១កូរិនថូស - Catholic Faith Cambodia

លិខិតរបស់លោកប៉ូលផ្ញើជូន

គ្រីស្ដ‌បរិស័ទនៅក្រុងកូរិន‌ថូស

ពាក្យលំនាំ

ក្រុងកូរិន‌ថូសៈ នៅជំនាន់លោកប៉ូល កូរិន‌ថូសជាក្រុងមួយដ៏ធំ មានប្រជាជនប្រមាណ ៦០០.០០០ នាក់។ ក្រុងនេះ មានកំពង់‌ផែពីរ មួយនៅសង់ក្រេ មួយទៀតនៅលេសេ។ មានសំពៅជាច្រើនដឹកទំនិញចេញចូលមិនដាច់។ ប្រជាជនជាងពាក់កណ្ដាលជាអ្នកងារ។ នៅក្រុងកូរិន‌ថូស មានមនុស្សគ្រប់ជាតិសាសន៍រស់លាយ‌ឡំគ្នា បណ្ដាលឲ្យក្រុងនេះមានឈ្មោះអាក្រក់ ហើយអ្នកក្រុងជាច្រើនប្រព្រឹត្តអំពើប្រាសចាកសីល‌ធម៌គ្រប់ប្រភេទ អ្នកក្រុងនោះក៏កាន់សាសនាប្លែកៗពីគ្នា តាមប្រពៃណីរៀងៗខ្លួនដែរ។ ជនជាតិក្រិកដែលមានអារ្យធម៌ខ្ពស់ ចូលចិត្តស្ដាប់អ្នកប្រាជ្ញ និងទស្សនវិទូ ដែលមានសំនួន‌វោហារ ដ្បិតពួកគេយល់ថា គេអាចស្គាល់ព្រះ‌ជាម្ចាស់ និងសង្គ្រោះខ្លួនឯងបាន តាមការរិះ‌គិតនៃប្រាជ្ញារបស់គេ។

លោកប៉ូលបានផ្សាយដំណឹង‌ល្អនៅក្រុងកូរិន‌ថូស អស់‌រយៈពេលមួយឆ្នាំកន្លះ គឺ នៅគ.ស.៥០-៥២ (កិច្ច‌ការ ១៨:១-៨)។ គ្រីស្ដ‌បរិស័ទភាគច្រើននៅក្រុងនោះសុទ្ធ‌សឹងជាអ្នកក្រ និងជាអ្នកងារ (១កូរិនថូស ១:២៦-២៨)។

លោកប៉ូលចាកចេញពីក្រុងកូរិន‌ថូសឆ្ពោះទៅក្រុងអេភេសូ។ ពេលនោះ មានគ្រីស្ដ‌បរិស័ទជាតិយូដាម្នាក់ឈ្មោះអប៉ូ‌ឡូស ជាអ្នកមានសំនួន‌វោហារ ក៏បានទៅផ្សាយដំណឹង‌ល្អនៅក្រុងអេភេសូ និងក្រុងកូរិន‌ថូសដែរ (កិច្ច‌ការ ១៨.២៤-២៨)។ គ្រីស្ដ‌បរិស័ទនៅក្រុងកូរិន‌ថូសបានបាក់បែកគ្នាជាបក្សជាពួកផ្សេងៗ ខ្លះកាន់តាមលោកអប៉ូ‌ឡូស ខ្លះកាន់តាមលោកប៉ូល ខ្លះទៀតកាន់តាមលោកសិលា (១កូរិន‌ថូស ១២)។ មានអ្នកផ្ទះនាងក្លូអេ ទៅជម្រាបលោកប៉ូល អំពីការបាក់បែកគ្នានេះ។ លោកប៉ូលក៏ចាត់លោកធីម៉ូថេ ដែលជាសហ‌ការីមួយរូបរបស់លោក ឲ្យទៅក្រុងកូរិន‌ថូស ដើម្បីប្រៀន‌ប្រដៅគ្រីស្ដ‌បរិស័ទនៅទីនោះ (១កូរិន‌ថូស ៤.១៧)។ ពួកគេបានសរសេរសំណួរផ្សេងៗផ្ញើទៅលោកប៉ូល តាម‌រយៈលោកធីម៉ូថេ (១កូរិន‌ថូស ៧.១)។ នៅឆ្នាំ៥៥-៥៦ លោកប៉ូលក៏សរសេរលិខិតមួយច្បាប់ឆ្លើយតបនឹងសំណួរទាំងនោះវិញ គឺ «លិខិតទីមួយផ្ញើជូនគ្រីស្ដ‌បរិស័ទនៅក្រុងកូរិន‌ថូស»។

ប៉ុន្តែ គ្រីស្ដ‌បរិស័ទនៅក្រុងកូរិន‌ថូសនៅតែនាំគ្នាប្រព្រឹត្តមិនសម‌រម្យ ដូច្នេះ លោកប៉ូលក៏សរសេរ លិខិតមួយច្បាប់ទៀតទៅបន្ទោសអ្នកទាំងនោះយ៉ាងខ្លាំង (ប្រហែលជាចំពូក ១០-១៣ នៃលិខិតទី២)។ បន្ទាប់មក លោកប៉ូលបានចាត់លោកទីតុសជាសហ‌ការីរបស់លោកឲ្យទៅចាត់ចែងប្រមូលប្រាក់ជំនួយនៅក្រុងកូរិន‌ថូស រីឯលោកវិញ លោកទៅក្រុងត្រូអាស។ នៅគ.ស.៥៦ ឬ៥៧ កាលលោកប៉ូលស្នាក់នៅក្រុងត្រូអាស លោកទីតុសត្រឡប់ពីក្រុងកូរិន‌ថូស ទាំងនាំដំណឹងផ្សេងៗពីគ្រីស្ដ‌បរិស័ទនៅទីនោះមកជម្រាបលោក។ លោកសប្បាយចិត្តក៏សរសេរលិខិតមួយច្បាប់ទៀតផ្ញើទៅគ្រីស្ដ‌បរិស័ទនៅក្រុងកូរិន‌ថូស (ចំពូក១‑៩នៃលិខិតទី២)។

គោលសំខាន់ៗ

ក្នុងលិខិតទីមួយ លោកប៉ូលជួយដោះស្រាយបញ្ហាផ្សេងៗរបស់ព្រះ‌សហគមន៍នៅក្រុងកូរិន‌ថូស គឺលោកបានអប់រំគ្រីស្ដ‌បរិស័ទឲ្យរស់នៅដោយថ្លៃ‌ថ្នូរ តាមឋានៈរបស់ខ្លួនជាបុត្រ‌ធីតារបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់។

១.អំពីការប្រកាន់បក្សពួកក្នុងព្រះ‌សហគមន៍ (១.១០‑៤.២១):

បញ្ហានេះកើតមកពីជនជាតិក្រិកចូលចិត្តយកប្រាជ្ញាមនុស្សលោកមករិះ‌គិតអំពីព្រះ‌គ្រីស្ដ តាមអារ្យធម៌របស់ពួកគេ។ លោកប៉ូលពន្យល់អំពីទំនាក់‌ទំនងរវាងជំនឿ និងប្រាជ្ញាមនុស្សលោក។ ជំនឿរបស់គ្រីស្ដ‌បរិស័ទពុំសំអាងលើការរិះ‌គិតរបស់មនុស្សទេ ហើយក៏ពុំមែនជាទ្រឹស្ដីដ៏ល្អប្រសើរដែរ។ ជំនឿនេះកើតមកពីព្រះ‌វិញ្ញាណដែលបំភ្លឺចិត្តគំនិតរបស់មនុស្ស ហើយនាំឲ្យមនុស្សចូលរួមជាមួយព្រះ‌គ្រីស្ដដែលបានសោយទិវង្គត និងមានព្រះ‌ជន្មរស់ឡើងវិញ។

២.បញ្ហាគ្រីស្ដ‌បរិស័ទប្រព្រឹត្តអំពើប្រាសចាកសីល‌ធម៌ (៦.១៨-២០):

គ្រីស្ដ‌បរិស័ទប្ដឹងផ្ដល់គ្នា (៦.១-១១) ការទូន្មានរបៀបរស់នៅជាគូ‌ស្រករ ឬនៅលីវ (៧) បញ្ហាទាំងនេះកើតមកពីអារ្យធម៌របស់អ្នកក្រុងកូរិន‌ថូស មានអ្នកខ្លះលើកតម្កើងប្រាជ្ញារបស់មនុស្សលោកខ្លាំងពេក ហើយមើល‌ងាយរូបកាយមនុស្ស បណ្ដាលឲ្យគេប្រព្រឹត្តអំពើថោកទាបតាមកាម‌គុណ។ មានអ្នកខ្លះមើល‌ងាយរូបកាយតាមរបៀបផ្សេង គឺពួកគេកាន់សីល‌ធម៌តឹង‌តែងពេក មិនព្រមឲ្យបុរសស្ត្រីយកគ្នាជាគូស្វាមីភរិយាឡើយ។ លោកប៉ូលប្រៀន‌ប្រដៅអំពីកិត្តិយសរបស់រូបកាយដែលជាព្រះ‌វិហារសម្រាប់ព្រះ‌វិញ្ញាណគង់នៅ។

៣.បញ្ហាបរិភោគសាច់ដែលគេសែនរួចហើយ (៨.១‑១១.១):

បញ្ហានេះកើតមកពីគ្រីស្ដ‌បរិស័ទប្រាស្រ័យទាក់‌ទងជាមួយអ្នកកាន់សាសនាដទៃ។ នៅជំនាន់នោះ អ្នកកាន់សាសនាដទៃតែងយកសាច់សែនរូបសំណាកព្រះរបស់គេ។ តើគ្រីស្ដ‌បរិស័ទមានសិទ្ធិបរិភោគសាច់ដែលគេសែនហើយនោះឬទេ?។ ត្រង់ចំណុចនេះ លោកប៉ូលប្រៀន‌ប្រដៅគ្រីស្ត‌បរិស័ទឲ្យគោរពព្រះ‌គ្រីស្ដជាព្រះ‌សង្គ្រោះតែមួយគត់ និងជាព្រះ‌អម្ចាស់លើអ្វីៗទាំងអស់ ហើយលោកក៏បានដាស់‌តឿនគេ ឲ្យគោរពសេរី‌ភាពរបស់គ្រីស្ដ‌បរិស័ទ ដែលមានជំនឿទន់ខ្សោយដែរ។

៤.របៀបរៀប‌រយក្នុងព្រះ‌សហគមន៍ (១១.២‑១៤.៤០):

លោកប៉ូលបានបរិយាយអំពីសណ្ដាប់‌ធ្នាប់ដែលគ្រីស្ដ‌បរិស័ទត្រូវប្រកាន់យក ក្នុងពេលប្រជុំរួមគ្នាថ្វាយ‌បង្គំព្រះ‌ជាម្ចាស់ ក្នុងរបៀបប្រើព្រះ‌អំណោយទានរបស់ព្រះ‌វិញ្ញាណ។ គ្រីស្ដ‌បរិស័ទត្រូវប្រព្រឹត្តគ្រប់កិច្ច‌ការទាំងអស់ដោយចិត្តស្រឡាញ់ ដើម្បីជាប្រយោជន៍រួម ក្នុងការកសាងព្រះ‌កាយរបស់ព្រះ‌គ្រីស្ដ។

៥.អំពីមនុស្សរស់ឡើងវិញ (១៥.១-៥៦):

តាមអារ្យធម៌ក្រិក គេយកវិញ្ញាណជាធំ គេពុំជឿថារូបកាយមនុស្សដែលស្លាប់ទៅហើយ អាចរស់ឡើងវិញបានទេ។ លោកប៉ូលពន្យល់ថា ប្រសិនបើរូបកាយមនុស្សមិនរស់ឡើងវិញទេ ព្រះ‌គ្រីស្ដក៏មិនរស់ឡើងវិញ ហើយជំនឿរបស់គ្រីស្ដ‌បរិស័ទក៏ឥតបានការអ្វីដែរ។

ក្នុងលិខិតទីពីរ លោកប៉ូលបានរៀបរាប់អំពីទុក្ខលំបាកផ្សេងៗ ដែលលោកបានជួបប្រទះ នៅតំបន់ជុំ‌វិញក្រុងអេភេសូ (១.១-១១)។ ក្រោយមក លោកក៏បានពន្យល់អំពីមុខ‌ងារជាគ្រីស្ដទូត និងអំពីទុក្ខលំបាកផ្សេងៗដែលគ្រីស្ដទូតត្រូវឆ្លងកាត់ (១.១២‑៧.១៦)។

លោកដាស់‌តឿនគ្រីស្ដ‌បរិស័ទឲ្យមានចិត្តទូលាយ ក្នុងការប្រមូលប្រាក់តង្វាយផ្ញើទៅជួយពួកបង‌ប្អូននៅស្រុកយូដាដែលកំពុងខ្វះខាត (៨‑៩)។

នៅទីបញ្ចប់ លោកប៉ូលខំដោះ‌សាខ្លួនចំពោះអ្នកមួលបង្កាច់លោក គឺលោកបានបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់លាស់អំពីមុខ‌ងាររបស់លោកជាគ្រីស្តទូត។

សេចក្ដីផ្ដើម

១ ខ្ញុំ ប៉ូល ជាអ្នកដែលព្រះ‌ជាម្ចាស់សព្វព្រះ‌ហឫទ័យត្រាស់ហៅ ឲ្យធ្វើជាគ្រីស្ដទូតរបស់ព្រះ‌គ្រីស្ដ*‌យេស៊ូ ខ្ញុំ និងលោកសូស្ដែន ២ សូមជម្រាបមកព្រះ‌សហគមន៍*របស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់នៅក្រុងកូរិន‌ថូស។ ព្រះ‌ជាម្ចាស់បានត្រាស់ហៅបង‌ប្អូនឲ្យធ្វើជាប្រជា‌រាស្ដ្រដ៏‌វិសុទ្ធ* ព្រមទាំងប្រោសប្រទានឲ្យវិសុទ្ធ ក្នុងអង្គព្រះ‌គ្រីស្ដ‌យេស៊ូ រួមជាមួយបង‌ប្អូនទាំងអស់ដែលអង្វររកព្រះ‌នាមព្រះ‌យេស៊ូ‌គ្រីស្ដ ជាព្រះ‌អម្ចាស់របស់យើងនៅគ្រប់ទីកន្លែង។ ព្រះ‌អង្គជាព្រះ‌អម្ចាស់របស់បង‌ប្អូនទាំងនោះ ហើយក៏ជាព្រះ‌អម្ចាស់របស់យើងដែរ។ ៣ សូមព្រះ‌ជាម្ចាស់ ជាព្រះ‌បិតារបស់យើង និងព្រះ‌អម្ចាស់យេស៊ូ‌គ្រីស្ដ* ប្រណីស‌ន្ដោស និងប្រទានសេចក្ដីសុខ‌សាន្តដល់បង‌ប្អូន!។

៤ ខ្ញុំតែង‌តែអរព្រះ‌គុណព្រះ‌ជាម្ចាស់ជា‌និច្ច ព្រោះព្រះ‌អង្គបានប្រណី‌សន្ដោសដល់បង‌ប្អូន ដោយបង‌ប្អូនរួមជាមួយព្រះ‌គ្រីស្ដ‌យេស៊ូ។ ៥ ដោយរួមជាមួយព្រះ‌អង្គ បង‌ប្អូនបានបរិបូណ៌សព្វគ្រប់ទាំងអស់ ទាំងខាងព្រះ‌បន្ទូល ទាំងខាងការស្គាល់ព្រះ‌អង្គ។ ៦ សក្ខី‌ភាពរបស់ព្រះ‌គ្រីស្ដបានស្ថិតនៅក្នុងបង‌ប្អូនយ៉ាងខ្ជាប់‌ខ្ជួន។ ៧ ហេតុនេះ នៅពេលដែលបង‌ប្អូនកំពុងរង់‌ចាំព្រះ‌យេស៊ូ‌គ្រីស្ដ ជាព្រះ‌អម្ចាស់របស់យើងយាងមកយ៉ាងរុង‌រឿងនោះ បង‌ប្អូនមិនខ្វះព្រះ‌អំណោយទានអ្វីឡើយ។ ៨ ព្រះ‌អង្គនឹងធ្វើឲ្យបង‌ប្អូនបានខ្ជាប់‌ខ្ជួនរហូតដល់ទីបំផុត ឥតមានទោស‌ពៃរ៍អ្វី នៅថ្ងៃដែលព្រះ‌យេស៊ូ‌គ្រីស្ដ ជាព្រះ‌អម្ចាស់នៃយើងយាងមកដល់។ ៩ ព្រះ‌ជាម្ចាស់មានព្រះ‌ហឫទ័យស្មោះ‌ត្រង់ ព្រះ‌អង្គបានត្រាស់ហៅបង‌ប្អូនឲ្យរួមរស់ជាមួយព្រះ‌បុត្រារបស់ព្រះ‌អង្គ គឺព្រះ‌យេស៊ូ‌គ្រីស្ដជាព្រះ‌អម្ចាស់នៃយើង។

ការបាក់បែកក្នុងព្រះ‌សហគមន៍

១០ បង‌ប្អូនអើយ ខ្ញុំសូមទូន្មានបង‌ប្អូនក្នុងព្រះ‌នាមព្រះ‌យេស៊ូ‌គ្រីស្ត*ជាព្រះ‌អម្ចាស់នៃយើងថា ចូរមានចិត្តគំនិតតែមួយ កុំបាក់បែកគ្នាឡើយ ត្រូវចុះសំរុងគ្នាទាំងស្រុង ដោយមានគំនិតតែមួយ និងមានយោបល់តែមួយ។ ១១ បង‌ប្អូនអើយ តាម‌រយៈក្រុមគ្រួសាររបស់នាងក្លូអេ ខ្ញុំបានឮដំណឹងថាមានកើតការទាស់‌ទែងគ្នាក្នុងចំណោមបង‌ប្អូន ១២ គឺម្នាក់ពោលថា «ខ្ញុំជាកូនចៅរបស់លោកប៉ូល!» ម្នាក់ថា «ខ្ញុំជាកូនចៅរបស់លោកអប៉ូ‌ឡូស!» ម្នាក់ថា «ខ្ញុំជាកូនចៅរបស់លោកកេផាស!» និងម្នាក់ទៀតថា «ខ្ញុំជាកូនចៅរបស់ព្រះ‌គ្រីស្ត!»។ ១៣ តើព្រះ‌គ្រីស្តបែងចែកជាច្រើនភាគឬ? តើប៉ូលឬដែលគេឆ្កាងសម្រាប់បង‌ប្អូន? ឬមួយក៏បង‌ប្អូនបានទទួលពិធីជ្រមុជទឹក*ក្នុងនាមប៉ូល? ១៤ ខ្ញុំសូមអរព្រះ‌គុណព្រះ‌ជាម្ចាស់ ដោយខ្ញុំពុំបានធ្វើពិធីជ្រមុជទឹកជូននរណាម្នាក់ ក្នុងចំណោមបង‌ប្អូនឡើយ លើក‌លែងតែលោកគ្រីស្ពុស និងលោកកៃយូសប៉ុណ្ណោះ។ ១៥ ហេតុនេះគ្មាននរណាម្នាក់អាចពោលថា ខ្លួនបានទទួលពិធីជ្រមុជទឹកក្នុងនាមខ្ញុំឡើយ។ ១៦ ខ្ញុំក៏បានធ្វើពិធីជ្រមុជទឹកជូនក្រុមគ្រួសាររបស់លោកស្ទេផា‌ណាសដែរ ក្រៅពីនេះ ខ្ញុំមិនចាំថា ខ្ញុំបានធ្វើពិធីជ្រមុជទឹកជូនអ្នកណាផ្សេងទៀតទេ។ ១៧ ព្រះ‌គ្រីស្តពុំបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមកធ្វើពិធីជ្រមុជទឹកឡើយ គឺព្រះ‌អង្គចាត់ខ្ញុំឲ្យមកផ្សព្វ‌ផ្សាយដំណឹង‌ល្អ*វិញ។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំផ្សព្វ‌ផ្សាយមិនមែនដោយប្រើពាក្យ‌ពេចន៍តាមប្រាជ្ញាឡើយ ក្រែងធ្វើឲ្យការសោយទិវង្គតរបស់ព្រះ‌គ្រីស្តនៅលើឈើឆ្កាងទៅជាអស់ខ្លឹម‌សារ។

ព្រះ‌យេស៊ូជាឫទ្ធា‌នុភាព និងជាប្រាជ្ញា‌ញាណរបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់

១៨ អ្នកដែលត្រូវវិនាសអន្តរាយ ចាត់ទុកដំណឹងអំពីព្រះ‌គ្រីស្ត*សោយទិវង្គតនៅលើឈើឆ្កាង ថាលេលា រីឯយើងដែលកំពុងតែទទួលការសង្គ្រោះវិញ យើងជឿថា ដំណឹងនេះជាឫទ្ធា‌នុភាពរបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់ ១៩ ដ្បិតមានចែងទុកមកថាៈ «យើងនឹងរំលាយប្រាជ្ញារបស់ពួកអ្នកប្រាជ្ញ ហើយធ្វើឲ្យតម្រិះរបស់ពួកអ្នកចេះដឹងរលាយសាប‌សូន្យទៅដែរ»។

២០ ដូច្នេះ អ្នកប្រាជ្ញ‌បណ្ឌិត និងអ្នកដេញដោល នាសម័យនេះធ្វើអ្វីកើត បើព្រះ‌ជាម្ចាស់បានធ្វើឲ្យប្រាជ្ញារបស់លោកីយ៍នេះ ទៅជាលេលាវិញនោះ!។ ២១ ដោយប្រាជ្ញារបស់ខ្លួន មនុស្សលោកពុំបានស្គាល់ព្រះ‌ជាម្ចាស់ តាមអ្វីៗដែលព្រះ‌ប្រាជ្ញា‌ញាណរបស់ព្រះ‌អង្គសម្ដែងឲ្យគេស្គាល់នោះឡើយ ហេតុនេះហើយបានជាព្រះ‌ជាម្ចាស់សព្វព្រះ‌ហឫទ័យសង្គ្រោះអ្នកជឿ ដោយពាក្យប្រកាសដែលមនុស្សលោកចាត់ទុកថាលេលានោះ។ ២២ សាសន៍យូដាសុំមើលទីសម្គាល់ដ៏អស្ចារ្យ សាសន៍ក្រិកចង់ឃើញភស្តុតាងតាមប្រាជ្ញា ២៣ រីឯយើងវិញ យើងប្រកាសអំពីព្រះ‌គ្រីស្ត*ដែលសោយទិវង្គតនៅលើឈើឆ្កាង។ សាសន៍យូដាយល់ឃើញថា ពាក្យប្រកាសនេះរារាំងគេមិនឲ្យជឿ ហើយសាសន៍ដទៃយល់ឃើញថាជារឿងលេលា។ ២៤ ប៉ុន្តែ ចំពោះអស់អ្នកដែលព្រះ‌ជាម្ចាស់បានត្រាស់ហៅ ទាំងសាសន៍យូដា ទាំងសាសន៍ក្រិក គេចាត់ទុកព្រះ‌គ្រីស្តថាជាឫទ្ធា‌នុភាព និងជាព្រះ‌ប្រាជ្ញា‌ញាណរបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់វិញ។ ២៥ អ្វីៗដែលមនុស្សលោកយល់ថាជាគំនិតលេលារបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់នោះ ប្រសើរលើសប្រាជ្ញារបស់មនុស្សទៅទៀត ហើយអ្វីៗដែលមនុស្សលោកយល់ថាជាការទន់ខ្សោយរបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់ ក៏ប្រសើរលើសកម្លាំងរបស់មនុស្សដែរ។

២៦ បង‌ប្អូនអើយ សូមគិតមើលចុះ តើបង‌ប្អូនជាមនុស្សបែបណាបានជាព្រះ‌ជាម្ចាស់ត្រាស់ហៅ គឺក្នុងចំណោមបង‌ប្អូន ពុំសូវមានអ្នកប្រាជ្ញខាងលោកីយ៍នេះទេ ហើយក៏ពុំសូវមានអ្នកធំ និងអ្នកត្រកូលខ្ពស់ដែរ។ ២៧ ផ្ទុយទៅវិញ ព្រះ‌ជាម្ចាស់បានជ្រើស‌រើសអ្វីៗដែលមនុស្សលោកចាត់ទុកថាលីលាមកផ្ចាញ់ពួកអ្នកប្រាជ្ញ ព្រះ‌អង្គបានជ្រើស‌រើសអ្វីៗដែលមនុស្សលោកចាត់ទុកថាទន់ខ្សោយ មកផ្ចាញ់ពួកអ្នកខ្លាំងពូកែ។ ២៨ ព្រះ‌ជាម្ចាស់បានជ្រើស‌រើសអ្វីៗ ដែលមនុស្សលោកចាត់ទុកថាទាបថោក គួរឲ្យមាក់‌ងាយ ហើយគ្មានតម្លៃមកផ្ចាញ់អ្វីៗដែលមនុស្សលោកចាត់ទុកថាថ្លៃ‌ថ្នូរវិញ។ ២៩ ដូច្នេះ គ្មានមនុស្សណាអាចអួត‌អាងនៅចំពោះព្រះ‌ភ័ក្ត្រព្រះ‌ជាម្ចាស់បានឡើយ ៣០ គឺព្រះ‌អង្គហើយ ដែលបានប្រោសឲ្យបង‌ប្អូនមានតម្លៃ ដោយចូលរួមជាមួយព្រះ‌គ្រីស្ត‌យេស៊ូ ដែលបានទៅជាប្រាជ្ញាមកពីព្រះ‌ជាម្ចាស់ សម្រាប់យើង។ ព្រះ‌អង្គប្រទានឲ្យយើងសុចរិត* វិសុទ្ធ* និងលោះយើងឲ្យមានសេរី‌ភាព។ ៣១ ដូច្នេះ អ្នកណាចង់អួត‌អាង ត្រូវអួត‌អាងអំពីកិច្ច‌ការដែលព្រះ‌អម្ចាស់បានធ្វើ ដូចមានចែងទុកមកស្រាប់។

អំពីព្រះ‌គ្រីស្តជាប់ឆ្កាង

១ បង‌ប្អូនអើយ រីឯខ្ញុំវិញ កាលខ្ញុំមកជូនដំណឹង អំពីគម្រោង‌ការដ៏លាក់កំបាំងរបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់ដល់បង‌ប្អូន ខ្ញុំមិនបានប្រើសំនួន‌វោហារ ឬប្រាជ្ញាខ្ពស់ៗទេ។ ២ ពេលខ្ញុំនៅជាមួយបង‌ប្អូន ខ្ញុំយល់ឃើញថា មិនគួរគប្បីឲ្យខ្ញុំដឹងអ្វីក្រៅពីព្រះ‌យេស៊ូ‌គ្រីស្តនោះឡើយ ជាពិសេស អំពីព្រះ‌យេស៊ូ‌គ្រីស្តដែលបានសោយទិវង្គតនៅលើឈើឆ្កាង។ ៣ ខ្ញុំបានមករកបង‌ប្អូនទាំងទន់ខ្សោយ ទាំងភ័យខ្លាច ទាំងញាប់ញ័រយ៉ាងខ្លាំង។ ៤ ពាក្យសម្ដីដែលខ្ញុំនិយាយ និងប្រកាស មិនមែនជាពាក្យបញ្ចុះ‌បញ្ចូលដ៏ប៉ិន‌ប្រសប់នោះទេ គឺព្រះ‌វិញ្ញាណបានសម្ដែងឫទ្ធា‌នុភាពវិញ ៥ ដើម្បីកុំឲ្យជំនឿរបស់បង‌ប្អូនពឹងផ្អែកលើប្រាជ្ញារបស់មនុស្សលោក តែពឹងផ្អែកលើឫទ្ធា‌នុភាពរបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់។

ព្រះ‌ប្រាជ្ញា‌ញាណរបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់

៦ ប៉ុន្តែ សេចក្ដីដែលយើងប្រៀន‌ប្រដៅក្នុងចំណោមអ្នកដែលមានជំនឿគ្រប់លក្ខណៈហើយនោះ ក៏ជាប្រាជ្ញាម្យ៉ាងដែរ តែមិនមែនជាប្រាជ្ញារបស់មនុស្សលោក ឬជាប្រាជ្ញារបស់អ្នកគ្រប់‌គ្រងមនុស្សលោកនេះ ដែលនឹងត្រូវវិនាសសាប‌សូន្យទៅនោះទេ។ ៧ យើងប្រៀន‌ប្រដៅអំពីប្រាជ្ញារបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់ ដែលព្រះ‌អង្គបង្កប់ន័យទុកតាមគម្រោង‌ការដ៏លាក់កំបាំងរបស់ព្រះ‌អង្គ តាំងពីមុនកំណើតពិភព‌លោកមកម៉្លេះ គឺព្រះ‌អង្គបានគ្រោងទុកថានឹងប្រទានសិរី‌រុងរឿងមកយើង។ ៨ គ្មាននរណាម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នកគ្រប់‌គ្រងមនុស្សលោកនេះ បានស្គាល់ប្រាជ្ញារបស់ព្រះ‌អង្គទេ។ ប្រសិនបើគេពិតជាបានស្គាល់មែន គេមិនឆ្កាងព្រះ‌អម្ចាស់ប្រកបដោយសិរី‌រុងរឿងនោះឡើយ។ ៩ ប៉ុន្តែ ដូចមានចែងទុកមកថា៖

«អ្វីៗដែលភ្នែកមើលមិនឃើញ

អ្វីៗដែលត្រចៀកស្ដាប់មិនឮ

និងអ្វីៗដែលចិត្តមនុស្សនឹកមិនដល់នោះ

ព្រះ‌ជាម្ចាស់បានរៀបចំទុក

សម្រាប់អស់អ្នកដែលស្រឡាញ់ព្រះ‌អង្គ»។

១០ ព្រះ‌ជាម្ចាស់បានសម្ដែងឲ្យយើងដឹងអំពីគម្រោង‌ការដ៏លាក់កំបាំងនោះ តាម‌រយៈព្រះ‌វិញ្ញាណ ដ្បិតព្រះ‌វិញ្ញាណឈ្វេងយល់អ្វីៗទាំងអស់ សូម្បីតែជម្រៅព្រះ‌ហឫទ័យរបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់ក៏ព្រះ‌អង្គឈ្វេងយល់ដែរ។ ១១ ចំពោះមនុស្សលោក គ្មាននរណាយល់អំពីមនុស្សបាន ក្រៅពីវិញ្ញាណដែលនៅក្នុងខ្លួនគេនោះទេ។ រីឯព្រះ‌ជាម្ចាស់ក៏ដូច្នោះដែរ គ្មាននរណាម្នាក់យល់អំពីព្រះ‌អង្គបាន ក្រៅពីព្រះ‌វិញ្ញាណរបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់នោះឡើយ។

១២ ចំពោះយើង យើងពុំបានទទួលវិញ្ញាណលោកីយ៍ទេ គឺយើងបានទទួលព្រះ‌វិញ្ញាណដែលមកពីព្រះ‌ជាម្ចាស់ ដើម្បីឲ្យស្គាល់អ្វីៗដែលព្រះ‌អង្គប្រោសប្រទានមកយើង។ ១៣ យើងនិយាយសេចក្ដីទាំងនេះ ដោយមិនប្រើពាក្យ‌ពេចន៍ដែលប្រាជ្ញារបស់មនុស្សបង្រៀននោះឡើយ គឺយើងប្រើតែពាក្យណាដែលព្រះ‌វិញ្ញាណបង្រៀន ដើម្បីពន្យល់សេចក្ដីពិតខាងវិញ្ញាណដល់មនុស្សដែលបានទទួលព្រះ‌វិញ្ញាណ។ ១៤ រីឯមនុស្សដែលពុំបានទទួលព្រះ‌វិញ្ញាណ ក៏ពុំអាចទទួលសេចក្ដីណាដែលមកពីព្រះ‌វិញ្ញាណបានដែរ ព្រោះគេយល់ថាសេចក្ដីទាំងនោះជារឿងលេលា ហើយគេពុំអាចយល់បានទេ មានតែព្រះ‌វិញ្ញាណប៉ុណ្ណោះ ដែលប្រទានឲ្យមនុស្សយើងអាចវិនិច្ឆ័យសេចក្ដីទាំងនោះបាន។ ១៥ រីឯអ្នកដែលបានទទួលព្រះ‌វិញ្ញាណវិនិច្ឆ័យបានទាំងអស់ ហើយគ្មានអ្នកណាវិនិច្ឆ័យអ្នកនោះបានឡើយ ១៦ ដ្បិតក្នុងគម្ពីរមានចែងថា៖

«តើអ្នកណាស្គាល់គំនិតរបស់ព្រះ‌អម្ចាស់?

តើអ្នកណាអាចថ្វាយយោបល់

ព្រះ‌អង្គបាន?»។

រីឯយើងវិញ យើងមានគំនិតរបស់ព្រះ‌គ្រីស្ត*ហើយ។

ភារ‌កិច្ចរបស់អ្នកប្រកាសដំណឹង‌ល្អ

១ បង‌ប្អូនអើយ រីឯខ្ញុំវិញ ខ្ញុំពុំអាចនិយាយជាមួយបង‌ប្អូន ដូចនិយាយទៅកាន់អ្នកដែលបានទទួលព្រះ‌វិញ្ញាណនោះឡើយ គឺខ្ញុំនិយាយទៅកាន់បង‌ប្អូន ដូចនិយាយទៅកាន់មនុស្សលោកីយ៍ ឬនិយាយទៅកាន់កូនខ្ចីខាងជំនឿ។ ២ ខ្ញុំបានឲ្យទឹកដោះបង‌ប្អូនពិសា គឺពុំបានឲ្យចំណីអាហាររឹងៗទេ ព្រោះបង‌ប្អូនពុំអាចទទួលបាន។ សូម្បីតែនៅពេលនេះក្តី ក៏បង‌ប្អូននៅតែពុំអាចទទួលបានដែរ ៣ មកពីបង‌ប្អូននៅតែមានចិត្តគំនិតជាមនុស្សលោកីយ៍ដដែល។ ក្នុងចំណោមបង‌ប្អូន បើនៅតែមានការច្រណែនទាស់‌ទែងគ្នាដូច្នេះ សឲ្យឃើញថាបង‌ប្អូននៅតែមានចិត្តគំនិតជាមនុស្សលោកីយ៍ ហើយបង‌ប្អូនរស់នៅតាមរបៀបមនុស្សធម្មតាដដែល។ ៤ ពេលមានម្នាក់និយាយថា «ខ្ញុំជាកូនចៅរបស់លោកប៉ូល!» និងម្នាក់ទៀតថា «ខ្ញុំជាកូនចៅរបស់លោកអប៉ូ‌ឡូស!» នោះ សឲ្យឃើញថា បង‌ប្អូននៅតែមានរបៀបរស់នៅ ដូចមនុស្សធម្មតា ពិតមែន! ៥ តើលោកអប៉ូ‌ឡូសមានឋានៈអ្វី? រីឯប៉ូលមានឋានៈអ្វីដែរ? អ្នកទាំងពីរគ្រាន់តែជាអ្នកបម្រើ ដែលណែ‌នាំបង‌ប្អូនឲ្យមានជំនឿប៉ុណ្ណោះ គឺម្នាក់ៗបំពេញតែកិច្ច‌ការដែលព្រះ‌អម្ចាស់ប្រទានឲ្យធ្វើ។ ៦ ខ្ញុំជាអ្នកដាំ ហើយលោកអប៉ូ‌ឡូសជាអ្នកស្រោចទឹក ប៉ុន្តែ ព្រះ‌ជាម្ចាស់ទេតើដែលធ្វើឲ្យដុះ។ ៧ ដូច្នេះ អ្នកដាំ និងអ្នកស្រោចទឹកមិនសំខាន់អ្វីឡើយ គឺព្រះ‌ជាម្ចាស់ដែលធ្វើឲ្យដុះឯ‌ណោះទើបសំខាន់។ ៨ អ្នកដាំ និងអ្នកស្រោចទឹកមិនខុសគ្នាទេ ម្នាក់ៗនឹងទទួលរង្វាន់តាមទម្ងន់កិច្ច‌ការដែលខ្លួនបានធ្វើ ៩ ដ្បិតយើងខ្ញុំជាអ្នកធ្វើការរួមជាមួយព្រះ‌ជាម្ចាស់ បង‌ប្អូនជាស្រែរបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់ ហើយក៏ជាដំណាក់ដែលព្រះ‌អង្គបានសង់ដែរ។

១០ ខ្ញុំបានចាក់គ្រឹះ ដូចជាមេជាងមួយរូបដ៏ជំនាញ តាមព្រះ‌អំណោយ‌ទានដែលព្រះ‌ជាម្ចាស់ប្រោសប្រទានឲ្យខ្ញុំ ហើយមានម្នាក់ទៀតមកសង់ពីលើ។ ប៉ុន្តែ ម្នាក់ៗត្រូវប្រយ័ត្នអំពីរបៀបដែលខ្លួនសង់ពីលើ ១១ ដ្បិតគ្មាននរណាអាចចាក់គ្រឹះមួយផ្សេងទៀត ក្រៅពីគ្រឹះដែលបានចាក់រួចមកហើយនោះទេ ពោលគឺ ព្រះ‌យេស៊ូ‌គ្រីស្ត*។ ១២ ប្រសិនបើអ្នកណាយក មាស ប្រាក់ ពេជ្រ ឈើ ចំបើង ឬស្បូវ មកសង់ពីលើគ្រឹះនេះ ១៣ នៅថ្ងៃព្រះ‌ជាម្ចាស់យាងមកវិនិច្ឆ័យទោស លទ្ធ‌ផលនៃស្នាដៃដែលម្នាក់ៗបានធ្វើ នឹងលេចចេញមក ព្រោះថ្ងៃនោះនឹងមកដល់ដូចភ្លើង ហើយភ្លើងនឹងល្បង‌លមើលស្នាដៃដែលម្នាក់ៗបានធ្វើ។ ១៤ បើស្នាដៃនរណាម្នាក់ដែលបានសង់លើគ្រឹះនៅស្ថិត‌ស្ថេរ អ្នកនោះនឹងទទួលរង្វាន់។ ១៥ បើស្នាដៃនរណាម្នាក់ត្រូវឆេះ អ្នកនោះក៏នឹងបាត់រង្វាន់ដែរ ប៉ុន្តែ គេនឹងរួចជីវិតដូចជាឆ្លងកាត់ភ្លើង។

១៦ បង‌ប្អូនមិនជ្រាបថាខ្លួនជាព្រះ‌វិហារ*របស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់ទេឬ! បង‌ប្អូនមិនជ្រាបថាព្រះ‌វិញ្ញាណរបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់សណ្ឋិតនៅក្នុងបង‌ប្អូនទេឬ!។ ១៧ ប្រសិនបើនរណាម្នាក់កម្ទេចព្រះ‌វិហាររបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់ ព្រះ‌អង្គនឹងកម្ទេចអ្នកនោះវិញ ដ្បិតព្រះ‌វិហាររបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់ ជាព្រះ‌វិហារដ៏‌វិសុទ្ធ* គឺបង‌ប្អូនហ្នឹងហើយជាព្រះ‌វិហារនោះ។

១៨ សូមកុំបញ្ឆោតខ្លួនឯងឲ្យសោះ ប្រសិនបើមាននរណាម្នាក់ក្នុងចំណោមបង‌ប្អូននឹកស្មានថា ខ្លួនជាអ្នកប្រាជ្ញតាមរបៀបលោកីយ៍នេះ អ្នកនោះត្រូវតែធ្វើជាមនុស្សលីលាសិន ដើម្បីឲ្យបានទៅជាអ្នកប្រាជ្ញ។ ១៩ ព្រះ‌ជាម្ចាស់ចាត់ទុកប្រាជ្ញារបស់លោកីយ៍នេះថា លេលា ដូចមានចែងទុកមកថា «ព្រះ‌អង្គយកកល‌ល្បិចរបស់ពួកអ្នកប្រាជ្ញមកផ្ចាញ់ពួកគេផ្ទាល់»។ ២០ មានចែងទុកទៀតថា «ព្រះ‌អម្ចាស់ជ្រាបថាគំនិតរបស់ពួកអ្នកប្រាជ្ញគ្មានខ្លឹម‌សារអ្វីទេ»។

២១ ហេតុនេះមិនត្រូវឲ្យនរណាម្នាក់អួត‌អាងដោយយកមនុស្សជាបង្គោលឡើយ ដ្បិតអ្វីៗទាំងអស់សុទ្ធតែសម្រាប់បម្រើ បង‌ប្អូន ២២ ទោះបីប៉ូលក្តី លោកអប៉ូ‌ឡូសក្តី លោកកេផាសក្តី ពិភព‌លោកនេះក្តី ជីវិតក្តី សេចក្ដីស្លាប់ក្តី អ្វីៗដែលមាននៅពេលនេះ ឬនៅពេលអនាគតក្តី សុទ្ធតែសម្រាប់បម្រើបង‌ប្អូនទាំងអស់។ ២៣ រីឯបង‌ប្អូនវិញ បង‌ប្អូនបម្រើព្រះ‌គ្រីស្ត* ហើយព្រះ‌គ្រីស្តបម្រើព្រះ‌ជាម្ចាស់។

គ្រីស្តទូតរបស់ព្រះ‌គ្រីស្ត

១ ហេតុនេះ សូមបង‌ប្អូនចាត់ទុកយើងថា ជាអ្នកបម្រើរបស់ព្រះ‌គ្រីស្ត* និងជាអ្នកមើលខុសត្រូវលើគម្រោង‌ការដ៏លាក់កំបាំង*របស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់។ ២ រីឯអ្នកមើលខុសត្រូវគួរតែមានចិត្តស្មោះ‌ត្រង់។ ៣ ចំពោះរូបខ្ញុំ ទោះបីបង‌ប្អូនក្តី ឬមនុស្សលោកក្តី វាយតម្លៃខ្ញុំថាជាមនុស្សបែបណាក៏ដោយ ខ្ញុំមិនអំពល់អ្វីទេ ហើយរូបខ្ញុំផ្ទាល់ ក៏ខ្ញុំមិនវាយតម្លៃខ្លួនឯងដែរ ៤ ដ្បិតក្នុងចិត្តខ្ញុំ ខ្ញុំយល់ឃើញថា ខ្ញុំគ្មានធ្វើអ្វីខុសឡើយ។ ប៉ុន្តែ មិនមែនការយល់ឃើញរបស់ខ្ញុំនេះទេ ដែលធ្វើឲ្យខ្ញុំបានសុចរិត មានតែព្រះ‌អម្ចាស់ប៉ុណ្ណោះដែលវិនិច្ឆ័យខ្ញុំ។ ៥ ហេតុនេះ សូមបង‌ប្អូនកុំវិនិច្ឆ័យទោសនរណាមុនពេលកំណត់ឡើយ ត្រូវរង់‌ចាំព្រះ‌អម្ចាស់យាងមកដល់សិន គឺព្រះ‌អង្គនឹងយកអ្វីៗដែលមនុស្សបង្កប់ទុកក្នុងទី‌ងងឹត មកដាក់នៅទីភ្លឺ ហើយព្រះ‌អង្គនឹងបង្ហាញបំណងដែលលាក់ទុកក្នុងចិត្តមនុស្ស។ នៅពេលនោះ ព្រះ‌ជាម្ចាស់នឹងសរសើរមនុស្សម្នាក់ៗទៅតាមការដែលខ្លួនបានប្រព្រឹត្ត។

៦ បង‌ប្អូនអើយ ព្រោះតែបង‌ប្អូនហើយ បានជាខ្ញុំលើកយករឿងលោកអប៉ូ‌ឡូស និងខ្លួនខ្ញុំផ្ទាល់មកនិយាយជាឧទាហរណ៍ ដើម្បីឲ្យបង‌ប្អូនយល់ថា មិនត្រូវធ្វើអ្វីហួសពីសេចក្ដីដែលមានសរសេរក្នុងសំបុត្រនេះឡើយ។ ក្នុងចំណោមបង‌ប្អូន ក៏មិនត្រូវឲ្យមាននរណាអួតខ្លួនដោយកាន់ជើងម្នាក់ ហើយប្រឆាំងនឹងម្នាក់ទៀតដែរ។ ៧ តើមានអ្វីដែលធ្វើឲ្យអ្នកប្រសើរជាងអ្នកឯទៀតៗ? អ្វីៗដែលអ្នកមាន គឺសុទ្ធតែបានទទួលពីព្រះ‌ជាម្ចាស់ទេតើ!។ បើអ្នកបានទទួលពីព្រះ‌អង្គដូច្នេះ ហេតុដូចម្ដេចបានជាអ្នកអួតខ្លួន ធ្វើហាក់ដូចជាមិនមែនមកពីព្រះ‌អង្គទៅវិញ?។

៨ បង‌ប្អូនបានឆ្អែតស្កប់‌ស្កល់ហើយ! បង‌ប្អូនមានស្ដុក‌ស្តម្ភហើយ! បង‌ប្អូនបានឡើងសោយរាជ្យហើយ តែយើងអត់បានទេ!។ ខ្ញុំចង់ឲ្យបង‌ប្អូនបានឡើងសោយរាជ្យពិតប្រាកដមែន ដើម្បីឲ្យយើងបានឡើងសោយរាជ្យរួមជាមួយបង‌ប្អូនផង។ ៩ បើតាមខ្ញុំយល់ឃើញ ព្រះ‌ជាម្ចាស់ប្រទានឲ្យយើង ដែលជាគ្រីស្តទូត*មានឋានៈទាបជាងគេ គឺទុកដូចជាអ្នកដែលត្រូវគេកាត់ទោសប្រហារជីវិតនៅទីសាធារណៈឲ្យគ្រប់ៗគ្នាឃើញ ទាំងទេវទូត* ទាំងមនុស្សលោក។ ១០ យើងជាមនុស្សលេលា ព្រោះតែព្រះ‌គ្រីស្ត រីឯបង‌ប្អូនវិញ បង‌ប្អូនជាអ្នកចេះដឹងរួមជាមួយព្រះ‌គ្រីស្ត យើងជាមនុស្សទន់ខ្សោយ តែបង‌ប្អូនជាមនុស្សខ្លាំងពូកែ បង‌ប្អូនមានសិរី‌រុងរឿង តែយើងត្រូវគេមើល‌ងាយ។ ១១ សូម្បីតែនៅពេលនេះក្តី យើងនៅតែឃ្លាន នៅតែស្រេក ខ្វះសម្លៀក‌បំពាក់ មានគេវាយ ហើយរស់នៅអនាថាដដែល។ ១២ យើងធ្វើការចិញ្ចឹមជីវិតយ៉ាងនឿយ‌ហត់ដោយកម្លាំងខ្លួនឯងផ្ទាល់។ ពេលគេជេរយើង យើងឲ្យពរគេវិញ ពេលគេបៀត‌បៀន យើងស៊ូ‌ទ្រាំ ១៣ ពេលគេនិយាយមួលបង្កាច់យើង យើងនិយាយទៅគេវិញដោយរាក់‌ទាក់។ មកទល់ពេលនេះ យើងប្រៀបបីដូចជាសំរាមរបស់លោកីយ៍ និងជាមនុស្សគ្មានគេរាប់រក។

១៤ ខ្ញុំសរសេរសេចក្ដីនេះមកជូនបង‌ប្អូន មិនមែនក្នុងគោលបំណងចង់ឲ្យបង‌ប្អូនអៀនខ្មាសទេ គឺចង់ទូន្មានបង‌ប្អូន ដូចទូន្មានកូនជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំដែរ។ ១៥ ទោះបីបង‌ប្អូនមានគ្រូអាចារ្យមួយ‌ម៉ឺននាក់ណែ‌នាំតាមមាគ៌ាព្រះ‌គ្រីស្តក៏ដោយ ក៏បង‌ប្អូនគ្មានឪពុកច្រើនដែរ គឺមានតែខ្ញុំហ្នឹងហើយដែលបានបង្កើតបង‌ប្អូនមក ឲ្យរួមរស់ជាមួយព្រះ‌យេស៊ូ‌គ្រីស្ត* ដោយបាននាំដំណឹង‌ល្អ*មកជូនបង‌ប្អូន។ ១៦ ដូច្នេះ ខ្ញុំសុំទូន្មានបង‌ប្អូនថា សូមយកតម្រាប់តាមខ្ញុំ។ ១៧ ក្នុងករណីនេះ ខ្ញុំបានចាត់លោកធីម៉ូថេ ជាកូនដ៏ជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំ ដែលស្មោះ‌ត្រង់នឹងព្រះ‌អម្ចាស់ឲ្យមករកបង‌ប្អូន។ គាត់នឹងរំឭកបង‌ប្អូន អំពីរបៀបរស់នៅស្របតាមមាគ៌ារបស់ព្រះ‌គ្រីស្ត ដូចខ្ញុំតែងប្រៀន‌ប្រដៅព្រះ‌សហគមន៍ទាំងអស់នៅគ្រប់ទីកន្លែងស្រាប់។

១៨ អ្នកខ្លះនឹកស្មានថា ខ្ញុំនឹងមិនមករកបង‌ប្អូនទេ គេក៏នាំគ្នាអួត‌បំប៉ាង។ ១៩ ប្រសិនបើព្រះ‌អម្ចាស់សព្វព្រះ‌ហឫទ័យ ខ្ញុំនឹងមករកបង‌ប្អូនក្នុងពេលឆាប់ៗ។ ពេលនោះ ខ្ញុំមុខជាឃើញកិច្ច‌ការដែលអ្នកអួតទាំងនោះប្រព្រឹត្តផ្ទាល់នឹងភ្នែកតែម្ដង គឺមិនត្រឹមតែឮពាក្យសម្ដីរបស់គេប៉ុណ្ណោះទេ ២០ ដ្បិតព្រះ‌រាជ្យ*របស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់មិនមែនស្ថិតនៅលើពាក្យសម្ដីទេ គឺស្ថិតនៅលើការប្រព្រឹត្តវិញ។ ២១ តើបង‌ប្អូនចង់ឲ្យខ្ញុំធ្វើអ្វី? ឲ្យខ្ញុំមករកបង‌ប្អូន ដោយយករំពាត់មកជាមួយ ឬក៏ចង់ឲ្យយកសេចក្ដីស្រឡាញ់ និងចិត្តស្លូតបូតមកជាមួយ?។

អំពីការប្រាសចាកសីល‌ធម៌

១ មានលេចឮនៅគ្រប់ទីកន្លែងថា ក្នុងចំណោមបង‌ប្អូន មានកើតរឿងកាម‌គុណថោកទាបដ៏អាក្រក់ហួសហេតុ សូម្បីតែនៅក្នុងចំណោមសាសន៍ដទៃ ក៏មិនដែលមានរឿងដូច្នេះផង គឺមានម្នាក់បានរួមរ័កជាមួយប្រពន្ធចុងឪពុករបស់ខ្លួន។ ២ ប៉ុណ្ណឹងហើយ បង‌ប្អូននៅតែអួតបំប៉ោងទៀត! ម្ដេចក៏បង‌ប្អូនមិននាំគ្នាកាន់ទុក្ខ ដកជនដែលប្រព្រឹត្តអំពើថោកទាបនោះ ចេញពីចំណោមបង‌ប្អូនទៅ!។ ៣ ចំពោះខ្ញុំផ្ទាល់ ថ្វី‌ដ្បិតតែរូបកាយខ្ញុំមិននៅជាមួយបង‌ប្អូន តែវិញ្ញាណខ្ញុំនៅជាមួយបង‌ប្អូនជា‌និច្ច ហើយខ្ញុំក៏បានដាក់ទោសជនដែលប្រព្រឹត្តអំពើបែបនេះរួចស្រេចទៅហើយ គឺដូចជាខ្ញុំនៅជាមួយបង‌ប្អូនដែរ។ ៤ ពេលបង‌ប្អូនរួមប្រជុំគ្នាក្នុងព្រះ‌នាមព្រះ‌អម្ចាស់‌យេស៊ូ វិញ្ញាណខ្ញុំក៏នៅជាមួយ ហើយឫទ្ធា‌នុភាពរបស់ព្រះ‌អង្គក៏ស្ថិតនៅជាមួយដែរ ៥ ត្រូវតែបញ្ជូនមនុស្សបែបនេះទៅមារ*សាតាំង ដើម្បីឲ្យគាត់វិនាសបាត់‌បង់ក្នុងលោកនេះ តែវិញ្ញាណរបស់គាត់នឹងទទួលការសង្គ្រោះនៅថ្ងៃព្រះ‌អម្ចាស់យាងមក។

៦ បង‌ប្អូនមិនគួរអួតខ្លួនសោះឡើយ! បង‌ប្អូនមិនជ្រាបទេឬ “មេតែបន្ដិចអាចធ្វើឲ្យម្សៅទាំងមូលដោរឡើងបាន!”។ ៧ សូមបង‌ប្អូនជម្រះខ្លួនឲ្យបរិសុទ្ធ*ផុតពីមេម្សៅចាស់នោះទៅ ដើម្បីឲ្យបង‌ប្អូនបានទៅជាម្សៅថ្មី ដែលគ្មានមេ ដ្បិតគេបានសម្លាប់ព្រះ‌គ្រីស្តធ្វើជាយញ្ញ‌បូជារបស់យើង ក្នុងឱកាសបុណ្យចម្លង* រួចស្រេចទៅហើយ។ ៨ ហេតុនេះ យើងត្រូវធ្វើពិធីបុណ្យចម្លង ដោយមិនប្រើនំបុ័ងដែលមានមេម្សៅចាស់ ឬមេនៃអំពើអាក្រក់ និងអំពើថោកទាបនោះឡើយ គឺយើងប្រើនំបុ័ងឥតមេជាសញ្ញានៃចិត្តបរិសុទ្ធ និងចិត្តស្មោះ‌ត្រង់របស់យើង។

៩ ក្នុងសំបុត្ររបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំបានសរសេរមកជម្រាបបង‌ប្អូនថា កុំទាក់‌ទងនឹងអ្នកដែលប្រព្រឹត្តកាម‌គុណថោកទាប ឲ្យសោះ។ ១០ ខ្ញុំនិយាយដូច្នេះ មិនមែនសំដៅទៅលើអ្នកដែលប្រព្រឹត្តកាម‌គុណថោកទាបទួទៅក្នុងលោកនេះ ឬសំដៅទៅលើអ្នកលោភ‌លន់ចង់បានទ្រព្យគេ អ្នកប្លន់យកទ្រព្យគេ ឬអ្នកថ្វាយ‌បង្គំព្រះក្លែង‌ក្លាយនោះឡើយ បើដូច្នេះ មានតែចាកចេញពីលោកនេះ! ១១ ខ្ញុំសរសេរមកបង‌ប្អូន ដើម្បីកុំឲ្យបង‌ប្អូនទាក់‌ទងនឹងអស់អ្នកដែលមានឈ្មោះថាជាគ្រីស្ត‌បរិស័ទ ហើយបែរជាប្រព្រឹត្តកាម‌គុណថោកទាប មានចិត្តលោភ‌លន់ចង់បានទ្រព្យគេ ថ្វាយ‌បង្គំព្រះក្លែង‌ក្លាយ ជេរប្រមាថគេ ប្រមឹក ឬប្លន់យកទ្រព្យគេ។ មួយវិញទៀត សូមកុំបរិភោគរួមជាមួយជនប្រភេទនេះឡើយ។ ១២ ខ្ញុំមិនវិនិច្ឆ័យទោសអស់អ្នកដែលនៅខាងក្រៅព្រះ‌សហគមន៍ទេ ព្រោះមិនមែនជានាទីរបស់ខ្ញុំ។ ម្ដេចក៏បង‌ប្អូនមិនវិនិច្ឆ័យទោសអស់អ្នកដែលនៅខាងក្នុង! ១៣ ចំពោះអ្នកដែលនៅខាងក្រៅ ព្រះ‌ជាម្ចាស់នឹងវិនិច្ឆ័យទោសគេ រីឯបង‌ប្អូនវិញ «ត្រូវដកមនុស្សអាក្រក់ចេញពីចំណោមអ្នករាល់គ្នាទៅ»។

អំពីការប្ដឹងផ្ដល់គ្នាក្នុងចំណោមពួកបង‌ប្អូន

១ ក្នុងចំណោមបង‌ប្អូន កាលណាម្នាក់ទាស់នឹងម្នាក់ទៀត ម្ដេចក៏ហ៊ានទៅរកចៅ‌ក្រមដែលមិនស្គាល់ព្រះ‌ជាម្ចាស់ឲ្យកាត់ក្តី មិនទុកឲ្យប្រជាជនដ៏‌វិសុទ្ធកាត់ក្តីវិញ! ២ បង‌ប្អូនមិនជ្រាបទេឬថា ប្រជាជនដ៏‌វិសុទ្ធ*នឹងវិនិច្ឆ័យទោសពិភព‌លោកនេះ! ប្រសិនបើបង‌ប្អូនវិនិច្ឆ័យទោសពិភព‌លោកដូច្នេះ ហេតុដូចម្ដេចបានជាបង‌ប្អូនថា ខ្លួនមិនសមនឹងអារកាត់រឿង‌រ៉ាវដ៏តូចបំផុតនេះ? ៣ បង‌ប្អូនមិនជ្រាបទេឬ សូម្បីតែពួកទេវទូត* ក៏យើងវិនិច្ឆ័យទោសទៅហើយ ចុះទម្រាំបើរឿង‌រ៉ាវក្នុងជីវិតនេះវិញ ម្ដេចក៏យើងអារកាត់មិនកើត! ៤ ពេលបង‌ប្អូនមានរឿងប្ដឹងផ្ដល់គ្នាអំពីបញ្ហាក្នុងជីវិតនេះ ម្ដេចក៏បង‌ប្អូនទៅរកពួកអ្នកដែលព្រះ‌សហគមន៍មិនរាប់រក ឲ្យមកកាត់ក្តីដូច្នេះ។ ៥ ខ្ញុំនិយាយនេះ ដើម្បីឲ្យបង‌ប្អូនអៀនខ្លួន។ ក្នុងចំណោមបង‌ប្អូន តើគ្មាននរណាមានប្រាជ្ញាអាចនឹងអារកាត់រឿង‌រ៉ាវដែលកើតឡើងរវាងបង‌ប្អូន សូម្បីតែម្នាក់ក៏គ្មានផងដែរឬ? ៦ បង‌ប្អូនបែរជាប្ដឹងផ្ដល់គ្នាឯង ហើយនៅមុខអ្នកមិនជឿថែមទៀតផង! ៧ គ្រាន់តែបង‌ប្អូនប្ដឹងផ្ដល់គ្នាឯងនោះ ខុសទាំងស្រុងទៅហើយ។ ហេតុអ្វីបានជាបង‌ប្អូនមិនស៊ូ‌ទ្រាំនឹងអំពើអយុត្ដិ‌ធម៌? ហេតុអ្វីបានជាមិនព្រមឲ្យគេរឹបយកទ្រព្យរបស់បង‌ប្អូន? ៨ ផ្ទុយទៅវិញ គឺបង‌ប្អូនទេតើដែលជាអ្នកប្រព្រឹត្តអំពើអយុត្ដិ‌ធម៌ ហើយរឹបយកទ្រព្យពីគេ ដែលសុទ្ធតែជាបង‌ប្អូនរបស់ខ្លួនថែមទៀត។ ៩ បង‌ប្អូនមិនជ្រាបទេឬថា អ្នកប្រព្រឹត្តអំពើទុច្ចរិត ពុំអាចទទួលព្រះ‌រាជ្យ*ព្រះ‌ជាម្ចាស់ទុកជាមត៌កឡើយ! សូមបង‌ប្អូនកុំយល់ច្រឡំឲ្យសោះ អស់អ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើប្រាសចាកសីល‌ធម៌ ពួកថ្វាយ‌បង្គំព្រះ‌ក្លែង‌ក្លាយ ពួកមានសហាយ‌ស្មន់ ពួកជន‌ពាល ពួកអ្នករួមសង្វាសនឹងភេទដូចគ្នា ១០ ពួកចោរប្លន់ ពួកលោភ‌លន់ចង់បានទ្រព្យគេ ពួកប្រមឹក ពួកជេរប្រមាថ ពួកប្លន់យកទ្រព្យគេ ពុំអាចទទួលព្រះ‌រាជ្យរបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់ទុកជាមត៌កឡើយ។ ១១ កាលពីដើម បង‌ប្អូនខ្លះក៏ជាមនុស្សប្រភេទនោះដែរ។ ប៉ុន្តែ ព្រះ‌ជាម្ចាស់លាងសំអាតបង‌ប្អូន ប្រោសប្រទានឲ្យបង‌ប្អូនវិសុទ្ធ ព្រមទាំងឲ្យបង‌ប្អូនសុចរិត* ក្នុងព្រះ‌នាមព្រះ‌អម្ចាស់យេស៊ូ‌គ្រីស្ត* តាម‌រយៈព្រះ‌វិញ្ញាណនៃព្រះ‌ជាម្ចាស់របស់យើងរួចស្រេចហើយ។

សិទ្ធិសេរី‌ភាពរបស់គ្រីស្ត‌បរិស័ទ

១២ ខ្ញុំមានសិទ្ធិនឹងធ្វើអ្វីៗទាំងអស់បាន ក៏ប៉ុន្តែ ការទាំងនោះមិនមែនសុទ្ធតែមានប្រយោជន៍ដល់ខ្ញុំទេ។ ខ្ញុំមានសិទ្ធិនឹងធ្វើអ្វីៗទាំងអស់បាន តែខ្ញុំមិនបណ្ដោយឲ្យអ្វីមួយធ្វើជាចៅហ្វាយលើខ្ញុំឡើយ។ ១៣ អ្នកខ្លះពោលថា «ចំណីអាហារសម្រាប់ចម្អែតក្រពះ ហើយក្រពះសម្រាប់ទទួលចំណីអាហារ»។ ប៉ុន្តែ ព្រះ‌ជាម្ចាស់នឹងរំលាយ ទាំងចំណីអាហារ ទាំងក្រពះចោល។ រីឯរូបកាយវិញ ពុំមែនសម្រាប់ប្រព្រឹត្តអំពើប្រាសចាកសីល‌ធម៌ទេ គឺសម្រាប់ថ្វាយទៅព្រះ‌អម្ចាស់ ហើយព្រះ‌អង្គក៏ជាម្ចាស់លើរូបកាយដែរ។ ១៤ ព្រះ‌ជាម្ចាស់ដែលបានប្រោសព្រះ‌យេស៊ូ‌ជា‌អម្ចាស់ ឲ្យមានព្រះ‌ជន្មរស់ឡើងវិញ ព្រះ‌អង្គក៏នឹងប្រោសយើងឲ្យមានជីវិតរស់ឡើងវិញ ដោយ‌សារឫទ្ធា‌នុភាពរបស់ព្រះ‌អង្គដែរ។ ១៥ បង‌ប្អូនមិនជ្រាបទេឬថា រូបកាយរបស់បង‌ប្អូនជាសរីរាង្គនៃព្រះ‌កាយព្រះ‌គ្រីស្ត? ដូច្នេះ តើគប្បីឲ្យខ្ញុំយកសរីរាង្គព្រះ‌គ្រីស្ត ទៅធ្វើជាសរីរាង្គរបស់ស្ត្រីពេស្យាឬ? ១៦ ទេ មិនបានជាដាច់ខាត! តើបង‌ប្អូនមិនជ្រាបទេឬថា អ្នកណារួមរ័កជាមួយស្ត្រីពេស្យា អ្នកនោះក៏រួមជារូបកាយតែមួយរបស់នាងដែរ ដ្បិតមានសេចក្ដីថ្លែងទុកក្នុងគម្ពីរថា «អ្នកទាំងពីរនឹងទៅជារូបកាយតែមួយ»។ ១៧ រីឯអ្នកដែលរួមរស់ជាមួយព្រះ‌អម្ចាស់ ក៏មានវិញ្ញាណតែមួយរួមជាមួយព្រះ‌អង្គដែរ។ ១៨ ចូរគេចឲ្យផុតពីអំពើប្រាសចាកសីល‌ធម៌។ អំពើបាបឯទៀតៗដែលមនុស្សប្រព្រឹត្ត ជាអំពើបាបមិនធ្វើឲ្យរូបកាយសៅ‌ហ្មងទេ។ ប៉ុន្តែ អ្នកណាប្រព្រឹត្តអំពើប្រាសចាកសីល‌ធម៌ អ្នកនោះប្រព្រឹត្តអំពើបាប ដែលនាំឲ្យសៅ‌ហ្មងដល់រូបកាយរបស់ខ្លួន។ ១៩ បង‌ប្អូនមិនជ្រាបទេឬថា រូបកាយរបស់បង‌ប្អូន ជាព្រះ‌វិហាររបស់ព្រះ‌វិញ្ញាណដ៏‌វិសុទ្ធដែលគង់នៅក្នុងបង‌ប្អូន ជាព្រះ‌វិញ្ញាណដែលបង‌ប្អូនបានទទួលពីព្រះ‌ជាម្ចាស់។ បង‌ប្អូនមិនមែនជាម្ចាស់លើខ្លួនឯងទៀតទេ ២០ ដ្បិតព្រះ‌អង្គបានបង់ថ្លៃយ៉ាងច្រើនលើស‌លប់ ដើម្បីលោះបង‌ប្អូន។ ហេតុនេះ ចូរប្រើរូបកាយរបស់បង‌ប្អូន ដើម្បីលើកតម្កើងសិរី‌រុងរឿងរបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់។

អំពីបញ្ហាគូ‌ស្រករ

១ បង‌ប្អូនបានសរសេរសំបុត្រទៅខ្ញុំថា ប្រសិនបើបុរសមិនប៉ះ‌ពាល់ស្ត្រីទេនោះ ជាការប្រសើរ។ ២ ប៉ុន្តែ ដើម្បីចៀស‌វាងកុំឲ្យមានការប្រាសចាកសីល‌ធម៌ បុរសម្នាក់ៗត្រូវមានប្រពន្ធ ហើយស្ត្រីម្នាក់ៗក៏ត្រូវមានប្ដីដែរ។ ៣ ប្ដីត្រូវបំពេញករណីយ‌កិច្ចជាប្ដី ចំពោះប្រពន្ធរបស់ខ្លួន រីឯប្រពន្ធក៏ត្រូវធ្វើដូច្នោះ ចំពោះប្ដីវិញដែរ។ ៤ ប្រពន្ធគ្មានសិទ្ធិអ្វីនឹងប្រើរូបកាយរបស់ខ្លួនតាមអំពើចិត្តទេ ព្រោះរូបកាយនោះជារបស់ប្ដី រីឯប្ដីវិញក៏ដូច្នោះដែរ គេគ្មានសិទ្ធិអ្វីនឹងប្រើរូបកាយរបស់ខ្លួនតាមអំពើចិត្តទេ ព្រោះជារបស់ប្រពន្ធ។ ៥ មិនត្រូវបង្អត់គ្នាទៅវិញទៅមកឡើយ លើក‌លែងតែបានព្រមព្រៀងគ្នា ដើម្បីទុកពេលមួយ‌រយៈសម្រាប់អធិស្ឋាន*ប៉ុណ្ណោះ។ រួចហើយ ចូររួមរស់ជាមួយគ្នាដូចធម្មតាវិញទៅ ក្រែងលោមារ*សាតាំងល្បួងចិត្តបង‌ប្អូន មកពីទ្រាំមិនបាន។ ៦ ខ្ញុំនិយាយដូច្នេះ ដើម្បីបើកសិទ្ធិឲ្យបង‌ប្អូន មិនមែនចង់បង្គាប់បង‌ប្អូនទេ។ ៧ ខ្ញុំចង់ឲ្យមនុស្សទាំងអស់បានដូចខ្ញុំដែរ ក៏ប៉ុន្តែ ម្នាក់ៗបានទទួលព្រះ‌អំណោយទានមួយរៀងៗខ្លួនពីព្រះ‌ជាម្ចាស់ ម្នាក់ទទួលយ៉ាងនេះ ម្នាក់ទៀតទទួលយ៉ាងនោះ។

៨ ខ្ញុំសូមប្រាប់អស់អ្នកដែលនៅលីវ និងស្ត្រីមេ‌ម៉ាយថា គួរតែនៅលីវដូចខ្ញុំទៅល្អជាង។ ៩ ប៉ុន្តែ បើទ្រាំមិនបានទេ ចូររៀប‌ការចុះ ព្រោះបើរៀប‌ការ ប្រសើរជាងទុកឲ្យចិត្តនៅពុះកញ្ជ្រោល។

១០ ខ្ញុំសូមបង្គាប់អស់អ្នកដែលមានគូ‌ស្រករហើយថា ភរិយាមិនត្រូវចាកចោលស្វាមីរបស់ខ្លួនឡើយ (មិនមែនខ្ញុំទេជាអ្នកបង្គាប់ គឺព្រះ‌អម្ចាស់ទេតើដែលបង្គាប់)។ ១១ ប្រសិនបើនាងបានជាចាកចោលប្ដីហើយ មិនត្រូវយកប្ដីទៀតទេ ឬមួយត្រូវតែទៅជានានឹងប្ដីនាងវិញ។ រីឯប្ដី ក៏មិនត្រូវលែងប្រពន្ធរបស់ខ្លួនដែរ។

១២ ចំពោះអ្នកឯទៀតៗ (សេចក្ដីនេះមិនមែនមកពីព្រះ‌អម្ចាស់ទេ គឺមកពីខ្ញុំផ្ទាល់) ខ្ញុំសូមជម្រាបថា ប្រសិនបើបង‌ប្អូនណាមានភរិយាជាអ្នកមិនជឿ ហើយបើនាងយល់ព្រមរស់នៅជាមួយ កុំលែងនាងឡើយ។ ១៣ រីឯស្ត្រីមានប្ដីជាអ្នកមិនជឿវិញ បើប្ដីយល់ព្រមរស់នៅជាមួយនាង នោះក៏មិនត្រូវលែងគេដែរ ១៤ ដ្បិតព្រះ‌ជាម្ចាស់ប្រោសប្ដីដែលមិនជឿ ឲ្យចូលរួមក្នុងប្រជាជនរបស់ព្រះ‌អង្គតាម‌រយៈភរិយា ហើយព្រះ‌អង្គក៏ប្រោសភរិយាដែលមិនជឿ ឲ្យចូលរួមក្នុងប្រជាជនរបស់ព្រះ‌អង្គ តាម‌រយៈប្ដីដែលជាអ្នកជឿនោះដែរ។ បើសេចក្ដីខាងលើនេះមិនពិត កូនចៅរបស់បង‌ប្អូនមិនបរិសុទ្ធ*ទេ!។ ប៉ុន្តែ តាមពិត ព្រះ‌ជាម្ចាស់បានប្រោសក្មេងទាំងនោះ ឲ្យចូលរួមក្នុងប្រជាជនរបស់ព្រះ‌អង្គរួចស្រេចទៅហើយ។ ១៥ បើគូ‌ស្រករដែលមិនជឿ ចាកចោលបង‌ប្អូនដែលជាអ្នកជឿ ឲ្យគេទៅចុះ បង‌ប្អូនប្រុស ឬស្រីនោះគ្មានកំហុសអ្វីក្នុងរឿងនេះទេ។ ព្រះ‌ជាម្ចាស់បានត្រាស់ហៅយើងឲ្យមករស់ក្នុងសេចក្ដីសុខ‌សាន្ត។ ១៦ បង‌ប្អូនជាស្ត្រីដែលមានប្ដីហើយ តើនាងអាចដឹងដូចម្ដេចបានថា នាងនឹងសង្គ្រោះប្ដីរបស់នាង? រីឯបង‌ប្អូនដែលមានភរិយា តើអ្នកអាចដឹងដូចម្ដេចបានថា អ្នកនឹងសង្គ្រោះភរិយារបស់អ្នក?។

ជីវិតរស់នៅស្របតាមការត្រាស់ហៅរបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់

១៧ ក្រៅពីនេះ ម្នាក់ៗត្រូវតែរស់នៅឲ្យបានស្របតាមព្រះ‌អំណោយទានដែលព្រះ‌អម្ចាស់ប្រទានឲ្យ។ នៅពេលព្រះ‌ជាម្ចាស់ត្រាស់ហៅ បើម្នាក់ៗមានភាពយ៉ាងណា ត្រូវតែរស់ឲ្យស្របតាមភាពនោះតទៅមុខទៀតទៅ។ ខ្ញុំតែងបង្គាប់ឲ្យព្រះ‌សហគមន៍*ទាំងអស់ធ្វើតាមសេចក្ដីនេះ។ ១៨ នៅពេលព្រះ‌ជាម្ចាស់ត្រាស់ហៅ បើអ្នកណាម្នាក់កាត់ស្បែក*រួចហើយ មិនត្រូវលុបបំបាត់ការកាត់ស្បែកនោះឡើយ បើមិនកាត់ស្បែកនៅពេលព្រះ‌អង្គត្រាស់ហៅ ក៏មិនបាច់កាត់ស្បែកដែរ។ ១៩ ការកាត់ស្បែក ឬមិនកាត់ស្បែកនោះ គ្មានសារៈសំខាន់អ្វីសោះ មានតែការប្រតិបត្តិតាមវិន័យ*របស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់វិញទេដែលសំខាន់។ ២០ នៅពេលព្រះ‌អង្គត្រាស់ហៅ បើម្នាក់ៗមានភាពយ៉ាងណា ត្រូវតែរស់ឲ្យស្របតាមភាពនោះ តទៅមុខទៀតទៅ។ ២១ ពេលព្រះ‌អង្គត្រាស់ហៅ បើបង‌ប្អូនជាខ្ញុំបម្រើគេ កុំខ្វល់‌ខ្វាយអ្វី។ ប៉ុន្តែ បើបង‌ប្អូនអាចរួចខ្លួន ត្រូវឆ្លៀតឱកាសឲ្យបានទៅជាអ្នកជាចុះ ២២ ដ្បិតខ្ញុំបម្រើណាដែលព្រះ‌អម្ចាស់ត្រាស់ហៅ ខ្ញុំបម្រើនោះបានរួចខ្លួន ហើយមានឋានៈជាអ្នកជានៅក្រោមការគ្រប់‌គ្រងរបស់ព្រះ‌អង្គ ចំពោះអ្នកជាណាដែលព្រះ‌អង្គត្រាស់ហៅ អ្នកនោះទៅជាខ្ញុំបម្រើព្រះ‌គ្រីស្ត។ ២៣ ព្រះ‌អង្គបានលោះបង‌ប្អូន ដោយបង់ថ្លៃយ៉ាងច្រើន ហេតុនេះ សូមកុំបណ្ដោយខ្លួនឲ្យធ្លាក់ទៅជាខ្ញុំបម្រើរបស់មនុស្សទៀតឡើយ។ ២៤ បង‌ប្អូនអើយ កាលព្រះ‌ជាម្ចាស់ត្រាស់ហៅបង‌ប្អូន បើបង‌ប្អូនមានភាពយ៉ាងណា ចូរម្នាក់ៗស្ថិតក្នុងភាពនោះ នៅចំពោះព្រះ‌ភ័ក្ត្រព្រះ‌អង្គតទៅមុខទៀតទៅ។

អ្នកមិនទាន់រៀប‌ការ និងស្ត្រីមេ‌ម៉ាយ

២៥ រីឯអ្នកដែលមិនទាន់មានគូ‌ស្រករ ខ្ញុំពុំបានទទួលបញ្ជាអ្វីពីព្រះ‌អម្ចាស់ទេ ក៏ប៉ុន្តែ ខ្ញុំសូមជូនយោបល់ ក្នុងនាមខ្ញុំជាមនុស្សគួរឲ្យទុកចិត្ត ព្រោះព្រះ‌អង្គមានព្រះ‌ហឫទ័យមេត្តា‌ករុណាចំពោះរូបខ្ញុំ។ ២៦ ខ្ញុំយល់ឃើញថា បើគ្មានគូ‌ស្រករដូច្នេះប្រសើរហើយ គឺយោងតាមសភាព‌ការណ៍ដ៏តឹង‌តែងសព្វថ្ងៃនេះ បើមនុស្សមានភាពដូច្នេះប្រសើរមែន។ ២៧ បើបង‌ប្អូនមានប្រពន្ធហើយ កុំលែងនាងឲ្យសោះ! បើបង‌ប្អូនមិនទាន់មានប្រពន្ធ មិនបាច់រកប្រពន្ធទេ។ ២៨ បើបង‌ប្អូនរៀប‌ការ មិនមែនមានន័យថា បង‌ប្អូនប្រព្រឹត្តអំពើបាបឡើយ ហើយបើស្ត្រីក្រមុំម្នាក់រៀប‌ការ នោះនាងក៏គ្មានបាបអ្វីដែរ ប៉ុន្តែ អ្នកដែលមានគូ‌ស្រករទាំងនោះ នឹងជួបប្រទះការលំបាកផ្សេងៗក្នុងជីវិតមិនខាន។ ខ្ញុំចង់ឲ្យបង‌ប្អូនចៀសផុតពីការលំបាកទាំងនោះ។

២៩ បង‌ប្អូនអើយ ខ្ញុំសូមជម្រាបបង‌ប្អូនថា ពេលវេលាកាន់តែកៀកណាស់ហើយ។ ពីពេលនេះទៅមុខ អស់អ្នកដែលមានប្រពន្ធហើយ ត្រូវកាន់ចិត្តដូចជាគ្មានប្រពន្ធ ៣០ អស់អ្នកដែលយំសោក ដូចជាមិនយំសោក អស់អ្នកដែលអរសប្បាយ ដូចជាមិនអរសប្បាយ អស់អ្នកដែលទិញ ដូចជាមិនមែនម្ចាស់ទ្រព្យ ៣១ ហើយអស់អ្នកដែលប្រើ‌ប្រាស់សម្បត្តិលោកីយ៍ ក៏ត្រូវកាន់ចិត្តដូចជាមិនបានប្រើ‌ប្រាស់ដែរ ដ្បិតពិភព‌លោកនេះនឹងត្រូវប្រែ‌ប្រួលជាមិនខាន។

៣២ ខ្ញុំមិនចង់ឲ្យបង‌ប្អូនខ្វល់‌ខ្វាយអ្វីឡើយ។ អ្នកណាគ្មានប្រពន្ធ អ្នកនោះខ្វល់‌ខ្វាយនឹងព្រះ‌អម្ចាស់ ធ្វើយ៉ាងណាឲ្យបានគាប់ព្រះ‌ហឫទ័យព្រះ‌អង្គ។ ៣៣ រីឯអ្នកមានប្រពន្ធវិញ គេខ្វល់‌ខ្វាយនឹងរឿងក្នុងលោកនេះ ធ្វើយ៉ាងណាឲ្យបានគាប់ចិត្តប្រពន្ធ ៣៤ ហើយចិត្តអ្នកនោះត្រូវប្រទាញ‌ប្រទង់។ ចំពោះស្ត្រីដែលគ្មានប្ដី និងស្ត្រីក្រមុំ នាងខ្វល់‌ខ្វាយនឹងរឿងព្រះ‌អម្ចាស់ ដើម្បីថ្វាយទាំងរូបកាយ ទាំងវិញ្ញាណទៅព្រះ‌អង្គ។ រីឯស្ត្រីដែលមានប្ដីវិញ នាងខ្វល់‌ខ្វាយនឹងរឿងក្នុងលោកនេះ ធ្វើយ៉ាងណាឲ្យបានគាប់ចិត្តប្ដី។

៣៥ ខ្ញុំនិយាយដូច្នេះ ដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់បង‌ប្អូន មិនមែនចង់បំបាត់សេរី‌ភាពរបស់បង‌ប្អូនទេ គឺខ្ញុំចង់ឲ្យបង‌ប្អូនរស់នៅបានល្អប្រសើរ ជាប់ចិត្តនឹងព្រះ‌អម្ចាស់ដោយឥតរារែកឡើយ។

៣៦ ប្រសិនបើមានអ្នកណាម្នាក់យល់ឃើញថា បើមិនរៀប‌ការជាមួយគូដណ្ដឹងរបស់ខ្លួនទេ នឹងនាំឲ្យបាក់មុខ ហើយបើចិត្តរបស់គេឆាប‌ឆួលចង់យកនាង ត្រូវធ្វើតាមចិត្តខ្លួននឹកឃើញទៅចុះ គឺរៀប‌ការជាមួយនាងទៅ គ្មានបាបអ្វីទេ។ ៣៧ រីឯអ្នកដែលប្ដេជ្ញាចិត្តយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ ដោយគ្មាននរណាបង្ខំ គឺយល់ឃើញថា អាចទប់ចិត្តបាន ហើយសម្រេចចិត្តថានឹងមិនប៉ះ‌ពាល់គូដណ្ដឹងរបស់ខ្លួនទេនោះ គាត់ធ្វើត្រឹមត្រូវហើយ។ ៣៨ ដូច្នេះ អ្នកណារៀប‌ការជាមួយគូដណ្ដឹងរបស់ខ្លួន ប្រសើរហើយ រីឯអ្នកដែលមិនរៀប‌ការវិញ ក៏រឹតតែប្រសើរថែមទៀត។

៣៩ ភរិយាត្រូវនៅជាប់នឹងប្ដីជា‌និច្ច ដរាបណាប្ដីនៅរស់ តែបើប្ដីស្លាប់ នាងមានសេរី‌ភាពនឹងរៀប‌ការជាមួយនរណាក៏បាន ស្រេចតែចិត្តនាង ឲ្យតែរៀប‌ការជាមួយអ្នកជឿព្រះ‌អម្ចាស់ដូចគ្នា។ ៤០ ប៉ុន្តែ តាមយោបល់ខ្ញុំ ប្រសិនបើនាងមិនយកប្ដីទៀតទេនោះ នាងនឹងបានសប្បាយជាង។ ខ្ញុំនិយាយដូច្នេះ ព្រោះខ្ញុំយល់ថា ខ្ញុំក៏មានព្រះ‌វិញ្ញាណរបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់គង់ជាមួយដែរ។

អំពីសាច់ដែលគេសែនហើយ

១ ឥឡូវនេះ សូមរិះ‌គិតអំពីបញ្ហាសាច់ ដែលគេបានសែនព្រះ‌ក្លែង‌ក្លាយរួចហើយ។ យើងដឹងហើយថា យើងសុទ្ធតែចេះដឹងទាំងអស់គ្នា។ ការចេះដឹង រមែងនាំឲ្យអួតបំប៉ោង រីឯសេចក្ដីស្រឡាញ់តែង‌តែជួយកសាង។ ២ ប្រសិនបើមានអ្នកណាម្នាក់នឹកស្មានថា ខ្លួនចេះដឹងហើយ បានសេចក្ដីថា អ្នកនោះនៅមិនទាន់ចេះដឹងដូចដែលខ្លួនត្រូវចេះដឹងនោះឡើយ។ ៣ ផ្ទុយទៅវិញ អ្នកណាស្រឡាញ់ព្រះ‌ជាម្ចាស់ ព្រះ‌អង្គក៏ស្គាល់អ្នកនោះដែរ។ ៤ ដូច្នេះ ចំពោះបញ្ហាបរិភោគសាច់ដែលគេបានសែនព្រះ‌ក្លែង‌ក្លាយ យើងដឹងហើយថា ក្នុងលោកនេះ ក្រៅពីព្រះ‌ជាម្ចាស់មួយព្រះ‌អង្គ គ្មានព្រះ‌ឯណាទៀតសោះឡើយ។ ៥ ទោះបីមានអ្វីៗ ដែលមនុស្សលោកចាត់ទុកជាព្រះនៅលើមេឃ ឬនៅលើផែន‌ដីក៏ដោយ (ដ្បិតគេជឿថា ព្រះក៏មានច្រើន ម្ចាស់ក៏មានច្រើន) ៦ ក៏យើងជឿថា មានព្រះ‌ជាម្ចាស់តែមួយព្រះ‌អង្គប៉ុណ្ណោះ។ ព្រះ‌អង្គជាព្រះ‌បិតាដែលបានបង្កើតអ្វីៗសព្វសារពើមក ហើយយើងមានជីវិតរស់សម្រាប់ព្រះ‌អង្គ។ យើងជឿទៀតថា មានព្រះ‌អម្ចាស់តែមួយព្រះ‌អង្គប៉ុណ្ណោះ គឺព្រះ‌យេស៊ូ‌គ្រីស្ត*។ អ្វីៗសព្វសារពើកើតមកដោយ‌សារព្រះ‌អង្គ ហើយយើងមានជីវិតរស់ក៏ដោយ‌សារព្រះ‌អង្គដែរ។

៧ ប៉ុន្តែ មិនមែនគ្រប់គ្នាទេ ដែលដឹងសេចក្ដីនេះ។ អ្នកខ្លះនៅតែជំពាក់ចិត្តនឹងព្រះ‌ក្លែង‌ក្លាយនៅឡើយ គេបរិភោគសាច់ទាំងនោះទុកដូចជាសំណែន ហើយដោយគេរិះ‌គិតមិនបានដិតដល់ ក៏នឹកស្មានថា ខ្លួនត្រូវសៅ‌ហ្មង។ ៨ តាមពិត មិនមែនចំណីអាហារទេ ដែលធ្វើឲ្យយើងបានខិតចូលជិតព្រះ‌ជាម្ចាស់។ បើយើងមិនបានបរិភោគ យើងក៏មិនខាតអ្វី ហើយបើយើងបរិភោគក៏មិនចំណេញអ្វីដែរ។ ៩ ហេតុនេះ សូមបង‌ប្អូនប្រុងប្រយ័ត្នខ្លួន កុំឲ្យសិទ្ធិសេរី‌ភាពរបស់បង‌ប្អូននាំឲ្យអ្នកដែលមានជំនឿទន់ខ្សោយធ្លាក់ក្នុងអំពើបាបនោះឡើយ។ ១០ បង‌ប្អូនជាអ្នកចេះដឹងអើយ ប្រសិនបើនរណាម្នាក់ដែលមានមន‌សិការទន់ខ្សោយ ឃើញបង‌ប្អូនអង្គុយបរិភោគក្នុងវិហាររបស់ព្រះ‌ក្លែង‌ក្លាយ នោះគេមុខជាយល់ឃើញថា ខ្លួនអាចបរិភោគសាច់ដែលបានសែនព្រះ‌ក្លែង‌ក្លាយជាមិនខាន។ ១១ ព្រះ‌គ្រីស្តបានសោយទិវង្គត ដើម្បីសង្គ្រោះអ្នកទន់ខ្សោយនោះ ប៉ុន្តែ ការចេះដឹងរបស់បង‌ប្អូន បែរជានាំគេឲ្យវិនាសអន្តរាយទៅវិញ! ១២ ដោយបង‌ប្អូនប្រព្រឹត្តអំពើបាបបែបនេះចំពោះបង‌ប្អូនឯទៀតៗ និងធ្វើឲ្យមន‌សិការរបស់គេកាន់តែអាប់ឱនថែមទៀត នោះបង‌ប្អូនក៏ដូចជាបានប្រព្រឹត្តអំពើបាបចំពោះព្រះ‌គ្រីស្តផ្ទាល់ដែរ។ ១៣ ហេតុនេះ ប្រសិនបើចំណីអាហារណាមួយធ្វើឲ្យបង‌ប្អូនរបស់ខ្ញុំធ្លាក់ក្នុងអំពើបាប ខ្ញុំនឹងមិនបរិភោគសាច់ទៀតជាដាច់ខាត ដើម្បីកុំឲ្យបង‌ប្អូនខ្ញុំរវាតចិត្តបាត់ជំនឿ។

សិទ្ធិរបស់គ្រីស្តទូត

១ តើខ្ញុំគ្មានសេរី‌ភាពទេឬ? តើខ្ញុំមិនមែនជាគ្រីស្តទូត*ទេឬ? តើខ្ញុំមិនបានឃើញព្រះ‌យេស៊ូជាព្រះ‌អម្ចាស់របស់យើងទេឬ? តើបង‌ប្អូនមិនមែនជាស្នាដៃរបស់ខ្ញុំ ក្នុងការបម្រើព្រះ‌អម្ចាស់ទេឬ? ២ ទោះបីមានអ្នកខ្លះមិនរាប់ខ្ញុំថាជាគ្រីស្តទូតក៏ដោយ ក៏បង‌ប្អូនត្រូវតែរាប់ខ្ញុំថាជាគ្រីស្តទូតដែរ។ ដោយបង‌ប្អូនមានជីវិតរួមជាមួយព្រះ‌អម្ចាស់ បង‌ប្អូនជាភស្តុតាងបញ្ជាក់ថា ខ្ញុំពិតជាមានមុខ‌ងារជាគ្រីស្តទូតមែន។ ៣ ខ្ញុំសូមឆ្លើយចំពោះអស់អ្នកដែលចោទប្រកាន់ខ្ញុំដូចតទៅនេះ: ៤ តើយើងគ្មានសិទ្ធិនឹងទទួលទានបាយទឹកទេឬ? ៥ តើយើងគ្មានសិទ្ធិនឹងនាំស្ត្រីម្នាក់ដែលមានជំនឿទៅជាមួយ ដូចគ្រីស្តទូតឯទៀតៗ ដូចបង‌ប្អូនរបស់ព្រះ‌អម្ចាស់ និងដូចលោកកេផាសទេឬ? ៦ ឬមួយមានតែខ្ញុំ និងលោកបារណា‌បាសប៉ុណ្ណោះទេ ដែលត្រូវតែធ្វើការចិញ្ចឹមជីវិត? ៧ មិនដែលមាននរណាបម្រើកង‌ទ័ព ហើយចេញសោហ៊ុយខ្លួនឯងឡើយ មិនដែលមាននរណាដាំទំពាំង‌បាយជូរ ហើយមិនបរិភោគផ្លែនោះទេ ក៏មិនដែលមាននរណាចិញ្ចឹមហ្វូងសត្វ ហើយមិនពិសាទឹកដោះរបស់សត្វក្នុងហ្វូងនោះដែរ។ ៨ ខ្ញុំនិយាយដូច្នេះ មិនមែនត្រឹមតែតាមរបៀបរបស់មនុស្សទេ សូម្បីតែក្នុងគម្ពីរ‌វិន័យ*ក៏មានចែងដូចគ្នាដែរ ៩ គឺក្នុងគម្ពីរ‌វិន័យរបស់លោកម៉ូសេ មានចែងទុកថាៈ «កុំឃ្លុំមាត់គោ នៅពេលបញ្ជាន់ស្រូវនោះឡើយ»។ តាមពិត ព្រះ‌ជាម្ចាស់មិនខ្វល់‌ខ្វាយនឹងគោទេ ១០ ព្រះ‌អង្គមានព្រះ‌បន្ទូលដូច្នេះ មកពីព្រះ‌អង្គគិតដល់យើង។ ពិតមែនហើយ ក្នុងគម្ពីរមានចែងទុកដូច្នេះសម្រាប់យើង។ អ្នកដែលភ្ជួររាស់ ត្រូវសង្ឃឹមថានឹងបានផល ហើយអ្នកបោកបែន ក៏ត្រូវសង្ឃឹមថានឹងបានផលដែរ។ ១១ យើងបានសាបព្រោះព្រះ‌បន្ទូលដែលជាពូជខាងវិញ្ញាណនៅក្នុងបង‌ប្អូន ហើយយើងច្រូតយកផល ជាសម្បត្តិលោកីយ៍ពីបង‌ប្អូន តើមានអ្វីគួរឲ្យអស្ចារ្យ! ១២ ប្រសិនបើអ្នកផ្សេងមានសិទ្ធិទទួលផលពីបង‌ប្អូនយ៉ាងនេះទៅហើយ តើយើងមិនរឹតតែមានសិទ្ធិលើសអ្នកទាំងនោះទៀតឬ? ក៏ប៉ុន្តែ យើងពុំបានប្រើសិទ្ធិនេះទេ ផ្ទុយទៅវិញ យើងសុខចិត្តស៊ូ‌ទ្រាំគ្រប់បែបយ៉ាង ដើម្បីកុំឲ្យមានឧបសគ្គចំពោះដំណឹង‌ល្អ*របស់ព្រះ‌គ្រីស្ត*។ ១៣ បង‌ប្អូនជ្រាបស្រាប់ហើយថា អស់អ្នកបំពេញមុខ‌ងារក្នុងព្រះ‌វិហារតែង‌តែទទួលចំណីអាហារពីព្រះ‌វិហារ ហើយអស់អ្នកថ្វាយយញ្ញ‌បូជានៅលើអាសនៈ* ក៏ទទួលសាច់ពីអាសនៈដែរ។ ១៤ រីឯព្រះ‌អម្ចាស់វិញ ព្រះ‌អង្គបានបង្គាប់មកថា អស់អ្នកដែលផ្សព្វ‌ផ្សាយដំណឹង‌ល្អ ត្រូវតែចិញ្ចឹមជីវិតដោយ‌សារដំណឹង‌ល្អនោះ។

១៥ ចំពោះខ្ញុំ ខ្ញុំពុំដែលប្រើសិទ្ធិទាំងនេះទាល់តែសោះ ហើយខ្ញុំសរសេរដូច្នេះ ក៏ពុំមែនចង់ទាម‌ទារយកសិទ្ធិនោះមកប្រើដែរ សូវស្លាប់ល្អជាង! គ្មាននរណាអាចដកយកកិត្តិយសនេះ ចេញពីខ្ញុំបានឡើយ។ ១៦ ខ្ញុំមិនត្រូវអួតថាការផ្សាយដំណឹង‌ល្អជាកិត្តិយសរបស់ខ្ញុំនោះទេ ព្រោះជាភារ‌កិច្ចមួយដែលខ្ញុំត្រូវតែធ្វើដោយខានមិនបាន។ ប្រសិនបើខ្ញុំមិនផ្សាយដំណឹង‌ល្អទេ សូមឲ្យខ្ញុំវេទនាទៅចុះ!។ ១៧ ប្រសិនបើខ្ញុំស្ម័គ្រចិត្តផ្សាយដំណឹង‌ល្អដោយខ្លួនឯង ខ្ញុំត្រូវតែទទួលបៀវត្សរ៍។ ផ្ទុយទៅវិញ បើកិច្ច‌ការនេះជាភារ‌កិច្ចរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំត្រូវតែបំពេញតាមតែព្រះ‌អង្គផ្ទុក‌ផ្ដាក់ឲ្យខ្ញុំធ្វើ។ ១៨ ដូច្នេះ តើខ្ញុំនឹងបានទទួលបៀវត្សរ៍ឯណា! បៀវត្សរ៍របស់ខ្ញុំ គឺឲ្យតែខ្ញុំបានផ្សាយដំណឹង‌ល្អ ដោយឥតគិតថ្លៃ ឥតប្រើសិទ្ធិជាអ្នកផ្សាយដំណឹង‌ល្អឡើយ។ ១៩ ទោះបីខ្ញុំជាមនុស្សមានសេរី‌ភាព គ្មានជាប់ចំណងរបស់នរណាក៏ដោយ ក៏ខ្ញុំសុខចិត្តដាក់ខ្លួន ធ្វើជាខ្ញុំបម្រើរបស់មនុស្សទាំងអស់ដែរ ដើម្បីនាំមនុស្សជាច្រើន ឲ្យមានជំនឿលើព្រះ‌គ្រីស្ត។ ២០ កាលខ្ញុំនៅជាមួយសាសន៍យូដា ខ្ញុំធ្វើដូចសាសន៍យូដា ដើម្បីនាំគេឲ្យមានជំនឿលើព្រះ‌គ្រីស្ត។ កាលខ្ញុំនៅជាមួយអស់អ្នកដែលប្រតិបត្តិតាមគម្ពីរ‌វិន័យ ខ្ញុំក៏ធ្វើដូចអ្នកប្រតិបត្តិតាមគម្ពីរ‌វិន័យដែរ ទោះបីខ្លួនខ្ញុំផ្ទាល់មិនត្រូវប្រតិបត្តិតាមគម្ពីរ‌វិន័យរបស់លោកម៉ូសេក៏ដោយ ដើម្បីនាំពួកគេឲ្យមានជំនឿលើព្រះ‌គ្រីស្ត។ ២១ កាលខ្ញុំនៅជាមួយអស់អ្នកដែលមិនស្គាល់គម្ពីរ‌វិន័យ ខ្ញុំធ្វើដូចអ្នកមិនស្គាល់គម្ពីរ‌វិន័យ ដើម្បីនាំពួកគេឲ្យមានជំនឿលើព្រះ‌គ្រីស្ត (តាមពិត ខ្ញុំមិនមែនជាអ្នកមិនស្គាល់វិន័យរបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់ទេ ដ្បិតខ្ញុំកាន់តាមវិន័យរបស់ព្រះ‌គ្រីស្ត)។ ២២ កាលខ្ញុំនៅជាមួយអ្នកមានជំនឿទន់ខ្សោយ ខ្ញុំក៏ធ្វើដូចជាអ្នកមានជំនឿទន់ខ្សោយដែរ ដើម្បីនាំពួកគេឲ្យមានជំនឿលើព្រះ‌គ្រីស្ត។ ខ្ញុំធ្វើឲ្យបានដូចមនុស្សទាំងអស់ ក្នុងគ្រប់កាលៈ‌ទេសៈ ដើម្បីសង្គ្រោះអ្នកខ្លះ តាមគ្រប់មធ្យោ‌បាយទាំងអស់។ ២៣ ព្រោះតែដំណឹង‌ល្អ ខ្ញុំសុខចិត្តធ្វើអ្វីៗទាំងអស់ ដើម្បីឲ្យបានចូលរួមទទួលផលពីដំណឹង‌ល្អនោះ។

២៤ បង‌ប្អូនជ្រាបស្រាប់ហើយថា អស់អ្នកដែលរត់ប្រណាំងនៅកីឡា‌ដ្ឋាន គេរត់ទាំងអស់គ្នា ប៉ុន្តែ មានតែម្នាក់ប៉ុណ្ណោះ ដែលបានទទួលរង្វាន់។ សូមបង‌ប្អូនរត់តាមរបៀបនោះដែរទៅ ដើម្បីឲ្យបានទទួលរង្វាន់។ ២៥ អ្នកប្រកួតកីឡាទាំងអស់តែង‌តែលត់‌ដំខ្លួន ដោយធ្វើតាមក្បួនតំរាគ្រប់យ៉ាង ដើម្បីឲ្យបានទទួលភួងជ័យ ដែលនឹងរលាយសាប‌សូន្យទៅ។ រីឯយើងវិញ យើងនឹងទទួលភួងជ័យ ដែលមិនចេះរលាយសាប‌សូន្យឡើយ។ ២៦ ហេតុនេះ ចំពោះរូបខ្ញុំ ខ្ញុំមិនរត់ដូចជាមិនស្គាល់ទី‌ដៅនោះទេ ខ្ញុំក៏មិនប្រដាល់ខ្យល់ដែរ។ ២៧ ផ្ទុយទៅវិញ ខ្ញុំលត់‌ដំរូបកាយខ្ញុំយ៉ាងតឹង‌តែង ហើយខ្ញុំធ្វើម្ចាស់លើរូបកាយខ្លួនឯង ក្រែងលោក្រោយពីបានផ្សាយដំណឹង‌ល្អដល់អ្នកឯទៀតៗហើយ ខ្លួនខ្ញុំផ្ទាល់បែរជាត្រូវគេផាត់ចោលទៅវិញ។

ត្រូវប្រយ័ត្ននឹងព្រះ‌ក្លែង‌ក្លាយ

១ បង‌ប្អូនអើយ ខ្ញុំចង់ឲ្យបង‌ប្អូនជ្រាបថា បុព្វបុរស*របស់យើងសុទ្ធតែបានដើរក្រោមពពក* និងបានដើរឆ្លងសមុទ្រទាំងអស់គ្នា។ ២ ពួកលោកបានទទួលពិធីជ្រមុជក្នុងពពក និងក្នុងសមុទ្រ រួមជាមួយលោកម៉ូសេ។ ៣ បុព្វបុរសទាំងនោះបានបរិភោគអាហារដែលមកពីព្រះ‌វិញ្ញាណ ៤ និងបានពិសាទឹកដែលមកពីព្រះ‌វិញ្ញាណដូចគ្នាទាំងអស់ ដ្បិតពួកលោកបានពិសាទឹកហូរចេញពីថ្ម‌ដាដែលមកពីព្រះ‌វិញ្ញាណ ជាថ្ម‌ដាដែលរួមដំណើរជាមួយពួកលោក ថ្មនេះ គឺព្រះ‌គ្រីស្ត។ ៥ ប៉ុន្តែ មានបុព្វបុរសមួយចំនួនធំស្លាប់នៅវាលរហោ‌ស្ថាន ព្រោះពួកលោកមិនបានគាប់ព្រះ‌ហឫទ័យព្រះ‌ជាម្ចាស់ទេ។

៦ ហេតុ‌ការណ៍ទាំងនោះជាមេរៀនសម្រាប់យើង ដើម្បីកុំឲ្យយើងមានចិត្តប៉ង‌ប្រាថ្នាអាក្រក់ ដូចពួកបុព្វបុរសឡើយ។ ៧ សូមកុំថ្វាយ‌បង្គំព្រះ‌ក្លែង‌ក្លាយដូចបុព្វបុរសខ្លះឲ្យសោះ ដ្បិតមានចែងទុកមកថា «ប្រជាជនអង្គុយបរិភោគបាយទឹក បន្ទាប់មក គេនាំគ្នាក្រោកឡើងរាំសប្បាយ»។ ៨ យើងមិនត្រូវបណ្ដោយខ្លួន ឲ្យប្រាសចាកសីល‌ធម៌ដូចបុព្វបុរសខ្លះ ដែលជាហេតុនាំឲ្យគេស្លាប់អស់ពីរ‌ម៉ឺនបីពាន់នាក់ ក្នុង‌រយៈពេលតែមួយថ្ងៃ។ ៩ យើងមិនត្រូវល្បង‌លមើលឫទ្ធិ‌បារមីរបស់ព្រះ‌អម្ចាស់ ដូចបុព្វបុរសខ្លះបានល្បង ហើយត្រូវស្លាប់ ដោយពស់ចឹកនោះឲ្យសោះ។ ១០ សូមកុំរអ៊ូ‌រទាំ ដូចបុព្វបុរសខ្លះដែលបានរអ៊ូ‌រទាំ ហើយត្រូវមច្ចុរាជប្រហារជីវិតនោះឡើយ។ ១១ ហេតុ‌ការណ៍ទាំងនេះកើតមានដល់ពួកលោកទុកជាមេរៀន ហើយមានចែងទុកក្នុងគម្ពីរ ដើម្បីទូន្មានពួកយើងដែលរស់នៅជំនាន់ចុងក្រោយបង្អស់នេះ។ ១២ ដូច្នេះ បើអ្នកណានឹកស្មានថា ខ្លួនមានជំហរមាំ‌មួន អ្នកនោះត្រូវប្រយ័ត្ន ក្រែងលោជំពប់ដួលទៅវិញ។

១៣ គ្មានការល្បួងណាមួយកើតមានដល់បង‌ប្អូន ក្រៅពីការល្បួងដែលមនុស្សលោកតែងជួបប្រទះនោះឡើយ។ ព្រះ‌ជាម្ចាស់មានព្រះ‌ហឫទ័យស្មោះ‌ត្រង់ ព្រះ‌អង្គមិនបណ្ដោយឲ្យមារ*ល្បួងបង‌ប្អូនហួសពីកម្លាំងបង‌ប្អូនទេ ប៉ុន្តែ នៅពេលបង‌ប្អូនជួបការល្បួង ព្រះ‌អង្គនឹងប្រទានមធ្យោ‌បាយឲ្យបង‌ប្អូនចេញរួច និងឲ្យបង‌ប្អូនអាចទ្រាំ‌ទ្របាន។

១៤ ហេតុនេះ បង‌ប្អូនជាទីស្រឡាញ់អើយ មិនត្រូវថ្វាយ‌បង្គំព្រះ‌ក្លែង‌ក្លាយឡើយ។ ១៥ ខ្ញុំនិយាយជាមួយបង‌ប្អូន ដូចជានិយាយទៅកាន់អ្នកមានប្រាជ្ញាដែរ សូមបង‌ប្អូនពិចារណាសេចក្ដីដែលខ្ញុំនិយាយនេះ ដោយខ្លួនឯងផ្ទាល់ទៅ។ ១៦ ពេលយើងលើកពែងនៃព្រះ‌ពរឡើង ដើម្បីអរព្រះ‌គុណព្រះ‌ជាម្ចាស់ មានន័យថា យើងចូលរួមជាមួយព្រះ‌លោហិតរបស់ព្រះ‌គ្រីស្ត រីឯពេលដែលយើងកាច់នំបុ័ង ក៏មានន័យថា យើងចូលរួមជាមួយព្រះ‌កាយរបស់ព្រះ‌គ្រីស្តដែរ។ ១៧ មាននំបុ័ងតែមួយប៉ុណ្ណោះ ទោះបីយើងមានគ្នាច្រើនក្តី ក៏យើងរួមគ្នាមកជារូបកាយតែមួយដែរ ព្រោះយើងទាំងអស់គ្នាបានទទួលចំណែកពីនំបុ័ងតែមួយ។

១៨ សូមរិះ‌គិតអំពីជនជាតិអ៊ីស្រា‌អែលមើល៍ អស់អ្នកបរិភោគសាច់សត្វដែលគេថ្វាយជាយញ្ញ‌បូជា ក៏បានចូលរួម*ជាមួយនឹងព្រះ‌ជាម្ចាស់ ដោយ‌សារសាច់ដែលគេបានថ្វាយនោះដែរ។ ១៩ ខ្ញុំនិយាយនេះមានន័យដូចម្ដេច? តើសាច់ដែលគេសែនទៅព្រះ‌ក្លែង‌ក្លាយមានសារ‌សំខាន់អ្វី ហើយព្រះ‌ក្លែង‌ក្លាយមានសារ‌សំខាន់អ្វីដែរ? ២០ ទេ! គ្មានសារ‌សំខាន់អ្វីទាំងអស់! ផ្ទុយទៅវិញ អ្វីៗដែលគេសែននោះ គេសែនអារក្ខ គឺមិនមែនថ្វាយព្រះ‌ជាម្ចាស់ទេ។ ហេតុនេះហើយបានជាខ្ញុំមិនចង់ឲ្យបង‌ប្អូនចូលរួមរស់ជាមួយពួកអារក្ខទាល់តែសោះ។ ២១ បង‌ប្អូនមិនអាចលើកពែងរបស់ព្រះ‌អម្ចាស់ពិសាផង ហើយលើកពែងរបស់ពួកអារក្ខពិសាផងបានទេ។ បង‌ប្អូនក៏មិនអាចរួមតុជាមួយព្រះ‌អម្ចាស់ផង ហើយរួមតុជាមួយពួកអារក្ខផងដែរ ២២ ឬមួយក៏យើងចង់ឲ្យព្រះ‌អម្ចាស់មានព្រះ‌ហឫទ័យច្រណែន? តើយើងខ្លាំងពូកែជាងព្រះ‌អង្គឬ?

អំពីការដែលត្រូវប្រព្រឹត្តដើម្បីលើកតម្កើងសិរី‌រុងរឿងរបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់

២៣ យើងមានសិទ្ធិនឹងធ្វើអ្វីៗទាំងអស់បាន ប៉ុន្តែ ការទាំងនោះ មិនមែនសុទ្ធតែមានប្រយោជន៍ទេ។ យើងមានសិទ្ធិនឹងធ្វើអ្វីៗទាំងអស់បាន ប៉ុន្តែ ការទាំងនោះមិនមែនសុទ្ធតែធ្វើឲ្យចម្រើនឡើងឡើយ។ ២៤ កុំឲ្យមាននរណាម្នាក់ស្វែងរកប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន គឺត្រូវស្វែងរកប្រយោជន៍សម្រាប់អ្នកដទៃវិញ។ ២៥ បង‌ប្អូនអាចបរិភោគអ្វីៗដែលគេលក់នៅតាមផ្សារបានតាមចិត្ត មិនបាច់សួរដេញដោល ព្រោះខ្លាចធ្វើខុសនឹងមន‌សិការរបស់ខ្លួននោះឡើយ ២៦ ដ្បិត «ផែន‌ដី និងអ្វីៗដែលស្ថិតនៅលើផែន‌ដី សុទ្ធតែជាកម្ម‌សិទ្ធិរបស់ព្រះ‌អម្ចាស់ទាំងអស់»។ ២៧ ប្រសិនបើមានអ្នកមិនជឿអញ្ជើញបង‌ប្អូនទៅពិសាបាយ ហើយបង‌ប្អូនយល់ព្រមទៅ សូមពិសាម្ហូបអាហារទាំងប៉ុន្មានដែលគេលើកមកជូនបង‌ប្អូន មិនបាច់សួរដេញដោល ព្រោះខ្លាចធ្វើខុសនឹងមន‌សិការនោះឡើយ!។ ២៨ ប៉ុន្តែ បើគេប្រាប់បង‌ប្អូនថា «ម្ហូបនេះជាម្ហូបសែន» សូមកុំពិសាឲ្យសោះ។ ធ្វើដូច្នេះ មកពីយល់ដល់អ្នកដែលបានប្រាប់បង‌ប្អូន និងមកពីមន‌សិការដាស់‌តឿន។ ២៩ ខ្ញុំមិននិយាយអំពីមន‌សិការរបស់បង‌ប្អូនទេ គឺសំដៅទៅលើមន‌សិការរបស់អ្នកដែលបានប្រាប់បង‌ប្អូននោះវិញ។ ហេតុអ្វីបានជាសេរី‌ភាពរបស់ខ្ញុំក្នុងការប្រព្រឹត្ត បែរជាត្រូវសម្របទៅតាមមន‌សិការរបស់អ្នកដទៃដូច្នេះ? ៣០ ប្រសិនបើខ្ញុំទទួលទានអាហារទាំងអរព្រះ‌គុណព្រះ‌ជាម្ចាស់ ហេតុអ្វីបានជាគេរិះគន់ខ្ញុំអំពីអាហារ ដែលខ្ញុំបានអរព្រះ‌គុណព្រះ‌អង្គរួចហើយនោះទៅវិញ? ៣១ ដូច្នេះ ទោះបីបង‌ប្អូនពិសាម្ហូបអាហារអ្វី ពិសាភេសជ្ជៈអ្វី ឬទោះបីបង‌ប្អូនធ្វើការអ្វីក៏ដោយ ត្រូវធ្វើទាំងអស់ ដើម្បីលើកតម្កើងសិរី‌រុងរឿងរបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់។ ៣២ សូមបង‌ប្អូនកុំធ្វើឲ្យសាសន៍យូដា សាសន៍ក្រិក ឬព្រះ‌សហគមន៍*របស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់ជំពប់ចិត្តឡើយ។ ៣៣ រីឯខ្ញុំវិញក៏ដូច្នោះដែរ ខ្ញុំខំប្រឹងផ្គាប់ចិត្តមនុស្សទាំងអស់ ក្នុងគ្រប់កិច្ច‌ការ ខ្ញុំមិនស្វែងរកផលប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួនទេ គឺស្វែងរកប្រយោជន៍សម្រាប់មនុស្សទាំងអស់ ដើម្បីឲ្យគេទទួលការសង្គ្រោះ។

១ សូមយកតម្រាប់តាមខ្ញុំ ដូចខ្លួនខ្ញុំផ្ទាល់បានយកតម្រាប់តាមព្រះ‌គ្រីស្ត*ដែរ។

ឥរិយា‌បថគ្រីស្ត‌បរិស័ទ នៅពេលថ្វាយ‌បង្គំព្រះ‌ជាម្ចាស់

២ ខ្ញុំសូមសរសើរបង‌ប្អូន ដោយបង‌ប្អូននឹកដល់ខ្ញុំក្នុងគ្រប់កាលៈ‌ទេសៈ ហើយប្រតិបត្តិតាមពាក្យទូន្មានទាំងប៉ុន្មាន ដែលខ្ញុំបានយកមកជូនបង‌ប្អូន។ ៣ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំចង់ឲ្យបង‌ប្អូនជ្រាបថា ព្រះ‌គ្រីស្តនាំមុខបុរសគ្រប់រូប បុរសនាំមុខស្ត្រី ហើយព្រះ‌ជាម្ចាស់នាំមុខព្រះ‌គ្រីស្ត។ ៤ បុរសណាអធិស្ឋាន* ឬថ្លែងព្រះ‌បន្ទូល ទាំងមានពាក់អ្វីពីលើក្បាល បុរសនោះបន្ថោកព្រះ‌គ្រីស្ត។ ៥ ផ្ទុយទៅវិញស្ត្រីណាអធិស្ឋាន ឬថ្លែងព្រះ‌បន្ទូល ដោយមិនទទូរស្បៃពីលើក្បាលទេ ស្ត្រីនោះបន្ថោកប្ដីរបស់ខ្លួន ធ្វើយ៉ាងនេះ ប្រៀបបីដូចជានាងកោរសក់ដែរ។ ៦ បើស្ត្រីណាមិនទទូរស្បៃពីលើក្បាលទេ ឲ្យនាងកោរសក់តែម្ដងទៅ! ប៉ុន្តែ បើការកាត់សក់ ឬកោរសក់នាំឲ្យស្ត្រីៗអាម៉ាស់មុខដូច្នេះ នាងត្រូវតែទទូរស្បៃ។ ៧ ប្រុសៗមិនត្រូវទទូរស្បៃពីលើក្បាលឡើយ ព្រោះខ្លួនជាតំណាងព្រះ‌ជាម្ចាស់ និងសម្ដែងសិរី‌រុងរឿងរបស់ព្រះ‌អង្គឲ្យគេឃើញ។ រីឯស្ត្រីវិញ នាងសម្ដែងសិរី‌រុងរឿងរបស់ប្ដីឲ្យគេឃើញ ៨ ដ្បិតបុរសដើមដំបូងមិនបានកើតចេញពីស្ត្រីឡើយ គឺស្ត្រីទេតើដែលកើតចេញពីបុរស ៩ ហើយព្រះ‌ជាម្ចាស់ពុំបានបង្កើតបុរសមកសម្រាប់ស្ត្រីទេ គឺព្រះ‌អង្គបង្កើតស្ត្រីសម្រាប់បុរសវិញ។ ១០ ហេតុនេះដោយយោគ‌យល់ដល់ពួកទេវទូត* ស្ត្រីៗត្រូវតែទទូរស្បៃជាសញ្ញាថា នាងស្ថិតនៅក្រោមអំណាចប្ដីរបស់ខ្លួន។ ១១ ប៉ុន្តែ ក្នុងការរស់នៅរួមជាមួយព្រះ‌អម្ចាស់ ស្ត្រីត្រូវការបុរសជាចាំ‌បាច់ ហើយបុរសក៏ត្រូវការស្ត្រីជាចាំ‌បាច់ដែរ។ ១២ ព្រះ‌ជាម្ចាស់បានយកស្ត្រីចេញមកពីបុរសយ៉ាងណា បុរសក៏កើតចេញមកពីស្ត្រីយ៉ាងនោះដែរ ហើយអ្វីៗទាំងអស់សុទ្ធតែកើតមកពីព្រះ‌ជាម្ចាស់។

១៣ សូមបង‌ប្អូនពិចារណាមើលខ្លួនឯងទៅចុះថា តើស្ត្រីៗអធិស្ឋានទៅកាន់ព្រះ‌ជាម្ចាស់ ដោយមិនទទូរស្បៃ សម ឬមិនសម? ១៤ សូម្បីតែធម្ម‌ជាតិក៏បានបង្ហាញឲ្យយើងដឹងដែរថា បើប្រុសៗទុកសក់វែង នោះគឺជាការអាម៉ាស់មុខណាស់ ១៥ ផ្ទុយទៅវិញ សក់វែងជាសិរី‌រុងរឿងរបស់ស្ត្រី។ តាមពិត ព្រះ‌ជាម្ចាស់ប្រទានឲ្យស្ត្រីៗមានសក់វែង ទុកដូចជាស្បៃនៅលើក្បាលរបស់នាង។ ១៦ ប្រសិនបើនរណាម្នាក់ចង់ប្រកែកតវ៉ាអំពីរឿងនេះ តោងដឹងថាយើងមិនដែលមានទម្លាប់នេះទេ ហើយព្រះ‌សហគមន៍*របស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់ក៏មិនដែលមានដែរ។

អំពីពិធីជប់‌លៀងរបស់ព្រះ‌អម្ចាស់

១៧ ក្រៅពីសេចក្ដីដែលខ្ញុំបានរៀបរាប់មកនេះ ខ្ញុំពុំអាចសរសើរបង‌ប្អូនឡើយ ព្រោះការប្រជុំរបស់បង‌ប្អូន ពុំបានធ្វើឲ្យបង‌ប្អូនចម្រើនឡើងទេ គឺបែរជាបណ្ដាលឲ្យអន់‌ថយទៅៗ ១៨ ជាបឋម ខ្ញុំបានឮដំណឹងថា នៅពេលបង‌ប្អូនរួមប្រជុំគ្នាជាព្រះ‌សហគមន៍* នោះបង‌ប្អូនបានបាក់បែកគ្នាជាបក្សជាពួក។ ត្រង់នេះ ខ្ញុំជឿខ្លះៗដែរ។ ១៩ ត្រូវតែមានការខ្វែងគំនិតក្នុងចំណោមបង‌ប្អូនដូច្នេះឯង ដើម្បីឲ្យដឹងថាអ្នកណាពិតជាមានចិត្តស៊ូ‌ទ្រាំយ៉ាងស្មោះមែន។

២០ ពេលបង‌ប្អូនប្រជុំគ្នា បង‌ប្អូនមិនបរិភោគពិធីជប់‌លៀងរបស់ព្រះ‌អម្ចាស់*ទេ ២១ ព្រោះម្នាក់ៗគិតតែពីប្រញាប់‌ប្រញាល់បរិភោគម្ហូបអាហារដែលខ្លួនយកមក នាំឲ្យអ្នកខ្លះគ្មានអ្វីបរិភោគ អ្នកខ្លះស្រវឹង។ ២២ តើបង‌ប្អូនគ្មានផ្ទះសំបែងសម្រាប់ពិសាបាយទឹកទេឬ? ឬមួយមកពីបង‌ប្អូនប្រមាថមាក់‌ងាយព្រះ‌សហគមន៍របស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់ និងចង់ធ្វើឲ្យអ្នកដែលគ្មានអ្វីបរិភោគត្រូវអៀនខ្មាស?។ តើត្រូវឲ្យខ្ញុំនិយាយមកកាន់បង‌ប្អូនដោយរបៀបណា? ឲ្យខ្ញុំសរសើរបង‌ប្អូនឬ? ទេ ខ្ញុំពុំអាចសរសើរបង‌ប្អូនក្នុងរឿងនេះបានទេ!

២៣ រីឯខ្ញុំ ខ្ញុំបានជម្រាបបង‌ប្អូននូវសេចក្ដីដែលខ្ញុំបានទទួលពីព្រះ‌អម្ចាស់មកថា នៅយប់ដែលព្រះ‌អម្ចាស់‌យេស៊ូត្រូវគេចាប់បញ្ជូនទៅឆ្កាង ព្រះ‌អង្គយកនំបុ័ងមកកាន់ ២៤ ព្រះ‌អង្គអរព្រះ‌គុណព្រះ‌ជាម្ចាស់ ហើយកាច់នំបុ័ងនោះ ទាំងមានព្រះ‌បន្ទូលថា “នេះជារូបកាយខ្ញុំ ដែលត្រូវបូជាសម្រាប់អ្នករាល់គ្នា។ ចូរធ្វើដូច្នេះ ដើម្បីរំឭកដល់ខ្ញុំ”។ ២៥ លុះជប់‌លៀងរួចហើយ ព្រះ‌អង្គធ្វើតាមបែបដដែល ព្រះ‌អង្គយកពែងមកកាន់ ទាំងមានព្រះ‌បន្ទូលថា “នេះជាពែងនៃសម្ពន្ធ‌មេត្រី*ថ្មី ចងឡើង ដោយលោហិតរបស់ខ្ញុំ។ គ្រប់ពេលដែលអ្នករាល់គ្នាពិសា ចូរធ្វើដូច្នេះ ដើម្បីរំឭកដល់ខ្ញុំ”។ ២៦ រៀងរាល់ពេលដែលបង‌ប្អូនពិសានំបុ័ង និងពិសាពីពែងនេះ បង‌ប្អូនប្រកាសអំពីព្រះ‌អម្ចាស់សោយទិវង្គត រហូតដល់ព្រះ‌អង្គយាងមកវិញ។

២៧ ហេតុនេះ ប្រសិនបើអ្នកណាពិសានំបុ័ង និងពិសាពីពែងរបស់ព្រះ‌អម្ចាស់ដោយមិនសមរម្យ អ្នកនោះនឹងមានកំហុស ដោយមិនបានគោរពព្រះ‌កាយ និងព្រះ‌លោហិតរបស់ព្រះ‌អម្ចាស់។ ២៨ ដូច្នេះ ម្នាក់ៗត្រូវពិនិត្យ‌ពិច័យមើលចិត្តគំនិតរបស់ខ្លួនឯងសិន សឹមពិសានំបុ័ង និងពិសាពីពែងរបស់ព្រះ‌អម្ចាស់ ២៩ ដ្បិតអ្នកណាពិសានំបុ័ង និងពិសាពីពែងនោះ ដោយមិនបានយល់ដល់ព្រះ‌កាយរបស់ព្រះ‌អម្ចាស់ទេ អ្នកនោះយកទោសមកដាក់លើខ្លួនឯងផ្ទាល់។

៣០ ហេតុនេះហើយបានជានៅក្នុងចំណោមបង‌ប្អូន មានគ្នាច្រើនខ្សោយកម្លាំង និងឈឺ ហើយមានមួយចំនួនធំបានស្លាប់។ ៣១ ប្រសិនបើយើងពិនិត្យ‌ពិច័យមើលខ្លួនឯង ព្រះ‌អម្ចាស់នឹងមិនវិនិច្ឆ័យទោសយើងទេ។ ៣២ ប៉ុន្តែ បើព្រះ‌អម្ចាស់វិនិច្ឆ័យទោសយើង មកពីព្រះ‌អង្គចង់កែយើង ដើម្បីកុំឲ្យយើងទទួលទោសជាមួយលោកីយ៍។ ៣៣ ហេតុនេះ បង‌ប្អូនអើយ នៅពេលបង‌ប្អូនជួប‌ជុំគ្នាបរិភោគពិធីជប់‌លៀងរបស់ព្រះ‌អម្ចាស់ ត្រូវចាំគ្នាផង។ ៣៤ ប្រសិនបើអ្នកណាឃ្លាន អ្នកនោះត្រូវពិសាបាយពីផ្ទះឲ្យហើយទៅ ដើម្បីចៀស‌វាងកុំឲ្យការប្រជុំរបស់បង‌ប្អូន ទៅជាមានទោសទៅវិញ។

ចំពោះបញ្ហាឯទៀតៗ ខ្ញុំនឹងដោះស្រាយជូន នៅពេលខ្ញុំមកដល់។

អំពីព្រះ‌អំណោយទានរបស់ព្រះ‌វិញ្ញាណ

១ បង‌ប្អូនអើយ ខ្ញុំចង់ឲ្យបង‌ប្អូនជ្រាបយ៉ាងច្បាស់ អំពីព្រះ‌អំណោយទានរបស់ព្រះ‌វិញ្ញាណ។ ២ បង‌ប្អូនជ្រាបស្រាប់ហើយថា កាលបង‌ប្អូនមិនទាន់ស្គាល់ព្រះ‌អង្គនៅឡើយបង‌ប្អូនបានបណ្ដោយខ្លួនទៅគោរពព្រះ‌ក្លែង‌ក្លាយដែលមិនចេះនិយាយ។ ៣ ហេតុនេះ ខ្ញុំសូមជម្រាបបង‌ប្អូនឲ្យដឹងថា ប្រសិនបើអ្នកណាម្នាក់មានព្រះ‌វិញ្ញាណរបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់ណែ‌នាំ អ្នកនោះពុំអាចពោលថា «ព្រះ‌យេស៊ូត្រូវបណ្ដាសា» កើតទេ ហើយបើគ្មានព្រះ‌វិញ្ញាណដ៏‌វិសុទ្ធ*ណែ‌នាំទេនោះ ក៏គ្មាននរណាម្នាក់អាចពោលថា «ព្រះ‌យេស៊ូជាព្រះ‌អម្ចាស់»ដែរ។

៤ មានព្រះ‌អំណោយទានផ្សេងៗពីគ្នា តែមានព្រះ‌វិញ្ញាណតែមួយព្រះ‌អង្គទេ ដែលប្រទានឲ្យ។ ៥ មានមុខ‌ងារផ្សេងៗពីគ្នា តែយើងបម្រើព្រះ‌អម្ចាស់តែមួយព្រះ‌អង្គដដែល។ ៦ មានសកម្ម‌ភាពផ្សេងៗពីគ្នា តែមានព្រះ‌ជាម្ចាស់តែមួយព្រះ‌អង្គទេ ដែលបំពេញសកម្ម‌ភាពទាំងនោះ នៅក្នុងមនុស្សទាំងអស់។ ៧ ព្រះ‌វិញ្ញាណប្រោសប្រទានឲ្យម្នាក់ៗសម្ដែងព្រះ‌អំណោយទាន ដើម្បីជាប្រយោជន៍រួម ៨ គឺព្រះ‌អង្គប្រទានឲ្យម្នាក់ចេះនិយាយប្រកបដោយប្រាជ្ញា ហើយព្រះ‌វិញ្ញាណដដែលប្រទានឲ្យម្នាក់ទៀតចេះនិយាយ ដោយយល់គម្រោង‌ការដ៏លាក់កំបាំងរបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់។ ៩ ព្រះ‌វិញ្ញាណដដែលប្រទានឲ្យម្នាក់ទៀតមានជំនឿ ព្រះ‌វិញ្ញាណដដែលប្រទានឲ្យម្នាក់ទៀតចេះប្រោសមនុស្សឲ្យជាពីជំងឺ ១០ ឲ្យម្នាក់ទៀតចេះធ្វើការអស្ចារ្យ ឲ្យម្នាក់ទៀតចេះថ្លែង*ព្រះ‌បន្ទូល ឲ្យម្នាក់ទៀតចេះស្ទង់មើលវិញ្ញាណល្អ ឬអាក្រក់ ឲ្យម្នាក់ទៀតចេះនិយាយភាសាចម្លែកអស្ចារ្យ* ឲ្យម្នាក់ទៀតចេះបកប្រែន័យភាសាទាំងនោះ ១១ ប៉ុន្តែ មានព្រះ‌វិញ្ញាណតែមួយដដែល ដែលបំពេញសកម្ម‌ភាពទាំងអស់ ហើយប្រទានឲ្យម្នាក់ៗមានព្រះ‌អំណោយទានផ្សេងៗពីគ្នា តាមព្រះ‌ហឫទ័យរបស់ព្រះ‌អង្គ។

ព្រះ‌កាយតែមួយបែងចែកជាច្រើនផ្នែក

១២ ព្រះ‌គ្រីស្ត*ប្រៀបបានទៅនឹងរូបកាយមួយ ដែលចែកចេញជាច្រើនផ្នែក។ ទោះបីមានសរីរាង្គច្រើនយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏សរីរាង្គទាំងអស់ផ្សំគ្នាជារូបកាយតែមួយដែរ។ ១៣ យើងទាំងអស់គ្នា ទោះបីជាសាសន៍យូដាក្តី សាសន៍ក្រិកក្តី អ្នកងារក្តី អ្នកជាក្តី ក៏យើងបានទទួលពិធីជ្រមុជ*ក្នុងព្រះ‌វិញ្ញាណតែមួយ ដើម្បីផ្សំគ្នាឡើងជាព្រះ‌កាយតែមួយ ហើយយើងទាំងអស់គ្នាសុទ្ធតែបានទទួលព្រះ‌វិញ្ញាណតែមួយដែរ។

១៤ រូបកាយមិនមែនមានសរីរាង្គតែមួយទេ គឺមានច្រើន។ ១៥ បើជើងនិយាយថា «ខ្ញុំមិនមែនដៃ ដូច្នេះ ខ្ញុំមិនមែនជាចំណែករបស់រូបកាយទេ» ក៏ជើងនោះនៅតែជាចំណែករបស់រូបកាយដដែល។ ១៦ បើត្រចៀកនិយាយថា «ខ្ញុំមិនមែនភ្នែក ដូច្នេះ ខ្ញុំមិនមែនជាចំណែករបស់រូបកាយទេ» ក៏ត្រចៀកនោះនៅតែជាចំណែករបស់រូបកាយដដែល។ ១៧ ប្រសិនបើរូបកាយទាំងមូលសុទ្ធតែជាភ្នែក ធ្វើម្ដេចនឹងស្ដាប់ឮបាន? ហើយបើរូបកាយទាំងមូលសុទ្ធតែជាត្រចៀក ធ្វើម្ដេចនឹងដឹងក្លិនបាន? ១៨ តាមពិត ព្រះ‌ជាម្ចាស់ប្រទានឲ្យសរីរាង្គនីមួយៗមានមុខ‌ងារ ស្របតាមព្រះ‌ហឫទ័យរបស់ព្រះ‌អង្គ។ ១៩ ប្រសិនបើទាំងអស់ជាសរីរាង្គតែមួយ តើរូបកាយនៅឯណា? ២០ តាមពិត សរីរាង្គមានច្រើន តែរូបកាយមានតែមួយប៉ុណ្ណោះ។

២១ ភ្នែកពុំអាចនិយាយទៅដៃថា «អញមិនត្រូវការឯង» បានទេ រីឯក្បាលក៏ពុំអាចនិយាយទៅកាន់ជើងថា «អញមិនត្រូវការឯងទាំងពីរ» បានដែរ។ ២២ ផ្ទុយទៅវិញ សរីរាង្គណាដែលគេចាត់ទុកថាខ្សោយជាងគេ យើងត្រូវការសរីរាង្គនោះជាចាំ‌បាច់ ២៣ ហើយសរីរាង្គណាដែលយើងចាត់ទុកថាមិនសូវថ្លៃ‌ថ្នូរ យើងគោរពសរីរាង្គនោះខ្លាំងជាងគេទាំងអស់។ សរីរាង្គណាដែលមិនសូវសមរម្យ យើងគោរពយ៉ាងពិសេសទៅវិញ។ ២៤ រីឯសរីរាង្គណាដែលសមរម្យហើយ សរីរាង្គនោះមិនត្រូវការឲ្យយើងយកចិត្តទុកដាក់ទេ។ ព្រះ‌ជាម្ចាស់បានរៀបចំរូបកាយរបស់យើង ដោយប្រទានសេចក្ដីថ្លៃ‌ថ្នូរ ដល់សរីរាង្គណាដែលខ្វះ‌ខាត ២៥ ដើម្បីកុំឲ្យមានការបាក់បែកគ្នានៅក្នុងរូបកាយ គឺឲ្យសរីរាង្គយកចិត្តទុកដាក់ជួយគ្នាទៅវិញទៅមក។ ២៦ ប្រសិនបើមានសរីរាង្គណាមួយឈឺចុកចាប់ សរីរាង្គទាំងអស់ក៏ឈឺចុកចាប់ជាមួយដែរ ប្រសិនបើមានសរីរាង្គណាមួយបានថ្លៃ‌ថ្នូរ សរីរាង្គទាំងអស់ក៏អរសប្បាយជាមួយដែរ។

២៧ បង‌ប្អូនជាព្រះ‌កាយរបស់ព្រះ‌គ្រីស្ត ហើយម្នាក់ៗជាសរីរាង្គនៃព្រះ‌កាយនេះ តាមចំណែករៀងៗខ្លួន។ ២៨ ក្នុងព្រះ‌សហគមន៍មុនដំបូងបង្អស់ ព្រះ‌ជាម្ចាស់បានតែង‌តាំងឲ្យមានគ្រីស្តទូត* បន្ទាប់មក ព្រះ‌អង្គតែង‌តាំងអ្នកថ្លែងព្រះ‌បន្ទូល បន្ទាប់មកទៀត ព្រះ‌អង្គតែង‌តាំងអ្នកបង្រៀន។ បន្ទាប់ពីនោះ មានព្រះ‌អំណោយទានខាងធ្វើការអស្ចារ្យ ព្រះ‌អំណោយទានខាងប្រោសអ្នកជំងឺឲ្យជា ព្រះ‌អំណោយទានខាងជួយអ្នកដទៃ ព្រះ‌អំណោយទានខាងណែ‌នាំ ព្រះ‌អំណោយទានខាងនិយាយភាសាចម្លែកអស្ចារ្យ*។ ២៩ តើគ្រប់គ្នាសុទ្ធតែជាគ្រីស្តទូតឬ? គ្រប់គ្នាសុទ្ធតែជាអ្នកថ្លែងព្រះ‌បន្ទូលឬ? គ្រប់គ្នាសុទ្ធតែជាអ្នកបង្រៀនឬ? គ្រប់គ្នាសុទ្ធតែធ្វើការអស្ចារ្យឬ? ៣០ តើគ្រប់គ្នាសុទ្ធតែទទួលព្រះ‌អំណោយទានខាងប្រោសអ្នកជំងឺឲ្យជាឬ? គ្រប់គ្នាសុទ្ធតែមានព្រះ‌អំណោយទានខាងនិយាយភាសាចម្លែកអស្ចារ្យឬ? គ្រប់គ្នាសុទ្ធតែមានព្រះ‌អំណោយទានខាងបកប្រែភាសាចម្លែកអស្ចារ្យឬ?

៣១ ចូរប៉ង‌ប្រាថ្នាចង់បានព្រះ‌អំណោយទានណាដែលសំខាន់ៗជាងគេ។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំចង់បង្ហាញប្រាប់បង‌ប្អូនអំពីមាគ៌ាមួយទៀត ដែលប្រសើរលើស‌លប់បំផុត។

សេចក្ដីស្រឡាញ់

១ ទោះបីខ្ញុំចេះនិយាយភាសារបស់មនុស្សលោក និងភាសារបស់ទេវទូតក្តី បើសិនជាខ្ញុំគ្មានសេចក្ដីស្រឡាញ់ទេ ខ្ញុំប្រៀបដូចជាសំឡេងគងដែលលាន់ឮឡើង ឬដូចជាស្គរដែលឮរំពងឡើងតែប៉ុណ្ណោះ។ ២ ទោះបីខ្ញុំទទួលព្រះ‌អំណោយទានខាងថ្លែងព្រះ‌បន្ទូល និងស្គាល់គម្រោង‌ការដ៏លាក់កំបាំងទាំងអស់ ព្រមទាំងមានចំណេះគ្រប់យ៉ាង ហើយទោះបីខ្ញុំមានជំនឿមាំ រហូតដល់ធ្វើឲ្យភ្នំរើពីកន្លែងមួយ ទៅកន្លែងមួយទៀតបានក្តី តែបើសិនជាខ្ញុំគ្មានសេចក្ដីស្រឡាញ់ទេនោះ ខ្ញុំជាមនុស្សឥតបានការអ្វីទាំងអស់។ ៣ ទោះបីខ្ញុំយកទ្រព្យ‌សម្បត្តិរបស់ខ្ញុំទាំងប៉ុន្មានទៅចែកទានក្តី ទោះបីខ្ញុំសុខចិត្តឲ្យគេយករូបកាយខ្ញុំទៅដុតទាំងរស់ក្តី តែបើសិនជាខ្ញុំគ្មានសេចក្ដីស្រឡាញ់ទេ នោះ ក៏គ្មានប្រយោជន៍អ្វីដល់ខ្ញុំដែរ។

៤ អ្នកមានចិត្តស្រឡាញ់ តែង‌តែអត់‌ធ្មត់ ជួយធុរៈគេ ហើយមិនចេះឈ្នានីសគេទេ។ អ្នកមានចិត្តស្រឡាញ់ មិនវាយ‌ឫកខ្ពស់ មិនអួត‌បំប៉ោងឡើយ។ ៥ អ្នកមានចិត្តស្រឡាញ់ មិនប្រព្រឹត្តអំពើថោកទាប មិនស្វែងរកប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន មិនមួម៉ៅ មិនចងគំនុំ ៦ មិនអប‌អរនឹងអំពើទុច្ចរិតទេ តែរីក‌រាយនឹងសេចក្ដីពិតវិញ។ ៧ អ្នកមានចិត្តស្រឡាញ់ អត់ឱនឲ្យទាំងអស់ ជឿទាំងអស់ សង្ឃឹមទាំងអស់ ហើយទ្រាំ‌ទ្រទាំងអស់។

៨ សេចក្ដីស្រឡាញ់មិនសាប‌សូន្យសោះឡើយ តែការថ្លែង*ព្រះ‌បន្ទូលមុខជាត្រូវអស់ខ្លឹម‌សារ ការនិយាយភាសាចម្លែកអស្ចារ្យ*នឹងត្រូវចប់ រីឯចំណេះក៏នឹងអស់ខ្លឹម‌សារទៅដែរ។ ៩ សព្វថ្ងៃនេះ យើងចេះដឹងត្រឹមតែមួយផ្នែកប៉ុណ្ណោះ ហើយយើងក៏ថ្លែងព្រះ‌បន្ទូល បានត្រឹមតែមួយផ្នែកប៉ុណ្ណោះដែរ។ ១០ លុះដល់ពេលយើងដឹងសព្វគ្រប់ហើយ អ្វីៗដែលយើងស្គាល់តែមួយផ្នែកនឹងអស់ខ្លឹម‌សារ។ ១១ កាលពីក្មេង ខ្ញុំនិយាយស្ដីដូចកូនក្មេង ខ្ញុំមានគំនិតដូចជាកូនក្មេង ហើយខ្ញុំរិះ‌គិតដូចកូនក្មេងដែរ។ លុះខ្ញុំពេញវ័យ ខ្ញុំបានបោះបង់អ្វីៗទាំងអស់ ដែលជាលក្ខណៈរបស់កូនក្មេងចោល។ ១២ សព្វថ្ងៃនេះយើងស្គាល់ព្រះ‌ជាម្ចាស់មិនច្បាស់ទេ គឺស្គាល់ព្រាលៗដូចជាមើលក្នុងកញ្ចក់ នៅពេលខាងមុខ ទើបយើងឃើញព្រះ‌អង្គទល់មុខគ្នា។ សព្វថ្ងៃ ខ្ញុំស្គាល់ព្រះ‌អង្គបានត្រឹមតែមួយផ្នែកប៉ុណ្ណោះ ពេលខាងមុខទើបខ្ញុំស្គាល់ព្រះ‌អង្គច្បាស់ ដូចព្រះ‌អង្គស្គាល់ខ្ញុំយ៉ាងច្បាស់ដែរ។

១៣ ឥឡូវនេះ មានសេចក្ដីបីយ៉ាង គឺ ជំនឿ សេចក្ដីសង្ឃឹម សេចក្ដីស្រឡាញ់។ ប៉ុន្តែ សេចក្ដីស្រឡាញ់វិសេសជាងគេបំផុត។

របៀបប្រើព្រះ‌អំណោយទានរបស់ព្រះ‌វិញ្ញាណនៅក្នុងព្រះ‌សហគមន៍

១ ចូរខំប្រឹងឲ្យមានចិត្តស្រឡាញ់ ចូរប៉ង‌ប្រាថ្នាចង់បានព្រះ‌អំណោយទានរបស់ព្រះ‌វិញ្ញាណដែរ ជាពិសេស ការថ្លែងព្រះ‌បន្ទូល*។ ២ អ្នកណានិយាយភាសាចម្លែកអស្ចារ្យ* អ្នកនោះនិយាយទៅកាន់ព្រះ‌ជាម្ចាស់ មិនមែននិយាយទៅកាន់មនុស្សទេ ដ្បិតគ្មាននរណាយល់ន័យ ព្រោះព្រះ‌វិញ្ញាណនាំចិត្តអ្នកនោះឲ្យថ្លែងពីសេចក្ដីដ៏លាក់កំបាំង។ ៣ ផ្ទុយទៅវិញ អ្នកណាថ្លែង*ព្រះ‌បន្ទូល អ្នកនោះនិយាយទៅកាន់មនុស្ស ដើម្បីជួយកសាង ដាស់‌តឿន និងលើកទឹកចិត្តគេ។ ៤ អ្នកណានិយាយភាសាចម្លែកអស្ចារ្យ អ្នកនោះកសាងតែខ្លួនឯងប៉ុណ្ណោះ រីឯអ្នកថ្លែងព្រះ‌បន្ទូលវិញ កសាងព្រះ‌សហគមន៍។

៥ ខ្ញុំចង់ឲ្យបង‌ប្អូនចេះនិយាយភាសាចម្លែកអស្ចារ្យទាំងអស់គ្នា ក៏ប៉ុន្តែ លើសពីនេះទៅទៀត ខ្ញុំចង់ឲ្យបង‌ប្អូនចេះថ្លែងព្រះ‌បន្ទូល។ អ្នកថ្លែងព្រះ‌បន្ទូលសំខាន់ជាងអ្នកនិយាយភាសាចម្លែកអស្ចារ្យទៅទៀត លើក‌លែងតែអ្នកនិយាយនោះបកប្រែឲ្យគេយល់ ដើម្បីកសាងព្រះ‌សហគមន៍ទើបសំខាន់។ ៦ បង‌ប្អូនអើយ ប្រសិនបើខ្ញុំមករកបង‌ប្អូន ទាំងនិយាយភាសាចម្លែកអស្ចារ្យ តើមានប្រយោជន៍អ្វីដល់បង‌ប្អូន? បើខ្ញុំមក ដោយនាំយកសេចក្ដីដែលព្រះ‌ជាម្ចាស់បានសម្ដែងប្រាប់ ឬនិយាយអំពីគម្រោង‌ការរបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់ឲ្យបង‌ប្អូនដឹង ថ្លែងព្រះ‌បន្ទូល ឬបង្រៀន ទើបមានប្រយោជន៍ដល់បង‌ប្អូនជាង។

៧ ប្រសិនបើឧបករណ៍តន្ដ្រី ដូចជាខ្លុយ ឬពិណ មានសំឡេងមិនខុសពីគ្នាទេ ធ្វើម្ដេចនឹងឲ្យយើងដឹងថាជាសំឡេងខ្លុយ ឬសំឡេងពិណបាន? ៨ បើត្រែបញ្ចេញសំឡេងមិនច្បាស់ តើនរណានឹងរៀបចំខ្លួនទៅច្បាំង?។ ៩ រីឯបង‌ប្អូន ក៏ដូច្នោះដែរ ប្រសិនបើបង‌ប្អូននិយាយភាសាចម្លែកអស្ចារ្យ តែមិនបកស្រាយន័យទេនោះ ធ្វើម្ដេចនឹងឲ្យគេដឹងសេចក្ដីដែលបង‌ប្អូននិយាយនោះកើត? ដូច្នេះ បង‌ប្អូននិយាយឥតបានការអ្វីសោះ!។

១០ ក្នុងលោកនេះ មានពាក្យជាច្រើនឥតគណនា តែពាក្យនីមួយៗសុទ្ធតែមានន័យ។ ១១ ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើខ្ញុំមិនយល់ន័យនៃពាក្យណាមួយទេនោះ អ្នកនិយាយមើលមកខ្ញុំដូចជាជនបរទេស ហើយខ្ញុំមើលទៅអ្នកនិយាយនោះវិញ ដូចជាជនបរទេសដែរ។ ១២ រីឯបង‌ប្អូនវិញ បើបង‌ប្អូនប៉ង‌ប្រាថ្នាចង់បានព្រះ‌អំណោយទានរបស់ព្រះ‌វិញ្ញាណ ដូច្នេះ ត្រូវរកឲ្យបានច្រើនបរិបូណ៌ទៅ ជាពិសេស រកព្រះ‌អំណោយទានសម្រាប់កសាងព្រះ‌សហគមន៍*។

១៣ ហេតុនេះ អ្នកដែលនិយាយភាសាចម្លែកអស្ចារ្យត្រូវអធិស្ឋាន*សុំឲ្យចេះបកប្រែន័យផង។ ១៤ ប្រសិនបើខ្ញុំអធិស្ឋានជាភាសាចម្លែក វិញ្ញាណខ្ញុំនៅអធិស្ឋានពិតមែន ប៉ុន្តែ ប្រាជ្ញារបស់ខ្ញុំនៅស្ងៀម ឥតរិះ‌គិតអ្វីទេ។ ១៥ ដូច្នេះ តើខ្ញុំត្រូវធ្វើដូចម្ដេច? ខ្ញុំនឹងអធិស្ឋានដោយប្រើវិញ្ញាណរបស់ខ្ញុំ ហើយខ្ញុំក៏នឹងអធិស្ឋាន ដោយប្រើប្រាជ្ញារបស់ខ្ញុំផងដែរ។ ខ្ញុំនឹងច្រៀង ដោយប្រើវិញ្ញាណរបស់ខ្ញុំ ហើយខ្ញុំក៏នឹងច្រៀងដោយប្រើប្រាជ្ញារបស់ខ្ញុំផងដែរ។ ១៦ បើបង‌ប្អូនអរព្រះ‌គុណព្រះ‌អង្គ ដោយវិញ្ញាណរបស់បង‌ប្អូនតែប៉ុណ្ណោះ ធ្វើម្ដេចនឹងឲ្យអ្នកដែលគ្រាន់តែមកស្ដាប់ អាចនឹងពោលពាក្យ «អាម៉ែន» យល់ស្របនឹងពាក្យអរព្រះ‌គុណរបស់បង‌ប្អូនបាន ប្រសិនបើគ្នាមិនដឹងថាបង‌ប្អូននិយាយអ្វីផងនោះ! ១៧ បង‌ប្អូនបានអរព្រះ‌គុណដូច្នេះ ល្អវិសេស‌វិសាលហើយ តែបង‌ប្អូនពុំបានកសាងជំនឿអ្នកដែលមកស្ដាប់នោះទេ។ ១៨ ខ្ញុំសូមអរព្រះ‌គុណព្រះ‌ជាម្ចាស់ ព្រោះខ្ញុំចេះនិយាយភាសាចម្លែកអស្ចារ្យលើសបង‌ប្អូនទាំងអស់គ្នាទៅទៀត ១៩ ក៏ប៉ុន្តែ នៅក្នុងព្រះ‌សហគមន៍ ខ្ញុំចូលចិត្តនិយាយតែពាក្យប្រាំម៉ាត់ដែលគេយល់ ដើម្បីទូន្មានអ្នកឯទៀតៗជាជាងនិយាយភាសាចម្លែកអស្ចារ្យមួយ‌ម៉ឺនម៉ាត់ ដែលគ្មាននរណាស្ដាប់បាន។

២០ បង‌ប្អូនអើយ សូមកុំមានគំនិតដូចកូនក្មេងឡើយ។ ចំពោះអំពើអាក្រក់ សូមមានគំនិតដូចកូនខ្ចីចុះ តែខាងរបៀបគិតវិញ ត្រូវចេះគិតឲ្យសមជាមនុស្សពេញវ័យ។ ២១ ព្រះ‌អម្ចាស់មានព្រះ‌បន្ទូល ដូចមានចែងទុកក្នុងគម្ពីរ‌វិន័យថាៈ

«យើងនិយាយទៅកាន់ប្រជា‌រាស្ដ្រនេះ

តាម‌រយៈសាសន៍ដែលនិយាយភាសាដទៃ

តាម‌រយៈបបូរមាត់ជនបរទេស

ប៉ុន្តែ ទោះជាយ៉ាងនេះក៏ដោយ

ក៏គេនៅតែមិនស្ដាប់យើងដដែល»។

២២ ការនិយាយភាសាចម្លែកអស្ចារ្យ ជាទីសម្គាល់មួយសម្រាប់អ្នកមិនជឿ គឺមិនមែនសម្រាប់អ្នកជឿទេ។ រីឯការថ្លែងព្រះ‌បន្ទូលវិញ ជាទីសម្គាល់មួយសម្រាប់អ្នកជឿ មិនមែនសម្រាប់អ្នកមិនជឿនោះឡើយ។ ២៣ ដូច្នេះ នៅពេលប្រជុំគ្នា ប្រសិនបើព្រះ‌សហគមន៍*ទាំងមូលនាំគ្នានិយាយភាសាចម្លែកអស្ចារ្យនោះ ហើយប្រសិនបើមានអ្នកដែលគ្រាន់តែមកស្ដាប់ ឬអ្នកមិនជឿចូលមក គេមុខជាពោលថា បង‌ប្អូនសុទ្ធតែជាមនុស្សវិកល‌ចរិតមិនខាន!។ ២៤ ផ្ទុយទៅវិញ បើបង‌ប្អូនថ្លែងព្រះ‌បន្ទូលទាំងអស់គ្នា ហើយមានអ្នកមិនជឿ ឬអ្នកដែលគ្រាន់តែចង់ស្ដាប់ចូលមក នោះពាក្យទាំងអស់ដែលគេបានឮ មុខជានាំឲ្យគេដឹងថា ខ្លួនមានកំហុស ត្រូវជាប់ទោស។ ២៥ ពេលនោះ គំនិតលាក់កំបាំងលេចចេញពីចិត្តរបស់គេ ហើយគេក៏ក្រាបចុះ ដាក់មុខដល់ដីថ្វាយ‌បង្គំព្រះ‌ជាម្ចាស់ទាំងប្រកាសថាៈ «ព្រះ‌ជាម្ចាស់ពិតជាគង់នៅក្នុងចំណោមបង‌ប្អូនមែន!»។

សណ្ដាប់‌ធ្នាប់ក្នុងព្រះ‌សហគមន៍

២៦ បង‌ប្អូនអើយ ដូច្នេះ តើត្រូវធ្វើដូចម្ដេច?។ ពេលបង‌ប្អូនរួមប្រជុំគ្នា ប្រសិនបើម្នាក់ច្រៀងបទលើកតម្កើងព្រះ‌ជាម្ចាស់ ម្នាក់បង្រៀន ម្នាក់ពន្យល់សេចក្ដីដែលព្រះ‌ជាម្ចាស់សម្ដែងប្រាប់ ម្នាក់និយាយភាសាចម្លែកអស្ចារ្យ* ម្នាក់ទៀតបកប្រែ ត្រូវធ្វើការទាំងអស់នេះ ដើម្បីកសាងព្រះ‌សហគមន៍។ ២៧ បើបង‌ប្អូននិយាយភាសាចម្លែកអស្ចារ្យ ត្រូវឲ្យពីរ ឬបីនាក់យ៉ាងច្រើននិយាយ ហើយនិយាយម្នាក់ម្ដងៗ ដោយមានអ្នកបកប្រែផងដែរ។ ២៨ ប្រសិនបើគ្មានអ្នកបកប្រែទេនោះ បង‌ប្អូនត្រូវនៅស្ងៀម កុំនិយាយភាសាចម្លែកអស្ចារ្យក្នុងព្រះ‌សហគមន៍ឡើយ ចូរនិយាយតែក្នុងចិត្ត និងនិយាយទៅកាន់ព្រះ‌ជាម្ចាស់បានហើយ។ ២៩ រីឯការថ្លែងព្រះ‌បន្ទូលវិញ ត្រូវឲ្យពីរ ឬបីនាក់ថ្លែង ហើយអ្នកឯទៀតៗត្រូវពិចារណាមើល។ ៣០ បើមាននរណាម្នាក់ដែលអង្គុយក្នុងអង្គប្រជុំនោះ បានទទួលគំនិតអ្វីមួយពីព្រះ‌ជាម្ចាស់ ត្រូវឲ្យអ្នកកំពុងនិយាយផ្អាកសិន ៣១ ដ្បិតបង‌ប្អូនទាំងអស់គ្នាអាចថ្លែងព្រះ‌បន្ទូលម្នាក់ម្ដងៗ ដើម្បីបានទទួលការអប់រំ និងទទួលការលើកទឹកចិត្តគ្រប់ៗគ្នា។ ៣២ ព្រះ‌អំណោយទានខាងការថ្លែងព្រះ‌បន្ទូល ស្ថិតនៅក្រោមអំណាចរបស់អ្នកថ្លែងព្រះ‌បន្ទូល ៣៣ ដ្បិតព្រះ‌ជាម្ចាស់មិនសព្វព្រះ‌ហឫទ័យនឹងការខ្វះសណ្ដាប់‌ធ្នាប់ទេ គឺព្រះ‌អង្គសព្វព្រះ‌ហឫទ័យនឹងសេចក្ដីសុខ‌សាន្ត។

៣៤ សូមឲ្យស្ត្រីៗនៅស្ងៀមក្នុងអង្គប្រជុំ ដូចមានទម្លាប់នៅក្នុងព្រះ‌សហគមន៍ទាំងប៉ុន្មានរបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់។ នាងគ្មានសិទ្ធិនិយាយអ្វីក្នុងពេលប្រជុំទេ គឺត្រូវនៅស្ងៀម ស្ដាប់គេ ដូចមានចែងទុកមកក្នុងគម្ពីរ‌វិន័យស្រាប់។ ៣៥ ប្រសិនបើនាងចង់ដឹងរឿងអ្វីមួយ ត្រូវសួរប្ដីនាងឯផ្ទះទៅ ព្រោះស្ត្រីៗនិយាយក្នុងព្រះ‌សហគមន៍ មិនសមរម្យទេ។

៣៦ តើព្រះ‌បន្ទូលរបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់ ចេញមកពីចំណោមបង‌ប្អូនឬ? ឬមួយមានតែបង‌ប្អូនប៉ុណ្ណោះទេដែលបានទទួលព្រះ‌បន្ទូល? ៣៧ ប្រសិនបើនរណាម្នាក់នឹកស្មានថា ខ្លួនជាអ្នកថ្លែងព្រះ‌បន្ទូល ឬស្មានថា ខ្លួនជាអ្នកទទួលអំណោយទានពីព្រះ‌វិញ្ញាណ ត្រូវឲ្យអ្នកនោះទទួលស្គាល់ថា សេចក្ដីដែលខ្ញុំសរសេរជូនមកបង‌ប្អូននេះ ក៏ជាបទបញ្ជារបស់ព្រះ‌អម្ចាស់ដែរ ៣៨ ហើយប្រសិនបើមានអ្នកណាម្នាក់មិនព្រមទទួលស្គាល់បទបញ្ជានេះទេ ព្រះ‌ជាម្ចាស់ក៏មិនទទួលស្គាល់អ្នកនោះដែរ។

៣៩ ហេតុនេះ បង‌ប្អូនអើយ ចូរប្រាថ្នាចង់ថ្លែងព្រះ‌បន្ទូល ហើយមិនត្រូវហាមឃាត់គេមិនឲ្យនិយាយភាសាចម្លែកអស្ចារ្យឡើយ ៤០ ត្រូវធ្វើការទាំងអស់នេះ ដោយសមរម្យ និងដោយមានសណ្ដាប់‌ធ្នាប់។

អំពីព្រះ‌អម្ចាស់មានព្រះ‌ជន្មរស់ឡើងវិញ

១ បង‌ប្អូនអើយ ខ្ញុំសូមរំឭកបង‌ប្អូន ដំណឹង‌ល្អ*ដែលខ្ញុំបានប្រកាសប្រាប់បង‌ប្អូន ជាដំណឹង‌ល្អដែលបង‌ប្អូនបានទទួល និងបានជឿយ៉ាងខ្ជាប់‌ខ្ជួនស្រាប់ហើយ។ ២ ប្រសិនបើបង‌ប្អូនមិនឃ្លាតចាកពីដំណឹង‌ល្អ ដែលខ្ញុំបានប្រកាសប្រាប់បង‌ប្អូនទេនោះ បង‌ប្អូននឹងទទួលការសង្គ្រោះ តាម‌រយៈដំណឹង‌ល្អនេះដែរ។ បើឃ្លាតចាក ជំនឿរបស់បង‌ប្អូនមុខតែឥតប្រយោជន៍។

៣ មុនដំបូងបង្អស់ ខ្ញុំជម្រាបជូនបង‌ប្អូននូវសេចក្ដីដែលខ្ញុំបានទទួល គឺថាព្រះ‌គ្រីស្តបានសោយទិវង្គត ដើម្បីរំដោះបាបយើង ស្របតាមគម្ពីរ។ ៤ គេបានបញ្ចុះព្រះ‌សពព្រះ‌អង្គនៅក្នុងផ្នូរ ហើយព្រះ‌អង្គមានព្រះ‌ជន្មរស់ឡើងវិញនៅថ្ងៃទីបី ស្របតាមគម្ពីរ។ ៥ ព្រះ‌អង្គបានបង្ហាញខ្លួនឲ្យលោកកេផាសឃើញ រួចឲ្យក្រុមគ្រីស្តទូត*ទាំងដប់‌ពីររូបឃើញដែរ។ ៦ បន្ទាប់មក ព្រះ‌អង្គបានបង្ហាញខ្លួន ឲ្យបង‌ប្អូនជាងប្រាំ‌រយនាក់ឃើញ ក្នុងពេលជាមួយគ្នា។ ក្នុងចំណោមបង‌ប្អូនទាំងនោះមានភាគច្រើននៅរស់នៅឡើយ តែមានអ្នកខ្លះ បានទទួលមរណ‌ភាព ផុតទៅហើយ។ ៧ បន្ទាប់មកទៀត ព្រះ‌អង្គបានបង្ហាញខ្លួនឲ្យលោកយ៉ាកុបឃើញ រួចឲ្យគ្រីស្តទូតទាំងអស់ឃើញ។ ៨ ក្រោយបង្អស់ ព្រះ‌អង្គបានបង្ហាញខ្លួនឲ្យខ្ញុំ ដែលប្រៀបបីដូចជាកូនកើតមិនគ្រប់ខែនេះឃើញដែរ ៩ ដ្បិតក្នុងចំណោមគ្រីស្តទូតទាំងអស់ ខ្ញុំជាអ្នកតូចជាងគេ ហើយមិនសមនឹងមានឈ្មោះជាគ្រីស្តទូតទៀតផង ព្រោះខ្ញុំបានបៀត‌បៀនព្រះ‌សហគមន៍របស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់។ ១០ ប៉ុន្តែ ហេតុដែលខ្ញុំបានដូចសព្វថ្ងៃនេះ ក៏មកតែពីព្រះ‌ហឫទ័យប្រណី‌សន្ដោសរបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់ប៉ុណ្ណោះ។ ព្រះ‌ហឫទ័យប្រណី‌សន្ដោសរបស់ព្រះ‌អង្គមកលើខ្ញុំ មិនមែនឥតប្រយោជន៍ទេ ផ្ទុយទៅវិញ ខ្ញុំបានធ្វើការច្រើនជាងគ្រីស្តទូតទាំងនោះទៅទៀត ក៏ប៉ុន្តែ មិនមែនខ្ញុំទេដែលធ្វើការ គឺព្រះ‌ហឫទ័យប្រណី‌សន្ដោសរបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់ដែលស្ថិតនៅជាមួយខ្ញុំទេតើដែលបានសម្រេចគ្រប់កិច្ច‌ការ។ ១១ ហេតុនេះ ទោះបីខ្ញុំក្តី ទោះបីគ្រីស្តទូតទាំងនោះក្តី យើងប្រកាសដំណឹង‌ល្អ*នេះ ជាដំណឹង‌ល្អដែលបង‌ប្អូនបានជឿ។

គ្រីស្ត‌បរិស័ទនឹងមានជីវិតរស់ឡើងវិញ

១២ ប្រសិនបើយើងប្រកាសថា ព្រះ‌គ្រីស្ត*មានព្រះ‌ជន្មរស់ឡើងវិញ ហេតុអ្វីបានជាមានអ្នកខ្លះក្នុងចំណោមបង‌ប្អូន បែរជាពោលថា មនុស្សស្លាប់មិនរស់ឡើងវិញដូច្នេះ? ១៣ ប្រសិនបើមនុស្សស្លាប់មិនរស់ឡើងវិញទេនោះ ព្រះ‌គ្រីស្តក៏មិនមានព្រះ‌ជន្មរស់ឡើងវិញដែរ ១៤ ហើយបើព្រះ‌គ្រីស្តមិនបានរស់ឡើងវិញទេ សេចក្ដីដែលយើងប្រកាសមុខជាគ្មានន័យអ្វីសោះឡើយ ហើយជំនឿរបស់បង‌ប្អូន ក៏គ្មានន័យអ្វីដែរ។ ១៥ បើដូច្នេះ បានសេចក្ដីថា យើងជាបន្ទាល់ក្លែង‌ក្លាយ អំពីព្រះ‌ជាម្ចាស់ ដោយផ្ដល់សក្ខី‌ភាពខុសថា ព្រះ‌អង្គបានប្រោសព្រះ‌គ្រីស្តឲ្យរស់ឡើងវិញ។ ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើមនុស្សស្លាប់មិនរស់ឡើងវិញទេនោះ ព្រះ‌អង្គក៏មិនបានប្រោសព្រះ‌គ្រីស្តឲ្យរស់ឡើងវិញដែរ ១៦ ដ្បិតបើមនុស្សស្លាប់មិនរស់ឡើងវិញទេ ព្រះ‌គ្រីស្តក៏មិនរស់ឡើងវិញដែរ ១៧ ហើយបើព្រះ‌គ្រីស្តមិនបានរស់ឡើងវិញទេ ជំនឿរបស់បង‌ប្អូនគ្មានន័យអ្វីទាល់តែសោះ បង‌ប្អូននៅតែជាប់បាបដដែល។ ១៨ រីឯអស់អ្នកដែលស្លាប់រួមជាមួយព្រះ‌គ្រីស្ត ក៏ត្រូវវិនាសសាប‌សូន្យទាំងអស់គ្នាដែរ។ ១៩ ប្រសិនបើយើងសង្ឃឹមទៅលើព្រះ‌គ្រីស្ត សម្រាប់តែជីវិតនេះប៉ុណ្ណោះទេ យើងជាអ្នកវេទនាជាងគេបំផុតក្នុងចំណោមមនុស្សទាំងអស់ហើយ!

២០ ប៉ុន្តែ ព្រះ‌គ្រីស្តពិតជាមានព្រះ‌ជន្មរស់ឡើងវិញមែន។ ក្នុងចំណោមមនុស្សស្លាប់ ព្រះ‌អង្គមានព្រះ‌ជន្មរស់ឡើងវិញមុនគេបង្អស់។ ២១ បើមនុស្សលោកត្រូវស្លាប់ព្រោះតែមនុស្សម្នាក់ គេក៏នឹងរស់ឡើងវិញដោយ‌សារមនុស្សតែម្នាក់ដែរ។ ២២ មនុស្សទាំងអស់បានស្លាប់រួមជាមួយលោកអដាំយ៉ាងណា គេក៏នឹងរស់ឡើងវិញរួមជាមួយព្រះ‌គ្រីស្តយ៉ាងនោះដែរ ២៣ ម្នាក់ៗតាមលំដាប់‌លំដោយ គឺព្រះ‌គ្រីស្តមានព្រះ‌ជន្មរស់ឡើងវិញមុនគេបង្អស់ បន្ទាប់មក អស់អ្នកដែលជាសាវ័ក*របស់ព្រះ‌គ្រីស្តនឹងរស់ឡើងវិញ នៅពេលព្រះ‌អង្គយាងមកដល់។ ២៤ បន្ទាប់មកទៀត នឹងដល់អវសាន‌កាល គឺនៅពេលនោះ ព្រះ‌គ្រីស្តនឹងប្រគល់ព្រះ‌រាជ្យ*ថ្វាយព្រះ‌ជាម្ចាស់ជាព្រះ‌បិតា ក្រោយពីបានរំលំរាជ្យ អំណាច និងឫទ្ធិទាំងប៉ុន្មានរួចស្រេចហើយ។ ២៥ ព្រះ‌គ្រីស្តត្រូវតែគ្រងរាជ្យ ទម្រាំដល់ព្រះ‌ជាម្ចាស់បង្ក្រាបខ្មាំងសត្រូវទាំងប៉ុន្មាន មកដាក់ក្រោមព្រះ‌បាទារបស់ព្រះ‌អង្គ។ ២៦ សត្រូវចុងក្រោយបង្អស់ ដែលនឹងត្រូវរំលាយចោលនោះ គឺសេចក្ដីស្លាប់។ ២៧ ព្រះ‌ជាម្ចាស់បានដាក់អ្វីៗទាំងអស់នៅក្រោមព្រះ‌បាទារបស់ព្រះ‌គ្រីស្តរួចស្រេចហើយ។ ប៉ុន្តែ កាលព្រះ‌ជាម្ចាស់មានព្រះ‌បន្ទូលថា “ព្រះ‌អង្គបង្ក្រាបអ្វីៗទាំងអស់ឲ្យនៅក្រោមព្រះ‌បាទារបស់ព្រះ‌គ្រីស្ត” ដូច្នេះ មិនមែនរាប់បញ្ចូលព្រះ‌អង្គផ្ទាល់ ដែលបានបង្ក្រាបអ្វីៗទាំងអស់ មកដាក់ក្រោមអំណាចរបស់ព្រះ‌គ្រីស្តនោះទេ ព្រះ‌អង្គមិនស្ថិតនៅក្រោមអំណាចរបស់ព្រះ‌គ្រីស្តឡើយ។ ២៨ លុះដល់ពេលអ្វីៗទាំងអស់ស្ថិតនៅក្រោមអំណាចរបស់ព្រះ‌គ្រីស្តហើយ ទើបព្រះ‌បុត្រាផ្ទាល់នឹងចុះចូលក្រោមអំណាចព្រះ‌បិតា ដែលបានបង្ក្រាបអ្វីៗទាំងអស់ឲ្យនៅក្រោមអំណាចព្រះ‌អង្គនោះវិញដែរ ដើម្បីឲ្យព្រះ‌ជាម្ចាស់បានគ្រងរាជ្យលើអ្វីៗទាំងអស់ ក្នុងគ្រប់ប្រការទាំងអស់។

២៩ ប្រសិនបើមនុស្សស្លាប់មិនរស់ឡើងវិញទាល់តែសោះ ហេតុដូចម្ដេចបានជាមានគេទទួលពិធីជ្រមុជទឹក* សម្រាប់ពួកអ្នកដែលស្លាប់ទៅហើយដូច្នេះ តើគេទទួលពិធីជ្រមុជទឹកសម្រាប់អ្នកស្លាប់ទាំងនោះ បានប្រយោជន៍អ្វី? ៣០ រីឯយើងវិញ យើងស៊ូប្ដូរជីវិតតទល់នឹងគ្រោះថ្នាក់ គ្រប់ពេលវេលានោះ បានប្រយោជន៍អ្វីដែរ? ៣១ បង‌ប្អូនអើយរៀងរាល់ថ្ងៃ ខ្ញុំប្រឈមមុខតទល់នឹងសេចក្ដីស្លាប់ជា‌និច្ច។

ខ្ញុំសូមបញ្ជាក់ប្រាប់បង‌ប្អូនថា សេចក្ដីនេះពិតមែន ដូចបង‌ប្អូនជាកិត្តិយសរបស់ខ្ញុំ នៅចំពោះព្រះ‌ភ័ក្ត្រព្រះ‌គ្រីស្ត‌យេស៊ូ ជាព្រះ‌អម្ចាស់របស់យើងស្រាប់ហើយ។ ៣២ ប្រសិនបើខ្ញុំគិតតាមតែទស្សនៈរបស់មនុស្សប៉ុណ្ណោះ តើខ្ញុំតយុទ្ធនឹងសត្វសាហាវ នៅក្រុងអេភេសូបានប្រយោជន៍អ្វី? ប្រសិនបើមនុស្សស្លាប់មិនរស់ឡើងវិញទេ ចូរយើងនាំគ្នាគិតតែពីស៊ីផឹកទៅ ព្រោះថ្ងៃស្អែក យើងមុខតែស្លាប់មិនខាន។

៣៣ សូមបង‌ប្អូនកុំភាន់‌ច្រឡំ “មិត្តអាក្រក់តែងនាំឲ្យខូចទម្លាប់ល្អ”។ ៣៤ ហេតុនេះ ចូរភ្ញាក់ខ្លួនឡើង កុំប្រព្រឹត្តអំពើបាបសោះឡើយ។ មានអ្នកខ្លះក្នុងចំណោមបង‌ប្អូន មិនស្គាល់ព្រះ‌ជាម្ចាស់ទេ ខ្ញុំនិយាយដូច្នេះ ដើម្បីឲ្យបង‌ប្អូនខ្មាសខ្លួន។

អំពីរូបកាយអ្នកដែលរស់ឡើងវិញ

៣៥ មានម្នាក់ប្រហែលជាចង់សួរថាៈ «តើមនុស្សស្លាប់នឹងរស់ឡើងវិញបែបដូចម្ដេច? តើអ្នករស់ឡើងវិញមានរូបកាយយ៉ាងណា?»។ ៣៦ មនុស្សឆោតល្ងង់អើយ! គ្រាប់ពូជដែលអ្នកសាបព្រោះទៅ វាមានជីវិតបាន លុះត្រាតែវាងាប់សិន។ ៣៧ គ្រាប់ពូជដែលអ្នកសាបព្រោះទៅនោះ មិនមែនមានរូបរាងដូចដើមដែលនឹងដុះនោះឡើយ គឺគ្រាន់តែជាគ្រាប់មួយ ដូចជាគ្រាប់ស្រូវ ឬគ្រាប់អ្វីមួយផ្សេងទៀតប៉ុណ្ណោះ ៣៨ ប៉ុន្តែ ព្រះ‌ជាម្ចាស់ប្រទានឲ្យគ្រាប់នោះមានរូបរាង ស្របតាមព្រះ‌ហឫទ័យរបស់ព្រះ‌អង្គ ហើយព្រះ‌អង្គប្រទានឲ្យគ្រាប់ពូជនីមួយៗដុះឡើង មានរូបរាងរបស់វាផ្ទាល់។

៣៩ រីឯសត្វលោកទាំងអស់ ក៏មានសាច់ផ្សេងៗពីគ្នាដែរ គឺមនុស្សមានសាច់ម្យ៉ាង សត្វចតុប្បាទមានសាច់ម្យ៉ាង សត្វស្លាបមានសាច់ម្យ៉ាង ហើយត្រីមានសាច់ម្យ៉ាង។ ៤០ រូបកាយនៅស្ថាន‌សួគ៌ និងរូបកាយនៅលើផែន‌ដី ក៏ខុសពីគ្នាដែរ។ រូបកាយនៅស្ថាន‌សួគ៌មានពន្លឺរស្មីរុង‌រឿង ជាងរូបកាយនៅលើផែន‌ដី។ ៤១ ពន្លឺថ្ងៃ ភ្លឺខុសពីពន្លឺលោកខែ និងពន្លឺផ្កាយ ហើយសូម្បីតែផ្កាយក៏មានពន្លឺប្លែកៗពីគ្នា។

៤២ ចំណែកមនុស្សស្លាប់ ដែលរស់ឡើងវិញ ក៏ដូច្នោះដែរ រូបកាយដែលគេកប់ក្នុងដីតែង‌តែរលួយ រីឯរូបកាយដែលរស់ឡើងវិញ មិនចេះរលួយទេ។ ៤៣ រូបកាយដែលគេកប់ក្នុងដី ជារូបកាយដ៏ថោកទាប រីឯរូបកាយដែលរស់ឡើងវិញ ជារូបកាយប្រកបដោយសិរី‌រុងរឿង រូបកាយដែលគេកប់ក្នុងដី ជារូបកាយដ៏ទន់ខ្សោយ រីឯរូបកាយដែលរស់ឡើងវិញ ជារូបកាយប្រកបដោយឫទ្ធា‌នុភាព។ ៤៤ រូបកាយដែលគេកប់ក្នុងដីជារូបកាយធម្ម‌ជាតិ រីឯរូបកាយដែលរស់ឡើងវិញ ជារូបកាយប្រកបដោយព្រះ‌វិញ្ញាណ។ ប្រសិនបើមានរូបកាយធម្ម‌ជាតិមែន រូបកាយប្រកបដោយវិញ្ញាណក៏មានដែរ។ ៤៥ ហេតុនេះហើយបានជាមានចែងទុកមកថា «មនុស្សទីមួយ គឺលោកអដាំបានទទួលជីវិត»។ រីឯលោកអដាំចុងក្រោយបង្អស់ បានទៅជាព្រះ‌វិញ្ញាណដែលផ្ដល់ជីវិត។ ៤៦ មិនមែនរូបកាយប្រកបដោយព្រះ‌វិញ្ញាណទេដែលកើតមុន គឺរូបកាយធម្ម‌ជាតិវិញឯ‌ណោះទេតើដែលបានកើតមុន ទើបរូបកាយប្រកបដោយព្រះ‌វិញ្ញាណ កើតមកតាមក្រោយ។ ៤៧ មនុស្សទីមួយ កើតចេញពីដីមក មានលក្ខណៈជាដី។ រីឯមនុស្សទីពីរវិញ កើតមកពីស្ថានបរម‌សុខ*។ ៤៨ អស់អ្នកដែលកើតពីដីក៏មានលក្ខណៈដូចអ្វីៗនៅលើដីនេះ ហើយអស់អ្នកដែលកើតពីស្ថានបរម‌សុខ ក៏មានលក្ខណៈដូចព្រះ‌អង្គ ដែលនៅស្ថានបរម‌សុខដែរ។ ៤៩ យើងមានទ្រង់‌ទ្រាយដូចមនុស្សដែលមានលក្ខណៈជាដីយ៉ាងណា យើងក៏នឹងមានទ្រង់‌ទ្រាយ ដូចព្រះ‌អង្គ ដែលគង់នៅស្ថានបរម‌សុខយ៉ាងនោះដែរ។

៥០ បង‌ប្អូនអើយ ខ្ញុំចង់និយាយថា រូបកាយដែលធ្វើពីសាច់ពីឈាម ពុំអាចទទួលព្រះ‌រាជ្យ*របស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់ទុកជាមត៌កឡើយ ហើយអ្វីៗដែលតែង‌តែរលួយ ក៏ពុំអាចទទួលអ្វីដែលមិនចេះរលួយនោះដែរ។

៥១ ខ្ញុំសូមជម្រាបបង‌ប្អូនអំពីគម្រោង‌ការដ៏លាក់កំបាំងមួយ គឺថា យើងមិនស្លាប់ទាំងអស់គ្នាទេ ប៉ុន្តែ យើងនឹងត្រូវប្រែទ្រង់‌ទ្រាយទាំងអស់គ្នា ៥២ ក្នុង‌រយៈពេលដ៏ខ្លី គឺតែមួយប៉ប្រិចភ្នែកប៉ុណ្ណោះ។ នៅពេលឮសំឡេងត្រែចុងក្រោយ (ដ្បិតនឹងមានសំឡេងត្រែបន្លឺឡើង) មនុស្សស្លាប់នឹងរស់ឡើងវិញ ទាំងមានរូបកាយដែលមិនចេះរលួយ រីឯយើង យើងនឹងត្រូវប្រែទ្រង់‌ទ្រាយដែរ ៥៣ ព្រោះរូបកាយដែលតែង‌តែរលួយនេះ ត្រូវតែទទួលយកភាពដែលមិនចេះរលួយ ហើយរូបកាយដែលតែង‌តែស្លាប់នេះត្រូវ ទទួលយកភាពអមតៈ។ ៥៤ នៅពេលរូបកាយដែលតែង‌តែរលួយនេះបានទទួលភាពមិនចេះរលួយ ហើយនៅពេលរូបកាយដែលតែង‌តែស្លាប់នេះ បានទទួលភាពអមតៈហើយនោះ ព្រះ‌បន្ទូលដែលមានចែងទុកក្នុងគម្ពីរនឹងបានសម្រេចគឺថាៈ

«ជ័យ‌ជម្នះបានបំបាត់មច្ចុរាជចោលហើយ!

៥៥ មច្ចុរាជអើយ តើជ័យ‌ជម្នះរបស់ឯងនៅឯណា?

មច្ចុរាជអើយ តើអំណាចប្រហារជីវិតរបស់ឯង

នៅឯណា?»។

៥៦ អំណាចនៃសេចក្ដីស្លាប់នោះ មកពីអំពើបាប រីឯអំណាចនៃអំពើបាបមកពីវិន័យ*។ ៥៧ សូមអរព្រះ‌គុណព្រះ‌ជាម្ចាស់ ព្រោះព្រះ‌អង្គប្រទានឲ្យយើងមានជ័យ‌ជម្នះ ដោយ‌សារព្រះ‌អម្ចាស់យេស៊ូ‌គ្រីស្ត*។

៥៨ ហេតុនេះ បង‌ប្អូនជាទីស្រឡាញ់អើយ ចូរមានចិត្តរឹង‌ប៉ឹងមាំ‌មួនឡើង។ ចូរខំប្រឹងធ្វើកិច្ច‌ការរបស់ព្រះ‌អម្ចាស់ ឲ្យបានចម្រើនឡើងជា‌និច្ច ដោយដឹងថា កិច្ច‌ការដែលបង‌ប្អូនធ្វើរួមជាមួយព្រះ‌អម្ចាស់ទាំងនឿយ‌ហត់នោះ មិនមែនឥតប្រយោជន៍ឡើយ។

អំពីការរៃប្រាក់ផ្ញើទៅគ្រីស្ត‌បរិស័ទនៅក្រុងយេរូ‌សាឡឹម

១ រីឯការរៃប្រាក់ ផ្ញើទៅជូនបង‌ប្អូននៅយេរូ‌សាឡឹមវិញ សូមបង‌ប្អូនចាត់ចែងដូចខ្ញុំបានផ្ដែ‌ផ្ដាំដល់ព្រះ‌សហគមន៍នានា នៅស្រុកកាឡា‌ទីដែរ ២ គឺរាល់ថ្ងៃអាទិត្យ សូមបង‌ប្អូនយកប្រាក់ទុកដោយឡែកនៅផ្ទះឲ្យហើយ តាមតែម្នាក់ៗអាចសន្សំបាន មិនបាច់ចាំខ្ញុំមកដល់ ទើបនាំគ្នារៃប្រាក់នោះឡើយ។ ៣ កាលណាខ្ញុំមកដល់ ខ្ញុំនឹងចាត់អស់អ្នកដែលបង‌ប្អូនជ្រើស‌រើស ឲ្យយកអំណោយទាននេះទៅក្រុងយេរូ‌សាឡឹម ទាំងកាន់សំបុត្រទៅជាមួយផង។ ៤ បើយល់ឃើញថាគួរឲ្យខ្ញុំទៅដែរនោះ ពួកគេនឹងធ្វើដំណើរទៅជាមួយខ្ញុំ។

គម្រោង‌ការរបស់លោកប៉ូល

៥ ពេលណាខ្ញុំបានឆ្លងកាត់ស្រុកម៉ាសេ‌ដូនរួចហើយ ខ្ញុំនឹងមកសួរសុខទុក្ខបង‌ប្អូនដែរ (ដ្បិតខ្ញុំត្រូវតែឆ្លងកាត់ស្រុកម៉ាសេ‌ដូន)។ ៦ ខ្ញុំប្រហែលជានឹងស្នាក់នៅជាមួយបង‌ប្អូន ឬត្រូវនៅជាមួយបង‌ប្អូនក្នុងរដូវរងានេះផង ដើម្បីឲ្យបង‌ប្អូនជួយខ្ញុំក្នុងការបន្ដដំណើរទៅមុខទៀត។ ៧ លើកនេះ ខ្ញុំមិនចង់មកជួបបង‌ប្អូន ដោយគ្រាន់តែឆៀងចូលមួយ‌ភ្លែតនោះទេ ប្រសិនបើព្រះ‌អម្ចាស់អនុញ្ញាតឲ្យ ខ្ញុំសង្ឃឹមថានឹងស្នាក់នៅជាមួយបង‌ប្អូនបានយូរក្រែលបន្ដិច។ ៨ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំត្រូវស្នាក់នៅក្រុងអេភេសូនេះ រហូតដល់បុណ្យថ្ងៃទីហា‌សិប ៩ ដ្បិតទ្វារបើកចំហយ៉ាងធំ សម្រាប់ឲ្យខ្ញុំបំពេញកិច្ច‌ការនៅទីនោះ ទោះបីមានអ្នកប្រឆាំងច្រើនយ៉ាងណាក៏ដោយ។

១០ ប្រសិនបើលោកធីម៉ូថេមកដល់ សូមបង‌ប្អូនរាក់‌ទាក់ទទួលគាត់ កុំឲ្យគាត់ព្រួយបារម្ភក្នុងចំណោមបង‌ប្អូន ដ្បិតគាត់ធ្វើការបម្រើព្រះ‌អម្ចាស់ដូចខ្ញុំដែរ។ ១១ ហេតុនេះ កុំឲ្យមាននរណាម្នាក់មើល‌ងាយគាត់ឡើយ តែត្រូវជួយជ្រោម‌ជ្រែងគាត់ ឲ្យបន្ដដំណើរទៅដល់កន្លែងខ្ញុំដោយសុខ‌សាន្តផង ដ្បិតខ្ញុំ និងបង‌ប្អូននៅទីនោះរង់‌ចាំគាត់។

១២ រីឯលោកអប៉ូ‌ឡូសវិញ ខ្ញុំបានដាស់‌តឿនគាត់ជារឿយៗឲ្យមកសួរសុខទុក្ខបង‌ប្អូន ទាំងនាំបង‌ប្អូនឯទៀតៗមកជាមួយផង ក៏ប៉ុន្តែ គាត់ពុំទាន់បានសម្រេចចិត្តថា នឹងមកក្នុងពេលឆាប់ៗនេះទេ គាត់នឹងអញ្ជើញមក នៅពេលណាឱកាសហុចឲ្យ។

ពាក្យផ្ដែ‌ផ្ដាំផ្សេងៗ

១៣ ចូរបង‌ប្អូនប្រុងស្មារតី ត្រូវកាន់ជំនឿឲ្យបានខ្ជាប់‌ខ្ជួន ត្រូវមានចិត្តក្លាហាន និងមានកម្លាំងមាំ‌មួនឡើង។ ១៤ ក្នុងចំណោមបង‌ប្អូន ត្រូវធ្វើគ្រប់កិច្ច‌ការទាំងអស់ ដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់។

១៥ បង‌ប្អូនអើយ ខ្ញុំសូមផ្ដែ‌ផ្ដាំបង‌ប្អូនអំពីរឿងមួយទៀត។ ដូចបង‌ប្អូនជ្រាបស្រាប់ហើយថា នៅស្រុកអាខៃនេះ ក្រុមគ្រួសាររបស់លោកស្ទេផា‌ណាសជឿមុនគេ ហើយក៏បានស្ម័គ្រចិត្តបម្រើប្រជាជនដ៏‌វិសុទ្ធ។ ១៦ ដូច្នេះ សូមបង‌ប្អូនគោរពចុះចូលនឹងមនុស្សដ៏ប្រសើរបែបនេះវិញ ព្រមទាំងគោរពអស់អ្នកដែលធ្វើការទាំងនឿយ‌ហត់ រួមជាមួយបង‌ប្អូនទាំងនេះដែរ។

១៧ ខ្ញុំសប្បាយចិត្ត ដោយបានលោកស្ទេផា‌ណាស លោកភ័រទី‌ណាទូស និងលោកអខៃ‌គូសមកទីនេះ។ ខ្ញុំនឹកបង‌ប្អូនទាំងអស់គ្នាខ្លាំងណាស់ តែអ្នកទាំងបីបានធ្វើឲ្យខ្ញុំធូរស្បើយក្នុងចិត្ត ១៨ ព្រោះគេបានសម្រាលទុក្ខខ្ញុំ ដូចគេបានសម្រាលទុក្ខបង‌ប្អូនដែរ។ ហេតុនេះ សូមបង‌ប្អូនគោរពមនុស្សដ៏ប្រសើរបែបនេះផង។

១៩ ព្រះ‌សហគមន៍ទាំង‌ឡាយនៅស្រុកអាស៊ី សូមជម្រាបសួរមកបង‌ប្អូន។ លោកអគី‌ឡាស និងនាងព្រីស្កា ព្រមទាំងព្រះ‌សហគមន៍នៅផ្ទះគាត់ ក៏សូមជម្រាបសួរមកបង‌ប្អូនក្នុងព្រះ‌នាមព្រះ‌អម្ចាស់ដែរ។ ២០ បង‌ប្អូនទាំងអស់គ្នានៅទីនេះ ក៏សូមជម្រាបសួរមកបង‌ប្អូនដែរ។ សូមបង‌ប្អូនជម្រាបសួរគ្នាទៅវិញទៅមក ដោយស្និទ្ធ‌ស្នាលផង។

២១ ខ្ញុំ ប៉ូល សរសេរពាក្យជម្រាបសួរនេះមកបង‌ប្អូនដោយដៃខ្ញុំផ្ទាល់។

២២ បើអ្នកណាមិនស្រឡាញ់ព្រះ‌អម្ចាស់ ឲ្យអ្នកនោះត្រូវបណ្ដាសាទៅចុះ! ម៉ារ៉ា‌ណាថា!

២៣ សូមព្រះ‌អម្ចាស់‌យេស៊ូប្រណី‌សន្ដោសដល់បង‌ប្អូន!

២៤ ខ្ញុំស្រឡាញ់បង‌ប្អូនទាំងអស់គ្នា ក្នុងព្រះ‌គ្រីស្ត*‌យេស៊ូ។

១. គម្ពីរធម្មវិន័យ | Pentateuch 5

២. គម្ពីរប្រវត្តិសាស្រ្ត | History 16

៣. គម្ពីរប្រាជ្ញាញាណ | Wisdom 7

៤. គម្ពីរព្យាការី | Prophet 18

១. គម្ពីរដំណឹងល្អ | Gospels 4

២. គម្ពីរប្រវត្តិសាស្រ្ត | History 1

៣. លិខិតសន្តប៉ូល | Paul Letter 13

៤. សំណេរសកល | Catholic Letter 5

៥. សំណេរសន្តយ៉ូហាន | John Writing 4

លិខិត​ទី​មួយរបស់​គ្រីស្តទូត​ប៉ូល​ផ្ញើ​ជូនគ្រីស្ត‌បរិស័ទ​នៅ​ក្រុង​កូរិន‌ថូស

លិខិត​របស់​លោក​ប៉ូល​ផ្ញើ​ជូន

គ្រីស្ដ‌បរិស័ទ​នៅ​ក្រុង​កូរិន‌ថូស

ពាក្យ​លំនាំ

គោល​សំខាន់ៗ

សេចក្ដី​ផ្ដើម

ការ​បាក់​បែក​ក្នុង​ព្រះ‌សហគមន៍

ព្រះ‌យេស៊ូ​ជា​ឫទ្ធា‌នុភាព និង​ជា​ប្រាជ្ញា‌ញាណ​របស់​ព្រះ‌ជាម្ចាស់

អំពី​ព្រះ‌គ្រីស្ត​ជាប់​ឆ្កាង

ព្រះ‌ប្រាជ្ញា‌ញាណ​របស់​ព្រះ‌ជាម្ចាស់

ភារ‌កិច្ច​របស់​អ្នក​ប្រកាស​ដំណឹង‌ល្អ

គ្រីស្តទូត​របស់​ព្រះ‌គ្រីស្ត

អំពី​ការ​ប្រាស​ចាក​សីល‌ធម៌

អំពី​ការ​ប្ដឹង​ផ្ដល់​គ្នា​ក្នុង​ចំណោម​ពួក​បង‌ប្អូន

សិទ្ធិ​សេរី‌ភាព​របស់​គ្រីស្ត‌បរិស័ទ

អំពី​បញ្ហា​គូ‌ស្រករ

ជីវិត​រស់​នៅ​ស្រប​តាម​ការ​ត្រាស់​ហៅ​របស់​ព្រះ‌ជាម្ចាស់

អ្នក​មិន​ទាន់​រៀប‌ការ និង​ស្ត្រី​មេ‌ម៉ាយ

អំពី​សាច់​ដែល​គេ​សែន​ហើយ

សិទ្ធិ​របស់​គ្រីស្តទូត

ត្រូវ​ប្រយ័ត្ន​នឹង​ព្រះ‌ក្លែង‌ក្លាយ

អំពី​ការ​ដែល​ត្រូវ​ប្រព្រឹត្ត​ដើម្បី​លើក​តម្កើង​សិរី‌រុង​រឿង​របស់​ព្រះ‌ជាម្ចាស់

ឥរិយា‌បថ​គ្រីស្ត‌បរិស័ទ នៅ​ពេល​ថ្វាយ‌បង្គំ​ព្រះ‌ជាម្ចាស់

អំពី​ពិធី​ជប់‌លៀង​របស់​ព្រះ‌អម្ចាស់

អំពី​ព្រះ‌អំណោយ​ទាន​របស់​ព្រះ‌វិញ្ញាណ

ព្រះ‌កាយ​តែ​មួយ​បែង​ចែក​ជា​ច្រើន​ផ្នែក

សេចក្ដី​ស្រឡាញ់

របៀប​ប្រើ​ព្រះ‌អំណោយ​ទាន​របស់​ព្រះ‌វិញ្ញាណ​នៅ​ក្នុង​ព្រះ‌សហគមន៍

សណ្ដាប់‌ធ្នាប់​ក្នុង​ព្រះ‌សហគមន៍

អំពី​ព្រះ‌អម្ចាស់​មាន​ព្រះ‌ជន្ម​រស់​ឡើង​វិញ

គ្រីស្ត‌បរិស័ទ​នឹង​មាន​ជីវិត​រស់​ឡើង​វិញ

អំពី​រូប​កាយ​អ្នក​ដែល​រស់​ឡើង​វិញ

អំពី​ការ​រៃ​ប្រាក់​ផ្ញើ​ទៅ​គ្រីស្ត‌បរិស័ទ​នៅ​ក្រុង​យេរូ‌សាឡឹម

គម្រោង‌ការ​របស់​លោក​ប៉ូល

ពាក្យ​ផ្ដែ‌ផ្ដាំ​ផ្សេងៗ

^{លិខិតទីមួយរបស់គ្រីស្តទូតប៉ូលផ្ញើជូន}
គ្រីស្ត‌បរិស័ទនៅក្រុងកូរិន‌ថូស