- បេសកកម្មសាសនទូត
Ad Gentes - ក្រុមលោកគង្វាល
Presbyterorum Ordinis - បេសកកម្មគ្រីស្តបរិស័ទធម្មតា
Apostolicam Actuositatem - ការប្រែប្រួលរបស់ព្រះសហគមន៍
Optatam Totius Ecclesiae - សេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ពេញលក្ខណៈ
Perfectae Caritatis - ព្រះគ្រីស្តជាអម្ចាស់
Christus Dominus - គ្រីស្តបរិស័ទត្រូវរួបរួមគ្នាជាធ្លុងតែមួយ
Unitatis Redintegratio - ព្រះសហគមន៍នៅបូព៌ាប្រទេស
Orientalium Ecclesiarum - ក្នុងចំណាមការអស្ចារ្យ
Inter Mirifica
ក្នុងចំណោមការអស្ចារ្យ
INTER MIRIFICA
ខ្ញុំប៉ូល ជាអភិបាល ជាអ្នកបម្រើនៃអ្នកបម្រើរបស់ព្រះជាម្ចាស់ រួមជាមួយអស់លោកអភិបាលដែលជួបជុំគ្នាក្នុងមហាសន្និបាតដ៏វិសុទ្ធនេះ សូមប្រកាសក្រឹត្យក្រមនេះដើម្បីឱ្យគេនឹកចងចាំរហូតតរៀងទៅ។
ក្រឹត្យក្រម
អំពីសារទូរគមនាគមន៍ក្នុងសង្គម
១- អត្ថន័យពាក្យ
មនុស្សប្រកបដោយប្រាជ្ញាដ៏ប៉ិនប្រសប់ បានរកឃើញបចេ្ចកទេសដ៏អស្ចារ្យវិសេសវិសាល ដោយពិនិត្យមើលពីពិភពលោកដែលព្រះជាម្ចាស់ប្រតិស្ឋានមក ជាពិសេស នៅសម័យយើងនេះ ដោយព្រះអង្គជួយឧបត្ថម្ភផង។ ក្នុងចំណោមការអស្ចារ្យទាំងប៉ុន្មានដែលមនុស្សបានរកឃើញនោះ ព្រះសហគមន៍ទទួលស្គាល់ និងតាមមើលយ៉ាងពិសេសនូវការណ៍ទាំងឡាយដែលពាក់ព័ន្ធនឹងគុណសម្បត្តិខាងវិញ្ញាណរបស់មនុស្ស។ ការដែលគេរកឃើញទាំងនោះផ្តល់ឱ្យមនុស្សមានសមត្ថភាពកាន់តែទូលំទូលាយ អាចផ្សព្វផ្សាយដំណឹងគ្រប់យ៉ាង ផ្សព្វផ្សាយគំនិត និងយោបល់ផ្សេងៗ ព្រមទាំងសេចក្តីណែនាំកាន់តែស្រួលឡើងៗ ព្រះសហគមន៍យកចិត្តទុកដាក់ជាទីបំផុតនឹងការអស្ចារ្យដែលមនុស្សរកឃើញទាំងនោះ ដូចម្តាយយកចិត្តទុកដាក់នឹងកូនដូច្នោះដែរ។ ក្នុងចំណោមបចេ្ចកទេសដែលមនុស្សរកឃើញទាំងនោះ យើងត្រូវកត់សម្គាល់យ៉ាងពិសេសនូវមធ្យោបាយ ដែលមានលក្ខណៈជួយឱ្យមានទំនាក់ទំនងជាមួយមនុស្សទាំងអស់។ បចេ្ចកទេសទាំងនោះមានឥទ្ធិពលមិនត្រឹមតែលើបុគ្គលម្នាក់ៗប៉ុណ្ណោះទេ តែមានឥទ្ធិពលលើមនុស្សទាំងក្រុមៗ រហូតមានឥទ្ធិពលដល់មនុស្សជាតិទាំងមូលថែមទៀតផង។ ក្នុងចំណោមបចេ្ចកទេសទាំងនោះ មានការសែតផ្សព្វផ្សាយពត៌មាន មានខ្សែភាពយន្ត វិទ្យុ ទូរទស្សន៍ និងបចេ្ចកទេសដទៃទៀតដែលមានលក្ខណៈដូចគ្នា។ ហេតុនេះហើយ បានជាយើងអាចហៅបចេ្ចកទេសទាំងនោះយ៉ាងត្រឹមត្រូវថា «មធ្យោបាយសារទូរគមនាគមន៍ក្នុងសង្គម»។
២- ហេតុអ្វីមហាសន្និបាតយកចិត្តទុកដាក់អំពីបញ្ហានេះ?
ព្រះសហគមន៍ជាមាតារបស់យើងដឹងច្បាស់ថា ប្រសិនបើមនុស្សប្រើឧបករណ៍ទាំងនោះយ៉ាងត្រឹមត្រូវ គ្រឿងឧបករណ៍ទាំងនោះអាចជួយបម្រើមនុស្សជាតិយ៉ាងខ្លាំងក្លា គឺជួយឱ្យមនុស្សលំហែកាយ ហើយជួយឱ្យវប្បធម៌ និងប្រាជ្ញាញាណរបស់ខ្លួនចម្រើនឡើង ព្រមទាំងលាតសន្ធឹងអំណាចរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដែលគ្រងរាជ្យលើមនុស្សលោកឱ្យកាន់តែរឹងប៉ឹងឡើងៗ។ ប៉ុន្តែ ព្រះសហគមន៍ក៏ដឹងទៀតថា មនុស្សអាចប្រើឧបករណ៍ទាំងនោះប្រឆាំងនឹងគម្រោងការរបស់ព្រះអាទិករបានដែរ ហើយនាំមនុស្សលោកទៅរកអន្តរាយទៀតផង។ ព្រះសហគមន៍ក្នុងឋានៈជាមាតាព្រួយបារម្ភដោយឃើញថា មធ្យោបាយសារទូរគមនាគមន៍ក្នុងសង្គមបណ្តាលឱ្យមនុស្សជាតិបង់ខាតប្រយោជន៍របស់ខ្លួនជាញឹករួចហើយ មកពីគេប្រើប្រាស់ឧបករណ៍ទាំងនោះបែបមិនត្រឹមត្រូវ។
ហេតុនេះហើយ បានជាមហាសន្និបាតសកលរួមជាមួយអភិបាលព្រះសហគមន៍ក្រុងរ៉ូមតៗមក និងជាមួយអភិបាលនានាដែលខ្វល់ ខ្វាយ និងគិតគូរអំពីបញ្ហាដ៏ធ្ងន់ធ្ងរនេះយល់ឃើញថា ខ្លួនមានភារកិច្ចរិះគិតអំពីបញ្ហាសំខាន់ៗជាងគេ ដែលចោទឡើងអំពីមធ្យោបាយសារទូរគមនាគមន៍ក្នុងសង្គម។ មហាសន្និបាតក៏សង្ឃឹមទៀតថា លទ្ធិ និងក្បួនវិន័យដែលខ្លួនផ្តល់ជូននេះមុខជានឹងមានប្រយោជន៍ មិនគ្រាន់តែសម្រាប់សង្រ្គោះគ្រីស្តបរិស័ទប៉ុណ្ណោះទេ តែមានប្រយោជន៍សម្រាប់ឱ្យមនុស្សជាតិទាំងមូលចម្រើនឡើងទៀតដែរ។
ជំពូក ១
លទ្ធិនៃព្រះសហគមន៍
៣- បន្ទុករបស់ព្រះសហគមន៍
ព្រះគ្រីស្តជាព្រះអម្ចាស់នៃយើងបានតែងតាំងព្រះសហគមន៍ ដើម្បីនាំការសង្រ្គោះដល់មនុស្សទាំងអស់។ ហេតុនេះហើយ បានជាព្រះសហគមន៍យល់ឃើញថា ខ្លួនមានភារកិច្ចប្រកាសដំណឹងល្អ។ ព្រះសហគមន៍កាតូលិកក៏យល់ឃើញទៀតថា ខ្លួនមានភារកិច្ចប្រើឧបករណ៍នាំសារក្នុងសង្គម ដើម្បីប្រកាសសារអំពីការសង្គ្រោះដែរ។ ម៉្យាងទៀត ព្រះសហគមន៍ក៏មានភារកិច្ចបង្រៀនមនុស្សឱ្យចេះប្រើប្រាស់ឧបករណ៍ទាំងនោះយ៉ាងល្អត្រឹមត្រូវដែរ។
ហេតុនេះ តាំងពីកំណើតមក ព្រះសហគមន៍មានសិទ្ធិកាន់កាប់ ហើយប្រើប្រាស់មធ្យោបាយទាំងនោះដោយមិនចោលមធ្យោបាយណាមួយឡើយតាមតែខ្លួនត្រូវការ ឬតាមតែមធ្យោបាយទាំងនោះមានប្រយោជន៍សម្រាប់អប់រំគ្រីស្តបរិស័ទ និងសម្រាប់កិច្ចការណែនាំឯទៀតៗផង។ អស់លោកអភិបាលមានភារកិច្ចបង្រៀន និងណែនាំគ្រីស្តបរិស័ទឱ្យប្រើមធ្យោបាយសារទូរគមនាគមន៍ទាំងនោះសម្រាប់សង្គ្រោះខ្លួនគេ និងសង្គ្រោះមនុស្សជាតិទាំងមូល ហើយឱ្យគេ និងមនុស្សជាតិបានពេញលក្ខណៈទៀតដែរ។
លើសពីនេះទៅទៀត គ្រីស្តបរិស័ទធម្មតាទាំងឡាយមានភារកិច្ចប្រើមធ្យោបាយទាំងនោះស្របតាមតម្លៃដ៏ថ្លៃថ្លូររបស់គ្រីស្តសាសនា និងស្របតាមលក្ខណៈរបស់មនុស្ស។ ដូច្នេះ មធ្យោបាយទាំងនោះអាចតបឆ្លើយនឹងសេចក្តីប៉ងប្រាថ្នាដ៏ខ្លាំងក្លារបស់មនុស្សជាតិ និងស្របតាមគម្រោងការរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែរ។
៤- វិន័យ និងសីលធម៌
អស់អ្នកដែលប្រើប្រាស់មធ្យោបាយសារទូរគមនាគមន៍ក្នុងសង្គមត្រូវតែស្គាល់គោលការណ៍នៃសីលធម៌ និងអនុវត្តតាមយ៉ាងស្មោះត្រង់ជាចាំបាច់ ដើម្បីឱ្យគេអាចប្រើប្រាស់មធ្យោបាយទាំងនោះយ៉ាងត្រឹមត្រូវ។ មុនដំបូង គេពិតជាត្រូវយកចិត្តទុកដាក់នឹងកម្មវត្ថុ គឺពី សេចក្តីដែលគេផ្សព្វផ្សាយនោះ ស្របតាមលក្ខណៈផ្ទាល់នៃឧបករណ៍នីមួយៗ។ គេក៏ត្រូវយកចិត្តទុកដាក់នឹងបរិបទនៃការផ្សព្វផ្សាយទៀតដែរ ឧបមា ត្រូវគិតអំពីគោលដៅ អំពីអ្នកដែលទទួល ឬស្តាប់ពត៌មាន អំពីទីកន្លែង អំពីពេលវេលា។ល។ បរិបទនោះអាច បណ្តោយឱ្យផ្លាស់ប្តូរ ឬឱ្យប្រែសីលធម៌ទាំងស្រុង។ យើងត្រូវកត់សម្គាល់អំពីរបៀបមធ្យោបាយនីមួយៗ មានសកម្មភាព គឺថា អំពីកម្លាំងដ៏ខ្លាំងក្លានៃមធ្យោបាយសារទូរគមនាគមន៍ក្នុងសង្គម ដែលប៉ះលើចិត្តគំនិតអ្នកស្តាប់។ អ្នកស្តាប់ ជាពិសេស អ្នកដែលមិនសូវបានទទួលការអប់រំយ៉ាងសមរម្យជាមុន មិនអាចដឹងអំពីឥទ្ធិពលនៃទូរគមនាគមន៍នោះប៉ះទង្គិច គេក៏មិនអាចធ្វើជាម្ចាស់លើឥទ្ធិពលនោះបានដែរ ហើយប្រសិនបើត្រូវលះបង់ចោលឥទ្ធិពលនោះ គេមិនអាចលះបង់ចោលបានឡើយ។
៥- អស់អ្នកដែលចាប់អារម្មណ៍នឹងមធ្យោបាយសារទូរគមនាគមន៍ក្នុងសង្គមត្រូវតែអប់រំជាចាំបាច់បំផុត ឱ្យមនសិការរបស់ខ្លួនបានទៀងត្រង់ចំពោះការប្រើប្រាស់ឧបករណ៍ទាំងនោះ ជាពិសេស ចំពោះបញ្ហាជាច្រើនដែលអ្នកឯកទេសកំពុងជជែកវែកញែកយ៉ាងខ្លាំងនៅសម័យឥឡូវ។
សិទ្ធិទទួលព័ត៌មាន
បញ្ហាទីមួយ គឺអំពីព័ត៌មាន។ ព័ត៌មានមានន័យថា ការប្រមូល និងផ្សព្វផ្សាយដំណឹងផ្សេងៗ។ សង្គមទំនើបតែងតែចម្រើនឡើងជាលំដាប់ ហើយសមាជិកក្នុងសង្គមក៏មានចំណងទាក់ទងគ្នាទៅវិញទៅមកកាន់តែជិតស្និទ្ធឡើងៗដែរ។ ហេតុនេះ ពត៌មានមានប្រយោជន៍យ៉ាងខ្លំាង ហើយយ៉ាងចាំបាច់បំផុតទៀតផង។ សេចក្តីនេះជាក់ច្បាស់ហើយ។ ដោយមានគេផ្សព្វផ្សាយដំណឹងជាសាធា រណៈតាមពេលមនុស្សត្រូវការ ពីអំពើដែលមនុស្សបានធ្វើ និងអំពីព្រឹត្តិការណ៍ដែលកើតឡើង គេផ្តល់ឱ្យមនុស្សម្នាក់ៗស្គាល់អំពើ និងព្រឹត្តិការណ៍ទាំងនោះយ៉ាងពេញលេញសព្វគ្រប់ជាអចិន្ត្រៃយ៍។ ដោយស្គាល់ព័ត៌មានបែបនេះ មនុស្សម្នាក់ៗតាមចំណែករៀងៗខ្លួនអាចសហការយ៉ាងស័ក្ដិសិទ្ធិ និងកាន់តែស្រួល ធ្វើឱ្យសង្គមទាំងមូលលូតលាស់ និងចម្រើនឡើងបានផង។ ហេតុនេះ ត្រូវយល់ថា សង្គមមនុស្សមានសិទ្ធិទទួលពត៌មានអំពីប្រធានបទដែលពាក់ព័ន្ធនឹងមនុស្សទាំងអស់ ទោះជាបុគ្គលម្នាក់ៗក្តី ទោះជាសមាជិកក្នុងសង្គមមួយក្តី តាមសភាពការណ៍រៀងៗខ្លួន។ ប៉ុន្តែ គេអាចប្រើសិទ្ធិនេះបាន លុះត្រាតែមានផ្សព្វផ្សាយតែព័ត៌មានពិតប្រាកដជានិច្ច និងព័ត៌មានដ៏ពេញលេញសព្វគ្រប់ ទាំងគោរពយុត្តិធម៌ និងសេចក្តីស្រឡាញ់ទៀតផង។ សូមរក និងផ្សព្វផ្សាយព័ត៌មានតាមរបៀបសមរម្យ និងប្រកបដោយគុណធម៌ គឺថា ត្រូវគោរពតាមវិន័យនៃសីលធម៌យ៉ាងហ្មត់ចត់ជាចាំបាច់ ហើយក៏ត្រូវគោរពសិទ្ធិនិងកិត្តិយសរបស់បុគ្គលម្នាក់ៗ ដ្បិត «ចំណេះចេះដឹងគ្រប់យ៉ាងមិនមានប្រយោជន៍ទាំងអស់ទេ រីឯសេចក្ដីស្រឡាញ់រមែងតែងតែជួយកសាងវិញ» (១ករ ៨,១)។
៦- សិល្បៈ និងសីលធម៌
បញ្ហាទីពីរ គឺរបៀបសិល្បៈ (គឺការផ្សព្វផ្សាយព័ត៌មានតាមពាក្យដែលគេនិយមនិយាយទូទៅ) និងសីលធម៌ពាក់ព័ន្ធគ្នាទៅវិញទៅមក។ សព្វថ្ងៃ គេតែងតែជជែកវែកញែកកាន់តែច្រើនឡើងអំពីបញ្ហានេះ មកពីគេកាន់លទ្ធិភាន់ច្រឡំអំពីសីលធម៌ និងអំពីសិល្បៈ។ ហេតុនេះហើយ បានជាមហាសន្និបាតប្រកាសថា មនុស្សទាំងអស់ត្រូវតែអនុវត្តតាមសីលធម៌ដ៏ពិតប្រាកដមកពីកំណើត។ មានតែសីលធម៌បែបនេះទេ ដែលហួសពីសកម្មភាពគ្រប់យ៉ាងរបស់មនុស្ស ហើយដែលធ្វើឲ្យ្រគប់សកម្មភាពទាំងនោះស៊ីចង្វាក់គ្នា ទោះបីសកម្មភាពទាំងនោះល្អប្រសើរយ៉ាងណាក៏ដោយ។ ក្នុងចំណោមសកម្មភាពទាំងនោះ មានសិល្បៈជាដើម។ សីលធម៌បែបនេះក៏គ្រប់គ្រងមនុស្សទាំង ស្រុងក្នុងឋានៈជាអ្នកទទួលប្រាជ្ញាពីព្រះជាម្ចាស់ ដែលព្រះអង្គត្រាស់ហៅឱ្យគេមានទិសដៅហួសពីលោកីយ៍នេះទៀតផង។ ម៉្យាងទៀត មនុស្សបានពេញលក្ខណៈ និងបានសុភមង្គល ដោយគោរពតាមសីលធម៌ទាំងស្រុងនេះដោយចិត្តស្មោះ។
៧- អំពីសេចក្តីអាក្រក់
បញ្ហាទីបី គឺបញ្ហានិទានរឿង ឬការរៀបរាប់ ឬការសម្តែងសេចក្តីអាក្រក់របស់មនុស្ស តាមរយៈសារទូរគមនាគមន៍ក្នុងសង្គម ពិតជាអាចជួយណែនាំឱ្យមនុស្សស្គាល់ និងចេះវិភាគរិះគិតយ៉ាងជ្រៅអំពីលក្ខណៈមនុស្សយើងបាន។ ប្រសិនបើគេចេះប្រើរបៀបសិល្បៈយ៉ាងស្វាហាប់ គេបណ្តោយឱ្យរំភើបចិត្ត ទើបការរៀបរាប់សេចក្តីអាក្រក់នោះអាចបង្ហាញ និងលើកតម្កើងសេក្តីពិត និងអ្វីដ៏ល្អប្រសើរឱ្យភ្លឺឡើងយ៉ាងជាក់ច្បាស់បាន។ ក៏ប៉ុន្តែ ការបង្ហាញសេចក្តីអាក្រក់នោះក៏អាចបង្ខូចសតិមនុស្សបានដែរ។ ប្រសិនបើយើងចង់ឱ្យសិល្បៈមានប្រយោជន៍ដល់មនុស្សវិញ ត្រូវតែអនុវត្តតាមសីលធម៌យ៉ាងហ្មត់ចត់ ជាពិសេស ចំពោះប្រធានបទដែលងាយស្រួលបង្កបង្កើតបំណងអាក្រក់ តាមតណ្ហាដែលយើងមានក្នុងខ្លួន។
៨- មតិសាធារណៈ
មតិសាធារណៈសព្វថ្ងៃមានឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំងសម្បើម ទៅលើការរស់នៅរបស់មនុស្សម្នាក់ៗ និងទៅលើការរស់នៅជាសាធារណៈរបស់ប្រជាពលរដ្ឋទូទៅ ទោះបីគេមានឋានៈវណ្ណៈណាក៏ដោយ។ ហេតុនេះហើយ បានជាត្រូវឱ្យសមាជិកទាំងអស់ក្នុងសង្គមបំពេញភារកិច្ចរបស់ខ្លួនអំពីយុត្តិធម៌ និងអំពីសេចក្តីពិតក្នុងករណីនេះដែរ។ គេត្រូវប្រើសារទូរគមនាគមន៍ក្នុងសង្គម ដើម្បីសហការបង្កើត មតិសាធារណៈយ៉ាងល្អត្រឹមត្រូវ និងផ្សព្វផ្សាយមតិទាំងនោះ។
៩- ភារកិច្ចរបស់អ្នកប្រើប្រាស់សារទូរគមនាគមន៍ក្នុងសង្គម
អស់អ្នកប្រើប្រាស់សារទូរគមនាគមន៍ក្នុងសង្គម គឺអ្នកអានកាសែត អ្នកទស្សនាទូរទស្សន៍ និងអ្នកស្តាប់វិទ្យុទទួលព័ត៌មានទាំងនោះតាមជម្រើសរបស់ខ្លួនដោយសេរី ក្នុងចំណោមដំណឹងទាំងប៉ុន្មានដែលមានផ្សព្វផ្សាយតាមរយៈមធ្យោបាយទាំងនោះ។ ហេតុនេះ អ្នកអានកាសែត អ្នកទស្សនាទូរទស្សន៍ និងអ្នកស្តាប់វិទ្យុ មានភារកិច្ចពិសេស គឺជម្រើសរបស់គេច្បាស់ជាគាំទ្រនូវអ្វីៗដែលមានតម្លៃដ៏ពិតប្រាកដតាមសីលធម៌ តាមវប្បធម៌ និងតាមសិល្បៈ។ គេត្រូវជៀសវាងអ្វីៗដែលជាឱកាស ឬជាមូលហេតុបណ្តាលឱ្យខ្លួនខូចខាតខាងវិញ្ញាណ។ គេជៀសវាងអ្វីៗដែលបណ្តាលឱ្យអ្នកដទៃវង្វេងពីជំនឿ ដោយគេធ្វើគំរូអាក្រក់ដាក់ឱ្យអ្នកទាំងនោះ។ គេក៏មិនត្រូវបង្កើតឧបសគ្គដល់ទូរគមនាគមន៍ល្អ និងបែរជាគាំទ្រទូរគមនាគមន៍អាក្រក់ទៅវិញ។ រឿងនេះតែងកើតឡើងនៅពេលយើងយកប្រាក់មកគាំទ្រអ្នកដែលប្រើសារទូគមនាគមន៍ក្នុងសង្គម ដោយគិតតែពីចង់បានកម្រៃប៉ុណ្ណោះ។
អ្នកប្រើប្រាស់សារទូគមនាគមន៍ក្នុងសង្គមមិនត្រូវធ្វេសប្រហែសនឹងភារកិច្ចរបស់ខ្លួនឡើយ គឺត្រូវស្វែងរកឱ្យបានដឹងទាន់ពេលអំពី គោលជំហរនៃអំណាចដែលមានសមត្ថកិច្ចក្នុងព្រះសហគមន៍អំពីរឿងទាំងនោះ និងអនុវត្តតាមមនសិការទៀងត្រង់របស់ខ្លួនណែនាំទៀតផង ដើម្បីឱ្យកិរិយារបស់ខ្លួនបានស្របតាមសីលធម៌។ លើសពីនេះទៅទៀត គេត្រូវយកចិត្តទុកដាក់អប់រំមនសិការរបស់ខ្លួនឱ្យបានភ្លឺថ្លា និងទៀងត្រង់ ដោយប្រើជំនួយសមរម្យតាមតម្រូវការ ដើម្បីងាយស្រួលទប់ទល់នឹងឥទ្ធិពលដែលមិនល្អ និងតាមឥទ្ធិពលដ៏ល្អវិញ ។
១០- ភារកិច្ចរបស់យុវជនយុវនារី និងភារកិច្ចរបស់ឪពុកម្តាយ
អ្នកប្រើប្រាស់សារទូគមនាគមន៍ក្នុងសង្គម ជាពិសេស យុវជនយុវនារីត្រូវហ្វឹកហ្វឺនហាត់ខ្លួនឱ្យចេះប្រមាណ និងប្រើប្រាស់មធ្យោបាយទាំងនោះដោយអនុវត្តតាមវិន័យ។ គេក៏ត្រូវស្វែងរកឱ្យយល់អ្វីៗដែលគេឃើញ ស្តាប់ឮ និងអានឱ្យកាន់តែច្បាស់ឡើងៗ។ គេត្រូវជជែក វែកញែកជាមួយអ្នកអប់រំរបស់គេ ឬជាមួយអ្នកជំនាញការអំពីរឿងដែលគេបានឃើញ ស្តាប់ឮ និងបានអាននោះ។ ធ្វើដូច្នេះ ទើបគេហាត់ខ្លួនឱ្យចេះវិនិច្ឆ័យយ៉ាងត្រឹមត្រូវ។ រីឯឪពុកម្តាយវិញត្រូវនឹកចាំថា គាត់មានភារកិច្ចប្រយ័ត្នប្រយែងយ៉ាងហ្មត់ចត់កំុឱ្យអ្វីអាក្រក់ដែលមានផ្សាយតាមខ្សែភាពយន្ត និងតាមទូរទស្សន៍ ឬតាមកាសែត ហើយដែលផ្ទុយនឹងជំនឿ ឬនឹងសីលធម៌ចូលក្នុងផ្ទះឱ្យសោះ។ គាត់ក៏ត្រូវការពារកូនៗមិនឱ្យទស្សនា និងអានសេចក្តីអាក្រក់ទាំងនោះនៅកន្លែងផ្សេងទៀតដែរ។
១១- ភារកិច្ចរបស់អ្នកផលិត
អ្នកកាសែត អ្នកនិពន្ធសៀវភៅ តួលោ្ខន អ្នកចាត់ចែងខ្សែភាពយន្ត អ្នកផលិត អ្នកធ្វើកម្មវិធីខ្សែភាពយន្ត អ្នកផ្សព្វផ្សាយខ្សែភាពយន្ត អ្នកសរសេរសេចក្តីវាយតម្លៃ សរុបសេចក្តីមក អស់អ្នកដែលចូលរួមក្នុងការផលិតនិងការផ្សព្វផ្សាយសេចក្តីតាមរយៈសារទូរគមនាគមន៍ក្នុងសង្គម មានភារកិច្ចពិសេសក្នុងការប្រើប្រាស់មធ្យោបាយទាំងនោះ។ ក្នុងពិភពលោកយើងនេះ អ្នកទាំងនោះពិតជាទទួលខុសត្រូវជាទម្ងន់ ព្រោះថា ដោយគេផ្សព្វផ្សាយពត៌មាន និងដោយគេសង្កត់លើមតិសាធារណៈ គេអាចណែនាំមនុស្សជាតិតាមផ្លូវល្អក៏បាន ឬតាមផ្លូវអាក្រក់ក៏បានដែរ។
ហេតុនេះ គេមិនត្រូវគិតតែអំពីផលប្រយោជន៍សេដ្ឋកិច្ច ឬអំពីផលប្រយោជន៍នយោបាយ ឬអំពីសិល្បៈប៉ុណ្ណោះទេ ហើយក៏កុំឱ្យសេដ្ឋកិច្ច នយោបាយ និងសិល្បៈទាស់ទែងប្រឆាំងនឹងប្រយោជន៍រួមជាដាច់ខាត។ គួរឱ្យពួកគេរួមជាសមាគមអាជីវកម្មដែលមានសមត្ថភាពអាចបង្ខំសមាជិករបស់ខ្លួនឱ្យគោរពសីលធម៌ក្នុងពេលដោះស្រាយបញ្ហា និងបំពេញសកម្មភាពអាជីវកម្មរបស់គេនោះ។ ធ្វើដូច្នេះ គេមុខជានឹងបានលទ្ធផលល្អយ៉ាងស្រួលជាងនៅម្នាក់ឯងជាពំុខាន។ ប្រសិនបើត្រូវការសមាគមរបស់គេ អាចសុំឱ្យសមាជិកសន្យាយ៉ាងជាក់លាក់ថា គេស្ម័គ្រចិត្តគោរពតាមក្បួនសីលធម៌ថែមទៀតផង។
អ្នកទាំងនោះត្រូវនឹកចងចាំជានិច្ចថា អ្នកអាន និងអ្នកទស្សនាភាគច្រើនជាយុវជនយុវនារីដែលត្រូវការកាសែត និងខ្សែភាពយន្តដើម្បីលំហែកាយ និងលំហែចិត្តយ៉ាងសមរម្យ ហើយដែលលើកចិត្តគំនិតគេឱ្យទៅរកឧត្តមគតិយ៉ាងខ្ពស់។ អ្នកទាំងនោះក៏ត្រូវយកចិត្តទុកដាក់ផ្ញើឱ្យសហការីដែលមានសមត្ថភាពប្រាកដប្រជា ចាត់ចែងប្រធានបទអំពីសាសនា ដើម្បីរៀបរាប់ដោយក្តីគោរព និងសមគួរនឹងរឿងសាសនា។
១២- ភារកិច្ចរបស់រដ្ឋអំណាច
រដ្ឋអំណាចមានភារកិច្ចពិសេសដោយឡែកក្នុងវិស័យនោះ ដោយនឹកគិតដល់ប្រយោជន៍រួម ព្រោះសារទូរគមនាគមន៍ក្នុងសង្គមមានទិសដៅបម្រើប្រយោជន៍រួមនោះតែម្តង។ រដ្ឋអំណាចមានបន្ទុកថែរក្សា និងការពារសេរីភាពដ៏ពិតប្រាកដ និងដ៏ត្រឹមត្រូវ ជាពិសេស ក្នុងការចែកចាយព័ត៌មាន ជាសេរីភាពដែលសង្គមសម័យទំនើបត្រូវការជាចាំបាច់បំផុតដើម្បីចម្រើនឡើង។ រដ្ឋអំណាចក៏មានភារកិច្ចជួយលើកស្ទួយអ្វីៗដ៏ថ្លៃថ្នូរតាមសាសនា តាមវប្បធម៌ និងតាមសិល្បៈដែរ។ រដ្ឋអំណាចមានភារកិច្ចធានាឱ្យអ្នកប្រើប្រាស់សារទូរគមនា គមន៍ក្នុងសង្គមអាចប្រើសិទ្ធិសេរីភាពដ៏ត្រឹមត្រូវរបស់ខ្លួនបាន។ រដ្ឋអំណាចក៏មានភារកិច្ចគាំទ្រកិច្ចការណាដែលមនុស្សចាប់ផ្តើមធ្វើជាកិច្ច ដែលមានប្រយោជន៍យ៉ាងខ្លាំងសម្រាប់យុវជនយុវនារី តែបើរដ្ឋអំណាចមិនជួយគាំទ្រគេទេ គេគ្មានសមត្ថភាពអាចសម្រេចបានឡើយ។
មិនតែប៉ុណ្ណោះ រដ្ឋអំណាចដែលតែងតែរកសេចក្តីសុខសាន្តជូនប្រជាពលដ្ឋក៏មានភារកិច្ចធានាថា កុំឱ្យការប្រើប្រាស់សារទូរគមនា គមន៍ក្នុងសង្គមដោយមិនត្រឹមត្រូវ បណ្តាលឱ្យកើតឧបសគ្គយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរចំពោះសីលធម៌ សាធារណៈ និងរារាំងសង្គមមិនឱ្យចម្រើនឡើងបាន។ រដ្ឋអំណាចអាចធានាដូច្នេះតាមប្រាជ្ញាមោះមុត និងតាមយុត្តិធម៌ដោយបង្កើតច្បាប់ និងដោយណែនាំប្រជាពលរដ្ឋយ៉ាងស័ក្ដិសិទ្ធិ ឱ្យអនុវត្តតាមច្បាប់ទាំងនោះទៀតផង។ ដោយប្រព្រឹត្តដូច្នេះ រដ្ឋអំណាចមិនប៉ះពាល់ដល់សិទ្ធិសេរីភាពរបស់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងរបស់ក្រុមនានានោះទេ ជាពិសេស ក្នុងករណីដែលមានអាជីវកម្មប្រើមធ្យោបាយទំនាក់ទំនងទាំងនោះ គ្មានមនសិការ មធ័្យតប្រាកដប្រជាទេ។
ត្រវចាត់វិធានការពិសេស ដើម្បីជួយការពារកូនជំទង់ៗកុំឱ្យអានកាសែត និងទស្សនាខ្សែភាពយន្តដែលបណ្តាលឱ្យគេរបួសចិត្តគំនិត ក្នុងវ័យទន់ខ្សោយរបស់គេនោះ។
ជំពូក ២
ការណែនាំរបស់ព្រះសហគមន៍
១៣- សកម្មភាពរបស់អស់លោកអភិបាល និងគ្រីស្តបរិស័ទធម្មតា
សមាជិកទាំងអស់របស់ព្រះសហគមន៍ត្រូវរួមគ្នាខិតខំដោយរីករាយ ដើម្បីប្រើសារទូរគមនាគមន៍ក្នុងសង្គមទាំងនោះ ឱ្យបម្រើកិច្ចការជាគ្រីស្តទូតតាមរបៀបផ្សេងៗរបស់ព្រះសហគមន៍យ៉ាងស័ក្តិសិទ្ធិ ដោយមិនបង្អង់ឡើយ និងដោយយកចិត្តទុកដាក់យ៉ាងខ្លាំងទៀតផង។ តែត្រូវគិតដល់កាលៈទេសៈ និងដល់ទីកន្លែង។ គេក៏ត្រូវយកចិត្តទុកដាក់ជាមុនឱ្យបំបាត់កិច្ចការដ៏អាក្រក់ គេត្រូវធ្វើអន្តរាគមន៍ជាបន្ទាន់ ជាពិសេស ក្នុងករណីសីលធម៌ និងសាសនាមានការប្រែប្រួលដូច្នេះ។
ហេតុនេះហើយ បានជាអស់លោកអភិបាលជាគង្វាលត្រូវតែយកចិត្តទុកដាក់បំពេញភារកិច្ចរបស់ខ្លួនក្នុងវិស័យនេះ ដែលជាប់នឹងបន្ទុករបស់អស់លោកជាអ្នកប្រកាសដំណឹងល្អ។
គ្រីស្តបរិស័ទធម្មតាដែលប្រកបអាជីវកម្មផលិតអ្វីៗតាមមធ្យោបាយទំនាក់ទំនងទាំងនោះ ត្រូវខិតខំផ្តល់សក្ខីភាព ថ្វាយព្រះយេស៊ូ គ្រីស្ត។ មុនដំបូង ត្រូវផ្តល់សក្ខីភាពដោយបំពេញអាជីវកម្មរបស់ខ្លួនដោយមានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រាន់ និងដោយមានចិត្តគំនិតជាគ្រីស្តទូត។ បន្ទាប់មក គេត្រូវផ្តល់សក្ខីភាព ដោយរួមសហការចំៗជាមួយសកម្មភាពណែនាំរបស់ព្រះសហគមន៍ ដោយជូនវិភាគទានជាបច្ចេកទេស ជាប្រាក់ចំណាយ ជាវប្បធម៌ និងជាសិល្បៈតាមសមត្ថភាពរៀងៗខ្លួន។
១៤- សកម្មភាពគ្រីស្តបរិស័ទកាតូលិកអាចផ្តើមប្រព្រឹត្តបាន
មុនដំបូង គ្រីស្តបរិស័ទកាតូលិកត្រូវជួយគាំទ្រកាសែតល្អៗនានា។ ប្រសិនបើយើងមានបំណងចង់ឱ្យគោលគំនិតរបស់ព្រះគ្រីស្តជ្រួតជ្រាបចិត្តអ្នកអាន ត្រូវលើកស្ទួយ និងពង្រីកកាសែតនានាតាមគ្រីស្តសាសនាសុទ្ធសាធ គឺកាសែតដែលមានគោលបំណងជាក់ច្បាស់ អប់រំ ពង្រឹង និងលើកស្ទួយមតិសាធារណៈស្របតាមសិទ្ធិមនុស្ស ហើយស្របតាមលទ្ធិ និងក្បួនវិន័យកាតូលិក ព្រមទាំងផ្សព្វផ្សាយនិងបកស្រាយដំណឹងអំពីការរស់នៅរបស់ព្រះសហគមន៍។ អភិបាល ឬគ្រីស្តបរិស័ទធម្មតាអាចធ្វើជាអ្នកចាប់ផ្តើម និងធ្វើជាប្រធានកិច្ចការនេះបាន។ ត្រូវទូន្មានគ្រីស្តបរិស័ទឱ្យអាន និងឱ្យផ្សព្វផ្សាយកាសែតកាតូលិកជាចាំបាច់ ដើម្បីឱ្យគេចេះថ្លឹងថ្លែងអត្ថន័យព្រឹត្តិការណ៍ទាំងអស់ដែលកើតឡើងបាន។
ត្រូវជួយគាំទ្រ និងពងឹ្រងយ៉ាងស័ក្ដិសិទ្ធិ ហើយត្រូវប្រើគ្រប់មធ្យោបាយនូវការផលិត និងការផ្សព្វផ្សាយខ្សែភាពយន្តសម្រាប់លំហែកាយយ៉ាងសមរម្យដែលជួយពង្រីកវប្បធម៌ និងជួយសិល្បៈ ជាពិសេស ខ្សែភាពយន្តសម្រាប់យុវវ័យ។ ជាចម្បង ត្រូវជួយគាំទ្រ និងសម្រួលការផលិតភាពយន្តឱ្យសហការគ្នា ហើយជួយគាំទ្រអ្នកផ្សព្វផ្សាយខ្សែភាពយន្តដែលប្រកបដោយគុណធម៌។ ត្រូវជួយគាំទ្រផ្សព្វផ្សាយខ្សែភាពយន្តមានគុណភាពល្អ ដោយសរសេរសេចក្តីរាយការណ៍ថ្លឹងថ្លែងយ៉ាងល្អ និងដោយចែករង្វាន់ដែរ។ ត្រូវណែនាំគ្រីស្តបរិស័ទប្រកបដោយគុណធម៌ ដែលជាម្ចាស់រង្គសាលបញ្ចាំងខ្សែភាពយន្តឱ្យសហការជាមួយគ្នា។
ត្រូវជួយគាំទ្រយ៉ាងស័ក្ដិសិទ្ធិនូវការផ្សព្វផ្សាយតាមវិទ្យុ និងតាមទូរទស្សន៍ដែលស្របតាមសីលធម៌ល្អ ជាពិសេស ការផ្សព្វផ្សាយសម្រាប់ក្រុមគ្រួសារ។ ត្រូវជួយជំរុញយ៉ាងខ្លាំងឱ្យមានការផ្សព្វផ្សាយវិទ្យុកាតូលិក ដ្បិតការផ្សព្វផ្សាយទាំងនោះដាស់តឿនអ្នកស្តាប់ និងទស្សនិកជនឱ្យចូលរួមយ៉ាងសកម្មក្នុងការរស់នៅរបស់ព្រះសហគមន៍ ហើយក៏ជួយឱ្យគេបានស្គាល់លទ្ធិគ្រីស្តសាសនា។ ត្រូវបង្កើតស្ថានីយ៍កាតូលិកនៅកន្លែងណាដែលគួរឱ្យបង្កើត។ ក៏ប៉ុន្តែ ត្រូវធានាឱ្យការផ្សព្វផ្សាយតាមវិទ្យុទាំងនោះមានគុណភាពល្អ និងស័ក្ដិសិទ្ធិទៀតផង។
លើសពីនេះទៅទៀត ត្រូវគិតគូរអំពីលោ្ខនជាសិល្បៈដ៏ប្រសើរ និងបុរាណដែលគេផ្សព្វផ្សាយសព្វថ្ងៃ ជាទូទៅដោយសារទូរគមនាគមន៍ក្នុងសង្គម ហើយដែលជួយអប់រំទស្សនិកជនក្នុងលក្ខណៈខ្លួនជាមនុស្ស និងស្របតាមសីលធម៌ផង។
១៥- ការហ្វឹកហ្វឺនរបស់អ្នកផលិត
ត្រូវហ្វឹកហ្វឺនបូជាចារ្យ (អាចារ្យ) បព្វជិតបព្វជិតា និងគ្រីស្តបរិស័ទធម្មតាដោយមិនបង្អង់ឡើយ ដើម្បីតបឆ្លើយនឹងសេចក្តីត្រូវការទាំងប៉ុន្មានដែលមានរៀបរាប់ខាងលើនេះ។ ត្រូវឱ្យអ្នកទាំងនោះមានសមត្ថភាពយ៉ាងពិតប្រាកដ ដើម្បីឱ្យចេះប្រើគ្រឿងឧបករណ៍ទាំងនោះ ក្នុងគោលបំណងជាគ្រីស្តទូត។
ត្រូវហ្វឹកហ្វឺនគ្រីស្តបរិស័ទធម្មតាឱ្យបំពេញអាជីវកម្មនេះ គឺអប់រំគេឱ្យចេះបចេ្ចកទេស ឱ្យស្គាល់លទ្ធិគ្រីស្តសាសនា និងស្គាល់សីលធម៌ស្របតាមអាជីវកម្មនេះដែរ។ ការហ្វឹកហ្វឺនដូច្នេះពិតជាកាតព្វកិច្ចមួយដ៏សំខាន់មែន។ ហេតុនេះហើយ បានជាត្រូវបង្កើតសាលារៀន មហាវិទ្យាល័យ គ្រឹះស្ថាន ជាកន្លែងអ្នកកាសែត អ្នកផលិតខ្សែភាពយន្ត និងអ្នកផ្សព្វផ្សាយតាមវិទ្យុ និងតាមទូរទស្សន៍ និងអ្នកឯទៀតៗដែលទាក់ទិននឹងមធ្យោបាយទាំងនោះអាចទទួលការអប់រំសព្វគ្រប់ និងមានចិត្តគំនិតជ្រួតជ្រាបដោយគោលៗតាមគ្រីស្តសាសនា ជាពិសេស ដោយលទ្ធិខាងសង្គមនៃព្រះសហគមន៍។ ត្រូវអប់រំ និងជួយគាំទ្រអ្នកល្ខោន ដើម្បីឱ្យគេបម្រើសង្គមដោយសិល្បៈរបស់គេ និងតាមរបៀបរបស់គេ។ លើសពីនេះទៅទៀត ត្រូវបង្រៀនយ៉ាងហ្មត់ចត់អ្នកវាយតម្លៃសៀវភៅ និងការផ្សព្វផ្សាយតាមវិទ្យុ តាមទូរទស្សន៍។ល។ គេត្រូវទទួលសមត្ថភាពយ៉ាងពិតប្រាកដក្នុងករណីយកិច្ចរបស់គេ។ ត្រូវហ្វឹកហ្វឺនគេ និងលើកទឹកចិត្តគេឱ្យចេះថ្លឹងថ្លែង វាយតម្លៃដោយនឹកដល់សីលធម៌តាមសមគួរ។
១៦- ការអប់រំអ្នកប្រើប្រាស់សារទូរគមនាគមន៍ក្នុងសង្គម
អ្នកប្រើប្រាស់សារទូរគមនាគមន៍ក្នុងសង្គមត្រូវទទួលការអប់រំឱ្យចេះប្រើមធ្យោបាយទាំងនោះយ៉ាងត្រឹមត្រូវ ស្របតាមអាយុ និងតាមកម្រិតវប្បធម៌របស់គេ។ ត្រូវបង្រៀនគេអំពីទ្រឹស្តី និងដោយមានការអនុវត្តន៍ស្របតាមសភាពការណ៍របស់អ្នកប្រើប្រាស់ និងស្របតាមគ្រឿងឧបករណ៍នៃទំនាក់ទំនងនោះ។ ហេតុនេះ ត្រូវជំរុញឱ្យមានសមិទ្ធិផលដែលមានគោលដៅអប់រំឱ្យកាន់តែច្រើនឡើងៗ ជាពិសេស សមិទ្ធិផលសម្រាប់អប់រំយុវជនយុវនារីក្នុងសាលារៀនកាតូលិកគ្រប់ថ្នាក់ ក្នុងទេវវិទ្យាល័យ និងក្នុងគ្រប់ក្រុមគ្រីស្តបរិស័ទធម្មតាដែលបំពេញកិច្ចការជាគ្រីស្តទូត។ ត្រូវណែនាំការអប់រំនោះឱ្យស្របតាមគោលការណ៍នៃសីលធម៌គ្រីស្តសាសនា។ ពេលអប់រំជំនឿត្រូវរៀបរាប់ និងពន្យល់លទ្ធិ និងក្បួនវិន័យរបស់ព្រះសហគមន៍អំពីករណីនេះ។
១៧- មធ្យោបាយខាងបចេ្ចកទេស និងខាងសេដ្ឋកិច្ច
ប្រសិនបើគ្រីស្តបរិស័ទខ្ជិលច្រអូសសុខចិត្តឱ្យព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ជាប់ចំណង ឬត្រូវបរាជ័យដោយជួបឧបសគ្គខាងបច្ចេក ទេស ឬដោយខ្វះធនធានដែលត្រូវចាយវាយយ៉ាងសម្បើម សម្រាប់តែងតាំងសារទូរគមនាគមន៍ក្នុងសង្គមនោះ គេពិតជាបង្អាប់កិត្តិយសរបស់ខ្លួនជាគ្រីស្តបរិស័ទមែន។ ហេតុនេះហើយ បានជាមហាសន្និបាតរំឭកគ្រីស្តបរិស័ទទាំងអស់ថា ខ្លួនមានភារកិច្ចជួយគាំទ្រកាសែត ព្រឹត្តិប័ត្រ ខ្សែភាពយន្ត ស្ថានីយ៍ និងការផ្សព្វផ្សាយវិទ្យុ និងទូរទស្សន៍ ព្រោះមធ្យោបាយទាំងនោះមានគោលសំខាន់ជាងគេ គឺផ្សព្វផ្សាយ និងការពារសេចក្តីពិត ហើយណែនាំសង្គមឱ្យមានជីវិតរស់រវើកតាមគ្រីស្តសាសនា។ នៅពេលជាមួយគ្នានេះ មហាសន្និបាតទទូចអញ្ជើញក្រុមផ្សេងៗ និងមនុស្សទាំងឡាយដែលមានមុខងារសំខាន់ៗតាមសេដ្ឋកិច្ច និងតាមបចេ្ចកទេសឱ្យសុខចិត្តយកធនធានរបស់ខ្លួនដោយសទ្ធាជ្រះថ្លា មកជួយគាំទ្រសារទូរគមនាគមន៍ក្នុងសង្គម និងផ្តល់ដំបូន្មានឱ្យគេ ព្រោះមធ្យោបាយទាំងនោះបម្រើវប្បធម៌ និងកិច្ចការជាគ្រីស្តទូតដ៏ពិតប្រាកដ។
១៨- ទិវាប្រចាំឆ្នាំ
រៀងរាល់ឆ្នាំត្រូវចាត់ចែងទិវាមួយក្នុងភូមិភាគនីមួយៗតាមតែអស់លោកអភិបាលយល់ឃើញថា ត្រូវចាត់ចែងនោះ។ ក្នុងទិវានោះត្រូវបង្រៀនគ្រីស្តបរិស័ទអំពីភារកិច្ចរបស់ខ្លួនក្នុងករណីនេះ និងអញ្ចើញគេឱ្យចូលបដិភាគ និងអង្វរព្រះជាម្ចាស់ថែមទៀតផង។ ត្រូវយកអំណោយទាំងនោះយ៉ាងទៀងទាត់សម្រាប់ទ្រទ្រង់ និងពង្រីកកិច្ចការដែលព្រះសហគមន៍បានបង្កើតនោះ ទាំងនឹកដល់សេចក្តីត្រូវការរបស់ព្រះសហគមន៍ទាំងមូលទៀតផង។ ធ្វើដូច្នេះ ទើបព្រះសហគមន៍បំពេញកិច្ចការជាគ្រីស្តទូតដែលមានច្រើនមុខ ក្នុងវិស័យសារទូរគមនាគមន៍ក្នុងសង្គម។
១៩- គណៈកម្មាធិការនៃសន្តៈអាសនៈ
អភិបាលព្រះសហគមន៍ក្រុងរ៉ូមអាចប្រើគណៈកម្មាធិការពិសេសនៃសន្តៈអាសនៈ ដើម្បីជួយបំពេញមុខងារណែនាំដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុតរបស់លោក ក្នុងវិស័យសារទូរគមនាគមន៍ក្នុងសង្គម។
២០- មុខងារអស់លោកអភិបាល
អស់លោកអភិបាលមានភារកិច្ចយកចិត្តទុកដាក់យ៉ាងពិសេសនឹងអ្វីៗដែលគ្រីស្តបរិស័ទចង់ផ្តើមធ្វើក្នុងវិស័យសារទូរគមនាគមន៍ក្នុងសង្គម។ អស់លោកត្រូវលើកស្ទួយកិច្ចការទាំងនោះក្នុងភូមិភាគរៀងៗខ្លួន តាមតែកិច្ចការទាំងនោះមានពាក់ព័ន្ធនឹងកិច្ចការជាគ្រីស្ត ទូតយ៉ាងសាធារណៈ។ អស់លោកមានភារកិច្ចណែនាំអ្នកផ្តើមកិច្ចការទាំងនោះឱ្យរួមសហការគ្នា សូម្បីតែកិច្ចការទាំងនោះនៅក្នុងក្រុមគ្រួសារបព្វជិតដែលស្ថិតនៅក្រៅការគ្រប់គ្រងរបស់លោកអភិបាល ក៏ត្រូវរួមសហការក្នុងកិច្ចការទាំងនេះដែរ។
២១- គណៈកម្មការជាតិ
តាមប្រទេសនីមួយៗ កិច្ចការជាគ្រីស្តទូតបានប្រសិទ្ធភាព លុះត្រាតែមានគោលដៅរួមសម្រាប់ជាតិទាំងមូល និងឱ្យគេខិតខំរួមគ្នាដែរ។ ហេតុនេះហើយ បានជាមហាសន្និបាតសម្រេច និងបញ្ជាក់ថា សូមបង្កើតគណៈកម្មការជាតិនៅគ្រប់ទីកន្លែងសម្រាប់កាសែត ខ្សែភាពយន្ត វិទ្យុ និងទូរទស្សន៍។ សូមចាត់ចែងឱ្យគ្រីស្តបរិស័ទជួយគណៈកម្មការជាតិទាំងនោះយ៉ាងស័ក្ដិសិទ្ធិ។ គណៈកម្មការទាំងនោះមានមុខងារយ៉ាងពិសេស អប់រំមនសិការរបស់គ្រីស្តបរិស័ទយ៉ាងល្អក្នុងការប្រើប្រាស់សារទូរគមនាគមន៍ក្នុងសង្គម។ គណៈកម្មការទាំងនោះក៏ត្រូវលើកទឹកចិត្តគ្រីស្តបរិស័ទដែលចាប់ផ្តើមធ្វើកិច្ចការមួយក្នុងវិស័យនោះ ព្រមទាំងសម្រួលកិច្ចការទាំងប៉ុន្មានឱ្យសហការគ្នាផង។
ក្នុងប្រទេសនីមួយៗត្រូវផ្ញើឱ្យគណៈកម្មាធិការរបស់អស់លោកអភិបាល ឬអភិបាលម្នាក់ដែលជាតំណាងអភិបាលឯទៀតៗណែនាំគណៈកម្មការជាតិនោះ។ ត្រូវឱ្យមានគ្រីស្តបរិស័ទដែលមានសមត្ថភាពខាងលទ្ធិគ្រីស្តសាសនា និងខាងបចេ្ចកទេសចូលរួមក្នុងគណៈកម្មការទាំងនោះ។
២២- អង្គការអន្តរជាតិ
លើសពីនេះទៅទៀត សារទូរគមនាគមន៍ក្នុងសង្គមមានឥទ្ធិពលហួសពីពំ្រប្រទល់ប្រទេសនីមួយៗ ហើយបណ្តោយឱ្យមនុស្សម្នាក់ៗ ត្រឡប់ទៅជាប្រជាពលរដ្ឋនៃពិភពលោកទាំងមូលរួចហើយ។ ហេតុនេះហើយ បានជាត្រូវឱ្យកិច្ចការក្នុងជាតិនីមួយៗរួមសហការក្នុងកម្រិតអន្តរជាតិ។ គណៈកម្មការជាតិនីមួយៗត្រូវសហការយ៉ាងស័ក្ដិសិទ្ធិ ជាមួយអង្គការអន្តរជាតិកាតូលិកតាមមាត្រាលេខ២០។ មានតែសន្តៈអាសនៈមួយគត់ទេ យល់ស្របទទួលស្គាល់អង្គការអន្តជាតិកាតូលិកឱ្យបានត្រឹមត្រូវតាមច្បាប់ ហើយសន្តៈអាសនៈក៏គ្រប់គ្រងអង្គការអន្តរជាតិកាតូលិកដែរ។
ពាក្យបញ្ចប់
២៣- ពាក្យណែនាំ
គណៈកម្មាធិការពិសេសនៃសន្តៈអាសនៈដែលមានចែងនៅលេខ១៩ និងបោះពុម្ពផ្សាយពាក្យណែនាំពិសេសអំពីសេចក្តីផ្តែផ្តាំនៃមហាសន្និបាត ដើម្បីឱ្យគេអនុវត្តតាមគោលការណ៍ និងតាមក្បួនវិន័យទាំងអស់ស្តីអំពីសារទូរគមនាគមន៍ក្នុងសង្គម។ ត្រូវមានអ្នកជំនាញការពីគ្រប់ប្រទេសជួយគណៈកម្មាធិការពិសេសនៃសន្តៈអាសនៈនោះផង។
២៤- ពាក្យដាស់តឿនចុងក្រោយ
មហាសន្និបាតជឿទាំងទុកចិត្តថា បុត្រធីតានៃព្រះសហគមន៍មុខជានឹងទទួលគោលការណ៍ និងក្បួនវិន័យចែងក្នុងក្រឹត្យក្រមនេះដោយចិត្តរីករាយ និងប្រតិបត្តិតាមដោយចិត្តស្មោះទៀតផង។ ហេតុនេះហើយ កាលគ្រីស្តបរិស័ទប្រើមធ្យោបាយទាំងនោះ គេមិនត្រូវខូចខាតប្រយោជន៍ឡើយ ផ្ទុយទៅវិញ គេមុខជានឹងទៅជាដូចអំបិល និងពន្លឺ គឺគេផ្តល់ឱជារសដល់ជីវិតមនុស្សលោក និងបំភ្លឺចិត្តគំនិតគេទៀតផង។ មហាសន្និបាតក៏បែរទៅរកអស់មនុស្សដែលមានឆន្ទៈល្អ ជាពិសេស បែរទៅរកអស់អ្នកដែលកាន់កាប់សារទូរគមនាគមន៍ក្នុងសង្គម សូមអញ្ជើញអស់លោកអ្នកឱ្យប្រើមធ្យោយោបាយទាំងនោះ ដើម្បីរកតែប្រយោជន៍មនុស្សជាតិប៉ុណ្ណោះ ព្រោះវាសនាមនុស្សជាតិពឹងផ្អែកលើការប្រើប្រាស់មធ្យោយោបាយទាំងនោះកាន់តែខ្លាំងឡើងៗជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ ដូច្នេះ សូមលើកតម្កើងព្រះនាមព្រះអម្ចាស់ ដោយសារការអស្ចារ្យដែលមនុស្សលោករកឃើញនៅសម័យទំនើបនេះ ក៏ដូចមនុស្សតែងតែលើកតម្កើងព្រះអង្គដោយស្នាដៃខាងសិល្បៈកាលពីដើមដូច្នោះដែរ តាមពាក្យរបស់គ្រីស្តទូតដែលចែងថា «ព្រះយេស៊ូគ្រីស្តមិនប្រែប្រួលឡើយ ពីដើម សព្វថ្ងៃ និងរហូតដល់អស់កល្បជានិច្ច ព្រះអង្គនៅតែដដែល» (ហប ១៣,៨)។
អស់លោកអភិបាលដែលរួមក្នុងមហាសន្និបាត ពេញចិត្តនឹងក្រឹត្យក្រមទាំងមូលនេះ និងគោលការណ៍នីមួយៗផង។ រីឯយើងវិញ ស្របតាមអំណាចដែលព្រះគ្រីស្តបានប្រគល់ឱ្យយើងក្នុងឋានៈជាគ្រីស្តទូតរួមជាមួយអស់លោកអភិបាល ដោយមានព្រះវិញ្ញាណរួមជាមួយផង ក៏យល់ព្រម ហើយសម្រេចថា ចេញជាក្រឹត្យក្រមដែរ។ យើងបង្គាប់ឱ្យសេចក្តីដែលមហាសន្និបាតបានចាត់ចែងនេះត្រូវផ្សព្វផ្សាយដើម្បីលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ជានិច្ចនិរន្តរ៍តរៀងទៅ។
ធ្វើនៅក្រុងរ៉ូម នៅព្រះវិហារសន្តសិលា ថ្ងៃទី៤ ខែធ្នូ ឆ្នាំ១៩៦៣
ខ្ញុំ ប៉ូល អភិបាលនៃព្រះសហគមន៍កាតូលិក
(ហត្ថលេខារបស់លោកអភិបាល)