ថ្ងៃសុក្រ ទី១០ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០២៣

អត្ថបទទី១៖ សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរកំណើត កណ ៣,១-៨

ពស់ជាសត្វមួយមានកលល្បិចជាងគេ ក្នុងចំណោមសត្វព្រៃទាំងអស់ដែលព្រះជា​អម្ចាស់ប្រតិស្ឋានមក។​ វាពោលទៅកាន់ស្រ្តី​ថា៖ «តើព្រះជាម្ចាស់ពិតជាមានព្រះបន្ទូលថា អ្នកទាំងពីរមិនត្រូវបរិភោគផ្លែឈើទាំងប៉ុន្មានដែលនៅក្នុងសួនឧទ្យានមែនឬ?»។ ស្រ្តីឆ្លើយតបទៅពស់ថា៖ «យើងអាចបរិភោគផ្លែឈើទាំងឡាយនៅក្នុងសួនឧទ្យានបាន តែដើមឈើដែលស្ថិតនៅកណ្តាលសួនឧទ្យានវិញ ព្រះជាម្ចាស់បានហាមថា “កុំបរិភោគ​ផ្លែវាឡើយ ហើយក៏មិនត្រូវប៉ះពាល់ដែរ ខ្លាចក្រែងអ្នកទាំងពីរនឹងស្លាប់ជាមិនខាន”។ ពស់ប្រាប់ស្ត្រីថា៖ «ទេ! អ្នកទាំងពីរមិនត្រូវស្លាប់ឡើយ! តែព្រះជាម្ចាស់ជ្រាបថា ថ្ងៃណា​អ្នកបរិភោគផ្លែឈើនោះ ភ្នែកអ្នកនឹងភ្លឺ ហើយអ្នកនឹងបានដូចព្រះដែលស្គាល់អ្វីផ្តល់សុខ និងអ្វីផ្តល់ទុក្ខជាមិនខាន»។ ស្ត្រីមើលទៅដើមឈើឃើញថា មានរស់ជាតិឆ្ងាញ់ពិសា​ ល្អគយគន់ ហើយអាចផ្តល់ឱ្យមានប្រាជ្ញាវាងវៃថែមទៀតផង។ នាងក៏បេះផ្លែមួយ​មកបរិភោគ ព្រមទាំងបែកឱ្យប្តីដែលនៅជាមួយ ហើយប្តីក៏បរិភោគដែរ។ ពេលនោះ ស្រាប់តែភ្នែកអ្នទាំងពីរភ្លឺឡើង ហើយគេដឹងថានៅខ្លួនទទេ។ អ្នកទាំងពីរក៏បេះ​ស្លឹកចារមកខ្ទាស់ធ្វើជាប៉ឹងបិទបាំងរាង្គកាយ។ ពេលថ្ងៃ កាលមានខ្យល់បក់រំភើយៗ​អ្នកទាំងពីរឮស្នូរព្រះជាអម្ចាស់យាងកំសាន្តក្នុងសួនឧទ្យាន។ បុរស និងស្រ្តីក៏នាំគ្នារត់ពួននៅក្រោយដើមឈើក្នុងសួនឧទ្យាន កុំឱ្យព្រះជាអម្ចាស់ទតឃើញ។

ទំនុកតម្កើងលេខ ៣២ (៣១),១-២.៥-៧ បទព្រហ្មគីតិ

ពិធីអបអរសាទរព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាម ទន ៥១,១៧

អាលេលូយ៉ា! អាលេលូយ៉ា!
ឱព្រះអម្ចាស់អើយ! សូមជួយខ្ញុំឱ្យបន្លឺសំឡេងពោលពាក្យសរសើរតម្កើងព្រះអង្គផង!។ អាលេលូយ៉ា!

សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាមសន្តម៉ាកុស មក ៧,៣១-៣៧

ព្រះយេស៊ូយាងចេញពីតំបន់ក្រុងទីរ៉ូស កាត់តាមតំបន់ក្រុងស៊ីដូន និងតំបន់ស្រុកដេកា​​ប៉ូល ឆ្ពោះទៅសមុទ្រកាលីឡេវិញ។ គេនាំបុរសថ្លង់ម្នាក់មកគាល់ព្រះអង្គ។ ម្យ៉ាងទៀត បុរសនោះពុំអាចនិយាយបានស្រួលដូចធម្មតាផង។ គេទូលអង្វរសូមឱ្យព្រះអង្គដាក់ព្រះហស្តលើគាត់។ ព្រះអង្គនាំគាត់ចេញទៅដោយឡែកដាច់ពីបណ្តាជន ទ្រង់ដាក់ព្រះអង្គុលីក្នុងត្រចៀកគាត់ ហើយស្តោះទឹកព្រះឱស្ឋយកទៅផ្តិតលើអណ្តាតគាត់ រួចព្រះអង្គងើបព្រះភ័ក្រ្តឡើងទតទៅលើមេឃ ដកដង្ហើមធំ ហើយមានព្រះបន្ទូលថា៖ «អេផាថា» (ពាក្យនេះប្រែថា៖ “ចូរបើកឡើង”)។ រំពេចនោះ ស្រាប់តែត្រចៀករបស់បុរសនោះអាចស្តាប់ឮបាន អណ្តាតរបស់គាត់ក៏គ្រលាស់បាន ហើយគាត់ក៏និយាយស្តីបានច្បាស់លាស់។ ព្រះយេស៊ូហាមប្រាមពួកគេមិនឱ្យនិយាយហេតុការណ៍នេះប្រាប់នរណាសោះឡើយ។ ប៉ុន្តែ ទោះបីព្រះអង្គហាមប្រាមយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏គេរឹតតែ​ប្រកាសខ្លាំងឡើងៗ។ មនុស្សម្នាងឿវឆ្ងល់ពន់ពេកណាស់ ហើយពោលថា៖ «គ្រប់​កិច្ចការដែលលោកធ្វើ សុទ្ធតែល្អទាំងអស់ សូម្បីតែមនុស្សថ្លង់ក៏លោកធ្វើឱ្យឮបាន មនុស្សគក៏លោកធ្វើឱ្យនិយាយបានដែរ»។