បារូក - Catholic Faith Cambodia

សម្ពន្ធមេត្រីចាស់ | Old Testament 46

១. គម្ពីរធម្មវិន័យ | Pentateuch 5

២. គម្ពីរប្រវត្តិសាស្រ្ត | History 16

៣. គម្ពីរប្រាជ្ញាញាណ | Wisdom 7

៤. គម្ពីរព្យាការី | Prophet 18

សម្ពន្ធមេត្រីថ្មី | New Testament 27

១. គម្ពីរដំណឹងល្អ | Gospels 4

២. គម្ពីរប្រវត្តិសាស្រ្ត | History 1

កិច្ចការគ្រីស្តទូត (កក)
Acts of the Apostles (Ac)

៣. លិខិតសន្តប៉ូល | Paul Letter 13

៤. សំណេរសកល | Catholic Letter 5

៥. សំណេរសន្តយ៉ូហាន | John Writing 4

^{កណ្ឌគម្ពីរ}
ព្យាការីបារូក

ពាក្យលំនាំ

គម្ពីរលោកបារូក

ពាក្យលំនាំ

លោកបារូកជាលេខាធិការរបស់ព្យាការីយេរេមី ដែលរស់នៅសត‌វត្សទី៦ មុនគ.ស។ ជាច្រើនសត‌វត្សក្រោយមក គឺនៅសត‌វត្សទី២ មុនគ.ស មានអ្នកប្រាជ្ញបានប្រមែប្រមូលអត្ថ‌បទផ្សេងៗ ដែលប្រជាជនយូដារស់នៅខ្ចាត់‌ខ្ចាយ ពាសពេញមជ្ឈិមបូព៌ា តែងតែអានក្នុងធម្មសា‌លា (សា‌លាប្រជុំ) មកចងក្រងជាកណ្ឌមួយ ហើយដាក់ឈ្មោះ «គម្ពីរលោកបារូក» ទុកលោកបារូកជាអ្នកនិពន្ធ។ នេះជារបៀបធម្មតានាជំនាន់នោះ ដើម្បីនាំប្រជាជនឲ្យគោរពសេចក្តីដែលមានចែងក្នុងកណ្ឌនេះ។

កណ្ឌនេះចែកជាបួនភាគ ដែលមិនសូវស៊ីគ្នា មានអ្នកនិពន្ធផ្សេងៗប្រហែលជាបានប្រមូលឯកសារនៅជំនាន់ផ្សេងពីគ្នាដែរ ព្រោះ៖

- អារម្ភកថាបញ្ជាក់អំពីពេលដែលត្រូវអានកណ្ឌនោះ គឺក្នុងពិធី សូមព្រះ‌ជាម្ចាស់អត់ទោសឲ្យប្រជាជននៅក្រុងយេរូ‌សាឡឹម (១, ១–១៤)។

- បទទទួលសារភាពអំពើបាប(១,១៥‑២,១០) តាមរបៀបលោកដានីអែល ៩។ បន្ទាប់មក មានពាក្យអង្វរសូមព្រះ‌ជាម្ចាស់លើកលែងទោសរំដោះបាប (២, ១១‑៣,៨)។

- សេចក្តីនឹកសញ្ជឹងគិតអំពីព្រះ‌ប្រាជ្ញាញាណ (៣, ៩‑៤,៤)។ ធម្ម‌វិន័យជាព្រះ‌ប្រាជ្ញាញាណរបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់។

- ពាក្យដាស់តឿនអ្នកក្រុងយេរូ‌សាឡឹម (៤,៥‑៥,៩) ប្រហែលនឹងសេចក្តីដែលព្យាការីអេសាយទី២ បានថ្លែងដែរ។

- ក្នុងឯកសារបុរាណខ្លះ «លិខិតរបស់ព្យាការីយេរេមី» ត្រូវនឹងជំពូកទី៦នៃគម្ពីរលោកបារូក។

លិខិតរបស់ព្យាការីយេរេមី

កណ្ឌនេះ ជាលិខិតមួយច្បាប់ផ្ញើជូនជនជាតិយូដាដែលរស់នៅក្នុងចំណោមសាសន៍ដទៃ ប្រហែលនៅស្រុកបាប៊ីឡូន នៅស្រុកស៊ីរី ឬស្រុកភេនីស៊ី ក្នុងសត‌វត្សទី ៣ ឬទី ២ មុន គ.ស.។ អ្នកនិពន្ធរៀបរៀងលិខិតនេះ ដើម្បីដាស់តឿនពួកគេមិនឲ្យគោរពព្រះក្លែង‌ក្លាយ ហើយឲ្យគោរពបម្រើ ព្រះ‌អម្ចាស់ដោយចិត្តស្មោះព្រោះមានតែព្រះ‌អម្ចាស់មួយព្រះ‌អង្គប៉ុណ្ណោះដែលជាព្រះដ៏ពិតប្រាកដ និងជាព្រះដែលមានព្រះ‌ជន្មគង់នៅ។ អ្នកនិពន្ធចែងថា ព្យាការីយេរេមីបានសរសេរលិខិតនេះ។ នេះជារបៀបធម្មតានៅជំនាន់នោះ ដើម្បីឲ្យប្រជាជនគោរពតាមសេចក្ដីក្នុងលិខិតនេះ។

ក្នុងឯកសារខ្លះ លិខិតនេះជាជំពូកទី ៦ នៃគម្គីរលោកបារូក។

១

លោកបារូក

១ នេះជាសេចក្តីដែលមានចែងក្នុងសៀវភៅរបស់លោកបារូក ជាកូនរបស់លោកណេរីយ៉ា ដែលជាកូនរបស់លោកម៉ាសេអា ជាកូនរបស់លោកសេដេ‌គីយ៉ា ជាកូនលោកហាសា‌ឌីយ៉ា ជាកូនរបស់លោកហែលគីយ៉ា។ លោកសរសេរសៀវភៅនេះ នៅស្រុកបាប៊ីឡូន ២ នាថ្ងៃទីប្រាំ‌ពីរ ខែទីប្រាំ នៃឆ្នាំ ទីប្រាំ ក្រោយពេល កង‌ទ័ពបាប៊ីឡូនវាយដណ្តើមយកក្រុងយេរូ‌សាឡឹម និងដុតបំផ្លាញចោល។

៣ លោកបារូកអានសេចក្តី ដែលមានចែងក្នុងសៀវភៅនេះ នៅចំពោះព្រះ‌ភ័ក្រ្តព្រះ‌បាទយ៉េកូ‌នីយ៉ា ជាបុត្ររបស់ព្រះ‌បាទយ៉ូយ៉ាគីម ជាស្តេចស្រុកយូដា និងនៅចំពោះមុខប្រជាជនទាំងមូល ដែលមកស្តាប់។ ៤ លោកអាននៅចំពោះមុខនាម៉ឺនមន្រ្តីរាជវង្សានុវង្ស ព្រឹទ្ធា‌ចារ្យ និងប្រជាជនទាំងមូល គឺតាំងពីអ្នកតូចរហូតដល់អ្នកធំ ដែលរស់នៅក្នុងស្រុកបាប៊ីឡូន តាមដងទន្លេស៊ូដា។ ៥ ពួកគេនាំគ្នាយំ តមអាហារ និងទូលអង្វរ នៅចំពោះព្រះ‌ភ័ក្រ្តព្រះ‌អម្ចាស់។ ៦ បន្ទាប់មក គេនាំគ្នារៃប្រាក់តាមធនធានរៀងៗខ្លួន ៧ ផ្ញើជូនលោកបូជា‌ចារ្យយ៉ូអាគីម ជាកូនរបស់លោកហែល‌គីយ៉ា ជាចៅរបស់លោកសាឡូម ព្រមទាំងជូនក្រុមបូជា‌ចារ្យ និងប្រជាជនទាំងមូល ដែលរស់នៅក្រុងយេរូ‌សាឡឹមជាមួយលោក។ ៨ កាលពីមុន គឺនៅថ្ងៃទីដប់នៃខែជេស្ឋ លោកបារូកបានប្រមូលគ្រឿងបរិក្ខារ នៃព្រះ‌ដំណាក់របស់ព្រះ‌អម្ចាស់ ដែលខ្មាំងបានរឹបអូសយក បញ្ជូនមកស្រុកយូដាវិញ។ ព្រះ‌បាទសេដេខ្យាស ជាបុត្ររបស់ព្រះ‌បាទយ៉ូស្យាស ជាស្តេចស្រុកយូដា បានបញ្ជាឲ្យធ្វើគ្រឿងបរិក្ខារទាំងនោះពីប្រាក់ ៩ ក្រោយពីព្រះ‌បាទនេប៊ូកានេសារ ជាស្តេចស្រុកបាប៊ីឡូន កៀរព្រះ‌បាទយេខូ‌នីយ៉ា ពួកមេដឹកនាំ ពួកឈ្លើយ នា‌ម៉ឺនមន្ត្រី និងប្រជាជនក្នុងស្រុក ចេញពីក្រុងយេរូ‌សាឡឹម ទៅកាន់ស្រុកបាប៊ីឡូន។

១០ ពួកគេសរសេរលិខិត ផ្ញើជូនអ្នកក្រុងយេរូ‌សាឡឹម មានសេចក្តីដូចតទៅ៖ «យើងសូមបញ្ជូនប្រាក់នេះ ដើម្បីឲ្យបង‌ប្អូនទិញសត្វសម្រាប់ធ្វើជាតង្វាយដុតទាំងមូល និងសម្រាប់ថ្វាយសក្ការបូជា ដើម្បីរំដោះបាប។ សូមទិញគ្រឿងក្រអូប សូមថ្វាយតង្វាយ និងសក្ការបូជានៅលើអាសនៈរបស់ព្រះ‌អម្ចាស់ ជាព្រះនៃយើងផង។ ១១ ចូរទូលអង្វរព្រះ‌អង្គ សូមប្រទាន‌ពរដល់ព្រះ‌បាទនេប៊ូកានេសារ ជាស្តេចស្រុកបាប៊ីឡូន និងសម្តេចបាលតាសារជារាជបុត្រ ឲ្យមានព្រះ‌ជន្មាយុយឺនយូររហូតតរៀងទៅ។ ១២ ដូច្នេះ ព្រះ‌អម្ចាស់មុខជាប្រទានកម្លាំង និងអំណរឲ្យពួកយើង។ យើងនឹងរស់នៅក្រោមម្លប់ដ៏ត្រជាក់ត្រជុំ នៃព្រះ‌បាទនេប៊ូកានេសារ ជាស្តេច ស្រុកបាប៊ីឡូន និងសម្តេចបាលតាសារ ជារាជបុត្រ។ ពួកយើងនឹងបំរើក្សត្រទាំងពីរអង្គនេះជាយូរឆ្នាំ ហើយនឹងបានគាប់ព្រះ‌ហប្ញទ័យនៃក្សត្រទាំងនោះផង។ ១៣ សូមទូលអង្វរព្រះ‌អម្ចាស់ជាព្រះរបស់យើង ឲ្យយើងខ្ញុំទាំងអស់គ្នា ដ្បិតពួកយើងបានប្រព្រឹត្តអំពើបាប ខុសនឹងព្រះ‌ហប្ញទ័យព្រះ‌អម្ចាស់ ជាព្រះរបស់យើង។ ព្រះ‌អង្គនៅតែព្រះ‌ពិរោធក្រេវក្រោធ ប្រឆាំងនឹងពួកយើងជារៀងរហូត។ ១៤ សូមអានសៀវភៅដែលពួកយើងផ្ញើមកនេះ ដើម្បីធ្វើពិធីទទួលសារ‌ភាពអំពើបាប ក្នុងព្រះ‌ដំណាក់របស់ព្រះ‌អម្ចាស់ នៅថ្ងៃដំបូង នៃបុណ្យបារាំតាមពេលកំណត់»។

ពាក្យទទួលសារ‌ភាពអំពើបាប

១៥ សូមបង‌ប្អូនពោលដូចតទៅ៖ «បពិត្រព្រះ‌អម្ចាស់ជាព្រះរបស់យើងខ្ញុំ! ព្រះ‌អង្គប្រកបដោយព្រះ‌ហប្ញទ័យសុចរិត រីឯយើងខ្ញុំវិញ យើងខ្ញុំត្រូវអាម៉ាស់ដូចនៅថ្ងៃនេះ គឺទាំងអ្នកស្រុកយូដា ទាំងអ្នកក្រុងយេរូ‌សាឡឹម ១៦ ទាំងស្តេចរបស់យើងខ្ញុំ ទាំងមេដឹកនាំ ទាំងបូជា‌ចារ្យ ទាំងព្យាការី ទាំងដូន‌តា ត្រូវអាម៉ាស់មុខគ្រប់គ្នា ១៧ ព្រោះយើងខ្ញុំបានប្រព្រឹត្តអំពើបាប ទាស់នឹងព្រះ‌ហប្ញទ័យព្រះ‌អម្ចាស់។ ១៨ យើងខ្ញុំមិនស្មោះ‌ត្រង់នឹងព្រះ‌អង្គ ហើយមិនបានស្តាប់ព្រះសូរសៀងព្រះ‌អម្ចាស់ ជាព្រះរបស់យើងខ្ញុំ ដែលប្រៀនប្រដៅយើងខ្ញុំ ឲ្យដើរតាមព្រះ‌បញ្ជា ដូចព្រះ‌អង្គបានបង្ហាញឲ្យយើងខ្ញុំស្គាល់នោះទេ។ ១៩ តាំងពីថ្ងៃដែលព្រះ‌អម្ចាស់នាំដូន‌តាយើងខ្ញុំចាកចេញពីស្រុកអេស៊ីបរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃ យើងខ្ញុំមិនស្មោះ‌ត្រង់ចំពោះព្រះ‌អម្ចាស់ ជាព្រះរបស់យើងខ្ញុំឡើយ។ យើងខ្ញុំបានធ្វេសប្រហែស មិនព្រមស្តាប់ព្រះសូរសៀងរបស់ព្រះ‌អង្គ។ ២០ ហេតុនេះហើយ បានជាយើងខ្ញុំជួបគ្រោះអាសន្នជាប់រហូត ដូចគេឃើញសព្វថ្ងៃនេះ។ យើងខ្ញុំត្រូវបណ្តាសា ដូចលោកម៉ូសេ ជាអ្នកបម្រើរបស់ព្រះ‌អង្គ បានថ្លែងក្នុងនាមព្រះ‌អង្គ នៅថ្ងៃដែលព្រះ‌អង្គនាំដូន‌តារបស់យើងខ្ញុំ ចេញពីស្រុកអេស៊ីបមក ដើម្បីប្រទានស្រុកដ៏សម្បូណ៌សប្បាយឲ្យយើងខ្ញុំ។ ២១ យើងខ្ញុំមិនស្តាប់ព្រះសូរសៀងរបស់ព្រះ‌អម្ចាស់ ជាព្រះរបស់យើងខ្ញុំ ព្រះ‌អង្គមានព្រះ‌បន្ទូលតាម‌រយៈព្យាការី ដែលព្រះ‌អង្គបានចាត់មករកយើងខ្ញុំ។ ២២ យើងខ្ញុំម្នាក់ៗបានបណ្តោយតាមចិត្តគំនិតអាក្រក់របស់ខ្លួន បែរទៅបម្រើព្រះដទៃ និងប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់ដែលមិនគាប់ព្រះ‌ហប្ញទ័យព្រះ‌អម្ចាស់ជាព្រះរបស់យើងខ្ញុំ។

២

១ ដូច្នេះ ព្រះ‌អម្ចាស់បានប្រព្រឹត្តតាមព្រះ‌បន្ទូលប្រឆាំងនឹងយើងខ្ញុំ ប្រឆាំងនឹងវីរ‌បុរស ដែលគ្រប់គ្រងប្រជាជនអ៊ីស្រា‌អែល ប្រឆាំងនឹងស្តេច មេដឹកនាំ ព្រមទាំងប្រជាជននៃស្រុកអ៊ីស្រា‌អែល និងស្រុកយូដា។ ២ គ្មានគ្រោះកាចណានៅលើផែនដី ដូចគ្រោះកាចដែលកើតឡើងនៅក្រុងយេរូ‌សាឡឹម ស្របតាមសេចក្តីដែលមានចែងក្នុងគម្ពីរ‌វិន័យរបស់លោកម៉ូសេទេ។ ៣ នៅគ្រានោះ យើងម្នាក់ៗបានបរិភោគសាច់របស់កូនខ្លួន គឺម្នាក់បានបរិភោគសាច់របស់កូនប្រុស ម្នាក់ទៀតបានបរិភោគសាច់របស់កូនស្រី។ ៤ ព្រះ‌អម្ចាស់បានបញ្ជូនយើងខ្ញុំ ទៅក្នុងកណ្តាប់ដៃរបស់ជាតិសាសន៍ទាំង‌ឡាយ ដែលរស់នៅជុំវិញយើងខ្ញុំ ដើម្បីឲ្យពួកគេមើលងាយ និងបំភ័យយើងខ្ញុំនៅក្នុងចំណោមជាតិសាសន៍ ដែលព្រះ‌អង្គបានកម្ចាត់កម្ចាយឲ្យយើងខ្ញុំទៅរស់នៅ។ ៥ យើងខ្ញុំមិនបានទទួលជោគ‌ជ័យទេ គឺបរា‌ជ័យទៅវិញ ព្រោះយើងខ្ញុំបានប្រព្រឹត្តអំពើបាប ទាស់នឹងព្រះ‌ហប្ញទ័យនៃព្រះ‌អម្ចាស់ ជាព្រះរបស់យើងខ្ញុំ ដោយមិនព្រមស្តាប់ព្រះសូរសៀងព្រះ‌អង្គ។ ៦ បពិត្រព្រះ‌អម្ចាស់ជាព្រះរបស់យើងខ្ញុំ! ព្រះ‌អង្គមានព្រះ‌ហឫទ័យសុចរិត រីឯយើងខ្ញុំ និងដូន‌តារបស់យើងខ្ញុំវិញ ត្រូវអាម៉ាស់ដូចនៅថ្ងៃនេះ។ ៧ យើងខ្ញុំជួបប្រទះគ្រោះកាចទាំងនេះ ស្របតាមព្រះ‌បន្ទូលដែលព្រះ‌អង្គព្រមានយើងខ្ញុំមែន។ ៨ យើងខ្ញុំពុំបានទូលអង្វរព្រះ‌អម្ចាស់ សូមបង្វែរចិត្តគំនិតយើងខ្ញុំម្នាក់ៗ ឲ្យលះបង់គំនិតអាក្រក់ចោលទេ!។ ៩ ហេតុនេះហើយ បានជាព្រះ‌អង្គធ្វើឲ្យគ្រោះកាចទាំងនេះ ធ្លាក់មកលើយើងខ្ញុំ ដ្បិតសេចក្តីដែលព្រះ‌អម្ចាស់បញ្ជាឲ្យយើងខ្ញុំប្រព្រឹត្ត សុទ្ធតែត្រឹមត្រូវទាំងអស់។ ១០ ប៉ុន្តែ យើងខ្ញុំមិនព្រមស្តាប់ព្រះ‌អម្ចាស់បញ្ជាឲ្យយើងខ្ញុំដើរតាមវិន័យ ដែលព្រះ‌អង្គដាក់នៅមុខយើងខ្ញុំទេ។

ពាក្យអង្វរ

១១ បពិត្រព្រះ‌អម្ចាស់ ជាព្រះនៃជនជាតិអ៊ីស្រា‌អែល! កាលពីដើម ព្រះ‌អង្គបាននាំប្រជា‌រាស្រ្តរបស់ព្រះ‌អង្គចេញពីស្រុកអេស៊ីប ដោយសម្ដែងឫទ្ធិ‌បារមីដ៏ខ្លាំងក្លា សម្ដែងទីសម្គាល់ និងបាដិហារិយ៍ផ្សេងៗ។ ព្រះ‌អង្គប្រើឫទ្ធា‌នុភាពដ៏អស្ចារ្យ និងលាតព្រះ‌ហស្តរបស់ ព្រះ‌អង្គទៀតផង! ព្រះ‌អង្គបានសម្ដែងបារមី ឲ្យមនុស្សលោកស្គាល់ ព្រះ‌នាមព្រះ‌អង្គ ដូចគេឃើញសព្វថ្ងៃនេះស្រាប់។ ១២ បពិត្រព្រះ‌អម្ចាស់ ជាព្រះរបស់យើងខ្ញុំ! ឥឡូវនេះ យើងខ្ញុំទទួលសារភាពថា យើងខ្ញុំបានប្រព្រឹត្តអំពើបាបដូចមនុស្សទមិឡ។ យើងខ្ញុំបានប្រព្រឹត្តអំពើទុច្ចរិត ទាស់នឹងបញ្ជារបស់ព្រះ‌អង្គមែន!។ ១៣ សូមព្រះ‌អង្គឈប់ ព្រះ‌ពិរោធនឹងយើងខ្ញុំទៅ! ដ្បិតយើងខ្ញុំនៅសល់ចំនួនតិចតួចណាស់ ដោយសារព្រះ‌អង្គកម្ចាត់កម្ចាយឲ្យ ទៅរស់នៅក្នុងចំណោមជាតិសាសន៍ទាំង‌ឡាយ។ ១៤ ឱ! ព្រះ‌អម្ចាស់អើយ! សូមព្រះ‌អង្គព្រះ‌អង្គព្រះសណ្តាប់ពាក្យអង្វររបស់យើងខ្ញុំផង!។ សូមព្រះ‌អង្គឈ្វេងយល់ ដល់ព្រះ‌នាមរបស់ព្រះ‌អង្គ ហើយសូមប្រណីសន្តោសយើងខ្ញុំ នៅចំពោះមុខអស់អ្នកដែលបានកៀរយើងខ្ញុំ។ ១៥ ដើម្បីឲ្យមនុស្សលោកទាំងអស់នៅលើផែនដីដឹងថា ព្រះ‌អង្គពិតជាព្រះ‌អម្ចាស់ ជាព្រះរបស់យើងខ្ញុំ ដ្បិតព្រះ‌អង្គបានជ្រើស‌រើសជនជាតិអ៊ីស្រា‌អែល ទុកជាប្រជា‌រាស្រ្តរបស់ព្រះ‌អង្គផ្ទាល់។ ១៦ ឱ! ព្រះ‌អម្ចាស់អើយ! សូមព្រះ‌អង្គទតមើលពីដំណាក់ដ៏‌វិសុទ្ធ របស់ព្រះ‌អង្គ! សូមនឹកគិតដល់យើងខ្ញុំផង!។ ឱ! ព្រះ‌អម្ចាស់អើយ! សូមផ្ទៀងព្រះកាណ៌ ហើយព្រះសណ្តាប់ផង!។ ១៧ សូមបើកព្រះ‌នេត្រហើយទតមើល! សូមព្រះ‌អង្គឈ្វេងយល់ហើយនឹកថា មនុស្សស្លាប់មិនអាចលើកតម្កើងសិរីរុង‌រឿង និងសេចក្តីសុចរិតរបស់ព្រះ‌អង្គឡើយ!។ ១៨ បពិត្រព្រះ‌អម្ចាស់! មានតែអ្នកកើតទុក្ខវេទនាសែនខ្លោចផ្សា អ្នកទន់ខ្សោយ ដែលដើរឱនត្រុនៗ ព្រមទាំងអ្នកគ្មានទីពឹង និងអ្នកស្រេកឃ្លាន ទើបអាចលើកតម្កើងសិរីរុង‌រឿង និងសេចក្តីសុចរិតរបស់ព្រះ‌អង្គបាន។ ១៩ បពិត្រព្រះ‌អម្ចាស់ជាព្រះរបស់យើងខ្ញុំ យើងខ្ញុំមកទូលអង្វរព្រះ‌អង្គ ដោយមិនសំអាងលើអំពើសុចរិតរបស់ដូន‌តា ឬរបស់ស្តេចយើងខ្ញុំឡើយ។ ២០ ដ្បិតព្រះ‌អង្គព្រះ‌អង្គជះព្រះ‌ពិរោធដ៏ខ្លាំងក្លា មកលើយើងខ្ញុំយ៉ាងនេះ ស្របតាមព្រះ‌បន្ទូលរបស់ព្រះ‌អង្គថ្លែងតាម‌រយៈព្យាការី ជាអ្នកបម្រើរបស់ព្រះ‌អង្គថា៖ ២១ «ព្រះ‌អម្ចាស់មានព្រះ‌បន្ទូលដូចតទៅ៖ “ចូរដាក់ខ្លួនបម្រើព្រះ‌មហាក្សត្រស្រុកបាប៊ីឡូន នោះអ្នករាល់គ្នាអាចរស់នៅលើទឹកដី ដែលយើងបានប្រគល់ឲ្យបុព្វ‌បុរសរបស់អ្នករាល់គ្នា។ ២២ ផ្ទុយទៅវិញ ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាមិនព្រមស្តាប់ព្រះ‌បន្ទូលរបស់ព្រះ‌អម្ចាស់ ដែលបញ្ជាឲ្យបម្រើព្រះ‌មហាក្សត្រ ស្រុកបាប៊ីឡូនទេ ២៣ យើងនឹងលែងឲ្យមានឮសូរស័ព្ទសំឡេង ដ៏សប្បាយ បទចម្រៀងសម្រាប់ពិធីបុណ្យ និងការសាសង រវាងគូស្វាមីភរិយា ក្នុងក្រុងនានានៃស្រុកយូដា និងក្រុងយេរូ‌សាឡឹម ហើយស្រុកទាំងមូល នឹងត្រូវអន្ត‌រាយស្ងាត់ជ្រងំ គ្មានមនុស្សរស់នៅទៀតទេ។ ២៤ ប៉ុន្តែ យើងខ្ញុំមិនបានស្តាប់ព្រះសូរសៀងព្រះ‌អង្គ ដែលបញ្ជាឲ្យយើងខ្ញុំបម្រើព្រះ‌មហាក្សត្រស្រុកបាប៊ីឡូន។ ហេតុនេះ ព្រះ‌អង្គប្រព្រឹត្តតាមសេចក្តីដែលព្រះ‌អង្គថ្លែងតាម‌រយៈព្យាការី ជាអ្នកបម្រើរបស់ព្រះ‌អង្គថា គេនឹងយកធាតុរបស់ស្តេច និងធាតុដូន‌តាយើងខ្ញុំចេញពីផ្នូរ។ ២៥ ស្តេច និងដូន‌តាយើងខ្ញុំ បាត់បង់ជីវិតយ៉ាង សែនខ្លោចផ្សា រងទុក្ខវេទនាបំផុត ដោយស្រេកឃ្លាន ដោយត្រូវមុខដាវ និងដោយខ្មាំងកៀរយកទៅ។ ឥឡូវនេះ ធាតុរបស់អស់លោក ត្រូវនៅហាលថ្ងៃ និងហាលសន្សើម នៅពេលយប់ថែមទៀតផង។ ២៦ ព្រះ‌អង្គធ្វើឲ្យព្រះ‌ដំណាក់ដែលព្រះ‌អង្គបានជ្រើស‌រើស ទុកជាទីលំនៅរបស់ព្រះ‌អង្គ ត្រូវហិនហោច ដូចគេឃើញសព្វថ្ងៃនេះស្រាប់ ព្រោះតែអំពើអាក្រក់របស់ប្រជា‌រាស្រ្តអ៊ីស្រា‌អែល និងជនជាតិយូដា។ ២៧ បពិត្រព្រះ‌អម្ចាស់! ព្រះ‌អង្គបានប្រព្រឹត្តចំពោះយើងខ្ញុំ ត្រឹមត្រូវតាមយុត្តិ‌ធម៌ និងតាមព្រះ‌ហឫទ័យអាណិត‌អាសូរដ៏លើសលប់ របស់ព្រះ‌អង្គ ២៨ ស្របតាមសេចក្តីដែលព្រះ‌អង្គមានព្រះ‌បន្ទូលតាម‌រយៈលោកម៉ូសេ ជាអ្នកបម្រើរបស់ព្រះ‌អង្គ នៅថ្ងៃដែលព្រះ‌អង្គបញ្ជាឲ្យលោកចារឹកធម្ម‌វិន័យរបស់ព្រះ‌អង្គ នៅចំពោះមុខប្រជាជន អ៊ីស្រា‌អែល។ ពេលនោះ ព្រះ‌អង្គមានព្រះ‌បន្ទូលថា៖ ២៩ ប្រសិនបើ អ្នករាល់គ្នាមិនស្តាប់ពាក្យរបស់យើង មហាជនដ៏ច្រើនឥតគណនានេះ នឹងក្លាយទៅជាមនុស្សមួយក្រុមតូច ក្នុងចំណោមប្រជា‌ជាតិទាំង‌ឡាយ ជាកន្លែងដែលយើងកម្ចាត់កម្ចាយអ្នករាល់គ្នាឲ្យទៅរស់នៅ។ ៣០ យើងដឹងថា ពួកគេមិនស្តាប់យើងទេ ព្រោះពួកគេជាមនុស្សចចេស។ ប៉ុន្តែ ពេលពួកគេរស់នៅក្នុងស្រុក ដែលខ្មាំងកៀរយកទៅនោះ ពួកគេនឹងភ្ញាក់ស្មារតី។ ៣១ ពួកគេនឹងទទួលស្គាល់ថា យើងជាព្រះ‌អម្ចាស់ ជាព្រះរបស់ពួកគេ។ យើងនឹងឲ្យពួកគេមានចិត្ត និងមានត្រចៀក អាចស្តាប់បាន។ ៣២ នៅលើទឹកដីដែលខ្មាំងកៀរ ពួកគេទៅនោះ ពួកគេនឹងលើកតម្កើងយើង ហើយនឹកដល់នាមរបស់យើង។ ៣៣ ពួកគេលែងមានចិត្តរឹងរូស និងលែងប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់ ដ្បិតពួកគេនឹកឃើញហេតុ‌ការណ៍ ដែលកើតមានចំពោះដូន‌តារបស់ពួកគេ ដែលបានប្រព្រឹត្តអំពើបាប ទាស់នឹងព្រះ‌ហប្ញទ័យព្រះ‌អម្ចាស់។ ៣៤ យើងនឹងនាំពួកគេឲ្យវិលត្រឡប់មកទឹកដីដែលយើងបានសន្យាថា នឹងប្រគល់ឲ្យអប្រា‌ហាំ អ៊ីសាក និងយ៉ាកុប ជាបុព្វ‌បុរសរបស់ពួកគេ។ ពួកគេនឹងត្រួតត្រាទឹកដីនោះ។ យើងនឹងធ្វើឲ្យ ចំនួនពួកគេ កើនឡើង។ មែន! គឺឲ្យមានចំនួនច្រើនឡើង! មិនអន់ថយឡើយ។ ៣៥ យើងនឹងចងសម្ពន្ធ‌មេត្រីអស់កល្ប‌ជានិច្ចជាមួយពួកគេ ដើម្បីឲ្យធ្វើជាព្រះរបស់ពួកគេ ហើយពួកគេធ្វើជាប្រជា‌រាស្រ្តរបស់យើង។ យើងមិនបណ្តោយប្រជាជនអ៊ីស្រា‌អែល ឲ្យចេញពីស្រុក ដែលយើងបានប្រគល់ឲ្យពួកគេទៀតឡើយ។

៣

១ បពិត្រព្រះ‌អម្ចាស់ ដ៏មានឫទ្ធា‌នុភាពសព្វប្រការ! ព្រះ‌អង្គជាព្រះរបស់ជនជាតិអ៊ីស្រា‌អែល! យើងខ្ញុំតប់ប្រមល់ និងរងទុក្ខវេទនាយ៉ាងខ្លាំង យើងខ្ញុំស្រែកអង្វរព្រះ‌អង្គ។ ២ ឱ! ព្រះ‌អម្ចាស់អើយ! សូមព្រះសណ្តាប់ និងអាណិត‌អាសូរយើងខ្ញុំផង! ដ្បិតយើងខ្ញុំបានប្រព្រឹត្តអំពើបាប ទាស់នឹងព្រះ‌ហប្ញទ័យរបស់ព្រះ‌អង្គ។ ៣ ព្រះ‌អង្គមានព្រះ‌ជន្មគង់នៅអស់កល្ប‌ជានិច្ច រីឯយើងខ្ញុំវិញ ត្រូវតែស្លាប់អស់កល្ប‌ជានិច្ចដែរ។ ៤ ឱ! ព្រះ‌អម្ចាស់ដ៏មានឫទ្ធា‌នុភាពសព្វប្រការ! ឱ! ព្រះនៃជនជាតិអ៊ីស្រា‌អែលអើយ! សូមព្រះសណ្តាប់ពាក្យអង្វររបស់យើងខ្ញុំ ដែលប្រៀបដូចជាមនុស្សស្លាប់។ យើងខ្ញុំ ជាកូនជាចៅរបស់អ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើបាប ទាស់នឹងព្រះ‌ហឫទ័យរបស់ព្រះ‌អង្គ។ ពួកគេមិនព្រមស្តាប់ព្រះ‌សូរសៀងរបស់ព្រះ‌អម្ចាស់ ជាព្រះរបស់ពួកគេទេ។ ហេតុនេះហើយ បានជាយើងខ្ញុំជួបប្រទះនឹងគ្រោះកាចជា‌និច្ច។ ៥ សូមព្រះ‌អង្គកុំនឹកចាំពីអំពើទុច្ច‌រិត នៃដូន‌តារបស់យើងខ្ញុំឡើយ! សូមនឹកគិតតែពីឫទ្ធិ‌បារមី និងពីព្រះ‌នាមព្រះ‌អង្គប៉ុណ្ណោះ។ ៦ ដ្បិតព្រះ‌អង្គពិតជាព្រះ‌អម្ចាស់ ជាព្រះរបស់យើងខ្ញុំ!។ ដូច្នេះ យើងខ្ញុំនឹងសរសើរតម្កើងព្រះ‌អង្គ។ ៧ ព្រះ‌អង្គបានធ្វើឲ្យយើងខ្ញុំកោតខ្លាចព្រះ‌អង្គ ដើម្បីឲ្យយើងខ្ញុំអង្វររកព្រះ‌នាមព្រះ‌អង្គ។ នៅលើទឹកដីដែលខ្មាំងសត្រូវកៀរនោះ យើងខ្ញុំ នឹងសរសើរតម្កើងព្រះ‌អង្គ ព្រោះយើងខ្ញុំបែរចិត្តចេញពីអំពើអាក្រក់ ដែលដូន‌តារបស់យើងខ្ញុំបានប្រព្រឹត្ត ទាស់នឹងព្រះ‌ហប្ញទ័យព្រះ‌អង្គ ៨ ឥឡូវនេះ យើងខ្ញុំឃ្លាតឆ្ងាយពីស្រុកទេសមករស់នៅក្នុងចំណោមជាតិសាសន៍ទាំង‌ឡាយ ដែលព្រះ‌អង្គកម្ចាត់យើងខ្ញុំឲ្យទៅ។ ពួកគេជេរប្រមាថ និងប្រទេចផ្តាសា ដើម្បីឲ្យយើងខ្ញុំកែប្រែចិត្តគំនិត។ ព្រះ‌អង្គបានដាក់ទោសយើងខ្ញុំដូច្នេះ មកពីអំពើទុច្ចរិតទាំងប៉ុន្មានរបស់ដូន‌តារបស់យើងខ្ញុំ ដែលបានឃ្លាតចាកពីព្រះ‌អម្ចាស់ ជាព្រះរបស់យើងខ្ញុំ។

ការនឹកសញ្ជឹងអំពីព្រះ‌ប្រាជ្ញាញាណ

៩ ជនជាតិអ៊ីស្រា‌អែលអើយ! ចូរស្តាប់វិន័យដែលផ្តល់ជីវិត! ចូរផ្ទៀងត្រចៀកត្រងត្រាប់ស្តាប់ ដើម្បីរិះគិតពិចារ‌ណា។ ១០ ជនជាតិអ៊ីស្រា‌អែលអើយ! តើមានរឿងអ្វី? ហេតុអ្វីបានជា អ្នករស់នៅក្នុងស្រុករបស់ខ្មាំងសត្រូវដូច្នេះ? ហេតុអ្វីបានជាអ្នក កាន់តែចាស់ទៅៗ នៅលើទឹកដីជនបរទេសដូច្នេះ? ១១ ហេតុអ្វី បានជាអ្នកជាប់សៅហ្មងដោយរស់នៅជាមួយមនុស្សស្លាប់ដូច្នេះ? ហេតុអ្វីបានជាឈ្មោះរបស់អ្នកមាននៅក្នុងបញ្ជីមច្ចុរាជ? ១២ អ្នកជួបហេតុ‌ការណ៍នេះ មកពីអ្នកបោះបង់ប្រភពនៃព្រះ‌ប្រាជ្ញាញាណចោល ១៣ ប្រសិនបើអ្នកដើរតាមមាគ៌ារបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់ អ្នកនឹងរស់នៅដោយសេចក្តីសុខសាន្តជារៀងរហូត។ ១៤ ចូរស្វែងយល់ឲ្យដឹងថា តើការត្រិះរិះពិចារណា កម្លាំង និងចំណេះដឹងបានមកពីណា? អ្នកមុខជាដឹងថា ជីវិត និងអាយុវែង ពន្លឺភ្នែកភ្លឺថ្លា និងសេចក្តីសុខសាន្តកើតពីប្រភពនោះដែរ។

គ្មាននរណាអាចយល់ព្រះ‌ប្រាជ្ញាញាណបាន

១៥ តើនរណារកព្រះដំណាក់ នៃព្រះ‌ប្រាជ្ញាញាណឃើញ? តើនរណាយល់តម្លៃដ៏ថ្លៃថ្លារបស់ព្រះ‌ប្រាជ្ញាញាណ? ១៦ តើពួកមេដឹកនាំប្រជា‌ជាតិនានានៅឯណា? តើអ្នកបង្រ្កាបសត្វតិរច្ឆាននៅឯណាដែរ? ១៧ តើអ្នកដែលចេះផ្សាំងបក្សា‌បក្សី នៅឯណា? តើអ្នកដែលប្រមូលមាសប្រាក់ជាច្រើនអនេក ហើយអាងលើធនធានរបស់ខ្លួននៅឯណា? ១៨ តើជាងទងដែលខំបញ្ចេញស្នាដៃ ហួសពីការស្មាននៅឯណា?។ ១៩ ពួកគេត្រូវវិនាសសាប‌សូន្យ គេបាត់បង់ជីវិតហើយ មានអ្នកផ្សេងមកធ្វើការជំនួសវិញ។ ២០ ក្រោយពួកគេមានអ្នកផ្សេងទៀតកើតមក ហើយរស់នៅលើផែនដីនេះ ប៉ុន្តែ ពួកគេក៏មិនស្គាល់ផ្លូវ ឆ្ពោះទៅកាន់ព្រះ‌ប្រាជ្ញាញាណដែរ។ ២១ ពួកគេមិនយកចិត្តទុកដាក់នឹងស្វែងរកព្រះ‌ប្រាជ្ញាញាណ ហើយមិនរវល់នឹងព្រះ‌អង្គទៀត។ រីឯកូនចៅរបស់ពួកគេក៏ដើរតាមផ្លូវផ្សេងពីឪពុកដែរ។ ២២ គ្មាននរណាតំណាលពីព្រះ‌ប្រាជ្ញាញាណនៅស្រុកកាណាន គ្មាននរណាឃើញព្រះ‌ប្រាជ្ញាញាណ នៅស្រុកតេម៉នទៀតដែរ។ ២៣ សូម្បីតែកូនចៅរបស់នាងហាការ ដែលតែងតែស្វែងរកចំណេះដឹងនៅលើផែនដី ឈ្មួញនៅស្រុកម៉េរ៉ន និងស្រុកតេម៉ន អ្នកតែងនិទានរឿងព្រេង ឬទស្សន‌វិទូ ក៏មិនបានស្គាល់ផ្លូវទៅកាន់ព្រះ‌ប្រាជ្ញាញាណ ហើយក៏មិនចាំផ្លូវទៅរកព្រះ‌អង្គដែរ។ ២៤ ប្រជាជនអ៊ីស្រា‌អែលអើយ! ពិភព‌លោកដែលជាដំណាក់ផ្ទាល់របស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់ ធំទូលាយណាស់ ទឹកដីរបស់ព្រះ‌អង្គ ក៏ធំទូលំ‌ទូលាយដែរ! ២៥ ពិភព‌លោកធំធេង គ្មានពំ្រដែន ខ្ពស់ណាស់ គ្មាននរណាវាស់បានទេ។ ២៦ មនុស្សមាឌធំៗ ហើយមានឈ្មោះល្បីនៅគ្រាដំបូង បានកើតនៅទីនោះ ពួកគេមានមាឌធំសម្បើម និងស្ទាត់ជំនាញធ្វើសង្រ្គាម ២៧ ប៉ុន្តែ ព្រះ‌ជាម្ចាស់មិនបានជ្រើស‌រើសពួកគេទេ ព្រះ‌អង្គក៏មិនបានបង្ហាញមាគ៌ានៃព្រះ‌ប្រាជ្ញាញាណ ឲ្យពួកគេស្គាល់ដែរ។ ២៨ ពួកគេត្រូវបាត់បង់ជីវិត ព្រោះគេគ្មានសុភនិច្ឆ័យ មិនចេះរិះគិតពិចារណា។ ២៩ តើនរណាបានឡើងទៅលើមេឃ ដើម្បីទៅចាប់យកព្រះ‌ប្រាជ្ញាញាណនាំចុះពីពពកមក? ៣០ តើនរណាឆ្លងទៅត្រើយម្ខាងនៃសមុទ្រ រកឃើញព្រះ‌ប្រាជ្ញាញាណ ហើយនាំយកមក ដោយដូរនឹងមាសយ៉ាងសន្ធឹកសន្ធាប់? ៣១ គ្មាននរណាស្គាល់ផ្លូវទៅកាន់ព្រះ‌ប្រាជ្ញាញាណ ហើយក៏គ្មាននរណាប៉ងប្រាថ្នាដើរតាមមាគ៌ារបស់ព្រះ‌ប្រាជ្ញាញាណដែរ។

ព្រះ‌ជាម្ចាស់បានប្រទានព្រះ‌ប្រាជ្ញាញាណឲ្យជនជាតិអ៊ីស្រា‌អែល

៣២ ប៉ុន្តែ ព្រះ‌ជាម្ចាស់ ដែលជ្រាបអ្វីៗសព្វគ្រប់ទាំងអស់ ព្រះ‌អង្គស្គាល់ច្បាស់ព្រះ‌ប្រាជ្ញាញាណ។ ព្រះ‌អង្គរកព្រះ‌ប្រាជ្ញាញាណឃើញ ដោយសារព្រះតម្រិះរបស់ព្រះ‌អង្គ។ ព្រះ‌អង្គរៀបចំផែនដីឲ្យស្ថិតនៅអស់កល្ប‌ជានិច្ច រួចព្រះ‌អង្គបង្កើតសត្វចតុ‌ប្បាទឲ្យនៅពាសពេញ។ ៣៣ ព្រះ‌អង្គចាត់ពន្លឺទៅ ពន្លឺក៏ចេញដំណើរទៅ។ ព្រះ‌អង្គហៅពន្លឺមកវិញ ពន្លឺក៏មកវិញទាំងញ័ររន្ធត់។ ៣៤ ផ្កាយបញ្ចេញរស្មីនៅកន្លែងប្រចាំការ ដោយអំណរសប្បាយ។ ៣៥ ព្រះ‌អង្គហៅផ្កាយ ហើយផ្កាយក៏ទូលឆ្លើយថា៖ «ក្រាបទូលព្រះ‌ជាម្ចាស់!»។ ផ្កាយបញ្ចេញរស្មីដោយអំណរសប្បាយ ថ្វាយព្រះដែលបានបង្កើតពួកវា។ ៣៦ ព្រះ‌អង្គពិតជាព្រះនៃយើង កុំពឹងផ្អែក លើព្រះឯណាផ្សេងក្រៅពីព្រះ‌អង្គឡើយ។ ៣៧ ព្រះ‌អង្គរកឃើញមាគ៌ាឆ្ពោះទៅកាន់ព្រះ‌ប្រាជ្ញាញាណ ព្រះ‌អង្គបានបង្ហាញមាគ៌ានោះ ឲ្យលោកយ៉ាកុប ជាអ្នកបម្រើរបស់ព្រះ‌អង្គ និងជនជាតិអ៊ីស្រា‌អែល ដ៏ជាទីស្រឡាញ់របស់ព្រះ‌អង្គស្គាល់ដែរ ៣៨ តាំងពីពេលនោះមក គេឃើញព្រះ‌ប្រាជ្ញាញាណនៅលើផែនដី ហើយព្រះ‌អង្គរស់នៅក្នុងចំណោមមនុស្សលោក។

៤

១ ព្រះ‌ប្រាជ្ញាញាណ ជាគម្ពីរដែលមានចែងពីព្រះ‌បញ្ជារបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់ ជាធម្ម‌វិន័យដែលស្ថិតស្ថេរអស់កល្ប‌ជានិច្ច។ អស់អ្នកជំពាក់ចិត្តនឹងព្រះ‌ប្រាជ្ញាញាណ ពិតជាទៅកាន់ជីវិត រីឯអស់អ្នក ដែលបោះបង់ចោលព្រះ‌ប្រាជ្ញាញាណ មុខជាបាត់បង់ជីវិតពុំខាន។ ២ កូនចៅលោកយ៉ាកុបអើយ! ចូរវិលត្រឡប់មកវិញ! កាន់ព្រះ‌ប្រាជ្ញាញាណឲ្យជាប់!។ ចូរដើរឆ្ពោះទៅរកពន្លឺរបស់ព្រះ‌អង្គ គឺជួបរស្មីនៃព្រះ‌ប្រាជ្ញាញាណចុះ។ ៣ កុំប្រគល់សិរី‌រុងរឿងរបស់អ្នក ឲ្យអ្នកផ្សេង កុំប្រគល់ឯកសិទ្ធិរបស់អ្នក ឲ្យប្រជា‌ជាតិដទៃឡើយ។ ៤ ជនជាតិអ៊ីស្រា‌អែលអើយ! យើងមានសុភមង្គលហើយ ដ្បិតយើងអាចស្គាល់អ្វីដែលគាប់ព្រះ‌ហឫទ័យព្រះ‌ជាម្ចាស់។

ព្រះ‌ជាម្ចាស់សម្រាលទុក្ខអ្នកក្រុងយេរូ‌សាឡឹម

៥ ប្រជាជនខ្ញុំអើយ! ចូរមានចិត្តក្លាហានឡើង! អ្នកជាសក្ខី‌ភាព ដែលធ្វើឲ្យគេនឹកចាំឈ្មោះ អ៊ីស្រា‌អែលតរៀងទៅ។ ៦ គេលក់អ្នករាល់គ្នាឲ្យប្រជា‌ជាតិនានា មិន‌មែន ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាវិនាសសាបសូន្យឡើយ។ ព្រះ‌ជាម្ចាស់បញ្ជូនអ្នករាល់គ្នាទៅក្នុងកណ្តាប់ដៃរបស់ខ្មាំងសត្រូវ ព្រោះអ្នករាល់គ្នាធ្វើឲ្យព្រះ‌អង្គព្រះ‌អង្គព្រះ‌ពិរោធ។ ៧ អ្នករាល់គ្នាបានធ្វើឲ្យព្រះបង្កើតអ្នករាល់គ្នាក្រេវក្រោធ ដ្បិតអ្នករាល់គ្នាបានយកសក្ការ‌បូជាថ្វាយអារក្ខ ពុំមែនថ្វាយព្រះ‌ជាម្ចាស់ទេ។ ៨ អ្នករាល់គ្នាភ្លេចព្រះ‌ជាម្ចាស់ដែលមានព្រះ‌ជន្មគង់ នៅអស់កល្ប‌ជានិច្ច គឺព្រះ‌អង្គដែលបានចិញ្ចឹមអ្នករាល់គ្នា។ អ្នករាល់គ្នាក៏ធ្វើឲ្យក្រុងយេរូ‌សាឡឹម ដែលបានចិញ្ចឹមបីបាច់អ្នក រាល់គ្នាកើតទុក្ខដែរ។ ៩ ក្រុងយេរូ‌សាឡឹមបានឃើញព្រះ‌ជាម្ចាស់ ព្រះ‌អង្គព្រះ‌ពិរោធប្រឆាំងនឹងអ្នករាល់គ្នា ហើយពោលថា៖ «ម្នាលក្រុងទាំងប៉ុន្មាន ដែលនៅជិតខាងក្រុងស៊ីយ៉ូនអើយ! សូមស្តាប់ខ្ញុំសិន! ព្រះ‌ជាម្ចាស់ធ្វើឲ្យខ្ញុំឈឺចុកចាប់យ៉ាងខ្លាំង។ ១០ ខ្ញុំឃើញខ្មាំងសត្រូវកៀរកូនប្រុស កូនស្រីរបស់ខ្ញុំទៅធ្វើជាឈ្លើយ ព្រោះព្រះដ៏មានព្រះ‌ជន្មគង់នៅអស់កល្ប‌ជានិច្ចដាក់ទោសពួកគេ! ១១ ខ្ញុំមានអំណរសប្បាយ ដោយចិញ្ចឹមបីបាច់កូនរួចខ្ញុំ មានទុក្ខព្រួយស្រណោះស្រណោក ដោយឃើញខ្មាំងកៀរយកពួកវាចេញទៅ។ ១២ សូមកុំឲ្យនរណាមានអំណរសប្បាយ ដោយឃើញខ្ញុំធ្លាក់ខ្លួនជាស្រ្តីមេម៉ាយ ដែលគេចាប់ពង្រាត់កូនទាំងអស់របស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំនៅស្ងាត់ជ្រងំ ដោយសារតែកូនៗរបស់ខ្ញុំបានប្រព្រឹត្តអំពើបាប គឺពួកវាបានឃ្លាតចាកពីធម្ម‌វិន័យរបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់។ ១៣ ពួកគេមិនបានគោរពតាមបទបញ្ជារបស់ព្រះ‌អង្គ មិនបានដើរតាមមាគ៌ានៃវិន័យរបស់ព្រះ‌អង្គ ពួកគេមិនកាន់តាមការអប់រំ ស្របតាមសេចក្តីសុចរិតទេ។ ១៤ អស់ក្រុងទាំងប៉ុន្មានដែលនៅជិតខាងក្រុងស៊ីយ៉ូនអើយ! សូមអញ្ជើញមកមើល ហើយចងចាំថា ព្រះ‌អម្ចាស់ដែលមានព្រះ‌ជន្មគង់នៅអស់កល្ប‌ជានិច្ច បានដាក់ទោសកូនប្រុស កូនស្រីរបស់ខ្ញុំ ហើយបញ្ជូនឲ្យទៅជាឈ្លើយ។ ១៥ ព្រះ‌អង្គចាត់ប្រជា‌ជាតិមួយមកពីចម្ងាយ គឺជាតិសាសន៍ដ៏ព្រហើន ដែលនិយាយភាសាបរទេស មិនចេះគោរពចាស់ទុំ និងមិនចេះអាណិត‌អាសូរកូនក្មេងឡើយ។ ១៦ ជាតិសាសន៍នោះ កៀរកូនប្រុស កូនស្រីដ៏ជាទីស្រឡាញ់ របស់ខ្ញុំដែលជាស្រ្តីមេម៉ាយ ហើយទុកខ្ញុំចោលឲ្យនៅម្នាក់ឯង។ ១៧ កូនអើយ! តើម្តាយអាចជួយកូនដូចម្តេចបាន? ១៨ មានតែព្រះ‌ជាម្ចាស់ ដែលធ្វើទណ្ឌ‌កម្មកូនៗប៉ុណ្ណោះទេ ទើបអាចរំដោះកូនៗ ឲ្យរួចពីកណ្តាប់ដៃរបស់ខ្មាំងសត្រូវបាន។ ១៩ កូនអើយ ចូរចេញទៅ! ចូរចេញទៅ! ម្តាយត្រូវគេបោះបង់ចោល នៅទីនេះម្នាក់ឯង។ ២០ ម្តាយផ្លាស់សម្លៀក‌បំពាក់ នៅពេលសប្បាយចេញ ហើយស្លៀក‌ពាក់កាន់ទុក្ខវិញ។ ជារៀងរាល់ ថ្ងៃ ម្តាយនឹងទូលអង្វរព្រះដ៏មានព្រះ‌ជន្មគង់នៅអស់កល្ប‌ជានិច្ច អស់មួយជីវិត។ ២១ កូនអើយចូរក្លាហានឡើង! ចូរស្រែកដង្ហោយហៅព្រះ‌ជាម្ចាស់! ព្រះ‌អង្គមុខជារំដោះកូន ឲ្យរួចពីដៃរបស់ខ្មាំងសត្រូវ ដែលសង្កត់សង្កិនកូនៗ។ ២២ ម្តាយសង្ឃឹមថា ព្រះដ៏មានព្រះ‌ជន្មគង់នៅអស់កល្ប‌ជានិច្ចនឹងសង្រ្គោះកូន។ ព្រះ‌អង្គជាព្រះដ៏‌វិសុទ្ធបានប្រោសឲ្យម្តាយមានអំណរ គឺព្រះដ៏មានព្រះ‌ជន្មគង់នៅអស់កល្ប‌ជានិច្ច និងជាព្រះសង្រ្គោះរបស់កូន ព្រះ‌អង្គនឹងសម្ដែងព្រះ‌ហឫទ័យមេត្តាករុណាចំពោះកូន នៅពេលឆាប់ៗជាពុំខាន។ ២៣ ម្តាយឃើញកូនចាកចេញទៅ ទាំងកើតទុក្ខព្រួយ និងសោកសង្រេង ប៉ុន្តែ ព្រះ‌ជាម្ចាស់នឹងប្រគល់កូនឲ្យមកម្តាយវិញ ទាំងមានអំណរសប្បាយរីករាយអស់កល្ប‌ជានិច្ចពុំខាន។ ២៤ ឥឡូវនេះ ក្រុងទាំងប៉ុន្មាន ដែលនៅជិតខាងក្រុងស៊ីយ៉ូនឃើញកូនជាប់ជាឈ្លើយយ៉ាងណា បន្តិចទៀត គេនឹងឃើញព្រះ‌ជាម្ចាស់យាងមកសង្រ្គោះកូនៗយ៉ាងនោះដែរ។ ព្រះដ៏មានព្រះ‌ជន្មគង់នៅអស់កល្ប‌ជានិច្ច នឹងយាងមក ប្រកបដោយសិរី‌រុងរឿងថ្កុំថ្កើងឧត្តុង្គឧត្តម។ ២៥ ចូរកូនអត់‌ធ្មត់ ស៊ូទ្រាំរងទារុណ‌កម្ម ដែលមកពីព្រះ‌ពិរោធរបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់។ ពួកខ្មាំងសត្រូវធ្វើទុក្ខបុកម្នេញកូន ប៉ុន្តែ បន្តិចទៀត កូននឹងបង្រ្កាបពួកគេឲ្យវិនាសអន្ត‌រាយ។ ២៦ កូនជាទីស្រឡាញ់របស់ម៉ែ កូនធ្វើដំណើរតាមផ្លូវរដិប‌រដុប កូនប្រៀបបាននឹងហ្វូងសត្វដែលខ្មាំងឆក់ប្លន់រឹបអូសយកទៅ។ ២៧ កូនទាំង‌ឡាយអើយ ចូរមានចិត្តក្លាហានឡើង! ចូរស្រែកដង្ហោយហៅព្រះ‌ជាម្ចាស់ទៅ! ព្រះ‌អង្គដែលនាំកូនមកទីនេះមុខជា មិនបំភ្លេចកូនទេ។ ២៨ កាលពីមុន កូនមានបំណងឃ្លាតឆ្ងាយពីព្រះ‌ជាម្ចាស់ ឥឡូវនេះ កូនប្រែចិត្តគំនិតហើយ! ចូរខិតខំស្វែងរកព្រះ‌អង្គ ឲ្យខ្លាំងជាងមុនដប់ដង។ ២៩ ព្រះ‌អង្គដែលដាក់ទោសកូន ឲ្យរងទុក្ខវេទនាយ៉ាងនេះនឹងយាងមកជួយសង្រ្គោះកូន ហើយប្រទានអំណរសប្បាយឲ្យកូនជារៀងរហូត។

៣០ ក្រុងយេរូ‌សាឡឹមអើយ! ចូរមានចិត្តក្លាហានឡើង! ព្រះ‌ជាម្ចាស់ដែលបានប្រទានឈ្មោះឲ្យអ្នក ព្រះ‌អង្គមុខជាសម្រាល ទុក្ខរបស់អ្នកពុំខាន។ ៣១ រីឯអស់អ្នកដែលសង្កត់‌សង្កិនអ្នក ហើយអរសប្បាយដោយឃើញអ្នកដួល មុខជាត្រូវវេទនាពុំខាន។ ៣២ ក្រុងទាំងប៉ុន្មានដែលយកកូនរបស់អ្នកធ្វើជាទាសាទាសី ជាពិសេសក្រុងបាប៊ីឡូន ដែលកៀរយកកូនអ្នកទៅក៏ត្រូវវេទនាដែរ។ ៣៣ ក្រុងបាប៊ីឡូននោះបានអំណរសប្បាយ ដោយឃើញអ្នកត្រូវវិនាស ហើយលើកតម្កើងខ្លួនដោយឃើញអ្នកត្រូវអន្ត‌រាយ ក៏ត្រូវវេទនាដែរ។ ក្រុងនោះនឹងសោក‌សង្រេង ព្រោះខ្មាំងបំផ្លាញគេ។ ៣៤ យើងនឹងធ្វើឲ្យក្រុងនោះលែងមានអំណរ ដោយមានប្រជាជនច្រើន។ យើងធ្វើឲ្យឫកពារដ៏ព្រហើនរបស់គេ ប្រែទៅជាក្រៀមក្រំ។ ៣៥ ព្រះដ៏មានព្រះ‌ជន្មគង់នៅអស់កល្ប‌ជានិច្ច នឹងធ្វើឲ្យមានភ្លើងធ្លាក់មកឆាបឆេះ ក្រុងនោះជាយូរថ្ងៃ ហើយក្រុងនោះទៅជាទីស្នាក់របស់អារក្ខ បិសាចយ៉ាងយូរតទៅទៀតផង។ ៣៦ យេរូ‌សាឡឹមអើយ! ចូរក្រឡេកមើលទៅទិសខាងកើត! ចូរមើលអំណរដែលមកពីព្រះ‌ជាម្ចាស់។ ៣៧ ចូរក្រឡេកមើលកូនប្រុសស្រីរបស់អ្នក ដែលខ្មាំងកៀរយកទៅ កំពុងតែវិលមកស្រុកវិញ។ ព្រះ‌បន្ទូលរបស់ព្រះដ៏‌វិសុទ្ធបានប្រមូលផ្តុំគេ តាំងពីទិសខាងកើតដល់ទិសខាងលិច។ គេត្រេកអរសប្បាយរីករាយ ដោយមានសិរី‌រុងរឿងរបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់គង់នៅជាមួយ។

៥

១ ក្រុងយេរូ‌សាឡឹមអើយ! ចូរផ្លាស់សម្លៀក‌បំពាក់កាន់ទុក្ខចេញទៅ ហើយយកសិរី‌រុងរឿងរបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់ មកពាក់លំអជាគ្រឿងអលង្ការរហូតតរៀងទៅ។ ២ ចូរយកសេចក្តីសុចរិតដែលមកពីព្រះ‌ជាម្ចាស់ មកពាក់ដូចជាអាវធំ។ ចូរយកសិរី‌រុងរឿងរបស់ព្រះដ៏មានព្រះ‌ជន្ម គង់នៅអស់កល្ប‌ជានិច្ច មកពាក់លើក្បាលធ្វើជាមកុដ។ ៣ ដ្បិតព្រះ‌ជាម្ចាស់ នឹងបង្ហាញភាពថ្កុំថ្កើងរបស់អ្នក ឲ្យមនុស្សទាំងអស់នៅលើផែនដីទាំងមូលឃើញ។ ៤ ព្រះ‌ជាម្ចាស់នឹងប្រទាន ឲ្យអ្នកមានឈ្មោះជាប់រហូតថា «សន្តិ‌ភាពមកពីសេចក្តីសុចរិត» និង«សិរី‌រុងរឿងមកពីការគោរពប្រណិ‌ប័តន៍ព្រះ‌ជាម្ចាស់»។ ៥ ក្រុងយេរូ‌សាឡឹមអើយ! ចូរក្រោកឡើង ចូរឈរនៅទីខ្ពស់ ហើយបែរមុខទៅខាងកើត។ ចូរមើលកូនរបស់អ្នក ដែលមកជួបជុំគ្នា តាំងពីទិសខាងលិច រហូតដល់ទិសខាងកើត ដោយសារព្រះ‌បន្ទូលរបស់ព្រះដ៏‌វិសុទ្ធ។ ពួកគេត្រេកអរ‌សប្បាយរីករាយ ដ្បិតព្រះ‌ជាម្ចាស់នឹកគិតដល់ពួកគេ។ ៦ ខ្មាំងសត្រូវកៀរពួកកូនរបស់អ្នកចេញទៅដោយដើរ តែព្រះ‌ជាម្ចាស់ នាំពួកគេ ឲ្យត្រឡប់មករកអ្នកវិញ ដោយមានអ្នកស្រុកសែងគេបែបរុង‌រឿង ដូចគេសែងស្តេច។ ៧ ព្រះ‌ជាម្ចាស់បញ្ជាឲ្យពង្រាបភ្នំធំ ភ្នំខ្សាច់ទាំងប៉ុន្មាន ព្រមទាំងឲ្យបំផ្លាញច្រកភ្នំទាំង‌ឡាយ ឲ្យរាបស្មើ ដើម្បីឲ្យប្រជាជនអ៊ីស្រា‌អែល ដើរទៅមុខយ៉ាងងាយស្រួល ទាំងមានសិរី‌រុងរឿងរបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់ គង់នៅជាមួយ។ ៨ តាមព្រះបញ្ជារបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់ ព្រៃព្រឹក្សា និងដើមឈើទាំងប៉ុន្មាន ដែលមានក្លិនក្រអូប ផ្តល់ម្លប់ឲ្យប្រជាជនអ៊ីស្រា‌អែល។ ៩ ព្រះ‌ជាម្ចាស់នឹងដឹកនាំជនជាតិអ៊ីស្រា‌អែល ដោយត្រេក‌អរសប្បាយយ៉ាងក្រៃលែង ក្រោមពន្លឺនៃសិរី‌រុងរឿងរបស់ព្រះ‌អង្គ ដ្បិតព្រះ‌អង្គមានព្រះ‌ហឫទ័យ មេត្តា ករុណា ចំពោះពួកគេ ហើយព្រះ‌អង្គក៏សង្រ្គោះពួកគេដែរ។

៦

លិខិតរបស់ព្យាការីយេរេមី

នេះជាសេចក្ដីចម្លងនៃលិខិត ដែលព្យាការីយេរេមីបានផ្ញើជូនជនជាតិយូដា មុនពេលព្រះ‌មហាក្សត្របាប៊ីឡូន កៀរពួកគេយកទៅជាឈ្លើយ នៅស្រុកបាប៊ីឡូន ដើម្បីប្រាប់ពួកគេអំពីសេចក្ដីដែលព្រះ‌ជាម្ចាស់បង្គាប់។

១ ព្រះ‌បាទនេប៊ូកា‌នេសារ ជាព្រះ‌មហាក្សត្រ ស្រុកបាប៊ីឡូននឹងកៀរអ្នករាល់គ្នាជាឈ្លើយនាំទៅនៅស្រុកបាប៊ីឡូន ព្រោះតែអំពើបាបដែលអ្នករាល់គ្នា បានប្រព្រឹត្តខុសនឹងព្រះ‌ហឫទ័យព្រះ‌ជាម្ចាស់។ ២ អ្នករាល់គ្នានឹងរស់នៅក្នុងស្រុកបាប៊ីឡូននោះជាយូរឆ្នាំ គឺអស់‌រយៈពេលប្រាំពីរតំណ។ ក្រោយមក យើងនឹងនាំអ្នករាល់គ្នាចេញពីស្រុកនោះ ដោយសុខសាន្ត។ ៣ នៅស្រុកបាប៊ីឡូន អ្នករាល់គ្នានឹងឃើញរូបព្រះធ្វើពីប្រាក់ ពីមាស ពីឈើ ដែលអ្នកស្រុកតែងតែសែងរូបនោះ ហើយប្រជា‌ជាតិទាំង‌ឡាយក៏កោតខ្លាចរូបព្រះទាំងនោះដែរ។ ៤ ដូច្នេះ ចូរប្រយ័ត្ន! កុំឲ្យអ្នករាល់គ្នាប្រព្រឹត្តដូចជាតិសាសន៍ដទៃទាំងនោះក្នុងគ្រប់ប្រការឡើយ ក្រែងអ្នករាល់គ្នា បែរទៅគោរពកោតខ្លាចព្រះក្លែង‌ក្លាយទាំងនោះ ៥ ដោយឃើញមហាជនក្រាបថ្វាយបង្គំព្រះទាំងនោះពីមុខ ពីក្រោយ។ ផ្ទុយទៅវិញអ្នករាល់គ្នាត្រូវនឹកថា៖ «បពិត្រព្រះ‌អម្ចាស់! យើងខ្ញុំត្រូវក្រាបថ្វាយ‌បង្គំតែព្រះ‌អង្គប៉ុណ្ណោះ!» ៦ ដ្បិតព្រះ‌អង្គមានព្រះ‌បន្ទូលថា៖ «ទេវ‌ទូតរបស់យើងនៅជាមួយអ្នករាល់គ្នា និងថែ‌រក្សាការ‌ពារអ្នករាល់គ្នា»។

៧ ជាងម្នាក់ បានឆ្លាក់ អណ្ដាតព្រះទាំងនោះ។ ទោះបី គេយកមាស និងប្រាក់មកស្រោបរូបព្រះទាំងនោះក្ដី ក៏រូបទាំងនោះ ជារូបបោកបញ្ឆោតមិនអាចនិយាយបានឡើយ។ ៨ ពួកគេយកមាសមកធ្វើមកុដបំពាក់លើក្បាលព្រះរបស់គេ ដូចស្រីក្រមុំដែលចូលចិត្តតែងខ្លួន។ ៩ ជួនកាលពួកបូជា‌ចារ្យរបស់គេ ឆ្លៀតលួចយកមាស ប្រាក់ពីរូបទាំងនោះមកសម្រាប់ចាយវាយផ្ទាល់ខ្លួន ១០ ឬក៏យកទៅឲ្យស្រីពេស្យាសក្ការៈ។ ពួកគេយកសម្លៀក‌បំពាក់ មកស្លៀក‌ពាក់ឲ្យរូបព្រះដែលធ្វើពីប្រាក់ ពីមាស ពីឈើទាំងនោះ ដូចស្លៀក‌ពាក់ឲ្យមនុស្ស។ ១១ ប៉ុន្តែ រូបទាំងនោះមុខជាត្រូវរលួយ និងត្រូវច្រេះស៊ីមិនខាន។ បន្ទាប់ពីយកសម្លៀក‌បំពាក់ពណ៌ស្វាយមកបំពាក់ ១២ ពួកគេតែងតែជូតសំអាតមុខរូបព្រះទាំងនោះ មិនឲ្យធូលីក្នុងវិហារប្រឡាក់ជាប់លើមុខឡើយ។ ១៣ ទោះបីរូបព្រះទាំងនោះពុំអាចប្រហារជីវិតជន ដែលប្រឆាំងនឹងគេបានក៏ដោយ ក៏រូបព្រះទាំងនោះកាន់ដំបងរាជ្យ ដូចជាអ្នកគ្រប់គ្រងស្រុកមួយ។ ១៤ រូបខ្លះកាន់កាំបិត ឬពូថៅនៅដៃស្ដាំ ប៉ុន្តែ មិនអាចការ‌ពារខ្លួនពីភ្លើងសង្រ្គាម ឬពីចោរប្លន់បានឡើយ។

សេចក្ដីខាងលើនេះ បង្ហាញឲ្យដឹងថា រូបទាំងនោះមិន‌មែនជាព្រះទេ។ ដូច្នេះ កុំខ្លាចរូបទាំងនោះឲ្យសោះ។

១៥ រូបព្រះទាំងនោះ ប្រៀបដូចជាចានកំបែកប្រើលែងកើត។ ១៦ កាលអ្នកស្រុកតម្កល់រូបបដិមាទាំងនោះក្នុងវិហាររបស់គេ រួចហើយភ្នែករបស់រូបព្រះទាំងនោះ ដក់ជាប់ពេញដោយធូលី ដែលអ្នកចេញចូលក្នុងវិហារធ្វើឲ្យហុយ។ ១៧ ពួកបូជា‌ចារ្យបិទទ្វារវិហារ ដាក់ចម្រឹង និងរនុកចាក់សោរមិនឲ្យចោរចូលយករូបព្រះទាំងនោះ ដូចរាជការតែងឃុំឃាំងអ្នកទោស ដែលបានធ្វើខុសចំពោះសេ្ដច មុននឹងយកទៅប្រហារជីវិត។ ១៨ ពួកបូជា‌ចារ្យ តែងអុជចង្កៀងយ៉ាងច្រើន លើសពីសេចក្ដីត្រូវការរបស់ខ្លួនផ្ទាល់ទៅទៀត ប៉ុន្តែ ព្រះទាំងនោះ នៅតែមើលមិនឃើញចង្កៀងណាមួយសោះ។ ១៩ រូបបដិមាទាំងនោះ ប្រៀបដូចជាធ្នឹមមួយក្នុងវិហារ ដែលកណ្ដៀរស៊ីខ្លឹមខាងក្នុងអស់ដូចអ្នកស្រុកធ្លាប់និយាយ។ កណ្តៀរចេញពីដីមកស៊ីទាំងរូប ទាំងសម្លៀក‌បំពាក់ ក៏រូបបដិមាទាំងនោះមិនដឹងខ្លួនដែរ ២០ មុខរូបបដិមាទាំងនោះ រោលដោយផ្សែងក្នុងព្រះ‌វិហារ។ ២១ មានប្រជៀវ ត្រចៀក‌កាំ និងសត្វស្លាបនានាហើរពីលើខ្លួន និងក្បាល។ សូម្បីតែឆ្មាក៏អង្គុយពីលើដែរ។

២២ សេចក្ដីខាងលើនេះ បង្ហាញឲ្យអ្នករាល់គ្នាដឹងថា រូបទាំងនេះមិន‌មែនជាព្រះទេ។ ដូច្នេះ កុំកោតខ្លាចរូបទាំងនោះឲ្យសោះ!

២៣ ជាងយកមាស និងប្រាក់ស្រោបរូបទាំងនោះដើម្បីលំអ។ ប៉ុន្តែ បើគេមិនខាត់ទេ ព្រះទាំងនោះមិនអាចភ្លឺបានឡើយ។ ពេលជាងសិត ក៏ព្រះទាំងនោះមិនដឹងអ្វីដែរ។ ២៤ គេទិញរូបដែលមិនចេះដកដង្ហើមនោះដោយតម្លៃខ្ពស់បំផុត។ ២៥ គេតែងតែសែងព្រះទាំងនោះដាក់លើស្មា ព្រោះរូបព្រះទាំងនោះ មានជើងតែដើរមិនកើត។ ដូច្នេះ ព្រះទាំងនោះបង្ហាញឲ្យឃើញច្បាស់ថា គេគ្មានតម្លៃអ្វីសោះ! សូម្បីតែថែទាំរូបព្រះទាំងនោះ ក៏អៀនខ្មាសដែរ។ ២៦ ប្រសិនបើមានរូបព្រះមួយរលំដួលដល់ដី ទាល់តែគេលើកឡើងវិញទើបឈរបាន។ ប្រសិនបើគេលើករូបនោះបញ្ឈរឡើង រូបព្រះនោះពុំអាចដើរដោយខ្លួនឯងបានឡើយ។ ប្រសិនបើរូបព្រះនោះដេក ក៏មិនអាចក្រោកឈរខ្លួនឯងបានដែរ។ អ្នកស្រុកសែនព្រេនរូបព្រះទាំងនោះ ដូចជាសែនខ្មោច។ ២៧ ពួកអាចារ្យតែងតែយកសាច់យញ្ញ‌បូជា ដែលអ្នកស្រុកយកមកថ្វាយទៅលក់ដើម្បីយកកម្រៃ។ ប្រពន្ធរបស់ពួកគេ ក៏យកសាច់មួយចំណែកដែលត្រូវចែកឲ្យជនក្រីក្រ និងជនពិការ មកប្រឡាក់អំបិលទុកសម្រាប់បរិភោគខ្លួនឯង។ ២៨ ស្ត្រីៗដែលមិនស្រួលខ្លួន និងស្ត្រីៗដែលទើបនឹងសម្រាលកូន ក៏ប៉ះពាល់យញ្ញ‌បូជាទាំងនោះបានដែរ។

ដោយសារសេចក្ដីខាងលើនេះ អ្នករាល់គ្នាដឹងថា រូបទាំងនោះពុំមែនជាព្រះទេ។ ដូច្នេះ កុំខ្លាចរូបព្រះទាំងនោះឲ្យសោះ! ២៩ ហេតុអ្វីក៏គេហ៊ានហៅរូប ទាំងនោះថាជា «ព្រះ» បើស្ត្រីៗតែងតែបម្រើព្រះដែលធ្វើពីមាស ពីប្រាក់ ពីឈើដូច្នេះនោះ? ៣០ ពួកបូជា‌ចារ្យរបស់គេអង្គុយនៅក្នុងវិហារ ទាំងស្លៀកសម្លៀក‌បំពាក់រហែក កោរសក់ កោរពុក‌មាត់ គ្មានអ្វីគ្របក្បាលទៀតផង។ ៣១ ពួកគេស្រែកដូចសត្វតិរច្ឆាននៅមុខរូបព្រះរបស់គេ ដូចអ្នកដែលចូលរួមក្នុងពិធីកាន់ទុក្ខ។ ៣២ ពួកបូជា‌ចារ្យដកយកសម្លៀក‌បំពាក់ពីរូបព្រះទាំងនោះទៅបំពាក់ឲ្យប្រពន្ធកូនរបស់ខ្លួន។ ៣៣ ប៉ុន្តែ ទោះបីពួកគេប្រព្រឹត្តល្អ ឬប្រព្រឹត្តអាក្រក់ ចំពោះរូបព្រះរបស់គេយ៉ាងណាក្ដី ក៏ព្រះទាំងនោះមិនអាចតបស្នងវិញបានឡើយ ហើយក៏មិនអាចតែងតាំងនរណាម្នាក់ឲ្យធ្វើជាស្ដេច ឬទម្លាក់ស្ដេចណាបានដែរ។ ៣៤ ព្រះទាំងនោះ មិនអាចប្រោសនរណាម្នាក់ឲ្យមានទ្រព្យ‌សម្បត្តិ មានប្រាក់ចាយវាយបានឡើយ។ ប្រសិនបើនរណាម្នាក់ មិនបានលាបំណន់ ដែលខ្លួនបន់ចំពោះព្រះទាំងនោះទេ ក៏ព្រះទាំងនោះមិនទាមទារអ្វីពីគេដែរ។ ៣៥ ព្រះទាំងនេះមិនអាចសង្គ្រោះនរណា ឲ្យរួចពីស្លាប់បាន ហើយក៏មិនអាចជួយមនុស្សទន់ខ្សោយ ឲ្យរួចពីការជិះជាន់របស់អ្នកមានកម្លាំងខ្លាំងក្លាបានដែរ។ ៣៦ ព្រះទាំងនោះមិនអាចប្រោសមនុស្សខ្វាក់ឲ្យមើលឃើញ ហើយក៏មិនអាចជួយឲ្យមនុស្ស រួចពីគ្រោះអាសន្នបានទេ។ ៣៧ ព្រះទាំងនោះ មិនអាណិត‌អាសូរដល់ស្ត្រីមេម៉ាយ ហើយក៏មិនជួយយកអាសាក្មេងកំព្រាដែរ។ ៣៨ វត្ថុទាំងនោះធ្វើពីឈើស្រោបប្រាក់ និងមាសប្រៀបដូចជាដុំថ្មដែលគេយកមកពីភ្នំ។ អស់អ្នកដែលគោរពបម្រើរូបព្រះទាំងនោះ មុខជាត្រូវអាម៉ាស់ពុំខាន។

៣៩ ហេតុដូចម្ដេចបានជាមានគេចាត់ទុករូបទាំងនោះជា «ព្រះ» ឬប្រកាសថាជា «ព្រះ» ថែមទៀតនោះ?

៤០ សូម្បីតែអ្នកស្រុកបាប៊ីឡូន ក៏បន្តុះបង្អាប់រូបព្រះទាំងនោះដែរ។ ពេលណាពួកគេឃើញមនុស្ស ម្នាក់ដែលមិនអាចនិយាយបាន គេនាំអ្នកទៅមុខរូបព្រះបែល ហើយអង្វរព្រះបែល សូមឲ្យមនុស្សគនោះអាចនិយាយបាន ហាក់ដូចជាព្រះបែលនោះ មានវិញ្ញាណអាចយល់អ្វីសព្វគ្រប់។ ៤១ ទោះបីជារូបព្រះរបស់ពួកគេមិនអាចសម្រេចអ្វីបានក្តី ក៏ពួកគេមិនបានគិតថានឹងបោះបង់ចោលរូបព្រះទាំងនោះដែរ ព្រោះពួកគេខ្វះប្រាជ្ញា។ ៤២ រីឯពួកស្ត្រីៗយកខ្សែមករុំខ្លួន ហើយនាំគ្នាទៅអង្គុយដុតកន្ទក់នៅតាមផ្លូវ។ ៤៣ ប្រសិនបើមានបុរសម្នាក់ដើរកាត់តាមនោះ ហើយហៅស្ត្រីម្នាក់ទៅរួមដំណេកជាមួយ នាងនោះនឹងមើលងាយ ចំអកដាក់ស្ត្រីនៅក្បែរខ្លួនថា គ្មាននរណាជ្រើស‌រើសនាងនោះ ហើយស្រាយខ្សែរបស់គេ។

៤៤ អ្វីៗដែលមានទំនាក់‌ទំនង នឹងរូបព្រះទាំងនោះ សុទ្ធតែជាការកុហកបោកប្រាស់ទាំងអស់។ ហេតុអ្វី បានជាគេចាត់ទុករូបទាំងនោះដូចជា «ព្រះ» ឬប្រកាសថាជា «ព្រះ» ដូច្នេះ?

៤៥ ជាងឈើ និងជាងទងបានធ្វើរូបទាំងនោះ។ ដូច្នេះ រូបព្រះទាំងនេះគ្រាន់តែជាវត្ថុដែលធ្វើតាមចិត្តរបស់ពួកគេ មិនអាចប្រែទៅជាអ្វីផ្សេងទៀតបានទេ។ ៤៦ ជាងដែលធ្វើរូបទាំងនោះ ក៏រស់មិនបានយូរដែរ។ ៤៧ ដូច្នេះ ធ្វើដូចម្ដេចទើបវត្ថុដែលពួកគេបានបង្កើតនោះ អាចទៅជាព្រះបាន? ៤៨ ជាងទាំងនោះបន្សល់ទុកតែការបោកបញ្ឆោត និងភាពអាម៉ាស់របស់ខ្លួន ជាកេរមត៌កដល់កូនចៅជំនាន់ក្រោយ។ ៤៩ នៅគ្រាមានសង្គ្រាម និងពេលមានគ្រោះអាសន្នកើតឡើង ពួកបូជា‌ចារ្យពិគ្រោះគ្នារកកន្លែងលាក់ខ្លួនជាមួយរូបព្រះទាំងនោះ។ ៥០ នៅគ្រាមានសង្គ្រាម និងពេលមានគ្រោះអាសន្ន កើតឡើងព្រះទាំងនោះពុំអាចសង្គ្រោះខ្លូនឯងបានទេ ដូច្នេះ ហេតុអ្វីបានជាមនុស្សម្នាមិនព្រមទទួលស្គាល់ថា រូបព្រះទាំងនោះមិនមែនជាព្រះ? ៥១ រូបព្រះទាំងនោះគ្រាន់តែជាវត្ថុធ្វើពីឈើស្រោបប្រាក់ និងមាសប៉ុណ្ណោះ។ មនុស្សគួរតែទទួលស្គាល់ថា រូបព្រះទាំងនោះសុទ្ធជាការបោកបញ្ឆោត។ ប្រជា‌ជាតិនានា និងមហាក្សត្រទាំង‌ឡាយគួរតែទទួលស្គាល់យ៉ាងច្បាស់ថា រូបទាំងនេះមិន‌មែនជាព្រះទេ គឺគ្រាន់តែជាស្នាដៃរបស់មនុស្សប៉ុណ្ណោះ។ ក្នុងរូបទាំងនោះ គ្មានអ្វីដែលជាស្នាព្រះ‌ហស្តរបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់ឡើយ។ ៥២ ហេតុនេះមនុស្សម្នាត្រូវតែទទួលស្គាល់ថា រូបព្រះទាំងនេះមិន‌មែនជាព្រះទេ។

៥៣ ព្រះទាំងនេះមិនអាចតែងតាំងស្ដេចឲ្យសោយរាជ្យលើស្រុកមួយ ហើយក៏មិនធ្វើឲ្យភ្លៀងធ្លាក់មកសម្រាប់មនុស្សបានដែរ។ ៥៤ សូម្បីតែកិច្ច‌ការផ្ទាល់ខ្លួន ក៏ព្រះទាំងនោះមិនអាចសម្រេចអ្វីបានឡើយ ហើយក៏មិនអាចទាមទាររកយុត្តិ‌ធម៌ឲ្យអ្នកដែលត្រូវគេវិនិច្ឆ័យ ដោយអយុត្តិ‌ធម៌បានទៀតផង។ ព្រះទាំងនោះមិនបានការអ្វីសោះ! ៥៥ ហើយប្រៀបបាននឹងសត្វក្អែក ដែលហើរនៅលើអាកាស។ ប្រសិនបើភ្លើងឆេះវិហាររបស់ព្រះដែលធ្វើអំពីឈើស្រោបមាស និងប្រាក់នោះ ពួកបូជា‌ចារ្យមុខជារត់ប្រាសព្រះអាយុ តែរូបព្រះត្រូវឆេះសុសដូចជាធ្នឹមផ្ទះដែរ។ ៥៦ ព្រះទាំងនោះមិនអាចប្រឆាំងនឹងព្រះ‌មហាក្សត្រ ឬប្រឆាំងនឹងពួកសត្រូវទេ។

៥៧ ហេតុអ្វីបានជាគេទទួលស្គាល់រូបទាំងនោះថាជា «ព្រះ» ដូច្នេះ? រូបព្រះដែលធ្វើអំពីឈើស្រោបប្រាក់ និងមាស មិនអាចការ‌ពារខ្លួនផុតពីចោរលួច ឬចោរប្លន់បានឡើយ។ ៥៨ ប្រសិនបើមានគេឆក់យកមាសប្រាក់ និងសម្លៀក‌បំពាក់របស់រូបព្រះទាំងនោះ ហើយរត់បាត់ទៅ ព្រះទាំងនោះមិនអាចជួយសង្គ្រោះខ្លួនឯងបានឡើយ។ ៥៩ ហេតុនេះ ស្ដេចដែលក្លាហានអង់អាច ប្រសើរជាងព្រះដែលកុហកភូតភរទាំងនោះ។ គ្រឿងបរិក្ខារដែលមានប្រយោជន៍ក្នុងផ្ទះម្ចាស់វា ទ្វារដែលការ‌ពារទ្រព្យ‌សម្បត្តិនៅក្នុងផ្ទះ ឬសរសរឈើក្នុងរាជវាំងក៏គ្រាន់បើជាងព្រះដែលតែងតែកុហកភូតភរនោះដែរ។ ៦០ ព្រះ‌អាទិត្យ ព្រះ‌ចន្ទ និងផ្កាយសុទ្ធតែមានប្រយោជន៍ ដោយបញ្ចេញពន្លឺ ហើយធ្វើតាមបញ្ជារបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់។ ៦១ ផ្លេកបន្ទោរដែលបញ្ចេញពន្លឺឆ្វេចឆ្វាច និងខ្យល់ដែលបក់មកគ្រប់កន្លែងក៏បំពេញមុខងាររបស់ខ្លួន តាមបង្គាប់ព្រះ‌ជាម្ចាស់ដែរ។ ៦២ នៅពេលព្រះ‌ជាម្ចាស់បញ្ជាពពកឲ្យរសាត់កាត់ផែនដីទាំង‌មូល ពពកក៏បំពេញមុខងាររបស់ខ្លួនតាមបញ្ជា។ ៦៣ រន្ទះដែលព្រះ‌ជាម្ចាស់ចាត់ពីលើមេឃ មក បាញ់បំផ្លាញភ្នំ និងព្រៃឈើ ក៏ធ្វើតាមបញ្ជាដែរ។ រីឯជាងដែលធ្វើរូបទាំងនោះវិញ មិនបានធ្វើឲ្យដូចតាមលក្ខណៈថាមពលធម្មជាតិទាំងអស់នេះទេ។ ៦៤ ហេតុនេះហើយ បានជាយើងមិនចាត់ទុក ឬប្រកាសថា រូបទាំងនោះជាព្រះឡើយ ដ្បិតព្រះទាំងនោះពុំអាចកាត់ក្ដី ឬជួយធ្វើអ្វីដ៏ល្អសម្រាប់មនុស្សបានទេ។ ៦៥ ដោយអ្នករាល់គ្នាដឹងថា រូបទាំងនោះមិន‌មែនជាព្រះ ដូចនេះ ចូរកុំខ្លាចរូបទាំងនោះឲ្យសោះ។ ៦៦ រូបព្រះទាំងនេះពុំអាចដាក់បណ្ដាសា ឬប្រទាន‌ពរថ្វាយព្រះ‌មហាក្សត្រទេ ៦៧ ហើយក៏មិនអាចបង្ហាញសញ្ញា‌សម្គាល់ដ៏អស្ចារ្យនៅលើមេឃ ឲ្យប្រជា‌ជាតិទាំង‌ឡាយឃើញដែរ។ រូបព្រះទាំងនោះ មិនបំភ្លឺដូចព្រះ‌អាទិត្យ និងគ្មានរស្មីដូចព្រះ‌ចន្ទ។ ៦៨ សូម្បីតែសត្វព្រៃក៏គ្រាន់បើជាងរូបទាំងនោះដែរ ដ្បិតវាអាចជួយខ្លួនឯងដោយរត់ទៅរកទីជម្រកបាន។ ហេតុនេះ យើងត្រូវយល់ច្បាស់ថា រូបព្រះទាំងនេះ មិន‌មែនជាព្រះទាល់តែសោះ! កុំខ្លាចព្រះទាំងនោះឡើយ។ ៦៩ ព្រះរបស់គេធ្វើពីឈើស្រោបមាស និងប្រាក់ ប្រៀបដូចជាទីងមោងនៅចាំក្នុងចម្ការត្រសក់ មិនអាចការ‌ពារអ្វីបាន។ ៧០ គេប្រៀបដូចជា គុម្ពោតបន្លានៅក្នុងសួនច្បារសម្រាប់បក្សា‌បក្សីទាំងអស់មកទំ ប្រៀបបាននឹងសាក‌សពដែលគេ យកទៅចោលនៅក្នុងទីងងឹត។ ៧១ ដោយឃើញសម្លៀក‌បំពាក់ដ៏ឆើតឆាយរបស់ព្រះទាំងនោះរលួយ អ្នករាល់គ្នានឹងដឹងថា រូបព្រះទាំងនោះមិន‌មែនជារូបព្រះទេ។ នៅទីបំផុត រូបព្រះទាំងនោះនឹងត្រូវកណ្តៀរស៊ី ហើយត្រូវអាម៉ាស់ក្នុងស្រុកទាំងមូល។ ៧២ មនុស្សសុចរិតដែលមិនគោរពរូបព្រះនោះប្រសើរណាស់ ព្រោះគេមិនត្រូវអាម៉ាស់ឡើយ។

464 Views

Post Views: 458

១. គម្ពីរធម្មវិន័យ | Pentateuch 5

២. គម្ពីរប្រវត្តិសាស្រ្ត | History 16

៣. គម្ពីរប្រាជ្ញាញាណ | Wisdom 7

៤. គម្ពីរព្យាការី | Prophet 18

១. គម្ពីរដំណឹងល្អ | Gospels 4

២. គម្ពីរប្រវត្តិសាស្រ្ត | History 1

៣. លិខិតសន្តប៉ូល | Paul Letter 13

៤. សំណេរសកល | Catholic Letter 5

៥. សំណេរសន្តយ៉ូហាន | John Writing 4

កណ្ឌគម្ពីរព្យាការីបារូក

គម្ពីរ​លោក​បារូក

ពាក្យ​លំនាំ

លិខិត​របស់​ព្យាការី​យេរេមី

លោក​បារូក

ពាក្យ​ទទួល​សារ‌ភាព​អំពើ​បាប

ពាក្យ​អង្វរ

ការ​នឹក​សញ្ជឹង​អំពី​ព្រះ‌ប្រាជ្ញា​ញាណ

គ្មាន​នរណា​អាច​យល់​ព្រះ‌ប្រាជ្ញា​ញាណ​បាន

ព្រះ‌ជាម្ចាស់​បាន​ប្រទាន​ព្រះ‌ប្រាជ្ញា​ញាណ​ឲ្យ​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រា‌អែល

ព្រះ‌ជាម្ចាស់​សម្រាល​ទុក្ខ​អ្នក​ក្រុង​យេរូ‌សាឡឹម

លិខិត​របស់​ព្យាការី​យេរេមី

^{កណ្ឌគម្ពីរ}
ព្យាការីបារូក

គម្ពីរលោកបារូក

ពាក្យលំនាំ

លិខិតរបស់ព្យាការីយេរេមី

លោកបារូក

ពាក្យទទួលសារ‌ភាពអំពើបាប

ពាក្យអង្វរ

ការនឹកសញ្ជឹងអំពីព្រះ‌ប្រាជ្ញាញាណ

គ្មាននរណាអាចយល់ព្រះ‌ប្រាជ្ញាញាណបាន

ព្រះ‌ជាម្ចាស់បានប្រទានព្រះ‌ប្រាជ្ញាញាណឲ្យជនជាតិអ៊ីស្រា‌អែល

ព្រះ‌ជាម្ចាស់សម្រាលទុក្ខអ្នកក្រុងយេរូ‌សាឡឹម

លិខិតរបស់ព្យាការីយេរេមី