អត្ថបទព្រះគម្ពីរ
ថ្ងៃទី២៨ ខែមករា
ពណ៌បៃតង
បុណ្យរម្លឹក
សន្តថូមាស់អគីណូ ជាបូជាចារ្យ
និងជាគ្រូបាធ្យាយនៃព្រះសហគមន៍
លោកថូម៉ាស(១២២៥- ១២៧៤) កើតក្នុងវង្សត្រកូលអភិជនអ៊ីតាលី។ កាលអាយុបាន ១៦ឆ្នាំ លោកសម្រេចចិត្តចូលបួសក្នុងក្រុមគ្រួសារដូមីនីកូ ដែលទើបនឹងកើតឡើង។ ញាតិសន្តានរបស់លោកមិនព្រមឱ្យលោកចូលបួសទេ ហើយបងប្អូនក៏ទៅចាប់លោក នាំចេញពីអារាមថែមទៀតផង។ ទោះជាយ៉ាងនេះក៏ដោយ ក៏លោកនៅតែទៅបន្តការអប់រំតទៅទៀត ហើយរៀននៅក្រុងកូឡូញ (ប្រទេសអាល្លឺម៉ង់) និងនៅមហាវិទ្យាល័យក្រុងប៉ារីស (ប្រទេសបារាំង)។ លោកទៅជាសាស្ត្រាចារ្យនៅក្រុងប៉ារី ក្រុងរ៉ូម និងក្រុងណាប៉ូលី (ប្រទេសអ៊ីតាលី)។ លោករៀបរៀងធ្វើសំយោគរវាងលទ្ធិនៃគ្រីស្តសាសនាដែលលោកទទួលពីដូនតា និងវប្បធម៌នៃសម័យរបស់លោកដោយយកទស្សនវិជ្ជា លោកអរីស្តូត និងលោកប្លាតុងមករិះគិត។
លោកបានសរសេរសៀវភៅជាច្រើនក្បាល ដែលប្រមែលប្រមូលយោបល់ទេវវិទ្យានៃគ្រីស្តសាសនា ហើយមានឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំងរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ។
សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរព្រះប្រាជ្ញាញាណ ប្រាញ ៧ ,៧-១០.១៥-១៦
ហេតុនេះ ខ្ញុំទូលអង្វរព្រះជាម្ចាស់ ហើយព្រះអង្គប្រោសប្រទានឱ្យមានសុភនិច្ឆ័យ។ ខ្ញុំទូលសូមព្រះអង្គ ព្រះអង្គក៏ប្រទានឱ្យខ្ញុំមានគំនិតនៃព្រះប្រាជ្ញាញាណ។ ខ្ញុំយល់ឃើញថា មានព្រះប្រាជ្ញាញាណ ប្រសើរជាងមានរាជបល្ល័ង្ក និងអំណាចគ្រប់គ្រងទៅទៀត។ បើប្រៀបនឹងព្រះប្រាជ្ញាញាណ ខ្ញុំចាត់ទុកទ្រព្យសម្បត្តិទាំងអស់ថាគ្មានតម្លៃ។ សូម្បីតែត្បូងពេជ្រដ៏មានតម្លៃក៏មិនអាចប្រៀបផ្ទឹមនឹងព្រះប្រាជ្ញាញាណដែរ។ បើប្រៀបផ្ទឹមនឹងព្រះប្រាជ្ញាញាណ មាសទាំងអស់ក្នុងពិភពលោកទាំងមូល ប្រៀបបីដូចជាខ្សាច់មួយក្តាប់តូច ហើយប្រាក់ក៏ប្រៀបដូចជាភក់ដែរ។ ខ្ញុំស្រឡាញ់ព្រះប្រាជ្ញាញាណជាងស្រឡាញ់សុខភាពល្អ និងសម្ផស្សទៅទៀត។ ខ្ញុំសម្រេចចិត្តយកព្រះប្រាជ្ញាញាណ ធ្វើជាពន្លឺនៃជីវិតរបស់ខ្ញុំ ព្រោះពន្លឺដែលចេញពីព្រះប្រាជ្ញាញាណមិនចេះស្រអាប់ឡើយ។ សូមព្រះជាម្ចាស់ប្រោសប្រទានឱ្យខ្ញុំចេះនិយាយប្រកបដោយវិចារណញ្ញាណ និងចេះគិតសមតាមព្រះអំណោយទានរបស់ព្រះអង្គ ដ្បិតព្រះអង្គជាមគ្គុទ្ទេសក៍របស់ព្រះប្រាជ្ញាញាណ ហើយតម្រង់ផ្លូវអ្នកប្រាជ្ញ ព្រះអង្គជាម្ចាស់របស់យើងទាំងអស់គ្នា ហើយជាម្ចាស់លើពាក្យសម្ដី ចិត្តគំនិត និងចំណេះឯកទេសរបស់យើង។
ទំនុកតម្កើងលេខ ១៩(១៨),៨-១១ បទពាក្យ ៧
| ៨. | ព្រះធម្មវិន័យ | ល្អល្អះប្រពៃ | ប្រសើរថ្កើងថ្កាន | ផ្តល់កម្លាំងចិត្ត |
| ឥតមានស្រាកស្រាន្ត | អ្នកល្ងង់ប្រែប្រាណ | ជាមានប្រាជ្ញា | ។ | |
| ៩. | បញ្ជារបស់ | ព្រះម្ចាស់ទាំងអស់ | ត្រឹមត្រូវសត្យា | ឱ្យចិត្តអំណរ |
| សប្បាយក្រៃណា | បំភ្លឺចិន្តា | ថ្លៃថ្លាត្រចង់ | ។ | |
| ១០. | ការគោរពកោត | ព្រះអម្ចាស់លោត | វិសេសយល់យង់ | ស្ថិតស្ថេចិរកាល |
| តទៅគង់វង្ស | ការវិនិច្ឆ័យទ្រង់ | ក៏ត្រង់ត្រឹមត្រូវ | ។ | |
| ១១. | គួរឱ្យប្រាថ្នា | ចង់បានណាស់ណា | ជាងមាសឆ្អិនឆ្អៅ | ផ្អែមជាងទឹកឃ្មុំ |
ខែចែត្រខែក្តៅ | ហូរជោរចេញទៅ | ចាកពីបង្គង | ។ |
ពិធីអបអរសាទរព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អ
អលេលូយ៉ា! អាលេលូយ៉ា!
ព្រះជាម្ចាស់បានព្រោះព្រះបន្ទូលព្រះអង្គក្នុងដួងចិត្តយើង។ អ្នកទទួលព្រះបន្ទូលនេះនឹងធ្វើឱ្យព្រះបន្ទូលនេះបង្កើតផល ពិតជាមានសុភមង្គល។ អាលេលូយ៉ា!
សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាមសន្តម៉ាថាយ មថ ២៣,៨–១២
រីឯអ្នករាល់គ្នាវិញ កុំបង្គាប់គេឱ្យហៅខ្លួនថា “ព្រះគ្រូ” សោះឡើយ ដ្បិតអ្នករាល់គ្នាមាន “ព្រះគ្រូ” តែមួយគត់ ហើយអ្នករាល់គ្នាសុទ្ធតែជាបងប្អូននឹងគ្នា។ កុំហៅនរណាម្នាក់នៅលើផែនដីនេះថា “ព្រះបិតា” ឱ្យសោះ ដ្បិតអ្នករាល់គ្នាមាន “ព្រះបិតា” តែមួយគត់ ដែលគង់នៅស្ថានបរមសុខ។ កុំឱ្យគេហៅអ្នករាល់គ្នាថា “មគ្គទេសក៍” ឡើយ ដ្បិតមានតែព្រះគ្រីស្ដមួយព្រះអង្គប៉ុណ្ណោះ ដែលជាមគ្គទេសក៍របស់អ្នករាល់គ្នា។ ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា អ្នកណាមានឋានៈធំជាងគេ ត្រូវឱ្យអ្នកនោះបម្រើអ្នករាល់គ្នា។អ្នកណាលើកតម្កើងខ្លួន អ្នកនោះនឹងត្រូវគេបន្ទាបចុះ។ រីឯអ្នកដែលបន្ទាបខ្លួន នឹងត្រូវគេលើកតម្កើងវិញ»។
