- សេចក្ដីផ្ដើម
Introduction - សេចក្ដីថ្លែងការយល់ព្រម
Endorsements - តើហេតុអ្វីខ្ញុំនៅទីនេះ?
Why am I here? - តើព្រះជាម្ចាស់នៅឯណា នៅពេលកើតទុក្ខលំបាក?
Where is God when it hurts? - តើហេតុអ្វីខ្ញុំចេះតែខ្វល់ខ្វាយ និងថប់បារម្ភដូច្នេះ?
Why am I so worried and anxious? - តើខ្ញុំបំបាត់អារម្មណ៍ឯកោយ៉ាងដូចម្តេច?
How do I stop feeling lonely? - តើហេតុអ្វីខ្ញុំមិនអាចនិយាយថាទេ?
Why can’t I say no? - តើខ្ញុំអាចរៀនស្រឡាញ់រូបកាយរបស់ខ្លួនយ៉ាងដូចម្តេច?
How can I learn to love my body? - តើហេតុអ្វីខ្ញុំមិនអាចដោះលែងវាបាន?
Why can’t I let go? - តើហេតុអ្វីបានជាគ្មាននរណាម្នាក់ស្តាប់ខ្ញុំ?
Why is no one listening to me? - តើជីវិតពិតជាមានតម្លៃដើម្បីរស់នៅ?
Is life really worth living? - តើខ្ញុំសាកសមនៅទីកន្លែងណា?
Where do I fit in? - តើខ្ញុំត្រូវធ្វើអ្វីថែមទៀតដើម្បីជួយភពផែនដី?
Should I do more to help the planet? - តើខ្ញុំត្រូវរស់នៅក្នុងពិភពកាមគុណនេះយ៉ាងដូចម្តេច?
How do I live in this sexualised world? - តើខ្ញុំអាចធ្វើអ្វីបានចំពោះការបំពានលើបណ្តាញសង្គម?
What can I do about online abuse? - តើខ្ញុំនៅលីវមានតួនាទីអ្វី?
I’m single – what is my role? - ភាពមិនជាក់ស្តែង? ការចោទសំណួរ? មានមន្ទិលជំនឿ?
Uncertain? Questioning? Doubtful? - តើត្រូវធ្វើដូចម្តេចដើម្បីឱ្យមានតុល្យភាពត្រឹមត្រូវ?
How do I get the balance right? - តើខ្ញុំត្រូវសម្រេចចិត្តយ៉ាងដូចម្តេច?
How do I decide? - តើខ្ញុំត្រូវដោះស្រាយចំពោះការបដិសេធយ៉ាងដូចម្តេច?
How do I cope with rejection? - តើខ្ញុំត្រូវរស់នៅជាមួយនឹងអ្វីដែលខ្លួនមានយ៉ាងដូចម្តេច?
How do I live with what I have? - តើខ្ញុំត្រូវជឿលើអ្វីនៅក្នុងពិភពព័ត៌មានក្លែងក្លាយនេះ?
What do I believe in a world of fake news? - តើមេដឹកនាំមានតាំងពីកំណើត ឬត្រូវបណ្ដុះបណ្តាល?
Are leaders born or made? - តើហេតុអ្វីខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាមានសម្ពាធ?
Why do I feel pressure? - តើត្រូវបញ្ចប់អំពើហិង្សាយ៉ាងដូចម្តេច?
An end to Violence? - តើអ្នកជាអ្នកដឹកនាំ ឬជាអ្នកដើរតាម?
Are you a leader or a follower?

តើមេដឹកនាំមានតាំងពីកំណើត ឬត្រូវបណ្ដុះបណ្តាល?
Are leaders born or made?
ត្រៀមខ្លួនដើម្បីដឹកនាំ
ខ្ញុំបានឮសំណួរដែលគេសួរម្តងថាៈ បើមនុស្សមានប្រាជ្ញាឈ្លាសវៃ ចុះហេតុអ្វីទារកល្ងង់ខ្លាំងម្ល៉េះ? សំណួរនេះស្តាប់មើលទៅដូចជាគ្មានយុត្តិធម៌ទេសម្រាប់ទារក ប៉ុន្តែរឿងនេះមានហេតុផលរបស់វា។ កូនសត្វដែលទើបកើតមកអាចធ្វើចលនាជាច្រើន រីឯកូនមនុស្សដែលទើបកើតមកវិញត្រូវការពេលវេលារៀនរយៈពេលរាប់ឆ្នាំ។ ចំពោះមនុស្សយើង ជំនាញមូលដ្ឋានមិនមែនកើតឡើងពីសភាវគតិនោះទេ គឺត្រូវការរៀនក្នុងអំឡុងពេលយ៉ាងយូរ។
បន្ទាប់ពីឆ្លងកាត់ជីវិតនៅផ្ទះក្នុងគ្រាដំបូង យើងត្រូវរៀននៅសាលារយៈពេលរាប់ឆ្នាំ ហើយត្រូវបន្តរៀននៅថ្នាក់ឧត្តមសិក្សា ឬត្រូវការបណ្តុះបណ្តាលបន្ថែមទៀត។ ទីបំផុត យើងឃើញថា មនុស្សត្រូវយកពេលវេលារៀនសូត្រនូវអ្វីដែលចាំបាច់អស់មួយជីវិត ជាពិសេសគឺរៀនអំពីការដឹកនាំ។
មេដឹកនាំពិតប្រាកដ
មេដឹកនាំពិតប្រាកដមិនមែនកើតមកចេះឯងនោះទេ។ យើងរៀននៅក្នុងសហគមន៍ និងរៀនដើម្បីចេះរស់នៅជាមួយអ្នកដទៃ ដែលជាគោលការណ៍ក្នុងការអភិវឌ្ឍន៍ខ្លួនឯង។ កូនមនុស្សដែលទើបកើតមករៀនត្រឹមតែអ្វីដែលខ្លួនមានតម្រូវការប៉ុណ្ណោះ។ ការអភិវឌ្ឍន៍មានន័យថា ការធ្វើចលនាហួសពីតម្រូវការរបស់ខ្លួនដើម្បីចេះមើល និងចេះឆ្លើយតបនូវតម្រូវការរបស់អ្នកដទៃ។ ការរៀនដូច្នេះ គឺជាការអភិវឌ្ឍន៍ខ្លួនឯង ដើម្បីបង្កើតឱ្យមានអ្នកដឹកនាំ។
នៅក្នុងពិភពលោកដែលសំបូរដោយមេដឹកនាំក្លែងក្លាយ តើមេដឹកនាំពិតប្រាកដត្រូវមានអ្វីខ្លះ?
មេដឹកនាំពិតប្រាកដយល់ឃើញថា ការបម្រើគឺជាគន្លឹះ ហើយការបូជាគឺជាផ្នែកមួយនៃការបម្រើ។ ពួកគេមិនចង់បានអំណាច ឬការលើកតម្កើងខ្លួន ប៉ុន្តែ ពួកគេដឹងខ្លួនជាស្រេចថា ត្រូវលាងជើងឱ្យអស់អ្នកដែលពួកគេមានឱកាសដើម្បីដឹកនាំ។
មេដឹកនាំពិតប្រាកដមុននឹងនិយាយ ត្រូវរៀនស្តាប់គ្រប់សម្លេងទាំងអស់ គឺមិនមែនសម្លេងដែលគាំទ្រខ្លួនតែប៉ុណ្ណោះ។ ពួកគេអាចស្តាប់សូម្បីតែព្រះសូរសៀងរបស់ព្រះយេស៊ូតាមរយៈការអធិដ្ឋាន។
មេដឹកនាំពិតប្រាកដចេះដាក់ខ្លួន មិនមែនអួតបំប៉ោងខ្លួននោះទេ។ ពួកគេដឹងថា ខ្លួនទន់ខ្សោយ និងមានរបួស ប៉ុន្តែពួកគេទុកចិត្ដលើព្រះយេស៊ូ ដែលអាចប្រោសភាពទន់ខ្សោយរបស់ពួកគេឱ្យមានកម្លាំង។
មេដឹកនាំពិតប្រាកដមានចិត្តក្លាហាន ចេះប្រឈមមុខ និងចេះជំនះលើភាពភ័យខ្លាចរបស់ខ្លួន ដោយត្រៀមខ្លួនផ្សងគ្រោះថ្នាក់ និងចេះយកចិត្តទុកដាក់កែប្រែនូវអ្វីដែលចាំបាច់ ហើយដឹងថា អនាគតគឺស្ថិតនៅក្រោមការការពារ និងថែរក្សារបស់ព្រះជាម្ចាស់។
មេដឹកនាំពិតប្រាកដរៀនអត់ធ្មត់ ដោយយល់ឃើញដូចសម្តេចប៉ាប ហ្រ្វង់ស៊ីស្កូ ថ្លែងថា “ពេលវេលាមានអំណាចជាងទីកន្លែង” ដែល”យើងត្រូវគិតគូដល់ដំណើរការជាជាងកាន់កាប់ទីកន្លែង” (អំណរហូរមកពីដំណឹងល្អ លេខ២២៣) ហើយកំហឹងនឹងបំផ្លាញការអត់ធ្មត់អាចនាំយើងឱ្យវង្វេងផ្លូវ។
មេដឹកនាំពិតប្រាកដរៀននិយាយការពិតនៅក្នុងពិភពលោកដែលយកការបោកប្រាស់ធ្វើជាច្បាប់ ជាពិសេសការកុហកចុងក្រោយបំផុតអំពីព្រះជាម្ចាស់ ដោយពោលថា គ្មានព្រះជាម្ចាស់ទេ ឬជាព្រះដ៏ឃោរឃៅ។ ការនិយាយដូច្នេះដើម្បីបោកប្រាស់មនុស្សដល់ទីបញ្ចប់ ដោយចាត់ទុកយើងជាឧបករណ៍សម្រាប់ប្រើប្រាស់ជាទាសករគ្មានសេរីភាពឡើយ។
ព្រះបន្ទូល និងកិច្ចការរបស់ព្រះយេស៊ូ
ព្រះយេស៊ូត្រាស់ហៅសាវ័កទាំងអស់មក ហើយមានព្រះបន្ទូលថា៖ «អ្នករាល់គ្នាដឹងស្រាប់ហើយ អ្នកដែលគេចាត់ទុកជាមេគ្រប់គ្រងស្រុក តែងជិះជាន់ប្រជារាស្ដ្ររបស់ខ្លួន រីឯអ្នកធំតែងតែប្រើអំណាចខ្លួនលើប្រជារាស្ដ្រ។ ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នាមិនមែនដូច្នោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ បើមានម្នាក់ចង់ធ្វើធំជាងគេ ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា ត្រូវឱ្យអ្នកនោះបម្រើអ្នករាល់គ្នា។ ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា បើមានម្នាក់ចង់ធ្វើមេគេ ត្រូវធ្វើជាខ្ញុំបម្រើគេគ្រប់គ្នាសិន ដ្បិតបុត្រមនុស្សមកក្នុងពិភពលោកនេះ មិនមែនដើម្បីឱ្យគេបម្រើលោកឡើយ គឺលោកមកបម្រើគេវិញ ព្រមទាំងបូជាជីវិត ដើម្បីលោះមនុស្សទាំងអស់ផង។» (មក ១០,៤២-៤៥; មថ ២០,២៥-២៨; លក ២២,២៤-២៧)
«ព្រះយេស៊ូចាក់ទឹកក្នុងផើងមួយ
រួចចាប់ផ្ដើមលាងជើងពួកសាវ័ក
ព្រមទាំងយកក្រមាពីចង្កេះមកជូតផង។»
(យហ ១៣,៥)
ពាក្យអធិដ្ឋានរបស់មេដឹកនាំ
បពិត្រព្រះអម្ចាស់យេស៊ូគ្រីស្ត
សូមប្រោសឱ្យភ្នែកទូលបង្គំមើលឃើញព្រះអំណោយទានរបស់ព្រះអង្គ
ឱ្យត្រចៀកទូលបង្គំស្តាប់ឮសម្លេងត្រាស់ហៅរបស់ព្រះអង្គ
ឱ្យដួងចិត្តទូលបង្គំស្គាល់សេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គ
ឱ្យបបូរមាត់ទូលបង្គំថ្លែងព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គ
ដើម្បីឱ្យទូលបង្គំអាចរៀនដើម្បីដឹកនាំដូចព្រះអង្គ
ដែលជាព្រះអម្ចាស់ និងអ្នកបម្រើមនុស្សទាំងអស់។
អាមែន។
តើលទ្ធិព្រះសហគមន៍ចែងអ្វីខ្លះ?
សេចក្តីបង្រៀនអំពីភាពជាអ្នកដឹកនាំរបស់ព្រះសហគមន៍មានតាំងពីពេលដំបូងដែលយើងទទួលពិធីជ្រមុជទឹក។ សហគមន៍របស់ក្រុមសាវ័កមិនមែនមានតែក្រុមមេដឹកនាំ និងអស់អ្នកដែលនៅក្រោមការដឹកនាំនោះទេ។ អស់បងប្អូនដែលបានទទួលពិធីជ្រមុជទឹក ពួកគេទទួលការត្រាស់ហៅឱ្យទៅជាអ្នកដឹកនាំក្នុងមុខងារណាមួយ។ នៅពេលយើងទទួលអគ្គសញ្ញាជ្រមុជទឹកក្នុងអង្គព្រះយេស៊ូ យើងចែករំលែកត្រៃមុខងារបម្រើរបស់ព្រះអង្គ គឺមុខងារជាបូជាចារ្យ ព្យាការី និងមហាក្សត្រ។
ការដឹកនាំនេះរួមបញ្ចូលទាំងក្រុមសាវ័កជាយុវវ័យដែលជាអនាគតរបស់ព្រះសហគមន៍។ យុវវ័យទទួលការត្រាស់ហៅនៅពេលឥឡូវនេះដើម្បីរៀនអំពីភាពជាអ្នកដឹកនាំ ដូចយើងឃើញគំរូអំពីភាពជាអ្នកដឹកនាំក្នុងជីវិតសន្តសន្តីបុគ្គលវ័យក្មេងជាច្រើននាក់នៅក្នុងប្រវត្តិសាស្រ្ត។ យុវជនមានសារៈសំខាន់សម្រាប់ព្រះសហគមន៍នាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ពីព្រោះពួកគេជាអនាគតរបស់ព្រះសហគមន៍។
អគ្គសញ្ញាជ្រមុជទឹកមានន័យថា គ្រប់គ្នាចូលរួមចំណែកទទួលខុសត្រូវក្នុងព្រះសហគមន៍ ពោលគឺចែករំលែកទំនួលខុសត្រូវសម្រាប់បេសកកម្មរបស់ព្រះសហគមន៍។ អ្នកខ្លះទទួលអគ្គសញ្ញាតែងតាំងជាបូជាចារ្យ ហើយពួកគាត់មានតួនាទីពិសេសជាអ្នកបម្រើក្នុងភាពជាអ្នកដឹកនាំ។ ប៉ុន្តែ អស់អ្នកដែលទទួលអគ្គសញ្ញាជ្រមុជទឹក តែមិនទទួលអគ្គសញ្ញាតែងតាំងជាបូជាចារ្យក៏ទទួលអំណោយទានពីព្រះជាម្ចាស់ ដែលហៅថាព្រះអំណោយទានរបស់ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ។ ព្រះជាម្ចាស់ប្រទានព្រះអំណោយទានទាំងអស់នេះដល់សាវ័កម្នាក់ៗសម្រាប់កសាងព្រះកាយព្រះគ្រីស្ត ដើម្បីបំពេញបេសកកម្មក្នុងពិភពលោក។
សំណួរទាំងអស់នេះសម្រាប់អស់អ្នកដែលបានទទួលអគ្គសញ្ញាជ្រមុជទឹក៖ តើខ្ញុំបានទទួលព្រះអំណោយទានអ្វីខ្លះពីព្រះជាម្ចាស់? តើខ្ញុំត្រូវប្រើប្រាស់ព្រះអំណោយទាននេះ ដើម្បីកសាងព្រះសហគមន៍ឱ្យបំពេញបេសកកម្មយ៉ាងដូចម្តេច? តើព្រះជាម្ចាស់ត្រាស់ហៅខ្ញុំឱ្យបម្រើយ៉ាងដូចម្តេច?