជាមួយព្រះសហគមន៍នៃស្ថានបរមសុខ
៤៨- ព្រះជាម្ចាស់ត្រាស់ហៅយើងទាំងអស់គ្នា
ក្នុងអង្គព្រះគ្រីស្តឱ្យចូលព្រះសហគមន៍ យើងក៏បានវិសុទ្ធក្នុងព្រះសហគមន៍ដែរ ដោយព្រះជាម្ចាស់ប្រណីសន្តោស។ ប៉ុន្តែ ព្រះសហ គមន៍នេះនឹងបានពេញលក្ខណៈជាស្ថាពរ នៅក្នុងសិរីរុងរឿងនៃលោកខាងមុខ គឺនៅពេលព្រះជាម្ចាស់រៀបចំអ្វីៗជាថី្មទាំងអស់ (កក ៣,២១)។ នៅពេលនោះ ពិភពលោកទាំងមូល និងមនុស្សជាតិដែលភ្ជាប់ជាមួយគ្នាយ៉ាងស្អិតរមួតនឹងទៅដល់ទិសដៅរបស់ខ្លួន។ ដោយសារមនុស្សជាតិ ពិភពលោកទាំងមូលក៏នឹងបានពេញលក្ខណៈជាស្ថាពរក្នុងអង្គព្រះគ្រីស្តដែរ (អភ ១,១០; កូឡ ១,២០; ២សល ៣,១០-១៣)។
ព្រះគ្រីស្តដែលត្រូវគេលើកឡើងពីដី ព្រះអង្គបានទាញមនុស្សទាំងអស់ទៅឯព្រះអង្គ ហើយ (យហ ១២,៣២) ព្រះអង្គក្រោកឡើងពីចំណោមមនុស្សស្លាប់ (រម ៦,៩) ទ្រង់ចាក់បង្ហូរព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះអង្គលើក្រុមគ្រីស្តទូត គឺព្រះវិញ្ញាណដែលផ្តល់ជីវិត។ ដោយព្រះវិញ្ញាណនោះ ព្រះអង្គតែងតាំងព្រះកាយព្រះអង្គ គឺព្រះសហគមន៍ទុកជាអគ្គសញ្ញានៃការសង្គ្រោះរបស់មនុស្សទាំងអស់។ ព្រះគ្រីស្តគង់ខាងស្តាំព្រះបិតា ហើយមានសកម្មភាពក្នុងពិភពលោកជានិច្ច ដើម្បីណែនាំមនុស្សលោកទៅកាន់ព្រះសហគមន៍។ ដោយសារព្រះសហគមន៍ ព្រះគ្រីស្តបង្រួបបង្រួមមនុស្សលោកជាមួយព្រះអង្គយ៉ាងជិតស្និទ្ធ និងចែករំលែកព្រះជន្មដ៏រុងរឿងផ្ទាល់របស់ព្រះអង្គឱ្យគេ ដោយប្រទានព្រះកាយ និងព្រះលោហិតទុកជាអាហារ។ ព្រះអង្គសន្យាថា នឹងប្រទានលក្ខណៈសម្បតិ្តថ្មីឱ្យមនុស្ស តាមសេចកី្តសង្ឃឹមរបស់យើង។ លក្ខណៈសម្បត្តិថ្មីនោះចាប់ផ្តើមស្ថិតនៅក្នុងព្រះគ្រីស្តហើយ។ ព្រះវិញ្ញាណដែលព្រះគ្រីស្តចាត់ឱ្យមកនោះ ធ្វើឱ្យលក្ខណៈសម្បត្តិថ្មីនោះមានកម្លាំងស្ទុះឡើង ហើយនៅតែមានបន្តក្នុងព្រះសហគមន៍ដែរ ដោយសារព្រះវិញ្ញាណ។ ជំនឿបង្រៀនយើងអំពីអត្ថន័យនៃការរស់នៅលើផែនដីនេះ លុះត្រាតែយើងបំពេញការងារដែលព្រះបិតាផ្ញើមកឱ្យយើងប្រព្រឹត្តក្នុងលោកនេះទាំងមានសង្ឃឹម ថា នឹងបានសម្បត្តិនៃលោកខាងមុខ។ ដោយប្រព្រឹត្តដូច្នេះ យើងអាចឈានទៅកាន់ការសង្គ្រោះបាន (ភីល ២,១២)។
ដូច្នេះ ជំនាន់ចុងក្រោយបំផុតមកដល់យើងហើយ (១ករ ១០,១១)។ ពិភពលោកប្រែជាថ្មីរួចជាស្រេចដោយសារព្រះគ្រីស្ត។ តាំងពីពេលឥឡូវនេះ ការប្រែជាថ្មីនោះកើតជារូបរាងជាមុនយ៉ាងពិតប្រាកដតាមរបៀបម្យ៉ាង គឺថា ទោះបីព្រះសហគមន៍មិនទាន់វិសុទ្ធពេញលក្ខណៈនៅឡើយក្តី ក៏ព្រះសហគមន៍នៅលើផែនដីនេះតែងខ្លួនដោយភាពវិសុទ្ធដ៏ពិតប្រាកដដែរ។ ប៉ុន្តែ ព្រះសហគមន៍កំពុងធ្វើបូជនីយេសក៍ ទម្រាំដល់ពេលព្រះជាម្ចាស់នឹងប្រតិស្ឋានមេឃថ្មី និងផែនដីថ្មីប្រកបដោយសេចក្តីសុចរិត (២សល ៣,១៣)។ ហេតុនេះ ទាំងអគ្គសញ្ញារបស់ព្រះសហគមន៍ក្តី ទាំងរចនាសម្ពន្ធរបស់ខ្លួនក្តីក៏មានលក្ខណៈមិនទៀងទាត់របស់លោកីយ៍ ដែលចេះតែកន្លងផុតទៅដែរ។ ព្រះសហគមន៍រស់នៅក្នុងចំណោមសត្វលោកដែលកំពុងតែស្រែកថ្ងូរ និងឈឺចុកចាប់ដូចស្ត្រីដែលហៀបនឹងសម្រាលកូន ទាំងទន្ទឹងរង់ចាំសិរីរុងរឿងនៃបុត្រធីតារបស់ព្រះជាម្ចាស់ (រម ៨,១៩-២២)។
ដូច្នេះ យើងរួមជាមួយព្រះគ្រីស្តក្នុងព្រះសហគមន៍ ព្រះវិញ្ញាណក៏បានដៅចំណាំយើងដែរ គឺព្រះវិញ្ញាណបញ្ចាំចិត្តយើងឱ្យជឿថា យើងមុខជានឹងទទួលមរតក (អភ ១,១៤)។ ព្រះបិតាហៅយើងថា ជាបុត្រធីតារបស់ព្រះអង្គ យើងក៏ពិតជាបុត្រធីតារបស់ព្រះអង្គមែន (១យហ ៣,១)។ ប៉ុន្តែ មិនទាន់ដល់ពេលយើងនឹងលេចមករួមជាមួយព្រះគ្រីស្តប្រកបដោយសិរីរុងរឿងនៅឡើយទេ (កូឡ ៣,៤) គឺនៅពេលនោះ យើងនឹងបានដូចព្រះជាម្ចាស់ ដ្បិតព្រះអង្គមានភាពយ៉ាងណា យើងក៏នឹងឃើញព្រះអង្គយ៉ាងនោះដែរ (១យហ ៣, ២)។ ហេតុនេះហើយ បានជា «ដរាបណាយើងស្ថិតនៅក្នុងរូបកាយនេះ យើងឃ្លាតឆ្ងាយពីព្រះអម្ចាស់» (២ករ ៥,៦)។ សូម្បីតែយើងដែលបានទទួលព្រះអំណោយទានដំបូងរបស់ព្រះវិញ្ញាណក្តី ក៏យើងនៅតែថ្ងូរក្នុងចិត្តដែរ (រម ៨,២៣) ព្រោះយើងប៉ងប្រាថ្នាចង់ទៅនៅជាមួយព្រះគ្រីស្ត (ភីល ១,២៣)។ ព្រះហឫទ័យស្រឡាញ់របស់ព្រះគ្រីស្តជំរុញយើងឱ្យប៉ងប្រាថ្នាចង់រស់នៅសម្រាប់ព្រះអង្គកាន់តែជិតស្និទ្ធឡើងៗ គឺថ្វាយខ្លួនចំពោះព្រះគ្រីស្តដែលសោយទិវង្គត និងមានព្រះជន្មថ្មីដ៏រុងរឿងសម្រាប់យើង (២ករ ៥,១៥)។ ហេតុនេះ យើងខិតខំឱ្យបានគាប់ព្រះហឫទ័យព្រះអង្គក្នុងគ្រប់កិច្ចការទាំងអស់ (២ករ ៥,៩)។ យើងប្រដាប់ខ្លួនដោយគ្រឿងសាស្ត្រាវុធទាំងប៉ុន្មានរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដើម្បីអាចតតាំងនឹងកលល្បិចរបស់មារ និងអាចតទល់នឹងមារនៅថ្ងៃអពមង្គលបាន (អភ ៦,១១-១៣)។ យើងមិនដឹងថ្ងៃ និងពេលកំណត់ទេ ហេតុនេះ យើងត្រូវប្រុងស្មារតីជានិច្ចតាមព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់ ដើម្បីឱ្យយើងអាចចូលរួមក្នុងពិធីមង្គលការរួមជាមួយព្រះអង្គ និងត្រូវរាប់បញ្ចូលក្នុងចំណោមអស់អ្នកដែលទទួលព្រះពរ (មថ ២៥,៣១-៤៦) នៅពេលដំណើរជីវិតតែមួយរបស់យើងនឹងចប់ទៅ (ហប ៩,២៧)។ ពេលនោះយើងមិនត្រូវថយចេញ ដូចអ្នកបម្រើខ្ជិលច្រអូសតាមព្រះបញ្ជារបស់ព្រះជាម្ចាស់ (មថ ២៥,២៦) ហើយត្រូវធ្លាក់ទៅក្នុងភ្លើងដែលឆេះអស់កល្បជានិច្ច (មថ ២៥,៤១) គឺត្រូវគេចោលនៅទីងងឹតខាងក្រៅ ជាកន្លែងយំសោកខឹងសង្កៀតធ្មេញនោះទេ (មថ ២២,១៣.២៥,៣០)។
មុនពេលយើងនឹងគ្រងរាជ្យជាមួយព្រះគ្រីស្តប្រកបដោយសិរីរុងរឿង យើងត្រូវទៅ «ឈរនៅមុខទីកាត់ក្ដីរបស់ព្រះអង្គ ដើម្បីឱ្យម្នាក់ៗទទួលផលតាមអំពើដែលខ្លួនបានប្រព្រឹត្ត ទោះបីជាអំពើនោះល្អ ឬអាក្រក់ក្ដី កាលពីនៅរស់ក្នុងរូបកាយនេះនៅឡើយ» (២ករ ៥, ១០)។ នៅអវសាននៃពិភពលោក «មនុស្សនឹងចេញពីផ្នូរមក។ អ្នកដែលបានប្រព្រឹត្តអំពើល្អនឹងរស់ជាថ្មី ដើម្បីទទួលជីវិត រីឯអ្នកដែលបានប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់វិញ នឹងរស់ជាថ្មីដើម្បីទទួលទោស» (យហ ៥,២៩; មថ ២៥,៤៦)។ ហេតុនេះហើយ បានជាយើងយល់ឃើញថា «ទុក្ខលំបាកនាបច្ចុប្បន្នកាលពុំអាចប្រៀបផ្ទឹមនឹងសិរីរុងរឿង ដែលព្រះជាម្ចាស់សម្ដែងក្នុងយើងនៅអនាគតកាលនោះបានឡើយ» (រម ៨,១៨; ២ធម ២,១១-១២)។ យើងមានជំនឿរឹងប៉ឹងមាំមួន ហើយ «ទន្ទឹងរង់ចាំសុភមង្គលតាមសេចក្តីសង្ឃឹមរបស់យើង។ យើងក៏រង់ចាំព្រះយេស៊ូគ្រីស្តជាព្រះជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុត និងជាព្រះសង្គ្រោះនៃយើងយាងមកប្រកបដោយសិរីរុងរឿង» (ទត ២,១៣)។ «ព្រះអង្គនឹងផ្លាស់ប្រែរូបកាយដ៏ថោកទាបរបស់យើងឱ្យបានដូចព្រះកាយប្រកបដោយសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះអង្គ» (ភីល ៣, ២១) គឺព្រះអង្គនឹងយាងមក ហើយ «ទទួលសិរីរុងរឿងព្រោះតែជនដ៏វិសុទ្ធរបស់ព្រះអង្គ។ គេក៏នឹងស្ងើចសរសើរព្រះអង្គ ព្រោះតែអស់អ្នកដែលបានផ្ញើជីវិតលើព្រះអង្គដែរ» (២ថស ១,១០)។
៤៩- ព្រះសហគមន៍នៅលោកខាងមុខរួបរួមជាមួយព្រះសហគមន៍នៅលើផែនដី
ដូច្នេះ ទម្រាំព្រះអម្ចាស់យាងមកប្រកបដោយសិរីរុងរឿង រួមជាមួយពួកទេវទូតរបស់ព្រះអង្គ (មថ ២៥,៣១) និងទម្រាំសេចក្តីស្លាប់ត្រូវរំលាយចោល ព្រមទាំងព្រះអង្គបង្ក្រាបអ្វីៗទាំងអស់ (១ករ ១៥,២៦-២៧) សាវ័ករបស់ព្រះគ្រីស្តមួយចំនួននៅតែបន្តបូជនីយេសក៍នៅលើផែនដីនេះតទៅទៀត។ មានសាវ័កមួយចំនួនដែលផុតជីវិត នៅតែជម្រះខ្លួនមុននឹងជួបព្រះជាម្ចាស់។ មួយចំនួនទៀតស្ថិតនៅក្នុងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ «នៅក្នុងពន្លឺដ៏ត្រចះត្រចង់យ៉ាងពេញលេញ ឃើញព្រះជាម្ចាស់តែមួយព្រះអង្គជាព្រះត្រៃឯក»។ ប៉ុន្តែ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏យើងទាំងអស់រួបរួមគ្នាក្នុងសេចក្តីស្រឡាញ់តែមួយចំពោះព្រះជាម្ចាស់ និងចំពោះអ្នកដទៃតាមកម្រិត និងតាមរបៀបផ្សេងៗ នាំគ្នាច្រៀងលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងថ្វាយព្រះជាម្ចាស់។ អស់អ្នកដែលរួបរួមជាមួយព្រះគ្រីស្ត និងដែលបានទទួលព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះអង្គ ហើយក៏រួមគ្នាជាព្រះសហគមន៍តែមួយ និងភ្ជាប់គ្នាទៅវិញទៅមកជាអង្គភាពតែមួយក្នុងអង្គព្រះគ្រីស្តដែរ (អភ ៤,១៦)។ ដូច្នេះ អស់អ្នកដែលកំពុងធ្វើដំណើរក្នុងលោកនេះនៅឡើយ និងបងប្អូនដែលចែកឋានសម្រាន្តលក់ក្នុងសេចក្តីសុខសាន្តរបស់ព្រះគ្រីស្តទៅហើយ ក៏រួមគ្នាមិនដាច់ពីគ្នាទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ តាមជំនឿរបស់ព្រះសហគមន៍តាំងពីដើមរៀងមក ក្រុមទាំងពីររឹតតែរួមគ្នា ដោយចែករំលែកសម្បត្តិខាងព្រះវិញ្ញាណទៅវិញទៅមក។ អ្នកដែលនៅលោកខាងមុខ ភ្ជាប់ជាមួយព្រះគ្រីស្តយ៉ាងជិតស្និទ្ធ ច្រើងជាង និងជួយព្រះសហគមន៍ទាំងមូលឱ្យកាន់តែវិសុទ្ធ ព្រមទាំងរួមជាមួយព្រះសហគមន៍ ដែលធ្វើពិធីគោរពបម្រើព្រះជាម្ចាស់នៅលើផែនដីឱ្យកាន់តែឧត្តុង្គឧត្តមឡើង ហើយក៏ជួយព្រះសហគមន៍តាមរបៀបជាច្រើនឱ្យកសាងខ្លួនកាន់តែធំឡើងៗដែរ (១ករ ១២,១២-២៧)។ ព្រះអម្ចាស់បានទទួលបងប្អូនទាំងនោះក្នុងមាតុភូមិនៅក្បែរព្រះអង្គ (២ករ ៥,៨)។ ដោយសារព្រះគ្រីស្ត រួមជាមួយព្រះគ្រីស្ត និងក្នុងអង្គព្រះគ្រីស្ត បងប្អូនទាំងនោះនៅតែជួយអង្វរព្រះបិតាឱ្យយើង ហើយថ្វាយអំពើល្អដែលគេបានធ្វើនៅលើផែនដី តាមរយៈព្រះគ្រីស្តយេស៊ូជាស្ពានមេត្រីតែមួយគត់រវាងព្រះជាម្ចាស់ និងមនុស្សលោក (១ធម ២,៥)។ បងប្អូនទាំងនោះបានបម្រើព្រះអម្ចាស់ក្នុងគ្រប់កិច្ចការទាំងអស់ និងបានជួយបំពេញទុក្ខលំបាករបស់ព្រះគ្រីស្តសម្រាប់ព្រះកាយរបស់ព្រះអង្គជាព្រះសហគមន៍ (កូឡ ១,២៤)។ ដោយបងប្អូនទាំងនោះយកចិត្តទុកដាក់ស្រឡាញ់យើងដូចបងប្អូន ពួកគាត់ជួយយើងជាមនុស្សទន់ខ្សោយយ៉ាងខ្លំាង។
៥០- ព្រះសហគមន៍នៅលោកខាងមុខមានទំនាក់ទំនងជាមួយព្រះសហគមន៍នៅលើផែនដី
ព្រះសហគមន៍ទទួលស្គាល់ថា សមាជិកនៃព្រះកាយដ៏អាថ៌កំបាំងទាំងមូលរបស់ព្រះយេស៊ូគ្រីស្តរួបរួមគ្នារួចហើយ។ តាំងពីដើមដំបូងនៃគ្រីស្តសាសនា សមាជិកនៃព្រះសហគមន៍ដែលកំពុងធ្វើដំណើរនៅនាលោកនេះ តែងតែនឹករឭកដល់អស់អ្នកដែលចែកឋានទៅហើយ ដោយគោរពប្រណិប័តន៍យ៉ាងខ្លាំង។ គេធ្លាប់អង្វរព្រះជាម្ចាស់ឱ្យអស់អ្នកដែលចែកឋាន ដ្បិត «គំនិតអង្វរព្រះជាម្ចាស់ សូមព្រះអង្គលើកលែងទោសឱ្យមនុស្សស្លាប់បានរួចពីបាប ពិតជាគំនិតដ៏វិសុទ្ធរបស់អស់អ្នកគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះអង្គមែន» (២មបា ១២,៤៥)។ ចំពោះគ្រីស្តទូត និងមរណសាក្សីរបស់ព្រះគ្រីស្តដែលបានផ្តល់សក្ខីភាពដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុតអំពីជំនឿ និងអំពីសេចក្តីស្រឡាញ់រហូតដល់បូជាជីវិតថ្វាយព្រះអង្គនោះ ព្រះសហគមន៍តែងតែជឿជានិច្ចថា ពួកគាត់នៅជាប់កាន់តែជិតស្និទ្ធជាមួយយើងក្នុងអង្គព្រះគ្រីស្ត។ ព្រះសហគមន៍ក៏ធ្លាប់គោរពគ្រីស្តទូត និងមរណសាក្សីដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ ជាពិសេស រួមជាមួយព្រះនាងព្រហ្មចា រិនីម៉ារី និងសន្តទេវទូត ហើយសូមពួកគាត់ជួយអង្វរព្រះជាម្ចាស់ផងដែរ។ ក្រោយមក ព្រះសហគមន៍ក៏បន្ថែមអ្នកខ្លះទៀតដែលសុខចិត្តយកតម្រាប់តាមព្រះគ្រីស្តយ៉ាងជិតស្និទ្ធ ដោយរស់នៅក្នុងឋានៈជាព្រហ្មចារី និងជាអ្នកក្រីក្រ។ មានអ្នកខ្លះទៀតកាន់តាមព្រហ្មវិហារធម៌នៃគ្រីស្តសាសនាយ៉ាងអស្ចារ្យ និងបានទទួលព្រះអំណោយទានដ៏ប្រសើររបស់ព្រះជាម្ចាស់ នាំឱ្យព្រះសហគមន៍ទូន្មានឱ្យ គ្រីស្តបរិស័ទគោរពប្រណិប័តន៍ និងយកតម្រាប់តាម។
ប្រសិនបើយើងសញ្ជឹងគិតដល់ការរស់នៅរបស់សន្តបុគ្គលទាំងប៉ុន្មាន ដែលបានយកតម្រាប់តាមព្រះគ្រីស្តដោយចិត្តស្មោះនោះ ពិតជាពួកគាត់ដាស់តឿនយើងឱ្យស្វែងរកបុរីនៃលោកខាងមុខ (ហប ១៣,១៤.១១,១០)។ នៅពេលជាមួយគ្នានេះ យើងបង្រៀនខ្លួនឯងឱ្យស្គាល់ផ្លូវដ៏ត្រឹមត្រូវ នៅពេលយើងកំពុងឆ្លងកាត់លោកដ៏មិនទៀងទាត់នេះតាមរបៀបរស់នៅ និងតាមសភាពការណ៍រៀងៗខ្លួន ដើម្បីឱ្យយើងអាចឈានទៅរួបរួមយ៉ាងពេញលក្ខណៈជាមួយព្រះគ្រីស្ត ពោលគឺ ឱ្យបានវិសុទ្ធ។ ព្រះជាម្ចាស់សម្តែងវត្តមាន និងព្រះភ័ក្ត្ររបស់ព្រះអង្គយ៉ាងជាក់ច្បាស់ឱ្យមនុស្សលោក តាមរយៈការរស់នៅរបស់សន្តបុគ្គលជាមនុស្សដូចយើង ដែលផ្លាស់ប្រែឱ្យបានដូចព្រះគ្រីស្តយ៉ាងពេញលក្ខណៈ (២ករ ៣,១៨)។ ព្រះជាម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលមកយើងតាមរយៈសន្តបុគ្គល គឺព្រះអង្គប្រទានសញ្ញាសម្គាល់អំពីព្រះរាជ្យរបស់ព្រះអង្គ ហើយក៏ទាក់ទាញចិត្តយើងយ៉ាងខ្លាំងដែរ ដោយមានមនុស្សជាច្រើនឥតគណនាធ្វើជាសាក្សីនៅជុំវិញយើង (ហប ១២,១) និងដោយពួកគាត់បានបញ្ជាក់អំពីសេចក្តីពិតនៃដំណឹងល្អផង។
ក៏ប៉ុន្តែ យើងនឹករឭកដល់សន្តបុគ្គលដោយគោរព មិនគ្រាន់តែព្រោះពួកគាត់ដាក់គំរូល្អឱ្យយើងធ្វើតាមប៉ុណ្ណោះទេ តែយើងក៏ចង់ពង្រឹងការរួបរួមរបស់ព្រះសហគមន៍ទាំងមូលក្នុងព្រះវិញ្ញាណថែមទៀត ដោយប្រតិបត្តិតាមសេចក្តីស្រឡាញ់គ្នាទុកជាបងប្អូន (អភ ៤,១- ៦)។ បើយើងជាគ្រីស្តបរិស័ទដែលកំពុងធ្វើដំណើរនៅលើផែនដីនេះ រួបរួមគ្នាឈានទៅកាន់ព្រះគ្រីស្តកាន់តែជិតស្និទ្ធឡើងៗយ៉ាងណា ការរួមសហភាពជាមួយសន្តបុគ្គល ក៏បង្រួបបង្រួមយើងជាមួយព្រះគ្រីស្តកាន់តែខ្លាំងឡើងយ៉ាងនោះដែរ ព្រោះព្រះហឫទ័យប្រណីសន្តោសគ្រប់យ៉ាងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ និងជីវិតរបស់ប្រជារាស្រ្តព្រះអង្គហូរពីព្រះគ្រីស្តមក ដូចជាហូរពីប្រភព និងពីព្រះសិរសារបស់ប្រជារាស្រ្តនោះ។ ហេតុនេះ យើងគួរតែស្រឡាញ់មិត្តភ័ក្តិទាំងនោះ ជាអ្នកដែលទទួលមត៌ករួមជាមួយព្រះយេស៊ូគ្រីស្តជាបងប្អូនយើង ជាអ្នកដ៏ប្រសើរដែលជួយយើងបាន។ យើងគួរតែអរព្រះគុណព្រះជាម្ចាស់ ព្រោះព្រះអង្គប្រណីសន្តោសបងប្អូនទាំងនោះ។ «យើងគួរតែទទូចអង្វរសន្តបុគ្គលយ៉ាងក្លៀវក្លា សូមឱ្យពួកគាត់ជួយអង្វរព្រះជាម្ចាស់ ដោយរួមជាមួយព្រះយេស៊ូគ្រីស្តជាព្រះបុត្រាព្រះអង្គ និងជាព្រះអម្ចាស់នៃយើង ជាព្រះសង្គ្រោះតែមួយព្រះអង្គដែលរំដោះយើង។ សូមជ្រកកោនក្រោមម្លប់របស់សន្តបុគ្គល សូមពួកគាត់អង្វរព្រះជាម្ចាស់ សូមព្រះអង្គប្រោសប្រទានអ្វីៗដែលយើងត្រូវការ»។ ប្រសិនបើយើងបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់យ៉ាងពិតប្រាកដចំពោះសន្តបុគ្គល យើងក៏នឹងបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះគ្រីស្ត ជាទិសដៅនៃសេចក្តីស្រឡាញ់នោះដែរ ព្រោះព្រះអង្គជា «ភួងជ័យនៃសន្តបុគ្គលទាំងឡាយ»។ ដោយសារព្រះគ្រីស្ត យើងក៏សម្តែងសេចក្តីស្រឡាញ់ ចំពោះព្រះជាម្ចាស់ដែលគួរឱ្យស្ងើចសរសើរក្នុងសន្តបុគ្គលទាំងឡាយ និងដែលសម្តែងសិរីរុងរឿងក្នុងសន្តបុគ្គលទាំងនោះ។
ពិធីគោរពប្រណិប័តន៍នានាដ៏សក្ការៈធ្វើឱ្យយើងរួបរួមយ៉ាងខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត ជាមួយព្រះសហគមន៍នៅលោកខាងមុខ គឺក្នុងពិធីគោរពប្រណិប័តន៍ទាំងនោះ អានុភាពនៃព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធប្រោសយើងដោយអគ្គសញ្ញានានា។ ក្នុងពិធីនានា យើងរួមសប្បាយរីករាយលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះដ៏ឧត្តុង្គឧត្តមបំផុត។ យើងទាំងអស់គ្នាមកពីគ្រប់ពូជអម្បូរ គ្រប់ភាសា គ្រប់ប្រជាជន និងគ្រប់ជាតិសាសន៍ (វវ ៥,៩) ដែលព្រះគ្រីស្តបានរំដោះដោយបូជាព្រះជន្ម ជួបជុំគ្នាក្នុងព្រះសហគមន៍តែមួយគត់ សូមច្រៀងលើកតម្កើងព្រះជាម្ចាស់តែមួយព្រះអង្គជាព្រះត្រៃឯក ដោយសូរស័ព្ទតែមួយដែរ។ ពេលយើងថ្វាយសក្ការបូជាអរព្រះគុណ យើងរួមយ៉ាងប្រសើរជាងគេបំផុតជាមួយព្រះសហគមន៍នៃស្ថានបរមសុខដែលគោរពបម្រើព្រះជាម្ចាស់។ នៅពេលនោះយើងក៏រួបរួមជាមួយគ្នា ជាបឋម គោរពព្រះនាងម៉ារីប្រកបដោយសិរីរុងរឿង ជាព្រហ្មចារិនីជាដរាប គោរពសន្តៈយ៉ូសែប គោរពសន្តគ្រីស្តទូត និងមរណសាក្សី ព្រមទាំងសន្តបុគ្គលទាំងឡាយដែរ។
៥១- ពាក្យណែនាំ
មហាសន្និបាតដ៏វិសុទ្ធសូមគោរពប្រណិប័តន៍យ៉ាងខ្លាំងនូវជំនឿរបស់គ្រូបាធ្យាយ គឺជឿថា យើងរួបរួមជាមួយបងប្អូនដោយមានជីវិតតែមួយ រួមជាមួយបងប្អូនដែលទទួលសិរីរុងរឿងនៃស្ថានបរមសុខរួចហើយ និងរួមជាមួយបងប្អូនដែលចែកស្ថានទៅហើយនោះ ហើយកំពុងជម្រះខ្លួន។ មហាសន្និបាតសូមប្រកាសសាជាថ្មីទាំងគោរពប្រណិប័តន៍នូវក្រឹត្យនៃមហាសន្និបាតដ៏វិសុទ្ធពីជំនាន់មុនៗ គឺមហា សន្និបាតទីពីរនៅក្រុងនីសេ មហាសន្និបាតក្រុងហ្លូរង្ស និងមហាសន្និបាតក្រុងត្រែនតូ។ នៅពេលជាមួយគ្នានេះ ប្រសិនបើមានគេប្រព្រឹត្តបំពាន ឬប្រព្រឹត្តហួស ឬប្រសិនមានការខ្វះត្រង់កន្លែងណាមួយ មហាសន្និបាតសូមដាស់តឿនអស់អ្នកទទួលខុសត្រូវក្នុងព្រះសហគមន៍ឱ្យឧស្សាហ៍កែសម្រួល ទាំងដក ឬកែសម្រួលសេចក្តីអាក្រក់ផង។ សូមតែងតាំងអ្វីៗជាថ្មី ដើម្បីលើកតម្កើងព្រះគ្រីស្ត និងព្រះជាម្ចាស់ឱ្យកាន់តែល្អប្រសើរឡើង។ សូមបង្រៀនគ្រីស្តបរិស័ទឱ្យដឹងថា អ្នកដែលចង់គោរពសន្តបុគ្គលយ៉ាងពិតប្រាកដ មិនបាច់ធ្វើពិធី ឬកិច្ចការជាច្រើនខាងក្រៅខ្លួនទេ តែត្រូវប្រតិបត្តិតាមសេចក្តីស្រឡាញ់យ៉ាងខ្លាំង និងសកម្មទៀតផង។ ត្រូវព្យាយាមស្គាល់ការរស់នៅរបស់សន្តបុគ្គល ដើម្បីជាប្រយោជន៍យ៉ាងខ្លាំងបំផុតសម្រាប់យើង និងសម្រាប់ព្រះសហគមន៍ «ត្រូវយកតម្រាប់តាម និងរួមជាមួយពួកគាត់ ដើម្បីរួមចំណែកក្នុងសុភមង្គលនៅស្ថានបរមសុខ ព្រមទាំងសូមជួយអង្វរព្រះជាម្ចាស់ឱ្យយើងផង»។ ម្យ៉ាងទៀត សូមបង្រៀនគ្រីស្តបរិស័ទឱ្យដឹងច្បាស់ថា ប្រសិនបើគេយល់អំពីទំនាក់ទំនងជាមួយសន្តបុគ្គលតាមពន្លឺដ៏ត្រចះត្រចង់នៃជំនឿដ៏ពិតប្រាកដ ទំនាក់ទំនងនេះមិននាំឱ្យការគោរពនមស្ការថ្វាយបង្គំព្រះជាម្ចាស់ជាព្រះបិតា ដោយសារព្រះគ្រីស្តក្នុងព្រះវិញ្ញាណអន់ថយនោះទេ ផ្ទុយទៅវិញ ធ្វើឱ្យការគោរពថ្វាយបង្គំនេះកាន់តែទូលំទូលាយឡើងទៀតផង។
យើង និងសន្តបុគ្គលទាំងអស់សុទ្ធតែជាបុត្រធីតារបស់ព្រះជាម្ចាស់ រួមជាក្រុមគ្រួសារតែមួយក្នុងអង្គព្រះគ្រីស្ត (ហប ៣,៦)។ ពេល ណាយើង និងសន្តបុគ្គលស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក ហើយរួបរួមគ្នាលើកតម្កើងព្រះត្រៃឯកដ៏វិសុទ្ធបំផុត ពេលនោះយើងមានទំនាក់ទំនងជាមួយគ្នាទៅវិញទៅមក ស្របតាមលក្ខណៈពិសេសបំផុតនៃព្រះសហគមន៍។ យើងជាគ្រីស្តបរិស័ទក្នុងលោកនេះ ក្រេបជញ្ជក់នឹងពិធីគោរពសិរីរុងរឿងដ៏ពេញលក្ខណៈនៃស្ថានបរមសុខទុកជាមុន។ នៅពេលដែលព្រះគ្រីស្តសម្តែងព្រះអង្គមក គឺនៅពេលមនុស្សស្លាប់ទទួលជីវិតថី្មដ៏រុងរឿង ពន្លឺរបស់ព្រះជាម្ចាស់នឹងបំភ្លឺបុរីនៃលោកខាងមុខ ហើយកូនចៀមនឹងទៅជាចង្កៀងនៃបុរីនោះ (វវ ២១, ២៤)។ នៅពេលនោះ ព្រះសហគមន៍នៃជនដ៏វិសុទ្ធទាំងអស់ប្រកបដោយអំណរសប្បាយដ៏លើសលប់ ជាអំណរមកពីសេចក្តីស្រឡាញ់ ក្រាបថ្វាយបង្គំព្រះជាម្ចាស់ និង “កូនចៀមដែលត្រូវគេសម្លាប់ធ្វើយញ្ញ” (វវ ៥,១២) ទាំងប្រកាសដោយសូរស័ព្ទតែមួយថា “សូមព្រះអង្គដែលគង់លើបល្ល័ង្ក និងកូនចៀមទទួលពាក្យសរសើរតម្កើងព្រះកិត្តិនាម សិរីរុងរឿង និងព្រះចេស្ដាអស់កល្បជាអង្វែងតរៀងទៅ” (វវ ៥,១៣-១៤)។
ជំពូក៨
ព្រះនាងព្រហ្មចារិនីម៉ារីជាព្រះមាតារបស់ព្រះអម្ចាស់
តាមគម្រោងការដ៏អស្ចារ្យអំពីព្រះគ្រីស្ត និងព្រះសហគមន៍
ក. អារម្ភកថា
៥២- ព្រះនាងព្រហ្មចារិនីតាមគម្រោងការដ៏អស្ចារ្យអំពីព្រះគ្រីស្ត
ព្រះជាម្ចាស់សម្រេចសង្គ្រោះមនុស្សលោកតាមព្រះហឫទ័យមេត្តាករុណាដ៏លើសលប់ និងតាមព្រះប្រាជ្ញាញាណរបស់ព្រះអង្គ។ «លុះដល់ពេលកំណត់ហើយ ព្រះអង្គក៏ចាត់ព្រះបុត្រាឱ្យមកប្រសូតពីស្ត្រីម្នាក់ ដើម្បីឱ្យយើងទទួលឋានៈជាបុត្រធីតារបស់ព្រះអង្គ» (កាឡ ៤,៤-៥)។ ដូច្នេះ «ព្រះបុត្រាព្រះអង្គយាងចុះពីស្ថានបរមសុខព្រោះតែយើង និងដើម្បីសង្គ្រោះយើង ព្រះអង្គប្រសូតជាមនុស្សពីនាង ព្រហ្មចារិនីម៉ារី ដោយសារព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ»។ ព្រះជាម្ចាស់បានសម្តែងគម្រោងការដ៏អស្ចារ្យនៃការសង្គ្រោះនេះឱ្យយើងស្គាល់។ គម្រោងការនេះក៏នៅតែមានបន្តក្នុងព្រះសហគមន៍ ដែលព្រះអម្ចាស់បានតែងតាំងទុកជាព្រះកាយរបស់ព្រះអង្គ។ ក្នុងព្រះសហគមន៍នេះ អស់អ្នកដែលផ្ញើជីវិតលើព្រះគ្រីស្តភ្ជាប់ជាមួយព្រះអង្គជាព្រះសិរសា ហើយរួបរួមជាមួយសន្តបុគ្គលទាំងឡាយ។ “ជាបឋម ត្រូវតែគោរពព្រះនាងម៉ារីប្រកបដោយសិរីរុងរឿង ជាព្រហ្មចារិនីជាដរាប ជាព្រះមាតារបស់ព្រះយេស៊ូគ្រីស្តជាព្រះជាម្ចាស់ និងជាព្រះអម្ចាស់នៃយើង”។
៥៣- ព្រះនាងម៉ារី និងព្រះសហគមន៍
ពេលទេវទូតនាំដំណឹងមក នាងព្រហ្មចារិនីម៉ារីទទួលព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ទាំងក្នុងចិត្តផង ទាំងក្នុងរូបកាយផង ហើយនាងបង្ហាញជីវិតដល់មនុស្សលោក។ គេទទួលស្គាល់ និងគោរពនាងទុកជាព្រះមាតាដ៏ពិតប្រាកដរបស់ព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះសង្គ្រោះផង។ ព្រះជាម្ចាស់បានរំដោះនាងយ៉ាងអស្ចារ្យបំផុតដោយឈ្វេងយល់ដល់ កុសលផលបុណ្យរបស់ព្រះបុត្រាព្រះអង្គ។ នាងក៏ភ្ជាប់នឹងព្រះបុត្រាយ៉ាងជិតស្និទ្ធបំផុត មិនអាចផ្តាច់ពីព្រះអង្គបានឡើយ។ នាងទទួលបន្ទុកដ៏ធំមហិមា និងទទួលកិត្តិយសដ៏ថ្លៃថ្នូរ គឺធ្វើជាព្រះមាតានៃព្រះបុត្រារបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ហេតុនេះហើយ បានជានាងជាបុត្រីដ៏ជាទីគាប់ព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះបិតា ជាព្រះវិហារដ៏សក្ការៈនៃព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ។ សេចក្តីនេះជាព្រះអំណោយទានយ៉ាងពិសេសនៃព្រះហឫទ័យប្រណីសន្តោសរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដែលតម្កល់នាងយ៉ាងខ្ពស់លើសត្វលោកទាំងឡាយ ទាំងនៅលើស្ថានបរមសុខ ទាំងនៅលើផែនដីដែរ។ ក៏ប៉ុន្តែ ក្នុងឋានៈនាងជាពូជពង្សរបស់លោកអាដាំ នាងក៏រួបរួមជាមួយមនុស្សជាតិទាំងមូលដែលត្រូវការព្រះសង្គ្រោះដែរ។ លើសពីនេះទៅទៀតនាងពិតជា “មាតានៃសរីរាង្គរបស់ព្រះគ្រីស្ត ព្រោះនាងរួមសហការដោយចិត្តស្រឡាញ់ បង្កើតព្រះសហគមន៍របស់គ្រីស្តបរិស័ទដែលជាសរីរាង្គនៃព្រះអម្ចាស់ ជាមេដឹកនាំនោះ”។ ហេតុនេះហើយ បានជាព្រះសហគមន៍ធ្លាប់សរសើរនាងទុកជាសមាជិកដ៏ប្រសើរជាងគេបំផុតតែមួយគត់របស់ព្រះសហគមន៍ ជាគំរូគួរឱ្យព្រះសហគមន៍សរសើរ និងប្រព្រឹត្តតាម គឺឱ្យផ្ញើជីវិតលើព្រះជាម្ចាស់ និងមានចិត្តស្រឡាញ់ដូចនាង។ ព្រះសហគមន៍កាតូលិកដែលព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធបានបំភ្លឺឱ្យដឹង តែងតែគោរពប្រណិប័តន៍នាងដោយមានចិត្តស្រឡាញ់ ដូចជាកូនៗដែលត្រូវគោរពប្រណិប័តន៍ម្តាយដែលស្រឡាញ់គេយ៉ាងខ្លាំងដែរ។
៥៤- គោលបំណងរបស់មហាសន្និបាត
មហាសន្និបាតដ៏វិសុទ្ធបានរៀបរាប់អំពីលទ្ធិនៃជំនឿរបស់ព្រះសហគមន៍ ស្តីអំពីរបៀបព្រះគ្រីស្តសង្គ្រោះយើង។ ឥឡូវនេះ មហា សន្និបាតសូមពន្យល់យ៉ាងពិស្តារអំពីតួនាទីរបស់ព្រះនាងព្រហ្មចារិនីម៉ារីក្នុងគម្រោងការដ៏អស្ចារ្យនៃព្រះបន្ទូលប្រសូតជាមនុស្សផង និងក្នុងគម្រោងការដ៏អស្ចារ្យនៃព្រះកាយដ៏លាក់កំបាំងរបស់ព្រះគ្រីស្តផង។ មហាសន្និបាតក៏សូមបង្ហាញអំពីរបៀបមនុស្សដែលព្រះគ្រីស្តបានសង្គ្រោះ ត្រូវគោរពព្រះមាតារបស់ព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះមាតារបស់ព្រះគ្រីស្ត និងជាមាតារបស់មនុស្សលោក គឺជាមាតាអ្នកជឿជាដើម។ ក៏ប៉ុន្តែ មហាសន្និបាតគ្មានបំណងចង់រៀបរាប់លទ្ធិទាំងស្រុងនៃជំនឿអំពីនាងម៉ារី ហើយក៏គ្មានបំណងអារកាត់សេចក្តីដែលអស់លោកទេវវិទូកំពុងរិះគិត តែមិនទាន់បញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់នៅឡើយទេ។ ហេតុនេះហើយបានជាគ្រីស្តបរិស័ទមានសិទ្ធិសេរីភាពបញ្ចេញយោបល់ប្លែកៗពីគ្នា អំពីសេចក្តីទាំងប៉ុន្មានដែលព្រះសហគមន៍មិនទាន់បញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់នៅឡើយអំពីនាងម៉ារី។ ទោះបីនាងជាមនុស្សដូចយើង ហើយនៅក្បែរយើងកី្ត ក៏ព្រះសហគមន៍កាតូលិកដ៏វិសុទ្ធតែងតែគោរពនាងយ៉ាងខ្ពង់ខ្ពស់បន្ទាប់ពីព្រះគ្រីស្ត។
ខ. តួនាទីរបស់ព្រះនាងម៉ារីក្នុងការចាត់ចែងការសង្គ្រោះ
៥៥- ព្រះមាតារបស់ព្រះគ្រីស្តតាមគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីចាស់
គម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីចាស់ និងគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីថ្មី ព្រមទាំងការបញ្ជូនបន្តដ៏គួរឱ្យគោរពរបស់ព្រះសហគមន៍ តាំងពីដើមរៀងមក ពន្យល់កាន់តែច្បាស់ឡើងៗអំពីតួនាទីដ៏ប្រសើរនៃព្រះមាតារបស់ព្រះសង្គ្រោះ ក្នុងការចាត់ចែងការសង្គ្រោះ ហើយសូមជូនសេចក្តីនេះឱ្យយើងសញ្ជឹងគិត។ កណ្ឌទាំងប៉ុន្មាននៃគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីចាស់ ពណ៌នាអំពីប្រវត្តិសាស្រ្តនៃការសង្គ្រោះ និងអំពីការរៀបចំផ្លូវថ្វាយព្រះគ្រីស្តយាងមកក្នុងលោកយើងនេះដែរ។ ព្រះសហគមន៍តែងអានឯកសារដើមដំបូងទាំងនោះ និងយល់អត្ថន័យតាមពន្លឺនៃសេចក្តី ដែលព្រះជាម្ចាស់បានសម្ដែងយ៉ាងពេញលេញនៅពេលក្រោយ។ ឯកសារទាំងនោះបង្ហាញកាន់តែច្បាស់ឡើងៗអំពីស្រ្តីជាព្រះមាតារបស់ព្រះគ្រីស្ត។ តាមពន្លឺនេះ យើងត្រូវយល់អត្ថន័យនៃព្រះបន្ទូលសន្យាមកលោកអាដាំ និងនាងអេវ៉ាដែលបានប្រព្រឹត្តអំពើបាបថា នឹងបានជ័យជម្នះលើសត្វពស់ ដូចជាសេចក្តីព្រាងទុកតាមរបៀបព្យាការី (កណ ៣,១៥)។ តាមរបៀបដដែលនេះ នាងម៉ារីជាយុវនារីដែលមានផ្ទៃពោះ ហើយនឹងប្រសូតបុត្រមួយដែលគេថ្វាយព្រះនាមថា “ព្រះអេម៉ានូអែល” (អស ៧,១៤; មីកា ៥,២-៣; មថ ១,២២- ២៣)។ នាងម៉ារីជាជនប្រសើរជាងគេក្នុងចំណោមអ្នកតូចតាច និងអ្នកសុភាពរាបសារបស់ព្រះអម្ចាស់ដែលមានចិត្តសង្ឃឹមថា នឹងទទួលការសង្គ្រោះដោយផ្ញើជីវិតលើព្រះអង្គ។ លើសពីនេះទៅទៀត នាងជាបុត្រីក្រុងស៊ីយ៉ូនដ៏ប្រសើរជាងគេ។ ក្រោយពីប្រជារាស្រ្តទន្ទឹងរង់ចាំយ៉ាងយូរអង្វែង ព្រះបន្ទូលសន្យាបានកើតជារូបរាងនៅពេលកំណត់ គឺព្រះជាម្ចាស់ចាត់ចែងការសង្គ្រោះតាមរបៀបថ្មី នៅ ពេលព្រះបុត្រារបស់ព្រះជាម្ចាស់យកសភាពជាមនុស្សដោយសារនាង ដើម្បីរំដោះមនុស្សលោកឱ្យបានរួចពីបាប ដោយព្រះអង្គប្រព្រឹត្តកិច្ចការទាំងប៉ុន្មានក្នុងឋានៈជាមនុស្ស។
៥៦- នាងម៉ារីទទួលដំណឹងពីទេវទូត
ព្រះបិតាប្រកបដោយព្រះហឫទ័យមេត្តាករុណាយ៉ាងក្រៃលែង ទ្រង់សព្វព្រះហឫទ័យឱ្យមាតាដែលព្រះអង្គតម្រូវជាមុន សុខចិត្តធ្វើតាមព្រះបន្ទូលព្រះអង្គ មុនព្រះបុត្រាប្រសូតជាមនុស្ស។ ស្រ្តីម្នាក់រួមសហការក្នុងកិច្ចបណ្តាលឱ្យមនុស្សលោកស្លាប់យ៉ាងណា ស្រ្តីម្នាក់ទៀតក៏រួមសហការធ្វើឱ្យមនុស្សលោកមានជីវិតយ៉ាងនោះដែរ។ សេចក្តីនេះពិតតាមរបៀបដ៏អស្ចារ្យ ស្តីអំពីព្រះមាតា ដែលប្រទានព្រះ យេសូ៊ជាជីវិត គឺព្រះអង្គដែលប្រែអ្វីៗទាំងអស់ឱ្យបានជាថ្មី។ ព្រះជាម្ចាស់បានផ្គត់ផ្គង់នាងដោយព្រះអំណោយទាន ត្រូវតាមករណីកិច្ចដ៏ប្រសើរដែលនាងត្រូវបំពេញនោះ។ ហេតុនេះ មិនគួរឱ្យឆ្ងល់ដោយគ្រូបាធ្យាយដ៏វិសុទ្ធនៃព្រះសហគមន៍តែងតែហៅព្រះមាតារបស់ព្រះអម្ចាស់ថា ជាស្រ្តីដ៏វិសុទ្ធបំផុត ជាស្រ្តីនិមលមិនដែលជាប់ជំពាក់បាប ជាស្ត្រីដែលសូនដោយព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ និងជាស្រ្តីដែលព្រះអង្គប្រតិស្ឋានជាថ្មី។ តាំងពីនាងទើបតែនៅក្នុងផ្ទៃម្តាយ ព្រះជាម្ចាស់បានប្រោសឱ្យនាងបានវិសុទ្ធយ៉ាងភ្លឺស្វាងអស្ចារ្យតែម្នាក់គត់។ ដូច្នេះ ពេលទេវទូតជម្រាបសួរនាងព្រហ្មចារីនៅភូមិណាសារ៉ែត លោកមានប្រសាសន៍តាមព្រះបញ្ជារបស់ព្រះជាម្ចាស់ថា «ព្រះអម្ចាស់គាប់ព្រះហប្ញទ័យនឹងនាង» (លក ១,២៨)។ នាងក៏តបឆ្លើយទៅទេវទូតថា៖ «នាងខ្ញុំជាអ្នកបម្រើរបស់ព្រះអម្ចាស់ សូមឱ្យបានសម្រេចតាមពាក្យរបស់លោកចុះ!» (លក ១,៣៨)។ ដូច្នេះ នាងដែលជាពូជពង្សរបស់លោកអាដាំ យល់ស្របនឹងព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយត្រឡប់ទៅជាព្រះមាតារបស់ព្រះយេស៊ូ។ នាងក៏សុខចិត្តយ៉ាងស្មោះបំផុតធ្វើតាមព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដែលចង់សង្គ្រោះមនុស្សលោក ដោយគ្មានអំពើបាបណាមករារាំងនាងឡើយ។ នាងក៏ប្រគល់ខ្លួនក្នុងឋានៈជាអ្នកបម្រើរបស់ព្រះអម្ចាស់ សុខចិត្តថ្វាយខ្លួនទាំងស្រុងចំពោះព្រះរាជកិច្ចនៃព្រះបុត្រារបស់នាង ដើម្បីបម្រើគម្រោងការដ៏អស្ចារ្យនៃការសង្គ្រោះ រួមជាមួយព្រះបុត្រា និងក្រោមអំណាចរបស់ព្រះបុត្រា ដោយព្រះជាម្ចាស់ដ៏មានឫទ្ធានុភាពសព្វប្រការប្រណីសន្តោសផងដែរ។ ហេតុនេះហើយ បានជាអស់គ្រូបាធ្យាយដ៏វិសុទ្ធយល់ឃើញយ៉ាងត្រឹមត្រូវថា នាងម៉ារីមិនគ្រាន់តែមានរូបកាយដែលព្រះជាម្ចាស់ផ្ទុកផ្តាក់ប៉ុណ្ណោះនោះទេ តែនាងម៉ារីរួមសហការក្នុងការនាំការសង្គ្រោះដល់មនុស្សលោក ដោយសារនាងមានសេរីភាព គឺផ្ញើជីវិតលើព្រះជាម្ចាស់ និងសុខចិត្តធ្វើតាមព្រះបញ្ជារបស់ព្រះអង្គ។ សន្តៈអ៊ីរេ៉ណេមានប្រសាសន៍ថា «ដោយនាងម៉ារីសុខចិត្តធ្វើតាមព្រះបញ្ជារបស់ព្រះជាម្ចាស់ នាងត្រឡប់ទៅជាអ្នកនាំការសង្គ្រោះមកដល់នាងផ្ទាល់ និងមកដល់មនុស្សលោកទាំងមូលផងដែរ»។ ហេតុនេះហើយ បានជាគ្រូបាធ្យាយជាច្រើនពីបុរាណ នៅពេលបកស្រាយគម្ពីរចូលចិត្តនិយាយថា “ដោយនាងម៉ារីសុខចិត្តធ្វើតាមព្រះបញ្ជារបស់ព្រះជាម្ចាស់ នាងស្រាយចំណងដែលនាងអេវ៉ាចងដោយមិនព្រមធ្វើតាមព្រះបញ្ជារបស់ព្រះអង្គកាលពីមុននោះ”។ អស់លោកក៏តែងប្រៀបប្រដូចនាងម៉ារី និងនាងអេវ៉ា ហើយធ្លាប់ហៅនាងម៉ារីថា “មាតារបស់មនុស្សដែលមានជីវិត” និងប្រកាសជាញឹកញាប់ថា “ដោយសារនាងអេវ៉ា សេចក្តីស្លាប់ចូលមកក្នុងពិភពលោក ដោយសារនាងម៉ារី ជីវិតចូលមកក្នុងពិភពលោកវិញ”។
៥៧- នាងម៉ារីនៅពេលព្រះយេស៊ូមានវ័យជាកុមារ
ព្រះមាតា និងព្រះបុត្រារួមគ្នាក្នុងកិច្ចសង្គ្រោះយ៉ាងជាក់ស្តែង តាំងពីពេលព្រះគ្រីស្តចាប់ផ្ទៃក្នុងនាងព្រហ្មចារិនីមក រហូតដល់ពេលព្រះអង្គសោយទិវង្គត។ មុនដំបូង នាងម៉ារីប្រញាប់ប្រញាល់ធ្វើដំណើរទៅសួរសុខទុក្ខនាងអេលីសាបិត។ ពេលទារកនៅក្នុងផ្ទៃនាងអេលីសាបិតបម្រះឡើង នាងជម្រាបសួរនាងម៉ារីថា ជាអ្នកមានសុភមង្គល ព្រោះនាងបានជឿថា ព្រះជាម្ចាស់នឹងសង្គ្រោះមនុស្សលោកតាមព្រះបន្ទូលសន្យា (លក ១,៤១-៤៥)។ បន្ទាប់មក ពេលព្រះយេស៊ូប្រសូត ព្រះមាតារបស់ព្រះអម្ចាស់មានអំណរដោយបង្ហាញកូនច្បងរបស់នាងឱ្យពួកគង្វាលសត្វ និងពួកហោរាចារ្យឃើញ។ កំណើតបុត្រនោះ មិនបណ្តាលឱ្យនាងលែងជាព្រហ្មចារិនីទេ តែផ្ទុយទៅវិញបញ្ជាក់ថា នាងនៅព្រហ្មចារិនីជាដរាប។ ពេលនាងយកបុត្រមកថ្វាយក្នុងព្រះវិហារ ក្រោយពីបានថ្វាយតង្វាយរបស់អ្នកក្រីក្ររួចហើយ នាងបានឮលោកស៊ីម៉ូនមានប្រសាសន៍ក្នុងឋានៈលោកជាព្យាការីថា បុត្រនេះនឹងទៅជាទីសម្គាល់មួយ នាំឱ្យមនុស្សជំទាស់ប្រឆាំងគ្នា ហើយនាងឈឺចុកចាប់យ៉ាងខ្លាំង ដូចមានដាវមួយមកចាក់ទម្លុះដួងចិត្តរបស់នាង។ ដូច្នេះ គំនិតលាក់កំបាំងរបស់មនុស្សជាច្រើន នឹងលេចធ្លោឱ្យបានច្បាស់ឡើង (លក ២,៣៤-៣៥)។ ពេលនាងម៉ារី និងលោកយ៉ូសែបបាត់ព្រះកុមារយេស៊ូ គាត់នាំគ្នាដើររកទាំងព្រួយបារម្ភ។ មាតាបិតារកឃើញព្រះយេស៊ូក្នុងព្រះវិហារ កំពុងតែជាប់នឹងព្រះរាជកិច្ចនៃព្រះបិតារបស់ព្រះអង្គ។ មាតាបិតាពុំបានយល់អត្ថន័យនៃព្រះបន្ទូលរបស់បុត្រឡើយ។ ប៉ុន្តែ មាតារបស់ព្រះកុមារចងចាំហេតុការណ៍ទាំងអស់នោះទុកក្នុងចិត្ត ទាំងនឹកសញ្ឆឹងគិតទៀតផង (លក ២,៤១-៥១)។
៥៨- នាងម៉ារីនៅពេលព្រះយេស៊ូបំពេញព្រះរាជកិច្ច
យើងឃើញព្រះមាតាព្រះយេស៊ូយ៉ាងច្បាស់ពេលព្រះអង្គចាប់ផ្តើមបំពេញព្រះរាជកិច្ចជាសាធារណៈ គឺក្នុងពិធីមង្គលការនៅភូមិកាណានៅស្រុកកាលីឡេ។ នាងម៉ារីអាណិតគេ ហើយអង្វរព្រះយេស៊ូ សូមព្រះគ្រីស្តចាប់ផ្តើមសម្តែងការអស្ចារ្យ (យហ ២,១-១១)។ ពេលព្រះយេស៊ូសម្តែងធម្មទេសនា នាងសុខចិត្តទទួលព្រះបន្ទូលប្រកាសថា អស់អ្នកដែលស្តាប់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយអនុវត្តតាមពិតជាមានសុភមង្គលមែន (មក ៣,៣៥; លក ១១,២៧-២៨) គឺព្រះបុត្រារបស់ព្រះបិតាមិនយល់ដល់សាច់ឈាមទេ តែព្រះអង្គតម្កល់ព្រះរាជ្យនោះលើសអ្វីៗទាំងអស់ ដូចនាងធ្លាប់ធ្វើដោយចិត្តស្មោះរួចមកហើយដែរ (លក ២,១៩.៥១)។ ដូច្នេះ ពេលព្រះនាងព្រហ្មចារិនីធ្វើបូជនីយេសក៍តាមជំនឿតទៅមុខទៀត នាងរួបរួមជាមួយព្រះបុត្រាដោយចិត្តស្មោះរហូតដល់ឈើឆ្កាង គឺនាងឈរនៅក្បែរឈើឆ្កាង។ ការណ៍នេះពិតជាកើតឡើងតាមព្រះជាម្ចាស់គ្រោងទុកជាមុន (យហ ១៩,២៥)។ នាងឈឺចុកចាប់យ៉ាងសែនខ្លោចផ្សារួមជាមួយព្រះបុត្រាតែមួយរបស់នាង។ នាងក៏សុខចិត្តរួមក្នុងសក្ការបូជារបស់ព្រះអង្គ តាមចិត្តគំនិតជាម្តាយ។ ដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ នាងសុខចិត្តឱ្យគេយកបុត្រដែលកើតពីសាច់ឈាមរបស់នាងធ្វើជាយញ្ញ។ ព្រះគ្រីស្តយេស៊ូកំពុងសោយទិវង្គតនៅលើឈើឆ្កាង ព្រះអង្គប្រគល់នាងឱ្យសាវ័កម្នាក់ទុកជាម្តាយ ដោយមានព្រះបន្ទូលថា «អ្នកអើយ! នេះហើយកូនរបស់អ្នក» (យហ ១៩,២៦-២៧)។
៥៩- នាងម៉ារីក្រោយពេលព្រះជាម្ចាស់លើកព្រះយេស៊ូឡើង
ព្រះជាម្ចាស់សព្វព្រះហឫទ័យសម្តែងគម្រោងការនៃការសង្គ្រោះមនុស្សលោកយ៉ាងជាក់ច្បាស់ នៅពេលព្រះអង្គចាក់បង្ហូរព្រះវិញ្ញាណ តាមព្រះបន្ទូលសន្យារបស់ព្រះគ្រីស្ត។ មុនបុណ្យថ្ងៃទីហាសិប យើងឃើញក្រុមគ្រីស្តទូត «រួមចិត្តគំនិតគ្នា ព្យាយាមអធិដ្ឋានដោយមានស្ត្រីខ្លះ មាននាងម៉ារីជាមាតារបស់ព្រះយេស៊ូ និងមានបងប្អូនរបស់ព្រះអង្គមកចូលរួមជាមួយផងដែរ» (កក ១,១៤)។ យើងក៏ឃើញនាងម៉ារីអង្វរព្រះជាម្ចាស់ សូមព្រះអង្គប្រទានព្រះវិញ្ញាណដល់ក្រុមគាត់ ជាព្រះវិញ្ញាណដែលមកសណ្ឋិតលើនាង នៅពេលទេវទូតនាំដំណឹងមកនាងរួចហើយ។ នាងដ៏និមលដែលព្រះជាម្ចាស់បានការពារមិនឱ្យជំពាក់បាបខាងដើម ក្រោយពីបានបញ្ចប់ជីវិតនៅក្នុងលោកនេះ ព្រះជាម្ចាស់បានលើកនាងឡើងទាំងរូបកាយ ទាំងវិញ្ញាណឱ្យចូលក្នុងសិរីរុងរឿងនៃលោកខាងមុខ។ ព្រះអម្ចាស់បានលើកតម្កើងនាងទៅជាព្រះមហាក្សត្រីយានីនៃពិភពលោក ដើម្បីឱ្យនាងបានដូចព្រះបុត្រាយ៉ាងពេញលេញ គឺដូចព្រះបុត្រាដែលជា «ព្រះអម្ចាស់លើអម្ចាស់នានា» (វវ ១៩,១៦) ដែលមានជ័យជម្នះលើបាប និងលើសេចក្តីស្លាប់។
គ. ព្រះនាងព្រហ្មចារិនីម៉ារី និងព្រះសហគមន៍
៦០- នាងម៉ារីជាអ្នកបម្រើរបស់ព្រះអម្ចាស់
យើងមានស្ពានមេត្រីតែមួយគត់តាមពាក្យរបស់គ្រីស្តទូតប៉ូលថា «មានព្រះជាម្ចាស់តែមួយព្រះអង្គ មានស្ពានមេត្រីតែមួយរវាងព្រះជាម្ចាស់ និងមនុស្សលោក គឺព្រះគ្រីស្តយេស៊ូជាមនុស្សម្នាក់ដែលបានបូជាព្រះជន្ម ដើម្បីរំដោះមនុស្សទាំងអស់» (១ធម ២,៥-៦)។ ប៉ុន្តែ តួនាទីរបស់នាងម៉ារីដែលជាមាតារបស់មនុស្សទាំងអស់មិនជំទាស់ និងមិនបណ្តាលឱ្យតួនាទីរបស់ព្រះគ្រីស្តដែលជាស្ពានមេត្រីតែមួយគត់នោះអន់ខ្សោយទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ តួនាទីនាងម៉ារីបង្ហាញអំពីឫទ្ធិនៃតួនាទីរបស់ព្រះគ្រីស្តនោះវិញ។
ឥទ្ធិពលរបស់ព្រះនាងព្រហ្មចារិនីម៉ារីសម្រាប់សង្គ្រោះមនុស្សលោក ហូរចេញមកពីព្រះជាម្ចាស់សព្វព្រះហឫទ័យចាត់ចែងដូច្នេះ គឺមិនហូរមកពីសេចក្តីត្រូវការណាមួយក្នុងការចាត់ចែងនោះទេ តែហូរមកពីព្រះគ្រីស្ត មានអំពើល្អជាច្រើនលើសលប់រាប់មិនអស់។ ឥទ្ធិពលរបស់ព្រះនាងសំអាងលើព្រះគ្រីស្តដែលជាស្ពានមេត្រី គឺនាងទទួលអ្វីៗទាំងអស់ពីព្រះគ្រីស្ត និងទទួលអានុភាពទាំងអស់ពីព្រះអង្គ។ ឥទ្ធិពលរបស់ព្រះនាងមិនរារាំងគ្រីស្តបរិស័ទមិនឱ្យរួបរួមដោយផ្ទាល់ជាមួយព្រះគ្រីស្តត្រង់ណាសោះឡើយ ផ្ទុយទៅវិញ នាងម៉ារីជួយគ្រីស្តបរិស័ទឱ្យរួបរួមដោយផ្ទាល់ជាមួយព្រះគ្រីស្តទៀតផង។
៦១- ព្រះជាម្ចាស់បានតម្រូវព្រះនាងព្រហ្មចារិនីម៉ារីមុនកាលសម័យទាំងអស់
តាមគម្រោងការរបស់ព្រះអង្គដែលចាត់ព្រះបន្ទូលឱ្យប្រសូតជាមនុស្ស ដើម្បីឱ្យនាងទៅជាព្រះមាតារបស់ព្រះអម្ចាស់។ តាមព្រះជាម្ចាស់ដែលថែរក្សាអ្វីៗទាំងអស់បានគ្រោងទុកជាមុន ព្រះអង្គចាត់ចែងឱ្យនាងម៉ារីទៅជាព្រះមាតាគួរឱ្យគោរពរបស់ព្រះសង្គ្រោះនៅលើផែនដីនេះ។ គ្មាននណាអាចប្រៀបផ្ទឹមនឹងនាងបានទេ គឺនាងរួមសហការយ៉ាងពិសេស ក្នុងព្រះរាជកិច្ចរបស់ព្រះបុត្រាដោយចិត្តទូលំទូលាយ ក្នុងឋានៈជាអ្នកបម្រើដ៏សុភាពរាបសាររបស់ព្រះអម្ចាស់។ ដោយនាងមានផ្ទៃ ដោយនាងសម្រាលព្រះគ្រីស្ត ដោយនាងចិញ្ចឹមព្រះអង្គ ដោយនាងនាំព្រះអង្គទៅថ្វាយព្រះបិតារបស់ព្រះអង្គក្នុងព្រះវិហារ ដោយនាងរងទុក្ខរួមជាមួយព្រះបុត្រាកំពុងសោយទិវង្គតនៅលើឈើឆ្កាង នាងសហការក្នុងព្រះរាជកិច្ចនៃព្រះសង្គ្រោះយ៉ាងពិសេស ដែលគ្មាននរណាអាចប្រៀបផ្ទឹមនឹងនាងបាន។ ដោយនាងស្តាប់បង្គាប់ ដោយនាងផ្ញើជីវិតលើព្រះជាម្ចាស់ ដោយនាងមានសេចក្តីសង្ឃឹម និងសេចក្តីស្រឡាញ់យ៉ាងខ្លាំង នាងសហការឱ្យមនុស្សលោកទទួលព្រះជន្មផ្ទាល់របស់ព្រះជាម្ចាស់វិញ។ ហេតុនេះហើយ បានជាប្រសិនបើគិតដល់ព្រះជាម្ចាស់ប្រណីសន្តោសមនុស្សលោក នាងម៉ារីពិតជាមាតារបស់យើងមែន។
៦២- តាំងពីពេលនាងយល់ព្រមធ្វើតាមដំណឹងដែលទេវទូតជម្រាបមក
ទាំងផ្ញើជីវិតលើព្រះជាម្ចាស់ នាងក៏នៅតែយល់ស្របតទៅទៀតដោយចិត្តរឹងប៉ឹងនៅពេលនាងឈរនៅក្បែរឈើឆ្កាង គឺនាងម៉ារីមានតួនាទីជាមាតាក្នុងការចាត់ចែងព្រះហឫទ័យប្រណីសន្តោសរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយនៅតែបន្តតួនាទីនេះតទៅទៀតដោយគ្មានឈប់ឈរ រហូតដល់អស់អ្នកដែលព្រះជាម្ចាស់បានជ្រើសរើសទទួលការសង្គ្រោះជាស្ថាពរ។ ក្រោយពីព្រះអង្គលើកនាងទៅស្ថានបរមសុខរួចហើយ តួនាទីរបស់នាងក្នុងការសង្គ្រោះមិនអាក់ខានឡើយ គឺនាងនៅតែជួយអង្វរព្រះជាម្ចាស់ជារឿយៗ ធ្វើឱ្យយើងទទួលព្រះអំណោយទានពីព្រះអង្គតទៅទៀត ជាព្រះអំណោយទានដែលយើងត្រូវការសម្រាប់ទទួលការសង្គ្រោះអស់កល្បជានិច្ច។ ដោយនាងមានចិត្តស្រឡាញ់ទុកជាម្តាយ នាងចាប់អារម្មណ៍នឹងបងប្អូននៃព្រះបុត្រារបស់នាង ដែលមិនទាន់បង្ហើយបូជនីយេសក៍នៅលើផែនដីនេះនៅឡើយ ហើយដែលប្រឈមមុខនឹងគ្រោះកាច និងទុក្ខលំបាកផ្សេងៗជាច្រើន ទម្រាំទៅដល់មាតុភូមិដ៏សែនសុខសាន្ត។ ហេតុនេះហើយ បានជាព្រះសហគមន៍តែងតែអង្វរនាងព្រហ្មចារិនី ដោយយកនាមផ្សេងៗមកហៅដូចតទៅ “មេធាវី” “អ្នកជួយអង្វរ” “អ្នកប្រោសប្រណី” “ស្ពានមេត្រី”។ ប៉ុន្តែ មានព្រះគ្រីស្តតែមួយព្រះអង្គគត់ ជាស្ពានមេត្រីដ៏ថ្លៃថ្នូរ និងដ៏មានប្រសិទ្ធភាព។ សូមប្រយ័ត្នមិនត្រូវឱ្យពាក្យទាំងនោះស្តីអំពីនាងបន្ថែម ឬដកអ្វីពីមុខងាររបស់ព្រះគ្រីស្តឡើយ។
យើងមិនអាចលើកតម្កើងសត្វលោកណាមួយដែលព្រះជាម្ចាស់ប្រតិស្ឋានមក ឱ្យបានស្មើនឹងព្រះបន្ទូលដែលបានប្រសូតជាមនុស្ស និងជាព្រះសង្គ្រោះសោះឡើយ។ ក៏ប៉ុន្តែ ប្រជាជនគ្រីស្តបរិស័ទទាំងមូលទទួលចំណែកក្នុងមុខងាររបស់ព្រះគ្រីស្តជាមហាបូជាចារ្យតែមួយ គឺមានអ្នកទទួលអគ្គសញ្ញាតែងតាំងជាអ្នកបម្រើព្រះសហគមន៍ និងគ្រីស្តបរិស័ទឯទៀតៗទទួលចំណែកតាមរបៀបផ្សេងៗ។ គេទទួលចំណែកក្នុងមុខងារទាំងអស់គ្នាយ៉ាងណា ក៏តួនាទីជាស្ពានមេត្រីរបស់ព្រះគ្រីស្តមិនរារាំងឱ្យសត្វលោក ឱ្យរួមសហការជាមួយព្រះអង្គក្នុងការសង្គ្រោះយ៉ាងនោះដែរ។ ព្រះជាម្ចាស់ផ្សព្វផ្សាយព្រះហឫទ័យមេត្តាករុណាតែមួយដល់សត្វលោកទាំងអស់យ៉ាងពិតប្រាកដ តាមរបៀបផ្សេងៗយ៉ាងណា ក៏ព្រះអង្គចែកចំណែកក្នុងតួនាទីជាស្ពានមេត្រីតែមួយ ឱ្យសត្វលោកយ៉ាងនោះដែរ។ ការរួមចំណែកនេះ ដាស់តឿនសត្វលោកដែលព្រះជាម្ចាស់ប្រតិស្ឋានមក ឱ្យរួមសហការតាមរបៀបផ្សេងៗក្នុងការសង្គ្រោះដែលមកពីព្រះគ្រីស្តតែមួយព្រះអង្គគត់។
ព្រះសហគមន៍ប្រកាសតួនាទីជាបន្ទាប់បន្សំរបស់នាងម៉ារីដោយឥតរួញរាទាល់តែសោះ។ ព្រះសហគមន៍នៅតែមានបទពិសោធន៍អំពីតួនាទីនោះស្រាប់។ ព្រះសហគមន៍ក៏ទូន្មានឱ្យគ្រីស្តបរិស័ទពឹងផ្អែកលើនាងម៉ារី សូមនាងម៉ារីជួយគេដូចម្តាយតែងជួយកូន គឺសូមជួយ ឱ្យគេភ្ជាប់ចិត្តជាមួយព្រះគ្រីស្តជាស្ពានមេត្រី និងជាព្រះសង្គ្រោះឱ្យកាន់តែជិតស្និទ្ធឡើងៗ។
៦៣- នាងម៉ារីជាគំរូសម្រាប់ព្រះសហគមន៍
ដោយព្រះជាម្ចាស់ប្រទានអំណោយទាន និងបន្ទុកឱ្យព្រះនាងម៉ារីប្រសូតព្រះបុត្រា នាងភ្ជាប់ជាមួយបុត្រជាព្រះសង្គ្រោះយ៉ាងអស្ចារ្យ។ ដោយព្រះជាម្ចាស់ប្រណីសន្តោសនាង និងផ្ញើបន្ទុកពិសេសទាំងនោះមកនាង នាងក៏ភ្ជាប់យ៉ាងជិតស្និទ្ធជាមួយព្រះសហគមន៍ដែរ។ សន្តៈ អំប្រាស៍តែងបង្រៀនថា ព្រះមាតារបស់ព្រះអម្ចាស់ពិតជាគំរូរបស់ព្រះសហគមន៍ត្រង់ជំនឿ ត្រង់សេចក្តីស្រឡាញ់ និងត្រង់ការរួបរួមយ៉ាងពេញលក្ខណៈជាមួយព្រះគ្រីស្ត។ ព្រះសហគមន៍ក៏ទទួលឈ្មោះយ៉ាងត្រឹមត្រូវថា ជាមាតា និងជាព្រហ្មចារិនីដែរ។ តាមគម្រោងការដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះជាម្ចាស់អំពីព្រះសហគមន៍ នាងម៉ារីជាគ្រីស្តបរិស័ទពិសេសដ៏ប្រសើរជាងគេបំផុត គឺនាងជាស្រីព្រហ្ម ចារិនី និងជាម្តាយគំរូ។ នាងបានបង្កើតព្រះបុត្រារបស់ព្រះបិតានៅលើផែនដី ដោយនាងផ្ញើជីវិតលើព្រះជាម្ចាស់ និងដោយនាងស្តាប់តាមបង្គាប់ព្រះអង្គ គឺនាងមិនបានប្រសូតដោយរួមបវេណីជាមួយបុរសណាម្នាក់ឡើយ តែដោយព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធយាងមកសណ្ឋិតលើនាងវិញ។ ក្នុងឋានៈនាងម៉ារីជានាងអេវ៉ាថ្មី នាងជឿទេវទូតរបស់ព្រះជាម្ចាស់ មិនជឿសត្វពស់ពីបុរាណទេ គឺនាងមានជំនឿដោយគ្មានមន្ទិលសង្ស័យអ្វីឡើយ។ នាងប្រសូតបុត្រ ហើយព្រះជាម្ចាស់តែងតាំងបុត្រនោះឱ្យទៅជារៀមច្បងក្នុងបណ្តាបងប្អូនជាច្រើន (រម ៨,២៩) ពោលគឺ ក្នុងចំណោមគ្រីស្តបរិស័ទទាំងប៉ុន្មាន។ ដូច្នេះ នាងរួមសហការធ្វើឱ្យគ្រីស្តបរិស័ទទាំងនោះកើតឡើង និងជួយអប់រំគេដោយស្រឡាញ់គេក្នុងឋានៈជាម្តាយ។
៦៤- ពេលព្រះសហគមន៍នឹកសញ្ជឹងស្មឹងស្មាធិ៍
អំពីព្រះនាងព្រហ្មចារិនីម៉ារីដ៏វិសុទ្ធយ៉ាងអស្ចារ្យ ពេលព្រះសហគមន៍យកតម្រាប់តាមសេចក្តីស្រឡាញ់របស់នាង ព្រមទាំងយកចិត្តទុកដាក់ធ្វើតាមព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះបិតាដោយចិត្តស្មោះ ពេលនោះ ព្រះសហគមន៍ក៏ត្រឡប់ទៅជាមាតាដែរ ព្រោះព្រះសហគមន៍បានទទួលព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ទាំងផ្ញើជីវិតលើព្រះអង្គ។ ពេលព្រះសហគមន៍ប្រកាសដំណឹងល្អ និងធ្វើអគ្គសញ្ញាជ្រមុជទឹកជូនគេ ព្រះសហគមន៍ក៏បង្កើតកូនដែលចាប់ផ្ទៃដោយព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ ហើយដែលកើតពីព្រះជាម្ចាស់ ដើម្បីឱ្យមានជីវិតថ្មីជាជីវិតអមតៈ។ ដូច្នេះ ព្រះសហគមន៍ក៏ជាព្រហ្មចារិនីដែរ ដោយព្រះសហគមន៍ផ្ញើជីវិតលើព្រះគ្រីស្តជាព្រះស្វាមី ហើយក៏កាន់ជំនឿនេះដោយចិត្តស្មោះត្រង់បរិសុទ្ធដែរ។ ព្រះសហគមន៍យកតម្រាប់ធ្វើតាមព្រះមាតាព្រះអម្ចាស់របស់ខ្លួនហើយរក្សាទុកជំនឿពិតប្រាកដ រក្សាទុកសេចក្តីសង្ឃឹមយ៉ាងមាំមួន និងសេចក្តីស្រឡាញ់យ៉ាងស្មោះ តាមរបៀបបរិសុទ្ធដូចស្រ្តីព្រហ្មចារិនីម្នាក់ ដោយអានុភាពនៃព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធជួយឧបត្ថម្ភផង។
៦៥- ព្រហ្មវិហារធម៌របស់នាងម៉ារីជាគំរូឱ្យព្រះសហគមន៍ប្រតិបត្តិតាម
ព្រះសហគមន៍បានពេញលក្ខណៈរួចហើយ គឺឥតស្លាកស្នាមឥតជ្រីវជ្រួញឡើយ (អភ ៥,២៧) ក្នុងរូបព្រះនាងព្រហ្មចារិនីម៉ារីជាតំណាងបានពេញលក្ខណៈ ក៏ប៉ុន្តែ គ្រីស្តបរិស័ទនៅតែខិតខំប្រឹងប្រែងឱ្យកាន់តែវិសុទ្ធឡើងៗ ដោយឈ្នះអំពើបាប។ ហេតុនេះ ហើយ បានជាគ្រីស្តបរិស័ទតែងសម្លឹងមើលនាងម៉ារីជាគំរូ ព្រោះនាងកាន់ព្រហ្មវិហារធម៌ដែលចាំងលើសហគមន៍របស់អស់អ្នកដែលព្រះជាម្ចាស់បានជ្រើសរើស។ ព្រះសហគមន៍នឹកគោរពនាងម៉ារី ទាំងស្មឹងស្មាធិ៍អំពីព្រះបន្ទូលដែលប្រសូតជាមនុស្ស ទើបព្រះសហគមន៍យល់កាន់តែច្បាស់ឡើងៗនូវគម្រោងការដ៏អស្ចារ្យបំផុតរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែលប្រសូតជាមនុស្ស។ ព្រះសហគមន៍ក៏កាន់តែដូចព្រះស្វាមីដែរ។ ដោយនាងម៉ារីនៅជាប់យ៉ាងជិតដិតនឹងប្រវត្តិសាស្រ្តនៃការសង្គ្រោះ នាងប្រមូល និងចាំងក្នុងរូបនាងនូវកិច្ចការដ៏ប្រសើរបំផុត ដែលមនុស្សត្រូវប្រព្រឹត្តដោយអនុវត្តតាមជំនឿ។ ពេលព្រះសហគមន៍ពន្យល់អំពីព្រះនាងម៉ារី និងគោរពនាង នាងអញ្ជើញគ្រីស្តបរិស័ទឱ្យមានចិត្តស្មោះនឹងព្រះបុត្រាដែលបូជាព្រះជន្ម ព្រមទាំងឱ្យមានចិត្តស្រឡាញ់ព្រះបិតាដែរ។ រីឯព្រះសហគមន៍វិញ ព្រះសហ គមន៍ស្វែងរកសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះគ្រីស្ត និងខិតខំប្រតិបត្តិតាមព្រះហឫទ័យព្រះជាម្ចាស់ក្នុងគ្រប់កិច្ចការទាំងអស់ ក៏កាន់តែដូចព្រះយេស៊ូជាគំរូដ៏ប្រសើររបស់ខ្លួន គឺមានជំនឿ មានសេចក្តីសង្ឃឹម និងមានសេចក្តីស្រឡាញ់កាន់តែរឹងប៉ឹងឡើងដែរ។ ហេតុនេះហើយ បានជានៅពេលព្រះសហគមន៍បំពេញកិច្ចការជាគ្រីស្តទូត ព្រះសហគមន៍សម្លឹងមើលយ៉ាងត្រឹមត្រូវទៅកាន់នាងម៉ារីដែលបានប្រសូតព្រះគ្រីស្ត គឺព្រះអង្គដែលចាប់កក្នុងផ្ទៃព្រះនាងដោយសារព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ និងដែលបានប្រសូតពីនាងព្រហ្មចារិនី។ ព្រះអង្គក៏ប្រសូត និងចម្រើនឡើងក្នុងចិត្តគ្រីស្តបរិស័ទដោយសារព្រះសហគមន៍ដែរ។ អស់អ្នកដែលរួមសហការក្នុងបេសកកម្មជាគ្រីស្តទូត របស់ព្រះសហគមន៍ខិតខំធ្វើឱ្យមនុស្សលោកកើតជាថ្មី។ ពេលព្រះនាងព្រហ្មចារិនីម៉ារីរស់នៅ នាងធ្វើជាគំរូអំពីសេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះកូនយ៉ាងណា អ្នកទាំងនោះក៏ត្រូវយកនាងធ្វើជាគំរូ គឺត្រូវមានចិត្តស្រឡាញ់ដូចម្តាយចំពោះកូនយ៉ាងនោះដែរ។
ឃ. ការគោពប្រណិប័តន៍ព្រះនាងព្រហ្មចារិនីម៉ារីក្នុងព្រះសហគមន៍
៦៦- លក្ខណៈ និងគ្រឹះនៃការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះនាងព្រហ្មចារិនីម៉ារី
ព្រះជាម្ចាស់ប្រណីសន្តោសលើកនាងម៉ារី ឱ្យទាបជាងព្រះបុត្រាព្រះអង្គ តែឱ្យបានខ្ពស់ជាងអស់ទេវទូត និងមនុស្សទាំងឡាយ ព្រោះនាងជាព្រះមាតាដ៏វិសុទ្ធបំផុតនៃព្រះអម្ចាស់ និងស្ថិតនៅជាមួយព្រះគ្រីស្តនៅពេលព្រះអង្គប្រព្រឹត្តព្រះរាជកិច្ចដ៏អស្ចារ្យ។ ដូច្នេះ ព្រះសហគមន៍គោរពប្រណិប័តន៍ព្រះនាងម៉ារីយ៉ាងពិសេសពិតជាត្រឹមត្រូវហើយ។ ហេតុនេះហើយ បានជាតាំងពីយូរសតវត្សរ៍មក គ្រីស្តបរិស័ទតែងតែគោរពព្រះនាងព្រហ្មចារិនីម៉ារីដោយថ្វាយព្រះនាមថា “ព្រះមាតារបស់ព្រះអម្ចាស់”។ គ្រីស្តបរិស័ទក៏តែងជ្រកកោនក្រោមម្លប់ព្រះនាង សូមនាងជួយការពារ អង្វរនាងក្នុងគ្រោះកាចនានា និងតាមសេចក្តីត្រូវការរបស់គេ ជាពិសេស តាំងពីមហាសន្និបាតអេភេសូមក ប្រជារាស្រ្តរបស់ព្រះជាម្ចាស់នាំគ្នាគោរពបម្រើនាងម៉ារីយ៉ាងអស្ចារ្យកាន់តែខ្លាំងឡើងៗ ទាំងគោរព ទាំងស្រឡាញ់ដោយអង្វរ និងយកតម្រាប់ធ្វើតាមនាង។ គ្រីស្តបរិស័ទធ្វើឱ្យប្រសាសន៍របស់នាងដែលបានថ្លែងជាមុនកើតជារូបរាងហើយ គឺថា «មនុស្សគ្រប់ជំនាន់នឹងពោលថា ខ្ញុំជាអ្នកមានសុភមង្គលមែន ដ្បិតព្រះដ៏មានឫទ្ធានុភាពបានសម្តែងការប្រសើរអស្ចារ្យចំពោះខ្ញុំ» (លក ១,៤៨)។ ព្រះសហគមន៍តែងគោរពបម្រើនាងម៉ារីតាំងពីដើមរៀងមក តែការគោរពបម្រើនេះមានលក្ខណៈពិសេសអស្ចារ្យម្យ៉ាង គឺមានលក្ខណៈប្លែកទាំងស្រុងពីការនមស្ការក្រាបប្រណិប័តន៍ព្រះបន្ទូលដែលប្រសូតជាមនុស្ស និងពីការនមស្ការថ្វាយបង្គំក្រាបប្រណិប័តន៍ព្រះបិតា និងព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធផង។ ការគោរពនាងម៉ារីជួយគាំទ្រការនមស្ការថ្វាយបង្គំព្រះបិតា ព្រះបុត្រា ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធយ៉ាងខ្លាំងបំផុត។ ព្រះសហគមន៍យល់ស្របទទួលស្គាល់ពិធី និងរបៀបគោរពប្រណិប័តន៍ផ្សេងៗចំពោះព្រះមាតារបស់ព្រះអម្ចាស់ស្របតាមកន្លែង និងតាមសម័យ ស្របតាមលក្ខណៈសម្បត្តិ និងទេពកោសល្យរបស់ក្រុមគ្រីស្តបរិស័ទផ្សេងៗ។ ប៉ុនែ្ត ព្រះសហគមន៍យល់ស្របឱ្យគេគោរពព្រះមាតានេះ តាមកម្រិតមិនឱ្យខុសពីលទ្ធិនៃជំនឿដ៏ពិតប្រាកដដោយយល់ឃើញថា ការគោរពព្រះមាតានាំឱ្យគ្រីស្តបរិស័ទស្គាល់ព្រះបុត្រាដូចគេត្រូវស្គាល់ ស្រឡាញ់ព្រះបុត្រា និងលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះបុត្រា ហើយក៏ស្តាប់តាមព្រះបញ្ជារបស់ព្រះអង្គផង។ ព្រះបិតាដែលមានព្រះជន្មគង់នៅអស់កល្បជានិច្ច បានប្រតិស្ឋានអ្វីៗសព្វសារពើសម្រាប់ព្រះបុត្រា (កូឡ ១,១៥-១៦) ហើយទ្រង់សព្វព្រះហឫទ័យឱ្យគ្រប់លក្ខណៈសម្បត្តិរបស់ព្រះអង្គ ស្ថិតនៅក្នុងព្រះបុត្រានោះដែរ (កូឡ ១,១៩)។
៦៧- ដំបូន្មានសម្រាប់ពិធីអត្ថាធិប្បាយព្រះគម្ពីរ និងអំពីការគោរពបម្រើព្រះនាងព្រហ្មចារិនីម៉ារី
មហាសន្និបាតដ៏វិសុទ្ធបង្រៀនលទ្ធិកាតូលិកនេះឱ្យគ្រីស្តបរិស័ទជឿជាក់ច្បាស់។ នៅពេលជាមួយគ្នានេះ មហាសន្និបាតក៏ដាស់តឿនគ្រីស្តបរិស័ទទាំងអស់ ឱ្យចូលរួមក្នុងការគោរពព្រះនាងម៉ារីដោយចិត្តទូលាយ ជាពិសេស ឱ្យចូលរួមក្នុងពិធីនានា ឱ្យយកចិត្តទុកដាក់ជាខ្លាំងនឹងពិធីជាប្រជាប្រិយ និងរបៀបគោរពព្រះនាង តាមការបង្រៀនព្រះសហគមន៍បានគាំទ្រឱ្យធ្វើជាយូរអង្វែងមក។ មហាសន្និ បាតក៏ទូន្មានផ្តាំគ្រីស្តបរិស័ទឱ្យកាន់វិន័យទាំងប៉ុន្មាន ដែលព្រះសហគមន៍បានបញ្ចេញកាលពីសម័យមុនៗ ស្តីអំពីការគោរពរូបព្រះគ្រីស្ត រូបនាងម៉ារី និងរូបសន្តបុគ្គល។ មហាសន្និបាតដាស់តឿនទេវវិទូ និងអស់អ្នកប្រកាសព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់យ៉ាងខ្លាំងថា នៅពេលនិយាយអំពីកិត្តិយសដ៏ថ្លៃថ្នូរតែមួយគត់ និងប្លែកពីគេនៃព្រះមាតារបស់ព្រះអម្ចាស់ សូមប្រុងប្រយ័ត្នឱ្យមែនទែនគឺ សូមជៀសវាងម៉្យាងកុំឱ្យនិយាយបំផ្លើស និងម៉្យាងទៀតកុំឱ្យមានគំនិតចង្អៀតចង្អល់ហួសពេក។ សូមសិក្សាព្រះគម្ពីរ សិក្សាសេចក្តីបង្រៀនរបស់គ្រូបាធ្យាយដ៏វិសុទ្ធ និងបណ្ឌិតនៃព្រះសហគមន៍ ព្រមទាំងសិក្សាក្បួនពិធីនានា ក្រោមការណែនាំនៃក្រុមបង្រៀនរបស់ព្រះសហគមន៍។ ការសិក្សានេះមុខជានឹងបង្ហាញឱ្យយល់យ៉ាងត្រឹមត្រូវ និងយ៉ាងច្បាស់នូវតួនាទី និងឯកសិទ្ធិរបស់ព្រះនាងព្រហ្មចា រិនីម៉ារី គឺតួនាទី និងឯកសិទ្ធិទាំងនោះតម្រង់អ្នកជឿទៅកាន់ព្រះគ្រីស្តជានិច្ច គឺព្រះអង្គជាប្រភពនៃសេចក្តីពិតដ៏ពេញលេញ ហើយក៏ជាប្រភពផ្តល់ឱ្យគ្រីស្តបរិស័ទបានវិសុទ្ធ និងចេះនមស្ការថ្វាយបង្គំក្រាបប្រណិប័តន៍ព្រះបិតា។ សូមអស់លោកប្រុងប្រយ័ត្នជាខ្លាំងកុំមានប្រសាសន៍ ឬធ្វើកាយវិការណាមួយដែលអាចនាំឱ្យបងប្អូនដែលបែកចេញពីព្រះសហគមន៍កាតូលិកយើង ឬនរណាក៏ដោយយល់ច្រឡំ និងវង្វេងអំពីលទ្ធិនៃជំនឿដ៏ពិតប្រាកដរបស់ព្រះសហគមន៍។ សូមគ្រីស្តបរិស័ទនឹកចងចាំថា ការគោរពប្រណិប័តន៍នាងម៉ារីយ៉ាងពិតប្រាកដ មិនអាស្រ័យលើការរំភើបចិត្តដ៏ឥតបានផល និងមិនទៀងទាត់នោះទេ ហើយក៏មិនអាស្រ័យលើការឆាប់ជឿគេផ្តេសផ្តាសដែរ។ ការគោរពប្រណិប័តន៍នាងម៉ារីយ៉ាងពិតប្រាកដ គឺហូរមកពីជំនឿដ៏ពិតប្រាកដ និងនាំឱ្យស្គាល់កិត្តិយសដ៏ថ្លៃថ្នូរអស្ចារ្យនៃព្រះមាតារបស់ព្រះអម្ចាស់។ ការគោរពប្រណិប័តន៍យ៉ាងពិតប្រាកដក៏ជំរុញឱ្យស្រឡាញ់ព្រះមាតានេះ ដូចកូនចៅស្រឡាញ់ម្តាយ និង ឱ្យយកតម្រាប់តាមព្រហ្មវិហារធម៌របស់ព្រះនាងទៅទៀតផង។
ង. នាងម៉ារីជាសញ្ញាសម្គាល់អំពីសេចក្តីសង្ឃឹមយ៉ាងនឹងន និងជាសញ្ញាលួងលោមប្រជារាស្ត្ររបស់ព្រះជាម្ចាស់
៦៨- ព្រះមាតារបស់ព្រះយេស៊ូ
ទទួលសិរីរុងរឿងទាំងរូបកាយ ទាំងវិញ្ញាណនៅស្ថានបរមសុខរួចហើយយ៉ាងណា ព្រះនាងក៏ជាតំណាងរបស់ព្រះសហគមន៍នៅលើ ផែដីនេះ និងធ្វើឱ្យព្រះសហគមន៍នៃលោកខាងមុខចាប់ផ្តើមកើតជារូបរាងហើយយ៉ាងនោះដែរ។ ទម្រាំដល់ថ្ងៃព្រះអម្ចាស់យាងមក (២សល ៣,១០) ទុកនាងបញ្ចាំងសញ្ញាសម្គាល់អំពីសេចក្តីសង្ឃឹមយ៉ាងនឹងនរ និងជាសញ្ញាលួងលោមនៅមុខប្រជារាស្រ្តរបស់ព្រះជាម្ចាស់កំពុងធ្វើបូជនីយេសក៍នៅលើផែនដី។
៦៩- មហាសន្និបាតដ៏វិសុទ្ធមានអំណរសប្បាយជាខ្លាំង និងធូរចិត្ត
ដោយយល់ឃើញថា សូម្បីក្នុងចំណោមបងប្អូនគ្រីស្តបរិស័ទដែលបែកចេញពីព្រះសហគមន៍កាតូលិកយើងក្តី ក៏មានបងប្អូនមួយចំនួនតែងតែគោរពព្រះមាតានៃព្រះអម្ចាស់ជាព្រះសង្គ្រោះ ជាពិសេស បងប្អូនខាងបូព៌ាប្រទេសស្ទុះឡើងដោយចិត្តស្រឡាញ់ និងដោយចិត្តស្មោះរួមគ្នាទៅគោរពបម្រើព្រះមាតានៃព្រះអម្ចាស់ ជាព្រហ្មចារិនីជាដរាប។ សូមគ្រីស្តបរិស័ទទាំងអស់ទទូចអង្វរព្រះមាតារបស់ព្រះអម្ចាស់ និងមាតារបស់មនុស្សលោក។ ដូចកាលពីដើមព្រះនាងរួមជាមួយព្រះសហគមន៍ដែលទើបកើតមក និងជួយអង្វរព្រះជាម្ចាស់យ៉ាងណា ឥឡូវនេះ ដោយព្រះជាម្ចាស់បានលើកតម្កើងព្រះនាងលើសសន្តបុគ្គល និងលើសទេវទូតទាំងឡាយ ហើយព្រះនាងក៏នៅ តែជួយអង្វរព្រះបុត្រាតទៅទៀត ទាំងរួបរួមនឹងសន្តបុគ្គលទាំងឡាយយ៉ាងនោះដែរ។ ព្រះនាងជួយអង្វររហូតដល់ពេលគ្រួសារនៃប្រជាជាតិនានា ទោះបីគេមានឈ្មោះដ៏ល្អប្រសើរជាគ្រីស្តបរិស័ទក្តី ឬមិនទាន់ស្គាល់ព្រះសង្គ្រោះរបស់គេក្តី បានរួបរួមគ្នាយ៉ាងសប្បាយរីក រាយដោយសន្តិភាព និងដោយសេចក្តីសុខសាន្តជាស្ថាពរក្នុងប្រជារាស្រ្តតែមួយរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដើម្បីលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងនៃព្រះ ត្រៃឯកដ៏វិសុទ្ធបំផុត ដែលមិនអាចបំបែកបានឡើយ។
អស់លោកអភិបាលដែលចូលរួមក្នុងមហាសន្និបាត ពេញចិត្តនឹងធម្មនុញ្ញគោលលទ្ធិទាំងមូលខាងលើនេះ ព្រមទាំងគោលការណ៍នីមួយៗនៃធម្មនុញ្ញគោលលទ្ធិនេះផងដែរ។ រីឯយើងវិញ គឺស្របតាមអំណាចជាគ្រីស្តទូតដែលព្រះគ្រីស្តបានប្រគល់ឱ្យរួមជាមួយអស់លោកអភិបាល ដោយមានព្រះវិញ្ញាណចូលរួមជាមួយផងនោះ យើងក៏យល់ព្រមសម្រេចថា នឹងចេញជាក្រឹត្យក្រមដែរ។ យើងបង្គាប់ឱ្យសេចក្តីដែលមហាសន្និបាតបានចាត់ចែងនេះត្រូវផ្សព្វផ្សាយ ដើម្បីលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ជានិច្ចនិរន្តរ៍តរៀងទៅ។
ធ្វើនៅក្រុងរ៉ូម នៅព្រះវិហារសន្តសិលា ថ្ងៃទី២១ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ១៩៦៤
ខ្ញុំ ប៉ូល អភិបាលនៃព្រះសហគមន៍កាតូលិក។
(ហត្ថលេខារបស់លោកអភិបាល)