តើព្រះជាម្ចាស់នៅឯណា នៅពេលកើតទុក្ខលំបាក?

មាតិកា | Contents

ក្រុមទី៦
តើព្រះជាម្ចាស់នៅឯណា នៅពេលកើតទុក្ខលំបាក?
Where is God when it hurts?

តើអ្នករាល់គ្នាឆ្ងល់ទេថា រឿងគ្រប់យ៉ាងអំពីព្រះជាម្ចាស់គឺជាការពិត?

នៅពេលអ្នករាល់គ្នាកើតទុក្ខលំបាក តើព្រះជាម្ចាស់ពិតជាយកព្រះហឫទ័យទុកដាក់នឹងអ្នករាល់គ្នាមែនដែរឬទេ?

ការរស់នៅតាមជំនឿនៅក្នុងពិភពលោកយើងនេះជួបការលំបាក ជាពិសេសនៅពេលដែលអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដំណើរការខុសប្រក្រតីចំពោះយើង។ យើងទាំងអស់គ្នាតែងជួបឧបសគ្គ។ សូម្បីតែសន្តីតេរេសានៅកុលកូតាក៏មានការសង្ស័យនៅក្នុងជីវិតផ្លូវវិញ្ញាណរបស់ខ្លួនដែរ។ សន្តីតេរេសាបានសរសេរពន្យល់អំពីបទពិសោធន៍របស់ខ្លួន ដោយប្រើពាក្យបុរាណមួយឃ្លាថា “ស្បៃរាត្រីនៃព្រលឹង” ដែលសំដៅលើអំឡុងពេលកើតការសង្ស័យនៅក្នុងជីវិតផ្លូវវិញ្ញាណ បាត់បង់សេចក្តីសង្ឃឹម និងឯកោ ហើយវានៅតែបន្តកើតមានស្ទើរតែពេញមួយជីវិតរបស់ខ្លួន។

ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាមានការសង្ស័យ ទោះបីនៅក្នុងដំណាក់កាលវែង ឬខ្លីក៏ដោយ អ្នករាល់គ្នាមិននៅឯកោឡើយ!

តើអ្នករាល់គ្នាសម្លឹងមើលពិភពលោកដូចម្តេច?

រឿងមួយនៅក្នុងដំណើរជីវិតដ៏វែងឆ្ងាយ ដែលយើងរាល់គ្នាត្រូវឆ្លងកាត់ គឺចេះសម្លឹងមើលជីវិតតាមរយៈក្រសែភ្នែករបស់អ្នកដទៃ។ កាលនៅពីតូច យើងស្រែកយំ ពីព្រោះយើងចង់ឱ្យគេបញ្ចុកចំណី។ ពាក្យសម្ដីដើមដំបូងមួយចំនួនដែលយើងនិយាយគឺ “ខ្ញុំចង់” និង “របស់ខ្ញុំ!“។ កំហុសដែលយើងមានតាំងពីកំណើត គឺការសម្លឹងមើលអ្វីៗទាំងអស់តាមរយៈក្រសែភ្នែករបស់យើងផ្ទាល់ ហើយចង់បានអ្វីៗតាមតែចិត្តរបស់ខ្លួនឯង។

មិត្ដភាព និងសេចក្តីស្រឡាញ់ជួយយើងឱ្យទទួលស្គាល់ថា យើងមិនអាចមានអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដែលយើងចង់បាន ហើយយើងមិនពេញលក្ខណៈដោយខ្លួនឯងនោះទេ។ ក្រុមគ្រួសារ មិត្ដសម្លាញ់ និងមនុស្សដែលយើងស្រឡាញ់នាំមុខខ្លួនយើង ហើយយើងរៀនសម្លឹងមើលតាមរយៈក្រសែភ្នែករបស់អ្នកដទៃ។ ព្រះយេស៊ូក៏ដូច្នោះដែរ ព្រះអង្គអញ្ជើញយើងឱ្យសម្លឹងមើលអំពីជីវិតតាមរយៈព្រះភក្រ្ដព្រះអង្គ ដូចព្រះអង្គបានត្រាស់ហៅយើងឱ្យបង្កើតមិត្ដភាពជាមួយព្រះអង្គ ព្រមទាំងសួរយើងថា “តើអ្នករាល់គ្នាស្រឡាញ់ខ្ញុំទេ?“។

យើងកំពុងរស់នៅក្នុងពិភពលោកមួយដ៏ទំនើបដែលមានសម្លេង និងឥទ្ធិពលជាច្រើនចង់អូសទាញយើងឱ្យធ្វើតាមរបៀបរបស់គេ។ ក៏ប៉ុន្តែ កាលណាយើងធ្វើតាមសម្លេងទាំងនោះ ជារឿយៗវានាំយើងឱ្យលែងមើលឃើញអ្នកដទៃ ថែមទាំងធ្វើឱ្យយើងខ្វាក់ភ្នែកចំពោះវត្តមានរបស់ព្រះជាម្ចាស់នៅក្នុងជីវិតយើងថែមទៀតផង។ យើងក៏អាចងឿងឆ្ងល់សួរថាៈ “តើរឿងគ្រប់យ៉ាងអំពីព្រះជាម្ចាស់គឺជាការពិត?”។

ជំនឿស្វែងរកការយល់ដឹង

សន្តអង់សែមបានរស់នៅកាលពី១០០០ឆ្នាំកន្លងទៅ។ គាត់មានពាក្យមួយឃ្លាដែលល្បីល្បាញបំផុត គឺ “ជំនឿស្វែងរកការយល់ដឹង”។
ចំពោះសន្ដអង់សែម ពាក្យមួយឃ្លានេះមានអត្ថន័យសំដៅលើ សេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏សកម្មចំពោះព្រះជាម្ចាស់គឺការស្វែងរកចំណេះដឹងយ៉ាងស៊ីជម្រៅអំពីព្រះអង្គ។ នៅពេលយើងធ្លាក់ក្នុងសេចក្តីស្រឡាញ់ ឬយើងជួបមិត្ដភក្ដិថ្មីម្នាក់ យើងចង់ស្គាល់គាត់កាន់តែច្បាស់ឡើងថែមទៀត។ កាលណាយើងកាន់តែស្គាល់ យើងរឹតតែស្រឡាញ់ ឬកាន់តែជិតស្និទ្ធជាមួយគ្នារហូតដល់ការស្គាល់ និងការស្រឡាញ់គ្នាក្លាយទៅជាតែមួយ។ ការចាប់ផ្ដើមមានទំនាក់ទំនង និងការរក្សាទំនាក់ទំនងឱ្យនៅឋិតថេរត្រូវការពេលវេលា និងការតស៊ូជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ រីឯជំនឿរបស់យើងលើព្រះជាម្ចាស់ក៏ត្រូវធ្វើតាមរបៀបដូចគ្នានេះផងដែរ។

លទ្ធិព្រះសហគមន៍ចែងអ្វីខ្លះ?

សម្តេចប៉ាប ហ្រ្វង់ស៊ីស្កូ មានបន្ទូលថា ព្រះគម្ពីរគឺជា “លិខិតនៃសេចក្តីស្រាលាញ់” របស់ព្រះជាម្ចាស់សម្រាប់មនុស្សលោក ហើយអស់អ្នកដែលរួមដំណើរជាមួយព្រះយេស៊ូគម្បីអានព្រះគម្ពីររៀងរាល់ថ្ងៃ ទុកព្រះបន្ទូលដំណឹងល្អក្បែរខ្លួន ក្នុងទូរស័ព្ទដៃ និងបើកដួងចិត្តទទួលព្រះបន្ទូលព្រះអង្គ។ «ដើម្បីរួមដំណើរជាមួយព្រះយេស៊ូ ការប្រព្រឹត្ដអំពើល្អមិនទាន់គ្រប់គ្រាន់នៅឡើយទេ យើងត្រូវស្តាប់ការត្រាស់ហៅរបស់ព្រះអង្គប្រចាំថ្ងៃ។ ព្រះយេស៊ូមួយព្រះអង្គគត់ដែលស្គាល់យើង និងស្រឡាញ់យើងពេញលក្ខណៈ ព្រមទាំងដឹកនាំយើងឱ្យចូលទៅក្នុងទីជម្រៅដ៏អាថ៌កំបាំងនៃជីវិត។»

ហេតុនេះហើយ បានជាយើងត្រូវការព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះយេស៊ូ ដើម្បីយើងអាចស្តាប់ឮព្រះបន្ទូល ក្នុងចំណោមពាក្យសម្ដីរាប់ពាន់ពាក្យនៅក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់យើង ដែលមានព្រះបន្ទូលមួយឃ្លាថ្លែងមកកាន់យើងអំពីជីវិត មិនមែនអំពីរឿងរ៉ាវផ្សេងៗនោះទេ។ នៅពេលដែលការសង្ស័យកើតមានឡើងចំពោះមនុស្សគ្រប់គ្នា! ពោលគឺភាពសង្ស័យដែលប៉ះពាល់ដល់ជំនឿក្នុងអត្ថន័យវិជ្ជមាន គឺជាសញ្ញាសម្គាល់ដែលយើងចង់ស្គាល់ព្រះជាម្ចាស់ ចង់ស្គាល់ព្រះយេស៊ូ និងការអាថ៌កំបាំងនៃសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គចំពោះយើងកាន់តែប្រសើរឡើង និងជ្រាលជ្រៅខ្លាំងឡើង។

តើព្រះគម្ពីរចែងអ្វីខ្លះ?

ព្រះជាម្ចាស់ត្រាស់ហៅលោកអប្រាមឱ្យចាកចេញពីស្រុករបស់លោក ចាកចេញពីញាតិ‌សន្តាន និងចាកចេញពីក្រុមគ្រួសារឪពុករបស់លោក តម្រង់ឆ្ពោះទៅស្រុកដែលព្រះអង្គនឹងបង្ហាញលោក (កណ ១២,១-២)។ ព្រះជាម្ចាស់បានត្រាស់ហៅព្រះនាងម៉ារី ប្រោសឱ្យមានគភ៌ និងសម្រាលបានព្រះបុត្រារបស់ព្រះជាម្ចាស់ (លក ១,២៦-៣៨) ហើយព្រះជាម្ចាស់បានត្រាស់ហៅលោកយូសែបកុំឱ្យភ័យខ្លាចទទួលយកនាងម៉ារីធ្វើជាភរិយា និងទទួលបុត្រក្នុងផ្ទៃនាងធ្វើជាកូនឡើយ (មថ ១,១៨-២៥)។ នៅពេលព្រះយេស៊ូត្រាស់ហៅក្រុមអ្នកនេសាទត្រី ពួកគេបានលះបង់ចោលអ្វីៗទាំងអស់ ហើយដើរតាមព្រះយេស៊ូទៅ (លក ៥,១-១១)។ សូម្បីតែព្រះយេស៊ូក៏ជួបការពិបាកនឹងការត្រាស់ហៅឱ្យលីឈើឆ្កាងរបស់ព្រះអង្គផងដែរ (លក ២២,៣៩-៤៦)។

ព្រះបន្ទូល និងកិច្ចការរបស់ព្រះយេស៊ូ

ព្រះយេស៊ូប្រាប់យើងថា ព្រះអង្គយាងមកដើម្បីឱ្យយើងមានជីវិត ហើយឱ្យមានជីវិតពេញបរិបូណ៌។ ដូចជីវិតរបស់សន្តសន្តីបុគ្គលគ្រប់សម័យ យើងត្រូវតែរៀនទុកចិត្ដ និងដឹងថា ព្រះអង្គកំពុងតែរួមដំណើរជាមួយយើង។ ព្រះអង្គនឹងធ្វើឱ្យយើងមានចិត្តរំភើបញ៉ាប់ញ័រ ស្វែងយល់អំពីព្រះអង្គតាមរបៀបថ្មី ដូចយើងជជែកគ្នាទៅវិញទៅមក។ ការធ្វើដូច្នេះនឹងជួយយើងនៅក្នុងគ្រាដែលមានចិត្តសង្ស័យនេះ។

សូមជឿ កុំសង្ស័យឡើយ

នៅក្នុងពិភពលោកដ៏រញ៉េរញ៉ៃនេះងាយនឹងបណ្តាលឱ្យយើងមានការព្រួយបារម្ភ ភ័យខ្លាច ប្រព្រឹត្ដកំហុស យល់ច្រឡំ និងមានចិត្ដសង្ស័យ។ កាលណាយើងធ្លាក់ចូលទៅក្នុងបញ្ហាទាំងអស់នេះ ខ្ញុំមានដំណោះស្រាយបីយ៉ាង ដើម្បីនាំខ្ញុំឱ្យបែរទៅរកផ្លូវត្រឹមត្រូវវិញ។

ខ្ញុំត្រូវចាប់ផ្ដើមជាមួយនឹងស្នាព្រះហស្ដព្រះជាម្ចាស់។ ខ្ញុំចូលចិត្តសម្លឹងមើលទៅទីងងឹត និងគយគន់មើលហ្វូងតារា។ ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមមានអារម្មណ៍អំពីស្នាព្រះហស្ដអច្ឆរិយរបស់ព្រះជាម្ចាស់ អំពីខ្លួនខ្ញុំជាមនុស្សតូចតាច និងអំពីការអស្ចារ្យដ៏មហិមារបស់ព្រះជាម្ចាស់ជាព្រះអាទិករ។ បន្ទាប់មក ខ្ញុំរិះគិតអំពីព្រះយេស៊ូ រាល់ទង្វើដែលព្រះអង្គបានប្រព្រឹត្ដ និងព្រះបន្ទូលដែលព្រះអង្គបានថ្លែង។ ព្រះអង្គគឺជាផ្លូវ ជាសេចក្តីពិត និងជាជីវិតសម្រាប់ខ្ញុំ។ ការសម្លឹងមើលអំពីជីវិតតាមរយៈព្រះយេស៊ូ នោះខ្ញុំយល់អំពីខ្លួនខ្ញុំ អំពីជីវិត អំពីសេចក្តីស្រឡាញ់ និងអំពីពិភពលោកនេះ។ ចុងក្រោយ ខ្ញុំរិះគិតអំពីពេលដែលខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធប៉ះពាល់ជីវិតរបស់ខ្ញុំ ពោលគឺបទពិសោធន៍របស់ខ្ញុំអំពីព្រះជាម្ចាស់។ កាលណាយើងមានសេចក្តីខ្វល់ខ្វាយច្រើនអំពីជីវិត និងខ្វល់ខ្វាយកើតឡើងក្នុងជីវិតងាយនឹងបណ្តាលឱ្យយើងភ្លេចអំពីពេលវេលាដ៏មានន័យ ដែលព្រះជាម្ចាស់បានប៉ះពាល់ ឬបានប្រទានព្រះពរដល់យើងតាមរបៀបដ៏ពិសេស និងដោយឡែកពីគេ។