តើនឹងមានអ្វីកើតឡើងនៅពេលដែលជីវិតរបស់អ្នករាល់គ្នារងទុក្ខលំបាកតាំងពីដើមមក?

ទោះបីទ្រហ៊ោយំយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏ក្រុមគ្រួសាររបស់យុវជនអាយុ១៧ឆ្នាំម្នាក់ លែងឃើញគាត់ត្រឡប់មកវិញ បន្ទាប់ពីមួយសប្ដាហ៍ដែលគាត់បានសម្លាប់ខ្លួន។ ឥឡូវនេះ ចេសិនធ្វើឱ្យប្រទេសណូវែលសេឡង់ចូលទៅក្នុងស្ថិតិ ដែលគេកត់ត្រាចំនួនយុវជនសម្លាប់ក្នុងបណ្តាប្រទេសរីកចម្រើន។

តើអ្នករាល់គ្នាធ្លាប់មានអារម្មណ៍ដូចចេសិន ដែលយល់ថាជីវិតគ្មានតម្លៃ ឬយល់ថា ជីវិតរបស់ខ្លួនគ្មានអត្ថន័យអ្វីសោះឡើយ? តើមានអ្វីកំពុងតែកើតឡើងនៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នករាល់គ្នានៅពេលឥឡូវនេះ ដែលនាំឱ្យអ្នករាល់គ្នាចង់ពិនិត្យពិច័យមើលដែរឬទេ?

តើអ្នករាល់គ្នាមានអារម្មណ៍ថា ខ្លួនគ្មានអំណាចកែប្រែអ្វីមួយឱ្យល្អប្រសើបានឡើយមែនទេ? ឬប្រហែលជាអ្នករាល់គ្នាមិនគិតថា ជីវិតនៅមានតម្លៃដើម្បីតស៊ូ ទោះបីអ្នករាល់គ្នាគ្មានហេតុផលដើម្បីរស់នៅក៏ដោយ។

ទោះបីនៅក្នុងជីវិតមានរឿងល្អ និងរឿងអាក្រក់ជាច្រើនកើតឡើងក៏ដោយ ក៏អ្នករាល់គ្នាមិនមែនជាមនុស្សតែម្នាក់គត់ដែលមានអារម្មណ៍បែបនេះ។ អ្នករាល់គ្នាមិនមែនជាមនុស្សដំបូង ហើយក៏មិនមែនជាមនុស្សចុងក្រោយដែរ ដែលមានគំនិតដូច្នេះ។ ប៉ុន្តែ ចូរអ្នករាល់គ្នាទុកចិត្តថា ជីវិតតែងតែអាចនាំមុខសេចក្តីភ័យខ្លាច និងសេចក្ដីឈឺចាប់នៅក្នុងការរស់នៅ។

រាប់ពាន់ឆ្នាំកន្លងទៅ មានបុរសម្នាក់ឈ្មោះ យ៉ូប គាត់គឺជាអ្នកមានទ្រព្យសម្បត្តិស្កុកស្តម្ភ។ បន្ទាប់មក គាត់ជួបគ្រោះមហន្តរាយជាបន្តបន្ទាប់ ហើយគាត់បាត់បង់អ្វីៗទាំងអស់ រួមទាំងក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់។​ រឿងរ៉ាវរបស់គាត់មានរៀបរាប់នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ គឺកណ្ឌគម្ពីរលោកយ៉ូប។​

អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងរបស់គាត់ត្រូវរលំរលាយ ហើយគាត់ប្រាថ្នាចង់លាចាកលោកនេះ។ នៅពេលគាត់មានវ័យចាស់ គាត់ជួបប្រទះរឿងរ៉ាវជាច្រើន ប្រហែលដូចអ្នករាល់គ្នាជួបប្រទះនៅពេលនេះ និងនៅពេលខាងមុខផងដែរ។ គាត់មើលមិនឃើញច្រកចេញពីស្ថានភាពនៃជីវិតរបស់គាត់ឡើយ ហើយគាត់បានដាក់បណ្តាសាជីវិតរបស់ខ្លួនដោយពោលថា៖ «សូម​ឱ្យថ្ងៃ​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​កើត​មក​នោះ ក្លាយ​ទៅ​ជា​ថ្ងៃ​អព‌មង្គល!…សូមឱ្យភាព​ងងឹត និង​ភាព​អន្ធការគ្រប​បាំង​ថ្ងៃ​នោះ… សូម​ឱ្យផ្កាយ​ព្រឹក​ប្រែ​ជា​ងងឹត​សូន្យ!…ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ខ្ញុំ​មិន​ស្លាប់​តាំង​ពី​ក្នុង​ផ្ទៃ​ម្ដាយ? ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ខ្ញុំ​មិន​ផុត​ដង្ហើម​នៅ​ពេលចេញ​ពី​ផ្ទៃ​ម្ដាយ?» (យប ៣,១-១១)។

មិត្តភក្ដិរបស់លោកយ៉ូបជាច្រើននាក់មិនបានជួយលោកឡើយ ពួកគេថែមទាំងជំរុញឱ្យលោកកាន់តែស្ដីបន្ទោសខ្លួនឯងដោយពោលថា លោកជាអ្នកមានបាបកម្ម រហូតដល់មានមិត្ដភក្ដិម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកគេបានទូន្មានឱ្យលោកយ៉ូប នៅ​ស្ងៀម ហើយ​រិះ‌គិត​អំពី​ស្នា​ព្រះ‌ហស្ដដ៏​អស្ចារ្យ​របស់​ព្រះ‌ជាម្ចាស់! (យប ៣៧,១៤)។ កណ្ឌគម្ពីរលោកយ៉ូបជំពូក ៣៧-៤២ ណែនាំអ្នកអានឱ្យចេះរិះគិតដោយខ្លួនឯងនៅក្នុងគ្រាមានការខ្វល់ខ្វាយ ឬមានទុក្ខលំបាក។

លក្ខណៈពិសេសរបស់លោកយ៉ូប គឺគាត់មានសមត្ថភាពអាចដោះស្រាយបញ្ហាលំបាកជាច្រើន។ គាត់ជាមនុស្សអត់ធន់ ទោះបីគាត់មិនដឹងខ្លួនឯងក៏ដោយ។ គាត់មានកម្លាំងទប់ទល់នឹងការល្បួងដ៏ធ្ងន់ធ្ងរ ហើយគាត់មានជ័យជំនះដោយសារកម្លាំង ដែលមកពីទំនុកចិត្ដរបស់គាត់ថា នៅទីបញ្ចប់ ព្រះជាម្ចាស់នឹងមិនបោះបង់ចោលគាត់ឡើយ។

ព្រះបន្ទូល និងកិច្ចការរបស់ព្រះយេស៊ូ

ភាពអត់ធន់គឺជាសមត្ថភាពស្វែងរកដំណោះស្រាយនៅពេលមានបញ្ហាកើតឡើងនៅក្នុងជីវិត។ យើងអាចរៀន និងកសាងភាពអត់ធន់ ដ្បិតយើងត្រូវឆ្លងកាត់គ្រាដ៏លំបាកយ៉ាងច្រើន។ ជាពិសេស នៅក្នុងគ្រាដែលយើងមិនមានអារម្មណ៍ចង់ស៊ូទ្រាំ ឬទាន់ខ្សោយ ព្រះជាម្ចាស់ប្រោសប្រទានឱ្យយើងមានមនុស្ស ដែលយើងអាចពឹងពាក់បានដូចជា មិត្ដភក្ដិ ក្រុមគ្រួសារ អ្នកណែនាំព្រះសហគមន៍ ក្រុមអ្នកជួយគាំទ្រ និងក្រុមអ្នកជួយសង្គ្រោះជាដើម។

ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលសន្យាថា ព្រះអង្គគឺជាអ្នកជួយគាំទ្រយើង ព្រះអង្គមានវត្តមាន ទ្រង់ព្រះសណ្ដាប់ និងលើកទឹកចិត្តយើង។ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលថា៖ «ខ្ញុំ​នៅ​ជា​មួយ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ រហូត​ដល់​អវសាន​កាល​នៃ​ពិភព‌លោក» (មថ ២៨,២០)។ ចូរអ្នករាល់គ្នានៅស្ងៀមស្ងាត់ដោយខ្លួនឯងមួយភ្លេត ពោលព្រះនាមព្រះអង្គ ហើយទូលនូវអ្វីដែលអ្នករាល់គ្នាត្រូវការ។

ចូរនឹកចាំថា ព្រះអង្គគង់នៅជាមួយអ្នករាល់គ្នាមុនអ្វីៗទាំងអស់។ ព្រះអង្គយាងមក “ដើម្បីឱ្យមនុស្សលោកមានជីវិត ហើយ​ឱ្យគេ​មាន​ជីវិត​ពេញ​បរិបូណ៌” (យហ ១០,១០)។

ការស្រឡាញ់ព្រះជាម្ចាស់ គឺងាយស្រួលនៅពេលដែលអ្វីៗដំណើរការប្រក្រតី។ នៅពេលអ្វីៗដំណើរការខុសប្រក្រតី តើអាចនៅស្រឡាញ់ព្រះជាម្ចាស់ទេ? នេះគឺជាការពិសោធន៍នៃសេចក្ដីស្រឡាញ់នៅក្នុងជីវិត។

លោកយ៉ូបបានលាតប្រអប់ដៃដែលក្ដាប់ដាក់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយសំពះទូលអង្វរព្រះអង្គ។ បើព្រះជាម្ចាស់មិនបោះបង់យើងចោលទេ យើងក៏មិនត្រូវបោះបង់ព្រះអង្គចោលដែរ។

លទ្ធិព្រះសហគមន៍ចែងអ្វីខ្លះ?

សេចក្ដីស្រឡាញ់ និងការគាំទ្រ គឺជាខ្លឹមនៃការបង្រៀនរបស់ព្រះយេស៊ូ។ ព្រះអង្គតែងតែបង្រៀនមនុស្សមិនឱ្យភ័យខ្លាចចំពោះសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គផ្ទាល់ ដែលមានសម្រាប់ពួកគេឡើយ។ ព្រះអង្គមិនបានសន្យាថាមានជីវិតងាយស្រួលនោះទេ ប៉ុន្តែព្រះអង្គរម្លឹកមនុស្សថា ព្រះជាម្ចាស់ក៏មិនបានបង្កើតសម្រាមដែរ។ ព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើត និងថែរក្សាមនុស្សគ្រប់គ្នា និងអ្វីៗទាំងអស់។

«ធម្មតា គេ​លក់​ចាប​ពីរ​ថ្លៃ​មួយ​សេន។ ទោះ​បី​ថោក​យ៉ាង​នេះ​ក៏​ដោយ ប្រសិន​បើ​ព្រះ‌បិតា​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា​មិន​យល់​ព្រម​ទេ​នោះ ក៏​គ្មាន​ចាប​ណា​មួយ​ធ្លាក់​ចុះ​ដល់​ដី​បាន​ឡើយ។ រីឯ​អ្នក​រាល់​គ្នា​វិញ សូម្បី​តែ​សក់​នៅ​លើ​ក្បាល​អ្នក​រាល់​គ្នាក៏​ព្រះ‌អង្គ​រាប់​អស់​ដែរ។ ដូច្នេះ ចូរ​អ្នក​រាល់​គ្នា​កុំ​ខ្លាច​អ្វី​ឡើយ ព្រោះ​អ្នក​រាល់​គ្នា​មាន​តម្លៃ​លើស​ចាប​ទាំង​អស់​ទៅ​ទៀត» (មថ ១០,២៩-៣១)។

សំណួរខាងក្រោមនេះ គឺសម្រាប់អស់អ្នកដែលបានទទួលអគ្គសញ្ញាជ្រមុជទឹក៖

• តើអ្នករាល់គ្នាបានទទួលព្រះអំណោយទានអ្វីខ្លះពីព្រះជាម្ចាស់?
• តើអ្នករាល់គ្នាអាចប្រើប្រាស់ព្រះអំណោយទាននេះយ៉ាងដូចម្តេចដើម្បីកសាងព្រះសហគមន៍ឱ្យបំពេញបេសកកម្ម?
• តើព្រះជាម្ចាស់ត្រាស់ហៅខ្ញុំឱ្យបម្រើយ៉ាងដូចម្តេច?

ពាក្យអធិដ្ឋាន

បពិត្រព្រះជាម្ចាស់ ទូលបង្គំសែនភ័យខ្លាចនឹងលាតដៃដែលក្ដាប់ណែនរបស់ទូលបង្គំទេ! តើទូលបង្គំនឹងក្លាយទៅជានរណា នៅពេលទូលបង្គំគ្មានអ្វីដើម្បីកាន់? តើទូលបង្គំនឹងក្លាយទៅជានរណា នៅពេលទូលបង្គំឈរនៅចំពោះព្រះភក្រ្ដព្រះអង្គដោយដៃទទេ?

សូមព្រះអង្គជួយទូលបង្គំឱ្យចេះលាតដៃរបស់ទូលបង្គំ ហើយចេះស្វែងយល់ថា ទូលបង្គំមិនមែនជាម្ចាស់លើខ្លួនឯងទេ ប៉ុន្តែទូលបង្គំគឺជាម្ចាស់លើអ្វីដែលព្រះអង្គសព្វព្រះហឫទ័យប្រទានឱ្យទូលបង្គំ ពោលគឺសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ឥតលក្ខខណ្ឌ និងស្ថិតនៅអស់កល្បជានិច្ច។

អាមែន។

វីដេអូសក្ខីភាព

---