ថ្ងៃសុក្រ ទី១៧ ខែវិច្ឆិការ ឆ្នាំ២០២៣

អត្ថបទទី១៖ សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរព្រះប្រាជ្ញាញាណ ប្រាញ ១៣,១-៩

អស់​អ្នក​ដែល​ចចេស​មិន​ទទួល​ស្គាល់​ព្រះ‌ជាម្ចាស់​សុទ្ធ​តែ​ជា​មនុស្ស​លេលា​ពី​កំណើត​មែន! ព្រោះ​ពួក​គេ​មើល​ឃើញ​អ្វីៗ​ដ៏​ល្អ តែ​ពុំ​អាច​ស្គាល់​ព្រះ‌អង្គ​ដែល​មាន​ព្រះ‌ជន្ម​គង់​នៅ។ ពួក​គេ​ពិនិត្យ​ពិច័យ​មើល​ស្នា​ព្រះ‌ហស្ត​របស់​ព្រះ‌អង្គ តែ​មិន​ទទួល​ស្គាល់​ព្រះ‌អង្គ​ដែល​បាន​បង្កើត​អ្វីៗ​ទាំង​នោះ​មក​ឡើយ។ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ ពួក​គេ​បែរ​ជា​យក​ភ្លើង ខ្យល់ អាកាស កញ្ចុំ​ផ្កាយ​ដែល​វិល​វល់​នៅ​លើ​មេឃ ទឹក​ដែល​ហូរ​យ៉ាង​ខ្លាំង ព្រះ‌អាទិត្យ និង​ព្រះ‌ចន្ទ​ធ្វើ​ជា​ព្រះ​របស់​ខ្លួន។ ពួក​គេ​បាន​ឈ្លក់​វង្វេង​នឹង​សម្រស់​របស់​ធម្ម​ជាតិ​ទាំង​នោះ ហើយ​ចាត់​ទុក​ថា​ ជា​ព្រះ។ អ្នក​ទាំង​នោះ​គួរ​តែ​ដឹង​ច្បាស់​ថា ព្រះ​ដែល​ជា​ម្ចាស់​នៃ​ធម្ម​ជាតិ​ទាំង​នេះ​រឹត​តែ​ល្អ​ប្រសើរ! គឺ​ព្រះ‌អង្គ​ហើយ​ដែល​ជា​ប្រភព​នៃ​សម្រស់ ព្រះ‌អង្គ​បាន​បង្កើត​ធម្ម​ជាតិ​ទាំង​នោះ។ បើ​មនុស្ស​ស្ញប់​ស្ញែង​កម្លាំង និង​អំណាច​នៃ​ធម្ម​ជាតិ​ទាំង​នោះ ពួក​គេ​គួរ​តែ​រិះ​គិត​ថា ព្រះ‌អង្គ​ដែល​បាន​បង្កើត​អ្វីៗ​ទាំង​អស់ មាន​ឫទ្ធា‌នុភាព​រឹត​តែ​ខ្លាំង​ទៅ​ទៀត។ ភាព​ថ្កុំ​ថ្កើង និង​សម្រស់​របស់​សត្វ​លោក នាំ​មនុស្ស​ឱ្យសញ្ជឹង​គិត ដោយ​ការ​ប្រៀប​ធៀប​អំពី​ព្រះ‌អង្គ​ដែល​បាន​បង្កើត​សត្វ​លោក​ទាំង​អស់។ ប៉ុន្តែ មិន​ត្រូវ​ស្តី​បន្ទោស​មនុស្ស​ទាំង​នោះ​ខ្លាំង​ពេក​ទេ ពួក​គេ​វង្វេង​ ប្រហែល​មក​ពី​របៀប​ដែល​គេ​ស្វែង​រក និង​ចង់​ឃើញ​ព្រះ‌ជាម្ចាស់។ ស្នា​ព្រះ‌ហស្ត​របស់​ព្រះ‌អង្គ​ស្ថិត​នៅ​ជុំ​វិញ​ពួក​គេ ពួក​គេ​ខំ​ពិនិត្យ​មើល ហើយ​ភាន់​ច្រឡំ​ដោយ​ចាប់​អារម្មណ៍​នឹង​ភាព​ខាង​ក្រៅ​ដែល​គេ​មើល​ឃើញ ព្រោះ​អ្វីៗ​ដែល​ពួក​គេ​មើល​ឃើញ​នោះ​ល្អ​ណាស់។ ទោះបី​យ៉ាង​នេះ​ក្តី ក៏​ពួក​គេ​ពុំ​អាច​ដោះ​សា​ខ្លួន​បាន​ដែរ។ ដោយ​ហេតុ​ថា ពួក​គេ​មាន​ចំណេះ​វិជ្ជា​ខ្ពង់​ខ្ពស់ រហូត​ដល់​អាច​ស្គាល់​អាថ៌​កំបាំង​នៃ​ពិភព‌លោក តែ​ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ពួក​គេ​រក​ព្រះ‌ជាម្ចាស់​នៃ​អ្វីៗ​ទាំង​នោះ​ពុំ​ឃើញ​ជា​មុន​សិន?

ទំនុកតម្កើងលេខ ១៩(១៨),២-៥ បទកាកគតិ

ពិធីអបអរសាទរព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាម វវ ១២,១០

អាលេលូយ៉ា! អាលេលូយ៉ា!
ចូរអ្នករាល់គ្នាងើបមើលទៅលើ ពីព្រោះ​ព្រះ​ជាម្ចាស់ជិតរំដោះអ្នករាល់គ្នាហើយ។ អាលេលូយ៉ា!

សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាមសន្តលូកា លក ១៧,២៦-៣៧

ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅកាន់ក្រុមសាវ័កថា៖ «នៅ​គ្រា​ដែល​បុត្រ​មនុស្ស​យាង​មក ក៏​ដូច​នៅ​ជំនាន់​លោក​ណូអេ​ដែរ។ កាល​ណោះ មនុស្ស‌ម្នា​គិត​តែ​ស៊ី​ផឹក រៀប‌ការ​ប្ដី​ប្រពន្ធ រហូត​ដល់​ថ្ងៃ​លោក​ណូអេ​ចូល​ក្នុង​ទូក​ធំ ហើយ​ទឹក​ជំនន់​ឡើង​លិច​បំផ្លាញ​មនុស្ស​អស់​។ នៅ​គ្រា​បុត្រ​មនុស្ស​យាង​មក ក៏​ដូច​កាល​នៅ​ជំនាន់​លោក​ឡុត​​ដែរ កាល​ណោះ​មនុស្ស‌ម្នា​ស៊ី​ផឹក លក់​ដូរ ដាំ​ដំណាំ និង​សង់​ផ្ទះ។ ប៉ុន្តែ នៅ​ថ្ងៃ​ដែល​លោក​ឡុត​ចាក‌ចេញ​ពី​ក្រុង​សូដុម មាន​ភ្លើង និង​ស្ពាន់‌ធ័រ​បង្អុរ​ពី​លើ​មេឃ​មកដូច​ភ្លៀង បំផ្លាញ​អ្នក​ក្រុង​ទាំង​អស់​គ្នា​ទៅ។ នៅ​ថ្ងៃ​ដែល​បុត្រ​មនុស្ស​បង្ហាញ​ខ្លួនក៏​នឹង​មាន​ហេតុ‌ការណ៍​ដូច្នោះ​ដែរ។ នៅ​ថ្ងៃ​នោះ អ្នក​នៅ​លើ​ដំបូល​ផ្ទះ ហើយ​មាន​របស់​របរ​ទុក​នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ កុំ​ចុះ​ទៅ​យក​ឡើយ។ រីឯ​អ្នក​នៅ​ចម្ការ​ក៏​ដូច្នោះ​ដែរ កុំ​វិល​ត្រឡប់​ទៅ​ផ្ទះ​វិញ​ឱ្យសោះ។ ចូរ​នឹក​ចាំ​អំពី​រឿង​ដែល​កើត​មាន​ដល់​ភរិយា​លោក​ឡុត។ អ្នក​ដែល​ខំ​រក្សា​ជីវិត​របស់​ខ្លួន​នឹង​បាត់‌បង់​ជីវិត រីឯ​អ្នក​ដែល​បាត់‌បង់​ជីវិត នឹង​បាន​រួច​ជីវិត​វិញ។ ខ្ញុំ​សុំ​ប្រាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ថា នៅ​យប់​នោះ បើ​មាន​ពីរ​នាក់​ដេក​លើ​គ្រែ​ជា​មួយ​គ្នា ព្រះ‌ជាម្ចាស់​យក​ម្នាក់​ទៅ ទុក​ម្នាក់​ទៀត​ឱ្យ​នៅ។ បើ​ស្ត្រី​ពីរ​នាក់​កិន​ស្រូវ​ជា​មួយ​គ្នា ព្រះ‌ជាម្ចាស់​យក​ម្នាក់​ទៅ ទុក​ម្នាក់​ទៀត​ឱ្យនៅ។ បើ​មាន​បុរស​ពីរ​នាក់​នៅ​ក្នុង​ចម្ការ ព្រះ‌ជាម្ចាស់​យក​ម្នាក់​ទៅ ទុក​ម្នាក់​ទៀត​ឱ្យ​នៅ»។ ពួក​សាវ័ក​ទូល​សួរ​ព្រះ‌អង្គ​ថា៖ «បពិត្រ​ព្រះ‌អម្ចាស់ តើ​ហេតុ‌ការណ៍​ទាំង​នេះនឹង​កើត​មាន​នៅ​ទី​ណា?»។ ព្រះ‌អង្គ​មាន​ព្រះ‌បន្ទូល​តប​ថា៖ «សាក‌សព​នៅ​ទី​ណា ត្មាត​ក៏​នឹង​មក​ជុំ​គ្នា​នៅ​ទី​នោះ​ដែរ»។