អែសធែរ - Catholic Faith Cambodia

ព្រះ‌នាងអេសធែរ

ពាក្យលំនាំ

កណ្ឌគម្ពីរព្រះនាងអេសធែរជាភាសាហេប្រឺ

គម្ពីរអេសធែរ រៀបរាប់អំពីរបៀបដែលជនជាតិយូដារួចផុតពីការប្រល័យពូជសាសន៍។ ហេតុ‌ការណ៍នេះកើតមាននៅជំនាន់ ដែលចក្រ‌ភពពែរ្សត្រួត‌ត្រាលើមជ្ឈិម‌បូព៌ាប្រទេស គឺចាប់តាំងពីស្រុកឥណ្ឌា រហូតដល់ស្រុកអេត្យូពី។ ជនជាតិយូដាមួយចំនួនធំ ដែលត្រូវគេកៀរទៅជាឈ្លើយសឹកនៅស្រុកបាប៊ីឡូន ពុំបានវិលត្រឡប់ទៅស្រុករបស់ខ្លួនវិញ ក្រោយពេលជនជាតិបាប៊ីឡូនបែកស្រុក (ឆ្នាំ ៥៣៩មុនគ.ស.) នោះឡើយ។ ជនជាតិយូដាទាំងនោះតែងជួបប្រទះនូវការប្រឆាំងពីសំណាក់ជាតិសាសន៍ផ្សេងៗ ដែលរស់នៅជាមួយពួកគេ ដ្បិតជនជាតិយូដាមានជំនឿសាសនា និងទំនៀម‌ទម្លាប់ខុសប្លែកពីសាសន៍ដទៃ។ កណ្ឌគម្ពីរនេះរៀបរាប់ប្រាប់យើងអំពីវិវាទរវាងលោកហាម៉ាន់ ជាមហាមន្ត្រីរបស់ព្រះ‌ចៅស៊ែរសេស និងលោកម៉ាដេកាយ ជាជនជាតិយូដា ដែលបណ្តាលឲ្យមានគម្រោង‌ការប្រល័យពូជសាសន៍យូដាទាំងមូល។ ប៉ុន្តែ នាងអេសធែរ ជាក្មួយរបស់លោកម៉ាដេកាយ បានឡើងទៅជាមហាក្សត្រិ‌យានី ហើយរំដោះជនជាតិយូដាឲ្យរួចផុតពីការប្រល័យពូជសាសន៍។ ថ្ងៃដែលគេគ្រោងទុកដើម្បីប្រល័យពូជសាសន៍យូដា បានក្លាយទៅជាថ្ងៃដែលជនជាតិយូដាប្រហារជីវិតខ្មាំងសត្រូវរបស់ខ្លួនទៅវិញ ហើយថ្ងៃនោះ ជាដើមកំណើតនៃពិធីបុណ្យមួយរបស់ជនជាតិយូដាឈ្មោះ «បុណ្យពួរីម»។

គម្ពីរអេសធែរបង្ហាញឲ្យយើងឃើញនូវគំនិតជាតិនិយមរបស់ជនជាតិយូដា ដែលជំរុញឲ្យពួកគេមានបំណងសង‌សឹកខ្មាំងសត្រូវរបស់ខ្លួន។ គំនិតសង‌សឹកនេះជាប្រតិ‌កម្មនឹងការប្រកាន់ពូជសាសន៍ ព្រមទាំងអំពើហិង្សារបស់សាសន៍ដទៃចំពោះជនជាតិយូដា។ គម្ពីរអេសធែរធ្វើឲ្យយើងចងចាំថា ការប្រកាន់ពូជសាសន៍ ការមិនព្រមទទួលអ្នកដទៃបង្កឲ្យមានតែអំពើហិង្សា ហើយអំពើហិង្សាបង្កឲ្យមានតែអំពើហិង្សារឹតតែខ្លាំងថែមទៀត។

នៅជំនាន់មួយដែលជនជាតិយូដាបាត់បង់បូរណ‌ភាពទឹកដី ហើយស្ថិតនៅក្រោមអំណាចត្រួត‌ត្រារបស់សាសន៍ដទៃ ពួកគេលែងមានសង្ឃឹមថានឹងទទួលឯករាជជាតិទៀតហើយ។ រឿង «ព្រះ‌នាងអេសធែរ» រំឭកពួកគេអំពីការរំដោះមួយដ៏ធំ‌ធេង ដែលផ្តល់ឲ្យពួកគេមានសេចក្ដីសង្ឃឹមឡើងវិញ។

អត្ថបទបន្ថែមជាភាសាក្រិក

ជនជាតិយូដាដែលរស់នៅខ្ចាត់‌ខ្ចាយនៅមជ្ឈិមបូព៌ា បកប្រែគម្ពីរ‌វិន័យនៅសតវត្សទី៣ រួចនាំគ្នាបកប្រែកណ្ឌព្យាការី និងកណ្ឌផ្សេងតាមក្រោយ (គម្ពីរនោះហៅថា «គម្ពីរចិតសិប» LXX)។ អ្នកបកប្រែបន្ថែមសេចក្តីជាច្រើន ឧប. ក្នុងកណ្ឌព្រះ‌នាងអេសធែរ គេបន្ថែម ៩៣ ខ លើសពី ១៦៧ នៃគម្ពីរដើមជាភាសាហេប្រឺ។

កណ្ឌទាំងពីរមានសាច់រឿងប្រហែលគ្នា ប៉ុន្តែ អ្នកបកប្រែដូរឈ្មោះជាច្រើន (ព្រះ‌នាង‌អ័ស្ទីនជំនួសព្រះ‌នាងវ៉ាស្ទី ព្រះ‌ចៅអ័រតា‌ស៊ែរសេសជំនួសព្រះ‌ចៅស៊ែរសេស) ហើយបន្ថែមអត្ថបទប្រាំ‌មួយ (មានកំណត់តាមអក្សរ ក ខ គ ឃ ង ច ឆ)។

ក និងច នៅខាងដើម និងនៅខាងចុងនៃរឿង ដើម្បីបញ្ជាក់អត្ថន័យរឿង គឺព្រះ‌ជាម្ចាស់ណែនាំប្រជាជននានា ព្រះ‌អង្គលើកស្ទួយប្រជាជន ដែលព្រះ‌អង្គបានជ្រើស‌រើស និងទម្លាក់អ្នកដឹកនាំដែលមានចិត្តព្រ‌ហើនកោងកាច។

ខ និងង រៀបរាប់អំពីរាជក្រឹត្យបញ្ជាឲ្យប្រល័យពូជ‌សាសន៍យូដា។

គ ជាពាក្យទូលអង្វររបស់លោកម៉ាដេកាយ និងព្រះ‌នាងអេសធែរ។

ឃ តំណាលអំពីព្រះ‌នាងចូលទៅគាល់ព្រះ‌បាទអ័រតារ‌ស៊ែរសេស។

ក្នុងកណ្ឌជាភាសាហេប្រឺ មានខតែមួយ ដែលបញ្ជាក់អំពីព្រះ‌ជាម្ចាស់យាងមកជួយគេ (៤,១៤)។ ផ្ទុយទៅវិញ ក្នុងកណ្ឌប្រែជាភាសាក្រិក មានពន្យល់សេចក្តីនេះជាហូរហែ។ របៀបនិពន្ធទាំងពីរយ៉ាងនេះ បញ្ជាក់អំពីរបៀបពីរ ដែលអ្នកជឿតែងតែប្រកាសជំនឿរបស់ខ្លួន គឺអ្នកនិពន្ធកណ្ឌជាភាសាហេប្រឺយល់ឃើញថា ព្រះ‌ជាម្ចាស់មានសកម្ម‌ភាពតាម‌រយៈសកម្ម‌ភាពរបស់មនុស្ស ជាពិសេស នៅគ្រាដែលមនុស្សឃោឃៅធ្វើបាបអ្នកតូចតាច។ រីឯអ្នកនិពន្ធកណ្ឌជាភាសាក្រិក យល់ឃើញថា ព្រះ‌ជាម្ចាស់នៅតែមានសកម្ម‌ភាពដោយផ្ទាល់ព្រះ‌អង្គជា‌និច្ច។

ព្រះ‌នាងអេសធែរ

ពាក្យលំនាំ

កណ្ឌគម្ពីរព្រះនាងអេសធែរជាភាសាហេប្រឺ

គម្ពីរអេសធែរ រៀបរាប់អំពីរបៀបដែលជនជាតិយូដារួចផុតពីការប្រល័យពូជសាសន៍។ ហេតុ‌ការណ៍នេះកើតមាននៅជំនាន់ ដែលចក្រ‌ភពពែរ្សត្រួត‌ត្រាលើមជ្ឈិម‌បូព៌ាប្រទេស គឺចាប់តាំងពីស្រុកឥណ្ឌា រហូតដល់ស្រុកអេត្យូពី។ ជនជាតិយូដាមួយចំនួនធំ ដែលត្រូវគេកៀរទៅជាឈ្លើយសឹកនៅស្រុកបាប៊ីឡូន ពុំបានវិលត្រឡប់ទៅស្រុករបស់ខ្លួនវិញ ក្រោយពេលជនជាតិបាប៊ីឡូនបែកស្រុក (ឆ្នាំ ៥៣៩មុនគ.ស.) នោះឡើយ។ ជនជាតិយូដាទាំងនោះតែងជួបប្រទះនូវការប្រឆាំងពីសំណាក់ជាតិសាសន៍ផ្សេងៗ ដែលរស់នៅជាមួយពួកគេ ដ្បិតជនជាតិយូដាមានជំនឿសាសនា និងទំនៀម‌ទម្លាប់ខុសប្លែកពីសាសន៍ដទៃ។ កណ្ឌគម្ពីរនេះរៀបរាប់ប្រាប់យើងអំពីវិវាទរវាងលោកហាម៉ាន់ ជាមហាមន្ត្រីរបស់ព្រះ‌ចៅស៊ែរសេស និងលោកម៉ាដេកាយ ជាជនជាតិយូដា ដែលបណ្តាលឲ្យមានគម្រោង‌ការប្រល័យពូជសាសន៍យូដាទាំងមូល។ ប៉ុន្តែ នាងអេសធែរ ជាក្មួយរបស់លោកម៉ាដេកាយ បានឡើងទៅជាមហាក្សត្រិ‌យានី ហើយរំដោះជនជាតិយូដាឲ្យរួចផុតពីការប្រល័យពូជសាសន៍។ ថ្ងៃដែលគេគ្រោងទុកដើម្បីប្រល័យពូជសាសន៍យូដា បានក្លាយទៅជាថ្ងៃដែលជនជាតិយូដាប្រហារជីវិតខ្មាំងសត្រូវរបស់ខ្លួនទៅវិញ ហើយថ្ងៃនោះ ជាដើមកំណើតនៃពិធីបុណ្យមួយរបស់ជនជាតិយូដាឈ្មោះ «បុណ្យពួរីម»។

គម្ពីរអេសធែរបង្ហាញឲ្យយើងឃើញនូវគំនិតជាតិនិយមរបស់ជនជាតិយូដា ដែលជំរុញឲ្យពួកគេមានបំណងសង‌សឹកខ្មាំងសត្រូវរបស់ខ្លួន។ គំនិតសង‌សឹកនេះជាប្រតិ‌កម្មនឹងការប្រកាន់ពូជសាសន៍ ព្រមទាំងអំពើហិង្សារបស់សាសន៍ដទៃចំពោះជនជាតិយូដា។ គម្ពីរអេសធែរធ្វើឲ្យយើងចងចាំថា ការប្រកាន់ពូជសាសន៍ ការមិនព្រមទទួលអ្នកដទៃបង្កឲ្យមានតែអំពើហិង្សា ហើយអំពើហិង្សាបង្កឲ្យមានតែអំពើហិង្សារឹតតែខ្លាំងថែមទៀត។

នៅជំនាន់មួយដែលជនជាតិយូដាបាត់បង់បូរណ‌ភាពទឹកដី ហើយស្ថិតនៅក្រោមអំណាចត្រួត‌ត្រារបស់សាសន៍ដទៃ ពួកគេលែងមានសង្ឃឹមថានឹងទទួលឯករាជជាតិទៀតហើយ។ រឿង «ព្រះ‌នាងអេសធែរ» រំឭកពួកគេអំពីការរំដោះមួយដ៏ធំ‌ធេង ដែលផ្តល់ឲ្យពួកគេមានសេចក្ដីសង្ឃឹមឡើងវិញ។

អត្ថបទបន្ថែមជាភាសាក្រិក

ជនជាតិយូដាដែលរស់នៅខ្ចាត់‌ខ្ចាយនៅមជ្ឈិមបូព៌ា បកប្រែគម្ពីរ‌វិន័យនៅសតវត្សទី៣ រួចនាំគ្នាបកប្រែកណ្ឌព្យាការី និងកណ្ឌផ្សេងតាមក្រោយ (គម្ពីរនោះហៅថា «គម្ពីរចិតសិប» LXX)។ អ្នកបកប្រែបន្ថែមសេចក្តីជាច្រើន ឧប. ក្នុងកណ្ឌព្រះ‌នាងអេសធែរ គេបន្ថែម ៩៣ ខ លើសពី ១៦៧ នៃគម្ពីរដើមជាភាសាហេប្រឺ។

កណ្ឌទាំងពីរមានសាច់រឿងប្រហែលគ្នា ប៉ុន្តែ អ្នកបកប្រែដូរឈ្មោះជាច្រើន (ព្រះ‌នាង‌អ័ស្ទីនជំនួសព្រះ‌នាងវ៉ាស្ទី ព្រះ‌ចៅអ័រតា‌ស៊ែរសេសជំនួសព្រះ‌ចៅស៊ែរសេស) ហើយបន្ថែមអត្ថបទប្រាំ‌មួយ (មានកំណត់តាមអក្សរ ក ខ គ ឃ ង ច ឆ)។

ក និងច នៅខាងដើម និងនៅខាងចុងនៃរឿង ដើម្បីបញ្ជាក់អត្ថន័យរឿង គឺព្រះ‌ជាម្ចាស់ណែនាំប្រជាជននានា ព្រះ‌អង្គលើកស្ទួយប្រជាជន ដែលព្រះ‌អង្គបានជ្រើស‌រើស និងទម្លាក់អ្នកដឹកនាំដែលមានចិត្តព្រ‌ហើនកោងកាច។

ខ និងង រៀបរាប់អំពីរាជក្រឹត្យបញ្ជាឲ្យប្រល័យពូជ‌សាសន៍យូដា។

គ ជាពាក្យទូលអង្វររបស់លោកម៉ាដេកាយ និងព្រះ‌នាងអេសធែរ។

ឃ តំណាលអំពីព្រះ‌នាងចូលទៅគាល់ព្រះ‌បាទអ័រតារ‌ស៊ែរសេស។

ក្នុងកណ្ឌជាភាសាហេប្រឺ មានខតែមួយ ដែលបញ្ជាក់អំពីព្រះ‌ជាម្ចាស់យាងមកជួយគេ (៤,១៤)។ ផ្ទុយទៅវិញ ក្នុងកណ្ឌប្រែជាភាសាក្រិក មានពន្យល់សេចក្តីនេះជាហូរហែ។ របៀបនិពន្ធទាំងពីរយ៉ាងនេះ បញ្ជាក់អំពីរបៀបពីរ ដែលអ្នកជឿតែងតែប្រកាសជំនឿរបស់ខ្លួន គឺអ្នកនិពន្ធកណ្ឌជាភាសាហេប្រឺយល់ឃើញថា ព្រះ‌ជាម្ចាស់មានសកម្ម‌ភាពតាម‌រយៈសកម្ម‌ភាពរបស់មនុស្ស ជាពិសេស នៅគ្រាដែលមនុស្សឃោឃៅធ្វើបាបអ្នកតូចតាច។ រីឯអ្នកនិពន្ធកណ្ឌជាភាសាក្រិក យល់ឃើញថា ព្រះ‌ជាម្ចាស់នៅតែមានសកម្ម‌ភាពដោយផ្ទាល់ព្រះ‌អង្គជា‌និច្ច។

1ក

សុបិននិមិត្តរបស់លោកម៉ាដេកាយ

១ នៅថ្ងៃទីមួយ ខែចេត្រ ក្នុងឆ្នាំទីពីរនៃរជ្ជកាលព្រះ‌ចៅអ័រតា‌ស៊ែរសេស ដ៏ប្រសើរឧត្ដម លោកម៉ាដេកាយ យល់សុបិនដ៏អស្ចារ្យ។ លោកម៉ាដេកាយ ជាកូនរបស់លោកយ៉ាអៀរ ជាចៅរបស់លោកស៊ីម៉ាយ ជាចៅទួតរបស់លោកគីស ក្នុងកុល‌សម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីន។ ២ លោកម៉ាដេកាយ ជាជនជាតិយូដា រស់នៅក្នុងក្រុងស៊ូសា លោកជាជនដ៏សំខាន់មួយរូប ដែលបម្រើការងារក្នុងរាជវាំង។ ៣ លោកជាមនុស្សម្នាក់ក្នុងចំណោមប្រជាជន ដែលព្រះ‌បាទនេប៊ូកា‌នេសារ ជាស្ដេចស្រុកបាប៊ីឡូន កៀរពីក្រុងយេរូ‌សាឡឹម ទៅជាមួយព្រះ‌បាទយេខូ‌នីយ៉ា ជាស្ដេចស្រុកយូដា។ ៤ លោកម៉ាដេកាយ សុបិនដូចតទៅ៖ មានឮសូរសម្រែកជាខ្លាំង និងស្នូរប្រជាជនជ្រួលច្របល់ ផ្គរលាន់ ផែនដីរញ្ជួយ ហើយមានកើតចលា‌ចល នៅលើផែនដីទាំងមូល។ ៥ ស្រាប់តែមាននាគធំៗពីរលេចឡើង បម្រុងនឹងតយុទ្ធគ្នា។ នាគទាំងពីរនោះ ស្រែកលាន់ឮរំពងយ៉ាងខ្លាំង។ ៦ ពេលឮសូរសម្រែកនោះ ប្រជា‌ជាតិនីមួយៗប្រុងទៅច្បាំងនឹងប្រជា‌ជាតិមួយទៀត ដែលមានសុទ្ធតែមនុស្សសុចរិត។

៧ ថ្ងៃនោះជាថ្ងៃងងឹតអន្ធ‌ការ ជាថ្ងៃដែល ប្រជាជនជួបគ្រោះអាសន្ន និងតប់ប្រមល់ ជាថ្ងៃត្រូវគេសង្កត់សង្កិន និងជ្រួលច្របល់យ៉ាងខ្លាំងនៅលើផែនដី។ ៨ ប្រជា‌ជាតិរបស់មនុស្សសុចរិតទាំងមូលនាំគ្នាជ្រួលច្របល់ និងតក់ស្លុតចំពោះទុក្ខលំបាក ដែលកំពុងតែគំរាមកំហែងពួកគេ។ ពួកគេហៀបនឹងបាត់បង់ជីវិត ៩ ហើយនាំគ្នា ស្រែកអង្វររកព្រះ‌ជាម្ចាស់។ បន្ទាប់ពីសូរសម្រែកនេះ មានទន្លេមួយដ៏ធំ មានទឹកជាច្រើនហូរហៀរ ហាក់ដូចជាផុសចេញពីប្រភពទឹកមួយដ៏តូច។ ១០ បន្ទាប់មក មានពន្លឺមួយរះឡើងជាមួយ ព្រះ‌អាទិត្យ។ ពេលនោះ ព្រះ‌ជាម្ចាស់លើកពួកអ្នកដែលត្រូវគេជិះជាន់ឲ្យងើបឡើង ហើយពួកគេ នាំគ្នាត្របាក់លេបបំផ្លាញពួកខ្មាំងដែលអួតបំប៉ោង។

១១ លុះភ្ញាក់ឡើង ដោយឃើញក្នុងសុបិនពីការ ដែលព្រះ‌ជាម្ចាស់សម្រេចព្រះ‌ហឫទ័យ នឹងប្រព្រឹត្តនោះ លោកម៉ាដេកាយក៏ចងចាំសេចក្ដីនេះ ទុកក្នុងចិត្ត ហើយរិះគិតពិចារ‌ណាពេញមួយថ្ងៃ ដើម្បីយល់អំពីអត្ថ‌ន័យនៃសុបិននេះ។

លោកម៉ាដេកាយវែកមុខជនក្បត់

១២ មានថ្ងៃមួយ លោកម៉ាដេកាយសម្រាកនៅទីលានរាជវាំង ជាពេលដែលលោកកាបាថា និងលោកថារ៉ា ជាមហា‌តលិកកំពុងតែយាមនៅទីនោះដែរ។ ១៣ លោកឮគេទាំងពីរនាក់និយាយគ្នា លោកក៏លួចស្តាប់ ដោយចង់ដឹងពីគម្រោង‌ការរបស់ពួកគេ។ លោកដឹងថា គេប៉ុនប៉ងធ្វើគុតព្រះ‌ចៅអ័រតា‌ស៊ែរសេស។ លោកក៏ទៅទូលព្រះ‌មហាក្សត្រ ឲ្យជ្រាបពីហេតុ‌ការណ៍នេះ។ ១៤ ស្ដេចហៅមហាតលិកទាំងពីរនាក់មកសួរ ពួកគេក៏ព្រមទទួលសារភាព។ បន្ទាប់មកស្ដេចក៏បញ្ជាឲ្យចាប់គេ ទាំងពីរនាក់ទៅសម្លាប់។ ១៥ ព្រះ‌រាជាបញ្ជាឲ្យគេកត់ត្រាហេតុ‌ការណ៍ទាំងនេះ ទុកជាការចងចាំ ហើយលោកម៉ាដេកាយ ក៏សរសេរសេចក្ដីនេះទុកដែរ។ ១៦ ស្ដេចបញ្ជាឲ្យលោកម៉ាដេកាយ នៅបម្រើក្នុងរាជវាំងតទៅទៀត ហើយប្រទានរង្វាន់ជាច្រើនឲ្យលោក ដើម្បីតបស្នងសងគុណលោក។ ១៧ ពេលនោះ លោកហាម៉ាន់ ដែលជាអ្នកអួតបំប៉ោង ជាកូនរបស់លោកហាម៉ា‌ដាតា ជាមន្ត្រីជំនិតរបស់ស្ដេចដែរ។ គាត់រិះរកគ្រប់មធ្យោ‌បាយ ដើម្បីកម្ចាត់លោកម៉ាដេកាយ ព្រមទាំងប្រជាជនរបស់លោក ព្រោះតែរឿងមហាតលិកពីរនាក់ដែលគេយកទៅសម្លាប់នោះ។

១

ពិធីជប់‌លៀងនៅក្នុងវាំងរបស់ព្រះ‌ចៅស៊ែរសេស

១ នេះជាព្រឹត្តិ‌ការណ៍ដែលកើតមាន នៅជំនាន់ព្រះ‌ចៅស៊ែរសេស។ ព្រះ‌ចៅស៊ែរសេសគ្រប់‌គ្រងលើអាណា‌ខេត្ត ចំនួនមួយ‌រយម្ភៃ‌ប្រាំពីរ គឺចាប់តាំងពីស្រុកឥណ្ឌារហូតដល់ស្រុកអេត្យូពី។ ២ នៅជំនាន់នោះ ព្រះ‌ចៅស៊ែរសេសសោយរាជ្យនៅក្រុងស៊ូសា ជារាជធានី។ ៣ នៅឆ្នាំទីបីនៃរជ្ជ‌កាលរបស់ស្តេច ស្តេចបានរៀប‌ចំពិធីជប់‌លៀងមួយទទួលមេដឹកនាំ និងមន្ត្រីទាំងអស់របស់ស្តេច ព្រមទាំងមេ‌ទ័ពពែរ្ស និងម៉ែដ ពួកអ្នកមុខអ្នកការ និងទេសា‌ភិបាលរបស់អាណា‌ខេត្តទាំងអស់។ ៤ ស្តេចចង់បង្ហាញរាជ‌ទ្រព្យដ៏ស្តុក‌ស្តម្ភ និងភាពថ្លៃ‌ថ្នូរវិសេសនៃរាជ‌សម្បត្តិដ៏ថ្កុំ‌ថ្កើងរុង‌រឿងរបស់ស្តេច តាម‌រយៈពិធីជប់‌លៀង ក្នុងអំឡុងពេលមួយ‌រយប៉ែត‌សិបថ្ងៃ។ ៥ នៅចុងបញ្ចប់នៃពិធីជប់‌លៀងនេះ ស្តេចបានរៀប‌ចំពិធីជប់‌លៀងមួយទៀត ក្នុងទី‌ធ្លាឧទ្យាននៃព្រះ‌បរម‌រាជ‌វាំង ចំនួនប្រាំពីរថ្ងៃ។ ប្រជាជនទាំងមូលនៅរាជធានីស៊ូសា ទាំងអ្នកធំ ទាំងអ្នកតូច អាចចូលរួមបាន។ ៦ គេចងក្រណាត់ទេស‌ឯកពណ៌ស និងពណ៌ខៀវ លាយនឹងក្រណាត់ធ្វើពីអំបោះពណ៌ស និងពណ៌ស្វាយ ភ្ជាប់ទៅនឹងខ្សែពណ៌ស និងពណ៌ក្រហមទុំ។ គេដោតខ្សែនោះទៅក្នុងកងធ្វើអំពីប្រាក់ ហើយចងភ្ជាប់ទៅនឹងសសរធ្វើអំពីថ្លើមថ្ម។ រីឯគ្រែសម្រាប់អង្គុយបរិភោគធ្វើពីមាស និងប្រាក់ ដាក់នៅលើកម្រាលធ្វើពីថ្មកែវ ថ្លើមថ្ម ខ្យងដាំ និងថ្មខ្មៅ។ ៧ គេដាក់ស្រានៅក្នុងពែងមាស ដែលមានក្បាច់រចនាប្លែកៗគ្នា។ ស្តេចឲ្យគេយកស្រាមកចាក់ជូនភ្ញៀវយ៉ាងបរិបូណ៌។ ៨ ភ្ញៀវអាចពិសាស្រាតាមចិត្ត ដោយមិននឹកខ្លាចខ្វះខាតអ្វីឡើយ គឺស្តេចបញ្ជាឲ្យរាជបម្រើចាក់ស្រាជូន តាមតែភ្ញៀវចង់បាន។ ៩ រីឯព្រះ‌មហាក្សត្រិ‌យានីវ៉ាសធីវិញ ក៏រៀប‌ចំជប់‌លៀងដោយឡែក សម្រាប់ពួកស្ត្រីនៅក្នុងវាំងរបស់ព្រះ‌ចៅស៊ែរសេសដែរ។

ព្រះ‌ចៅស៊ែរសេសដកតំណែងមហា‌ក្សត្រិ‌យានីពីព្រះ‌នាងវ៉ាសធី

១០ នៅថ្ងៃទីប្រាំពីរ សុរាបានធ្វើឲ្យព្រះ‌ចៅស៊ែរសេសមានព្រះ‌ហឫទ័យសប្បាយក្រៃ‌លែង។ ស្តេចបង្គាប់លោកមេហូម៉ាន លោកប៊ីសថា លោកហារបូណា លោកប៊ីគថា លោកអបាគថា លោកសេថារ និងលោកការកាស ជាមហា‌តលិកទាំងប្រាំពីររូប ដែលនៅបម្រើស្តេច ១១ ឲ្យយាងព្រះ‌មហាក្សត្រិ‌យានីវ៉ាសធីមកគាល់ស្តេច ទាំងពាក់មកុដរាជ្យ ដើម្បីបង្ហាញឲ្យប្រជាជន និងមេដឹកនាំឃើញរូបឆោមរបស់ព្រះ‌នាង ដ្បិតព្រះ‌នាងមានរូបឆោមស្រស់ស្អាតណាស់។ ១២ ប៉ុន្តែ ព្រះ‌មហាក្សត្រិ‌យានីពុំព្រមយាងមក តាមបញ្ជារបស់ស្តេច ដែលពួកមហា‌តលិកបានទូលថ្វាយឡើយ។ ពេលនោះ ព្រះ‌រាជាពិរោធយ៉ាងខ្លាំង។ ១៣ ស្តេចក៏សួរយោបល់ពីពួកហោរា‌ចារ្យ ដែលជាអ្នកមានភារ‌កិច្ចជួយដោះស្រាយរឿងរបស់ស្តេច ព្រោះពួកគេស្គាល់ពិធី‌ការ និងទំនៀម‌ទម្លាប់។ ១៤ អ្នកទាំងនោះមាន: លោកការសេណា លោកសេតារ លោកអាដម៉ាតា លោកតារស៊ីស លោកម៉េរ៉េស លោកម៉ារសេណា លោកម៉េមូកាន ជាមេដឹកនាំទាំងប្រាំពីររូបរបស់ជនជាតិម៉ែដ និងជនជាតិពែរ្ស ដែលជាអ្នកជំនិតរបស់ស្តេច ហើយមានមុខតំណែងដ៏ខ្ពង់‌ខ្ពស់នៅក្នុងរាជា‌ណាចក្រ។ ១៥ ព្រះ‌ចៅស៊ែរសេសសួរថា ក្នុងករណីដែលព្រះ‌មហាក្សត្រិ‌យានីវ៉ាសធីពុំព្រមធ្វើតាមបញ្ជារបស់ស្តេច ដែលពួកមហា‌តលិកបានទូលថ្វាយដូច្នេះ តើត្រូវយកច្បាប់អ្វីមកអនុវត្ត។

១៦ លោកម៉េមូកានមានប្រសាសន៍នៅចំពោះមុខស្តេច និងមេដឹកនាំថា៖ «ព្រះមហា‌ក្សត្រិ‌យានីមិនបានធ្វើខុសចំពោះព្រះ‌រាជាប៉ុណ្ណោះទេ តែកំហុសនេះក៏ប៉ះ‌ពាល់ដល់ពួកមេដឹកនាំ និងប្រជាជនទាំងអស់ ក្នុងអាណា‌ខេត្តទាំងប៉ុន្មាន ដែលនៅក្រោមការគ្រប់‌គ្រងរបស់ព្រះ‌ចៅស៊ែរសេសដែរ ១៧ ដ្បិតរឿងរបស់ព្រះ‌មហាក្សត្រិ‌យានី នឹងលេចឮដល់ស្ត្រីទាំងអស់។ ពេលពួកគេឮថាព្រះ‌ចៅស៊ែរសេស ចេញបញ្ជាឲ្យយាងព្រះ‌មហាក្សត្រិ‌យានីមកគាល់ស្តេច ហើយព្រះ‌នាងមិនធ្វើតាម ពួកគេក៏នឹងមើល‌ងាយប្ដីរបស់ខ្លួនដែរ។ ១៨ ឥឡូវនេះ ភរិយារបស់មេដឹកនាំទាំង‌ឡាយនៃជនជាតិពែរ្ស និងជនជាតិម៉ែដ ឮដំណឹងថា ព្រះ‌មហាក្សត្រិ‌យានីមិនស្ដាប់បង្គាប់ព្រះ‌ករុណា ពួកគេមុខជាធ្វើបែបនេះចំពោះស្វាមីរបស់ខ្លួនដែរ ជាហេតុបណ្តាលឲ្យស្វាមីមានកំហឹង ព្រោះតែភរិយាមើល‌ងាយ។ ១៩ ប្រសិនបើព្រះ‌ករុណាសព្វព្រះ‌ហឫទ័យ សូមចេញរាជប្រកាសមួយ ដែលពុំអាចប្រែ‌ប្រួល ដូចមានចែងទុកក្នុងច្បាប់របស់ជនជាតិពែរ្ស និងជនជាតិម៉ែដ គឺហាមព្រះ‌មហាក្សត្រិ‌យានីវ៉ាសធីមិនឲ្យចូលមកជួបព្រះ‌ភ័ក្ត្រព្រះ‌ករុណារហូតតទៅ ហើយសូមព្រះ‌ករុណាផ្ទេរតំណែងរបស់ព្រះ‌នាងទៅឲ្យព្រះ‌មហេសីមួយអង្គទៀត ដែលប្រសើរជាងព្រះ‌នាង។ ២០ ពេលណាប្រជាជនដឹងអំពីសេចក្ដីសម្រេចដ៏សំខាន់ ដែលព្រះ‌រាជាប្រកាសក្នុងរាជា‌ណាចក្រទាំងមូល ស្ត្រីទាំងអស់មុខជាគោរពប្ដីរបស់ខ្លួន តាំងពីអ្នកធំរហូតដល់អ្នកតូច»។

២១ ព្រះ‌រាជាសព្វព្រះ‌ហឫទ័យនឹងយោបល់នេះណាស់ ហើយពួកមេដឹកនាំក៏ពេញចិត្តដែរ។ ព្រះ‌រាជាក៏ធ្វើតាមសំណើរបស់លោកម៉េមូកាន ២២ គឺស្តេចផ្ញើរាជ‌សារទៅគ្រប់អាណា‌ខេត្តទាំងអស់តាមអក្សរ និងភាសារបស់ប្រជាជនក្នុងអាណា‌ខេត្តនីមួយៗ ដើម្បីឲ្យប្ដីៗទាំងអស់ធ្វើជាមេលើគ្រួសាររបស់ខ្លួន ហើយគ្រួសារនោះត្រូវនិយាយភាសាកំណើតរបស់ប្ដី។

នាងអេសធែរឡើងធ្វើជាព្រះ‌មហាក្សត្រិ‌យានី

១ ក្រោយហេតុ‌ការណ៍ទាំងនោះមក ព្រះ‌ចៅស៊ែរសេសស្ងប់ព្រះ‌ពិរោធ ស្តេចនឹកដល់ព្រះ‌នាងវ៉ាសធី និងអំពើដែលព្រះ‌នាងប្រព្រឹត្ត ព្រមទាំងសេចក្ដីសម្រេចរបស់ស្តេចចំពោះព្រះ‌នាង។ ២ ពួករាជបម្រើទូលស្តេចថា៖ «សូមឲ្យគេរកស្ត្រីព្រហ្មចារី ដែលមានរូបឆោមស្រស់ស្អាតបំផុត យកមកថ្វាយព្រះ‌ករុណា។ ៣ សូមព្រះ‌ករុណាចេញបញ្ជាឲ្យពួកមន្ត្រី ដែលស្ថិតនៅតាមអាណា‌ខេត្តទាំងអស់ក្នុងរាជា‌ណាចក្រ ទទួលបន្ទុកប្រមូលស្ត្រីព្រហ្មចារី ដែលនៅក្មេង ហើយមានរូបឆោមស្រស់ស្អាត យកមកដាក់នៅវិមានស្ត្រី ក្នុងរាជធានីស៊ូសា។ សូមឲ្យលោកហេកេ ដែលជាមហា‌តលិករបស់ព្រះ‌ករុណា និងជាអ្នកថែ‌រក្សាពួកស្ត្រី មើលថែទាំនាងទាំងនោះ ព្រមទាំងផ្តល់គ្រឿងសម្អាងកាយផង។ ៤ ព្រះ‌ករុណាសព្វព្រះ‌ហឫទ័យនឹងស្ត្រីក្រមុំណា នាងនោះនឹងឡើងធ្វើជាព្រះ‌មហាក្សត្រិ‌យានីជំនួសព្រះ‌នាងវ៉ាសធី»។ ព្រះ‌រាជាគាប់ព្រះ‌ហឫទ័យ ហើយសម្រេចតាមសំណើនេះ។

៥ នៅរាជធានីស៊ូសា មានជនជាតិយូដាមួយរូបឈ្មោះ ម៉ាដេកាយ ជាកូនរបស់លោកយ៉ាអៀរ ជាពូជ‌ពង្សរបស់លោកស៊ីម៉ាយ និងលោកគីស ក្នុងកុល‌សម្ព័ន្ធបេន‌យ៉ាមីន។ ៦ លោកត្រូវគេកៀរមកពីក្រុងយេរូ‌សាឡឹម ជាមួយឈ្លើយសឹកឯ‌ទៀតៗ ដែលព្រះ‌ចៅនេប៊ូ‌កានេសារ ជាស្តេចស្រុកបាប៊ីឡូន បានចាប់យកមកជាមួយព្រះ‌បាទយេកូនីយ៉ា ជាស្តេចស្រុកយូដា។ ៧ នៅគ្រានោះ លោកជាអ្នកអាណាព្យាបាលរបស់នាងហាដាសា គឺនាងអេសធែរ ដែលជាកូនស្រីរបស់ឪពុកមាលោក។ នាងអេសធែរគ្មានឪពុក‌ម្ដាយទេ នាងជាស្ត្រីក្រមុំដែលមានរូបឆោមស្រស់ស្អាតបំផុត។ ពេលឪពុក‌ម្ដាយរបស់នាងស្លាប់អស់ទៅ លោកម៉ាដេកាយបានយកនាងមកចិញ្ចឹម ទុកដូចជាកូន។

៨ នៅពេលស្តេចចេញរាជ‌បញ្ជា និងរាជក្រឹត្យរួចហើយ គេប្រមូលបានស្ត្រីក្រមុំជាច្រើនមកទុកនៅរាជ‌ធានីស៊ូសា ឲ្យលោកហេកេមើលថែទាំ។ គេក៏បាននាំនាងអេសធែរមកក្នុងព្រះ‌បរម‌រាជ‌វាំង ហើយប្រគល់ឲ្យលោកហេកេ ជាអ្នកថែ‌រក្សាពួកស្ត្រី មើលថែទាំដែរ។ ៩ លោកហេកេពេញចិត្តនឹងនាង ហើយមានចិត្តសន្ដោសចំពោះនាង។ លោកយកចិត្តទុកដាក់ ប្រគល់គ្រឿងសម្អាងកាយ និងអ្វីៗដ៏ចាំ‌បាច់ដល់នាង ព្រមទាំងនាំភីលៀងប្រាំពីរនាក់ ដែលជ្រើស‌រើសពីចំណោមពួកភីលៀងក្នុងរាជ‌វាំង ឲ្យនៅបម្រើនាងផង។ លោកប្រគល់បន្ទប់ដ៏ល្អជាងគេក្នុងវិមានស្ត្រីឲ្យនាង និងពួកភីលៀងដែលនៅជាមួយនាង។ ១០ នាងអេសធែរពុំបានប្រាប់ឲ្យនរណាដឹងអំពីជាតិសាសន៍ និងដើមកំណើតរបស់នាងទេ ដ្បិតលោកម៉ាដេកាយបានហាមនាងប្រាប់ឲ្យគេដឹង។ ១១ រៀងរាល់ថ្ងៃ លោកម៉ាដេកាយតែង‌តែទៅអើតមើល នៅក្បែរវិមានស្ត្រី ដើម្បីចង់បានដំណឹងពីនាងអេសធែរ ហើយចង់ដឹងថា គេប្រព្រឹត្តចំពោះនាងបែបណា។

១២ ស្ត្រីក្រមុំនៅក្នុងវិមានស្ត្រីត្រូវរៀប‌ចំខ្លួនដប់‌ពីរខែ មុននឹងដល់វេនចូលគាល់ព្រះ‌ចៅស៊ែរសេស។ ពួកនាងត្រូវសម្អាងកាយជាមួយប្រេងទេព្វិរូចំនួនប្រាំមួយខែ ហើយប្រាំមួយខែទៀតជាមួយប្រេងក្រអូប និងគ្រឿងសម្អាងកាយផ្សេងៗសម្រាប់ស្ត្រី ស្របតាមពិធី‌ការដែលមានចែងទុក។ ១៣ ពេលនាងត្រូវចូលទៅគាល់ស្តេច នាងចង់យកអ្វីជាប់ជាមួយខ្លួន ពីវិមានស្ត្រីទៅរាជ‌វាំង គេប្រគល់ឲ្យទាំងអស់។ ១៤ នាងទៅគាល់ស្តេចនៅពេលល្ងាច លុះព្រលឹមឡើង នាងទៅនៅក្នុងវិមានមួយទៀត ដែលស្ថិតនៅក្រោមការថែទាំរបស់លោកសាសកាស ជាមហា‌តលិករបស់ស្តេច និងជាអ្នកថែ‌រក្សាក្រុមមហេសី។ នាងគ្មានសិទ្ធិវិលមករកស្តេចវិញទេ លើក‌លែងតែស្តេចចង់បាននាង ហើយហៅនាងចំឈ្មោះ។

១៥ លុះដល់វេននាងត្រូវចូលគាល់ស្តេច នាងអេសធែរ ជាកូនរបស់លោកអប៊ីកាអ៊ីល ដែលត្រូវជាឪពុកមារបស់លោកម៉ាដេកាយ ហើយលោកម៉ាដេកាយបានយកនាងមកចិញ្ចឹម នាងអេសធែរពុំបានទាម‌ទារសុំអ្វី ក្រៅពីរបស់ដែលលោកហេកេ ជាមហា‌តលិករបស់ស្តេច និងជាអ្នកថែ‌រក្សាពួកស្ត្រី ប្រគល់ឲ្យនោះឡើយ។ នាងអេសធែរជាស្ត្រីម្នាក់ ដែលគេស្រឡាញ់រាប់អានគ្រប់ៗគ្នា។ ១៦ គេបានមកនាំនាងយកទៅថ្វាយព្រះ‌ចៅស៊ែរសេស នៅព្រះ‌បរម‌រាជ‌វាំង នាខែទីដប់ គឺខែបុស្ស ក្នុងឆ្នាំទីប្រាំពីរនៃរជ្ជ‌កាលរបស់ស្តេច។ ១៧ ព្រះ‌រាជាស្រឡាញ់នាងអេសធែរលើសស្ត្រីឯ‌ទៀតៗ ស្តេចគាប់ព្រះ‌ហឫទ័យនឹងនាង ហើយមានព្រះ‌ហឫទ័យសន្ដោសចំពោះនាង លើសស្ត្រីក្រមុំព្រហ្មចារីឯ‌ទៀតៗ។ ពេលនោះ ស្តេចក៏បំពាក់មកុដ‌រាជ្យលើនាង ហើយលើកនាងធ្វើជាព្រះ‌មហាក្សត្រិ‌យានីជំនួសព្រះ‌នាងវ៉ាសធី។ ១៨ ក្នុងឱកាសអភិសេកព្រះ‌នាងអេសធែរ ព្រះ‌រាជាបានរៀប‌ចំពិធីជប់‌លៀងមួយយ៉ាងធំ សម្រាប់ពួកមេដឹកនាំ និងពួកមន្ត្រី។ ស្តេចប្រកាសថ្ងៃឈប់សម្រាកនៅតាមអាណា‌ខេត្តទាំងអស់ ព្រមទាំងចែកអំណោយទានដោយព្រះ‌ហឫទ័យទូលំ‌ទូលាយ។

១៩ នៅគ្រាដែលគេប្រមូលស្ត្រីព្រហ្មចារីជាលើកទីពីរ លោកម៉ាដេកាយមានមុខ‌ងារក្នុងក្រុមអ្នកយាមរាជ‌វាំង។ ២០ មកទល់ពេលនោះ ព្រះ‌នាងអេសធែរពុំទាន់ប្រាប់ឲ្យនរណាដឹងអំពីជាតិសាសន៍ និងដើមកំណើតរបស់ព្រះ‌នាងទេ គឺព្រះ‌នាងធ្វើតាមពាក្យដែលលោកម៉ាដេកាយបង្គាប់ ក្នុងកាលដែលព្រះ‌នាងស្ថិតនៅក្រោមអាណា‌ព្យាបាលរបស់គាត់នៅឡើយ។

២១ នៅគ្រានោះ គឺគ្រាដែលលោកម៉ាដេកាយធ្វើការក្នុងក្រុមយាមទ្វាររាជ‌វាំង មានមហា‌តលិកពីរនាក់ ដែលជាអ្នករក្សាទ្វារបន្ទប់របស់ស្តេច គឺលោកប៊ីគតាន និងលោកតេរ៉េស មានកំហឹងជាខ្លាំង ហើយប៉ុន‌ប៉ងធ្វើគុតព្រះ‌ចៅស៊ែរសេស។ ២២ លោកម៉ាដេកាយដឹងគម្រោង‌ការរបស់ពួកគេ លោកក៏បញ្ជូនដំណឹងទៅព្រះ‌នាងអេសធែរ ហើយព្រះ‌នាងអេសធែរក៏យកទៅទូលស្តេច ក្នុងនាមលោកម៉ាដេកាយ។ ២៣ គេបានធ្វើអង្កេតរឿងនេះ ឃើញថាជាការពិតមែន គេក៏ព្យួរ កមហា‌តលិកទាំងពីរនៅលើបង្គោលមួយ។ ហេតុ‌ការណ៍នេះមានកត់‌ត្រាទុកនៅចំពោះព្រះ‌ភ័ក្ត្រស្តេច ក្នុងសៀវភៅប្រវត្តិសាស្ត្រ។

លោកហាម៉ាន់ទូលសូមឲ្យស្តេចធ្វើទោសជនជាតិយូដា

១ ក្រោយហេតុ‌ការណ៍ទាំងនោះមក ព្រះ‌រាជាបានតែង‌តាំងលោកហាម៉ាន់ ជាកូនរបស់លោកហាមេ‌ដាតា ដែលជាពូជ‌ពង្សរបស់ស្តេចអកាក់ ឲ្យធ្វើជាមហាមន្ត្រី និងជាប្រមុខលើមេដឹកនាំទាំងអស់។ ២ ព្រះ‌រាជាបានចេញបញ្ជាឲ្យរាជបម្រើទាំងអស់ ដែលប្រចាំការនៅមាត់ទ្វារវាំង ឱនគោរព និងថ្វាយ‌បង្គំលោកហាម៉ាន់ តែលោកម៉ាដេកាយពុំព្រមឱនគោរព ឬថ្វាយ‌បង្គំលោកហាម៉ាន់ទេ។ ៣ ពួករាជបម្រើ ដែលប្រចាំការនៅមាត់ទ្វារវាំង ពោលទៅកាន់លោកម៉ាដេកាយថា៖ «ហេតុអ្វីបានជាអ្នកមិនធ្វើតាមបញ្ជារបស់ស្តេច?»។ ៤ ពួកគេតែង‌តែសួរលោកបែបនេះជារៀងរាល់ថ្ងៃ ប៉ុន្តែ លោកមិនស្ដាប់ពួកគេឡើយ។ លោកបានប្រាប់ពួកគេថា លោកជាជនជាតិយូដា។ ដូច្នេះ ពួកគេក៏រាយ‌ការណ៍ប្រាប់លោកហាម៉ាន់ ព្រោះចង់ដឹងថា តើលោកម៉ាដេកាយនៅតែប្រកាន់ជំហរបែបនេះ ឬយ៉ាងណា។ ៥ ពេលលោកហាម៉ាន់ឃើញលោកម៉ាដេកាយពុំព្រមឱនគោរព ឬថ្វាយ‌បង្គំលោកទេនោះ លោកខឹងជាខ្លាំង។ ៦ មានគេជម្រាបលោកហាម៉ាន់ថា លោកម៉ាដេកាយជាជនជាតិយូដា ដូច្នេះ លោកហាម៉ាន់ក៏យល់ថា នេះជាមូលហេតុមួយ ដែលត្រូវតែកម្ចាត់លោកម៉ាដេកាយចោល។ លោកក៏រកមធ្យោ‌បាយលុបបំបាត់ជនជាតិយូដា ជាជនរួមជាតិរបស់លោកម៉ាដេកាយ ឲ្យវិនាសសូន្យពីរាជា‌ណាចក្ររបស់ព្រះ‌ចៅស៊ែរសេស។ ៧ នៅខែទីមួយ គឺខែចេត្រ ក្នុងឆ្នាំទីដប់‌ពីរនៃរជ្ជ‌កាលព្រះ‌ចៅស៊ែរសេស គេបានបោះពួរីម*នៅចំពោះមុខលោកណាម៉ាន់ ដើម្បីផ្សងមើលថា តើថ្ងៃណា ខែណា ជាវេលាល្អ។ ពួរីមនោះប៉ះចំលើខែទីដប់‌ពីរ ឬខែផល្គុន។

៨ លោកហាម៉ាន់ទូលព្រះ‌ចៅស៊ែរសេសថា៖ «មានជាតិសាសន៍មួយខុសពីជាតិសាសន៍ឯ‌ទៀតៗ ពួកគេរស់នៅក្នុងចំណោមជាតិសាសន៍ និងអាណា‌ខេត្តទាំងប៉ុន្មាននៃរាជា‌ណាចក្ររបស់ព្រះ‌ករុណា ពួកគេមានទំនៀម‌ទម្លាប់ខុសប្លែកពីជាតិសាសន៍ដទៃ ហើយមិនគោរពច្បាប់របស់ព្រះ‌ករុណាទេ។ ហេតុនេះ មិនគួរព្រះ‌ករុណាទុកឲ្យពួកគេរស់នៅដោយសុខ‌សាន្តឡើយ។ ៩ ប្រសិនបើព្រះ‌ករុណាសព្វព្រះ‌ហឫទ័យ សូមចេញបញ្ជា ដើម្បីប្រល័យជីវិតពួកគេទៅ។ ទូល‌បង្គំនឹងថ្លឹងប្រាក់បី‌រយតោន ឲ្យពួករាជការយកទៅដាក់ក្នុងឃ្លាំងរាជទ្រព្យ»។ ១០ ព្រះ‌រាជាក៏ដោះព្រះ‌ទម្រង់ ដែលជាត្រា ហុចទៅឲ្យលោកណាម៉ាន់ ជាកូនរបស់លោកហាមេ‌ដាតា និងជាពូជ‌ពង្សរបស់ស្តេចអកាក់ បច្ចា‌មិត្តរបស់ជនជាតិយូដា។ ១១ ស្តេចមានរាជ‌ឱង្ការទៅកាន់លោកហាម៉ាន់ថា៖ «ចូរទុកប្រាក់របស់លោកចុះ រីឯជាតិសាសន៍នោះវិញ យើងប្រគល់ទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃរបស់លោកហើយ ចូរប្រព្រឹត្តចំពោះពួកគេតាមតែលោកយល់ឃើញ!»។ ១២ នៅថ្ងៃទីបី ក្នុងខែទីមួយ គេបានកោះហៅពួកស្មៀនហ្លួងមក ឲ្យសរសេរបញ្ជាទាំងប៉ុន្មានរបស់លោកហាម៉ាន់ សម្រាប់ផ្ញើជូនពួកមេបញ្ជា‌ការកង‌ទ័ព ពួកទេសា‌ភិបាលអាណា‌ខេត្ត និងមេដឹកនាំរបស់ជាតិសាសន៍នានា។ លិខិតនោះសរសេរតាមអក្សររបស់អាណា‌ខេត្តនីមួយៗ និងតាមភាសារបស់ជាតិសាសន៍នីមួយៗ ក្នុងនាមព្រះ‌ចៅស៊ែរសេស ព្រមទាំងមានប្រថាប់ត្រាព្រះ‌រាជាទៀតផង។ ១៣ គេចាត់អ្នកនាំសារឲ្យយកលិខិតទាំងនោះ ទៅគ្រប់អាណា‌ខេត្តរបស់ព្រះ‌រាជា បញ្ជាឲ្យប្រល័យពូជសាសន៍យូដាទាំងអស់ ទាំងក្មេងប្រុស ទាំងមនុស្សចាស់ជរា ទាំងទារកដែលនៅបៅ ទាំងស្ត្រី ហើយរឹបអូសយកទ្រព្យ‌សម្បត្តិរបស់ពួកគេ។ ត្រូវប្រហារជីវិតពួកគេឲ្យវិនាសសូន្យ ក្នុងថ្ងៃតែមួយ គឺថ្ងៃទីដប់បី ក្នុងខែទីដប់‌ពីរ ដែលត្រូវនឹងខែផល្គុន។ ១៤ អាណា‌ខេត្តនីមួយៗទទួលរាជ‌ក្រឹត្យមួយច្បាប់ សម្រាប់ប្រកាសជាសាធារណៈ ដើម្បីឲ្យប្រជាជនទាំងអស់ត្រៀមខ្លួនជាស្រេច នៅថ្ងៃនោះ។ ១៥ ពួកអ្នកនាំសារប្រញាប់‌ប្រញាល់ចាកចេញទៅ តាមបញ្ជារបស់ស្តេច។ គេក៏បានប្រកាសរាជ‌ក្រឹត្យនេះនៅក្រុងស៊ូសា ជារាជធានីដែរ។ ពេលនោះ ព្រះ‌រាជាគង់សោយសុរាជាមួយលោកហាម៉ាន់ តែមានសម្រែកយំសោកពាស‌ពេញក្រុងស៊ូសា។

ខ

លិខិតបញ្ជាឲ្យប្រល័យជនជាតិយូដា

១ រាជ‌បញ្ជានេះមានចែងដូចតទៅ៖ «យើងព្រះ‌ចៅអ័រតា‌ស៊ែរសេស ជាព្រះ‌មហាក្សត្រ ចេញបញ្ជាដល់អស់លោកសព្វមុខមន្ត្រី និងទេសា‌ភិបាលនៃអាណាខេត្តទាំងមួយ‌រយម្ភៃប្រាំពីរ តាំងពីស្រុកឥណ្ឌា រហូតដល់ស្រុកអេត្យូ‌ពី មានសេចក្ដីដូចតទៅ៖ ២ យើងមានអំណាចគ្រប់គ្រងលើផែនដីទាំងមូល និងលើប្រជា‌ជាតិមួយចំនួនធំ យើងមិនឈ្លក់វង្វេងនឹងអំនួតដោយកាន់អំណាចឡើយ ផ្ទុយទៅវិញ យើងគ្រប់គ្រងដោយចិត្តសប្បុរស និងសុភាពរាបសារជា‌និច្ច។ យើងចង់រក្សាជីវិតនៃប្រជា‌រាស្ត្ររបស់យើង ឲ្យរស់នៅបានសុខសាន្តគ្រប់ពេលវេលា គឺធ្វើឲ្យរាជា‌ណាចក្រមានអរិយ‌ធម៌ខ្ពស់ និងធានាសុវត្ថិ‌ភាពចំពោះការធ្វើដំណើរ រហូតដល់ព្រំប្រទល់ ព្រមទាំងឲ្យមានសន្តិ‌ភាពឡើងវិញ តាមបំណងប្រាថ្នារបស់មនុស្សគ្រប់ៗរូប។

៣ យើងសួរយោបល់ទីប្រឹក្សារបស់យើងថា តើត្រូវធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីឲ្យបានទៅដល់គោលដៅនោះ។ យើងយល់ឃើញថា លោកហាម៉ាន់ មានប្រាជ្ញាវាងវៃជាងគេ ចេះលើកហេតុផល ក្នុងការអនុវត្តការងារបានល្អ ហើយបម្រើយើងដោយចិត្តស្មោះ‌ត្រង់។ យើងតែងតាំងលោក ឲ្យមានមុខងារខ្ពស់ជាងគេបន្ទាប់ពីយើង ក្នុងរាជា‌ណាចក្រទាំងមូល។ ៤ លោកបានជម្រាបយើងឲ្យជ្រាបថា ក្នុងចំណោមកុល‌សម្ព័ន្ធទាំងប៉ុន្មាន ដែលនៅពាសពេញលើផែនដី មានប្រជាជនមួយប្រភេទរស់នៅលាយឡំជាមួយគេ គឺប្រជាជនមួយដ៏អាក្រក់ មានច្បាប់ផ្ទុយនឹងច្បាប់នៃប្រជា‌ជាតិនានា ពួកគេមិនគោរពតាមព្រះ‌រាជក្រឹត្យ ហើយពួកគេប្រឆាំង មិនព្រមស្ថិតនៅក្រោមអំណាចរបស់យើង ដែលគ្រប់គ្រងដោយចិត្តទៀងត្រង់ និងគ្មានសៅហ្មង។

៥ យើងដឹងថា មានតែប្រជា‌ជាតិនេះទេ ដែលចេះតែប្រឆាំងនឹងមនុស្សទាំងអស់។ ប្រជា‌ជាតិរស់នៅដាច់ដោយឡែកពីគេ និងកាន់តាមច្បាប់ខុសប្លែកពីគេ។ ប្រជា‌ជាតិនេះ តែងតែប្រឆាំងនឹងកិច្ច‌ការអ្វីៗដែលយើងធ្វើ ហើយប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់បំផុត ដើម្បីកុំឲ្យរាជា‌ណាចក្ររស់នៅយ៉ាងស្ថិតស្ថេរ។

៦ ហេតុនេះហើយ បានជាយើងបញ្ជាឲ្យលុបបំបាត់ ពួកអ្នកដែលលោកហាម៉ាន់ បានកំណត់ក្នុងរាជ‌ក្រឹត្យ កុំឲ្យសល់ម្នាក់ឡើយ។ យើងបានតែងតាំងលោក ហាម៉ាន់ ឲ្យធ្វើជារដ្ឋមន្ត្រីទីមួយ ហើយក៏ចាត់ទុកជា បិតាទីពីររបស់ប្រជាជនយើងដែរ។ ពួកគេសុទ្ធតែជាខ្មាំងសត្រូវរបស់យើង។ ត្រូវសម្លាប់ពួកគេទាំងអស់ ទាំងស្ត្រី ទាំងក្មេងៗ ដោយគ្មានត្រាប្រណី គ្មានអាណិត‌អាសូរឡើយ នៅថ្ងៃទីដប់‌បួន នៃខែទីដប់‌ពីរ ត្រូវនឹងខែផល្គុននៃឆ្នាំនេះ។ ៧ ធ្វើដូច្នេះ ដើម្បីឲ្យពួកដែលចេះតែប្រឆាំងនឹងយើង កាលពីអតីតកាល និងនៅបច្ចុប្បន្នកាល ត្រូវធ្លាក់ទៅស្ថានមច្ចុរាជនៅថ្ងៃតែមួយ។ ទៅថ្ងៃមុខ ពួកគេពុំអាចរារាំងរាជកិច្ចតទៅទៀតទេ យើងនឹងថែរក្សារាជា‌ណាចក្រឲ្យនៅស្ថិតស្ថេរ ដោយគ្មានចលា‌ចលអ្វីទៀតឡើយ»។

៣

១៤ គេប្រកាសរាជ‌សារនៅក្នុងគ្រប់អាណាខេត្ត ហើយចេញបញ្ជាឲ្យប្រជា‌ជាតិទាំងអស់ត្រៀមខ្លួនជាស្រេចនៅថ្ងៃនោះ។ ១៥ កិច្ច‌ការនេះបានប្រព្រឹត្តទៅយ៉ាងប្រញាប់ សូម្បីតែនៅក្រុងស៊ូសាក៏ដូច្នោះដែរ។ ព្រះ‌រាជាសោយសុរាជាមួយលោកហាម៉ាន់រហូតស្រវឹង រីឯប្រជាជនក្នុងក្រុងស៊ូសាវិញកំពុងជ្រួលច្របល់។

លោកម៉ាដេកាយសុំអន្តរា‌គមន៍ពីព្រះ‌នាងអេសធែរ ជនជាតិយូដានាំគ្នាតមអាហារ

១ កាលលោកម៉ាដេកាយជ្រាបដំណឹងនេះ លោកហែកសម្លៀក‌បំពាក់ ហើយស្លៀកបាវ និងរោយផេះលើក្បាល។ លោកដើរកាត់ទី‌ក្រុង ទាំងស្រែកយំយ៉ាងជូរចត់។ ២ លោកទៅឈរទល់មុខនឹងមាត់ទ្វាររាជ‌វាំង ដ្បិតលោកមិនអាចចូលទៅក្នុងបាន ដោយស្លៀកបាវបែបនេះឡើយ។ ៣ នៅតាមអាណា‌ខេត្តនីមួយៗ ពេលគេបានទទួលលិខិត និងរាជ‌ក្រឹត្យហើយ ជនជាតិយូដានាំគ្នាកាន់ទុក្ខយ៉ាងខ្លាំង។ ពួកគេតមអាហារ យំសោកសង្រេង ហើយមានពួកគេជាច្រើននាំគ្នាស្លៀកបាវដេកនៅក្នុងផេះ។

៤ ពួកស្ត្រីបម្រើ និងមហា‌តលិករបស់ព្រះ‌នាងអេសធែរ បាននាំដំណឹងនេះ មកទូលថ្វាយព្រះ‌នាង ហើយព្រះ‌មហាក្សត្រិ‌យានីរន្ធត់ព្រះ‌ហឫទ័យពន់ប្រមាណ។ ព្រះ‌នាងឲ្យគេយកសម្លៀក‌បំពាក់ទៅជូនលោកម៉ាដេកាយ ជំនួសបាវដែលលោកស្លៀកជាប់នឹងខ្លួន តែលោកម៉ាដេកាយពុំព្រមទេ។ ៥ ពេលនោះ ព្រះ‌នាងអេសធែរបានហៅលោកហាថាក់ ជាមហា‌តលិក ដែលព្រះ‌រាជាឲ្យមកនៅបម្រើព្រះ‌នាង។ ព្រះ‌នាងបញ្ជាគាត់ឲ្យទៅសួរលោកម៉ាដេកាយ អំពីមូលហេតុដែលជំរុញឲ្យលោកធ្វើបែបនេះ។ ៦ លោកហាថាក់ក៏ទៅជួបលោកម៉ាដេកាយនៅទី‌លានក្រុង ដែលស្ថិតនៅទល់មុខនឹងមាត់ទ្វាររាជ‌វាំង។ ៧ លោកម៉ាដេកាយរៀបរាប់ប្រាប់គាត់ អំពីហេតុ‌ការណ៍ទាំងអស់ដែលកើតមាន ព្រមទាំងពន្យល់យ៉ាងលំអិតអំពីរឿងប្រាក់ដែលលោកហាម៉ាន់ បានសន្យាបញ្ចូលទៅក្នុងឃ្លាំងរាជ‌ទ្រព្យ ប្រសិនបើស្តេចចេញបញ្ជាឲ្យគេប្រល័យជីវិតជនជាតិយូដា។ ៨ លោកក៏បានប្រគល់រាជ‌ក្រឹត្យមួយច្បាប់ ដែលគេចេញផ្សាយនៅក្រុងស៊ូសា ស្តីអំពីការប្រល័យពូជសាសន៍យូដា ឲ្យលោកហាថាក់ ដើម្បីគាត់យកទៅថ្វាយព្រះ‌នាងអេសធែរ ព្រមទាំងរៀបរាប់ហេតុ‌ការណ៍នេះថ្វាយព្រះ‌នាងផង។ លោកក៏បានសូមឲ្យព្រះ‌នាងចូលទៅគាល់ព្រះ‌រាជា ដើម្បីសូមការប្រណីសន្ដោស និងទូល‌អង្វរព្រះ‌រាជា សម្រាប់ជាតិសាសន៍របស់ព្រះ‌នាង។ ៩ លោកហាថាក់ក៏នាំពាក្យទាំងប៉ុន្មានរបស់លោកម៉ាដេកាយ ទៅទូលព្រះ‌នាងអេសធែរ។ ១០ ព្រះ‌នាងប្រាប់លោកហាថាក់ឲ្យទៅជម្រាបលោកម៉ាដេកាយវិញថា៖ ១១ «ពួករាជបម្រើ និងប្រជាជននៅក្នុងអាណា‌ខេត្តរបស់ស្តេច សុទ្ធតែដឹងថាបុរស ឬស្ត្រីណាដែលហ៊ានចូលទៅគាល់ស្តេច នៅសាលខាងក្នុងរាជដំណាក់ ដោយស្តេចមិនបានត្រាស់ហៅនោះ នឹងមានទោសដល់ស្លាប់ ស្របតាមច្បាប់ដែលមានចែងទុកសម្រាប់មនុស្សទួទៅ។ ប៉ុន្តែ បើព្រះ‌រាជាហុចដំបងរាជ្យធ្វើពីមាសឲ្យនោះ ទើបរួចជីវិត។ ចំពោះខ្ញុំវិញ ព្រះ‌រាជាមិនបានហៅខ្ញុំឲ្យចូលគាល់ អស់‌រយៈពេលមួយខែមកហើយ»។ ១២ គេក៏នាំរាជសវនីយ៍របស់ព្រះ‌នាងអេសធែរ ទៅជម្រាបលោកម៉ាដេកាយ។

១៣ លោកម៉ាដេកាយឲ្យគេនាំពាក្យទៅទូលព្រះ‌នាងអេសធែរវិញថា៖ «បពិត្រព្រះ‌មហាក្សត្រិ‌យានី សូមកុំនឹកស្មានថា ព្រះ‌នាងអាចគេចផុតពីសេចក្ដីវិនាស ដែលនឹងកើតមានចំពោះជនជាតិយូដាទាំងអស់ឡើយ។ ១៤ ប្រសិនបើព្រះ‌នាងសំងំស្ងៀមនៅពេលនេះ ជនជាតិយូដាមុខតែទទួលជំនួយ និងរួចជីវិត តាមមធ្យោ‌បាយមួយផ្សេងទៀត រីឯព្រះ‌នាងវិញ ព្រះ‌នាងនឹងវិនាសផុតពូជ។ ក៏ប៉ុន្តែ តើនរណាដឹង ព្រះ‌នាងបានឡើងធ្វើជាព្រះ‌មហាក្សត្រិ‌យានីដូច្នេះ ប្រហែលជាដើម្បីសង្គ្រោះជនជាតិយូដា នៅពេលនេះហើយមើលទៅ!»។ ១៥ ពេលនោះ ព្រះ‌នាងអេសធែរចាត់គេឲ្យទៅជម្រាបលោកម៉ាដេកាយថា៖ ១៦ «សូមអញ្ជើញទៅប្រមូលជនជាតិយូដាទាំងអស់នៅក្រុងស៊ូសា ឲ្យតមអាហារសម្រាប់ខ្ញុំ ក្នុងរវាងបីថ្ងៃ គឺទាំងថ្ងៃ ទាំងយប់ មិនត្រូវបរិភោគ ឬផឹកអ្វីឡើយ។ រីឯខ្ញុំ និងស្ត្រីបម្រើរបស់ខ្ញុំ ក៏តមអាហារដែរ។ ខ្ញុំនឹងទៅគាល់ស្តេច ទោះបីខុសច្បាប់ក៏ដោយ បើខ្ញុំត្រូវវិនាស នោះឲ្យវិនាសទៅចុះ»។ ១៧ លោកម៉ាដេកាយចាកចេញទៅ ហើយធ្វើតាមសេចក្ដីទាំងប៉ុន្មាន ដែលព្រះ‌នាងអេសធែរបង្គាប់។

គ

ពាក្យអង្វររបស់លោកម៉ាដេកាយ

១ លោកម៉ាដេកាយ ទូលអង្វរព្រះ‌អម្ចាស់ ដោយរំឭក ពីស្នាព្រះ‌ហស្តទាំងប៉ុន្មាន ដែលព្រះ‌អង្គបានប្រព្រឹត្ត។ ២ លោកទូលថា៖ «បពិត្រព្រះ‌អម្ចាស់! ព្រះ‌អម្ចាស់ជាព្រះ‌មហាក្សត្រដ៏មានតេជា‌នុភាពសព្វប្រការ! ពិភពទាំងមូលស្ថិតក្រោមអំណាចរបស់ព្រះ‌អង្គ។ ប្រសិនបើព្រះ‌អង្គសព្វព្រះ‌ហឫទ័យ សង្គ្រោះប្រជាជនអ៊ីស្រា‌អែលនោះ គ្មាននរណាអាចជំទាស់ប្រឆាំងនឹងព្រះ‌អម្ចាស់ឡើយ! ៣ ព្រោះព្រះ‌អង្គបានបង្កើតផ្ទៃមេឃ ផែនដី និងអ្វីៗដ៏ល្អប្រសើរ ដែលមាននៅលើផែនដី ៤ ព្រះ‌អង្គពិតជាព្រះ‌អម្ចាស់លើអ្វីទាំងអស់ គ្មាននរណាម្នាក់អាចតទល់ នឹងព្រះ‌អង្គបានទេ! ៥ ព្រះ‌អង្គឆ្វេងយល់អ្វីៗទាំងអស់! បពិត្រព្រះ‌អម្ចាស់! ព្រះ‌អង្គជ្រាបហើយថា ទូលបង្គំមិនព្រមក្រាបថ្វាយបង្គំលោកហាម៉ាន់ ជាជនក្រអឺតក្រទមនោះ ពុំមែនដោយចង់បានអ្វីហួសពីសមត្ថភាពរបស់ខ្ញុំទេ ពុំមែនដោយចិត្តក្រអឺតក្រទម ហើយក៏ពុំមែនមានចិត្តលោភលន់ឡើយ! ៦ ប៉ុន្តែ ឥឡូវនេះដើម្បីសង្គ្រោះប្រជាជនអ៊ីស្រា‌អែល ទោះជាឲ្យខ្ញុំលិទ្ធបាតជើងគាត់ ក៏ខ្ញុំសុខចិត្តដែរ!។ ៧ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំប្រព្រឹត្តដូច្នេះ គឺដើម្បីមិនលើកកិត្តិ‌យសរបស់មនុស្សម្នាក់ ឲ្យបានខ្ពស់ជាងសិរី‌រុងរឿងរបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់!។ ខ្ញុំមិនព្រមក្រាបថ្វាយបង្គំនរណា ក្រៅពីព្រះ‌អង្គជាព្រះ‌អម្ចាស់របស់ខ្ញុំឡើយ ពុំមែនមកពីខ្ញុំមានចិត្តអំនួតនោះទេ។ ៨ បពិត្រព្រះ‌អម្ចាស់! ជាព្រះ‌មហាក្សត្រ ជាព្រះរបស់លោកអប្រា‌ហាំ ឥឡូវនេះ សូមព្រះ‌អង្គប្រោសប្រណីសង្គ្រោះប្រជា‌រាស្ត្ររបស់ព្រះ‌អង្គផង! ខ្មាំងសត្រូវឃ្លាំមើលយើងខ្ញុំ ដើម្បីប្រល័យពូជសាសន៍យើងខ្ញុំ ឲ្យវិនាសសាបសូន្យ ពួកគេចង់បំផ្លាញប្រជា‌រាស្ត្រផ្ទាល់របស់ព្រះ‌អង្គតាំងពីដើមរៀងមក។ ៩ សូមកុំបោះបង់ចោលប្រជា‌រាស្ត្រផ្ទាល់ ដែលព្រះ‌អង្គបានលោះពីស្រុកអេស៊ីបមកវិញឡើយ! ១០ សូមផ្ទៀងព្រះ‌កាណ៌ស្ដាប់ពាក្យអង្វររបស់យើងខ្ញុំផង! សូមអាណិត‌អាសូរប្រជា‌រាស្ត្ររបស់ព្រះ‌អង្គ។ សូមប្រែទុក្ខព្រួយរបស់យើងខ្ញុំ ឲ្យទៅជាអំណរសប្បាយវិញ ដើម្បីឲ្យយើងខ្ញុំមានជីវិតតទៅមុខទៀត ហើយនាំគ្នាច្រៀង លើកតម្កើងព្រះ‌នាមរបស់ព្រះ‌អង្គ!។ បពិត្រព្រះ‌អម្ចាស់! សូមកុំបណ្ដោយឲ្យអ្នកដែលធ្លាប់តែកោតសរសើរព្រះ‌អង្គ បាត់បង់ជីវិតឡើយ!»។ ១១ ប្រជាជនអ៊ីស្រា‌អែលទាំងមូលនាំគ្នាស្រែកអង្វរព្រះ‌អម្ចាស់ ដោយពេញទំហឹង ដ្បិតពួកគេយល់ឃើញថា ពួកគេមុខជាស្លាប់ជាពុំខាន។

ពាក្យអង្វររបស់ព្រះ‌នាងអេសធែរ

១២ ព្រះ‌មហាក្សត្រិយានីអេសធែរ តប់ប្រមល់យ៉ាងខ្លាំងស្ទើរតែចូលទិវង្គត។ ព្រះ‌នាងរត់ទៅជ្រកកោនក្រោមម្លប់ព្រះ‌បារមីរបស់ព្រះ‌អម្ចាស់ សូមឲ្យព្រះ‌អង្គជួយ។ ១៣ ព្រះ‌នាងដកព្រះ‌ភូសាដ៏រុងរឿង ហើយស្លៀកពាក់សម្លៀកបំពាក់កាន់ទុក្ខវិញ។ ព្រះ‌នាងយកផេះ និងសំរាមមកដាក់លើព្រះ‌កេស ជំនួសគ្រឿងក្រអូបដ៏មានតម្លៃ។ ព្រះ‌នាងដាក់ខ្លួនយ៉ាងតឹងតែង និងលះបង់អ្វីៗទាំងអស់ដែលព្រះ‌នាងធ្លាប់តាក់តែងកាយ ហើយព្រះ‌នាងមិនសិតសក់ទៀតផង។ ១៤ ព្រះ‌នាងទូលអង្វរព្រះ‌ជាអម្ចាស់ ជាព្រះរបស់ជនជាតិអ៊ីស្រា‌អែលដូចតទៅ៖ «បពិត្រព្រះ‌អម្ចាស់! ព្រះ‌អង្គជាព្រះ‌មហាក្សត្រនៃយើងខ្ញុំ មានតែព្រះ‌អង្គទេដែលជាព្រះ‌ជាម្ចាស់។ សូមព្រះ‌អង្គយាងមកសង្គ្រោះយើងខ្ញុំម្ចាស់ផង! ដ្បិតខ្ញុំម្ចាស់នៅម្នាក់ឯង គ្មាននរណាទីពឹងក្រៅពីព្រះ‌អង្គឡើយ។ ១៥ ឥឡូវនេះ ខ្ញុំម្ចាស់សុខចិត្តប្រថុយជីវិត។ ១៦ តាំងពីកើតមក ខ្ញុំម្ចាស់បានឮគេនិយាយតៗគ្នា ក្នុងកុល‌សម្ព័ន្ធរបស់ដូន‌តាខ្ញុំម្ចាស់ថា៖ “ព្រះ‌អម្ចាស់បានជ្រើស‌រើសប្រជាជនអ៊ីស្រា‌អែល ពីក្នុងចំណោមប្រជា‌ជាតិនានា ព្រះ‌អង្គបានជ្រើស‌រើសដូន‌តារបស់យើងខ្ញុំ ពីក្នុងចំណោមបុព្វ‌បុរសទាំង‌ឡាយ ដើម្បីឲ្យពួកគេទៅជាប្រជា‌រាស្ត្រផ្ទាល់របស់ព្រះ‌អង្គ អស់កល្ប‌ជានិច្ច។ ព្រះ‌អង្គបានប្រព្រឹត្តចំពោះដូន‌តារបស់យើងខ្ញុំ តាមព្រះ‌បន្ទូលសន្យាដែរ។ ១៧ ឥឡូវនេះ យើងខ្ញុំបានប្រព្រឹត្តអំពើបាបដែលទាស់នឹងព្រះ‌ហឫទ័យព្រះ‌អង្គ ព្រះ‌អង្គប្រគល់យើងខ្ញុំ ឲ្យទៅកណ្ដាប់ដៃខ្មាំងសត្រូវរបស់យើងខ្ញុំ ១៨ ដ្បិតយើងខ្ញុំបានគោរពបម្រើព្រះរបស់ពួកគេ។ បពិត្រព្រះ‌អម្ចាស់! ព្រះ‌អង្គសុចរិតមែន។ ១៩ ឥឡូវនេះ ទោះបីយើងខ្ញុំជាទាស‌ករយ៉ាងសែនវេទនារបស់ពួកគេក៏ដោយ ក៏ពួកគេមិនស្កប់ចិត្តទេ! គេបានស្បថ នៅចំពោះមុខព្រះ‌ក្លែង‌ក្លាយរបស់ពួកគេថា ២០ នឹងលុបបំបាត់ មិនឲ្យគោរពធម្ម‌វិន័យរបស់ព្រះ‌អង្គឡើយ។ ពួកគេប៉ងប្រាថ្នាបំផ្លាញប្រជា‌រាស្ត្រផ្ទាល់របស់ព្រះ‌អង្គ ឲ្យវិនាសសាបសូន្យ គេចង់បិទមាត់អស់អ្នក ដែលគោរពកោតសរសើរព្រះ‌អង្គ និងរំលំព្រះ‌រាជដំណាក់ដ៏រុងរឿងរបស់ព្រះ‌អង្គ ព្រមទាំងវាយកម្ទេចអាសនៈរបស់ព្រះ‌អង្គផង! ២១ ពួកគេទុកឱកាសឲ្យជាតិសាសន៍នានា សរសើរព្រះ‌ដ៏ឥតបានការរបស់ពួកគេ និងលើកតម្កើងព្រះ‌មហាក្សត្រអស់កល្ប‌ជានិច្ច ទោះបីស្ដេចនោះជាមនុស្សដែលរមែងតែងតែស្លាប់ក្ដី។ ២២ បពិត្រព្រះ‌អម្ចាស់! សូមកុំប្រគល់អំណាចរបស់ព្រះ‌អង្គ ឲ្យព្រះ‌ក្លែង‌ក្លាយដែលគ្មានជីវិត! សូមកុំបណ្ដោយឲ្យពួកខ្មាំងសត្រូវ ចំអកយើងខ្ញុំដែលត្រូវវិនាសឡើយ! សូមបង្វែរគម្រោង‌ការរបស់ពួកគេ ឲ្យធ្លាក់លើពួកគេវិញ! សូមព្រះ‌អង្គដាក់ទោសដល់អ្នកដែលផ្ដើមគំនិតបំផ្លាញយើងខ្ញុំ។

២៣ បពិត្រព្រះ‌អម្ចាស់! សូមកុំបំផ្លាញយើងខ្ញុំឡើយ! នៅពេលយើងខ្ញុំជួបគ្រោះអាសន្ន សូមបង្ហាញឫទ្ធា‌នុភាពរបស់ព្រះ‌អង្គ ឲ្យយើងខ្ញុំឃើញផង។ បពិត្រព្រះ‌អម្ចាស់ ជាព្រះ‌មហាក្សត្រលើព្រះទាំង‌ឡាយ! ព្រះ‌អង្គជាម្ចាស់លើអស់អ្នកដែលកាន់អំណាច! សូមប្រោសប្រទានឲ្យខ្ញុំម្ចាស់មានចិត្តក្លាហានផង។ ២៤ ពេលខ្ញុំម្ចាស់ទៅគាល់ស្ដេច ដែលប្រៀបដូចជាសត្វសិង្ហ គួរឲ្យស្ញែងខ្លាចនោះ សូមព្រះ‌អង្គប្រោសប្រទាន ឲ្យខ្ញុំម្ចាស់ចេះពោលពាក្យសម្ដីពីរោះផ្អែមល្ហែម សូមបង្វែរព្រះ‌ហឫទ័យស្ដេចនោះ ឲ្យស្អប់ខ្មាំងសត្រូវរបស់យើងខ្ញុំ ព្រមទាំងប្រហារជីវិតអ្នកទាំងនោះ និងបក្សពួករបស់ពួកគេផង! ២៥ បពិត្រព្រះ‌អម្ចាស់! សូមប្រើឫទ្ធិ‌បារមីរបស់ព្រះ‌អង្គ មករំដោះយើងខ្ញុំ សូមយាងមកសង្គ្រោះយើងខ្ញុំម្ចាស់ផង! ខ្ញុំម្ចាស់ម្នាក់ឯង គ្មាននរណាទីពឹងក្រៅពីព្រះ‌អម្ចាស់ឡើយ។ ព្រះ‌អង្គឈ្វេងយល់គ្រប់កិច្ច‌ការទាំងអស់ ២៦ ព្រះ‌អង្គជ្រាបហើយថា ខ្ញុំម្ចាស់តែងតែស្អប់កិត្តិ‌យស ដែលអស់អ្នកមិនកាន់តាមធម្ម‌វិន័យរបស់ព្រះ‌អង្គប្រគល់ឲ្យ ខ្ញុំម្ចាស់ក៏ស្អប់ខ្ពើម មិនរួមដំណេកជាមួយបុរសដែលមិនបានទទួលពិធីកាត់ស្បែក ហើយពុំមែនជាប្រជាជនរបស់ព្រះ‌អង្គដែរ។ ២៧ ព្រះ‌អង្គជ្រាបហើយថា គេបង្ខិតបង្ខំខ្ញុំម្ចាស់ ខ្ញុំម្ចាស់មិនចូលចិត្តពាក់មកុដ ជាព្រះ‌មហាក្សត្រិយានីនៅទីសាធារណៈឡើយ ហើយក្រៅពីពេលនោះ ខ្ញុំម្ចាស់ក៏ពុំដែលពាក់ដែរ។ ខ្ញុំម្ចាស់ស្អប់ខ្ពើមមកុដនេះ ដូចខ្ពើមក្រណាត់ដែលប្រឡាក់ឈាម។ ២៨ ខ្ញុំម្ចាស់ជាអ្នកបម្រើព្រះ‌អង្គ មិនដែលទទួលទានអាហាររួមតុជាមួយលោកហាម៉ាន់ទេ ខ្ញុំម្ចាស់ក៏ពុំបានចូលរួមក្នុងពិធីជប់លៀងរបស់ព្រះ‌រាជា ឬទទួលទានស្រាក្នុងពិធីច្រូចស្រា ដល់ព្រះដទៃដែរ។ ២៩ បពិត្រព្រះ‌អម្ចាស់ ជាព្រះរបស់លោកអប្រា‌ហាំ! តាំងពីខ្ញុំម្ចាស់បានឡើងឋានៈមកដល់សព្វថ្ងៃ ខ្ញុំម្ចាស់គ្មានសេចក្ដីសុខទេ។ ខ្ញុំម្ចាស់បានសេចក្ដីសុខ តែពេលដែលខ្ញុំម្ចាស់ នៅក្បែរព្រះ‌អង្គប៉ុណ្ណោះ។ ៣០ ឱព្រះ‌អម្ចាស់អើយ! ព្រះ‌អង្គមានអំណាចគ្រប់គ្រង លើមនុស្សទាំងអស់! សូមព្រះ‌អង្គព្រះ‌សណ្តាប់ ពាក្យទូលអង្វររបស់អ្នកដែលអស់សង្ឃឹម! សូមមេត្តារំដោះយើងខ្ញុំឲ្យរួចផុតពីកណ្ដាប់ដៃមនុស្សពាល សូមជួយខ្ញុំម្ចាស់ រួចផុតពីការភ័យខ្លាចផង!»។

ឃ

ព្រះ‌នាងអេសធែរចូលទៅគាល់ព្រះ‌មហាក្សត្រ

១ លុះដល់ថ្ងៃទីបី ព្រះ‌នាងអេសធែរឈប់អង្វរព្រះ‌អម្ចាស់ ព្រះ‌នាងផ្លាស់អាវកាន់ទុក្ខចេញ ហើយពាក់ព្រះ‌ភូសាដ៏រុងរឿងវិញ។ កាលព្រះ‌នាងទ្រង់ពាក់គ្រឿងដ៏រុងរឿងហើយ ២ ព្រះ‌នាងក៏ទូលអង្វរព្រះ‌ជាម្ចាស់ ដែលឆ្វេងយល់ពីអ្វីៗសព្វសារពើ និងតែងតែសង្គ្រោះ។ បន្ទាប់មក ព្រះ‌នាងនាំភីលៀងពីរនាក់យាងចូលគាល់ស្ដេច ព្រះ‌នាងទន់ដៃទន់ជើង ផ្អែកលើភីលៀងម្នាក់ ៣ ភីលៀងម្នាក់ទៀតដើរតាមក្រោយ ទាំងកាន់ស្បៃដ៏វែងអន្លាយ។ ៤ ព្រះ‌នាងរំភើបព្រះ‌ហឫទ័យ ទឹកមុខឡើងក្រហមព្រឿង ហើយមានរូបឆោមស្រស់ល្អបំផុត។ ព្រះ‌នាងមានទឹកមុខញញឹមស្រស់ គួរជាទីពេញចិត្ត ប៉ុន្តែ ព្រះ‌នាងបែរជារន្ធត់ចិត្ត និងភ័យខ្លាចជាខ្លាំង ៥ ព្រះ‌នាងយាងឆ្លងកាត់ទ្វារទាំងអស់នៃព្រះ‌ដំណាក់ ហើយឈរនៅចំពោះព្រះ‌ភ័ក្រ្ត របស់ព្រះ‌មហាក្សត្រ។ ព្រះ‌រាជាគង់នៅលើបល្ល័ង្ក ព្រះ‌អង្គព្រះ‌ភូសាដ៏រុងរឿងរំលេចដោយមាស និងពេជ្រ គួរឲ្យស្ញែងខ្លាច តក់ស្លុត ជាខ្លាំង។ ៦ ព្រះ‌រាជាងើបព្រះ‌ភ័ក្ត្រឡើងទតមើលព្រះ‌នាងទាំងក្រេវក្រោធ។ ពេលនោះ ព្រះ‌មហាក្សត្រិយានីស្លុតស្មារតី ដោយភាពទន់ខ្សោយ ព្រះ‌នាងឡើងស្លេកស្លាំង ក្រាបព្រះ‌សិរសាលើស្មាភីលៀង ដែលនៅខាងមុខព្រះ‌នាង។ ៧ ពេលនោះ ព្រះ‌ជាម្ចាស់ប្ដូរព្រះ‌ហឫទ័យរបស់ស្ដេច ទៅជាទន់ភ្លន់វិញ។ ព្រះ‌រាជាខ្វល់ព្រះ‌ហឫទ័យ ក៏ស្ទុះចុះពីបល្ល័ង្ក ហើយត្រកង‌បីព្រះ‌នាង រហូតទាល់តែព្រះ‌នាងដឹងស្មារ‌តីឡើងវិញ។ ព្រះ‌រាជាមានរាជ‌ឱង្ការផ្អែមល្ហែមទៅកាន់ព្រះ‌នាងថា៖ ៨ «តើអេសធែរ នាងកើតអ្វី? យើងជាស្វាមីរបស់នាងហើយ! ចូរកុំភ័យខ្លាចអ្វី ៩ នាងមិនត្រូវបាត់បង់ព្រះ‌ជន្មឡើយ! រាជ‌ក្រឹត្យរបស់យើង សម្រាប់តែមនុស្សទូទៅប៉ុណ្ណោះទេ! ១០ សូមយាងមកជិតយើងមក!»។ ១១ ព្រះ‌រាជាលើកដំបងរាជ្យធ្វើពីមាស មកដាក់លើស្មារបស់ព្រះ‌នាងរួចថើបព្រះ‌នាង ហើយមានរាជ‌ឱង្ការថា៖ «សូមមានសវនីយ៍មកចុះ»។

១២ ព្រះ‌នាងទូលថា៖ «បពិត្រព្រះ‌អម្ចាស់ ខ្ញុំម្ចាស់ឃើញព្រះ‌ករុណា ដូចជាទេវទូតរបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់ ខ្ញុំម្ចាស់រំភើបចិត្ត តក់ស្លុត ដោយសារសិរី‌រុងរឿងរបស់ព្រះ‌ករុណា ១៣ ព្រះ‌អម្ចាស់គួរឲ្យស្ងើចសរសើរ ហើយព្រះ‌ភ័ក្រ្តព្រះ‌អង្គ បង្ហាញពីព្រះ‌ហឫទ័យសប្បុរស!»។ ១៤ ប៉ុន្តែ ពេលព្រះ‌នាងមានសវនីយ៍ ព្រះ‌នាងក៏ដួលជាថ្មី ដោយសារតែព្រះ‌នាង នៅទន់ខ្សោយនៅឡើយ។ ១៥ ព្រះ‌រាជាជ្រួលព្រះ‌ហឫទ័យយ៉ាងខ្លាំង ហើយរាជបម្រើជួយធ្វើឲ្យព្រះ‌នាងដឹងស្មារតីឡើងវិញ។

៥

ព្រះ‌នាងអេសធែរចូលគាល់ស្តេច

១ លុះដល់ថ្ងៃទីបី ព្រះ‌នាងអេសធែរព្រះ‌អង្គគ្រឿងសម្រាប់ព្រះ‌មហាក្សត្រិ‌យានី យាងចូលទៅគាល់ស្តេចនៅសាលខាងក្នុងរាជដំណាក់ ដែលនៅទល់មុខនឹងដំណាក់ឯ‌ទៀតៗ។ ពេលនោះ ព្រះ‌រាជាគង់នៅលើបល្ល័ង្ក ដែលស្ថិតនៅចំពីមុខទ្វារចូល។ ២ ពេលព្រះ‌រាជាទតឃើញព្រះ‌មហាក្សត្រិ‌យានីឈរនៅក្នុងសាលនោះ ស្តេចក៏មានព្រះ‌ហឫទ័យមេត្តាករុណាភ្លាម។ ស្តេចហុចដំបងមាសថ្វាយព្រះ‌នាងអេសធែរ ព្រះ‌នាងអេសធែរចូលទៅជិត ហើយពាល់ចុងដំបងនោះ។ ៣ ស្តេចមានរាជ‌ឱង្ការថា៖ «មហា‌ក្សត្រិ‌យានីអេសធែរអើយ តើព្រះ‌នាងមានការអ្វី? ព្រះ‌នាងចង់បានអ្វី យើងប្រទានឲ្យទាំងអស់ គឺទោះបីមានតម្លៃមួយចំហៀងនគរក៏ដោយ»។ ៤ ព្រះ‌នាងអេសធែរទូលស្តេចថា៖ «ប្រសិនបើព្រះ‌ករុណាសព្វព្រះ‌ហឫទ័យ សូមព្រះ‌ករុណាយាងទៅចូលរួមក្នុងពិធីជប់‌លៀង ដែលខ្ញុំម្ចាស់រៀប‌ចំនៅថ្ងៃនេះ ហើយខ្ញុំម្ចាស់ក៏សូមអញ្ជើញលោកហាម៉ាន់ដែរ»។ ៥ ព្រះ‌រាជាចេញបញ្ជាឲ្យគេហៅលោកហាម៉ាន់ទៅចូលរួមក្នុងពិធីជប់‌លៀង តាមការអញ្ជើញរបស់ព្រះ‌នាងអេសធែរ។ បន្ទាប់មក ព្រះ‌រាជា និងលោកហាម៉ាន់ ក៏យាង និងអញ្ជើញទៅចូលរួមក្នុងពិធីជប់‌លៀង ដែលព្រះ‌នាងអេសធែរបានរៀប‌ចំ។ ៦ ក្នុងពេលសោយសុរា ព្រះ‌រាជាមានរាជ‌ឱង្ការទៅកាន់ព្រះ‌នាងអេសធែរថា៖ «តើមហា‌ក្សត្រិ‌យានីចង់បានអ្វី? យើងនឹងប្រទានតាមសំណូមពរទាំងអស់ គឺទោះបីមានតម្លៃមួយចំហៀងនគរក៏ដោយ ក៏យើងប្រទានឲ្យដែរ»។ ៧ ព្រះ‌នាងអេសធែរទូលស្តេចវិញថា៖ «តើព្រះ‌ករុណាចង់ជ្រាបពីសំណូមពរ ដែលខ្ញុំម្ចាស់ចង់បានឬ? ៨ ប្រសិនបើព្រះ‌ករុណាសព្វព្រះ‌ហឫទ័យឆ្លើយតបនឹងសំណូមពររបស់ខ្ញុំម្ចាស់មែន សូមព្រះ‌ករុណា ព្រមទាំងលោកហាម៉ាន់ ស្តេចយាង និងអញ្ជើញមកចូលរួមក្នុងពិធីជប់‌លៀង ដែលខ្ញុំម្ចាស់រៀប‌ចំនៅថ្ងៃស្អែក។ ពេលនោះ ខ្ញុំម្ចាស់ទូលថ្វាយព្រះ‌ករុណាអំពីសំណូមពររបស់ខ្ញុំម្ចាស់»។

៩ ថ្ងៃនោះ លោកហាម៉ាន់ចាកចេញទៅ ដោយមានចិត្តត្រេក‌អរសប្បាយ រកអ្វីប្រៀបស្មើពុំបាន។ លោកឃើញលោកម៉ាដេកាយនៅមាត់ទ្វារវាំង តែលោកម៉ាដេកាយពុំព្រមក្រោកឈរ ដើម្បីធ្វើគារវ‌កិច្ចចំពោះលោកទេ។ ដូច្នេះ លោកហាម៉ាន់ខឹងនឹងលោកម៉ាដេកាយជាខ្លាំង។ ១០ លោកទប់ចិត្ត ហើយវិលត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ។ លោកបានឲ្យគេហៅមិត្ត‌ភក្ដិជិតស្និទ្ធ និងលោកស្រីសេរ៉េស ជាភរិយាមកជួប។ ១១ លោកហាម៉ាន់អួតប្រាប់ពួកគេអំពីទ្រព្យ‌សម្បត្តិដ៏ស្តុក‌ស្តម្ភរបស់លោក ព្រមទាំងចំនួនកូនប្រុសដែលលោកមាន និងកិត្តិយសទាំងប៉ុន្មាន ដែលស្តេចប្រទានឲ្យលោកធ្វើជាប្រមុខលើមេដឹកនាំ និងនាម៉ឺនសព្វមុខមន្ត្រីរបស់ស្តេច។ ១២ លោកពោលទៀតថា៖ «ក្រៅពីព្រះ‌រាជា និងរូបខ្ញុំផ្ទាល់ ព្រះ‌មហាក្សត្រិ‌យានីអេសធែរពុំបានអញ្ជើញអ្នកណាផ្សេងទៀត ឲ្យទៅចូលរួមក្នុងពិធីជប់‌លៀងដែលព្រះ‌នាងរៀប‌ចំនោះឡើយ។ នៅថ្ងៃស្អែក ព្រះ‌នាងក៏បានអញ្ជើញខ្ញុំ ទៅជប់‌លៀងជាមួយព្រះ‌រាជាទៀត។ ១៣ ទោះបីមានកិត្តិយសយ៉ាងនេះក្តី ក៏ខ្ញុំមិនសប្បាយចិត្តដែរ ដរាបណាខ្ញុំនៅតែឃើញម៉ាដេកាយ ជាជនជាតិយូដា ប្រចាំការនៅមាត់ទ្វារវាំង»។ ១៤ លោកស្រីសេរ៉េស ជាភរិយា ព្រមទាំងមិត្ត‌ភក្ដិជិតស្និទ្ធរបស់លោកពោលថា៖ «ចូរឲ្យគេដំឡើងបង្គោលមួយ កម្ពស់ហា‌សិបហត្ថ ហើយស្អែក លោកទូលសូមព្រះ‌រាជាព្យួរ កម៉ាដេកាយទៅ។ ដូច្នេះ លោកអាចទៅចូលរួមក្នុងពិធីជប់‌លៀងជាមួយព្រះ‌រាជា ដោយអំណរសប្បាយ»។ សំណើនេះពេញចិត្តលោកហាម៉ាន់ណាស់ លោកក៏ឲ្យគេដំឡើងបង្គោល។

លោកម៉ាដេកាយទទួលកិត្តិយស

១ នៅយប់នោះ ព្រះ‌រាជាផ្ទំមិនលក់ ស្តេចបញ្ជាឲ្យគេយកសៀវភៅ ដែលមានកត់‌ត្រាព្រឹត្តិ‌ការណ៍ផ្សេងៗមក គឺសៀវភៅប្រវត្តិ‌សាស្ត្រ ហើយគេក៏អានថ្វាយស្តេច។ ២ គេអានត្រង់កន្លែងលោកម៉ាដេកាយវែកមុខមហា‌តលិកពីររូប ជាអ្នកយាមទ្វារបន្ទប់របស់ស្តេច គឺលោកប៊ីគតាន និងលោកតេរ៉ែស ដែលប៉ុន‌ប៉ងធ្វើគុតព្រះ‌ចៅស៊ែរសេស។ ៣ ព្រះ‌រាជាក៏សួរថា៖ «តើគេបានលើកកិត្តិយស និងដំឡើងបុណ្យស័ក្តិ ដើម្បីសងគុណលោកម៉ាដេកាយឬទេ?»។ ពួកមន្ត្រីទូលស្តេចថា៖ «គ្មានទាល់តែសោះ ក្រាបទូល»។ ៤ ព្រះ‌រាជាមានរាជ‌ឱង្ការសួរថា៖ «នរណាដើរនៅក្នុងសាលរាជដំណាក់?»។ ពេលនោះ លោកហាម៉ាន់ចូលមកដល់សាលខាងក្រៅដំណាក់របស់ព្រះ‌រាជា ដើម្បីទូលសូមស្តេចព្យួរ ក លោកម៉ាដេកាយ នៅលើបង្គោលដែលលោកបានដំឡើង។ ៥ ពួករាជបម្រើទូលស្តេចថា៖ «គឺលោកហាម៉ាន់ឈរនៅក្នុងសាល»។ ព្រះ‌រាជាមានរាជ‌ឱង្ការថា៖ «ឲ្យលោកចូលមកចុះ!»។ ៦ លោកហាម៉ាន់ក៏ចូលមក ហើយព្រះ‌រាជាសួរលោកថា៖ «តើគួរប្រព្រឹត្តដូចម្ដេច ចំពោះអ្នកដែលស្តេចចង់ផ្តល់កិត្តិយសឲ្យ?»។ លោកហាម៉ាន់គិតក្នុងចិត្តថា «ក្រៅពីខ្ញុំ គ្មាននរណាផ្សេងទៀត ដែលស្តេចចង់ផ្តល់កិត្តិយសឲ្យនោះឡើយ!»។ ៧ លោកហាម៉ាន់ក៏ទូលស្តេចថា៖ «អ្នកដែលព្រះ‌រាជាសព្វព្រះ‌ហឫទ័យផ្តល់កិត្តិយសនោះ ៨ ត្រូវឲ្យគេយកព្រះ‌ភូសារបស់ព្រះ‌រាជាមកបំពាក់ជូន រួចយកសេះជាជំនិះរបស់ព្រះ‌រាជា គឺសេះដែលមានភួងរាជ្យនៅលើក្បាលផងនោះ មកឲ្យគាត់ជិះ។ ៩ សូមចាត់មន្ត្រីម្នាក់របស់ព្រះ‌ករុណា ឲ្យយកព្រះ‌ភូសាទៅបំពាក់ជូនបុរសនោះ ហើយឲ្យគាត់ឡើងជិះសេះរបស់ព្រះ‌ករុណា រួចដង្ហែតាមផ្លូវក្នុងទី‌ក្រុង ទាំងស្រែកប្រកាសនៅពីមុខគាត់ថា ព្រះ‌រាជាប្រព្រឹត្តបែបនេះចំពោះអ្នកដែលស្តេចសព្វព្រះ‌ហឫទ័យផ្តល់កិត្តិយស!»។ ១០ ព្រះ‌រាជាមានរាជ‌ឱង្ការទៅកាន់លោកហាម៉ាន់ថា៖ «បើដូច្នេះ សុំលោកប្រញាប់យកព្រះ‌ភូសាទៅបំពាក់ជូនលោកម៉ាដេកាយ ជាជនជាតិយូដា ដែលប្រចាំការនៅមាត់ទ្វាររាជ‌វាំង ហើយឲ្យគាត់ឡើងជិះសេះ ដូចលោកមានប្រសាសន៍ចុះ! ចូរប្រព្រឹត្តចំពោះគាត់ ឲ្យបានដូចពាក្យរបស់លោក ឥតចន្លោះត្រង់ណាឡើយ»។ ១១ លោកហាម៉ាន់ក៏យកព្រះ‌ភូសាទៅបំពាក់ជូនលោកម៉ាដេកាយ ហើយឲ្យលោកឡើងជិះសេះ ដង្ហែកាត់តាមផ្លូវនានានៅក្នុងទី‌ក្រុង ទាំងប្រកាសថា «ព្រះ‌រាជាប្រព្រឹត្តបែបនេះ ចំពោះអ្នកដែលស្តេចសព្វព្រះ‌ហឫទ័យផ្តល់កិត្តិយស!»។ ១២ បន្ទាប់មក លោកម៉ាដេកាយវិលត្រឡប់ទៅប្រចាំការនៅមាត់ទ្វាររាជ‌វាំង រីឯលោកហាម៉ាន់ក៏ប្រញាប់វិលត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ ទាំងមួហ្មង និងបាក់មុខយ៉ាងខ្លាំង។ ១៣ លោកហាម៉ាន់រៀបរាប់ប្រាប់លោកស្រីសេរ៉េស ជាភរិយា និងមិត្ត‌ភក្ដិជិតស្និទ្ធអំពីហេតុ‌ការណ៍ដែលកើតមានចំពោះលោក។ ទីប្រឹក្សារបស់លោក ព្រមទាំងលោកស្រីសេរ៉េស ជាភរិយា ពោលទៅកាន់លោកថា៖ «ម៉ាដេកាយដែលលោកកំពុងតែចាញ់ប្រៀបនោះ ជាសាសន៍យូដា ដូច្នេះ លោកពុំអាចតទល់នឹងគាត់បានឡើយ គឺលោកមុខជាចាញ់ប្រៀបគាត់រហូតមិនខាន»។ ១៤ អ្នកទាំងនោះនិយាយមិនទាន់ផុតពីមាត់ផង ស្រាប់តែពួកមហា‌តលិករបស់ស្តេចចូលមកដល់ ហើយរូត‌រះនាំលោកហាម៉ាន់ទៅចូលរួមក្នុងពិធីជប់‌លៀងដែលព្រះ‌នាងអេសធែរបានរៀប‌ចំ។

លោកហាម៉ាន់ទទួលទោសដល់ស្លាប់

១ ព្រះ‌រាជា និងលោកហាម៉ាន់ បានទៅដល់ ហើយជប់‌លៀងជាមួយព្រះ‌មហាក្សត្រិ‌យានីអេសធែរ។ ២ នៅថ្ងៃទីពីរនោះទៀត ពេលកំពុងសោយសុរា ព្រះ‌រាជាមានរាជ‌ឱង្ការទៅកាន់ព្រះ‌នាងអេសធែរថា៖ «មហា‌ក្សត្រិ‌យានីអេសធែរអើយ តើព្រះ‌នាងចង់បានអ្វី? យើងនឹងប្រទានតាមសំណូមពរទាំងអស់ គឺទោះបីមានតម្លៃមួយចំហៀងនគរក៏ដោយ ក៏យើងប្រទានឲ្យដែរ»។ ៣ ព្រះ‌នាងអេសធែរទូលព្រះ‌រាជាថា៖ «បពិត្រព្រះ‌រាជា ប្រសិនបើខ្ញុំម្ចាស់គាប់ព្រះ‌ហឫទ័យព្រះ‌ករុណាមែន ហើយប្រសិនបើព្រះ‌ករុណាសព្វព្រះ‌ហឫទ័យ នោះសូមព្រះ‌អង្គមេត្តាទុកជីវិតឲ្យខ្ញុំម្ចាស់ ព្រមទាំងទុកជីវិតឲ្យប្រជាជនរបស់ខ្ញុំម្ចាស់ តាមសំណូមពរនេះផង ៤ ដ្បិតគេបានលក់ខ្ញុំម្ចាស់ និងប្រជាជនរបស់ខ្ញុំម្ចាស់ ដើម្បីយកទៅប្រល័យឲ្យបាត់បង់ជីវិតសូន្យ! ប្រសិនបើគេលក់យើងខ្ញុំ ទាំងប្រុស ទាំងស្រី ជាទាសករនោះ ប្រហែលជាខ្ញុំម្ចាស់សុខចិត្តនៅស្ងៀម ព្រោះមិនចាំ‌បាច់ឲ្យព្រះ‌រាជាខ្វល់‌ខ្វាយឡើយ»។

៥ ព្រះ‌ចៅស៊ែរសេសមានរាជ‌ឱង្ការទៅកាន់ព្រះ‌មហាក្សត្រិ‌យានីអេសធែរថា៖ «តើនរណាដែលមានចិត្តចង់ធ្វើបែបនេះ គេនៅឯណា?»។ ៦ ព្រះ‌នាងអេសធែរទូលស្តេចថា៖ «បច្ចា‌មិត្តដែលចង់ធ្វើបាបយើងខ្ញុំនោះ គឺលោកហាម៉ាន់ ជាជនកំណាចនេះ!»។ ពេលនោះ លោកហាម៉ាន់ស្លុតស្មារតីនៅចំពោះព្រះ‌ភ័ក្ត្រព្រះ‌រាជា និងព្រះ‌មហាក្សត្រិ‌យានី។ ៧ ព្រះ‌រាជាព្រះ‌អង្គព្រះ‌ពិរោធយ៉ាងខ្លាំង ស្តេចយាងចេញពីកន្លែងជប់‌លៀង ឆ្ពោះទៅឧទ្យាននៃរាជ‌វាំង។ រីឯលោកហាម៉ាន់វិញ លោកនៅទីនោះ ទូល‌អង្វរព្រះ‌មហាក្សត្រិ‌យានីអេសធែរ សុំឲ្យបានរួចជីវិត ដ្បិតលោកឃើញយ៉ាងច្បាស់ថា ព្រះ‌រាជាសម្រេចធ្វើទោសលោកហើយ។ ៨ ព្រះ‌រាជាវិលពីឧទ្យានចូលមកក្នុងសាលជប់‌លៀងវិញ ក្នុងពេលលោកហាម៉ាន់ក្រាបលើគ្រែ ដែលព្រះ‌នាងអេសធែរគង់នៅលើនោះ។ ព្រះ‌រាជាក៏ស្រែកឡើងថា៖ «ជននេះចង់រំលោភមហា‌ក្សត្រិ‌យានីនៅចំពោះមុខយើង ក្នុងដំណាក់នេះថែមទៀត!»។ ព្រះ‌រាជាមានរាជ‌ឱង្ការមិនទាន់ផុតផង ពួករាជបម្រើក៏យកក្រណាត់មកឃ្លុំមុខលោកហាម៉ាន់។ ៩ មហា‌តលិកមួយរូបឈ្មោះលោកហាបូ‌ណាទូលព្រះ‌រាជាថា៖ «លោកហាម៉ាន់សង់បង្គោលមួយកម្ពស់ហា‌សិបហត្ថ នៅវិមានរបស់លោក សម្រាប់ព្យួរ កលោកម៉ាដេកាយ ជាអ្នកដែលបានរាយ‌ការណ៍ សង្គ្រោះព្រះ‌ជន្មរបស់ព្រះ‌ករុណា»។ ព្រះ‌រាជាក៏បញ្ជាថា៖ «ចូរយកលោកហាម៉ាន់ទៅព្យួរ កនៅបង្គោលនោះទៅ»។ ១០ គេក៏ព្យួរ កលោកហាម៉ាន់នៅបង្គោលដែលលោកបានរៀប‌ចំ សម្រាប់លោកម៉ាដេកាយ។ ពេលនោះ ព្រះ‌រាជាក៏ស្ងប់ព្រះ‌ពិរោធ។

រាជ‌ក្រឹត្យឲ្យសន្ដោសជនជាតិយូដា

១ នៅថ្ងៃដដែលនោះ ព្រះ‌ចៅស៊ែរសេសប្រទានវិមានរបស់លោកហាម៉ាន់ ជាបច្ចា‌មិត្តរបស់ជនជាតិយូដា ទៅឲ្យព្រះ‌មហាក្សត្រិ‌យានីអេសធែរ។ ព្រះ‌នាងអេសធែរទូលស្តេចឲ្យបានជ្រាបថា លោកម៉ាដេកាយត្រូវជាសាច់‌ញាតិរបស់ព្រះ‌នាង ដូច្នេះ លោកម៉ាដេកាយក៏ចូលមកគាល់ស្តេច។ ២ ពេលនោះ ព្រះ‌រាជាយកត្រាព្រះ‌ទម្រង់ ដែលព្រះ‌អង្គបានដកហូតពីលោកហាម៉ាន់ មកប្រគល់ជូនលោកម៉ាដេកាយ។ ព្រះ‌នាងអេសធែរក៏បានតែង‌តាំងលោកម៉ាដេកាយ ឲ្យមើលខុសត្រូវលើវិមានរបស់លោកហាម៉ាន់ដែរ។

៣ ព្រះ‌នាងអេសធែរពុំបានឈប់ត្រឹមនេះទេ គឺព្រះ‌នាងទូលស្តេចសាជាថ្មី ទាំងយំសោក នៅទៀបព្រះ‌បាទារបស់ស្តេច សូមព្រះ‌អង្គអាណិតមេត្តាលុបបំបាត់ច្បាប់ដ៏អាក្រក់ ដែលលោកហាម៉ាន់ ជាពូជ‌ពង្សរបស់ស្តេចអកាក់ បានបង្កើតក្នុងគោលបំណងប្រល័យពូជ‌សាសន៍យូដា។ ៤ ព្រះ‌រាជាហុចដំបងមាសទៅឲ្យព្រះ‌នាងអេសធែរ ព្រះ‌នាងអេសធែរក៏ក្រោកឈរឡើងនៅចំពោះព្រះ‌ភ័ក្ត្រស្តេច។ ៥ ព្រះ‌នាងមានរាជសវនីយ៍ថា៖ «ប្រសិនបើព្រះ‌ករុណាយល់ឃើញថា ជាការល្អ និងគួរគប្បី ហើយប្រសិនបើព្រះ‌ករុណាគាប់ព្រះ‌ហឫទ័យ និងរីក‌រាយចំពោះខ្ញុំម្ចាស់មែន សូមបញ្ជាឲ្យគេសរសេរលិខិតមួយ ដើម្បីប្រកាសទុកជាមោឃៈ នូវលិខិតដែលលោកហាម៉ាន់ ជាកូនរបស់លោកហាមេ‌ដាតា និងជាពូជ‌ពង្សរបស់ស្តេចអកាក់បានចងក្រង ក្នុងគោលបំណងប្រល័យពូជ‌សាសន៍យូដា ឲ្យអស់ពីអាណា‌ខេត្តទាំងប៉ុន្មានរបស់ព្រះ‌ករុណា។ ៦ ខ្ញុំម្ចាស់ពុំអាចនៅស្ងៀម មិនអើ‌ពើនឹងទុក្ខវេទនាដែលកើតមានដល់ប្រជាជនរបស់ខ្ញុំម្ចាស់បែបនេះបានទេ។ ពិតមែនហើយ ខ្ញុំម្ចាស់ពុំអាចនៅស្ងៀម មិនអើ‌ពើនឹងការវិនាសនៃពូជ‌សាសន៍របស់ខ្ញុំម្ចាស់បានឡើយ!»។

៧ ព្រះ‌ចៅស៊ែរសេសមានរាជ‌ឱង្ការទៅកាន់ព្រះ‌មហាក្សត្រិ‌យានីអេសធែរ និងលោកម៉ាដេកាយ ដែលជាជនជាតិយូដាថា៖ «យើងបានប្រគល់វិមានរបស់លោកហាម៉ាន់ថ្វាយព្រះ‌នាងអេសធែរ ហើយក៏បានឲ្យគេព្យួរ កលោកហាម៉ាន់នៅលើបង្គោល ព្រោះតែគាត់ចង់ធ្វើបាបជនជាតិយូដាដែរ។ ៨ ឥឡូវនេះ សូមព្រះ‌មហាក្សត្រិ‌យានី និងលោក រៀបរៀងរាជ‌សារមួយ ក្នុងនាមព្រះ‌មហាក្សត្រ ជារាជ‌សារដែលផ្តល់ការអនុ‌គ្រោះដល់ជនជាតិយូដា រួចត្រូវប្រថាប់ត្រាហ្លួងផង ដ្បិតរាជ‌បញ្ជាដែលយើងបានចេញប្រកាសផុតទៅហើយនោះ ពុំអាចប្រែ‌ប្រួលបានទេ»។ ៩ នៅថ្ងៃដដែលនោះ គឺថ្ងៃទីម្ភៃបីក្នុងខែជេស្ឋ គេក៏បានកោះហៅពួកស្មៀនហ្លួងមក ហើយប្រាប់ឲ្យសរសេររាជ‌សារ តាមសេចក្ដីដែលម៉ាដេកាយបង្គាប់ ផ្ញើទៅជនជាតិយូដា ពួកមេ‌ទ័ព ពួកទេសា‌ភិបាល និងមេដឹកនាំអាណា‌ខេត្តទាំងអស់ ចាប់ពីស្រុកឥណ្ឌារហូតដល់ស្រុកអេត្យូពី គឺមានទាំងអស់មួយ‌រយម្ភៃ‌ប្រាំពីរអាណា‌ខេត្ត។ រាជ‌សារទាំងនោះសរសេរតាមអក្សររបស់អាណា‌ខេត្តនីមួយៗ និងតាមភាសារបស់ជាតិសាសន៍នីមួយៗ។ រីឯជនជាតិយូដាក៏បានទទួលរាជ‌សារតាមភាសា និងអក្សររបស់ខ្លួនផ្ទាល់ដែរ។ ១០ គេបានសរសេររាជ‌សារក្នុងនាមព្រះ‌ចៅស៊ែរសេស ប្រថាប់ត្រាហ្លួង ហើយអ្នកនាំសារត្រូវជិះសេះដែលមានពូជល្អ យកពីក្រោលរបស់ស្តេច នាំរាជ‌សារទៅចែកផ្សាយ។ ១១ ក្នុងលិខិតនោះ ព្រះ‌រាជាអនុញ្ញាតឲ្យជនជាតិយូដា នៅក្នុងទី‌ក្រុងទាំងមូលប្រមូលផ្តុំគ្នា ការ‌ពារអាយុជីវិតរបស់ខ្លួន។ ជនជាតិយូដាក៏មានសិទ្ធិសម្លាប់រង្គាលអស់អ្នកនៅក្នុងចំណោមជាតិសាសន៍ ឬនៅតាមអាណា‌ខេត្តទាំង‌ឡាយ ដែលបៀត‌បៀនខ្លួនដែរ។ ពួកគេក៏អាចសម្លាប់ប្រពន្ធកូនរបស់អ្នកទាំងនោះ ហើយរឹបអូសយកទ្រព្យ‌សម្បត្តិទៀតផង។ ១២ ពួកគេត្រូវអនុវត្តរាជ‌សារនេះ តាមអាណា‌ខេត្តទាំងប៉ុន្មានរបស់ព្រះ‌ចៅស៊ែរសេស ក្នុងថ្ងៃតែមួយ គឺនៅថ្ងៃទីដប់បីនៃខែទីដប់‌ពីរ ដែលជាខែផល្គុន។ ១៣ អាណា‌ខេត្តនីមួយៗទទួលរាជ‌ក្រឹត្យមួយច្បាប់ សម្រាប់ប្រកាសជាសាធារណៈ ក្នុងចំណោមប្រជាជនទាំងអស់ ហើយឲ្យជនជាតិយូដាត្រៀមខ្លួនជាស្រេចនៅថ្ងៃនោះ ដើម្បីសង‌សឹកខ្មាំងសត្រូវរបស់ខ្លួន។ ១៤ អ្នកនាំសារក៏ជិះសេះដែលមានពូជល្អ យកពីក្រោលរបស់ស្តេច នាំរាជ‌សារចាកចេញទៅយ៉ាងរូត‌រះ។ គេក៏បានប្រកាសរាជ‌សារនេះនៅក្រុងស៊ូសា ជារាជធានីដែរ។

១៥ លោកម៉ាដេកាយចាកចេញពីព្រះ‌រាជា ទាំងស្លៀកសម្លៀក‌បំពាក់របស់ស្តេច ដែលមានពណ៌ស្វាយ និងពណ៌ស ហើយលោកពាក់អាវធំពណ៌ក្រហម និងពាក់មកុដមាសយ៉ាងធំផង។ ពេលនោះ មានសម្រែកអរសប្បាយពាស‌ពេញក្រុងស៊ូសាទាំងមូល។ ១៦ ជនជាតិយូដាពោរ‌ពេញដោយអំណរសប្បាយរីក‌រាយឥតឧបមា ហើយនាំគ្នាស្រែកហ៊ោដោយជ័យ‌ជម្នះ។ ១៧ នៅតាមអាណា‌ខេត្ត និងតាមក្រុងនីមួយៗ ដែលរាជ‌បញ្ជា និងរាជ‌ក្រឹត្យទៅដល់ ជនជាតិយូដាមានអំណរសប្បាយឥតឧបមា។ ពួកគេនាំគ្នាជប់‌លៀង ហើយថ្ងៃនោះជាថ្ងៃបុណ្យយ៉ាងធំ។ មានជាតិសាសន៍ជាច្រើនចូលសាសន៍យូដា ព្រោះពួកគេភ័យខ្លាចជនជាតិយូដាជាខ្លាំង។

ង

លិខិតគាំ‌ទ្រជនជាតិយូដា

១ រាជ‌សារនេះមានចែងដូចតទៅ៖ «ព្រះ‌ចៅអ័រតា‌ស៊ែរសេស ជាព្រះ‌មហាក្សត្រ ផ្ញើរាជ‌សារនេះ ជូនដល់មន្ត្រីរាជ‌ការក្នុងអាណាខេត្តទាំងមួយ‌រយម្ភៃ‌ប្រាំពីរ តាំងពីស្រុកឥណ្ឌារហូតដល់ស្រុកអេត្យូពី ព្រមទាំងដល់ប្រជាជន ដ៏ស្មោះ‌ត្រង់នឹងយើង សូមជ្រាប!

២ មនុស្សជាច្រើន រមែងក្លាយទៅជាមនុស្សមានចិត្តលោភ‌លន់ហួសប្រមាណ ដោយសារតែបានទទួលកិត្តិ‌យសខ្ពង់ខ្ពស់ ពីសំណាក់អ្នកមានគុណលើគេ។ ៣ ពួកគេមិនស្កប់ចិត្តនឹងកិត្តិ‌យសដែលគេទទួលនោះទេ គេមិនគ្រាន់តែមានបំណងធ្វើបាបប្រជា‌ពលរដ្ឋរបស់យើងប៉ុណ្ណោះទេ គឺឃុបឃិតប្រឆាំងនឹងព្រះ‌រាជា ដែលមានគុណលើគេថែមទៀតផង។ ៤ ពួកគេមិនគ្រាន់តែមិនដឹងគុណចំពោះមនុស្សឯទៀតៗទេ គឺបណ្ដោយខ្លួនទៅតាមអ្នកបោកប្រាស់ ដែលមិនដឹងល្អអាក្រក់ថែមទៀត។ ៥ មនុស្សជាច្រើនដែលកាន់អំណាច តែងតែចាត់តាំងមិត្ត‌ភក្តិដែលទុកចិត្ត ឲ្យណែនាំកិច្ច‌ការរបស់ខ្លួនផ្ទាល់ ក្រោយមកក៏ចាញ់បោកមិត្ត‌ភក្តិ ហើយរួមគំនិតជាមួយមិត្តសម្លាញ់របស់គេទាំងនោះ ដើម្បីបង្ហូរឈាមជនស្លូតត្រង់។ គេអាចបង្កបង្កើតនូវមហន្តរាយដែលមិនអាចកែប្រែបានឡើយ។ ៦ មិត្ត‌ភក្ដិទាំងនោះ បានប្រើល្បិចបញ្ឆោតព្រះ‌ហឫទ័យដ៏ស្មោះ‌ត្រង់របស់ព្រះ‌រាជា។ ៧ អ្នករាល់គ្នាអាចសង្កេតឃើញដោយផ្ទាល់ ដោយមិនបាច់រំឭកពីរឿងនិទាននៃសម័យបុរាណ ដែលយើងបានរៀបរាប់បញ្ជូលមកនោះទេ។ អ្នករាល់គ្នាត្រូវតែសង្កេតហេតុ‌ការណ៍ទាំង‌ឡាយ ដែលកើតឡើងនៅសម័យឥឡូវនេះ អស់អ្នកដែលកាន់អំណាចបែបមិនត្រឹមត្រូវ តែងតែបង្កើតការអាក្រក់បំផុត។ ៨ នៅពេលអនាគត យើងនឹងខិតខំណែនាំរាជា‌ណាចក្រឲ្យបានសន្តិ‌ភាព និងសេចក្ដីសុខសាន្ត ដើម្បីជាប្រយោជន៍របស់ប្រជាជនទាំងអស់។ ៩ យើងនឹងកែប្រែសេចក្ដីទាំង‌ឡាយដែលត្រូវដូរ ហើយវិនិច្ឆ័យសេចក្ដីទាំងនោះដោយរិះគិតពិចារ‌ណា និងដោយយុត្តិធម៌ផង។ ១០ លោកហាម៉ាន់ ជាកូនរបស់លោកហាមេ‌ដាតា ជាជនជាតិម៉ាសេដូនម្នាក់ មិន‌មែនជាជនជាតិពែរ្សទេ គាត់គ្មានចិត្តសប្បុរស ដូចយើងឡើយ យើងបានទទួលលោក ឲ្យនៅជាមួយយើង។ ១១ យើងស្រឡាញ់រាប់អានលោក ដូចយើងធ្លាប់រាប់អានប្រជា‌ជាតិទាំង‌ឡាយ រហូតដល់ប្រទានឲ្យគាត់មានឋានៈជា “បិតា‌ជាតិ” និងមន្ត្រីជាន់ខ្ពស់ជាងគេបន្ទាប់ពីយើងផង! ហើយមនុស្សគ្រប់គ្នាក្រាបថ្វាយបង្គំលោក។ ១២ ប៉ុន្តែ លោកមិនបានទប់ចិត្ត លោភលន់របស់ខ្លួនឡើយ ហើយបែរជាខិតខំដកទាំងរាជអំណាច ទាំងជីវិតរបស់យើងទៅវិញ។ ១៣ លោកប្រើកល‌ល្បិចគ្រប់យ៉ាង ដើម្បីបញ្ឆោតយើង និងទាម‌ទារ សូមឲ្យយើងប្រហារជីវិតលោក ម៉ាដេកាយ ដែលជាអ្នកសង្គ្រោះយើង និងជាអ្នកមានគុណលើយើងជា‌និច្ច។ លោកសូមឲ្យប្រហារជីវិតព្រះ‌នាងអេសធែរ ជាស្ត្រីដ៏ពេញលក្ខណៈ ដែលរួមជីវិតជាមួយយើងក្នុងការគ្រងរាជ្យ ព្រមទាំងសូមឲ្យយើងប្រល័យប្រជា‌ជាតិទាំងមូលរបស់គេផង។ ១៤ ធ្វើដូច្នេះ គាត់ស្មានថា យើងគ្មានអ្វីទីពឹងទៀត ហើយអាចផ្ទេររាជអំណាចពីជនជាតិពែរ្ស ទៅជនជាតិម៉ាសេដូនវិញ។ ១៥ ប៉ុន្តែ យើងយល់ឃើញថា ជនជាតិយូដា ដែលជនមហាពាលហាម៉ាន់ បម្រុងនឹងប្រល័យឲ្យផុតពូជនោះ ពុំមែនជាមនុស្សអាក្រក់ទេ!។ ផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេប្រតិ‌បត្តិតាមច្បាប់ត្រឹមត្រូវណាស់។ ១៦ ពួកគេក៏ជាបុត្រធីតារបស់ព្រះ ដែលមានព្រះ‌ជន្មគង់នៅ ជាព្រះដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត និងជាព្រះដ៏ឧត្តុង្គឧត្ដម ដែលធ្វើឲ្យរាជា‌ណាចក្ររបស់យើង បានសម្បូរសប្បាយ តាំងពីជំនាន់ព្រះ‌អយ្យកោរបស់យើងរហូតមកទល់សព្វថ្ងៃនេះ។

១៧ ដូច្នេះ សូមអស់លោកកុំអនុវត្តតាមលិខិតដែលលោកហាម៉ាន់ ជាកូនលោកហាម៉ា‌ដេតា បានផ្ញើជូនមកនោះឡើយ។ ១៨ អ្នកដែលសរសេរលិខិតនេះ យើងបានឆ្កាងនៅមាត់ទ្វារក្រុងស៊ូសា រួមជាមួយក្រុមគ្រួសាររបស់គេផង។ ព្រះ‌ជាម្ចាស់ដែលគ្រប់គ្រងលើអ្វីៗទាំងអស់ បានដាក់ទោសលោក ស្របតាមអំពើដែលគាត់ប្រព្រឹត្តយ៉ាងទាន់ហន់។

១៩ ចូរយករាជ‌សារនេះ ទៅប្រកាសគ្រប់ទីកន្លែង! ចូរអនុញ្ញាតឲ្យជនជាតិយូដាកាន់តាមប្រពៃណីរបស់គេដោយសេរី! ២០ ចូរជួយជ្រោមជ្រែងពួកគេឲ្យតតាំងនឹងអស់អ្នកដែលប្រឆាំងនឹងពួកគេ នៅថ្ងៃទីដប់‌បី នៃខែទីដប់‌ពីរ ដែលត្រូវជាខែផល្គុន គឺជាថ្ងៃកំណត់ ដើម្បីប្រល័យពូជសាសន៍របស់ពួកគេផង។ ២១ ព្រះ‌អម្ចាស់ដែលគ្រប់គ្រងលើពិភព‌លោកទាំងមូល បានធ្វើឲ្យថ្ងៃនោះប្រែទៅជាថ្ងៃអំណរសប្បាយ ហើយមិនមែនជាថ្ងៃប្រល័យពូជសាសន៍ សម្រាប់ប្រជា‌រាស្ត្រ ដែលព្រះ‌អង្គជ្រើស‌រើសឡើយ។ ២២ អ្នករាល់គ្នាក៏ដូច្នេះដែរ ត្រូវលើកថ្ងៃដ៏ប្រសើរនេះ ធ្វើជាថ្ងៃបុណ្យប្រពៃណីជាតិ ដោយរៀបចំពិធីយ៉ាងសប្បាយរីករាយ។ ២៣ ចាប់ពីថ្ងៃនេះ ក៏ដូចជាទៅថ្ងៃអនាគតដែរ អ្នកស្មោះ‌ត្រង់នឹងប្រជាជនពែរ្ស ចាត់ទុកថ្ងៃនេះជាថ្ងៃរួចពីគ្រោះមហន្ត‌រាយដ៏ធ្ងន់ធ្ងរ។ រីឯអ្នកដែលឃុបឃិតប្រឆាំងនឹងយើងវិញ គេនឹងនឹកចាំថា គេត្រូវតែវិនាសពុំខាន។ ២៤ យើងនឹងប្រើកង‌ទ័ពទៅដុតបំផ្លាញចោលក្រុងណា ឬអាណាខេត្តណាដែលមិនអនុវត្តតាមរាជ‌បញ្ជានេះ។ គ្មានមនុស្សណា អាចរស់នៅក្នុងក្រុង ឬអាណាខេត្តនោះទៀតទេ សូម្បីតែបក្សា‌បក្សី និងសត្វតិរច្ឆាន ក៏រត់ពីក្រុង និងអាណាខេត្តនោះអស់កល្ប‌ជានិច្ច។

៨

១៣ សូមបិទរាជ‌សារនេះ ក្នុងរាជា‌ណាចក្រទាំងមូល ឲ្យប្រជាជនយូដា ឃើញច្បាស់ ហើយត្រៀមប្រយុទ្ធទប់ទល់នឹងអ្នកប្រឆាំងគេនៅថ្ងៃនោះ»។ ១៤ អ្នកនាំសារ ជិះសេះចាកចេញទៅយ៉ាងប្រញាប់ប្រញាល់ ដើម្បីធ្វើតាមបញ្ជារបស់ព្រះ‌រាជា សូម្បីនៅក្រុងស៊ូសា ក៏គេប្រកាសរាជក្រឹត្យនេះដែរ។

១៥ លោកម៉ាដេកាយចាកចេញពីរាជវាំង ដោយពាក់ភូសារបស់ស្ដេច និងពាក់មកុដមាស ព្រមទាំងឆ្នូតពណ៌ក្រហមផង។ កាលអ្នកក្រុងស៊ូសាឃើញលោកម៉ាដេកាយ គេអរសប្បាយរីករាយយ៉ាងខ្លាំង។ ១៦ រីឯជនជាតិយូដាវិញ ពួកគេមានអំណររីករាយឥតឧបមា។ ១៧ នៅតាមទីក្រុង និងតាមអាណាខេត្តនីមួយៗ គឺគ្រប់ទីកន្លែងដែលគេប្រកាសរាជ‌បញ្ជារបស់ស្ដេច ជនជាតិយូដាមានអំណរសប្បាយរកអ្វីប្រៀបផ្ទឹមពុំបាន។ ជាតិសាសន៍ដទៃជាច្រើនទៀត សុខចិត្តទទួលពិធីកាត់ស្បែក ហើយចូលសាសន៍យូដា ព្រោះគេខ្លាចជនជាតិយូដា។

ការសង‌សឹករបស់ជនជាតិយូដា

១ នៅថ្ងៃទីដប់នៃខែទីដប់‌ពីរ ត្រូវនឹងខែផល្គុន គឺជាថ្ងៃដែលរាជ‌បញ្ជា និងរាជ‌ក្រឹត្យ ត្រូវអនុវត្តជាធរ‌មាន។ ថ្ងៃដែលខ្មាំងសត្រូវរបស់ជនជាតិយូដាសង្ឃឹមថា កិនកម្ទេចជនជាតិយូដានោះ បានប្រែក្លាយទៅជាថ្ងៃ ដែលជនជាតិយូដាកិនកម្ទេចខ្មាំងសត្រូវរបស់ខ្លួនទៅវិញ។ ២ នៅតាមក្រុងនានា ក្នុងអាណា‌ខេត្តទាំងអស់របស់ព្រះ‌ចៅស៊ែរសេស ជនជាតិយូដាប្រមូលផ្តុំគ្នា ដើម្បីសង‌សឹកអស់អ្នកដែលមានបំណងធ្វើបាបពួកគេ។ គ្មាននរណាអាចតទល់នឹងជនជាតិយូដាបានឡើយ ដ្បិតជាតិសាសន៍ទាំង‌ឡាយភ័យខ្លាចជនជាតិយូដាគ្រប់ៗគ្នា។ ៣ មេដឹកនាំអាណា‌ខេត្ត ពួកមេ‌ទ័ព ពួកទេសា‌ភិបាល និងពួករាជការទាំងអស់ បានគាំ‌ទ្រជនជាតិយូដា ព្រោះពួកគេភ័យខ្លាចលោកម៉ាដេកាយគ្រប់ៗគ្នា ៤ ដ្បិតលោកម៉ាដេកាយទទួលតំណែងជាមហាមន្ត្រីនៅក្នុងរាជ‌វាំង។ កិត្តិនាមរបស់លោកបានល្បីខ្ចរ‌ខ្ចាយពាស‌ពេញក្នុងអាណា‌ខេត្តទាំងអស់ ហើយលោកមានអំណាចកាន់តែខ្លាំងឡើងៗ។

៥ ជនជាតិយូដាបានប្រហារជីវិតខ្មាំងសត្រូវរបស់ខ្លួនដោយមុខដាវ។ ពួកគេកាប់សម្លាប់ និងប្រព្រឹត្តចំពោះខ្មាំងសត្រូវ តាមអំពើចិត្តរបស់ខ្លួន។ ៦ គ្រាន់តែនៅក្រុងស៊ូសា ជនជាតិយូដាបានប្រហារជីវិតសត្រូវអស់ប្រាំ‌រយនាក់។ ៧ ពួកគេក៏បានប្រហារជីវិតប៉ាសាន‌ដាថា ដាល់ផូន អាសប៉ាតា ៨ ប៉ូរ៉ាតា អដាលីយ៉ា អរីដាតា ៩ ប៉ាម៉ាសតា អរីសាយ អរីដាយ និងវ៉ាយេ‌សាតា ១០ ជាកូនប្រុសទាំងដប់នាក់របស់លោកហាម៉ាន់ ដែលត្រូវជាកូនរបស់លោកហាមេ‌ដាតា ជាបច្ចា‌មិត្តរបស់ជនជាតិយូដា។ ប៉ុន្តែ ជនជាតិយូដាពុំបានរឹបអូសយកទ្រព្យ‌សម្បត្តិរបស់ពួកគេទេ។

១១ នៅថ្ងៃដដែលនោះ ព្រះ‌រាជាជ្រាបដំណឹង អំពីចំនួនអស់អ្នកដែលជនជាតិយូដាបានសម្លាប់នៅក្រុងស៊ូសា ជារាជធានី។ ១២ ព្រះ‌រាជាមានរាជ‌ឱង្ការទៅកាន់ព្រះ‌មហាក្សត្រិ‌យានីអេសធែរថា៖ «គ្រាន់តែនៅក្នុងក្រុងស៊ូសាជារាជធានី ជនជាតិយូដាបានសម្លាប់មនុស្សដល់ទៅប្រាំ‌រយនាក់ ព្រមទាំងកូនប្រុសរបស់លោកហាម៉ាន់ទាំងដប់នាក់។ ដូច្នេះ ក្នុងអាណា‌ខេត្តទាំងមូលមិនដឹងជាពួកគេសម្លាប់អស់ប៉ុន្មាននាក់ទេ។ ប៉ុន្តែ តើព្រះ‌នាងចង់បានអ្វីទៀត យើងនឹងប្រទានតាមសំណូមពរទាំងអស់ ព្រះ‌នាងសុំអ្វី ក៏យើងប្រទានឲ្យដែរ»។ ១៣ ព្រះ‌នាងអេសធែរទូលស្តេចថា៖ «ប្រសិនបើព្រះ‌ករុណាសព្វព្រះ‌ហឫទ័យ នៅថ្ងៃស្អែក សូមព្រះ‌ករុណាអនុញ្ញាតឲ្យជនជាតិយូដាប្រព្រឹត្ត ដូចថ្ងៃនេះនៅក្រុងស៊ូសាដែរ។ សូមឲ្យគេយកសពកូនប្រុសទាំងដប់នាក់របស់លោកហាម៉ាន់ ទៅព្យួរលើបង្គោលនោះផង»។ ១៤ ព្រះ‌រាជាក៏អនុញ្ញាតឲ្យ ហើយគេប្រកាសរាជ‌ក្រឹត្យនៅក្រុងស៊ូសា។ គេយកសពកូនប្រុសទាំងដប់នាក់របស់លោកហាម៉ាន់ទៅព្យួរ។ ១៥ ជនជាតិយូដាបានជួប‌ជុំគ្នាក្នុងក្រុងស៊ូសា នៅថ្ងៃទីដប់‌បួន ក្នុងខែផល្គុនដែរ ហើយប្រហារជីវិតមនុស្សបី‌រយនាក់ទៀត តែមិនរឹបអូសយកទ្រព្យ‌សម្បត្តិរបស់ពួកគេទេ។

១៦ ជនជាតិយូដាឯ‌ទៀតៗដែលនៅតាមអាណា‌ខេត្តទាំង‌ឡាយ បានប្រមូលផ្តុំគ្នា ដើម្បីការ‌ពារអាយុជីវិតរបស់ខ្លួន ឲ្យរួចពីកណ្ដាប់ដៃរបស់ខ្មាំងសត្រូវ។ នៅថ្ងៃទីដប់បីនៃខែផល្គុន នោះពួកគេប្រហារជីវិតបច្ចា‌មិត្តអស់ប្រាំពីរ‌ម៉ឺនប្រាំ‌ពាន់នាក់ តែមិនរឹបអូសយកទ្រព្យ‌សម្បត្តិទេ។ ១៧ នៅថ្ងៃទីដប់‌បួន ពួកគេសម្រាក ហើយនាំគ្នាធ្វើពិធីជប់‌លៀងយ៉ាងសប្បាយ។ ១៨ ចំណែកឯជនជាតិយូដានៅក្រុងស៊ូសាវិញ ពួកគេជួប‌ជុំគ្នាសង‌សឹកខ្មាំងសត្រូវ នៅថ្ងៃទីដប់បី និងថ្ងៃទីដប់‌បួន ពួកគេសម្រាកនៅថ្ងៃទីដប់ប្រាំ ហើយនាំគ្នាធ្វើពិធីជប់‌លៀងយ៉ាងសប្បាយ។ ១៩ ហេតុនេះហើយបានជាជនជាតិយូដានៅក្រៅទី‌ក្រុង នាំគ្នាធ្វើពិធីបុណ្យ និងជប់‌លៀង នៅថ្ងៃទីដប់‌បួន ក្នុងខែផល្គុន ព្រមទាំងផ្ញើជំនូនឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមក។

ពិធីបុណ្យពួរីម

២០ លោកម៉ាដេកាយសរសេរលិខិតផ្ញើជូនជនជាតិយូដាទាំងអស់ នៅតាមអាណា‌ខេត្តនានារបស់ព្រះ‌ចៅស៊ែរសេស គឺទាំងអ្នកនៅជិត ទាំងអ្នកនៅឆ្ងាយ ២១ បង្គាប់ឲ្យពួកគេគោរពថ្ងៃទីដប់‌បួន និងថ្ងៃទីដប់ប្រាំនៃខែផល្គុន ទុកជាថ្ងៃបុណ្យរៀងរាល់ឆ្នាំរហូតតទៅ ២២ ដ្បិតថ្ងៃនោះ ជនជាតិយូដាបានរំដោះជីវិតខ្លួនពីកណ្ដាប់ដៃរបស់ខ្មាំងសត្រូវ នៅខែនោះ ទុក្ខព្រួយរបស់ពួកគេបានផ្លាស់ប្រែជាអំណរសប្បាយ ការកាន់ទុក្ខបានប្រែក្លាយទៅជាពិធីបុណ្យដ៏រីក‌រាយ។ ពួកគេត្រូវញែកថ្ងៃនោះ ទុកជាថ្ងៃជប់‌លៀង ជាថ្ងៃដែលត្រូវផ្ញើជំនូនឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមក ព្រមទាំងចែកទានដល់ជនក្រីក្រទៀតផង។ ២៣ ជនជាតិយូដាបានធ្វើតាមពាក្យដែលលោកម៉ាដេកាយបង្គាប់ ហើយចាត់ទុកថ្ងៃបុណ្យដែលគេប្រារព្ធធ្វើជាលើកដំបូងនោះ ជាបុណ្យប្រពៃណីតរៀងមក ២៤ ដើម្បីរំឭកពីគ្រាដែលបច្ចា‌មិត្តរបស់ជនជាតិយូដា គឺលោកហាម៉ាន់ជាកូនរបស់លោកហាមេដាតា និងជាពូជ‌ពង្សរបស់ស្តេចអកាក់ បានរៀប‌ចំគម្រោង‌ការប្រល័យពូជ‌សាសន៍យូដា។ លោកហាម៉ាន់បានបោះពួរីម ដើម្បីផ្សងរកមើលថ្ងៃល្អ សម្រាប់ធ្វើទុក្ខទោស និងប្រល័យពូជ‌សាសន៍យូដា។ ២៥ ប៉ុន្តែ នៅពេលព្រះ‌នាងអេសធែរចូលគាល់ព្រះ‌រាជា នោះស្តេចបានចេញបញ្ជា ដោយលាយ‌លក្ខណ៍អក្សរ ឲ្យគេព្យួរ កលោកហាម៉ាន់ និងកូនៗរបស់គាត់ គឺទុក្ខទោសដែលគាត់គ្រោងទុកសម្រាប់ជនជាតិយូដា បានធ្លាក់មកលើគាត់វិញ។ ២៦ ហេតុនេះហើយបានជាគេហៅថ្ងៃនោះថា ថ្ងៃបុណ្យពួរីម តាមឈ្មោះប្រដាប់ផ្សងពួរីម។ ជនជាតិយូដាប្រារព្ធបុណ្យនោះ ដើម្បីរំឭកពីព្រឹត្តិ‌ការណ៍ដែលកើតឡើង ដូចមានចែងទុកក្នុងលិខិតរបស់លោកម៉ាដេកាយ ហើយពួកគេក៏បានឃើញ ព្រមទាំងជួបព្រឹត្តិ‌ការណ៍ទាំងនោះដែរ។ ២៧ ជនជាតិយូដាយកព្រឹត្តិ‌ការណ៍នោះធ្វើជាបុណ្យប្រពៃណី ដែលពួកគេ ព្រមទាំងកូនចៅ និងអស់អ្នកដែលចូលសាសន៍យូដា ត្រូវតែនាំគ្នាប្រារព្ធ ឥតប្រែ‌ប្រួលបានឡើយ គឺរៀងរាល់ឆ្នាំ គេប្រារព្ធពិធីបុណ្យទាំងពីរថ្ងៃនោះ តាមពេលកំណត់ និងតាមរបៀបដែលលោកម៉ាដេកាយបានបង្គាប់។ ២៨ ពួកគេនាំគ្នារំឭក និងប្រារព្ធថ្ងៃបុណ្យនេះ ពីជំនាន់មួយទៅជំនាន់មួយ តាមក្រុមគ្រួសារ តាមស្រុក និងតាមក្រុងនានា។ ជនជាតិយូដាធ្វើពិធីបុណ្យពួរីមនេះ ដោយខានមិនបាន ដើម្បីឲ្យកូនចៅរបស់គេនៅជំនាន់ក្រោយ ចងចាំពីព្រឹត្តិ‌ការណ៍នោះជា‌និច្ច។

២៩ ព្រះ‌មហាក្សត្រិ‌យានីអេសធែរ ជាកូនរបស់លោកអប៊ី‌សាយ និងលោកម៉ាដេកាយ ដែលជាជនជាតិយូដាបានចងក្រងលិខិតមួយទៀត តាមអំណាចដែលលោកមាន ដើម្បីបញ្ជាក់ពីលើលិខិតមុន ស្តីអំពីបុណ្យពួរីម។ ៣០ គេបានផ្ញើលិខិតនេះទៅជនជាតិយូដាទាំងអស់ ដែលរស់នៅតាមអាណា‌ខេត្តទាំងមួយ‌រយម្ភៃ‌ប្រាំពីររបស់ព្រះ‌ចៅស៊ែរសេស ព្រមទាំងពាក្យជូនពរឲ្យបានប្រកបដោយសេចក្ដីសុខក្សេម‌ក្សាន្តផង។ ៣១ ជនជាតិយូដា និងពូជ‌ពង្សរបស់គេ ត្រូវប្រារព្ធពិធីបុណ្យពួរីម ស្របតាមសេចក្ដីដែលលោកម៉ាដេកាយ ជាជនជាតិយូដា និងព្រះ‌មហាក្សត្រិ‌យានីអេសធែរបានបង្គាប់ តាមថ្ងៃកំណត់ ដូចប្រារព្ធពិធីតមអាហារ និងបុណ្យជយ‌ឃោសដែរ។ ៣២ រាជ‌បញ្ជារបស់ព្រះ‌នាងអេសធែរជាមូល‌ដ្ឋាននៃពិធីបុណ្យពួរីម ហើយគេក៏បានចងក្រងទុកក្នុងកណ្ឌគម្ពីរនេះ។

ព្រះ‌ចៅស៊ែរសេស និងលោកម៉ាដេកាយ

១ ព្រះ‌ចៅស៊ែរសេសបានបង្ខំប្រជាជនដែលរស់លើដីគោក និងនៅតាមកោះនានា ឲ្យបង់ពន្ធដារ។ ២ ឫទ្ធិអំណាច និងវីរ‌ភាពរបស់ព្រះ‌រាជា ព្រមទាំងសេចក្ដីដែលរៀបរាប់អំពីព្រះ‌រាជា ប្រទានតំណែងខ្ពង់‌ខ្ពស់ដល់លោកម៉ាដេកាយនោះ សុទ្ធតែមានចែងទុកក្នុងសៀវភៅប្រវត្តិ‌សាស្ត្ររបស់ស្តេចស្រុកម៉ែដ និងពែរ្ស។ ៣ លោកម៉ាដេកាយ ដែលជាជនជាតិយូដា បានទទួលតំណែងធំជាងគេ បន្ទាប់ពីព្រះ‌ចៅស៊ែរសេស។ លោកជាវរជនមួយរូបរបស់ជនជាតិយូដា ដែលជនរួមជាតិរបស់លោកគោរពស្រឡាញ់គ្រប់ៗគ្នា។ លោកតែង‌តែផ្តល់ផលប្រយោជន៍ និងសេចក្ដីសុខជូនប្រជាជនរបស់លោកជា‌និច្ច។

ឆ

១ លោកម៉ាដេកាយតែងតែពោលថា៖ «ព្រឹត្តិ‌ការណ៍ទាំងនេះកើតឡើង ដោយសារព្រះ‌ជាម្ចាស់។ ២ ខ្ញុំនឹកឃើញសុបិនដែលស្ដីអំពីព្រឹត្តិ‌ការណ៍ទាំងនេះ ហើយអ្វីៗក៏កើតឡើងឥតចន្លោះត្រង់ណាឡើយ។ ៣ ប្រភពទឹកមួយដ៏តូច ប្រែជាទន្លេធំ រួចមានពន្លឺ មានព្រះ‌អាទិត្យ និងមានទឹកជាច្រើន។ ទន្លេគឺព្រះ‌នាងអេសធែរដែលព្រះ‌រាជាយកធ្វើជាព្រះ‌មហេសី និងតែងតាំងជាព្រះ‌មហាក្សត្រិយានី។ ៤ នាគពីរគឺលោកហាម៉ាន់ និងខ្ញុំផ្ទាល់។ ៥ ប្រជា‌ជាតិទាំង‌ឡាយ គឺជាជាតិសាសន៍ដែលប្រមូលគ្នា ដើម្បីលុបបំបាត់ឈ្មោះរបស់ជនជាតិយូដា។ ៦ ប្រជា‌ជាតិរបស់ខ្ញុំ គឺប្រជាជនអ៊ីស្រា‌អែល ដែលស្រែកអង្វរព្រះ‌ជាម្ចាស់ ហើយព្រះ‌អង្គក៏សង្គ្រោះពួកគេ។ ព្រះ‌អម្ចាស់ បានសង្គ្រោះប្រជា‌រាស្ត្ររបស់ព្រះ‌អង្គ ហើយព្រះ‌អម្ចាស់បានរំដោះយើងខ្ញុំ ឲ្យរួចពីគ្រោះកាចទាំងនោះ! ព្រះ‌ជាម្ចាស់បានសម្ដែងទីសម្គាល់ និងបាដិហារិយ៍យ៉ាងអស្ចារ្យ មិនដែលកើតមាន ដូច្នេះ ក្នុងចំណោមជាតិសាសន៍ដទៃឡើយ។ ៧ ហេតុនេះហើយ បានជាព្រះ‌អង្គបម្រុងទុកវាសនាពីរ មួយសម្រាប់ប្រជា‌រាស្ត្ររបស់ព្រះ‌អង្គ មួយទៀតសម្រាប់ជាតិសាសន៍ដទៃទាំងអស់។ ៨ វាសនាទាំងពីរនេះ កើតឡើងតាមពេលកំណត់ គឺនៅថ្ងៃ ដែលព្រះ‌ជាម្ចាស់វិនិច្ឆ័យជាតិសាសន៍ទាំង‌ឡាយ។ ៩ ព្រះ‌ជាម្ចាស់មិនបំភ្លេចប្រជា‌រាស្ត្ររបស់ព្រះ‌អង្គទេ ព្រះ‌អង្គបានរកយុត្តិធម៌ ឲ្យប្រជារាស្រ្ដរបស់ព្រះ‌អង្គផ្ទាល់។ ១០ ហេតុនេះហើយ បានជានៅថ្ងៃទីដប់‌បួន និងដប់‌ប្រាំ នៃខែផល្គុន ជនជាតិអ៊ីស្រា‌អែលត្រូវជួប‌ជុំគ្នា ប្រារព្ធពិធីយ៉ាងសែនសប្បាយរីករាយ នៅគ្រប់ដំណតរៀងទៅ។

១១ នៅឆ្នាំទីបួន ក្នុងរជ្ជកាលព្រះ‌បាទផ្ទូលេមេ និងព្រះ‌នាងក្លេអូប៉ាត្រ លោកដូស៊ីតដែលអួតអាងថា ខ្លួនជាបូជា‌ចារ្យ និងជាសមាជិកក្រុមលេវី និងលោកផ្ទូលេមេ ជាកូន រៀបរាប់លិខិតខាងលើនេះ។ លោកទាំងពីរប្រកាសថា លិខិតនេះពិតជាលិខិតស្ដីអំពីបុណ្យពួរីម ដែលលោកលីស៊ីម៉ាកជាកូនរបស់លោកផ្ទូលេមេ ជាអ្នកក្រុងយេរូ‌សាឡឹម បានបកប្រែពីច្បាប់ដើម៕

១. គម្ពីរធម្មវិន័យ | Pentateuch 5

២. គម្ពីរប្រវត្តិសាស្រ្ត | History 16

៣. គម្ពីរប្រាជ្ញាញាណ | Wisdom 7

៤. គម្ពីរព្យាការី | Prophet 18

១. គម្ពីរដំណឹងល្អ | Gospels 4

២. គម្ពីរប្រវត្តិសាស្រ្ត | History 1

៣. លិខិតសន្តប៉ូល | Paul Letter 13

៤. សំណេរសកល | Catholic Letter 5

៥. សំណេរសន្តយ៉ូហាន | John Writing 4

កណ្ឌគម្ពីរអែសធែរ

ព្រះ‌នាង​អេសធែរ

ពាក្យ​លំនាំ

កណ្ឌ​គម្ពីរ​ព្រះនាង​អេសធែរ​ជា​ភាសា​ហេប្រឺ

អត្ថបទ​បន្ថែម​ជា​ភាសា​ក្រិក

ព្រះ‌នាង​អេសធែរ

ពាក្យ​លំនាំ

កណ្ឌ​គម្ពីរ​ព្រះនាង​អេសធែរ​ជា​ភាសា​ហេប្រឺ

អត្ថបទ​បន្ថែម​ជា​ភាសា​ក្រិក

សុបិន​និមិត្ត​របស់​លោក​ម៉ាដេកាយ

លោក​ម៉ាដេកាយ​វែក​មុខ​ជន​ក្បត់

ពិធី​ជប់‌លៀង​នៅ​ក្នុង​វាំង​របស់​ព្រះ‌ចៅ​ស៊ែរសេស

ព្រះ‌ចៅ​ស៊ែរសេស​ដក​តំណែង​មហា‌ក្សត្រិ‌យានី​ពី​ព្រះ‌នាង​វ៉ាសធី

នាង​អេសធែរ​ឡើង​ធ្វើ​ជា​ព្រះ‌មហា​ក្សត្រិ‌យានី

លោក​ហាម៉ាន់​ទូល​សូម​ឲ្យ​ស្តេច​ធ្វើ​ទោស​ជន​ជាតិ​យូដា

ខ

លិខិត​បញ្ជា​ឲ្យ​ប្រល័យ​ជន​ជាតិ​យូដា

៣

លោក​ម៉ាដេកាយ​សុំ​អន្តរា‌គមន៍​ពី​ព្រះ‌នាង​អេសធែរ ជន​ជាតិ​យូដា​នាំ​គ្នា​តម​អាហារ

គ

ពាក្យ​អង្វរ​របស់​លោក​ម៉ាដេកាយ

ពាក្យ​អង្វរ​របស់​ព្រះ‌នាង​អេសធែរ

ឃ

ព្រះ‌នាង​អេសធែរ​ចូល​ទៅ​គាល់​ព្រះ‌មហា​ក្សត្រ

៥

ព្រះ‌នាង​អេសធែរ​ចូល​គាល់​ស្តេច

លោក​ម៉ាដេកាយ​ទទួល​កិត្តិយស

លោក​ហាម៉ាន់​ទទួល​ទោស​ដល់​ស្លាប់

រាជ‌ក្រឹត្យ​ឲ្យ​សន្ដោស​ជន​ជាតិ​យូដា

ង

លិខិត​គាំ‌ទ្រ​ជន​ជាតិ​យូដា

៨

ការ​សង‌សឹក​របស់​ជន​ជាតិ​យូដា

ពិធី​បុណ្យ​ពួរីម

ព្រះ‌ចៅ​ស៊ែរសេស និង​លោក​ម៉ាដេកាយ

ឆ

^{កណ្ឌគម្ពីរ}
អែសធែរ

ព្រះ‌នាងអេសធែរ

ពាក្យលំនាំ

កណ្ឌគម្ពីរព្រះនាងអេសធែរជាភាសាហេប្រឺ

អត្ថបទបន្ថែមជាភាសាក្រិក

ព្រះ‌នាងអេសធែរ

ពាក្យលំនាំ

កណ្ឌគម្ពីរព្រះនាងអេសធែរជាភាសាហេប្រឺ

អត្ថបទបន្ថែមជាភាសាក្រិក

សុបិននិមិត្តរបស់លោកម៉ាដេកាយ

លោកម៉ាដេកាយវែកមុខជនក្បត់

ពិធីជប់‌លៀងនៅក្នុងវាំងរបស់ព្រះ‌ចៅស៊ែរសេស

ព្រះ‌ចៅស៊ែរសេសដកតំណែងមហា‌ក្សត្រិ‌យានីពីព្រះ‌នាងវ៉ាសធី

នាងអេសធែរឡើងធ្វើជាព្រះ‌មហាក្សត្រិ‌យានី

លោកហាម៉ាន់ទូលសូមឲ្យស្តេចធ្វើទោសជនជាតិយូដា

លិខិតបញ្ជាឲ្យប្រល័យជនជាតិយូដា

លោកម៉ាដេកាយសុំអន្តរា‌គមន៍ពីព្រះ‌នាងអេសធែរ ជនជាតិយូដានាំគ្នាតមអាហារ

ពាក្យអង្វររបស់លោកម៉ាដេកាយ

ពាក្យអង្វររបស់ព្រះ‌នាងអេសធែរ

ព្រះ‌នាងអេសធែរចូលទៅគាល់ព្រះ‌មហាក្សត្រ

ព្រះ‌នាងអេសធែរចូលគាល់ស្តេច

លោកម៉ាដេកាយទទួលកិត្តិយស

លោកហាម៉ាន់ទទួលទោសដល់ស្លាប់

រាជ‌ក្រឹត្យឲ្យសន្ដោសជនជាតិយូដា

លិខិតគាំ‌ទ្រជនជាតិយូដា

ការសង‌សឹករបស់ជនជាតិយូដា

ពិធីបុណ្យពួរីម

ព្រះ‌ចៅស៊ែរសេស និងលោកម៉ាដេកាយ