ថ្ងៃអង្គារ ទី១៨ ខែកក្ដដា ឆ្នាំ២០២៣

អត្ថបទទី១៖ សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរដំណើរឆ្ពោះទៅកាន់សេរីភាព សរ ២,១-១៥

មានបុរសម្នាក់ក្នុងកុលសម្ព័ន្ធលេវី រៀបការជាមួយនារីម្នាក់ក្នុងកុលសម្ព័ន្ធលេវីដូចគ្នា។ ក្រោយមក នាងមានផ្ទៃពោះ ហើយសម្រាលបានកូនប្រុសមួយ។ កូននេះថ្លោស ហើយ​ស្អាតទៀតផង។ នាងលួចលាក់ចិញ្ចឹមវាបានបីខែ។ ដោយនាងមិនអាចលាក់កូនតទៅ​ទៀតបាន នាងយកជាលមួយធ្វើពីដើមបបុស យកជ័រ និងម្រ័ក្សណ៍មកលាប ហើយយក​កូនមកផ្តេកក្នុងជាលនោះ រួចនាំទៅដាក់ក្នុងគុម្ពត្រែងតាមមាត់ទន្លេ។ ឯបងស្រីរបស់​កូននោះ ឈរមើលពីចម្ងាយ ដោយចង់ដឹងហេតុការណ៍ដែលនឹងកើតមានឡើងដល់ប្អូន។
នៅពេលនោះ បុត្រីព្រះបាទផារ៉ោនយាងទៅស្រង់ទឹកទន្លេ។ ពួកភីលៀងរបស់ព្រះ​នាងនាំគ្នាដើរលេងតាមមាត់ច្រាំង។ ព្រះនាងទតឃើញជាលនៅក្នុងគុម្ពត្រែង ក៏ចាត់​ភីលៀងម្នាក់ឱ្យទៅយកជាលនោះឡើងមក។ ព្រះនាងបើកគំរបឡើង ក៏ឃើញទារក​ម្នាក់កំពុង​តែយំ។ ព្រះនាងរំភើបព្រះហឫទ័យអាណិតវា ហើយមានព្រះសវនីយ៍ថា៖ «ទារកនេះជាកូនពួកហេប្រឺហើយ!»។ បងស្រីរបស់ទារកចូលមក ហើយទូលទៅបុត្រីព្រះបាទផារ៉ោនថា៖ «តើព្រះនាងចង់ឱ្យខ្ញុំម្ចាស់ទៅរកមេដោះក្នុងចំណោមស្រ្តីជាតិហេប្រឺមកបំបៅវាឬទេ? មេដោះនឹងចិញ្ចឹមវាថ្វាយព្រះនាង»។ បុត្រីព្រះបាទផារ៉ោនឆ្លើយ​ថា៖ «អើ! ទៅរកមក!»។ នាងរត់ទៅហៅម្តាយក្មេងនោះមក។ បុត្រីព្រះបាទផារ៉ោនមានព្រះសវនីយ៍ទៅកាន់គាត់ថា៖ «ចូរយកកូននេះទៅបំបៅឱ្យខ្ញុំផង ខ្ញុំនឹងឱ្យប្រាក់ខែអ្នក»។ ម្តាយក៏យកកូនទៅផ្ទះ ហើយបំបៅវា។ លុះដល់ក្មេងនេះមានវ័យធំបន្តិច ម្តាយក៏នាំកុមារនោះទៅថ្វាយបុត្រីព្រះបាទផារ៉ោនវិញ។ ព្រះនាងបានទុកវាដូចបុត្របង្កើត។ ព្រះនាងប្រទានឈ្មោះថា «ម៉ូសេ» ដោយមានព្រះសវនីយ៍ថា៖ «ខ្ញុំបានស្រង់វាចេញពីទឹកមក»។ ពេលលោកម៉ូសេមានអាយុពេញវ័យហើយ គាត់ចេញទៅសួរសុខទុក្ខបងប្អូនរួមជាតិ ក៏ឃើញកិច្ចការកំណែនដែលគេធ្វើ។ គាត់ឃើញជាតិអេស៊ីបម្នាក់កំពុងតែវាយជាតិហេប្រឺម្នាក់។ គាត់ងាកមើលឆ្វេងស្តាំ ឥតឃើញមាននរណាសោះ ក៏ស្ទុះទៅសម្លាប់អេស៊ីបម្នាក់នោះ ហើយកប់សពចោលក្នុងខ្សាច់។ នៅថ្ងៃបន្ទាប់ គាត់ក៏ចេញទៅម្តងទៀត ឃើញជាតិហេប្រឺពីរនាក់កំពុងវាយតប់គ្នា។ គាត់សួរអ្នកមានកំហុសថា៖ «ហេតុអ្វីបានជាអ្នកវាយអ្នករួមឈាមដូច្នេះ?»។ អ្នកនោះឆ្លើយតបថា៖ «តើនរណាបានតែងតាំងលោកឱ្យធ្វើជាចៅហ្វាយ និងជាចៅក្រមលើយើង? តើលោកគិតសម្លាប់ខ្ញុំ ដូចលោកបានសម្លាប់អេស៊ីបម្នាក់នោះដែរឬ?»។ លោកម៉ូសេភិតភ័យ​យ៉ាងខ្លាំង ហើយនឹកគិតថា៖ «រឿងនេះប្រាកដជាគេដឹងឮអស់ហើយ»។ ព្រះបាទផារ៉ោនក៏ជ្រាបរឿងនេះដែរ ហើយទ្រង់រកមធ្យោបាយសម្លាប់លោកម៉ូសេ តែលោកម៉ូសេដឹងខ្លួនទាន់ ក៏រត់គេចខ្លួនទៅស្រុកម៉ាឌីយ៉ាន។

ទំនុកតម្កើងលេខ ៦៩ (៦៨),៣.១៤.៣០-៣១.៣៣-៣៤ បទកាកគតិ

ពិធីអបអរសាទរព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាម ទន ៩៥,៨

អាលេលូយ៉ា! អាលេលូយ៉ា!
នៅថ្ងៃនេះ កុំមានចិត្តរឹងរូសឡើយ! ចូរនាំគ្នាប្រុងត្រចៀកស្តាប់ព្រះសូរសៀងរបស់ព្រះអម្ចាស់។ អាលេលូយ៉ា!

សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាមសន្តម៉ាថាយ មថ ១១,២០-២៤

ពេលនោះ ព្រះយេស៊ូចាប់ផ្តើមស្តីបន្ទោសអ្នកក្រុងនានាយ៉ាងខ្លាំង ព្រោះគេបាន​ឃើញព្រះអង្គសម្តែងការអស្ចារ្យផ្សេងៗក្នុងក្រុងរបស់គេ តែគេពុំព្រមកែប្រែចិត្តគំនិត​​សោះ។ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលថា៖ «អ្នកក្រុងខូរ៉ាស៊ីនអើយ! អ្នកត្រូវវេទនាជា​ពុំខាន។ អ្នកក្រុង​បេតសៃដាអើយ! អ្នកក៏ត្រូវវេទនាដែរ។ ប្រសិនបើអ្នកក្រុងទីរ៉ូស និងអ្នកក្រុងស៊ីដូនបានឃើញការអស្ចារ្យដូចអ្នករាល់គ្នាឃើញនៅទីនេះ ម៉្លេះសមអ្នកក្រុងទាំងនោះកែប្រែចិត្តគំនិត ហើយស្លៀកបាវអង្គុយក្នុងផេះជាមិនខាន។ ហេតុនេះហើយបានជាខ្ញុំសុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា នៅថ្ងៃព្រះជាម្ចាស់វិនិច្ឆ័យទោសមនុស្សលោក អ្នកក្រុងទីរ៉ូស ព្រមទាំងអ្នកក្រុងស៊ីដូននឹងទទួលទោសស្រាលជាងអ្នករាល់គ្នា»។ អ្នក​ក្រុងកាផានុមអើយ! កុំនឹកស្មានថា អ្នកនឹងបានថ្កើងឡើងដល់ស្ថានសួគ៌ឡើយ អ្នកនឹង​ធ្លាក់ទៅស្ថាននរកវិញ។ ប្រសិនបើអ្នកក្រុងសូដុមបានឃើញការអស្ចារ្យដែលកើតមាននៅកណ្តាលចំណោមអ្នករាល់គ្នា ម៉្លេះសមក្រុងសូដុមនៅស្ថិតស្ថេរគង់វង្សដរាបមកទល់សព្វថ្ងៃជាមិនខាន។ ហេតុនេះ ខ្ញុំសុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា នៅថ្ងៃព្រះជាម្ចាស់​វិនិច្ឆ័យទោសមនុស្សលោក អ្នកក្រុងសូដុមនឹងទទួលទោសស្រាលជាងអ្នករាល់គ្នា»។