ថ្ងៃអាទិត្យ ទី២៣ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២៣

ពាក្យអធិដ្ឋានពេលចូល

បពិត្រព្រះអម្ចាស់ជាព្រះបិតា! ព្រះអង្គពិតជាប្រភពនៃជីវិតគ្រប់យ៉ាង។ ព្រះអង្គក៏ជាព្រះបិតាដែលសព្វព្រះហប្ញទ័យណែនាំមនុស្សទាំងអស់ ឱ្យបានសុភមង្គលដ៏ពេញលេញគ្រប់ៗគ្នា សូមទ្រង់ព្រះមេត្តាប្រោសយើងខ្ញុំឱ្យមានជំនឿ សេចក្តីសង្ឃឹម និងសេចក្តី ស្រឡាញ់កាន់តែខ្លាំងឡើងៗផង។

អត្ថបទទី១៖​ សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរព្រះប្រាជ្ញាញាណ ប្រាញ ១២,១៣.១៦-១៩

បពិត្រព្រះអម្ចាស់ ក្រៅពីព្រះអង្គ គ្មានព្រះណាផ្សេងដែលយកព្រះហប្ញទ័យទុកដាក់នឹងអ្វីៗទាំងអស់ឡើយ។ ព្រះអង្គក៏មិនចាំបាច់រាយការណ៍ឱ្យនរណាដឹងថា ព្រះអង្គវិនិច្ឆ័យដោយយុត្តិធម៌ដែរ។ ព្រះចេស្តារបស់ព្រះអង្គ ជាប្រភពនៃសេចក្តីសុចរិតរបស់ព្រះអង្គ។ ព្រះអង្គតែងតែប្រព្រឹត្តចំពោះសត្វលោកដោយព្រះហប្ញទ័យសប្បុរស ដ្បិតព្រះអង្គជាម្ចាស់លើអ្វីៗទាំងអស់។ មានតែអ្នកកាន់អំណាចផ្តាច់ការ ដែលប្រជាជនមិនទុកចិត្តប៉ុណ្ណោះទេ ទើបប្រើកម្លាំងរបស់ខ្លួនបង្ក្រាបអ្នកទាំងនោះ។ រីឯព្រះអង្គវិញ ព្រះអង្គគ្រប់គ្រងលើអ្វីៗទាំងអស់ដោយប្ញទ្ធានុភាព ព្រះអង្គវិនិច្ឆ័យដោយព្រះហប្ញទ័យសប្បុរស ហើយណែនាំយើងខ្ញុំដោយព្រះហប្ញទ័យខន្តីអត់ធ្មត់។ ព្រះអង្គមានប្ញទ្ធានុភាពអាចសម្រេចការអ្វីទាំងអស់តាមព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះអង្គ។ ព្រះអង្គប្រព្រឹត្តដូច្នេះ ដើម្បីបង្រៀនប្រជាជនរបស់ព្រះអង្គឱ្យដឹងថា អ្នកសុចរិត ត្រូវតែសម្តែងសេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះមនុស្សលោក។ ព្រះអង្គក៏ប្រទានឱ្យបុត្រធីតារបស់ព្រះអង្គមានសេចក្តីសង្ឃឹម គឺទុកឱកាសឱ្យពួកគេកែប្រែចិត្តគំនិត និងលះបង់អំពើបាប។

ទំនុកតម្កើងលេខ ៨៦ (៨៥), ៥-៦.៩-១០.១៥-១៦ បទព្រហ្មគីតិ

អត្ថបទទី​២៖ សូមថ្លែងលិខិតរបស់គ្រីស្តទូតប៉ូលផ្ញើជូនគ្រីស្តបរិស័ទក្រុងរ៉ូម រម ៨,២៦-២៧

បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់!
ព្រះវិញ្ញាណយាងមកជួយយើងដែលជាមនុស្សទន់ខ្សោយ ដ្បិតយើងពុំដឹងអធិដ្ឋានដូចម្តេចដើម្បីឱ្យបានសមនោះឡើយ តែព្រះវិញ្ញាណផ្ទាល់ទ្រង់ទូលអង្វរឱ្យយើង ដោយព្រះសូរសៀងដែលគ្មាននរណាអាចថ្លែងបាន។ រីឯព្រះជាម្ចាស់ដែលឈ្វេងយល់ចិត្តមនុស្ស ទ្រង់ជ្រាបព្រះបំណងរបស់ព្រះវិញ្ញាណ ព្រោះព្រះវិញ្ញាណទូលអង្វរឱ្យប្រជាជនដ៏វិសុទ្ធ ស្របតាមព្រះហប្ញទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់។

ពិធីអបអរសាទរព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាម មថ ១១,២៥

អាលេលូយ៉ា! អាលេលូយ៉ា!
បពិត្រព្រះបិតា ជាអម្ចាស់នៃពិភពយើងខ្ញុំសូមលើកតម្កើងព្រះអង្គ ព្រោះទ្រង់បានសម្តែងការអស្ចារ្យ នៃព្រះរាជ្យព្រះអង្គ ឱ្យមនុស្សតូចតាចស្គាល់។ អាលេលូយ៉ា!

សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាមសន្តម៉ាថាយ មថ ១៣,២៤-៤៣ (ឬយ៉ាងខ្លី ១៣,២៤-៣០)

ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលជាពាក្យប្រស្នាទៅគេថា៖ «ព្រះរាជ្យនៃស្ថានបរមសុខប្រៀបបាននឹងបុរសម្នាក់ដែលបានព្រោះគ្រាប់ពូជល្អទៅក្នុងស្រែរបស់គាត់។ ពេលមនុស្សម្នាដេកលក់អស់ មារសត្រូវរបស់គាត់មកព្រោះស្រងែនៅក្នុងស្រែនោះ រួចចេញបាត់ទៅ។ ពេលស្រូវដុះឡើងដាក់គ្រាប់ ស្រងែក៏ដុះឡើងដែរ។ ពួកអ្នកបម្រើចូលមកជម្រាបម្ចាស់ស្រែថា “លោកម្ចាស់! លោកបានព្រោះតែគ្រាប់ពូជល្អក្នុងស្រែសោះ ចុះស្រងែនេះមកពីណា?”។ ម្ចាស់តបវិញថា “ពិតជាមានមារសត្រូវមកព្រោះហើយ!”។ ពួកអ្នកបម្រើសួរលោកទៀតថា “តើលោកចង់ឱ្យយើងខ្ញុំទៅដកស្រងែនោះចេញឬ?“។ ម្ចាស់តបថា “កុំអី! បើអ្នករាល់គ្នាដក ក្រែងលោដោយស្រូវមកជាមួយដែរ ទុកឱ្យ​វាដុះជាមួយគ្នារហូតដល់ស្រូវទុំចុះ! ពេលនោះ ខ្ញុំនឹងប្រាប់ពួកអ្នកច្រូតថា ចូរប្រមូលស្រងែចងជាបាច់ យកទៅដុតចោលជាមុនសិន រួចសឹមប្រមូលស្រូវដាក់ជង្រុកឱ្យខ្ញុំ”»។

ប្រសិនបើអានយ៉ាងខ្លី សូមឈប់ត្រឹមនេះសិន។

ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលជាពាក្យប្រស្នាមួយទៀតទៅគេថា៖ «ព្រះរាជ្យនៃស្ថានបរមសុខប្រៀបបីដូចជាគ្រាប់ពូជម្យ៉ាងដ៏ល្អិត ដែលបុរសម្នាក់យកទៅដាំក្នុងចម្ការរបស់ខ្លួន។ គ្រាប់ពូជនោះតូចជាងគ្រាប់ពូជទាំងអស់ ប៉ុន្តែ ពេលដុះឡើង វាធំជាងដំណាំឯទៀតៗ គឺទៅ​ជាដើមឈើមួយយ៉ាងធំ ហើយបក្សាបក្សីមកធ្វើសំបុកស្នាក់អាស្រ័យនៅតាមមែករបស់វា»។ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលជាពាក្យប្រស្នាមួយទៀតថា៖ «ព្រះរាជ្យនៃស្ថានបរមសុខ ប្រៀបបីដូចជាមេនំប័ុងដែលស្ត្រីម្នាក់យកទៅលាយនឹងម្សៅពីរតៅ ធ្វើឱ្យម្សៅនោះដោរឡើង»។ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលអំពីសេចក្តីទាំងនេះទៅកាន់មហាជន សុទ្ធតែជាពាក្យប្រស្នាទាំងអស់ គឺព្រះអង្គមិនដែលមានព្រះបន្ទូលទៅគេដោយឥតប្រើពាក្យប្រស្នាឡើយ ដើម្បីឱ្យស្របនឹងសេចក្តីដែលមានចែងទុកដោយសារពួកព្យាការីថា «យើងនឹងនិយាយទៅគេជាពាក្យប្រស្នា យើងនឹងប្រកាសសេចក្តីលាក់កំបាំងតាំងពីដើមកំណើតពិភពលោកមកឱ្យគេដឹង»។ ពេលនោះ ព្រះយេស៊ូយាងចេញពីមហាជនចូលទៅក្នុងផ្ទះ។ ក្រុមសាវ័កនាំគ្នាចូលមកគាល់ព្រះអង្គទូលថា៖ «សូមព្រះគ្រូបកស្រាយប្រស្នាអំពីស្រងែក្នុងស្រែឱ្យយើងខ្ញុំ បានយល់អត្ថន័យផង»។ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលតបទៅគេវិញថា៖ «អ្នកព្រោះគ្រាប់ពូជល្អ គឺបុត្រមនុស្ស ស្រែ គឺពិភពលោក គ្រាប់​ពូជល្អ គឺអ្នកដែលត្រូវចូលទៅក្នុងព្រះរាជ្យ រីឯស្រងែវិញ គឺកូនចៅរបស់មារកំណាច សត្រូវដែលសាបព្រោះស្រងែ គឺមារ រដូវចម្រូត គឺអវសានកាលនៃពិភពលោក ហើយអ្នកច្រូត គឺទេវទូត។ គេច្រូតស្រងែយកទៅដុតក្នុងភ្លើងយ៉ាងណា នៅអវសានកាលនៃពិភពលោក ក៏នឹងកើតមានយ៉ាងនោះដែរ។ បុត្រមនុស្សនឹងចាត់ទេវទូតរបស់លោកឱ្យមក។ ទេវទូតទាំងនោះនឹងប្រមូលពួកអ្នកដែលនាំគេឱ្យប្រព្រឹត្តអំពើបាប និងពួកអ្នកដែលបានប្រព្រឹត្តអំពើទុច្ចរិតយកចេញពីព្រះរាជ្យ បោះទៅក្នុងភ្លើងដែលឆេះសន្ធោសន្ធៅ ហើយនៅទីនោះមានតែសម្រែកយំ សោក ខឹង សង្កៀតធ្មេញ។ រីឯអ្នកសុចរិតវិញ គេនឹងស្ថិតនៅក្នុងព្រះរាជ្យនៃព្រះបិតារបស់គេ ទាំងបញ្ចេញរស្មី គេភ្លឺដូចព្រះអាទិត្យ។ អ្នកណាឮពាក្យនេះ សូមយកទៅពិចារណាចុះ!»។

ពាក្យថ្វាយតង្វាយ

បពិត្រព្រះអម្ចាស់ជាព្រះបិតា! ពេលព្រះបុត្រាបានបូជាព្រះជន្មនៅលើឈើឆ្កាង ទ្រង់បានថ្វាយសក្ការបូជាដ៏ល្អឥតខ្ចោះ ប្រសើរជាងសក្ការបូជាឯទៀតៗទាំងអស់។ យើងខ្ញុំសូមថ្វាយកាយ វាចា ចិត្ត សូមទ្រង់ព្រះមេត្តាប្រោសយើងខ្ញុំឱ្យចូលរួមក្នុងសក្ការបូជារបស់ព្រះបុត្រាព្រះអង្គ ដែលមានព្រះជន្មគង់នៅ និងសោយរាជ្យអស់កល្បជាអង្វែងតរៀងទៅ។

ពាក្យអរព្រះគុណ

ឱព្រះបិតាប្រកបដោយធម៌មេត្តាករុណាយ៉ាងក្រៃលែងអើយ! សូមព្រះអង្គទ្រង់ព្រះមេត្តាគង់នៅជាមួយយើងខ្ញុំជានិច្ច! បើព្រះអង្គមិនគង់នៅជាមួយទេ យើងខ្ញុំមុខជាត្រូវវិនាសអន្តរាយពុំខាន។ សូមទ្រង់ព្រះមេត្តាប្រោសយើងខ្ញុំដែលទទួលព្រះកាយព្រះគ្រីស្តក្នុងអភិបូជានេះ បានរស់នៅតាមរបៀបថ្មី ស្របតាមព្រះអំណោយទានរបស់ព្រះអង្គផង។