សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរកិច្ចការរបស់គ្រីស្តទូត កក ៥,៣៤-៤២

ពេលក្រុមគ្រីស្តទូតនៅមុខក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់ មានបុរសម្នាក់ខាងគណៈ​ផារីស៊ី ឈ្មោះកាម៉ាលីអែល ជាធម្មាចារ្យដែលប្រជាជនគោរពគ្រប់ៗគ្នាក្រោកឈរឡើង សុំគេឱ្យនាំក្រុមគ្រីស្តទូតចេញពីទីនោះមួយស្របក់ រួចមានប្រសាសន៍ទៅកាន់អង្គប្រជុំថា៖ «អស់លោកជាជនជាតិអុីស្រាអែលអើយ! សូមប្រយ័ត្ននឹងអំពើដែលអស់លោកប៉ុនប៉ងនឹងធ្វើដល់អ្នកទាំងនេះ។ ក្នុង​ពេលថ្មីៗកន្លងទៅ មានម្នាក់ឈ្មោះ​ថឺដាសបានតាំងខ្លួនឡើងជាវីរជន ហើយ​ប្រមូលបានមនុស្សប្រមាណជាបួនរយនាក់។ ថឺដាសត្រូវគេប្រហារជីវិត រីឯ​ពួកអ្នកដែលចូលដៃជាមួយគាត់ក៏ត្រូវបែកខ្ញែកគ្នាអស់គ្មានសល់។ បន្ទាប់​មក នៅជំនាន់ដែលគេជំរឿនប្រជាជន មានយូដាសជាអ្នកស្រុកាលីឡេលើកខ្លួនឡើងបញ្ចុះបញ្ចូលមនុស្សជាច្រើនឱ្យទៅតាមគាត់។ យូដាសក៏ត្រូវ​គេប្រហារជីវិតដែរ ហើយអស់អ្នកដែលចូលដៃជាមួយគាត់ ក៏បែកខ្ញែក​គ្នាអស់ទៅ។ ឥឡូវនេះខ្ញុំសូមជម្រាបអស់លោកថា សូមកុំរវីរវល់នឹងអ្នក​ទាំងនេះទៀតធ្វើអ្វី លែងគេឱ្យទៅវិញទៅ។ ប្រសិនបើគម្រោងការ និងកិច្ច​ការដែលគេចាប់ផ្តើមធ្វើមានប្រភពចេញមកពីមនុស្ស នោះមុខតែនឹងរលាយ​សាបសូន្យជាមិនខាន។ ផ្ទុយទៅវិញ បើកិច្ចការទាំងនោះមានប្រភពចេញ​មកពីព្រះជាម្ចាស់ អស់លោកពុំអាចរំលាយបានឡើយ។ ហេតុនេះ សូមប្រុង​ប្រយ័ត្នក្រែងលោអស់លោកបែរជាប្រឆាំងទាស់នឹងព្រះជាម្ចាស់ទៅវិញ»។ គេយល់ស្របតាមយោបល់របស់លោកកាម៉ាលីអែលទាំងអស់គ្នា គេក៏ហៅ​ក្រុម​គ្រីស្តទូតមកវិញ ហើយបញ្ជាឱ្យវាយនឹងរំពាត់ ទាំងហាមប្រាមមិនឱ្យប្រ​កាស​​អំពីព្រះនាមព្រះយេស៊ូទៀត រួចលែងឱ្យត្រឡប់ទៅវិញ។ ក្រុមគ្រីស្តទូតចាក​ចេញពីក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់ទាំងអរសប្បាយ ដ្បិតព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានឱ្យ​គេមានកិត្តិយសរងទុក្ខទោស ព្រោះតែព្រះនាមព្រះយេស៊ូ។ ជារៀងរាល់ថ្ងៃ គេតែងតែបង្រៀនដំណឹងល្អអំពីព្រះយេស៊ូជាព្រះគ្រីស្តនៅក្នុងព្រះវិហារ និងនៅតាមផ្ទះឥតឈប់ឈរឡើយ។

ទំនុកតម្កើងលេខ ២៧(២៦), ១.២.៤-៥.១៣-១៤ បទពាក្យ ៧

អបអរសាទរព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាម កក ១៤,៧

សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាមសន្តយ៉ូហាន យហ ៦,១-១៥

នៅគ្រានោះ ព្រះយេស៊ូយាងទៅត្រើយខាងនាយសមុទ្រកាលីឡេដែលមាន​ឈ្មោះថា សមុទ្រទីបេរីយ៉ាដ។ មានបណ្តាជនច្រើនកុះករមកតាមព្រះអង្គ ព្រោះគេបានឃើញទីសម្គាល់ដែលព្រះអង្គបានធ្វើ ដោយប្រោសអ្នក​ជំងឺ​ឱ្យជា។ ព្រះយេស៊ូយាងឡើងទៅលើភ្នំ ហើយគង់​នៅទីនោះជាមួយក្រុមសាវ័ក។ ពេល​​នោះបុណ្យចម្លង ជាបុណ្យរបស់ជនជាតិយូដាកាន់តែខិតជិតណាស់ហើយ។ ព្រះយេស៊ូទតឃើញបណ្តាជនមកតាមព្រះអង្គច្រើនកុះករយ៉ាងនេះ ទ្រង់មាន​ព្រះបន្ទូលទៅលោកភីលីពថា៖ «តើយើងទៅរកទិញអាហារឯណាមកចែកឱ្យ​អ្នកទាំងនេះបរិភោគបាន?»។ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ ដើម្បីល្បង​មើលចិត្តលោកភីលីព តាមពិតព្រះអង្គជ្រាបអំពីកិច្ចការដែលព្រះអង្គបម្រុង​នឹងធ្វើស្រេចទៅហើយ។ លោកភីលីពទូលថា៖ «ទោះបីយើងយកប្រាក់ពីររយ​ដួងទៅទិញនំប័ុងក៏មិនគ្រាន់ដែរ សូម្បីតែម្នាក់មួយដុំតូចៗក៏មិនបានផង»។ មានសាវ័កម្នាក់ឈ្មោះអន់ដ្រេ ជាប្អូនរបស់លោកស៊ីម៉ូនសិលាទូលព្រះអង្គ​ថា៖ ​«នៅទីនេះក្មេងប្រុសម្នាក់មាន​នំប័ុងប្រាំដុំ និងត្រីតូចៗពីរកន្ទុយ។ ប៉ុន្តែ បើ​មានតែប៉ុណ្ណឹង ធ្វើម្តេចនឹងឱ្យគ្រាន់សម្រាប់មនុស្សដ៏ច្រើនយ៉ាងនេះ?» ព្រះ​យេស៊ូមានព្រះបន្ទូលថា៖ «សុំឱ្យគេអង្គុយចុះ»។ នៅទីនោះមានស្មៅច្រើន បណ្តាជនក៏នាំគ្នាអង្គុយ។ មានមនុស្សប្រុសទាំងអស់ប្រមាណប្រាំពាន់នាក់។ ព្រះយេស៊ូយកនំប័ុងមកកាន់ អរព្រះគុណព្រះជាម្ចាស់ រួចប្រទានឱ្យអ្នកអង្គុយ​នៅទីនោះ។ រីឯត្រីវិញ ព្រះអង្គក៏ធ្វើដូច្នោះដែរ ទ្រង់ប្រទានឱ្យគេតាមតែម្នាក់ៗចង់បាន លុះគេបានបរិភោគឆ្អែតហើយ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅ​ក្រុម​សាវ័កថា៖ «ចូរប្រមូលនំប័ុងដែលនៅសល់កុំឱ្យមានបាត់មួយដុំសោះ​ឡើយ»។ ក្រុមសាវ័កនាំគ្នារើសសំណល់នំប័ុងទាំងប្រាំដុំដែលបណ្តាជនបរិភោគសល់ ប្រមូលដាក់បានពេញដប់ពីរល្អី។ កាលមនុស្សម្នាឃើញទីសម្គាល់ដែល​ព្រះ​យេស៊ូបានធ្វើនោះ ក៏ពោលថា៖ «លោកនេះពិតជាព្យាការីដែលត្រូវមកក្នុង​ពិភពលោកមែន»។ ព្រះយេស៊ូជ្រាបថា គេបម្រុងនឹងចាប់ព្រះអង្គយកទៅ​តែងតាំងជាស្តេច ដូច្នេះព្រះអង្គក៏យាងចាកចេញពីគេឡើងទៅលើភ្នំសាជា​ថ្មី​តែមួយព្រះអង្គឯង។