អត្ថបទទី១៖ សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរដំណើរឆ្ពោះទៅកាន់សេរីភាព សរ ១៧,៨-១៣

ប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលកំពុងធ្វើដំណើរក្នុងវាលរហោស្ថាន។ ជនជាតិអាម៉ាឡេកនាំគ្នាមកវាយជនជាតិអ៊ីស្រាអែលនៅរេភីឌីម។ លោកម៉ូសេពោលទៅកាន់លោក​យ៉ូស៊ូអាថា៖«ចូរជ្រើសរើសមនុស្សមួយចំនួន ហើយចេញទៅច្បាំងជាមួយជនជាតិអាម៉ាឡេកចុះ។ ស្អែកខ្ញុំនឹងឡើងទៅឈរលើកំពូលភ្នំ ទាំងកាន់ដំបងរបស់​ព្រះជាម្ចាស់»។ លោកយ៉ូស៊ូអាក៏ចេញទៅប្រយុទ្ធជាមួយជនជាតិអាម៉ាឡេកតាម​​បង្គាប់របស់លោកម៉ូសេ។ ចំណែកលោកម៉ូសេ លោកអរ៉ុន និងលោកហួរក៏នាំ​គ្នាឡើងទៅលើកំពូលភ្នំ។ កាលណាលោកម៉ូសេលើកដៃឡើងលើ ជនជាតិអ៊ីស្រា​អែល​មានប្រៀបជាង។ កាលណាលោកទម្លាក់ដៃចុះ ជនជាតិអាម៉ាឡេកមានប្រៀប​ជាង។ ដោយដៃរបស់លោកម៉ូសេ​ចុកស្រពន់ ពួកគេក៏យកថ្មមកជូនលោក​អង្គុយ​។ លោកអរ៉ុន និងលោកហួរ ទ្រដៃលោកម្ខាងម្នាក់ ជាហេតុធ្វើឱ្យលោកម៉ូសេអាចលើកដៃបានរហូតដល់ថ្ងៃលិច។ ដូច្នេះ លោកយ៉ូស៊ូអាមានជ័យជម្នះលើកងទ័ព​អាម៉ាឡេក ហើយប្រហារពួកគេដោយមុខដាវ។

ទំនុកតម្កើងលេខ ១២១ (១២០), ១-៨ បទពាក្យ ៧

អត្ថបទទី២៖ សូមថ្លែងលិខិតទី២ របស់គ្រីស្ដទូតប៉ូលផ្ញើជូនលោកធីម៉ូថេ ២ធម ៣,១៤-៤,២

កូនជាទីស្រឡាញ់! កូនត្រូវកាន់តាមសេចក្ដីដែលកូនបានរៀន និងយកធ្វើជាគោលជំនឿឱ្យខ្ជាប់ខ្ជួនឡើង! ប្អូនដឹងច្បាស់ហើយថា ប្អូនបានរៀនសេចក្ដីទាំងនេះពីនរណាមក!។ ប្អូនស្គាល់ព្រះគម្ពីរតាំងតែពីនៅកុមារម្ល៉េះ ហើយព្រះគម្ពីរអាចផ្ដល់ឱ្យប្អូនមានប្រាជ្ញា ដើម្បីនឹងទទួលការសង្គ្រោះ ដោយមានជំនឿលើព្រះគ្រីស្ដយេស៊ូ។ គ្រប់អត្ថបទគម្ពីរ សុទ្ធតែព្រះជាម្ចាស់ប្រទានព្រះវិញ្ញាណមកបំភ្លឺឱ្យតែង និងមានប្រយោជន៍សម្រាប់បង្រៀន រកខុសត្រូវ កែតម្រង់ និងអប់រំឱ្យរស់តាមសេចក្ដីសុចរិត ក្នុងគោលបំណងឱ្យអ្នកបម្រើរបស់ព្រះជាម្ចាស់មានសមត្ថភាព និងប្រុងប្រៀបខ្លួនជាស្រេច ដើម្បីប្រព្រឹត្ដអំពើល្អគ្រប់ជំពូក។ ខ្ញុំសុំបញ្ជាក់យ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់នៅចំពោះព្រះភក្រ្ដព្រះជាម្ចាស់ និងនៅចំពោះព្រះភក្រ្ដព្រះគ្រីស្ដយេស៊ូ ដែលនឹងវិនិច្ឆ័យទាំងមនុស្សរស់ ទាំងមនុស្សស្លាប់ ហើយខ្ញុំសូមបញ្ជាក់ក្នុងព្រះនាមព្រះអង្គដែលយាង​មកយ៉ាងឱឡារឹក ដើម្បីគ្រងរាជ្យនោះថា ចូរប្រកាសព្រះបន្ទូល ព្រមទាំងនិយាយហើយនិយាយទៀត ទោះមានឱកាសល្អក្ដី មិនល្អក្ដី ត្រូវ ពន្យល់គេឱ្យដឹងខុសត្រូវ ស្ដីបន្ទោសដាស់តឿន និងបង្រៀនគេដោយចិត្ដអត់ធ្មត់គ្រប់យ៉ាង។

ពិធីអបអរសាទរព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាម ទន ១៤៥,១៧.១៩

សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាមសន្តលូកា លក ១៨,១-៨

ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលជាប្រស្នាពន្យល់សាវ័កឱ្យដឹងថា ត្រូវតែអធិដ្ឋានជានិច្ច មិនត្រូវរសាយចិត្ដឡើយ។ នៅក្នុងក្រុងមួយ មានចៅក្រមម្នាក់ជាមនុស្ស​មិនកោតខ្លាចព្រះជាម្ចាស់ ហើយមិនកោតក្រែងនរណាឡើយ។ មានស្រ្ដីមេម៉ាយម្នាក់នៅក្នុងក្រុងនោះដែរ គាត់តែងមកអង្វរចៅក្រមថា៖«សូមលោករកយុត្ដិធម៌ឱ្យនាងខ្ញុំផង»។ ប៉ុន្ដែ ចៅក្រមមិនព្រមកាត់ក្ដីឱ្យភ្លាមៗទេ លោកចេះតែពន្យា​ពេល​​យ៉ាងយូរ។ ក្រោយមក លោកនឹកក្នុងចិត្ដថា «ទោះបីអញមិនកោតខ្លាច​ព្រះជាម្ចាស់ មិនកោតក្រែងនរណាក៏ដោយ ក៏អញត្រូវតែកាត់ក្ដីឱ្យស្ត្រីមេម៉ាយ​នេះដែរ ព្រោះគាត់ចេះតែមករំអុកអញគ្រប់ពេលវេលា។ បើអញមិនកាត់ក្ដី​ឱ្យ​គាត់ទេ មុខជាគាត់មករំខានអញមិនចេះចប់មិនចេះហើយ»។ ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលបន្ថែមទៀតថា៖«ចូរពិចារណាពាក្យរបស់ចៅក្រមដ៏អាក្រក់នេះចុះ។ ចំណង់បើព្រះជាម្ចាស់វិញ ព្រះអង្គរឹងតែរកយុត្ដិធម៌ឱ្យអស់អ្នកដែលព្រះអង្គបានជ្រើសរើស ហើយដែលអង្វរព្រះអង្គទាំងយប់ទាំងថ្ងៃ ព្រះអង្គគ្រាន់តែបង្អង់ប៉ុណ្ណោះ។ ខ្ញុំសុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា ព្រះអង្គនឹងរកយុត្ដិធម៌ឱ្យគេក្នុងរយៈពេលដ៏ខ្លី។ ប៉ុន្ដែ ពេលបុត្រមនុស្សមកដល់ តើលោកឃើញមនុស្សមានជំនឿនៅលើផែនដីនេះឬទេ?»។