ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ទី០៦ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០២៤

សូមថ្លែងលិខិតទី ២ របស់គ្រីស្តទូតប៉ូលផ្ញើជូនលោកធីម៉ូថេ ២ ធម ២,៨-១៥

ប្អូនជាទីស្រឡាញ់!
ចូរនឹកដល់ព្រះយេស៊ូគ្រីស្តដែលទទួលព្រះជន្មថ្មីដ៏រុងរឿង ព្រះអង្គជាប់ព្រះញាតិវង្សនឹងព្រះបាទដាវីឌ ស្របតាមដំណឹងល្អដែលខ្ញុំប្រកាស។ ខ្ញុំរងទុក្ខលំបាកព្រោះតែដំណឹងល្អនេះ រហូតដល់ត្រូវគេចាប់ចង ដូចជាបានប្រព្រឹត្តអំពើ​អាក្រក់។ ប៉ុន្តែ គេពុំអាចចាប់ចងព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់បានឡើយ។ ហេតុនេះហើយ បានជាខ្ញុំសុខចិត្តស៊ូទ្រាំគ្រប់បែបយ៉ាង ដោយយល់ដល់អស់អ្នកដែលព្រះជាម្ចាស់​បានជ្រើសរើស ដើម្បីឱ្យពួកគេទទួលការសង្គ្រោះ ដោយរួមក្នុងអង្គព្រះគ្រីស្តយេស៊ូ ព្រមទាំងទទួលសិរីរុងរឿងអស់កល្បជានិច្ចនោះដែរ។ ពាក្យនេះគួរឱ្យជឿ គឺថា ប្រសិនបើយើងរួមស្លាប់ជាមួយព្រះគ្រីស្ត ហើយយើងក៏នឹង​រស់រួមជាមួយព្រះអង្គដែរ។ ប្រសិនបើយើងស៊ូទ្រាំ យើងនឹងបានគ្រងរាជ្យរួមជាមួយ​ព្រះអង្គ។ ប្រសិនបើយើងបដិសេធមិនព្រមទទួលស្គាល់ព្រះអង្គ ព្រះអង្គក៏នឹងបដិសេធមិនទទួលស្គាល់យើងដែរ។ ប្រសិនបើយើងស្មោះត្រង់ ព្រះអង្គនៅតែស្មោះត្រង់​ដដែល ដ្បិតព្រះអង្គពុំអាចបដិសេធព្រះអង្គផ្ទាល់បានឡើយ។ ប្អូនត្រូវរំលឹកដាស់តឿនបងប្អូនទាំងបញ្ជាក់យ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ នៅចំពោះព្រះភក្រ្តព្រះ​ជាម្ចាស់ ឱ្យគេចៀសវាងការឈ្លោះប្រកែកគ្នាអំពីពាក្យពេចន៍ ព្រោះគ្មានបានផល​ប្រយោជន៍អ្វីឡើយ គឺនាំឱ្យកើតអន្តរាយដល់អ្នកស្តាប់តែប៉ុណ្ណោះ។ ចូរខំប្រឹងធ្វើយ៉ាង​ណាឱ្យបានគាប់ព្រះហឫទ័យព្រះជាម្ចាស់ និងបានឈរនៅចំពោះព្រះភក្រ្តព្រះអង្គក្នុងឋានៈជាកម្មករដែលគ្មានអ្វីនាំឱ្យអៀនខ្មាស ព្រោះខ្លួនបានចែករំលែកព្រះបន្ទូលនៃសេចក្តីពិតយ៉ាងត្រឹមត្រូវ។

ទំនុកតម្កើងលេខ ២៥ (២៤),៤-៥.៨-៩,១០,១៤ បទពាក្យ ៧

ពិធីអបអរសាទរព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាម ១ យហ ៤,៨.៧

អាលេលូយ៉ា! អាលេលូយ៉ា!
ព្រះជាម្ចាស់ជាសេចក្តីស្រឡាញ់។ អ្នកណាមានចិត្តស្រឡាញ់ អ្នកនោះកើតមកពីព្រះជាម្ចាស់ ហើយក៏ស្គាល់ព្រះជាម្ចាស់ដែរ។ អាលេលូយ៉ា!

សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាមសន្តម៉ាកុស មក ១២,២៨-៣៤

នៅគ្រានោះ មានធម្មាចារ្យម្នាក់ចូលទៅជិតព្រះយេស៊ូ ហើយទូលសួរព្រះអង្គថា៖ «ក្នុងបណ្តាវិន័យទាំងអស់ តើវិន័យណាសំខាន់ជាងគេ?»។ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលឆ្លើយថា៖ «វិន័យទីមួយគឺ “អ៊ីស្រាអែលអើយ! ចូរស្តាប់! ព្រះអម្ចាស់ជាព្រះរបស់យើង​តែមួយព្រះអង្គគត់ ដែលពិតជាព្រះអម្ចាស់។ ត្រូវស្រឡាញ់ព្រះអម្ចាស់ជាព្រះរបស់អ្នកឱ្យអស់ពីចិត្តគំនិត អស់ពីស្មារតី អស់ពីប្រាជ្ញា និងអស់ពីកម្លាំងកាយ”។ រីឯវិន័យ​ទីពីរមានចែងថា “ត្រូវស្រឡាញ់បងប្អូនឯទៀតៗ ឱ្យបានដូចស្រឡាញ់ខ្លួនឯង”។ គ្មានវិន័យណាសំខាន់ជាងវិន័យទាំងពីរនេះទេ»។ ធម្មាចារ្យនោះទូលព្រះអង្គថា៖ «លោកគ្រូ! លោកមានប្រសាសន៍ត្រូវណាស់ ហើយពិតផង!។ មានព្រះជាម្ចាស់តែមួយ​ព្រះអង្គគត់ ក្រៅពីព្រះអង្គ គ្មានព្រះឯណាទៀតឡើយ។ បើយើងស្រឡាញ់ព្រះអង្គ​អស់ពីចិត្ដគំនិត អស់ពីប្រាជ្ញា និងអស់ពីកម្លាំងកាយ ហើយយើងស្រឡាញ់បងប្អូន​ឯទៀតៗឱ្យបានដូចស្រឡាញ់ខ្លួនឯងនោះ ប្រសើរជាងថ្វាយតង្វាយដុត និងថ្វាយ​យញ្ញបូជាទៅទៀត»។ កាលព្រះយេស៊ូឮគាត់ឆ្លើយដោយប្រាជ្ញាវាងវៃដូច្នេះ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលថា៖ «អ្នកនៅមិនឆ្ងាយពីព្រះរាជ្យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ទេ»។ បន្ទាប់មក ​គ្មាននរណាហ៊ានដេញដោលសួរព្រះអង្គទៀតឡើយ។