ថ្ងៃសៅរ៍ ទី០៥ ខែសីហា ឆ្នាំ២០២៣

អត្ថបទទី១៖ សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរលេវីវិន័យ លវ ២៥,១.៨-១៧

ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលមកកាន់លោកម៉ូសេនៅលើភ្នំស៊ីណៃថា៖ «ចូររាប់ឆ្នាំសប្ប័ទ ប្រាំពីរឆ្នាំ ប្រាំពីរដង សរុបទាំងអស់សែសិបប្រាំបួនឆ្នាំ។ នៅខែអស្សុជថ្ងៃទីដប់ ត្រូវផ្លុំស្នែង និងស្រែកយ៉ាងរំពង ពាសពេញស្រុកទាំងមូល ព្រោះជាថ្ងៃរំដោះបាប។ អ្នករាល់គ្នាត្រូវចាត់ទុកឆ្នាំទីហាសិបនោះជាឆ្នាំដ៏វិសុទ្ធ ត្រូវប្រកាសសេរីភាពនៅក្នុងស្រុកទាំងមូល។ ឆ្នាំនោះ ត្រូវមានឈ្មោះថា “ឆ្នាំមហាករុណាទិគុណ ”។ ពេលនោះ ម្នាក់ៗវិលត្រឡប់ទៅកាន់ស្រុកភូមិ ទៅជួបជុំនឹងអំបូររបស់អ្នករាល់គ្នាវិញ។ ឆ្នាំទីហាសិប ជាឆ្នាំមហាករុណាទិគុណនោះ អ្នករាល់គ្នាមិនត្រូវសាបព្រោះ ឬច្រូតកាត់​ភោគផលដុះពីគ្រាប់ដែលធ្លាក់ទៅលើដីកាលពីរដូវចំរូតមុនឡើយ ហើយក៏មិនត្រូវបេះផ្លែទំពាំងបាយជូរដែលអ្នករាល់គ្នាទុកចោលនោះដែរ។ អ្នករាល់គ្នាត្រូវចាត់ទុកឆ្នាំមហាករុណាទិគុណ ជាឆ្នាំដ៏សក្ការៈ។ អ្នករាល់គ្នានឹងបរិភោគអ្វីៗដែលដុះនៅក្នុងចម្ការ។ នៅឆ្នាំមហាករុណាទិគុណ អ្នករាល់គ្នាអាចវិលទៅកាន់កាប់កម្មសិទ្ធិរបស់ខ្លួនវិញ។ ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាលក់ ឬទិញអ្វីពីជនរួមជាតិរបស់អ្នករាល់គ្នា មិនត្រូវកេងបន្លំ​គេឡើយ។ ពេលទិញដីពីជនរួមជាតិរបស់អ្នក ត្រូវគិតតម្លៃចាប់ពីមហាករុណាទិគុណទៅ ហើយគេត្រូវលក់ឱ្យអ្នកដោយគិតតម្លៃតាមចំនួនឆ្នាំដែលអ្នកអាចច្រូតយក​ផលបាន រហូតដល់ឆ្នាំមហាករុណាទិគុណខាងមុខ។ ប្រសិននៅសល់ច្រើនឆ្នាំ មុននឹង​ដល់ឆ្នាំមហាករុណាទិគុណ អ្នកអាចលក់ដីនោះបានថ្លៃ តែបើនៅ​សល់តិចឆ្នាំទេនោះត្រូវបញ្ចុះតម្លៃ ដោយគិតដល់ចំនួនឆ្នាំដែលអាចច្រូតកាត់នៅសល់តិច។ មិនត្រូវ​ឱ្យនរណាម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នាកេងប្រវ័ញ្ចជនរួមជាតិរបស់ខ្លួនឡើយ។ ធ្វើដូច្នេះបានសេចក្តីថា អ្នកគោរពកោតខ្លាចព្រះរបស់អ្នក។ យើងជាព្រះអម្ចាស់ ជា​ព្រះរបស់អ្នករាល់គ្នា»។

ទំនុកតម្កើងលេខ ៦៧ (៦៦),២-៣.៥.៧-៨ បទពាក្យ ៧

ពិធីអបអរសាទរព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាម មថ ៥,១០

អាលេលូយ៉ា! អាលេលូយ៉ា!
អ្នកណាត្រូវគេបៀតបៀនព្រោះតែបានធ្វើតាមសេចក្តីសុចរិត អ្នកនោះមានសុភមង្គល ដ្បិតគេនឹងទទួលព្រះរាជ្យនៃស្ថានបរមសុខហើយ!។ អាលេលូយ៉ា!

សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាមសន្តម៉ាថាយ មថ ១៤,១-១២

នៅគ្រានោះ ព្រះបាទហេរ៉ូដជាស្តេចអនុរាជបានជ្រាបអំពីព្រះកិត្តិនាមរបស់ព្រះយេស៊ូ ទ្រង់មានរាជឱង្ការទៅពួកបរិពារថា៖ «យ៉ូហានបាទីស្តបានទទួលជីវិតថ្មីហើយ បានជាគាត់មានឫទ្ធានុភាពសម្តែងការអស្ចារ្យយ៉ាងនេះ»។ ព្រះបាទហេរ៉ូដបានចាប់លោកយ៉ូហានដាក់ច្រវាក់យកទៅឃុំឃាំង ដោយទ្រង់ជឿតាមពាក្យព្រះនាងហេរ៉ូឌីយ៉ាដាដែលត្រូវជាមហេសីរបស់ស្តេចភីលីព ជាអនុជរបស់ព្រះអង្គព្រោះលោកយ៉ូហានបានបន្ទោសស្តេចថា៖ «ព្រះករុណាគ្មានសិទ្ធយកព្រះនាងមកធ្វើជាមហេសីឡើយ»។ ស្តេចហេរ៉ូដចង់សម្លាប់លោកយ៉ូហាន តែទ្រង់ខ្លាចបណ្តាជន ព្រោះពួកគេចាត់ទុកលោកជាព្យាការីមួយរូប។ នៅថ្ងៃបុណ្យខួបចម្រើនព្រះជន្មស្តេចហេរ៉ូដ បុត្រីរបស់ព្រះនាងហេរ៉ូឌីយ៉ាដាចូលមករាំនៅមុខភ្ញៀវ ធ្វើឱ្យស្តេចពេញចិត្ត​យ៉ាងខ្លាំង រហូទដល់ស្បថស្បែសន្យានឹងនាងថា បើនាងចង់បានអ្វី ស្តេចប្រទានឱ្យទាំងអស់។ នា​​ងទូលទៅស្តេចវិញតាមពាក្យបង្គាប់របស់មាតាថា៖ «សូមទ្រង់ប្រទានក្បាលរបស់យ៉ូហានបាទីស្ត ដាក់លើថាសមកឱ្យខ្ញុំម្ចាស់!»។ ព្រះរាជាព្រួយព្រះហឫទ័យ​ក្រៃលែង ព្រោះទ្រង់បានស្បថនៅមុខភ្ញៀវទាំងអស់ជ្រុលហួសទៅហើយ។ ទ្រង់ក៏​បញ្ជាឱ្យគេធ្វើតាមពាក្យសុំរបស់នាង គឺចាត់ទាហានឱ្យទៅកាត់កលោកយ៉ូហាន យក​ក្បាលដាក់លើថាសមួយ ប្រគល់ឱ្យនាង ហើយនាងក៏យកទៅថ្វាយមាតា។ ពួកសិស្ស​របស់លោកយ៉ូហានមកយកសពលោកទៅបញ្ចុះ រួចនាំគ្នាយកដំណឹងទៅទូលព្រះ យេស៊ូ។